پرنیان خیال (ادبی اجتماعی)
Photo
شنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۷
۳۱ مارس ۲۰۱۸
☸️ #لئو_بوسکالیا (به ایتالیایی: Felice Leonardo Buscaglia) (زاده ۳۱ مارس ۱۹۲۴ ـ ۱۱ ژوئن ۱۹۹۸) استاد دانشگاه، نویسنده و سخنران آمریکایی -ایتالیایی‌تبار- است. کتابهای او در زمره آثار پرفروش زمان خود در آمریکا قرار گرفتند. بیشتر آثار بوسکالیا به فارسی ترجمه شده از جمله: بابا پدر من/ کلاس عشق/ آدمیت/ زندگی با عشق چه زیباست/ زاده برای عشق/ بیا دریا شویم/ و...
☸️ #نیکلای_گوگول (زاده ۳۱ مارس ۱۸۰۹ - ۴ مارس ۱۸۵۲) نویسنده بزرگ روس بود.
گوگول بنیان‌گذار سبک رئالیسم انتقادی در ادبیات روسی و یکی از بزرگترین طنزپردازان جهان است. گوگول نویسنده‌ای است با قریحهٔ استثنایی. تأثیر او بر نویسندگان پس از خود عظیم و همه‌جانبه است. گوگول جایگاه شیوهٔ رئالیسم انتقادی را در ادبیات محکم کرد و سمت و سویی در ادبیات روسیه به وجود آورد که بحق «محور گوگول» نام گرفت.
از میان آثار متعدد وی می‌توان به «شب‌ها کنار دهکده‌ی دیکانکا»، «میرگرود»، «دماغ»، «کالسکه»، «شنل» و «روح‌های مرده» اشاره کرد.
☸️ #ادوارد_فیتز_جرالد (به انگلیسی: Edward FitzGerald) (زاده ۳۱ مارس ۱۸۰۹ - ۱۴ ژوئن ۱۸۸۳) نویسنده‌ی انگلیسی بود که بیشتر به‌خاطر خلق نخستین و معروف‌ترین ترجمه‌ی #رباعیات_خیام به زبان انگلیسی شناخته می‌شود. این کارِ وی سهم بسزایی در آشنا کردن چهرهٔ خیام با غربی‌ها داشت.
وی درباره این اثر می‌گوید: «شک دارم که جز ترجمه‌ای بس یک‌سویه از عمر خیام به دست داده‌باشم؛ لیکن آنچه من انجام می‌دهم فقط به‌صورت حبابی در سطح آب پدید می‌آید و می‌شکند».
☸️ #اکتاویو_پاز (به انگلیسی: Octavio Paz) (۳۱ مارس ۱۹۱۴–۱۹ آوریل ۱۹۹۸) شاعر، نویسنده، دیپلمات و منتقد مکزیکی است.
در سال ۱۹۸۰ دانشگاه هاروارد به او دکترای افتخاری اهدا کرد و در سال ۱۹۸۱ مهمترین جایزه ادبی اسپانیا یعنی جایزه سروانتس نصیب او شد. سرانجام در سال ۱۹۹۰ آکادمی ادبیات سوئد، جایزه نوبل ادبیات را به پاس نیم‌قرن تلاش در زمینه شعر و ادبیات مکزیک اهدا کرد. از میان آثار وی می‌توان به «هزار توی تنهایی»، «میمون دستورشناس»، «نقشی از سایه‌ها» و «درختی در درون» اشاره کرد.
گزیده اشعاری از این نویسنده تحت عنوان «آزادی» با ترجمه #حسن_فیاد توسط #نشر_ثالث منتشر شده است.
☸️ #اندرو_مارول (انگلیسی: Andrew Marvell؛ ۳۱ مارس ۱۶۲۱ – ۱۶ اوت ۱۶۷۸) شاعر متافیزیکی و سیاست‌مدار اهل بریتانیا بود.
اهمیت این شاعر پس از مرگش رو به افزایش رفت و اکنون در زمرهٔ مهمترین سرایندگان سبک متافیزیکال قرار می‌گیرد. شعر «به معشوق شرم‌رویش» (به انگلیسی: To His Coy Mistress) از بهترین سروده‌های وی محسوب می‌شود.
