#اثر_عظیم_تلقین👆


به خود تلقین کنید:همیشه خود را در #حفاظت سایبانی #موثر مجسم می کنم و با اطمینان از #امنیت خود آسوده از زندگی لذت می برم .اکنون خوبیها مرا #احاطه کرده اند و عشق مرا #محافظت می کند و این #وضعیت برایم #جاودانه است، خداوند را شاکرم. بارالها سپاس

@kheradedaroun

هر چه بیشتر به دنبال #امنیت باشید،
با هر تغییری که در #زندگیتان رخ می دهد بیشتر #آشفته خواهید شد.

@kheradedaroun

پیامبران چه #می گفتند و چگونه می گفتند و چگونه انجامش می دادند
که همه قبیله ها و همه اندیشه ها #جذب شان می شدند
و در سایه او احساس #امنیت می کردند!

پس از آنها، چه گفتند و چگونه گفتند و چگونه انجامش دادند
که دیگر هیچ کس احساس #امنیت نکرد !!!
و هر کسی به هر جایی که دستش رسید چنگ #انداخت و به سمت خودش کشید و جامعه هزار پاره شد!

این حلقه #یگانگی و هماهنگی، چگونه آنقدر #تنگ شد که دیگر کسی در آن جای #نگرفت! هیچ #اندیشه ای را برنتابید و خودش یک #من بزرگ شد!

@kheradedaroun

من در هیچ کجای این دنیا در معرض #خطر نیستم.
بنده ی قدسی شما همه جا در #امان است زیرا شما ( خداوند ) با او همراهید. او فقط نیاز دارد تا نام قدسی شما را #صدا بزند تا امنیت خود و عشق شما را دوباره به خاطر آورد ، زیرا عشق و امنیت هر دو #یکی هستند.
وقتی می داند نمی تواند #رنج بکشد ، در خطر باشد ، یا غم را تجربه کند ، وقتی به خداوند تعلق دارد و محبوب و معشوق خداوند است و در آغوش امن خداست چگونه می تواند #بترسد یا شک کند؟
ما در درون #حقیقت هستیم ، هیچ طوفانی به پناهگاه مقدس و خانه ی امن ما وارد #نمی شود. در درون خداوند ما در #امنیت هستیم.
چه چیزی می تواند خداوند را دچار #ترس یا هراس کند وقتی تا ابد بخشی از خود خداوند است؟

#دوره_ای_در_معجزات

@kheradedaroun

‍ از من #میپرسی: چرا تاریکی؟
تاریکی از تو #محافظت می کند دوست من.
تو آن تکه هایی از وجودت را که #میترسی با آنها روبه رو شوی در تاریکی شب #دفن می کنی تا زمانی که آماده باشی با آنها رو به رو شوی. مجبور نیستی آنچه را که فعلا تحملش را نداری تحمل و آنچه را که نمیتوانی احساس کنی، احساس کنی. این دفن کردن #هوشمندانه است.

اما بعد تو #فراموش می کنی. فراموش می کنی که این تو بودی که آن تکه ها را دفن کرده ای. و تو خالق آن هیولا و شیطان و آن #جهنم بوده ای.
آن تکه های گم شده و ترسان همیشه مشتاق بازگشت تو خواهند بود. تاریکی تو را #جستجو می کند.

تاریکی در کمین توست و تو را #شکار می کند، هر جا که بروی تو را دنبال می کند. نمیتوانی از تاریکی #فرار کنی چرا که آن خود توست. همان تکه های فراموش شده ی قلب بزرگ توست که نیاز به #کمک دارد.

به تو قول می دهم، قول می دهم در #عمق بدترین ناامیدی ها و تنهایی ها، و در چشمان مخفی ترین هیولاهایی که تو را #تعقیب می کنند، اگر بایستی و به سمتش روی گردانی، و به خوبی نگاه کنی، زمانی که آماده باشی و با عشق به آن نگاه کنی... تو... خودت را خواهی دید....
مرگ نه بلکه زندگی، ویرانی نه بلکه #امنیت را خواهی دید.
تو چشمان خودت را خواهی دید ک با محبت به تو می نگرند. جایی #امن در عمق مصیبت..

