نام حضرت #حجت علیه السلام در بقعه #پیربکران سال ٧١٢ هجرى( ٢٠٠ سال قبل از #صفویه) دوره سلطان محمد خدابنده رحمت الله علیه
بقعه پیربکران» شاهکار معماری تشیع ایران
عارفان شیعه همواره و در دوره‌های زمانی مختلف شمع محفل عاشقان خدا بوده و هستند، عارفانی که عمر خود را وقف پرورش شاگردانی هم‌طراز مکتب اهل‌بیت(ع) کردند تا جریان فکری شیعه برای همیشه پویا و زنده بماند.
از دیرباز مقبره و محل دفن این عارفان همچون ستارگان درخشانی در آسمان تعلیم و تربیت شاگردان و مریدان می‌درخشد و آنان برای ارج نهادن به مقام والای این عالمان وارسته مقبره و ضریح نفیسی بر روی محل تدفین عارفان قرار می‌دادند که پس از گذشت سال‌ها و قرن‌های متمادی، این مقبره‌ها به عنوان یک اثر تاریخی نفیس به شمار می‌رود که در چشم هر گردشگر فرهنگی و مذهبی خودنمایی می‌کند.
«محمد بن بکران» یکی از رجال مشهور و از مدرسین، زهاد و عرفای #شیعه در نیمه دوم قرن هفتم هجری قمری است که در ابتدای قرن هشتم و اوایل سلطنت «الجایتو» از فرمانروایان سلسله #ایلخانی وفات یافت و در «بقعه پیربکران» و در ایوان محل تدریس خود به خاک سپرده شد. بقعه پیربکران در شهر پیربکران از توابع شهرستان فلاورجان قرار دارد، برخی از کارشناسان این بقعه را به واسطه طاق بلندی که دارد یادآور طاق کسری و معماری دوره ساسانی می‌دانند.
_________
@drhadiansarii
بقعه پیربکران» شاهکار معماری تشیع ایران
عارفان شیعه همواره و در دوره‌های زمانی مختلف شمع محفل عاشقان خدا بوده و هستند، عارفانی که عمر خود را وقف پرورش شاگردانی هم‌طراز مکتب اهل‌بیت(ع) کردند تا جریان فکری شیعه برای همیشه پویا و زنده بماند.
از دیرباز مقبره و محل دفن این عارفان همچون ستارگان درخشانی در آسمان تعلیم و تربیت شاگردان و مریدان می‌درخشد و آنان برای ارج نهادن به مقام والای این عالمان وارسته مقبره و ضریح نفیسی بر روی محل تدفین عارفان قرار می‌دادند که پس از گذشت سال‌ها و قرن‌های متمادی، این مقبره‌ها به عنوان یک اثر تاریخی نفیس به شمار می‌رود که در چشم هر گردشگر فرهنگی و مذهبی خودنمایی می‌کند.
«محمد بن بکران» یکی از رجال مشهور و از مدرسین، زهاد و عرفای #شیعه در نیمه دوم قرن هفتم هجری قمری است که در ابتدای قرن هشتم و اوایل سلطنت «الجایتو» از فرمانروایان سلسله #ایلخانی وفات یافت و در «بقعه پیربکران» و در ایوان محل تدریس خود به خاک سپرده شد. بقعه پیربکران در شهر پیربکران از توابع شهرستان فلاورجان قرار دارد، برخی از کارشناسان این بقعه را به واسطه طاق بلندی که دارد یادآور طاق کسری و معماری دوره ساسانی می‌دانند.
_________
@drhadiansarii
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#مسجد روستاى كاج #اصفهان
شهر اصفهان و پيرامون آن سراسر پر از آثار تاریخی گوناگون از دوره هاى متفاوت تاريخ وجود دارد که در زمان‌های مختلف ساخته شده‌اند. در ميان این بناهای تاریخی به دلیل پر رنگ بودن #دین در زندگی مردم ، مسجدهای زیادی دیده می‌شود. مسجد کاج اصفهان در ٢٤ کیلومتری شمال شرق زاینده‌رود و در روستای کاج قرار دارد. قدمت این مسجد مربوط به دوره #ایلخانی در #قرن هشتم هجری است و در سال ١٣١٨ ثبت ملی شده است.
مسجد کاج به صورت چهارطاقی کوچکی است که در قسمت جنوبی آن، محرابی فرورفته و در سه طرف دیگر درب قرار دارد. مصالح اصلی آن به سبک معماری ایلخانیان یعنی #آجر است. در سقف داخلی بنا مقرنس‌کاری‌های زیبایی دیده می‌شود. دیوارهای مسجد کاج با طرح‌های آجری تزئین شده‌اند.