☸️ #جان_فاولز (انگلیسی: John Fowles؛ زاده ۳۱ مارس ۱۹۲۶ درگذشته ۵ نوامبر ۲۰۰۵) رمان‌نویس بریتانیایی بود.
فاولز در سال ۱۹۵۰ در رشته زبان فرانسوی فارغ‌التحصیل شد و کارش را به عنوان نویسنده آغاز کرد. از میان آثار این نویسنده می‌توان به «مغ»، «برج عاج»، «دانیل مارتین»، «مانتیس»، «جزایر» و «درخت» اشاره کرد.
کتاب«برج عاج» با ترجمه #شهریار_بهترین توسط #نشر_کتاب_پنجره منتشر شده است.
۳۱ مارس ۲۰۱۸
☸️ #لئو_بوسکالیا (به ایتالیایی: Felice Leonardo Buscaglia) (زاده ۳۱ مارس ۱۹۲۴ ـ ۱۱ ژوئن ۱۹۹۸) استاد دانشگاه، نویسنده و سخنران آمریکایی -ایتالیایی‌تبار- است. کتابهای او در زمره آثار پرفروش زمان خود در آمریکا قرار گرفتند. بیشتر آثار بوسکالیا به فارسی ترجمه شده از جمله: بابا پدر من/ کلاس عشق/ آدمیت/ زندگی با عشق چه زیباست/ زاده برای عشق/ بیا دریا شویم/ و...
☸️ #نیکلای_گوگول (زاده ۳۱ مارس ۱۸۰۹ - ۴ مارس ۱۸۵۲) نویسنده بزرگ روس بود.
گوگول بنیان‌گذار سبک رئالیسم انتقادی در ادبیات روسی و یکی از بزرگترین طنزپردازان جهان است. گوگول نویسنده‌ای است با قریحهٔ استثنایی. تأثیر او بر نویسندگان پس از خود عظیم و همه‌جانبه است. گوگول جایگاه شیوهٔ رئالیسم انتقادی را در ادبیات محکم کرد و سمت و سویی در ادبیات روسیه به وجود آورد که بحق «محور گوگول» نام گرفت.
از میان آثار متعدد وی می‌توان به «شب‌ها کنار دهکده‌ی دیکانکا»، «میرگرود»، «دماغ»، «کالسکه»، «شنل» و «روح‌های مرده» اشاره کرد.
☸️ #ادوارد_فیتز_جرالد (به انگلیسی: Edward FitzGerald) (زاده ۳۱ مارس ۱۸۰۹ - ۱۴ ژوئن ۱۸۸۳) نویسنده‌ی انگلیسی بود که بیشتر به‌خاطر خلق نخستین و معروف‌ترین ترجمه‌ی #رباعیات_خیام به زبان انگلیسی شناخته می‌شود. این کارِ وی سهم بسزایی در آشنا کردن چهرهٔ خیام با غربی‌ها داشت.
وی درباره این اثر می‌گوید: «شک دارم که جز ترجمه‌ای بس یک‌سویه از عمر خیام به دست داده‌باشم؛ لیکن آنچه من انجام می‌دهم فقط به‌صورت حبابی در سطح آب پدید می‌آید و می‌شکند».
☸️ #اکتاویو_پاز (به انگلیسی: Octavio Paz) (۳۱ مارس ۱۹۱۴–۱۹ آوریل ۱۹۹۸) شاعر، نویسنده، دیپلمات و منتقد مکزیکی است.
در سال ۱۹۸۰ دانشگاه هاروارد به او دکترای افتخاری اهدا کرد و در سال ۱۹۸۱ مهمترین جایزه ادبی اسپانیا یعنی جایزه سروانتس نصیب او شد. سرانجام در سال ۱۹۹۰ آکادمی ادبیات سوئد، جایزه نوبل ادبیات را به پاس نیم‌قرن تلاش در زمینه شعر و ادبیات مکزیک اهدا کرد. از میان آثار وی می‌توان به «هزار توی تنهایی»، «میمون دستورشناس»، «نقشی از سایه‌ها» و «درختی در درون» اشاره کرد.
گزیده اشعاری از این نویسنده تحت عنوان «آزادی» با ترجمه #حسن_فیاد توسط #نشر_ثالث منتشر شده است.
