پدیده #خشونت در ایران از حد یک مساله اجتماعی گذر کرده و به یک #آسیب بزرگ #اجتماعی تبدیل شده است. قتل، درگیری های خیابانی، خشونت علیه #زنان در خانواده و محل کار، تنبیه بدنی دانش آموز و فرزندان، تجاوز به زنان و کودکان، دخترربائی، سوء استفاده های جنسی در محیط شغلی و غیره از یکسو و از سوی دیگر #زندان، #شکنجه، #تجاوز، #اعدام ها در نمایشهای خیابانی، دستگیری خودسرانه افراد سیاسی و هنرمند، دستگیری همکاران روزنامه ها، فشار و دستگیری زنان "بدحجاب"، هجوم به اعتراضات مدنی، هجوم به بامها برای تخریب گیرنده رسانه های تصویری و غیره، خشونت را به یکی از ارکان اصلی #جامعه و حکومت مداری تبدیل کرده است.

جامعه #ایران در هراس است زیرا خشونت در اشکال اجتماعی و #سیاسی و #اقتصادی و #روانی بشکل انبوه نیروهای جامعه را مورد ضربه قرار داده و #امنیت حداقل و نظم مدنی آرامش دهنده را مضمحل ساخته است. جامعه ایران به سبب خشونت همه جانبه ملتهب و بیمار است.
@cafe_andishe95

🔲دموکراسی اقتصادی،بهانه واهی مارکسیستها برای نفی دموکراسی


💢مارکسیستها که میخواهند "دموکراسی اقتصادی" برقرار کنند و دموکراسی سیاسی را صوری می پندارند از نقش مهم دموکراسی سیاسی غافلند.مفهوم مبهم و سطحی"دموکراسی اقتصادی" این واقعیت را از دیدشان مخفی میکند که تنها ضامن سیاستهای درست اقتصادی، همان آزادی به (زعمشان )صوری سیاسی است.مارکس اهمیت اقتصاد را کشف کرد و همین باعث شد دربارۀ آن مبالغه کند.او و مارکسیستها با دیدی توهم آلود معتقدند همه جا قدرت اقتصادی در کار است.از دید تقلیل یافته و تنگ نظرانۀ اینان هر که پول دارد قدرت دارد.او می تواند اسلحه بخرد یا گانگستر اجیر کند و قدرت را قبضه کند.این سخنان سطحی، خام و ساده لوحانه است که از این ایده ناشی شده اند که:قدرت اقتصادی اساسی تر از قدرت سیاسی و دولت است.برتراند راسل و والتر لیپمن بحق به این نکته تاکید کرده اند که فقط مداخلۀ فعال دولت یعنی حمایت قانونی از مالکیت که متکی به ضمانتهای اجرایی جسمی و مادیست،ثروت را به سرچشمۀ بالقوۀ قدرت مبدل می کند.و بدون اینگونه مداخله،بزودی شخص ثروت خویش را از دست می دهد.بنابراین قدرت اقتصادی یکسره وابسته به قدرت #سیاسی و فیزیکی و مادی است.راسل در تاریخ نمونه هایی فراوانی را مثال میزند که قدرت سیاسی اتفاقن بر قدرت اقتصادی چیره شده و آن را کنترل کرده است.

🔻اعتقاد دُگم و جزمی کمونیسم به اینکه ریشۀ همه شرور و آفات قدرت اقتصادیست باید ترک شود و جای آن را فهمِ خطراتِ "هرگونه" قدرتِ مهار نشده بگیرد.
پول به خودی خود خطری ندارد فقط هنگامی خطرناک می شود که قانون و سیاست از انحراف وستم صاحب آن جلوگیری نکند.در گفتمان اسلامی-شیعی هم این نفی ثروت، فراوان دیده می شود جایی که پیامبر اسلام فقر را فخر خود می داند یا علی ابن ابیطالب هر نوع جمع شدن ثروت را ناشی از ستمگری و خوردن حق ضعفا می داند: اگر در شهر مسلمانان فقیری دیدی، بدان که ثروتمندان آن شهر مال او را می دزدند!( امام علی)

در دموکراسی مهار شیاطین اقتصادی به دست قدرت سیاسی است که برآمده از خواست مردم است.با فهم ارزش قدرت سیاسی و عدم اصالت قائل شدن برای اقتصاد می توان مشکلات بی عدالتی را کاهش داد.این راه گردن گرفتن مشکلات خود و به گردن دیگران نیانداختن است.

