✍️مروری بر #خریدهای_ترامپ از عربستان با #اعداد و #ارقام_ژاپنی

🔵فرض کنید شما مدیرعامل یک شرکت ژاپنی با سایز متوسط هستید که پس از سالها کار پر مرارت و صرف وقت روزانه چهارده-پانزده ساعت در محل کارتان، در تولید قطعه (یا ارایه خدمات مهندسی) به یکی از شرکت های بزرگِ ژاپنی مشغولید. چنین فردی وقتی در ژاپن نشسته و خبر سفر ترامپ به عربستان را از تلویزیون می شنود چطور ارزیابی می کند این خبر را؟

🔴در سفر ترامپ به عربستان سعودی یک توافق تسلیحاتی ۱۱۰ میلیارد دلاری امضا شده است. این ۱۱۰ میلیارد دلار در ذهن یک ژاپنیِ آشنا به اعداد و ارقام چگونه تفسیر می شود؟
حدود دویست و پنجاه هزار نفر ژاپنی در شرکت "پاناسونیک" (با 475 شرکتِ زیرمجموعه و صدها کارخانه و چند دهه سابقه تولید) یک سال تمام که در 2016 کار کردند و قطعه و کالا ساختند و به تمام عالم صادرات کردند ، 75 میلیارد دلار گردش مالی برای پاناسونیک ایجاد شد که نهایتاً «سود خالص» حدود 5 میلیارد دلار برای پاناسونیک باقی ماند.
اینکه یک شرکت برای رسیدن به چنین سودی و چنین پولی چقدر زحمت کشیده و چقدر روی ساختارهایش کارِ مهندسی کرده محل بحثی دیگر است. اما اجمالاً 5 میلیارد دلار "سود خالص"، محصولِ یکسال تلاشِ بدنه عظیمِ چنین شرکتی است.

🔷امپراطوری عظیم #تویوتا با سیصدوچهل و نه هزار کارمند و متخصص و صدها کارخانه و هزاران اختراع ثبت شده، بعد از اینکه پارسال در کارخانه هایش هفده میلیون خودرویِ با کیفیت ساخته، فروش سالانه اش در ٢٠١٦ حدوداً معادل ٢٦١ ميليارد دلار بوده است که از این میزان «سود خالص تویوتا» حدوداً ٢٢ ميليارد دلار بوده است.

بدیهی است که چنین ارقامی نشان می دهد که چرا بوی یک توافقِ تسلیحاتیِ ۱۱۰ میلیارد دلاری دونالد ترامپی را که در زمان تبلیغاتِ انتخاباتی اش (بارها) رسماً و علناً به عربستان بد می گفت ، به رقص شمشیر ریاض کشانده است.

🔶در #ذهنِ_یک_ژاپنی، " #سود" به این مفهوم است که باید فولاد (سنگ آهن) و سوخت را [با کَشتی] از دیگر کشورها بخرد و با دانشِ مهندسی اش کالا تولید کند و بعد کالا را بازرگانی کرده و بفروشد تا ، به سودی دست یابد. کسی که زجرِ رسیدن به سود را چشیده [ آن پنج میلیارد پاناسونیک یا بیست و دومیلیارد تویوتا] می داند که یک قرارداد ۱۱۰ میلیارد دلاری چه ها می کند.
دو سوال اینجا مطرح است.
اول اینکه آیا عربستان این پول ها را از محل فروشِ نفت اش می پردازد یا از محلِ سودِ پولهایی که قبلاً (سالهای قبل) در بورس ها و سهام شرکت های بین المللی اندوخته است؟

سوال دوم اینکه #راهبردِ_صحیح برای #ایران در چنین منطقه ای چیست؟

کلید مواجه با این دست اعداد و ارقام چیست؟


از کانال ارزیابی شتابزده:
https://t.me/solseghalam

✍یادداشتی از محمدرضا اسلامی


@kaveh_farhadi

«اصول دانش نوین زیست شناسی #ذهن»

( #اریک_کندل
#برنده_جایزه_نوبل_پزشکی برای تحقیق روی پایه و اساس فیزیولوژی ذخیره‌سازی حافظه در یاخته‌های عصبی سال 2000)