☸️ #اندرو_مارول (انگلیسی: Andrew Marvell؛ ۳۱ مارس ۱۶۲۱ – ۱۶ اوت ۱۶۷۸) شاعر متافیزیکی و سیاست‌مدار اهل بریتانیا بود.
اهمیت این شاعر پس از مرگش رو به افزایش رفت و اکنون در زمرهٔ مهمترین سرایندگان سبک متافیزیکال قرار می‌گیرد. شعر «به معشوق شرم‌رویش» (به انگلیسی: To His Coy Mistress) از بهترین سروده‌های وی محسوب می‌شود.
☸️ #جان_فاولز (انگلیسی: John Fowles؛ زاده ۳۱ مارس ۱۹۲۶ درگذشته ۵ نوامبر ۲۰۰۵) رمان‌نویس بریتانیایی بود.
فاولز در سال ۱۹۵۰ در رشته زبان فرانسوی فارغ‌التحصیل شد و کارش را به عنوان نویسنده آغاز کرد. از میان آثار این نویسنده می‌توان به «مغ»، «برج عاج»، «دانیل مارتین»، «مانتیس»، «جزایر» و «درخت» اشاره کرد.
کتاب«برج عاج» با ترجمه #شهریار_بهترین توسط #نشر_کتاب_پنجره منتشر شده است.
Forwarded from اتچ بات
🕊 ...
🔘 به مناسبت ۲۸ اردیبهشت روز گرامیداشت
#حکیم_عمر_خیام_نیشابوری
📌 خنکای خاور
#East_Breeze
پژوهش و گزینشی ست از پیتر کابزون
#Peter_Kobzon
سوئدی در زمینه موسیقی سایکدلیک راک دهه ۶٠ و ٧٠ میلادی در ایران، پاکستان، مصر، الجزایر، هند، ترکیه و لبنان.
او از هر کشور یک موسیقیدان را به عنوان نماینده این سبک انتخاب کرده و ترانه ی "در انتها" از #کورش_یغمایی که بیانی دلنشین از #رباعیات_خیام است به عنوان اثر ایرانی در این مجموعه می درخشد.
📌 طبق یادداشت جناب یغمایی، پیتر در ایمیلی به ایشان اینگونه نوشته است که: «از سوی من به کورش درود بفرستید و بگویید که من عاشق موسیقی او هستم و بسیاری دیگر در سوئد از هواداران و دوستداران او هستند» .
#خیام
#کوروش_یغمایی
🆔 @LoveStand
🔘 به مناسبت ۲۸ اردیبهشت روز گرامیداشت
#حکیم_عمر_خیام_نیشابوری
📌 خنکای خاور
#East_Breeze
پژوهش و گزینشی ست از پیتر کابزون
#Peter_Kobzon
سوئدی در زمینه موسیقی سایکدلیک راک دهه ۶٠ و ٧٠ میلادی در ایران، پاکستان، مصر، الجزایر، هند، ترکیه و لبنان.
او از هر کشور یک موسیقیدان را به عنوان نماینده این سبک انتخاب کرده و ترانه ی "در انتها" از #کورش_یغمایی که بیانی دلنشین از #رباعیات_خیام است به عنوان اثر ایرانی در این مجموعه می درخشد.
📌 طبق یادداشت جناب یغمایی، پیتر در ایمیلی به ایشان اینگونه نوشته است که: «از سوی من به کورش درود بفرستید و بگویید که من عاشق موسیقی او هستم و بسیاری دیگر در سوئد از هواداران و دوستداران او هستند» .
#خیام
#کوروش_یغمایی
🆔 @LoveStand
Telegram
attach 📎
#رباعیات_خیام_بر_بستر_موسیقی
* ۲۸ اردیهشت روز بزرگداشت "حکیم عمر خیام نیشابوری" *بود
"حکیم عمر خیام نیشابوری" - فیلسوف، ریاضی‌دان، شاعر و ستاره‌شناس ایرانی - در شعر و ادب فارسی، نماینده یک مکتب فکری و جهان بینیِ ویژه ای است. او صدای متفکران و شاعرانِ خاموشی است که به اضطرار، دم فرو بستند و سخن خویش را فرو خوردند و پناهگاه کسانی است که در میانه ی راه طلب، باز ماندند و جسارتِ گزارشِ حالِ خویش را، نیافتند و به نام او سخن خود را منتشر ساختند، یا با زمزمه ی رباعیات او، روحِ پرسشگر خویش را تسکین بخشیدند.
