فرخ آن عیدی که جان قربانی جانان بود
خرم آن جانی که پیش نیکوان قربان بود

امیرخسرو دهلوی⚘

#حضرت_مولانا⚘

از حبس دنیا خسته ام
چون مرغکے پربسته ام
جانم از این تن سیرشد
سامانه را گم کرده ام..!!

ای دل سرمست، کجا می‌پری؟
بزم تو کو؟ باده کجا می‌خوری؟

مایهٔ هر نقش و ترا نقش نی
دایهٔ هر جان و تو از جان بری

صد مثل و نام و لقب گفتمت
برتری از نام ولقب، برتری

چونک ترا در دو جهان خانه نیست
هر نفسی رخت کجا می‌بری؟

نقد ترا بردم من پیش عقل
گفتم: « قیمت کنش ای جوهری

صیر فی نقد معانی توی
سرمه کش دیدهٔ هر ناظری »

گفت: « چه دانم ببرش پیش عشق
عشق بود نقد ترا مشتری

چون به سر کوچهٔ عشق آمدیم
دل بشد و من بشدم بر سری


#غزل۳۱۶۶_دیوان_شمس_کبیر

از این اشکستگی دریافت اسرار
ز دیدار تو ای دانای اسرار

تو دانائی و جمله رهنمائی
هر آنکس را که خواهی درگشائی

#عطار

دونوازی تار و پیانو
دکلمه : محمد صالح علا
تار: پیمان خازنی
پیانو : فرشاد حسامی
شعر: #حافظ

از صدای تو لبخند خداوند احساس میشود

#استاد_شجریان

تومنو دعوت کن
انوش

.
  نبری گمان که یعنی به خدا رسیده باشی
               تو ز خود نرفته بیرون
               به کجا رسیده باشی

              بیدل دهلوی

‌
کلیپ زیبایی از گروه شمس
تصنیف یار_مست
همراه با سماع⚘

گویند در عصر سلیمان نبی،
پرنده ای برای نوشیدن آب به سمت برکه ای پرواز کرد،
اما چند کودک را بر سر برکه دید،
پس آنقدر انتظار کشید تا کودکان از آن برکه متفرق شدند.
همینکه قصد فرود بسوی برکه را کرد، اینبار مردی را با محاسن بلند و آراسته دید که برای نوشیدن آب به آن برکه مراجعه نمود .
پرنده با خود اندیشید که این مردی باوقار و نیکوست و از سوی او آزاری به من متصور نیست.
پس نزدیک شد، ولی آن مرد سنگی به سویش پرتاب کرد.
و چشم پرنده معیوب و نابینا شد.
شکایت نزد سلیمان برد.

پیامبر آن مرد را احضار، کرد، محاکمه و به قصاص محکوم نمود
و دستور به کور کردن چشم داد.
آن پرنده به حکم صادره اعتراض کرد و گفت؛
"چشم این مرد هیچ آزاری به من نرساند،
بلکه ریش او بود که مرا فریب داد!
و گمان بردم که ازسوی او ایمنم
پس به عدالت نزدیکتراست اگر محاسنش را بتراشید
تا دیگران مثل من فریب ریش او را نخورند"

