▪️مرحوم علامه مجلسی رضوان الله تعالی علیه: وقتی #محدث به حقائق الفاظ و مجازات و منطوق و مفهوم و مقاصد آن‌ها عالم #نبود، #اجماعاً برایش #نقل_به_معنا #جائز #نیست، بلکه برای او معین است که فقط با #الفاظی که #شنیده است و آن را #ثبت کرده، #نقل #حدیث کند، و الّا برایش روایت جائز نیست؛ اما زمانی که #محدث، #دانشمند و #آگاه به مسائل فوق «حقائق الفاظ و مجازات و منطوق و مفهوم و مقاصد آن‌ها» #باشد، #گروهی از علماء گفته اند که #جز با #لفظی که #شنیده، #نقل_حدیث #جائز_نیست. اما #بعضی از آنان فرموده اند فقط در #غیر حدیث #پیامبر صلی الله علیه وآله #جائز #دانسته اند، زیرا پیامبر صلی الله علیه وآله فصیح ترین کسی است که با «ضاد» نطق کرده و در #جمله_بندی احادیث او، #اسرار و #دقائقی نهفته که هر کسی بر آن، همان طوری که هست، آگاهی نمی یابد؛ زیرا برای #هر #ترکیبی از آن، از نظر وصل و فصل و مقدم و مؤخر و غیر این ها، #معنای #مخصوصی است که اگر آن‌ها #مراعات #نشوند، #مقصود #اصلی حدیث از دست می‌رود، بلکه هر کلمه با کلمه ای که در کنارش قرار گرفته، دارای خاصیت مستقلی مانند تخصیص و اهتمام و غیره می‌باشد و همچنین #الفاظ #مشترک و #مترادف، اگر یکی به جای دیگری به کار رود، معنا و مقصود از #بین #خواهد رفت. از این جهت است که پیامبر فرموده اند: خدا رحمت کند کسی که گفتارم را بشنود و حفظ نماید و بفهمد و آن را به سوی دیگران نقل نماید. چه بسا کسی که فقه را حمل می‌کند در حال که خود فقیه نیست، و چه بسا کسی که فقه را به سوی فقیه تر از خودش حمل می‌کند. و این حدیث شاهد راستی است بر مقصد ما . #ولی #اکثر_اصحاب ، #نقل_به_معنا را با #حصول #شرائط فوق جائز دانسته اند و گفته اند، چیزی را که شما می‌گوئید، از مقصد ما دور است؛ زیرا ما برای کسی که الفاظ را می‌فهمد و خاصیت و مقاصد آن را درک می‌کند و اختلال ننمودن مراد آن الفاظ را در آنچه ادا می‌کند می‌داند، جائز می‌دانیم. و جمهور علمای گذشته و حاضر از طائفه‌های مختلف، نقل به معنا را وقتی که به ادا کردن عین معنا قطع پیدا کند، جائز می‌دانند؛ زیرا #معلوم است که #صحابه_پیامبر صلی الله علیه وآله و #اصحاب #ائمه #معصومین علیهم السلام احادیث را #هنگام #شنیدن #نمینوشتند و #بعید و بلکه از جمله #محالات است، عادت آن‌ها به #حفظ #جمیع #الفاظ_احادیث، آن طوری که #وارد می‌شد. آن‌ها احادیث طولانی را یک بار می‌شنیدند و با گذشت زمان زیادی آن را روایت می‌کردند، لذا بسیاری از اوقات، آن‌ها حدیث کرده و با الفاظ مختلف نقل نموده اند و هیچ کس نقل به معنا را بر آنان انکار نمی کرد. برای کسی که در اخبار تفحص داشته باشد، در این مورد جای شک و شبهه نیست. حدیثی که کلینی از محمد بن مسلم روایت کرده، بر این معنا دلالت می‌کند. گوید: خدمت امام صادق علیه السلام عرض کردم: حدیث را از شما می‌شنوم و زیاد و کمش می‌کنم، حضرت فرمودند: اگر معنایش را بخواهی بیان کنی، اشکال ندارد. و نیز روایت شده است: داود بن فرقد گوید: به امام صادق علیه السلام گفتم: من از شما حدیث می‌شنوم و می‌خواهم آن طوری که از شما شنیدم روایت کنم، اما نمی توانم ؟! حضرت فرمودند: می‌خواهی بر ما دروغ ببندی ؟! گفت: نه! فرمودند: می‌خواهی معانی حدیث را نقل کنی ؟! گفت: بلی! حضرت فرمود: اشکال ندارد. #بلی! جای #شکی_نیست که روایت #لفظ_حدیث در #هر_صورت، #مخصوصا در این #زمان که از زمان آنان دور افتاده ایم و قراین از بین رفته و اصطلاحات تغییر یافته است، بهتر می‌باشد. کلینی به سند خودش از ابوبصیر روایت کرده و گوید: خدمت امام صادق علیه السلام عرض کردم: تفسیر آیه مبارکه «الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ» {به سخن گوش فرا می دهند و بهترین آن را پیروی می‌کنند}، چیست ؟! حضرت فرمودند: این آیه درباره شخصی است که #حدیث را #می‌شنود و #همان_طوری که #شنیده، #بدون #کم و #زیاد #نقل می‌کند ... .