همچنین می توان گفت که موسیقی ایرانی نیز، با همه‌ی غورش در آثارِ بزرگان شعر و ادب، از رویارویی با کوتاه سروده‌های این دانشمند و شاعر جهانی ایران، بازمانده و یا کمتر به آن پرداخته است. چه موسیقی اصیل، چه موسیقی پاپ، یا حتی موسیقی تلفیقی. که در مقایسه با اشعار "حافظ"، "مولانا"، "سعدی" و "عطار"، سهمِ "خیام" در موسیقی ایرانی بسیار اندک است. شاید یکی از دلایلِ اصلی آن، خصوصیت های درونی و بیرونی رباعی‌های او باشد که رو در رویِ دو ویژگی موسیقی ایرانی به ویژه از نوع اصیلش قرار گرفته است.
در بخشِ بیرونی، رباعی‌های "خیام" به گونه‌ای شگفت‌آمیز، از کمترین تعدادِ کلمه استفاده می‌کند، اما از نظرِ معنا و طرح موضوعات، اندیشگی مخاطب را به حیرت و اندیشه وامی‌دارد، در صورتیکه موسیقی اصیل و حتی پاپ و دیگر انواع ایرانی‌اش، بسیار کلام‌محور بوده و خواننده، جزئی مهم وگاهی جدانشدنی از یک ارکستر است. خواننده از ابتدا تا انتها می‌خواند و حتی کار را به تکرار می‌رساند و بارها یک مصرع و بیت را، یا به صورت یکپارچه، یا تکه تکه، تکرار می‌کند.
در بخش درونیِ موسیقیِ ایرانی، عموماً از تفکر و استدلال، خبری نیست. البته نه آنکه اشعار ِ دیگر شاعران کلاسیکِ ایرانی، سخنی برای ارائه، نداشته باشند، اما ویژگیِ غالب در اشعار آنها، احساس و عاطفه است تا اندیشه. برای موسیقیِ ایران که حتی در انتخابِ اجتماعی‌ترین شعرها، (حافظ) هم پایش را از دایره‌ی عاطفه و احساس بیرون نمی‌گذارد، انعکاسِ اندیشه دشوار می‌شود. گفتنی ست که، این نکته به انتخابِ آهنگساز و خواننده هم، بی‌ارتباط نیست. اما کمتر دیده‌ایم که، آهنگ سازان و گروه‌های موسیقی، حجم موضوعات شاعر اندیشه محوری چون "خیام" را بتوانند در اثر موسیقایی خود بگنجانند. البته از خلاصه گویی "خیام" نیز نباید غافل ماند. رباعی‌هایش، در مواجهه با مخاطب هم، واکنش‌های گوناگونی را برمی‌انگیزد. اشعارش به آسانی به یاد می‌ماند، اما همین رباعی‌ها در موسیقی برای آهنگساز دردسر ایجاد می‌کند.
"خیام"، دانشمند متحیری است که ذهن تیز و تفکر عمیقش او را در دریای بیکران پرسشهای بی پاسخ غرق کرده است؛ متفکری است که در پایان راهِ دانایی خویش، به نادانی خود آگاهی یافته است.
او پس از تدبر و تفکر فراوان به نادانسته هایی پی برده که او را در برابر اسرار هستی، مبهوت و حیران ساخته است. حَرَجِ این حیرانی و سرگردانی، آن قدر زیاد بوده که از اندیشه به زبان و از زبان به قالب موجز رباعی خزیده و چنان بنای استواری از چهار مصراع كوتاه ساخته است که گاه بیش از یک کتاب مفصل، قدرت القای اندیشه و احساس دارد؛ زیرا اینها رباعی نیست بلکه نجواهای جانِ افسرده ی بیقراری است که سرگردانِ اندیشه ی واقع بین و حقیقت جوی خویش شده است و چنان در چنبر دایره های اسرارِ هستی افتاده که او را به بیهودگی می چرخاند و می چرخاند و پیوسته از دایره ای به دایره ای دیگر می اندازد، به گونه ای که از هیچ کدام راه برون رفت نمی یابد.
