#خلوت_گزینی

خلوت گزینی یک ساحتِ درونی و ذهنی است متکی به هیچ محرک یا دانشی نیست و حاصلِ هیچگونه تجربه یا نتیجه گیری نیز نمی‌باشد. باید نسبت به این موضوع هشیار  بود که:

میان قطع رابطه‌ی خود با دیگران و تنهایی، تفاوت فاحشی وجود دارد جدا کردن یعنی ایجاد حصار در اطراف خود؛ برای صدمه ندیدن و زندگی کردن در بُرج عاجِ رویاییِ ایدئولوژی  اما تنهایی چیزی کاملا متفاوت است.

اکثر انسان‌ها دروناََ هرگز تنها نیستند. زیرا سرشار از خاطرات و شرطی شدگی هستند برای #تنها بودن باید نسبت به گذشته بمیرید و از دانسته‌ها جدا شوید  

وقتی کاملا تنها هستید: نه متعلق به خانواده‌ای هستید و نه متعلق به ملت و فرهنگ یا حتی قاره‌ای آنوقت آن احساسِ بیگانه پدیدار می‌شود: این انسانی که کاملا در این مسیر تنهاست انسانی معصوم است و این معصومیت ذهن را از اندوه و رنج ؛ رها می‌سازد و آن را زنده می‌کند. این چنین ذهنی قادر به دیدنِ حقیقتی است که توسط هیچ واژه‌ای نمی‌تواند اندازه‌گیری شود

#کریشنامورتی 

برای انسانی که می‌داند
شعور و آگاهی او
یعنی شعور و آگاهی همه بشریت،
ـ انسانی که می‌داند
که هر یکی از ابناء بشر
از نظر آگاهی
در مقابل همه بشریت مسئول است،
رهائی و آزادی از زندان تنگ و محدود ذهن
فوق‌العاده با اهمیت می‌شود.

وقتی این آزادی و رهائی حس می‌شود،
در این صورت انسان همّ خود را
صرف می‌کند تا
محدودیت آگاهی و شعور را بشکند.

#کریشنامورتی

پاتانجلی می‌گوید:
شما بی‌اخلاق هستید،
ولی این یک معلول است.
شما طمع‌کار هستید،
ولی این یک معلول است.
احساس خشم داری،
این هم معلول است.

علت را پیدا کن.
به جنگ با معلول‌ها ادامه نده،
زیرا این کمکی نخواهد کرد.

می‌توانی با طمع خود بجنگی،
و بار دیگر در جایی دیگر پدیدار می‌شود.

می‌توانی با خشم خودت بجنگی، سرکوب خواهد شد و در جایی دیگر منفجر می‌شود.
نمی‌توان با مبارزه با معلول‌ها علت‌ها را از بین برد.
برای همین است که یوگا یک سیستم اخلاقی نیست، یک سیستم آگاهی است.
علت اصلی باید پیدا شود.
اگر به هرس کردن و قطع برگ‌های یک درخت ادامه بدهی، اثری بر آن درخت نخواهد داشت.
برگ‌ها خواهند رویید.
باید ریشه را بجویی، خود علت را.
اگر بخواهی درخت را نابود کنی باید ریشه را از بین ببری.
با نابودی ریشه است که درخت ازبین می‌رود.
ولی شما به هرس کردن شاخه‌ها ادامه می‌دهید؛ آن درخت را از بین نخواهید برد.
دراقع، اگر درختی را هرس کنی شاخ و برک آن بیشتر و فشرده‌تر خواهد شد. ریشه را بزن و درخت ازبین خواهد رفت.

#اشو

در بیرون چیزی برای پناه بردن وجود ندارد اگر به جای اینکه به خود پناه ببرید به چیزهای بیرونی پناه ببرید این شما را از خود واقعی شما باز می دارد.