کتیبه سرتاسری از چند آیه سوره یاسین بر روی کاشی معرق لاجوردی و خط ثلث به رنگ سفید، در مسجد وجود دارد. در بلندترین قسمت گنبد، طرح یک ستاره هشت پر وجود دارد که در چهار لوزی چسبیده به آن اسامی مقدس نوشته شده است. مسجد کاج در قدیم دارای منار و گلدسته بوده است که در حال حاضر از بین رفته‌اند.
______________
@drhadiansarii
شهر اصفهان و پيرامون آن سراسر پر از آثار تاریخی گوناگون از دوره هاى متفاوت تاريخ وجود دارد که در زمان‌های مختلف ساخته شده‌اند. در ميان این بناهای تاریخی به دلیل پر رنگ بودن #دین در زندگی مردم ، مسجدهای زیادی دیده می‌شود. مسجد کاج اصفهان در ٢٤ کیلومتری شمال شرق زاینده‌رود و در روستای کاج قرار دارد. قدمت این مسجد مربوط به دوره #ایلخانی در #قرن هشتم هجری است و در سال ١٣١٨ ثبت ملی شده است.
مسجد کاج به صورت چهارطاقی کوچکی است که در قسمت جنوبی آن، محرابی فرورفته و در سه طرف دیگر درب قرار دارد. مصالح اصلی آن به سبک معماری ایلخانیان یعنی #آجر است. در سقف داخلی بنا مقرنس‌کاری‌های زیبایی دیده می‌شود. دیوارهای مسجد کاج با طرح‌های آجری تزئین شده‌اند.
کتیبه سرتاسری از چند آیه سوره یاسین بر روی کاشی معرق لاجوردی و خط ثلث به رنگ سفید، در مسجد وجود دارد. در بلندترین قسمت گنبد، طرح یک ستاره هشت پر وجود دارد که در چهار لوزی چسبیده به آن اسامی مقدس نوشته شده است. مسجد کاج در قدیم دارای منار و گلدسته بوده است که در حال حاضر از بین رفته‌اند.
______________
@drhadiansarii
Forwarded from Hadi Ansari
مسجد #جامع ورامین یا مسجد #جمعهٔ ورامین
مسجدی مربوط به دورهٔ #ایلخانی و یکی از قدیمی‌ترین ساختمان‌های شهر #ورامین است. ساخت مسجد در دورهٔ #سلطان محمد خدابنده آغاز و در دورهٔ پسرش، ابوسعید بهادرخان در ۷۲۲ هجری به پایان رسید.
نقشهٔ بنا مستطیلی به ابعاد حدود ۶۶ متر در ۴۳ متر است. مسجد امروزه به شکل تقریباً کامل در میان میدانی شهری قرار دارد. نقشهٔ منظم و چهارگوشی دارد و بنای دیگری به آن متصل نیست. در سه جدارهٔ خارجی نماسازی وجود دارد ولی در جبههٔ جنوبی-قبلی نماسازی ندارد. نقشهٔ این مسجد چهارایوانی است و شامل سردر در شمال، شبستان در جنوب، رواق در شرق و غرب است.
محمدکریم #پیرنیا این بنا را در دسته‌بندی خود در سبک معماری آذری قرار می‌دهد. سردر مسجد بلند و کشیده به‌سان دیگر بناهای ایلخانی است و کاشی کاری معرق دارد. و طبق یافته‌های باستانشناسی احتمالاً #حوض و آب انباری در جلوی ورودی مسجد قرار داشته‌اند. گنبدخانهٔ مسجد اتاقی مربعی شکل به ابعاد ۱۰/۵ در ۱۰/۵ متر است که به کمک فیل‌پوشها به هشت ضلعی، سپس شانزده‌ضلعی و نهایتاً به #گنبد ختم می‌شود. گنبد و بدنهٔ گنبدخانه با آجر و گچ تزئین شده‌است. پیرنیا معتقد است گنبد دو پوسته بوده و پوستهٔ رویی از بین رفته و فقط پوستهٔ زیرین (آهیانه) باقی مانده‌است. #رواق شرقی که یک ردیف رواق است .
نیز مدخلی به بیرون دارد که در قیاس با سردر اصلی، مدخلی فرعی محسوب می‌شود. رواق غربی اما هیچ مدخلی ندارد و از دو ردیف ستون تشکیل شده‌است. این رواق پیشتر کاملاً تخریب شده بوده‌است و در مرمت بنا دوباره ساخته شده‌است.