"صادق هدایت"، که از پیشگامان خیام شناسی در ایرانِ معاصر است، فلسفه موجود در رباعیات "خیام" را مایه تعالیِ شعرِ وی می داند و می گوید «... این ترانه های کوچک ولی پر مغز، تمام مسائل مهم و تاریک فلسفی را، که در ادوار مختلف، انسان را سرگردان کرده و افکاری را که جبراً، به او تحمیل شده و اسراری را که برایش لاینحل مانده است، مطرح می کند. "خیام"، ترجمان این شکنجه های روحی شده ..... او سعی می کند در ترانه های خودش با زبان و سبک غریبی همه این مشکلات، معماها و مجهولات را آشکارا و بی پرده حل بکند» (هدایت، بی تا، ص۲۴)؛
#جواد_ظل_طاعت
* ۲۸ اردیهشت روز بزرگداشت "حکیم عمر خیام نیشابوری" *بود
"حکیم عمر خیام نیشابوری" - فیلسوف، ریاضی‌دان، شاعر و ستاره‌شناس ایرانی - در شعر و ادب فارسی، نماینده یک مکتب فکری و جهان بینیِ ویژه ای است. او صدای متفکران و شاعرانِ خاموشی است که به اضطرار، دم فرو بستند و سخن خویش را فرو خوردند و پناهگاه کسانی است که در میانه ی راه طلب، باز ماندند و جسارتِ گزارشِ حالِ خویش را، نیافتند و به نام او سخن خود را منتشر ساختند، یا با زمزمه ی رباعیات او، روحِ پرسشگر خویش را تسکین بخشیدند.
همچنین می توان گفت که موسیقی ایرانی نیز، با همه‌ی غورش در آثارِ بزرگان شعر و ادب، از رویارویی با کوتاه سروده‌های این دانشمند و شاعر جهانی ایران، بازمانده و یا کمتر به آن پرداخته است. چه موسیقی اصیل، چه موسیقی پاپ، یا حتی موسیقی تلفیقی. که در مقایسه با اشعار "حافظ"، "مولانا"، "سعدی" و "عطار"، سهمِ "خیام" در موسیقی ایرانی بسیار اندک است. شاید یکی از دلایلِ اصلی آن، خصوصیت های درونی و بیرونی رباعی‌های او باشد که رو در رویِ دو ویژگی موسیقی ایرانی به ویژه از نوع اصیلش قرار گرفته است.
در بخشِ بیرونی، رباعی‌های "خیام" به گونه‌ای شگفت‌آمیز، از کمترین تعدادِ کلمه استفاده می‌کند، اما از نظرِ معنا و طرح موضوعات، اندیشگی مخاطب را به حیرت و اندیشه وامی‌دارد، در صورتیکه موسیقی اصیل و حتی پاپ و دیگر انواع ایرانی‌اش، بسیار کلام‌محور بوده و خواننده، جزئی مهم وگاهی جدانشدنی از یک ارکستر است. خواننده از ابتدا تا انتها می‌خواند و حتی کار را به تکرار می‌رساند و بارها یک مصرع و بیت را، یا به صورت یکپارچه، یا تکه تکه، تکرار می‌کند.
در بخش درونیِ موسیقیِ ایرانی، عموماً از تفکر و استدلال، خبری نیست. البته نه آنکه اشعار ِ دیگر شاعران کلاسیکِ ایرانی، سخنی برای ارائه، نداشته باشند، اما ویژگیِ غالب در اشعار آنها، احساس و عاطفه است تا اندیشه. برای موسیقیِ ایران که حتی در انتخابِ اجتماعی‌ترین شعرها، (حافظ) هم پایش را از دایره‌ی عاطفه و احساس بیرون نمی‌گذارد، انعکاسِ اندیشه دشوار می‌شود. گفتنی ست که، این نکته به انتخابِ آهنگساز و خواننده هم، بی‌ارتباط نیست. اما کمتر دیده‌ایم که، آهنگ سازان و گروه‌های موسیقی، حجم موضوعات شاعر اندیشه محوری چون "خیام" را بتوانند در اثر موسیقایی خود بگنجانند. البته از خلاصه گویی "خیام" نیز نباید غافل ماند. رباعی‌هایش، در مواجهه با مخاطب هم، واکنش‌های گوناگونی را برمی‌انگیزد. اشعارش به آسانی به یاد می‌ماند، اما همین رباعی‌ها در موسیقی برای آهنگساز دردسر ایجاد می‌کند.
