کانون ادبی هنری سها
766 subscribers
565 photos
42 videos
8 files
105 links
کانون ادبی هنری سها

جایی برای دور هم جمع شدن،
جشن گرفتن،
خواندن،
نوشتن
و یاد گرفتن! 🌙🌱

جهاد دانشگاه علوم‌پزشکی تهران

ارتباط با ما :
@amintaleby

آدرس اینستاگرام :
@Soha_javaneh
Download Telegram
🍰 کیک سینما - ٨

فیلم Stagecoach (1939)

دلیجان که طبق برخی رای‌گیری‌ها برترین فیلم وسترن تاریخ سینما شناخته شده، اثری است که فرای از سبک وسترن و اسب‌سواری‌هایش، به انسان و روابط عمیق انسانی می‌پردازد.
با شنیدن سبک وسترن ممکن است مردانی با کلاه‌های لبه دار و شلوار‌هایی از جنس چرم، سوار بر اسب‌ها درحال تاخت و تاز به سوی گروهی سرخپوست در ذهنتان تداعی شود اما در این فیلم، که نقطه عطفی در سینمای وسترن محسوب می‌شود، شاید به سختی بشود اینگونه سکانس‌هایی را پیدا کرد!
حال ممکن است بپرسید اگر فیلم وسترن است و درباره‌ی هیچ یک از این موضوعات حرف نزده، پس عملا چه دارد؟!
فیلم دلیجان، قصه‌ی سفر یک دلیجان و مسافرهایش است به سمت شهرهای مرزی که محل سکونت سرخپوست های آپاچی می‌باشد.
در حین مسیر، فیلمساز (جان فورد عزیز) تمرکزش را روی رفتارها و منش های انسانی کاراکترها گذاشته و به معنای واقعی کلمه کاراکتر می‌سازد.
کلوزاپ های بجا و معنادار درکنار بازی های به شدت خوب -خصوصا جان وین در نقش کید- مخاطب را با شخصیت‌ها همراه میکند و او را از عمق تفکرات شخصیت‌ها آگاه می‌سازد.
فیلمی که برخلاف بیشتر آثار امروزی، حرف بزرگی برای گفتن ندارد اما (بازهم برخلاف بیشتر آثار امروزی!) از پس گفتن همان حرف کوچک به خوبی هر چه تمام درمی‌‌آید. جان فورد بزرگ، اسطوره‌ی سینما و استاد وسترن، خوب می‌داند که سینما جای حرف زدن و مفهوم رساندن نیست! جای لذت است و از پس لذت و سرگرمی باید حرف زد! و به همین دلیل است که سرتاسر فیلم فریاد می‌زند: زنده باد حرف کوچک!
فیلم دلیجان را ببینید، چندین و چند بار هم ببینید و هربار از دیدنش لذت ببرید...!

#امین_طالبی
دانشجوی دندانپزشکی ورودی 1401 دانشگاه علوم پزشکی تهران

#کافه_هنر #کیک_سینما #معرفی_فیلم #قسمت_هشتم #سها #جوانه #سینما_کلاسیک #classic_cinema

@Soha_javaneh
@javaneh_tums 🌱
🍰 کیک سینما - ٩

فیلم American History X (1998)

