✅ تقدیم به کسانی که دلتنگ سرزمین مادری‌اند.
▫️چرای گله گاو
▫️ببینید و لذت ببرید.

بِرو کوتِک هِنیشیم هیا هیا
سونِ گالِش دَووشیم گویِ هِمرا
کوهِ تِک دَووشیم میایِ بالا
میسِ جا بَخِریم اویِ گِوارا

مکان: ارتفاعات منطقه ییلاقی اِننال ، بندپی بابل
شعر محلی: ایاز آملی
لَلِه‌وا: جمشید قلی‌نژاد
🎥 حسن عباس‌تبار فیروزجایی
منبع: @Bandpay

@Haveest

#گله_گاو
#ییلاق_اننال
#بندپی_بابل
#ایاز_آملی
#جمشید_قلی_نژاد
#حسن_علی_تبار_فیروزجایی

‍ " رَمه به رَمه " در قانون مال داری سنگسری

  #ایل_سنگسری  تنها قوم آریایی هستند که عمودی #کوچ می کنند  وفقط در تابستان خانواده در کنار گله هستند و در دیگر فصول  سال ، این  چوپان است که همراه گله می رود. ایل سنگسری  طولانی ترین کوچ ایران را که بیش از (1500) کیلومتراست به خود اختصاص داده اند. 
در قانون مال داری ایل سنگسری برای رفتارهر روز انسان  در برخورد با گله گوسفند و نگه داری آنان در هر مقطعی از زمان قانون خاصی دارد و گله دار باید تابع این قوانین باشد تا منافع بیشتری به دست آورد و زندگی بهتری را برای خودش و دیگران رقم بزند. یکی از این قوانین را " رَمه به رَمه " گویند که عنوان کامل آن " رَمه به رَمه هاکرتِتن " یعنی دام ها را ازهم جدا کردن ، تفکیک جنسی و سنی برای گله قائل شدن است.

طبق #تقویم_سنگسری از نیمه خرداد شمسی برابر با ماه #گوجو که آهنگ کوچ آغاز می شود و گله های ایل سنگسری ازمناطق #قشلاقی حرکت می کنند از سه  مسیر : 1- " بند " کوهستانی  2- " میان بند " نیمه بیابانی 3- "تک" بیابانی گله ها را به مناطق ییلاقی می برند  و در یک پروسه ده روزه فرصت دارند تا " مَس مال " گوسفندان بزرگ از نظر " سنی " را ابتدا " وُو ریژنن " حمام کنند و سپس " بِریم کنن " پشم هایشان را می چینند تا خانواده ها هم به #ییلاق برسند و " #گوت " سیاه چادر را برپا کنند واز اول تیرماه شمسی برابر با 19 گوجو آغاز آیین " رَمه به رَمه " شروع می شود واین برنامه  تا 7تیر ماه شمسی برابر با 26 گوجو روز " مال ، دارایی و ثروت " این مراسم پایان می رسد و از فردای آن روز برابر با #اول_مس_چله توستون شیردوشی رسما آغاز می شود.

ایل سنگسری برای بهره برداری بهتر از گله ، آنها را به دسته هایی همچون " دوشایی " ، " قَصَر " ، " نروَرا " و " لاغری " تقسیم می کنند .
1-  گله " دوشایی " مرکب از میش و بزهایی که شیر دارند و قابل دوشیدن هستند.
2-  گله  " قَصَر " مرکب از دام های داشتی ؛ همانند میش و بز که بدون بره و بزغاله بوده یعنی زایش نداشتند و به همراه  بره های ماده ، که در پاییزمتولد شدند که به آنها " سیلک " گفته می شود .
3-  گله  " نَرورا " مرکب از بره و بزغاله های نرفروشی و قوچ و کل داشتی.
4-  گله " لاغری " مرکب از دام هایی که مریض هستند و یا گرگ آنها را زخمی کرده باشند و یا دام های لاغر که توان همراهی با گله را ندارند و یا گوسفندانی که دست یا پا شکسته باشند را در محل ییلاق " خیل سر " و اطراف آن نگه داری و مداوا می کنند و به شخصی که مسئول نگه داری و مداوای این نوع گوسفندان است " لاغری چارن " گویند. 
محل چرای دامها نیز در قانون مال داری مشحص شده است.
   
1-  دام ها " دوشایی " در مراتع مجاور " خیل " و مرتع دیگری به نام " الشت چرا " برای " گرمه چر " برده می شوند . چرا در ظهر معمولا به سوی  مناطق مرتفع  ییلاق برده می شوند وغروب  برمی گردند و مسئول چرا باید روزانه دو مرحله جهت دوشیدن ، گله دوشایی را به " خیل سَر " بیاورد .
2-  " قَصر چرا " مناطق صعب العبور و نا مرغوب مرتع را گویند    که به این گروه " بدون بره " از دامها اختصاص داده می شود .
3-  " ورا قِرُق " هما نگونه که از اسمش پیداست  قرُق به مراتع ای گویند که دست نخورده  باقی مانده واز حصار امنیتی با نیروی انسانی برخوردار بوده وازبهترین و مرغوبترین و خوش آب و هوا ترین مرتع و مناطقی که تا کنون چرانده نشده است توسط گله دار  که به بره ها و بزغاله ها اختصاص داده میشود چون درامد اصلی گله دار از فروش این بره و بزغاله هاست .

یدالله حاجی علیان ( قانون مال داری سنگسری ) 1398 شمسی برابر با 3418 سنگسری
🆔 هاوست، کانال فرهنگ‌ و‌ هنر مازندران
@Haavest