"خیام"، دانشمند متحیری است که ذهن تیز و تفکر عمیقش او را در دریای بیکران پرسشهای بی پاسخ غرق کرده است؛ متفکری است که در پایان راهِ دانایی خویش، به نادانی خود آگاهی یافته است.
او پس از تدبر و تفکر فراوان به نادانسته هایی پی برده که او را در برابر اسرار هستی، مبهوت و حیران ساخته است. حَرَجِ این حیرانی و سرگردانی، آن قدر زیاد بوده که از اندیشه به زبان و از زبان به قالب موجز رباعی خزیده و چنان بنای استواری از چهار مصراع كوتاه ساخته است که گاه بیش از یک کتاب مفصل، قدرت القای اندیشه و احساس دارد؛ زیرا اینها رباعی نیست بلکه نجواهای جانِ افسرده ی بیقراری است که سرگردانِ اندیشه ی واقع بین و حقیقت جوی خویش شده است و چنان در چنبر دایره های اسرارِ هستی افتاده که او را به بیهودگی می چرخاند و می چرخاند و پیوسته از دایره ای به دایره ای دیگر می اندازد، به گونه ای که از هیچ کدام راه برون رفت نمی یابد.
"صادق هدایت"، که از پیشگامان خیام شناسی در ایرانِ معاصر است، فلسفه موجود در رباعیات "خیام" را مایه تعالیِ شعرِ وی می داند و می گوید «... این ترانه های کوچک ولی پر مغز، تمام مسائل مهم و تاریک فلسفی را، که در ادوار مختلف، انسان را سرگردان کرده و افکاری را که جبراً، به او تحمیل شده و اسراری را که برایش لاینحل مانده است، مطرح می کند. "خیام"، ترجمان این شکنجه های روحی شده ..... او سعی می کند در ترانه های خودش با زبان و سبک غریبی همه این مشکلات، معماها و مجهولات را آشکارا و بی پرده حل بکند» (هدایت، بی تا، ص۲۴)؛
#جواد_ظل_طاعت
یک‌شنبه 11 فروردین 1398
31 مارس 2019
📌 نیکلای واسیلیِویچ گوگول یا #نیکلای_گوگول (Nikolai Gogol) (زاده ۳۱ مارس ۱۸۰۹ - درگذشته ۴ مارس ۱۸۵۲) نویسنده روسی بود. گوگول بنیان‌گذار سبک رئالیسم انتقادی در ادبیات روسی و یکی از بزرگترین طنزپردازان جهان است. از وی آثار بسیاری به فارسی برگردان شده است که از آن میان می‌توان به «نفوس مرده»، «پرتره»، «شنل»، «کالسکه»، «دماغ» و «یادداشتهای یک دیوانه» اشاره کرد.
📌#ادوارد_فیتز_جرالد (Edward FitzGerald) (زاده ۳۱ مارس ۱۸۰۹ - درگذشته ۱۴ ژوئن ۱۸۸۳) نویسنده انگلیسی بود که بیشتر به‌خاطر خلق نخستین و معروف‌ترین ترجمه‌ی #رباعیات_خیام به زبان انگلیسی شناخته می‌شود. وی درباره این اثر می‌گوید: «شک دارم که جز ترجمه‌ای بس یک‌سویه از عمر خیام به دست داده‌باشم؛ لیکن آنچه من انجام می‌دهم فقط به‌صورت حبابی در سطح آب پدید می‌آید و می‌شکند».
📌#اکتاویو_پاز (Octavio Paz) (زاده ۳۱ مارس ۱۹۱۴ – درگذشته ۱۹ آوریل ۱۹۹۸) شاعر، نویسنده، دیپلمات و منتقد مکزیکی است. او در سال ۱۹۹۰ برنده جایزه #نوبل ادبیات شد. گزیده‌ای از اشعار وی با نام‌های «دیالکتیک تنهایی »، «طرحی از سایه‌ها»، «سراشیب شرق»، «به من گوش سپار چنان که به باران»، «دسته گل آبی» و «آزادی» در ایران منتشر شده است.
