آه، رنج می شکفد و ترانه سر می دهد
آه رنج، تو بر جانهای عاشق از نان شب واجب تری.

چه جنگ خونبار است از آن لحظه که من بگویم و تو بشنوی
چه راههای تاریک است که من به پنهانی بر تیغ ها می نوردم
تا تو در بیرون آسوده باشی.

آه چه دشنام ها که تو را می دهم ای عقل
و تو را که سربار و پروار عقلی،
و تو نخواهی دانست این از گنج ارزشمندتر است.

آه، عشق می گوید و تو نخواهی دانست
آه عشق، تو بر جانهای خوندیده دایه ای.

چه سوزهاست که از میان سینه شعله می کشد
لب خندان و چشمان خندان و گونه ها شکفته
چه آتشهاست که چنین ما را از درون گرم داشته!

آه، سکوت سخن می گوید و کس نمی شنود
مگر آن گوش که از درون گشوده باشد.

آه رنج، در تو قد بالا باید کشید
و تو را باید جست به گاه نایابی
و چون گوهر شب تاب بر تاج سر باید نشاند
و با تو از آسمانها بالاتر باید پرید.

تو گوهر دلی ای رنج
و تو ای دل، پیر رنجی
وصلتان چه فرخنده!

حلمی | کتاب لامکان
#گوهر_دل #رنج

نه مرگ در تنهایی را از یاد می‌برم و نه زیستن در میان جمع را، و اینک از هر دو مبرّایم. اینک از جنگ بیزارم و از صلح تبرّی جسته‌ام. اینک نه آسمان می‌دانم و نه زمین، و نه نور و روشنایی.

رنج بسیار است، و طاقت زمین و آسمانها اندک. سر به بالین خاموشی می‌گذارم، و از سخن نیز و از خاموشی می‌گذرم. خلاصم از زیستن‌ و از مرگ، و در آزادی آزادترینم.

حلمی | کتاب آزادی

#رنج_بسیار_است
#آزادترین
#مبرا

نه مرگ در تنهایی را از یاد می‌برم و نه زیستن در میان جمع را، و اینک از هر دو مبرّایم. اینک از جنگ بیزارم و از صلح تبرّی جسته‌ام. اینک نه آسمان می‌دانم و نه زمین، و نه نور و روشنایی.

رنج بسیار است، و طاقت زمین و آسمانها اندک. سر به بالین خاموشی می‌گذارم، و از سخن نیز و از خاموشی می‌گذرم. خلاصم از زیستن‌ و از مرگ، و در آزادی آزادترینم.

حلمی | کتاب آزادی

#رنج_بسیار_است
#آزادترین
#مبرا

#محمود_دولت_آبادی
#کلیدر

انسان از سه چیز درست شده:
#رنج؛ #کار؛ #عشق:
ما بخاطر #عشق رنج می کشیم؛
از سر رنج #کار می کنیم و در پی #کار؛
#عاشق می شویم...

#رنج از کسی بریم که دردش دوای ماست
زخم از کسی خوریم که #رنجش شفای ماست

#خواجوی_کرمانی

نفس می گويد؛ "من نبايد #رنج بكشم"
و همين فكر باعث می شود خيلي بيشتر رنج بكشيد.
اين يكي از پيچيدگی های #حقيقت است،كه هميشه تضاد دارد.
حقيقت اين است كه براي چيره شدن بر رنج،بايد ابتدا #رنج كشيدن را بپذيريد.

#اکهارت_تله

#رنج #شادی #لذت

در جهان گر لقمه و گر شربت‌ست
         لذّتِ  او  فرعِ  محوِ  لذّت‌ست

یعنی لذّت حقیقی، ترك لذّات مادی است. [ترك لذّات حیوانی، لذّتی دارد که با هیچیك از لذّات مادی و حیوانی دنیا قابل مقایسه نیست؛ زیرا جمیع لذّات دنیوی به رنج و دغدغه روحی می‌انجامد.

اگر لذتِ ترک لذت بدانی
دگر لذت نفس را لذت نخوانی