تو خورشیدی و یا زهره و یا ماهی نمی‌دانم
وزین سرگشته مجنون چه می خواهی نمی‌دانم

در این درگاه بی‌چونی همه لطف است و موزونی
چه صحرایی چه خضرایی چه درگاهی نمی‌دانم


#مولانای_جان

همه عالم تن است و ایران دل
نیست گوینده زین قیاس خجل

چونکه ایران دل زمین باشد
دل ز تن به بود یقین باشد

زان ولایت که مهتران دارند
بهترین جای بهتران دارند

#نظامی

#مهستی - چراغ

شام نمی‌شود دگر صبحِ کسی که هر سحر

زآن خم طرّه بنگرد صبح دمیده‌ی تو را


#فروغی_بسطامی

آن همه ناز و تنعم که خزان می‌فرمود

عاقبت در قدم باد بهار آخر شد

#حضرت_حافظ

گر چه زخمی رسیده است بر پایم
من بی سر و پا به خدمتت می‌ آیم

در راه تو از سر قدمی می‌ سازم
پایی چه بود که تا به پایی آیم

#شاه_نعمت_الله_ولی

من از دیوانگی
خالی نخواهم بود تا هستم

که رویت میکند هشیار و
بویت میکند مَستم...


#اوحدى

هنگامی که به آن‌چه هست تسلیم شوید و به طور کامل حضور یابید،
گذشته نیروی خود را از دست می‌دهد. آن‌گاه قلمروی وجود که توسط ذهن پنهان شده بود، گشوده می‌شود. ناگهان سکوتی عظیم و والا در درون شما پدید می‌آید، احساس آرامشی ژرف و بی‌انتها!
درون آن آرامش، نشاطی عظیم نهفته است، و درون آن نشاط، عشق نهفته است.
و در درونی‌ترین بخش درون،
آن مقدس، آن بی‌کران -هم او که نمی‌توان به نامی خواندش- نهان است.
‌
#اکهارت_تله

تو را دوست دارم چون نان و نمک
چون لبان گر گرفته از تب
که نیمه‌شبان در التهاب قطره‌ای آب
بر شیر آبی بچسبد

تو را دوست دارم
چون لحظهء شوق، شبیه، انتظار و نگرانی
در گشودن بستهء بزرگی
که نمی‌دانی در آن چیست

تو را دوست دارم
چون سفر نخستین با هواپیما
بر فراز اقیانوس
چون غوغای درونم
لرزش دل و دستم
در آستانهء دیداری در استانبول
تو را دوست دارم چون گفتن‌ِ «شکر خدا زنده‌ام»

#ناظم_حکمت

هر جزو تنم را به هوایت پر و بالی‌ست
سیمابم و بستن نتوان بال و پرم را

آن شوقِ طلب خواهم و آن مستیِ سرشار
کز هم نشناسم چو فلک پا و سرم را

چون شاخ فروتن نخورم طعنهٔ دشمن
پرباریَم از سنگ رهانَد ثمرم را

#تأثیر_تبریزی

#هایده - آشنایی

#سیما_بینا - اشاره

می‌ دانم اگر قضاوت نادرستی درباره‌ ی کسی بکنم، جهان همه ‌ی تلاشش را می‌کند تا مرا در شرایط او قرار دهد تا به من ثابت کند در تاریکی همه ‌ی ما شبیه یکدیگریم.

داستایفسکی

کو دل که بداند نفسی اسرارش؟
کو گوش که بشنود دمی گفتارش؟
معشوقه جمال می نماید شب و روز
کو دیده که تا برخورد از دیدارش؟

کار سالکان آن است که خود را تمام کنند،
و مراتب خود را ظاهر گردانند، تا نور خدای
ظاهر شود، و آن چشم و آن گوش پیدا آید،
تا جمال خدای را ببیند،
و سخن خدای بشنود.

#عزیزالدین_نسفی
#انسان_کامل