# دهخدا ⚘

فرشته مرگ

٢٤٠ سال از عمر موسی ع گذشت ، روزی عزرائيل نزد او آمد و گفت : «سلام بر تو ای هم سخن خدا!»موسی ع جواب سلام او را داد و پرسيد تو كيستی ؟او گفت : من فرشته مرگم .موسی : برای چه به اينجا آمده ای ؟عزرائيل : آمده ام تا روحت را قبض كنم .
موسی : روحم را از کجای بدنم خارج می سازی ؟عزرائيل : از دهانت .موسی : چرا از دهانم ، با اينكه من با همين دهان با خدا گفتگو كرده ام ؟!عزرائيل : از دستهايت .موسی : چرا از دستانم ، با اينكه تورات را با اين دستها گرفته ام ؟!عزرائيل : از پاهايت .موسی : چرا از پاهايم ، با اينكه با همين پاهابه كوه طور (برای مناجات) رفته ام .عزرائيل : از چشمهايت .موسی : چرا از چشمهايم ، با اينكه همواره چشمهايم را به سوی اميد پروردگار می دوختم ؟!عزرائيل از گوشهايت .موسی چرا از گوشهايم ، با اينكه سخن خداوند متعال را با گوشهايم شنيده ام ؟خداوند به عزرائيل وحی كرد : «روح موسی ع را قبض نكن تا هر وقت كه خودش بخواهد.» عزرئيل از آنجا رفت و موسی ع سالها زندگی كرد تا اينكه روزی «يوشع بن نون» را طلبيد و وصيتهای خود را به او نمود. سپس يك روز كه تنها (در كوه طور) عبور می كرد، مردی را ديد كه مشغول كندن قبر است ، نزد او رفت و گفت : «آيا می خواهی تو را كمك كنم ؟» او گفت : آری ، موسی او را كمك كرد، وقتی كه كار كندن قبر تمام شد، موسی ع وارد قبر گرديد و در ميان آن خوابيد تا ببيند اندازه لحد قبر، درست است يا نه ، در همان لحظه خداوند پرده را از جلو چشم او برداشت . موسی مقام خود را در بهشت ديد، عرض كرد خدايا روحم را به سويت ببر.همان دم عزرائيل روح او را قبض كرد، و همان قبر را مرقد موسی قرار داده و آن را پوشانيد. آن مرد قبر كن ، عزرائيل بود كه به آن صورت در آمده بود.در اين وقت منادی از آسمان با صدای بلند گفت مات موسی كليم الله ، فای نفس لا تموت ؟ :موسی كليم خدا مرد، چه كسی است كه نمی ميرد؟

#بحار، ج 13 ص 365 تا⚘

واعظی بر سر منبر می گفت؛
هر گاه بنده اے "مست" بمیرد،
پس مست دفن شود
و مست سر از گور بر آورد!
خراسانی، در پاے منبر بود،
گفت؛ به خدا قسم آن "شرابیست" ڪه یڪ شیشه از آن به صد دینار می ارزد...!

#عبید زاکانی

# غزلیات حافظ⚘

#غزل شماره ۱۱

ساقی به نور باده برافروز جام ما
مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما

ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم
ای بی‌خبر ز لذت شرب مدام ما

هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما

چندان بود کرشمه و ناز سهی قدان
کاید به جلوه سرو صنوبرخرام ما

ای باد اگر به گلشن احباب بگذری
زنهار عرضه ده بر جانان پیام ما

گو نام ما ز یاد به عمدا چه می‌بری
خود آید آن که یاد نیاری ز نام ما

مستی به چشم شاهد دلبند ما خوش است
زان رو سپرده‌اند به مستی زمام ما

ترسم که صرفه‌ای نبرد روز بازخواست
نان حلال شیخ ز آب حرام ما

حافظ ز دیده دانه اشکی همی‌فشان
باشد که مرغ وصل کند قصد دام ما

دریای اخضر فلک و کشتی هلال
هستند غرق نعمت حاجی قوام ما

آب طلب نکرده همیشه مراد نیست

گاهی بهانه ای است که قربانی ات کنند


#فاضل_نظری

جالب است
ثبت احوال همه چیز را
در شناسنامه ام نوشته است
جز احوالم را ...!!

#حسین_پناهی⚘

بعضی بودنشان حال زمین خوب می کنه
از اون بعضیها باشیم...
♥️

آسوده خاطرم که تو در خاطر منی
گر تاج می‌فرستی و گر تیغ می‌زنی

ای چشم عقل خیره در اوصاف روی تو
چون مرغ شب که هیچ نبیند به روشنی

شهری به تیغ غمزه خون خوار و لعل لب
مجروح می‌کنی و نمک می‌پراکنی

ما خوشه چین خرمن اصحاب دولتیم
باری نگه کن ای که خداوند خرمنی

گیرم که برکنی دل سنگین ز مهر من
مهر از دلم چگونه توانی که برکنی

حکم آن توست اگر بکشی بی‌گنه ولیک
عهد وفای دوست نشاید که بشکنی

این عشق را زوال نباشد به حکم آنک
ما پاک دیده‌ایم و تو پاکیزه دامنی



حضرت سعدی

برای همدل خود لازم نیست همه چیز را بگویی تا او اندکی از تو را بفهمد،
بلکه کافی‌ست اندکی بر زبان بیاوری تا او همه‌ی تو را دریابد.


#محمود_دولت_آبادی