1️⃣ مغز و ذهن جدایی ناپذیرند. مغز اندام زیست شناختی پیچیده ای است، با ظرفیت های محاسباتی بیکران و توان ذخیره سازی (ضبط) عظیم که تجربیات احساسی ما را می سازد و سامان می دهد، اندیشه ها و عواطف ما را تنظیم می کند و اعمال ما را کنترل و هدایت می کند. مغز نه تنها محرک اعمال نسبتا ساده ای مثل رفتن و خوردن است، بلکه همچنین اعمال پیچیده ای، که ما آنها را مختص انسانها میدانیم از جمله اندیشیدن، سخن گفتن و خلاقیت هنری - نیز زاده ی مغز هستند. اگر از این زاویه به موضوع نگریسته شود، همان طور که راه رفتن از عملیاتی تشکیل می شود که پاها آنها را انجام میدهند، ذهن نیز چیزی نیست مگر فعالیت هایی که مغز آنها را اجرا می کند، تنها با این تفاوت که عملیات ذهنی بسیار پیچیده تر از اعمالی چون راه رفتن هستند.

2️⃣ هر عمل ذهنی در مغز - از ساده ترین واکنش ها تا خلاقانه ترین اقدامات در سخن گفتن، موسیقی و نقاشی - توسط مدارهای ویژه ی نورونی در بخشهای مختلف مغز به اجرا در می آیند. بنابراین ما باید درواقع از یک «زیست شناسی فرایندهای ذهنی» سخن بگوییم، یعنی آن عملیات ذهنی که توسط این مدارهای نورونی ویژه به اجرا در می آیند، در عوض - همانطور که در این کتاب هم برای ساده کردن قضیه ما این کار را کرده ایم - از اصطلاح «زیست شناسی ذهن» سخن در میان است، که بیشتر به مخاطب این را تلقین می کند که مغز یگانه مرکزی است که همه ی عمليات ذهنی را انجام می دهد.

3️⃣ همه ی این مدارهای نورونی از پیوستن سیگنالهای مشابه ساده به یکدیگر تشکیل می شوند که یاخته های عصبی آنها را تولید می کنند.

4️⃣مدارهای نورونی، برای اینکه این سیگنالها را در یاخته های عصبی و همچنین بین یاخته های عصبی تولید کنند، از مولکولهای ویژهای استفاده می کنند.

5️⃣ این مولکولهای ویژه ی پیام دهی از میلیونها سال تکامل به جا مانده اند، در اصل باید گفت در موجودات زنده ی گوناگون تا به امروز ( حفظ شده اند). بعضی از آنها در یاخته های پیش گونه های نخستین ما - یعنی تک یاخته ای ها و پرسلولی های اولیه - وجود داشته اند و امروز نیز در نزد دورترین و ابتدایی ترین خویشاوندان تکاملی ما یافت می شوند: یعنی در موجودات زنده ی تک یاخته ای مثل باکتریها و مخمرها و پرسلولی های ساده مانند کرمها، مگس ها و محلزون ها. این موجودات برای ساماندهی کردن ( سازمان دادن) محیط خود همان مولکولهایی را به کار میگیرند که ما از آنها برای انجام کارهای روزمره و برای سازگاری با محیط خود استفاده می کنیم.

https://goo.gl/mxJscO

برگرفته از پیشگفتار
#کتاب #در_جست_و_جوی_حافظه: #پیدایش_دانش_نوین_ذهن

@kaveh_farhadi

http://papooli.ir/what-singularity/

#سینگولاریتی_چیست؟

#سینگولاریتی به ایجاد #هوشی_برتر از #هوش_انسان از طریق فناوری اطلاق می شود. در این راستا تکنولوژی های متفاوتی به عنوان چشمه های اصلی ذکر می شوند که از این میان،
#هوش_مصنوعی احتمالا بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. ولی تکنولوژی های دیگری نیز در این بحث جای می گیرند .عنوان مثال می توان از رابط مستقیم مغز- کامپیوتر(BCI) ، تقویت بیولوژیکی مغز، مهندسی ژنتیک و اسکن رزولوشن بسیار بالا از مغز که به دنبال آن شبیه سازی دقیق مغز صورت می گیرد نام برد. به نظر می رسد بعضی از این تکنولوژی ها خیلی زود تر از دیگر تکنولوژی ها به وجود بیایند. به هر حال فناوری های مستقل فراوانی همواره به سوی سینگولاریتی حرکت می کنند و اگر به حد مطلوبی از کمال برسند، آفرینش هوش برتر از هوش انسانی را امکان پذیر خواهند کرد.

