#فحاشی_در_اسلام:


کسی که نماینده الله بر روی زمین است



نباید بااخلاق باشد!


Www.eslam.nu

#فحاشی_در_اسلام :


این است اخلاق کسی که #شیعیان_خردباخته بخاطر او فرق سر می‌شکافند!





https://telegram.me/joinchat/As5Azz1Qdgei1tKR5VztMA

💢 پیامبر اسلام : آلت تناسلی پدرت در دهانت

🔅 در تائید راویان روایت #فحاشی پیامبر اسلام :
📕 کتاب جوامع الکلام

🌐 @NAGHDE_ESLAMM

💥 فحاشى الله به منتقدين در قرآن !

#قسمت_سوم

در #کتاب_محاضرات_الأدباء و محاورات الشعراء و البلغاء میخوانیم:👈🏿 {والزنیم: منتسب الی غیر أبیه،
یعنی زنیم کسی که به غیر از پدرش(پدر واقعی) منتسب باشد👉🏿
مشخصا بیان این کلمه برای مخالفین نشان از بی اخلاقی #محمد_بن_عبدالله و خالى بودن دست وی از استدلال و منطق و همینطور مغالطه آلود بودن کلام وی است.....
در قسمت قبل ایرادات سخن #محمد را مشاهده کردیم و فهمیدیم زنیم به معنای زنازاده است و ایشان به مخالفین خود #فحاشی کرده است.
#اسماعيل_حقي مفسر حنفي در تفسير روح البيان نيز در حديثى درباره كسانى كه وارد بهشت نميشوند عتل الزنيم را نام ميبرد و درباره واژه زنيم ميگويد كه:
زنيم يعنى #حرام_زاده و كسى كه پدر او معلوم نباشد [وفى الحديث (لا يدخل الجنة جواظ ولا جعظرى ولا العتل الزنيم) ... بغت أم الوليد ولم يعرف حتى نزلت هذه الآية فمعنى زنيم حينئذ👈🏿ولد الزنى وبالفارسية :
حرام زاده كه پدر او معلوم نباشد👉🏿
قال الشاعر زنيم ليس يعرف من أبوه ...]. #ترجمه: شاعر ميگويد زنيم يعنى كسى كه پدرش را نميشناسد. مثلا فرزندانى كه از صيغه متولد ميشوند، آنها نيز شامل همين تعريف ميشوند.
در سایت دانشنامه اسلامى نيز در تفسير آيه فوق واژه زنيم را زنازاده و بى اصل و نسب و حرامزاده معنا كرده است و در کتاب تفسير اثنى عشرى جلد سیزدهم از استاد حسین شاه عبد العظیم درباره آيه ١٣ سوره قلم به صراحت میگوید زنیم به معناى حرامزاده و بی اصل نسب است .
ایضا در سايت اسلام كوئيست درباره آيه ١٣ سوره قلم منابعى را معرفى كرده است به عنوان مثال:
كتاب المفردات فی غریب القرآن، ص ٣٨٣ درباره «زنیم» ميگويد: زنیم از ریشه «زنم» است که واژه «زنمه» نیز از همان ریشه می‌باشد.
زنمه به قسمتى از گوش گوسفند می‌گویند که آویزان است، گویى جزء گوش نیست و تنها به آن آویزان است
و مراد از «زنیم» در این آیه، فردی است که اصل و نسب روشنى ندارد، و او را به قومى نسبت می‌دهند، در حالى‌که از آنها نیست.

ادامه دارد ......


https://t.me/naghde_eslamm/29218

💥 فحاشى الله به منتقدين در قرآن !

#قسمت_ششم(آخر)

پس تا اینجا و با توجه به مطالبى كه در ٥ قسمت قبل نوشتيم،
مشخص شد مخاطب #محمد نه ولید بن مغیره بود و نه اسود پس به سراغ اسناد اخنس بن شریق میرویم, کلبی و سدی به صورت #مرسل این قول را ذکر كرده و در نتیجه اعتباری ندارد و قوی ترین سندی که در اثبات این قول وجود دارد حدیث زیر است:
#متن_عربى:▫️حدثني محمد بن سعد، قال: ثني أبي، قال: ثنى عمي، قال: ثني أبي، عن أبيه، عن ابن عباس (زَنِيمٍ) قال: والزنيم: الدعيّ، ويقال: الزنيم: ... ويقال: هو الأخنس بن شَرِيق الثَّقَفِيّ حلِيف بني زُهْرة.
▪️سند فوق نیز ضعیف است: محمد بن سعد هو ابن محمد بن الحسن بن عطیه العوفی: قال الذهبی فی المیزان:قال الخطیب: {کان لینا فی الحدیث} و روی الحاکم عن الدارقطنی: {انه لا باس به} و قال فی المغنی فی الضعفا: {لینه الخطیب},و عم ابیه هو الحسن بن الحسن بن عطیه قال فی المغنی: {ضعفوه} و الحسن بن عطیه قال فی المغنی: {ضعفه أبوحاتم و غیره} و عطیه بن سعد العوفی قال فی المغنی: {مجمع علی ضعفه}👈🏿.فالاسناده ضعیف.
نتيجه اين بحث اين است كه:
مفسرین مسلمان سالها بعد برای اینکه بتوانند #فحاشی_محمد بن عبدالله در قرآن را اندکی تعدیل و يا به قول امروزى ماستمالى کنند مدعی شده اند که این فحاشی مخاطب خاصی داشته ولی با بررسی اسناد این ادعا متوجه شدیم تمام این ادعاها در سالهای پس از محمد ساخته و پرداخته شده و هیچ اعتباری ندارد.
همانطور كه ديديد #محمد , پيامبر اعراب، به جای ارائه استدلال منطقى و عقلانى به انتقاد مخالفینش، شروع به فحاشی به کرده و آنها را {زنازاده}، {گستاخ} و {گمراه} خوانده است حال آنکه در پست های قبل مغالطه بودن این نوع رویکرد را نشان دادیم و بی اخلاقی بودن این رویه به بداهت عقلی ثابت است.

پايان

https://t.me/naghde_eslamm/29218