‍ ‍ در روش #نوراني #حمله نمي‏كني و #دفاع نمي‏كني بلكه #مهار مي‏كني و به كنترل درمي‏ آوري. نه #تحميل مي‏كني و نه #تحمل بلكه #واقعيت را حمل مي‏كني.
در روش #نوراني با #جنگيدن مي‏جنگي و با #صلح مصالحه مي‏كني. بجاي #مقاومت، نيروي مهاجم را بر عليه خودش بكار مي‏گيري و يا در توافق غلبه مي‏يابي. بجاي #مقابله #مفاهمه را به ميان مي‏آوري، #صيد كردن را بر #شكار كردن ترجيح مي‏دهي و #انعطاف‏ پذيري را به جاي #خشكي و #شكنندگي برمي‏ گزيني. كارها را #آسان مي ‏گيري و به سادگي با آنها مواجه مي ‏شوي. قدرت شرارت را در عين قبول واقعيت آن، انكار مي‏كني زيرا شايد واقعيت داشته باشد اما #حقيقت ندارد.
در روش #نوراني، از #بحث و جدل كناره مي‏ گيري و بيشتر به حركت از كناره ‏ها تمايل داري. غالباً بجاي مواجهه #مستقيم برخورد #غيرمستقيم را بكار مي ‏بندي و بجاي يك قالب ثابت قالبهاي گوناگون را اتخاذ مي‏كني بدون آن كه اصل واحد آنها دو شود. در اين شيوه خودپنداري را ترك مي‏كني و با همذات ‏پنداري مي‏ پنداري. #مي‏گذري و درگير نمي‏شوي. نسبيت جهان و چيزها را به خاطر مي ‏آوري و مطلق‏ گرايي را فراموش مي‏كني.

@kheradedaroun

#شخصیت_وابسته
#وابستگی
بخش اول

💐وابستگی وقتی اتفاق می افتد که ما به فرد دیگری اجازه می دهیم که روی رفتار و #احساسات ما تاثیر بگذارد و ما را کنترل کند. به طور معمول افراد وابسته به دیگران، #ترس از جدایی دارند و بدون #توصیه دیگران، نمی‌توانند #تصمیم‌گیری کنند. همچنین اعتماد به نفس کافی نداشته و انتقادپذیر هم نیستند.

💐این افراد #بدرفتاری‌ دیگران را نسبت به خودشان #تحمل می‌کنند و نیاز، احساسات و افکار دیگران را در #اولویت قرار می‌دهند. به جای اینکه به ابراز نیاز‌ها و خواسته‌های طبیعی خود بپردازند و آن‌ها را برآورده کنند، ترجیح می‌دهند #تسلیم دیگران شوند و خواسته‌های آن‌ها را اجابت کنند.در نهایت #سرکوب این احساسات در فرد وابسته موجب غم، اضطراب و کلافگی می‌شود که برای بهبودی هر چه سریع‌تر باید راهکاری بیندیشد!

@kheradedaroun

از هیچ چیز #نترس ... همواره به یاد داشته باش که #آزمایش‌های الهی هر چه باشد، تو از #مبارزه با آن ها #عاجز نیستی. #حضرت حق نمی‌گذارد تو بیشتر از #توانت درد #تحمل کنی.

@kheradedaroun

#شفای واقعی، شفای #معنوی است و موجب می‌شود که روح از #خواسته‌ها، شک و تردیدها و توهم ‌ها آزاد گردد و از سعادت ابدی خداوند برخوردار گردد.

#درمان فیزیکی #نابهنگام ممکن است شفای معنوی را به #تاخیر بیندازد.
اگر شخص با میل و علاقه درد و رنج جسمی و روانی را #تحمل کند می‌تواند #شایسته‌ی دریافت شفای معنوی گردد.

درد و رنج #جسمی و روانی همچون #هدایای از خداوند هستند که اگر با #شکر و سپاس پذیرفته شوند، منجر به #شادی ابدی است.

@kheradedaroun

‍ ‍ در روش #نوراني #حمله نمي‏كني و #دفاع نمي‏كني بلكه #مهار مي‏كني و به كنترل درمي‏ آوري. نه #تحميل مي‏كني و نه #تحمل بلكه #واقعيت را حمل مي‏كني.
در روش #نوراني با #جنگيدن مي‏جنگي و با #صلح مصالحه مي‏كني. بجاي #مقاومت، نيروي مهاجم را بر عليه خودش بكار مي‏گيري و يا در توافق غلبه مي‏يابي. بجاي #مقابله #مفاهمه را به ميان مي‏آوري، #صيد كردن را بر #شكار كردن ترجيح مي‏دهي و #انعطاف‏ پذيري را به جاي #خشكي و #شكنندگي برمي‏ گزيني. كارها را #آسان مي ‏گيري و به سادگي با آنها مواجه مي ‏شوي. قدرت شرارت را در عين قبول واقعيت آن، انكار مي‏كني زيرا شايد واقعيت داشته باشد اما #حقيقت ندارد.
در روش #نوراني، از #بحث و جدل كناره مي‏ گيري و بيشتر به حركت از كناره ‏ها تمايل داري. غالباً بجاي مواجهه #مستقيم برخورد #غيرمستقيم را بكار مي ‏بندي و بجاي يك قالب ثابت قالبهاي گوناگون را اتخاذ مي‏كني بدون آن كه اصل واحد آنها دو شود. در اين شيوه خودپنداري را ترك مي‏كني و با همذات ‏پنداري مي‏ پنداري. #مي‏گذري و درگير نمي‏شوي. نسبيت جهان و چيزها را به خاطر مي ‏آوري و مطلق‏ گرايي را فراموش مي‏كني.

