#دوست داشتن بعضی آدمها مثل اشتباه بستن دکمه های پیراهن است،


تا به آخرش نرسی نمیفهمی که از همان اول اشتباه کرده ای


#اوغوز_آتای

https://t.me/joinchat/AAAAAD67dK-D4bCIEZAUzg

5نشانه کسی که مخفیانه شمارا #دوست دارد
🔸خیره نگاه کردن
🔸یافتن راهی غیرمعمول برای صحبت کردن
🔸صحبت در مورد عشق دیگران
🔸عدم کنترل عکس العمل در مقابل لبخند شما
🔸تغییر ناگهانی علایق
@moshavereh_shoma

...
.
#دوست_داشتن عضوی از بدن است.
درست است که همه فوراً به فکر "#قلب" می افتند ولی من می گویم که دوست داشتن، "#دندان" آدم است دندان جلویی که هنگام لبخند برق می زند ...
حالا تصور کنید روزی را که دوست داشتن آدم درد می‌کند! آرام و قرار را از آدم می‌گیرد! غذا از گلویت پایین نمی‌رود ... شب‌ها را تا صبح به گریه می‌نشینی ...
آن قدر مقاومت می‌کنی تا یک روز می‌بینی راهی نداری جز اینکه دندان "دوست داشتن" ات را بکشی و بیاندازی دور!
حالا ... دندان دوست داشتن را که کشیده باشی، حالت خوب است، راحت می‌خوابی، راحت غذا می‌خوری و شب‌ها دیگر گریه‌ات نمی‌گیرد ولی ...
همیشه جای خالی‌اش هست! حتی وقتی از ته دل می‌خندی ... .
از #کتاب طلایی کوچک | #دیل_کارنگی .
https://t.me/moshavereh_shoma

دو تفکر اشتباه که باعث #افسردگی می شوند:

1. همه باید مرا #دوست داشته باشند
در این شیوه از رابطه یک فرد با دنیا، انواع مختلفی از توقع وجود دارد ولی مهمترین شان این است که « اهمیت و قدر من در این است که دیگران چگونه در باره من می اندیشند».
اما چرا این ایده درونی مضر است و زمینه ساز اندوه و افسردگی می شود؟ چون #شادی و #آرامش ما از کنترل ما خارج می شود و همه تعادل روحی و شادابی خود را به دیگران و رضایت شان می سپاریم. راه حل برای عبور از این شیوه اندیشه، گریز از جمع و نگاه و نظرشان نیست! به غار تنهایی مان پناه بردن تاییدی است از اینکه به نظر دیگران بها می دهیم.
برای حل این شیوه اندیشه که سرنوشت وضعیت روحی و هویت ما را در دست دیگران قرار می دهد در قدم اول بهتر است از خودمان بپرسیم « آیا این حقیقت دارد که شادی و آسایش ما را دیگران باید رقم بزنند؟»
.
2. من باید بی نقص باشم
این باور شخصی هم انواع مختلفی برای خودش دارد. برای همه ما پیش امده است که این جملات را بر زبان آوریم یا از دیگران بشنویم که: « اگر مسئله ای را نفهمیدم پس احمق هستم، اگر در یکی از کارهایم موفق نبودم پس آدم بازنده ای هستم. اگر همسطح دیگران نیستم پس آدم ذلیل و ضعیفی هستم و …»
اما چرا توقع کامل بودن و بی نقص و بهتر از دیگران بودن، زمینه ساز افسردگی می شود؟ چون در درجه اول یک منطق که همه چیز را سیاه و سفید می بیند بر روحیه ما مسلط می شود. قانون #زندگی هم دیر یا زود به ما می آموزد که نمی توانیم در همه چیز موفق و کامل باشیم. بنابر این توقع بی نقص بودن به نوعی پذیرش توهین و سرزنش مداوم خویش است.
البته راه حل این نیست که دست از کوشش و توقع برداریم و همواره بخواهیم فقط در بینابین و میانگین ها قدم برداریم و به متوسط بودن بسنده کنیم.
بازسازی شیوه منطق و شعور، دوباره می تواند ما را قدم به قدم از این باور مضر نیز دور سازد. ما همچنان می توانیم سخت کوش باشیم و بلندپروازی و زیاده طلبی را سرمشق قرار دهیم ولی بهتر است قرارمان واقعی تر باشد و به خودمان بگوییم که « مهم این است که من از هیچ تلاشی کوتاهی نمی کنم»

آیا شما این تفکرات را دارید ؟

#لیلا_زارع مشاوره خانواده
@moshavereh_shoma

#دوست_داری همین الان چه خبری بهت بدن؟
@moshavereh_shoma

دو تفکر اشتباه که باعث #افسردگی می شوند:
.
1. همه باید مرا #دوست داشته باشند
در این شیوه از رابطه یک فرد با دنیا، انواع مختلفی از توقع وجود دارد ولی مهمترین شان این است که « اهمیت و قدر من در این است که دیگران چگونه در باره من می اندیشند».
اما چرا این ایده درونی مضر است و زمینه ساز اندوه و افسردگی می شود؟ چون #شادی و #آرامش ما از کنترل ما خارج می شود و همه تعادل روحی و شادابی خود را به دیگران و رضایت شان می سپاریم. راه حل برای عبور از این شیوه اندیشه، گریز از جمع و نگاه و نظرشان نیست! به غار تنهایی مان پناه بردن تاییدی است از اینکه به نظر دیگران بها می دهیم.
برای حل این شیوه اندیشه که سرنوشت وضعیت روحی و هویت ما را در دست دیگران قرار می دهد در قدم اول بهتر است از خودمان بپرسیم « آیا این حقیقت دارد که شادی و آسایش ما را دیگران باید رقم بزنند؟»
.
2. من باید بی نقص باشم
این باور شخصی هم انواع مختلفی برای خودش دارد. برای همه ما پیش امده است که این جملات را بر زبان آوریم یا از دیگران بشنویم که: « اگر مسئله ای را نفهمیدم پس احمق هستم، اگر در یکی از کارهایم موفق نبودم پس آدم بازنده ای هستم. اگر همسطح دیگران نیستم پس آدم ذلیل و ضعیفی هستم و …»
اما چرا توقع کامل بودن و بی نقص و بهتر از دیگران بودن، زمینه ساز افسردگی می شود؟ چون در درجه اول یک منطق که همه چیز را سیاه و سفید می بیند بر روحیه ما مسلط می شود. قانون #زندگی هم دیر یا زود به ما می آموزد که نمی توانیم در همه چیز موفق و کامل باشیم. بنابر این توقع بی نقص بودن به نوعی پذیرش توهین و سرزنش مداوم خویش است.
البته راه حل این نیست که دست از کوشش و توقع برداریم و همواره بخواهیم فقط در بینابین و میانگین ها قدم برداریم و به متوسط بودن بسنده کنیم.
بازسازی شیوه منطق و شعور، دوباره می تواند ما را قدم به قدم از این باور مضر نیز دور سازد. ما همچنان می توانیم سخت کوش باشیم و بلندپروازی و زیاده طلبی را سرمشق قرار دهیم ولی بهتر است قرارمان واقعی تر باشد و به خودمان بگوییم که « مهم این است که من از هیچ تلاشی کوتاهی نمی کنم»
@moshavereh_shoma