به عنوان مثال در آیین بودا یاد میگیرید که به بودا به سنگا و غیر پناه ببرید
با این حال وقتی این کار را می کنید تبدیل به یک فرد کسل و بی احساس می شوید
که شما را نگه می دارد.

با این حال بیشتر ما ترس داریم می ترسیم چون نمی دانیم چه بلایی به سرما می خواهد بیاید .
وقتی ما به چیزی پناه می بریم احساس امنیت می کنیم
  و این امنیت سقوط شماست.
تا زمانی که به همان صورت احساس امنیت کنید هرگز رشد نخواهید کرد.
به مانند این است که در بانک پول داشته باشید و بترسی و آن را خرج کنید.
شما از خالی شدن حساب تان می ترسید بعضی از شما فکر می کنید که من صاحب همه داراییم هستم
شما آن را احتکار می کنید شما همیشه به تعادل نگاه می کنید تا ببینید چه دارید تا زمانی که شما چیزی برای نگه داشتن دارید چیزی برای نجات شما هرگزوجود نخواهد داشت .

رابرت_آدامز

🍁🍁

‍ "از ذهن بشری به ذهن الهی"

ذهن های ما مدام در سر هایمان تصویر سازی می کنند تا ما نیز چون برده ای همواره همانها را بنگریم، و نه جهان واقعی را. تصویرهایی از گذشته ی معدوم، از آینده ی موهوم، از خیالات واهی، از حرف های این و آن، از اتفاقات ناگوار و ترس ها و اضطرابات و همچنین از خواهش ها و آرزوها ... ذهن اینکار را می کند تا بر تو مسلط باشد، تا اختیارت را بدست گیرد، تا بر کالبدت سوار شود، تا تو را از فطرت الهی ات دور کند، تا هیچگاه به نور حقیقی درونت واصل نشوی. این ذهن همان شیطانی است که بقول قرآن، تو را می بیند از جایی که تو او را نمی بینی. شیطانی که بر بسیاری فرمانرواست. وقتی تو با مراقبه، همه ی این تصویرها و تصورات واهی را درهم بشکنی و خود را از اسارت شان رها کنی، خواهی دید که حجاب ذهن بر داشته شده و این شیطانِ تاریک سازِ خفقان آور رفته است. پس از این واقعه آنچه که می ماند تنها یک فضای خالی و نوری غیر فیزیکی است که در ورای آن است. در چنین کیفیتی ابتدا مدتی مبهوت و مسحوری، از این وسعتی که به آن فرو افتاده ای چیزی نمی فهمی، و این بدان سبب است که عمری به زندگی ذهنی گذشته عادت کرده بودی. نباید ناامید شوی. به عقب بر نگرد، و تسلیم باش. نور درون به آرامی به تو کل نگری را می آموزد و ارتباطتت را با تمامیت هستی بر قرار و تقویت می کند. تو اکنون در "حال" زنده شده ای، و صاحب ذهنی الهی گشته ای، که با ذهن گذشته ات، از زمین تا آسمان متفاوت است. این در معنای دیگرش همان تولد دیگر است که بزرگان، بسیار از آن سخن گفته اند. زنده شدن، در جریانی زنده که هستی نام گرفته است. برای درک آگاهی های خاصی که از این کیفیت بر می خیزد، باید صبور باشی، چه هیچ کودکی به محض تولدش به یکباره فهیم و مُدرِک نمی شود "اِلّا ما شاءَ اللهُ"

مسعود ریاعی

یکی از دلایل پذیرش یک #اعتقاد" ترس "است.
اگر اعتقادی نداشتیم چه بر سر ما می آمد؟
اگر ما الگوی عملی بر اساس اعتقاد نداشتیم باید خود را کاملا گم می پنداشتیم
این طور نیست؟
#ترس از هیچ بودن
خالی بودن است که ما را به پذیرش اعتقادات وا می دارد.
به هر حال فنجان وقتی مفید است که خالی باشد.
ذهن پر از اعتقادات
تنها یک #ذهن تکراری است.
اعتقادات مانع خودشناسی ما می شوند.
#کریشنامورتی

