▪️مرحوم علامه مجلسی رضوان الله تعالی علیه: وقتی #محدث به حقائق الفاظ و مجازات و منطوق و مفهوم و مقاصد آن‌ها عالم #نبود، #اجماعاً برایش #نقل_به_معنا #جائز #نیست، بلکه برای او معین است که فقط با #الفاظی که #شنیده است و آن را #ثبت کرده، #نقل #حدیث کند، و الّا برایش روایت جائز نیست؛ اما زمانی که #محدث، #دانشمند و #آگاه به مسائل فوق «حقائق الفاظ و مجازات و منطوق و مفهوم و مقاصد آن‌ها» #باشد، #گروهی از علماء گفته اند که #جز با #لفظی که #شنیده، #نقل_حدیث #جائز_نیست. اما #بعضی از آنان فرموده اند فقط در #غیر حدیث #پیامبر صلی الله علیه وآله #جائز #دانسته اند، زیرا پیامبر صلی الله علیه وآله فصیح ترین کسی است که با «ضاد» نطق کرده و در #جمله_بندی احادیث او، #اسرار و #دقائقی نهفته که هر کسی بر آن، همان طوری که هست، آگاهی نمی یابد؛ زیرا برای #هر #ترکیبی از آن، از نظر وصل و فصل و مقدم و مؤخر و غیر این ها، #معنای #مخصوصی است که اگر آن‌ها #مراعات #نشوند، #مقصود #اصلی حدیث از دست می‌رود، بلکه هر کلمه با کلمه ای که در کنارش قرار گرفته، دارای خاصیت مستقلی مانند تخصیص و اهتمام و غیره می‌باشد و همچنین #الفاظ #مشترک و #مترادف، اگر یکی به جای دیگری به کار رود، معنا و مقصود از #بین #خواهد رفت. از این جهت است که پیامبر فرموده اند: خدا رحمت کند کسی که گفتارم را بشنود و حفظ نماید و بفهمد و آن را به سوی دیگران نقل نماید. چه بسا کسی که فقه را حمل می‌کند در حال که خود فقیه نیست، و چه بسا کسی که فقه را به سوی فقیه تر از خودش حمل می‌کند. و این حدیث شاهد راستی است بر مقصد ما . #ولی #اکثر_اصحاب ، #نقل_به_معنا را با #حصول #شرائط فوق جائز دانسته اند و گفته اند، چیزی را که شما می‌گوئید، از مقصد ما دور است؛ زیرا ما برای کسی که الفاظ را می‌فهمد و خاصیت و مقاصد آن را درک می‌کند و اختلال ننمودن مراد آن الفاظ را در آنچه ادا می‌کند می‌داند، جائز می‌دانیم. و جمهور علمای گذشته و حاضر از طائفه‌های مختلف، نقل به معنا را وقتی که به ادا کردن عین معنا قطع پیدا کند، جائز می‌دانند؛ زیرا #معلوم است که #صحابه_پیامبر صلی الله علیه وآله و #اصحاب #ائمه #معصومین علیهم السلام احادیث را #هنگام #شنیدن #نمینوشتند و #بعید و بلکه از جمله #محالات است، عادت آن‌ها به #حفظ #جمیع #الفاظ_احادیث، آن طوری که #وارد می‌شد. آن‌ها احادیث طولانی را یک بار می‌شنیدند و با گذشت زمان زیادی آن را روایت می‌کردند، لذا بسیاری از اوقات، آن‌ها حدیث کرده و با الفاظ مختلف نقل نموده اند و هیچ کس نقل به معنا را بر آنان انکار نمی کرد. برای کسی که در اخبار تفحص داشته باشد، در این مورد جای شک و شبهه نیست. حدیثی که کلینی از محمد بن مسلم روایت کرده، بر این معنا دلالت می‌کند. گوید: خدمت امام صادق علیه السلام عرض کردم: حدیث را از شما می‌شنوم و زیاد و کمش می‌کنم، حضرت فرمودند: اگر معنایش را بخواهی بیان کنی، اشکال ندارد. و نیز روایت شده است: داود بن فرقد گوید: به امام صادق علیه السلام گفتم: من از شما حدیث می‌شنوم و می‌خواهم آن طوری که از شما شنیدم روایت کنم، اما نمی توانم ؟! حضرت فرمودند: می‌خواهی بر ما دروغ ببندی ؟! گفت: نه! فرمودند: می‌خواهی معانی حدیث را نقل کنی ؟! گفت: بلی! حضرت فرمود: اشکال ندارد. #بلی! جای #شکی_نیست که روایت #لفظ_حدیث در #هر_صورت، #مخصوصا در این #زمان که از زمان آنان دور افتاده ایم و قراین از بین رفته و اصطلاحات تغییر یافته است، بهتر می‌باشد. کلینی به سند خودش از ابوبصیر روایت کرده و گوید: خدمت امام صادق علیه السلام عرض کردم: تفسیر آیه مبارکه «الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ» {به سخن گوش فرا می دهند و بهترین آن را پیروی می‌کنند}، چیست ؟! حضرت فرمودند: این آیه درباره شخصی است که #حدیث را #می‌شنود و #همان_طوری که #شنیده، #بدون #کم و #زیاد #نقل می‌کند ... .