@kheradedaroun

شما نباید از کسی که #غیبتِ تان را می کند تنفر داشته باشید بلکه او سزاوارِ #ترحم می باشد. ما باید صبورانه #تحمل کنیم. اگر شخصی به پدرتان دشنام دهد و شما به مادر او دشنام دهید چه #تفاوتی مابین شما و اوست؟

آن ها به شما درس آرام بودن، صبوری و تحمل شرایط بد و ناسازگار، در میان همه ی محرک ها را #می دهند. آن ها در نتیجه، بزرگ ترین و مهم ترین #خدمت را به شما ارائه می دهند، پس تحمل کنید، ببخشید و فراموش کنید.

شما ممکن است #برنجید و بگویید که، این #ضعفِ آن ها را می رساند. در صورتی که شما بر این باور باشید و باز هم، همان دشنام را به آن ها بدهید آیا این ضعفِ شما را #نمی رساند؟! پس فرقی بین شما و آن ها وجود ندارد.

پس آرام باشید، با سختی ها بسازید و صبور باشید. آن ها را #ببخشید و همه چیز را #فراموش کنید.
@kheradedaroun

زمانی بود که با همنشینی که هم کیشِ من نبود، #مخالفت می­ ورزیدم.
اما امروز، دلِ من #پذیرای همه ی صورت‌ ها شده است، #چراگاهِ آهوان است و #بتکدۀ بتان و #صومعۀ راهبان و #کعبۀ طائفان و #الواحِ تورات، #اوراقِ قرآن است!

دین من اینک #عشق است و هرکجا که کاروانِ عشق برود دین و ایمان من هم به دنبالش #روان است.

#تحمل_تجلی_دیگران
#پذیرش_صورتهای_دیگر
#وحدت_عارفانه
#محی_الدین_العربی
@kheradedaroun

زمانی بود که با #همنشینی که هم کیشِ من نبود، #مخالفت می­ ورزیدم.
اما امروز، دلِ من #پذیرای همه ی صورت‌ ها شده است، #چراگاهِ آهوان است و #بتکدۀ بتان و #صومعۀ راهبان و #کعبۀ طائفان و #الواحِ تورات، #اوراقِ قرآن است.

دین من اینک #عشق است و هرکجا که کاروانِ عشق برود دین و ایمان من هم به #دنبالش روان است.

#ابن_العربی
#گورجیف
#راه_چهارم
#تحمل_تجلی_دیگران
@kheradedaroun

‍ یادت باشد:
هیچ احساسی واقعا #غیر قابل تحمل نیست.
وقتی در آن احساس #نفس میکشی، همان نفَست آن را قابل تحمل می کند.
#حضورت
#شناختت
#عشقت..

بله، به نظر غیر قابل تحمل می آید. چون درباره اش فکر می کنی، #مقاومت می کنی و البته این تقصیر تو نیست.
درسته، احساسات می توانند بسیار دردناک، شدید، ترسناک و بزرگ باشند.
میتوانند افکار بسیاری را تحریک کنند مثل:
این احساس من را #می کُشد،
نمیتوانم #تحمل کنم،
این خیلی زیاده،
خیلی #خطرناکه،
خیلی #ناامنه،
این غلطه
غیر قابل تحمله

ولی تو داری #تحملش می کنی، حتی زمانی که به نظر غیر قابل تحمل می آید. حتی زمانی که فکر می کنی در آینده نمیتوانی #تحملش کنی.
تو اکنون، همین الان داری تحملش می کنی.
میبینی؟
و چیزی #عظیم تر دارد تو را حمل می کند. تو را نگاه می دارد. #حمایتت می کند. تو را تاب می آورد.

من غیر قابل تحمل ترین افکار و احساسات را درون خود #تجربه کرده ام.
خشم. تهدید. سوگ عمیق و بی نهایت، تنهایی.
و هر گاه که به درون آن چاه سیاه و تاریک افتادم فکر کردم که دارم می میرم و از بین میروم. ولی آن طور نشد.
من به جایی رسیدم که دیدم #سیاه ترین و افسرده ترین حالت های درونم هم قابل تحمل بوده اند.
قابل تحمل، امن، دوست داشتنی و خِیر،
و همه شان از #هیچ چیز ساخته نشده اند مگر نور...