خواهی دید که #رستگاری تو در تاریکی بنا شده است
و رستگاریِ تاریکی درون توست....
شما یکی هستید. از هم #جدا نیستید..
بگذار تاریکی تو را در بر بگیرد. در قلب مقدس آن نفس بکش. به او آنچه را که برایش می‌گِرید تقدیم کن و بعد تو قدرت #فوق العاده ای را احساس خواهی کرد و #نوری خیره کننده را خواهی دید.
@kheradedaroun

‍ هرچه بیشتر تسلیم حضور آن #آزادی وجودی که حق ذاتی و خانه توست شوی، بیشتر از ذهن و شرطی شدن بینهایت پیچیده اش #خلاص می شوی و هرچه بیشتر نقش ها و مشغولیت را که معمولاً برای گریز از خود به کار می بردی، بیندازی، بیشتر با آرزوهای خام و بکر، اشتياق ها و ناامنی هایی #مواجه می شوی که پیوسته از آنها می #گریختی.
تو همواره جویای #امنیت در کیهانی ذاتا ناامن بودی.
هرچه کمتر با داستان هویت بگیری، بیشتر احساس بی ثباتی و بیراهی و سرگردانی #می کنی، اما این چیز بدی #نیست. بیراهی راه است، حقیقت و زندگی است، شناخت آگاهی آزادی ناب است. همانگونه که بودا #تعلیم داد، هیچ ثباتی نمی توان یافت. هیچ چیزی را نمی توان نگه داشت. #خانه ای نیست. برای سالک استراحتی نیست، مگر اینجا در حضور، مگر در نفَس، مگر در این ساحت پذیرش راستین. ذهن خانه ای برای تو نیست.
احساس تنهایی و ازدست دادن #عمیق در ذات تجربه آزادی نهفته است.
از دست دادن دنیای ثابت، این تنهایی مراقبه ناب است. این تنهایی سیارات #دورافتاده است که در شب بیکران به گرد خود می چرخند. این تنهایی بودنی ابدی در آستانه آفرینش ناب و بی نقص است. این تنهایی #ترک دنیای شناخته شده و رویارویی با لحظه های #گرانبهاست. این تنهایی ای است که در مرکز هر موجودی وجود دارد، تنهایی ای که به این شناخت می رسد: «من زندگی میکنم و می میرم و نمی توانم این راز را برای خودم گره گشایی کنم، هیچکس نمی تواند آن را به عوض من #گره گشایی کند و هیچ کس نمی تواند به جای من نفس بکشد، به جای من عشق بورزد، به جای من بمیرد...»
این تنهایی مقدس است، حس #مقدس ازدست دادن که بد، اشتباه، خطرناک، گناه یا شرم آور یا نشانه ای از شکست یا نقص نیست؛ به راستی انرژی #نیروبخشی است، آرامش بخش و حیات بخش، درگاهی است به سوی صلح، عشق به خود، خشنودی و شادی. تنهایی ای است که #هرگز تو را رها نمی کند، و وابسته به این نیست که چند نفر تو را احاطه کرده اند یا اینکه چه اندازه #محبوب هستی یا چه تعداد #هواخواه داری، تنهایی ای که به راستی ذاتی خود هستی است که تو را لحظه به لحظه به خانه فرامی خواند. به اینجا برگرد؛ به بدن، به زمین، به روز همانگونه که آشکار می شود، به شگفتی #رویدادها. به سبزی چمن تازه در بهار. به آبی لاجوردی آسمان تابستان. به هیبتی که ذهن را متوقف می کند. زیبایی ای که نمی توان با واژه ها بیان کرد، زیبایی ای که تنها برای دمی وجود دارد، زیبایی ای که نمی توان به #چنگش آورد.
بیرون از ذهن و در این حضور! در این صمیمیت با زندگی. این تنهایی تو را جدا یا #منزوی نمی کند، اما به راستی تو را #عمیقا با همه چیز مرتبط می کند.
@kheradedaroun