#مولوی دیوان شمس 
#غزلیات

 

من که حیران ز ملاقات توام

چون خیالی ز خیالات توام

به مراعات کنی دلجویی

اه که بی‌دل ز مراعات توام

ذات من نقش صفات خوش توست

من مگر خود صفت ذات توام

گر کرامات ببخشد کرمت

مو به مو لطف و کرامات توام

نقش و اندیشه من از دم توست

گویی الفاظ و عبارات توام

گاه شه بودم و گاهت بنده

این زمان هر دو نیم مات توام

دل زجاج آمد و نورت مصباح

من بی‌دل شده مشکات توام

ای مهندس که تو را لوحم و خاک

چون رقم محو تو و اثبات توام

چه کنم ذکر که من ذکر توام

چه کنم رای که رایات توام

سنریهم شد و فی انفسهم

هم توام خوان که ز آیات توام

 

از در درآمدی و من از خود بدر شدم
گویی از این جهان به جهان دگر شدم
گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق
ساکن شود، بدیدم و مشتاق تر شدم..

#سعدی

از در درآمدی و من از خود بدر شدم
گویی از این جهان به جهان دگر شدم
گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق
ساکن شود، بدیدم و مشتاق تر شدم..

#سعدی

شاملو: اهمیت و ارج زندگی در اینه که موقته... تو باید جاودانگی خودت رو در جای دیگری دنبال کنی...

محمود دولت آبادی: اونجا کجاست؟!

#شاملو: انسانیت...


در این عصر زیبـا براتون
هفت چیز را خـواستارم

1 سایه خـدا بر سرتون
2 سلامتی بر وجودتون

3 سرسبزی در خانه ها تون
4 سخاوت خدا در مال تون

5 سرنوشت نیکو در عمرتون
6 سبد سنبل در دسـت تون

7 سیب خنـده رو لباتون
#سلام و درود
#عصر زیبـاتـون به شـادی

دین یعنی آزادگی
و این آزادگی، همان عاشقی‌ ست...



غلام همت انم که زیر چرخ
کبود ز هر چه رنگ تعلق پذیرد
ازادست


#دکتر_سروش
#حضرت_مولانا
#استاد_شجریان

دستِ عیسی از چه آمد دلنواز ؟

درد را می دید و می شد چاره ساز ...


#ابتهاج

رندان خرابات بخوردند و برفتند
ماییم که جاوید بخوردیم و نشستیم

وقت است که خوبان همه در رقص درآیند
انگشت زنان گشته که از پرده بجستیم

#حضرت_مولانا

پيشاپيش سال نو مبارك🎊🎉💖🌷

هیچکس جز خودت نمی‌تواند تو را نجات

دهد. نه مسیح، نه بودا، و نه هیچ منجی دیگری

اما تو می‌توانی خودت را نجات دهی، و

این مسئولیت توست که خودت را نجات دهی.

و تنها راه نجات در تولد دوباره است.....

#اوشو


عشق باشید و نور....

چه مستیست ندانم که رو به ما آورد
که بود ساقی و این باده از کجا آورد

تو نیز باده به چنگ آر و راه صحرا گیر
که مرغ نغمه سرا ساز خوش نوا آورد

دلا چو غنچه شکایت ز کار بسته مکن
که باد صبح نسیم گره گشا آورد

رسیدن گل و نسرین به خیر و خوبی باد
بنفشه شاد و کش آمد سمن صفا آورد

صبا به خوش خبری هدهد سلیمان است
که مژده طرب از گلشن سبا آورد

علاج ضعف دل ما کرشمه ساقیست
برآر سر که طبیب آمد و دوا آورد

مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ
چرا که وعده تو کردی و او به جا آورد

به تنگ چشمی آن ترک لشکری نازم
که حمله بر من درویش یک قبا آورد

فلک غلامی حافظ کنون به طوع کند
که التجا به در دولت شما آورد

حضرت حافظ

#هوشنگ_ابتهاج

بهارا تلخ منشین ! خیز و پیش آی
گره وا کن ز ابرو ، چهره بگشای
بهارا خیز و زان ابر سبکرو
بزن آبی بروی سبزه نو

‌‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌

تو منی ای دوست !
منی با منی !
من توام ای دوست !
توام با توام !
جان من و جان تو ای جان من !
هر دو‌همین جاست !
در این یک بدن !
هر که ترا دید مرا دیده است !
هر که مرا دید ترا دیده است !