📚 بحارالأنوار ٫ جلد 2 ٫ صفحه 164

➖➖➖➖➖➖➖➖
▫️کانال جِلاَءٌ لِلْقُلُوبِ
➡️ @eteghdate
➡️ https://t.me/eteghdate

اعلام ولایت در روز غدیر

قال رسول الله صلی الله علیه و آله: مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ😍😍😍

🔸رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله در روز غدیر فرمود: هر كس من به او ولايت دارم و مولاى اويم، اين على (صلوات الله علیه) مولاى اوست.

📚📚📚📚📚صدها کتاب شیعه و عمری🔥

بر خلاف عوام فریبی مکتب سقیفه که می خواهند القاء کنند کلمه #مولا صرفا به معنای دوست است #ولی در قرآن کریم بارها و بارها به معنای #ولایت و سرپرستی و سروری آمده است که ما به عنوان نمونه چند مورد را می آوریم.
جالب اینکه ولایت بیشتر برای الله جل جلاله آمده است و شیعه اعتقاد دارد ولایت نبی همان ولایت الله است و ولایت ولی و وصی نبی، یعنی تمام ائمه علیهم السلام هم همان ولایت نبی و ولایت الله می باشد.

🔸قلْ أَغَيْرَ اللَّـهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ يُطْعِمُ وَلَا يُطْعَمُ ۗ ﴿سورة الأنعام ١٤﴾
بگو: «آيا غير از خدا پديدآورنده آسمانها و زمين سرپرستى برگزينم؟ و اوست كه خوراك مى‌دهد، و خوراك داده نمى‌شود.»

🔸إنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّـهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ ﴿سورة المائدة ٥٥﴾
ولىّ شما، تنها خدا و پيامبر اوست و كسانى كه ايمان آورده‌اند: همان كسانى كه نماز برپا مى‌دارند و در حال ركوع زكات مى‌دهند.

🔸اللَّـهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿سورة البقرة ٢٥٧﴾
خداوند سرور كسانى است كه ايمان آورده‌اند. آنان را از تاريكيها به سوى روشنايى به در مى‌برد. و[لى‌] كسانى كه كفر ورزيده‌اند، سرورانشان [همان عصيانگران=] طاغوتند، كه آنان را از روشنايى به سوى تاريكيها به در مى‌برند. آنان اهل آتشند كه خود، در آن جاودانند.

🔸فإِن كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ﴿سورة البقرة ٢٨٢﴾
و اگر کسی که حق به عهده اوست، سفیه یا ناتوان باشد، یا [به علتی] نتواند املا کند، ولیّ و سرپرست او به عدالت املا کند.

🔸إنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَـٰذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا ۗ وَاللَّـهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ ﴿سورة آل عمران ٦٨﴾
در حقيقت، نزديكترين مردم به ابراهيم، همان كسانى هستند كه او را پيروى كرده‌اند، و [نيز] اين پيامبر و كسانى كه [به آيين او] ايمان آورده‌اند؛ و خدا سرور مؤمنان است.

🔸واللَّـهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ وَلِيًّا وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ نَصِيرًا ﴿سورة النساء ٤٥﴾
و خدا به [حال‌] دشمنان شما داناتر است؛ كافى است كه خدا سرپرست [شما] باشد، و كافى است كه خدا ياور [شما] باشد.

🔸ومَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَـٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيرًا ﴿سورة النساء ٧٥﴾
و چرا شما در راه خدا [و در راه نجات‌] مردان و زنان و كودكان مستضعف نمى‌جنگيد؟ همانان كه مى‌گويند: «پروردگارا، ما را از اين شهرى كه مردمش ستم‌پيشه‌اند بيرون ببر، و از جانب خود براى ما سرپرستى قرار ده، و از نزد خويش ياورى براى ما تعيين فرما.»

🔸وإِن تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ مَوْلَاكُمْ ۚ نِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ ﴿سورة الأنفال ٤٠﴾
و اگر روى برتافتند، پس بدانيد كه خدا سرور شماست. چه نيكو سرور و چه نيكو ياورى است.

#جزء3 #جزء5 #جزء6 #جزء7 #جزء9