در سدهٔ ششم، #خاندان ابوسعد ورامینی مسجد جامعی در ورامین ساختند ولی بنای فعلی در سال ۷۲۲ به دستور #عزالدین قوهدی ساخته شد. به نظر می‌رسد به علت حادثه‌ای دچار خرابی شد و در سدهٔ نهم، امیر یوسف خواجه دستور #مرمت بنا را داد. پس از آن به مدت ۵۰۰ سال در بنا ساخت و سازی نشد. به طوری که ژان #دیولافوا که در دورهٔ قاجار مسجد را دیده دربارهٔ آن نوشته است که کسی در آن #نماز نمی‌خواند و «فرنگی‌های کافر» می‌توانند آزادانه آن را تماشا کنند. این مسجد در سال ۱۳۱۰ شمسی در ایران ثبت ملی شد و حریم فعلی آن تعریف شد. در سالهای ۱۳۴۵ و ۱۳۵۴ مورد کاوش باستان شناسان قرار گرفته و در دههٔ ۶۰ بنا مرمت شد.
هادى انصارى
مسجدی مربوط به دورهٔ #ایلخانی و یکی از قدیمی‌ترین ساختمان‌های شهر #ورامین است. ساخت مسجد در دورهٔ #سلطان محمد خدابنده آغاز و در دورهٔ پسرش، ابوسعید بهادرخان در ۷۲۲ هجری به پایان رسید.
نقشهٔ بنا مستطیلی به ابعاد حدود ۶۶ متر در ۴۳ متر است. مسجد امروزه به شکل تقریباً کامل در میان میدانی شهری قرار دارد. نقشهٔ منظم و چهارگوشی دارد و بنای دیگری به آن متصل نیست. در سه جدارهٔ خارجی نماسازی وجود دارد ولی در جبههٔ جنوبی-قبلی نماسازی ندارد. نقشهٔ این مسجد چهارایوانی است و شامل سردر در شمال، شبستان در جنوب، رواق در شرق و غرب است.
محمدکریم #پیرنیا این بنا را در دسته‌بندی خود در سبک معماری آذری قرار می‌دهد. سردر مسجد بلند و کشیده به‌سان دیگر بناهای ایلخانی است و کاشی کاری معرق دارد. و طبق یافته‌های باستانشناسی احتمالاً #حوض و آب انباری در جلوی ورودی مسجد قرار داشته‌اند. گنبدخانهٔ مسجد اتاقی مربعی شکل به ابعاد ۱۰/۵ در ۱۰/۵ متر است که به کمک فیل‌پوشها به هشت ضلعی، سپس شانزده‌ضلعی و نهایتاً به #گنبد ختم می‌شود. گنبد و بدنهٔ گنبدخانه با آجر و گچ تزئین شده‌است. پیرنیا معتقد است گنبد دو پوسته بوده و پوستهٔ رویی از بین رفته و فقط پوستهٔ زیرین (آهیانه) باقی مانده‌است. #رواق شرقی که یک ردیف رواق است .
نیز مدخلی به بیرون دارد که در قیاس با سردر اصلی، مدخلی فرعی محسوب می‌شود. رواق غربی اما هیچ مدخلی ندارد و از دو ردیف ستون تشکیل شده‌است. این رواق پیشتر کاملاً تخریب شده بوده‌است و در مرمت بنا دوباره ساخته شده‌است.
در سدهٔ ششم، #خاندان ابوسعد ورامینی مسجد جامعی در ورامین ساختند ولی بنای فعلی در سال ۷۲۲ به دستور #عزالدین قوهدی ساخته شد. به نظر می‌رسد به علت حادثه‌ای دچار خرابی شد و در سدهٔ نهم، امیر یوسف خواجه دستور #مرمت بنا را داد. پس از آن به مدت ۵۰۰ سال در بنا ساخت و سازی نشد. به طوری که ژان #دیولافوا که در دورهٔ قاجار مسجد را دیده دربارهٔ آن نوشته است که کسی در آن #نماز نمی‌خواند و «فرنگی‌های کافر» می‌توانند آزادانه آن را تماشا کنند. این مسجد در سال ۱۳۱۰ شمسی در ایران ثبت ملی شد و حریم فعلی آن تعریف شد. در سالهای ۱۳۴۵ و ۱۳۵۴ مورد کاوش باستان شناسان قرار گرفته و در دههٔ ۶۰ بنا مرمت شد.
هادى انصارى