حسین منصور حلاج

پیری دیدم ضعیف و بی‌قوت که به تازیانه می‌زدند و او صبر می‌کرد، پس به زندان بردند.
من پیش او رفتم و گفتم: تو چنین ضعف و بی‌قوت چگونه صبر کردی بر آن تازیانه؟
گفت: ای فرزند به همت، بلا توان کشید نه به جسم.
گفتم: پیش تو صبر چیست؟
گفت: آنکه در بلا آمدن همچنان بُوَد که از بلا بیرون شدن

#ابوالحسین_نوری

هفت سین دلت را آنگونه بچین
که نه یک سال ، بلکه عمری را
زیبا به پایان برسانی
*سلامتی را بگذار در بالاترین نقطه دلت
که هیچ چیز برتر از آن نیست

*سعادت را از خدا بخواه
که او با لطف وکَرَمش به تو خواهد بخشید

*سربلندی را در دلت جای ده
که بزرگت خواهد کرد !

*ساده لبخند بزن و *ساده زندگی کن

*سکوت ،
*سرزندگی و *صلابت را فراموش نکن

گاهی باید *سکوت کرد و انتظار کشید
سرزنده بود و زندگی کرد

*سختی کشید و سنگ بود . . .
امّا *انسانیت و از یاد نبرد...

*مهرومحبت رافراموش نکرد

ز دام چند بپُرسی و دانه را چه شده‌ست؟
به بام چند برآیی و خانه را چه شده‌ست؟

فسرده چند نِشینی میانِ هستیِ خویش؟
تنورِ آتشِ عشق و زبانه را چه شده‌ست؟

به‌گِردِ آتشِ عشقش ز دور می‌گَردی
اگر تو نقرۀ صافی، میانه را چه شده‌ست؟

ز دُردیِ غم و اندیشه سیر چون نشَوی؟
جمالِ یار و شرابِ مُغانه را چه شده‌ست؟

اگرچه سرد وجودیت گَرم درپیچید
به ره کُنَش به بهانه، بهانه را چه شده‌ست؟

شکایت ار ز زمانه کند، بگو تو ورا
زمانه بی‌تو خوش است و زمانه را چه شده‌ست؟

درخت‌وار چرا شاخ‌شاخِ وسوسه‌ای؟
یگانه باش چو بیخ و یگانه را چه شده‌ست؟

در آن خُتَن که در او شخص هست و صورت نیست
مگو فلان چه‌کس است و فلانه را چه شده‌ست؟

نشانِ عشق شد این دل ز شمسِ تبریزی
ببین ز دولتِ عشقش نشانه را چه شده‌ست؟

دیوان شمس

به تیغم گر کشد دستش نگیرم
وگر تیرم زند منت پذیرم
کمان ابرویت را گو بزن تیر
که پیش دست و بازویت بمیرم
غم گیتی گر از پایم درآرد
بجز ساغر که باشد دستگیرم
برآی ای آفتاب صبح امید
که در دست شب هجران اسیرم
به فریادم رس ای پیر خرابات
به یک جرعه جوانم کن که پیرم
به گیسوی تو خوردم دوش سوگند
که من از پای تو سر بر نگیرم
بسوز این خرقه تقوا تو حافظ
که گر آتش شوم در وی نگیرم

دیوان حافظ

ما مذهب چشم شوخ مستش داریم
کیش سر زلف بت‌پرستش داریم

گویند جز این هر دو بود دین درست
از دین درست ما شکستش داریم

#مولانا
📘تفسیر دکتر الهی قمشه ای

تا تو تن را چرب و شیرین می‌دهی
جوهر خود را نبینی فربهی

گر میان مشک تن را جا شود
روز مردن گند او پیدا شود

مشک را بر تن مزن بر دل بمال
مشک چه بود نام پاک ذوالجلال

آن منافق مشک بر تن می‌نهد
روح را در قعر گلخن می‌نهد

#مولانا

هرروزتان نوروز
نوروزتان پیروز