فیلمی صریح ٫ مخرب و قانع کننده که شاید تماشای آن چندان آسان نباشد ؛ هیچکس در این فیلم کاملا سالم بیرون نمی آید نه سفیدپوستان ٫ نه سیاه پوستان و نه شما بعنوان بیننده.
داستان فیلم روایتی ست از نژادپرستی و تمام آنچه این ایدئولوژی شنیع به سرکسانی می آورد که با آن همسو می شوند. Derek (Edward Norton) که بعد از مرگ پدرش دچار گرایش های تند نئونازی شده است و آنارشی گری و عصیان را بیان غیرمنطقی خواسته ها در برابر حضور رنگین پوستان می داند به جرم قتل دوسیاه پوست به زندان می افتد. در پی اتفاقاتی او درون زندان با خود و آنچه ب آن معتقد بوده دست و پنجه نرم می کند و سرانجام بعد از آزادی نه‌تنها خودش تغییر کرده بلکه سعی در اصلاح برادر کوچکترش دارد که به تقلید از او مانند گذشتهٔ Derek می اندیشد.
این فیلم که به خوبی تاثیر محیط پیرامون و اطرافیان بر نگرش انسان ها را نشان می دهد یک درامای گیرا با هدف کنار گذاشتن عقاید سیستماتیک محیطی است که به افراد آموخته و یا تحمیل شده است.
کارگردان این فیلم Tony Kaye با استفاده از روایت غیرخطی داستانی جذاب را با فیلمنامه David Mckenna تعریف می‌کند و سعی دارد با دیدی خنثی به Derek که از گذشته نژادپرستانه وحشتناک خود خارج می‌شود نگاه کند.
این اثر برخلاف اکثر فیلم های با موضوع مشابه به صفر و صدی قاطع مختوم نمی‌شود و کاملا بی طرفانه و از مقام انسانیت به ماجرا نگاه میکند.
همکاری kaye و Mckenna یک اثر هنری ایجاد کرده که در رأس آن اجرای قدرتمندی از Norton قرار میگیرد. Norton به خوبی تسلطش را در تغییر قالب به نمایش می‌گذارد طوری که حس تنفر شما نسبت به او وقتی با نگاه آتشین و شیطان گونه دستانش را برای پلیس بالابرده به حس همدلی برای او در پایان فیلم تبدیل می‌شود تا حدی که حتی پذیرش عواقب اجتناب ناپذیر رفتارهای غیرمسئولانه پیشین او برای شما بعنوان بیننده سخت میشود.
استفاده از رنگ های سیاه و سفید در بخش های خاص نیز چیزی بیش از یک سبک است و ماهیت موضوعی دارد تمام فلاش بک ها به دوران قبل از آزادی Derek سیاه و سفید هستند چرا که پیش از این Derek جهان را دو کرانه می بیند به طوری که سیاه و سفید در مقابل هم هستند . این ترفند kaye کمک میکند گذشته Derek زشت تر و واقع گرایانه تر به نظر برسد.
چیزی که فیلم را سنگین تر میکند جدای از انتخاب های کارگردانی kaye و فیلمبرداری (باز هم توسط kaye) موسیقی متن آن است. Anne Dudley با قطعات مختلف خود حس بسیار شدیدتری به فضا می بخشد و صدای کلاسیک اثار ارکسترال به فیلم چیزی ماورای موسیقی متن سنتی اضافه میکند.
تاریخ مجهول آمریکا را ببینید چرا که به جای به تصویر کشیدن نمایشی از پیش تعیین شده ٫در قالب فیلمی مستند نما محتوای نسبتا تکراری را به شکل خالص و ناب در می‌آورد.

#مهسا_آرین
دانشجوی دندانپزشکی ورودی 1401 دانشگاه علوم پزشکی تهران

#کافه_هنر #کیک_سینما #معرفی_فیلم #قسمت_نهم #سها #جوانه #سینما_کلاسیک #classic_cinema

@Soha_javaneh
@javaneh_tums 🌱
🍰 کیک سینما - ١١

فیلم The ghost & Mrs.Muir

فیلمی که با سینمایش روحتان را لمس خواهد کرد. فیلمی ساده، اما در عین حال بسیار ظریف و عاشقانه، البته نه از آن عاشقانه های گریه آور، بلکه از آنها که تا مرز اشک مخاطب را برده و در غلیان احساسات غوطه‌ور میکند.
خانم میور که به تازگی همسرش فوت کرده، با جدا شدن از مادر و خواهر همسرش، به شهری دور نقل مکان کرده و از قضا یکی از پرماجراترین و ارزان‌ترین خانه ها را اجاره میکند. خانه ای که همه‌ی خریدارانش حداکثر پس از یک روز به دلایل نامعلوم از آن گریخته اند!
ظاهرا روح صاحب خانه که دریانورد بوده در خانه سرگردان است. خانم میور اما با شجاعت تمام و البته میزان زیادی لجبازی، تصمیم به ماندن در آن خانه میگیرد. ماندنی که به تبع باعث روبرو شدن او با روح دریانورد میشود.
اما این دفعه برعکس هربار جناب روح عاشق خانم میور شده و دست از آزار و اذیت آنها برمیدارد.
تا همین جای داستان را بدانید، برای دیدنش انگیزه کافی را خواهید داشت. یکی از نقاط قوت فیلم همین ایده‌ی جدید عشق میان روح و انسان است که با سینمایی درست و تکنیکی توسط «منکویچ» به نمایش گذاشته میشود.
کلوزاپ های به موقع، حرکات درست دوربین و قاب بندی‌ها، کار کرده و حس تولید میکنند. همان حسی که ما را تا پای گریه برده و بدون قطره‌ای اشک بازمیگرداند.
«روح و خانم میور»، از آن فیلمهایی است که قطعا پس از دیدنش در حافظه‌تان خواهد ماند و چه بسا بعد از بارها تماشا، هنوز به سرپایی بار اول خواهد بود. این فیلم لطیف و جلادهنده‌ی روح را حتما ببینید تا زندگی را کمتر جدی بگیرید :)

#امین_طالبی
دانشجوی دندانپزشکی ورودی ١۴٠١ دانشگاه علوم پزشکی تهران

#کافه_هنر #کیک_سینما #معرفی_فیلم #قسمت_یازدهم #سها #جوانه #سینما_کلاسیک #classic_cinema

@Soha_javaneh
@javaneh_tums 🌱