📚 بحارالأنوار ٫ جلد 2 ٫ صفحه 164

➖➖➖➖➖➖➖➖
▫️کانال جِلاَءٌ لِلْقُلُوبِ
➡️ @eteghdate
➡️ https://t.me/eteghdate

📚توصیه هوش‌مندانه اهل بیت به کتابت حدیث📚


🔷یکی از نقاط قوت مکتب تشیع، نسبت به اهل سنت، «کتابت حدیث در هنگام صدور آن» است. یک قرن ممنوعیت کتابت و نقل حدیث از جانب حاکمان خبیث، موجب شده بود که اهل سنت (که خود را از حدیث اهل بیت نیز محروم کرده بودند،) در این مدت بتوانند تنها تعداد انگشت‌شماری کتاب حدیثی تدوین کنند و روایات را اغلب به‌صورت شفاهی، از نسلی به نسل دیگر، انتقال دهند. این امر موجب شده است میراث حدیثی آنان، دچار آفات فراوانی شود؛
🔹فراموشی و سانسور بسیاری از احادیث نبوی
🔹نقل غیردقیق همان مقدار حدیث
🔹جعل و وضع و دسّ در روایات
🔹عدم توانایی در اعتبارسنجی علمی روایات
🔹اتهام ساختگی بودن این میراث از جانب مستشرقان
🔹و...

🔷در مقابل، با هدایت هوش‌مندانه اهل بیت (علیهم‌السلام)، «فرهنگ کتابت حدیث در هنگام صدور آن از معصوم» در میان محدّثان شیعه جا افتاده بود و اصحاب غالباً با کاغذ و قلم نزد ایشان حاضر می‌شدند، احادیث را می‌نوشتند و در فرصتی مناسب به جزوه و کتاب‌چه تبدیل می‌کردند. بعدتر نیز محدّثان شیعه با استفاده از همین جزوات و کتاب‌چه‌ها، کتاب‌های حدیثی جامعی تدوین کردند و امروز ما به اندازه همّت و توانمان از این میراث گران‌قدر بهره می‌بریم.

🔶در ادامه، به نمونه‌هایی از تأکید امام صادق (علیه‌السلام) به «کتابت حدیث» توجه فرمایید:

🌿...عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع:
🍃«اكْتُبْ وَ بُثَّ عِلْمَكَ فِي إِخْوَانِكَ فَإِنْ مِتَّ فَأَوْرِثْ كُتُبَكَ بَنِيكَ فَإِنَّهُ يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانُ هَرْجٍ لَا يَأْنَسُونَ فِيهِ إِلَّا بِكُتُبِهِمْ.»
📚الكافي، ج‏۱، ص۵۲
🌿مفضل بن عمر گوید: امام صادق (علیه‌السلام) به من فرمودند:
🍃«بنویس و علمت را در میان تمام برادرانِ (ایمانی) خود منتشر کن و اگر مُردی، کتاب‌هایت را به فرزندانت ارث بده. چراکه زمان آشوب و هرج و مرجی برای مردم فرا می‌رسد که در آن روزگار، جز با (استفاده از) کتاب‌هایشان، آسوده‌خاطر نخواهندشد.

🌿...عَنْ عُبَيْدِ بْنِ زُرَارَةَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع:
🍃«احْتَفِظُوا بِكُتُبِكُمْ فَإِنَّكُمْ سَوْفَ تَحْتَاجُونَ إِلَيْهَا.»
📚الكافي، ج‏۱، ص۵۲
🌿عُبید بن زراره از امام صادق (علیه‌السلام) نقل می‌کند که فرمودند:
🍃«از کتاب‌هایتان محافظت کنید، زیرا روزگاری به آن‌ها نیاز خواهیدداشت.»

📝پانوشتــــــــــــــــــــــــــــــ
👈شاید مقصود از این زمان هرج و مرج و آشوب، عصر غیبت باشد که مسلمانان برای بهره‌مندی از دریای علم و معرفت اهل بیت (علیهم‌السلام) جز کتاب‌های حدیثی، دست‌آویزی ندارند. شاید هم روزگار دیگری در راه است...

#امام_صادق_علیه_السلام
#حدیث #کتابت_حدیث #نقل_حدیث #نقل_شفاهی_حدیث #امامت #اهل_بیت_علیهم_السلام #اهل_سنت #تشیع

✅ جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «کـانـال حـدیـثـنـا»:
✅ @hadithona