#رهایی
رهایی یعنی آزاد شدن از وابستگیها ، غلاده ای به نام افکار . رهایی بریدن از اشیا نیست بلکه بریدن از افکاره . رهایی تنها مربوط به درونه ، فرد قرار نیست از دنیا رها بشه بلکه قراره از افکارش رها بشه قراره به تعلقات وابسته نباشه.
تو قدم اول باید یاد بگیره با خودش نجنگه ، #خویشتن_پذیری.
شناگر نباشه شناور باشه .
با تسلیمش با جریان زندگی همسو میشه مثل همون برگی که رو سطح آب شناوره. 
برگ مقصدی رو نمیشناسه ، تجزیه و تحلیل نمی کنه ، مقاومت نمیکنه ، یه جاهایی هم به مانع بر می خوره و متوقف میشه ولی باز تسلیمه چون میدونه جریان بالاخره عبورش میده .
فقط باش همونجوری که هستی ، رسیدن به هر چیزی تنها توهمی جدیده ، هر چه که هست تو همین لحظه اس . رهایی یعنی یه لحظه ، فقط تو همین لحظه وایسا و ببین . بودن تنهاترین ادراکه ، نه سرزنش کن و نه ستایش ، همه تعاریف ذهنن ، خوب و بد ، درست و غلط همه بازی افکارن . تنها باید شاهد بود تا درک بشه خوب برادرِ بدِ ، غلط مکمل درسته ، خشم و کینه و حسادت هم پیمان عشقند . شاهد یک مجموعه ی کل میبینه نه خوب و بد ، بلکه کامل . همه مکمل هم دیگه هستند.

🌷#رهایی یعنی #خدایی و #خداگونگی🌷

#معجزه_گوش_کردن..

"معجزهٔ گوش دادن" امیدوارم که گوش بدهید، اما نه با یادآوری آنچه که از قبل می‌دانید؛ و انجام این کار بسیار مشکل است. شما به چیزی گوش می‌دهید، و ذهن‌تان سریعاً توسط دانستگی‌هایش واکنش نشان می‌دهد. این یک استنتاج، نظر دادن و یادآوری محفوظات قبلی است.

در همان لحظه خودت را مشاهده کن، که چگونه گوش می‌دهی؛ خواهی دید که این موارد در ذهنت رخ می‌دهد. یا در حال گوش کردن ـ با یک نتیجه ـ دانستگی ـ محفوظات معین و یا تجربه مشابه هستید و یا در پی پاسخ دادن هستید، و بی تاب و بی قرار. و در عمل، به هیچ وجه در حال گوش کردن نیستید.

فقط زمانی می‌توانید گوش دهید که ذهن ساکت و آرام باشد، واکنش فوری نداشته باشد، و بین واکنش شما و آنچه گفته می‌شود یک فاصله زمانی باشد. در این فاصله سکوت و آرامشی وجود دارد که در آن به طور محض ادراک و دریافت وجود دارد، و به صورت ذهنی قابل درک نیست.

اگر بدانیم که چگونه گوش دهیم، گوش دادنِ واقعی عملی است که در آن معجزهٔ ادراک و فهم رخ می‌دهد. 

#کریشنامورتی 

#حقیقت_حضور

بر روی چیزی که نسبت به
آن کنترلی نداری تمرکز نکن.

گذشته، همچون سرزمینی دوردست است. توجهت را به این لحظه بیاور.به منبع قدرتی حقیقی،به محل اتصال.

از داستانِ « زندگیِ من»
بیرون بیاو این لحظه را دریاب.

اینجا باش، در زندگیِ جدیدت.
این روز جدید و تازه را زندگی کن
بخشش همین است..

#کریشنامورتی
🕊️💫🕊️💫🕊️