💠بسمِ‌الله‌ِ‌الرَّحمن‌الرَّحیم💠

🔻#پاورقی
🔻#تمدن_اسلامی‌
🔻#جستارهای_نظری(26)

⭕️فصل دوم/منظومه مفاهیم و شبکه عناصر تمدنی(9)
✔️۱- دقت مفهومی به «تمدن» با پسوند «اسلامی»(8)

🔸1-1- زبان، خانه وجود(4)
نباید همان لفظ justice را به معنای #عدالت دانست. امروزه وقتی در غرب می‌گویند عدالت و آزادی، مفاهیمی اراده کرده‌اند که آن معانی درعالم اسلامی، مقارن کفر و طغیان و فساد است. مثلاً در #نظام_جزایی اسلام، دست دزد مطابق آیات مبارکه سوره نور، با رعایت شروطی که در روایات ائمه هدی علیهم‌السلام آمده، باید قطع شود. یا اگر کسی مرتکب زنای محصنه شده و چهار شاهد عادل بر آن عمل شهادت دهند، مطابق شرایط محکوم به سنگسار خواهد شد. این احکام، در نگرش #دینی و #قرآنی، عین عدالت و عامل به آن، عادل و مجری حق شناخته می‌شود. این درک، برگرفته از فرهنگ عمیق دینی و گرایش الهی به هستی و انسان است. حال اگر این درک از عدالت، در #جامعه_غربی مطرح شود، نقض حقوق بشر و حرکتی ضد انسانی تلقی خواهد شد. چرا که معنایی که آنها از justice در نظر دارند، بسیار متفاوت از #عدل_قرآنی است. بنابراین، معنایی که در این جا از عدالت قصد شده و معنایی که ازظلم قصد می‌شود با معنای #ظلم و #عدل غربی متفاوت است. اصلاًً نباید justice را به عدالت #ترجمه کرد. عدالت مفهومی قرآنی و روایی است. عدل #صفت_اساسی یک نبی و امام مسلمین است. در همین صفت، پاداش و مجازات، سیاست‌گذاری فرهنگی و اقتصادی، تعامل با مردم و دیگر کشورها، همگی متناسب با نظام معنایی علوم اسلامی تنظیم می‌شود و از این روی، ذاتاً با آنچه در غرب از عدالت قصد شده متفاوت است. در عالم دینی، ترویج هم‌جنس‌گرایی عین ظلم و بی‌عدالتی است، اما در نظام حقوقی غرب، قانونی شدن آن عین عدالت اجتماعی تلقی می‌شود.

🔹#منبع:
متولی امامی، سیدمحمد‌حسین؛
جستارهای نظری در باب تمدن اسلامی،
قم، نشر معارف. چاپ 1394، ص 55.


ا—--------------------------—ا

https://telegram.me/tamadone_novine_islami

‍ 💠 روش شناسی مطالعات اربعین

✍ استاد حمید پارسانیا

🔶 از پدیده پیاده‌روی اربعین می‌توان به روش‌شناسی مطالعات اربعین و لزوم #تکثر_روش_شناسی از واقعه اربعین به خاطر گستردگی آن رسید. این روش شناسی مطالعات اربعین باید در مورد مناسک دینی هم به کار برود که این مربوط به جامعه‌شناسی دینی است و تاکنون مورد غفلت واقع شده است.

🔻این پدیده را می‌توان با چند روش بررسی کرد؛

1⃣ اول اینکه زیارت اربعین را به عنوان یک امر #تکوینی، که در قلمرو تکوین مراد خداوند قرار می‌گیرد بررسی کنیم که این بعد مربوط به بعد الهی و عرفانی اربعین می‌باشد و در قلمرو رفتار فردی نیست. این روش همان چیزی است که به گفته ملاصدرا جغرافیای ملک با ملکوت در هم تنیده شده است. انسان کافر خود آتش متحرک است ولی انسان مومن بهشت متحرک و این همان چیزی است که پیامبر می‌گوید من از فاطمه بوی بهشت استشمام می‌کنم.

2⃣ ساحت دیگر در بررسی اربعین و مناسک #دینی، این است که از این جهت مورد توجه قرار می‌گیرند که این مراسم فعل انسانی است و انسان به عنوان یک کنش‌گر مطرح است. البته خود این ساحت دارای یک دوگانگی است که اولین آن به لحاظ تجویزی به موضوع اربعین می‌پردازد و این مسائل مطرح می‌شود که آیا فردی که این کار را انجام می‌دهد کار خوبی انجام داده یا خیر؟ کار واجبی انجام داده یا مستحب یا مباح؟ در واقع این ساحت شریعتی مناسک اربعین است. در این بُعد در واقع ما اربعین را به لحاظ دینی می‌شناسیم نه به لحاظ واقعیت وجودی آن و روش این ساحت رجوع به روایات است.

3⃣ از لحاظ اینکه اربعین فعل انسانی است این حوزه مربوط به عمل انسان‌هاست و این یک پدیده و مطالعه #تاریخی و میدانی است. در این روش به یک مطالعه پدیده زمانی و مکانی می‌پردازیم. در این بعد به این می‌پردازیم که چه کسانی مخالف آمدن مردم بودند و چه کسانی موافق. وقتی با آمدن آنها مخالفت شد، کنش‌گران چه کردند؟ آیا از رفتن منصرف شدند و یا به تهدیدها توجهی نکردند؟ و اگر به زیارت رفتند توسط تهدیدکنندگان چه برخوردی با آنها شد؟

✳️ احکام در این حوزه‌ها را نباید با هم #خلط کرد یعنی که اگر در مقطعی تاریخی کنش‌گران به این تجویز عمل کردند و در دوره‌ای دیگر عمل نکردند نباید آن را به شریعت نسبت داد و این همان خطری است که در مطالعه مناسک دینی ممکن است رخ بدهد و رخ هم داده است.
💠 @hparsania

#به‌سوی_تمدن_نوین_اسلامی
@tamadone_novine_islami