#آینده ای که #ذهن_های باهوش تر از ذهن انسان را دارا باشد، آنچنان تفاوت بنیادینی خواهد داشت که فرای دید عادی ما از آینده ای خواهد بود که صرفا با ابزار های بزرگ تر و بهتر پر شده است. Vernor Vinge اولین کسی بود که از نام #سینگولاریتی استفاده کرد.

وی بیان داشت که همان طور که مدل فیزیکی هنگام تلاش برای
#مدلسازی_سینگولاریتی در مرکز یک سیاه چاله ناکار آمد است ، مدل ما از دنیا هنگامی که آینده ای شامل موجودات باهوش تر از انسان را بررسی میکنیم نا کار آمد و اشتباه خواهد بود.

#سینگولاریتی خود توصیفی است برای یک #پدیده_خاص، برای حادثه‌ای در آینده، که ممکن است در نگاه اول و سرسری از سوی خواننده با موضوعات مجلات زرد، موضوعی عامه پسند و کم ارزش چون پیش بینی‌های نوستراداموس و تقویم مایا به شمار آید که بیشتر به درد هیجان زده کردن خانم‌های خانه دار در روزی کسالت بار می‌خورد، اما در صورتی که دقیق‌تر بررسی گردد و خواننده متوجه اختلاف اساسی « #پیش_بینی» و
« #پیش_گویی» باشد، آنگاه دریچه تازه‌ای به جهان بر او گشوده می‌شود. و اکنون هر اتفاق کوچکی را می‌تواند در نظامی یکپارچه درک کند.


@kaveh_farhadi

#شبکه_مستند
#مفهوم_سینگولاریتی
#ابر_کامپیوتر
#هوش_مصنوعی
#اخلاق_فناوری
#انسان_و_ربات
#پیش_بینی
#علمی_تخیلی_و_واقعیت
#آینده_نگاری
#آینده_پژوهی
#آینده_بشر
#ذهن
#سیستم_مغز
#علوم_شناختی

@kaveh_farhadi

https://www.instagram.com/p/B_LCscMpY-t/?igshid=1ww03p595cj30

#سعدی و #کرونا:
"به بهانه #زاد_روز_سعدی؛
چه کسی می‌تواند بیش از سعدی، معنای #تاب‌آوری را در میان‌ سختی این روزهایِ سرزمین‌مان بیفزاید؟

چه کسی می‌تواند همچون سعدی، دل‌هایمان را با رمزِ مهربانی به هم نزدیک‌تر کند؟

چه کسی می‌تواند بیش از سعدی یادآوری کند که در این شرایط دشوارِ کرونایی هم ، #دیگری هرگز تهدید نیست؟
دیگری فرصت است،
دیگری، #طبیعت، #انسان و #ذهن است.. دیگری دلیلِ بودنِ خودِ ماست.. و فقط اندیشه به #دیگری‌ست که از #خود‌خواهیِ ما در طول قرن‌ها کاسته است و همچنان می‌تواند در پیچ‌های دشوار تاریخی بکاهد.. و کدام #انسان‌شناس بیش از سعدی به همه‌ی آدم‌های جهان، بخصوصِ #معلم‌‌نماهای_خودشیفته، دورافتاده از مفهوم، معنا، #فلسفه_اخلاق، #فرهنگ، اندیشه‌ی عمیق و #خرد_تاریخی، بازگشت به #خودباوری، فهمِ معنا و #معنا_در_تاریخ را اینگونه استادانه در کلاسی به وسعت همه #تحربه_زیسته‌‌ی آدمی فرا بخواند؟

و چه کسی بیش از سعدی می‌تواند #یاریگری را در جهانِ فردگرا، سود‌محور و سرمایه‌داری‌زده که به بهانه‌ی کرونا، ما را به سمت #تنازع_بقا و رقابت می‌برد، اینگونه شاعرانه یادآوری کند؟