📌#جان_فاولز (John Fowles) (زاده ۳۱ مارس ۱۹۲۶ ـ درگذشته ۵ نوامبر ۲۰۰۵) رمان‌نویس بریتانیایی بود. از میان آثار این نویسنده، کتاب «مجوس» توسط #نشر_چشمه و کتاب «برج عاج» توسط #نشر_کتاب_پنجره منتشر شده است. #پیمان_خاکسار مترجم کتاب «مجوس» درباره عنوان کتاب می‌گوید: «مجوس از واژه «مُغ» به معنی روحانیون زرتشتی ریشه می‌گیرد. اعراب به مغ‌ها، مجوس می‌گفتند. الان هم داعشی‌ها ما فارس‌ها را با لفظ مجوس می‌خوانند. معرّب این واژه وارد انگلیسی شده و به شکل همان Majus درآمده که البته لغت کم‌کاربردی در زبان انگلیسی و به معنی «جادوگر» است.»
📌#رنه_دکارت (René Descartes) (زادهٔ ۳۱ مارس ۱۵۹۶ ـ درگذشتهٔ ۱۱ فوریهٔ ۱۶۵۰) ریاضی‌دان، فیلسوف و نویسنده فرانسوی معروف عصر رنسانس بود. از آثار منتشر شده وی در ایران می‌توان «گفتار در روش درست به‌کاربردن عقل» ترجمه‌ی #محمدعلی_فروغی، «قواعد هدایت فکر» ترجمه #منوچهر_صانعی و «اعتراضات و پاسخ‌ها» ترجمه‌ی #علی_افضلی را نام برد.
📌 #اندرو_مارول (Andrew Marvell) (زاده ۳۱ مارس ۱۶۲۱ – درگذشته ۱۶ اگوست ۱۶۷۸) شاعر متافیزیکی و سیاست‌مدار بریتانیایی بود. مارول در طول زندگی‌اش فقط به عنوان نویسندهٔ قطعات طنز و فکاهی به نظم و نثر اندک شهرتی داشت و سروده‌های جدی او تنها پس از مرگش به چاپ رسید و اکنون در زمرهٔ مهمترین سرایندگان سبک متافیزیکال قرار می‌گیرد. شعر «به معشوق شرم‌رویش» از بهترین سروده‌های وی محسوب می‌شود.
📌فلیس لئوناردو بوسکالیا یا #لئو_بوسکالیا (Felice Leonardo Buscaglia) (زاده ۳۱ مارس ۱۹۲۴ ـ درگذشته ۱۱ ژوئن ۱۹۹۸) استاد دانشگاه، نویسنده و سخنران آمریکایی بود. کتابهای او در زمره آثار پرفروش زمان خود در آمریکا قرار گرفتند. از بوسکالیا آثار بسیاری به فارسی برگردان شده است که از این میان می‌توان «در تکاپوی انسانیت»، «بیا دریا شویم» و «زندگی، عشق و دیگر هیچ» را نام برد.
📌#آلبرت_حورانی (Albert Hourani) (زاده ۳۱ مارس ۱۹۱۵ - درگذشته ۱۷ ژانویه ۱۹۹۳) تاریخ‌نگار و نویسنده انگلیسی-لبنانی در زمینه خاورمیانه بود. مشهورترین اثر وی کتاب «تاریخ مردمان عرب» دربارهٔ گذشتهٔ مردم عرب از آغاز پدیداری اسلام تا سدهٔ ۲۰ میلادی است. #نشر_امیرکبیر این کتاب را با ترجمه‌ی #فرید_جواهرکلام منتشر کرده است.
📌#نیکیتا_استانسکو (Nichita Stănescu) (زاده ۳۱ مارس ۱۹۳۳ – درگذشته ۱۳ دسامبر ۱۹۸۳) شاعر و نویسندهٔ اهل رومانی بود. او از مهمترین پایه‌گذاران شعر پست‌مدرن اروپایی محسوب می‌شود. گزیده‌ای از اشعار وی با نام «عروسی یک پروانه» توسط #محسن_عمادی به فارسی برگردان شده است.
@parnian_khyial