احساس تو قابل تحمل است اما فقط لحظه به لحظه، نفس به نفس
فقط در پناه لحظه اکنون
پس این لحظه را #ببلع
به آرامی
با یک حضور عاشقانه...
#جف
@kheradedaroun

‍ ‍ ‍ ‍ در واقع ما هرگز،هرگز به آن لحظه ی #تحمل ناپذیر که ذهن از آن بسیار #هراسان است، نخواهیم رسید.
فقط #ترس از یک لحظه ی تحمل ناپذیر وجود دارد خودِ آن لحظه هرگز #نمی آید.
شمابه عنوان فضای #باز هرگز نمی‌توانید یک شخص بیچاره و #منکوب باشید ؛ زیرا آنچه شمایید ،ظرفیت #خالصی است حتی برای #شدید ترین احساسِ در هم شکستگی.

مرگ تجربه ای نیست که شماداشته باشید. موج هرگز نمی‌تواند غیبت خودش را تجربه کند.
نهایتاًهیچ چیزی برای ترسیدن وجود #ندارد حتی اگر ترسی بسیار شدید در حال پدیدار شدن باشد.

فقط وقتی این لحظه رابالحظه ی بعد،بالحظه ای در آینده مقایسه می کنید ،رنج #شروع می شود.

آنچه که منم ،آرامشی در مرکز #طوفان است.
من در جنگ با طوفان نیستم.
من فضای بازی هستم که در آن طوفان #مجاز به آمدن و رفتن است.
من از طوفان #نمی‌ترسم نه به این خاطر که من قوی و شجاع هستم،
بلکه:
به این خاطر که من طوفان را به عنوان خودم #میبینم.
در #عمیق ترین سطح، آن نمیتواند مرا تهدید کند.
بنابراین اگر می‌آید، بگذار بیاید.

وقتی در درد آرام باشیم به جای اینکه خودمان را در مقابل آن مقاوم کنیم،وقتی #عمیق ترین پذیرش را در #وسط درد بیابیم به جای اینکه درد را به صورت #دشمن ببینیم در می یابیم که #شفا_یافتن همیشه بسیار #نزدیک است.

آنچه که ماییم ،#فضایی است در وسط آشفتگی، اقیانوسی آرام در وسط یک طوفان غرّان که پیشاپیش ، #کل است و همواره #شفا یافته است.
@kheradedaroun

‍ بیشتر ما پذیرش را درک نکردیم،

پذیرشی که تو از آن حرف #میزنی ، نوعی تکنیک برای #تحملِ دردیست که وقتی به سراغت میاید ، تو تسخیرش میشوی  ، و چون دست و پا زدن در چنین موقعیتی را قبلا امتحان کرده ای و پاسخی #نگرفتی ، ناچارا به آخرین چیزی که دستِ ذهنت به آن میرسد چنگ میزنی ، و آن پذیرشِ زوری و تحملِ دردی آگاهانه است که در آن ابدا از صلح و استراحت ، #خبری نیست . این نوع پذیرش در زیرلایه سرکوبی پنهان را #حمل میکند و در بطنِ هر لحظه اش ،  وسوسه ی فرار و آرزوی پایان دادن به موضوع نهفته است . این نوع پذیرش ، پذیرشِ بی قید و شرطی که مد نظرِ ماست نیست . #پذیرشِ ذهنی ، عملی از روی ناچاریست ، که رضایتمندی در آن #غایب است . نهایتش این است که آن یک انتخابِ آگاهانه است و نه از روی ناآگاهی . و کشیدنِ رنجی آگاهانه یک قدم #خردمندانه تر از کشیدنِ رنجی ناآگاهانه است . اما هنوز هم یک قدم با آگاهیِ بی انتخاب فاصله دارد . آگاهیِ بی انتخاب ، پذیرشیست که پس از #عجز به سراغت میاید . عجزی که پیش از آن کشیدنِ رنجی آگاهانه تجربه شده است . و این کیفیت زمانی بر وجودت #خیمه میزند ، که تخم و نطفه ی تمنای نجات و رهایی ، در تسلیم به آنچه هست، سوخته باشد . در این نوع پذیرش ، ترس و شرم و باقیِ احوالات ، نه #استقبال میشوند ، نه موردِ هجمه قرار میگیرند . نه ارزوی آمدنِ چیزی غیر از آنچه هست ، برمیخیزد ، نه آرزوی رفتنش . و این تنها زمانیست که پذیرنده #غایب باشد . و تنها پذیرش باقی مانده باشد . آنگاه آنچه هست ، رقصِ رهاییست . #رقصی که با هیچ جزئی از خودش غریبه نیست . همه ی احوالات و اشکال ، تکه هایی از پیش پذیرفته شده ، در پازلِ زندگی اند . پذیرش یک انتخاب نیست . آن در غیبتِ #پذیرنده اتفاق میفتد . زمانی که دستت از دخالت در رهاییِ آنچه هست کوتاه شود و تنها #شاهد باشی .

@lheradedaroun