و آخر آنکه چه کسی بیش از سعدی می‌تواند #عشق را در جهان تهی‌شده از #مهر، نه فقط در همه‌ی جهان یادآوری کند: "‍ ز اندازه بیرون تشنه‌ام ساقی بیار آن آب را

اول مرا سیراب کن وان گه بده اصحاب را

من نیز چشم از خواب خوش بر می‌نکردم پیش از این

روز فراق دوستان شب خوش بگفتم خواب را

هر پارسا را کان صنم در پیش مسجد بگذرد

چشمش بر ابرو افکند باطل کند محراب را

من صید وحشی نیستم در بند جان خویشتن

گر وی به تیرم می‌زند استاده‌ام نشاب را

#مقدار #یار #همنفس چون #من نداند #هیچ‌کس!

ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را

وقتی در آبی تا میان دستی و پایی می‌زدم

اکنون همان پنداشتم دریای بی پایاب را

امروز حالی غرقه‌ام تا با کناری اوفتم

آن گه حکایت گویمت درد دل غرقاب را

گر بی‌وفایی کردمی یرغو به قاآن بردمی

کان کافر اعدا می‌کشد وین سنگدل احباب را

فریاد می‌دارد رقیب از دست مشتاقان او

آواز مطرب در سرا زحمت بود بواب را «#سعدی! چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو»

ای بی‌بصر! من می‌روم؟ او می‌کشد قلاب را " " (-کاوه فرهادی- یادداشتی به مناسبت #زاد‌_روز‌_سعدی)

#سعدی

#نخستین_روز_اردیبهشت
#زاد_روز_سعدی_شیرازی


منبع فیلم: صفحه سعدی در اینستاگرام


#نخستین_روز_اردیبهشت
#زاد_روز_سعدی_شیرازی

#تجربه_زیسته
#انسانیت
#فرهنگ
#تاریخ
#مهر

#کاوه_فرهادی.



@kaveh_farhadi

https://www.instagram.com/p/B_LCscMpY-t/?igshid=1ww03p595cj30

#سعدی و #کرونا:
"به بهانه #زاد_روز_سعدی؛
چه کسی می‌تواند بیش از سعدی، معنای #تاب‌آوری را در میان‌ سختی این روزهایِ سرزمین‌مان بیفزاید؟

چه کسی می‌تواند همچون سعدی، دل‌هایمان را با رمزِ مهربانی به هم نزدیک‌تر کند؟

چه کسی می‌تواند بیش از سعدی یادآوری کند که در این شرایط دشوارِ کرونایی هم ، #دیگری هرگز تهدید نیست؟
دیگری فرصت است،
دیگری، #طبیعت، #انسان و #ذهن است.. دیگری دلیلِ بودنِ خودِ ماست.. و فقط اندیشه به #دیگری‌ست که از #خود‌خواهیِ ما در طول قرن‌ها کاسته است و همچنان می‌تواند در پیچ‌های دشوار تاریخی بکاهد.. و کدام #انسان‌شناس بیش از سعدی به همه‌ی آدم‌های جهان، بخصوصِ #معلم‌‌نماهای_خودشیفته، دورافتاده از مفهوم، معنا، #فلسفه_اخلاق، #فرهنگ، اندیشه‌ی عمیق و #خرد_تاریخی، بازگشت به #خودباوری، فهمِ معنا و #معنا_در_تاریخ را اینگونه استادانه در کلاسی به وسعت همه #تحربه_زیسته‌‌ی آدمی فرا بخواند؟

و چه کسی بیش از سعدی می‌تواند #یاریگری را در جهانِ فردگرا، سود‌محور و سرمایه‌داری‌زده که به بهانه‌ی کرونا، ما را به سمت #تنازع_بقا و رقابت می‌برد، اینگونه شاعرانه یادآوری کند؟

و آخر آنکه چه کسی بیش از سعدی می‌تواند #عشق را در جهان تهی‌شده از #مهر، نه فقط در همه‌ی جهان یادآوری کند: "‍ ز اندازه بیرون تشنه‌ام ساقی بیار آن آب را

اول مرا سیراب کن وان گه بده اصحاب را

من نیز چشم از خواب خوش بر می‌نکردم پیش از این

روز فراق دوستان شب خوش بگفتم خواب را

هر پارسا را کان صنم در پیش مسجد بگذرد

چشمش بر ابرو افکند باطل کند محراب را

من صید وحشی نیستم در بند جان خویشتن

گر وی به تیرم می‌زند استاده‌ام نشاب را

#مقدار #یار #همنفس چون #من نداند #هیچ‌کس!

ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را

وقتی در آبی تا میان دستی و پایی می‌زدم

اکنون همان پنداشتم دریای بی پایاب را

امروز حالی غرقه‌ام تا با کناری اوفتم

آن گه حکایت گویمت درد دل غرقاب را

گر بی‌وفایی کردمی یرغو به قاآن بردمی

کان کافر اعدا می‌کشد وین سنگدل احباب را

فریاد می‌دارد رقیب از دست مشتاقان او

آواز مطرب در سرا زحمت بود بواب را «#سعدی! چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو»

ای بی‌بصر! من می‌روم؟ او می‌کشد قلاب را " " (-کاوه فرهادی- یادداشتی به مناسبت #زاد‌_روز‌_سعدی)

#سعدی

#نخستین_روز_اردیبهشت
#زاد_روز_سعدی_شیرازی


منبع فیلم: صفحه سعدی در اینستاگرام


#نخستین_روز_اردیبهشت
#زاد_روز_سعدی_شیرازی

#تجربه_زیسته
#انسانیت
#فرهنگ
#تاریخ
#مهر

#کاوه_فرهادی.



@kaveh_farhadi

https://www.instagram.com/p/B_LCscMpY-t/?igshid=1ww03p595cj30

#سعدی و #کرونا:
"به بهانه #زاد_روز_سعدی؛
چه کسی می‌تواند بیش از سعدی، معنای #تاب‌آوری را در میان‌ سختی این روزهایِ سرزمین‌مان بیفزاید؟

چه کسی می‌تواند همچون سعدی، دل‌هایمان را با رمزِ مهربانی به هم نزدیک‌تر کند؟

چه کسی می‌تواند بیش از سعدی یادآوری کند که در این شرایط دشوارِ کرونایی هم ، #دیگری هرگز تهدید نیست؟
دیگری فرصت است،
دیگری، #طبیعت، #انسان و #ذهن است.. دیگری دلیلِ بودنِ خودِ ماست.. و فقط اندیشه به #دیگری‌ست که از #خود‌خواهیِ ما در طول قرن‌ها کاسته است و همچنان می‌تواند در پیچ‌های دشوار تاریخی بکاهد.. و کدام #انسان‌شناس بیش از سعدی به همه‌ی آدم‌های جهان، بخصوصِ #معلم‌‌نماهای_خودشیفته، دورافتاده از مفهوم، معنا، #فلسفه_اخلاق، #فرهنگ، اندیشه‌ی عمیق و #خرد_تاریخی، بازگشت به #خودباوری، فهمِ معنا و #معنا_در_تاریخ را اینگونه استادانه در کلاسی به وسعت همه #تحربه_زیسته‌‌ی آدمی فرا بخواند؟

و چه کسی بیش از سعدی می‌تواند #یاریگری را در جهانِ فردگرا، سود‌محور و سرمایه‌داری‌زده که به بهانه‌ی کرونا، ما را به سمت #تنازع_بقا و رقابت می‌برد، اینگونه شاعرانه یادآوری کند؟

و آخر آنکه چه کسی بیش از سعدی می‌تواند #عشق را در جهان تهی‌شده از #مهر، نه فقط در همه‌ی جهان یادآوری کند: "‍ ز اندازه بیرون تشنه‌ام ساقی بیار آن آب را

اول مرا سیراب کن وان گه بده اصحاب را

من نیز چشم از خواب خوش بر می‌نکردم پیش از این

روز فراق دوستان شب خوش بگفتم خواب را

هر پارسا را کان صنم در پیش مسجد بگذرد

چشمش بر ابرو افکند باطل کند محراب را

من صید وحشی نیستم در بند جان خویشتن

گر وی به تیرم می‌زند استاده‌ام نشاب را

#مقدار #یار #همنفس چون #من نداند #هیچ‌کس!

ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را

وقتی در آبی تا میان دستی و پایی می‌زدم

اکنون همان پنداشتم دریای بی پایاب را

امروز حالی غرقه‌ام تا با کناری اوفتم

آن گه حکایت گویمت درد دل غرقاب را

گر بی‌وفایی کردمی یرغو به قاآن بردمی

کان کافر اعدا می‌کشد وین سنگدل احباب را

فریاد می‌دارد رقیب از دست مشتاقان او

آواز مطرب در سرا زحمت بود بواب را «#سعدی! چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو»

ای بی‌بصر! من می‌روم؟ او می‌کشد قلاب را " " (-کاوه فرهادی- یادداشتی به مناسبت #زاد‌_روز‌_سعدی)

#سعدی

#نخستین_روز_اردیبهشت
#زاد_روز_سعدی_شیرازی


منبع فیلم: صفحه سعدی در اینستاگرام


#نخستین_روز_اردیبهشت
#زاد_روز_سعدی_شیرازی

#تجربه_زیسته
#انسانیت
#فرهنگ
#تاریخ
#مهر

#کاوه_فرهادی.



@kaveh_farhadi

https://www.instagram.com/p/B_LCscMpY-t/?igshid=1ww03p595cj30

#سعدی و #کرونا:
"به بهانه #زاد_روز_سعدی؛
چه کسی می‌تواند بیش از سعدی، معنای #تاب‌آوری را در میان‌ سختی این روزهایِ سرزمین‌مان بیفزاید؟

چه کسی می‌تواند همچون سعدی، دل‌هایمان را با رمزِ مهربانی به هم نزدیک‌تر کند؟

چه کسی می‌تواند بیش از سعدی یادآوری کند که در این شرایط دشوارِ کرونایی هم ، #دیگری هرگز تهدید نیست؟
دیگری فرصت است،
دیگری، #طبیعت، #انسان و #ذهن است.. دیگری دلیلِ بودنِ خودِ ماست.. و فقط اندیشه به #دیگری‌ست که از #خود‌خواهیِ ما در طول قرن‌ها کاسته است و همچنان می‌تواند در پیچ‌های دشوار تاریخی بکاهد.. و کدام #انسان‌شناس بیش از سعدی به همه‌ی آدم‌های جهان، بخصوصِ #معلم‌‌نماهای_خودشیفته، دورافتاده از مفهوم، معنا، #فلسفه_اخلاق، #فرهنگ، اندیشه‌ی عمیق و #خرد_تاریخی، بازگشت به #خودباوری، فهمِ معنا و #معنا_در_تاریخ را اینگونه استادانه در کلاسی به وسعت همه #تحربه_زیسته‌‌ی آدمی فرا بخواند؟

و چه کسی بیش از سعدی می‌تواند #یاریگری را در جهانِ فردگرا، سود‌محور و سرمایه‌داری‌زده که به بهانه‌ی کرونا، ما را به سمت #تنازع_بقا و رقابت می‌برد، اینگونه شاعرانه یادآوری کند؟

و آخر آنکه چه کسی بیش از سعدی می‌تواند #عشق را در جهان تهی‌شده از #مهر، نه فقط در همه‌ی جهان یادآوری کند: "‍ ز اندازه بیرون تشنه‌ام ساقی بیار آن آب را

اول مرا سیراب کن وان گه بده اصحاب را

من نیز چشم از خواب خوش بر می‌نکردم پیش از این

روز فراق دوستان شب خوش بگفتم خواب را

هر پارسا را کان صنم در پیش مسجد بگذرد

چشمش بر ابرو افکند باطل کند محراب را

من صید وحشی نیستم در بند جان خویشتن

گر وی به تیرم می‌زند استاده‌ام نشاب را

#مقدار #یار #همنفس چون #من نداند #هیچ‌کس!

ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را

وقتی در آبی تا میان دستی و پایی می‌زدم

اکنون همان پنداشتم دریای بی پایاب را

امروز حالی غرقه‌ام تا با کناری اوفتم

آن گه حکایت گویمت درد دل غرقاب را

گر بی‌وفایی کردمی یرغو به قاآن بردمی

کان کافر اعدا می‌کشد وین سنگدل احباب را

فریاد می‌دارد رقیب از دست مشتاقان او

آواز مطرب در سرا زحمت بود بواب را «#سعدی! چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو»

ای بی‌بصر! من می‌روم؟ او می‌کشد قلاب را " " (-کاوه فرهادی- یادداشتی به مناسبت #زاد‌_روز‌_سعدی)

#سعدی

#نخستین_روز_اردیبهشت
#زاد_روز_سعدی_شیرازی


منبع فیلم: صفحه سعدی در اینستاگرام


#نخستین_روز_اردیبهشت
#زاد_روز_سعدی_شیرازی

#تجربه_زیسته
#انسانیت
#فرهنگ
#تاریخ
#مهر

#کاوه_فرهادی.