◾️مارکسیستها از قدرت خرید رای در دموکراسی با پول سخن می گویند،اینان باید بدانند باز این هم تنها از طریق آزادی سیاسی و دولت قانومدار قابل پیش گیری و نظارت است.همچنین میتوان با تاثیر گذاشتن بر فضای افکار عمومی در سایۀ آزادی های محقق شده، مصرانه مطالبه عمومی داشته باشیم مبنی بر اخلاقی شدن فضای سیاسی توسط قانونهای جدید.مارکسیستها هیچ گاه به درک درستی از اهمیت دموکراسی در کنترل و نظارت بر نهاد قدرت توسط همه اقشار نه فقط ضعفا نرسیده اند.آنها هرگز برای جلوگیری از تجمع قدرت در یک جا و فساد ناشی ازآن برنامه ایی نداشته اند.اما دموکراسی دقیقن چنین برنامه ایی است که توسط آنها نفی می شود.هیچگاه دقت نکرده اند که بر عکس روش لیبرالیسم افزودن به قدرت دولت چه فاجعه هایی(مثلن فاجعه کشتار میدان "تیان آن من"چین) به بار می آورد.در دید متناقض آنان قدرت دولت چیز بدی نیست فقط نباید دست بورژوازی باشد!همین دید طبقاتی به نافهمی هایی منجر شده،چنانکه نفهمیده اند هر قدرتی خطر ناک است،از هر طبقه که باشند؛ تمرکز قدرت و عدم نظارت ره جز به فساد نمی بَرَد.به درک این نکته نائل نشده اند که هر سیاست وسیع و پردامنه باید بر نهادها قائم باشد نه افراد.مارکس به ایمان موهوم ،ناکجاآبادی و رُمانتیکی رسیده بود که از اصالت کل در او خبر می داد،که تنها راه اصلاح امور ایجاد یک نظام اجتماعی سراسر نوین است.مارکسیستها هم حافظ این ایمان بودند.همگام با قدرت دادن به دولت باید نهاد های دموکراتیک را برای مقابله تقویت کرد و گسترش داد تا آزادی از دست نرود،این چیزیست که مارکسیستها کوچکترین توجهی به آن ندارند.اگر آزادی از دست برود همه چیز از جمله برنامه ریزی از دست می رود.و یا اگر مردم اختیاری برای برنامه ریزی نداشته باشند دیگر چرا باید برنامه ایی برای بهزیستی آنان اجرا شود؟تنها چیزی که امنیت را تامین می کند #آزادیست....

❇️برگرفته از جامعه باز و دشمنان آن-پوپر

📕کتاب: #فرقه_تبهکار

✍نویسنده: #الف_و

💫ائتلاف اسلامگرایان و مارکسیست ها
تصفیه های خونین درون حکومتی
40سال استعمارگری روس ها در ایران

🗂 #pdf

#ممنوعه #سیاسی
📕 @andisheelibrary 🌺🍃

🔷لیبرالیسم سیاسی علاج دردهای جامعه ایی محروم از توسعه سیاسی

🔻🔻دولت روحانی استخدام اقلیت های مذهبی در مهدکودک ها را ممنوع کرد!

این ممنوعیت خلاف تمام قوانین بین المللی کار در جهان و حتی طبق قوانین ایران است که هر گونه تبعیض شغلی بر اساس مذهب غیر قانونی است!
—————————————-
💢امثال این اخبار که حاکی از رویکرد فاشیستی و دیگر ستیزی رژیم های ایدئولوژیک و تئولوژیک است.مسئله ایی سیاسیست در اینگونه کشورها هر موضوعی درباره بدیهیات فرهنگی هنری اخلاقی اجتماعی و...در بدو امر ،امری #سیاسی است.زیرا که فورن با اقتدار و قوانین مونیستی نظام سیاسی موجود در تعارض قرار میگیرد
اصولن طرح هر نوع روشی برای زیستن غیر از شیوه رسمی عملی است سیاسی.این به معنی سیاست زدگی نیست این معنای حکومت توتالیتر است.! که در آن هر موضوعی رنگ و بویی سیاسی پیدا میکند.
راه حلهای سیاسی مثبتی چون ایجاد قانون پلورالیستی و لیبرال دموکرات برای این موارد در فلسفۀ #سیاسی پیش بینی شده که باید مطالبه جامعۀ مدنی(=جامعه سیاسی)باشد و بدون نهادهای مدنی و سیاسی و قوانین مدون حقوق بشری قابل تحقق نیستند.
@cafe_andishe95