@kaveh_farhadi

https://www.instagram.com/p/B_LCscMpY-t/?igshid=1ww03p595cj30

#سعدی و #کرونا:
"به بهانه #زاد_روز_سعدی؛
چه کسی می‌تواند بیش از سعدی، معنای #تاب‌آوری را در میان‌ سختی این روزهایِ سرزمین‌مان بیفزاید؟

چه کسی می‌تواند همچون سعدی، دل‌هایمان را با رمزِ مهربانی به هم نزدیک‌تر کند؟

چه کسی می‌تواند بیش از سعدی یادآوری کند که در این شرایط دشوارِ کرونایی هم ، #دیگری هرگز تهدید نیست؟
دیگری فرصت است،
دیگری، #طبیعت، #انسان و #ذهن است.. دیگری دلیلِ بودنِ خودِ ماست.. و فقط اندیشه به #دیگری‌ست که از #خود‌خواهیِ ما در طول قرن‌ها کاسته است و همچنان می‌تواند در پیچ‌های دشوار تاریخی بکاهد.. و کدام #انسان‌شناس بیش از سعدی به همه‌ی آدم‌های جهان، بخصوصِ #معلم‌‌نماهای_خودشیفته، دورافتاده از مفهوم، معنا، #فلسفه_اخلاق، #فرهنگ، اندیشه‌ی عمیق و #خرد_تاریخی، بازگشت به #خودباوری، فهمِ معنا و #معنا_در_تاریخ را اینگونه استادانه در کلاسی به وسعت همه #تحربه_زیسته‌‌ی آدمی فرا بخواند؟

و چه کسی بیش از سعدی می‌تواند #یاریگری را در جهانِ فردگرا، سود‌محور و سرمایه‌داری‌زده که به بهانه‌ی کرونا، ما را به سمت #تنازع_بقا و رقابت می‌برد، اینگونه شاعرانه یادآوری کند؟

و آخر آنکه چه کسی بیش از سعدی می‌تواند #عشق را در جهان تهی‌شده از #مهر، نه فقط در همه‌ی جهان یادآوری کند: "‍ ز اندازه بیرون تشنه‌ام ساقی بیار آن آب را

اول مرا سیراب کن وان گه بده اصحاب را

من نیز چشم از خواب خوش بر می‌نکردم پیش از این

روز فراق دوستان شب خوش بگفتم خواب را

هر پارسا را کان صنم در پیش مسجد بگذرد

چشمش بر ابرو افکند باطل کند محراب را

من صید وحشی نیستم در بند جان خویشتن

گر وی به تیرم می‌زند استاده‌ام نشاب را

#مقدار #یار #همنفس چون #من نداند #هیچ‌کس!

ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را

وقتی در آبی تا میان دستی و پایی می‌زدم

اکنون همان پنداشتم دریای بی پایاب را

امروز حالی غرقه‌ام تا با کناری اوفتم

آن گه حکایت گویمت درد دل غرقاب را

گر بی‌وفایی کردمی یرغو به قاآن بردمی

کان کافر اعدا می‌کشد وین سنگدل احباب را

فریاد می‌دارد رقیب از دست مشتاقان او

آواز مطرب در سرا زحمت بود بواب را «#سعدی! چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو»

ای بی‌بصر! من می‌روم؟ او می‌کشد قلاب را " " (-کاوه فرهادی- یادداشتی به مناسبت #زاد‌_روز‌_سعدی)

#سعدی

#نخستین_روز_اردیبهشت
#زاد_روز_سعدی_شیرازی


منبع فیلم: صفحه سعدی در اینستاگرام


#نخستین_روز_اردیبهشت
#زاد_روز_سعدی_شیرازی

#تجربه_زیسته
#انسانیت
#فرهنگ
#تاریخ
#مهر

#کاوه_فرهادی.



@kaveh_farhadi