انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران
10.9K subscribers
2.05K photos
913 videos
58 files
2.16K links
🇮🇷 انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران🇮🇷
یک سازمان مردم نهاد در ایران است که با هدف آگاهی بخشی و توانمندسازی آحادجامعه، سعی درپیشگیری و
کاهش آسیبهای اجتماعی جامعه دارد.



جهت ارسال مطالب، تبادل و تبلیغات به آیدی زیر پیام دهید👇👇👇

@FAtemeh_Hoseynaei
Download Telegram
🔴 گزارش میدانی همدلی از #زنان_کارتن_خواب

زنانگی فراموش شده

✍🏻 #مظاهر_گودرزی



مهم نیست نام‌شان لیلا است یا سهیلا، افسانه است یا فرزانه، اسم‌شان هر چه باشد آنان را زنان کارتن‌خواب می‌نامند؛ همان زنان و دختران تنها و رها شده در کوچه و خیابان شهر که سقف‌شان آسمان است و تخت‌شان کارتن، اما با این حال ادامه می‌دهند و می‌جنگند برای چیزی که زندگی نام گرفته است. خیلی‌ها می‌گویند امیدی نیست و آنان به آخر خط رسیده‌اند، اما خودشان می‌گویند این گونه نیست، اگر حمایت شوند بلد هستند که دوباره از سر خط شروع کنند.

زن‌هایی رها شده در کوچه و پس‌کوچه‌های شهر، زن‌هایی بدون پشتوانه که همه‌ آنچه را که از دنیا برایشان باقی مانده است، در یک کوله‌پشتی کهنه به پشت گرفته و انگار با هر قدمی که برمی‌دارند از زندگی دور می‌شوند، آنقدر دور که دیگر کسی آنها را نمی‌بیند، دیگر کسی آنها را نمی‌خواهد، دیگر کسی منتظر آنها نیست، دیگر قرار نیست مادر باشند، قرار نیست دختر یا خواهر باشند، قرار نیست همسر باشند، فراموش شده‌ و منزوی، با دستانی زمخت، پوششی آشفته و دردی که به مدد «دوا» فراموش می‌شود، زن‌هایی که سقف خانه‌شان آسمان شده است و رخت خوابشان کارتن، این همه‌ آن چیزی است که آنها دارند.

سختی و تلخی زندگی گویی پیشانی نوشت آنها است، پای حرف‌هایشان که بنشینی چندان خبری از خوشبختی نیست، از سال‌های دور از خانه برایت می‌گویند، از کارتن‌خوابی و بی‌سرپناهی، از سرماهایی که آنها را تا یک قدمی مرگ برده، از تهدیدها و پیشنهادهای بی‌شرمانه‌ای که روان آنها را به بازی گرفته است، از کتک‌هایی که خورده‌اند و از فقر و نداری که کشیده‌اند، از دوری فرزندان‌شان برایت می‌گویند، یا از اینکه ناچار شدند زن موقت کسی شوند. با همه‌ این سختی‌ها گاهی در میان حرف‌هایشان هنوز نیم نگاهی به فردا دارند، اگرچه بارها وبارها ته خط را تجربه کرده‌اند، اما اگر حمایت شوند بلد هستند بازی را از سرخط شروع بکنند.

متن کامل 👇👇
bit.ly/2sK3nDL

🇮🇷 @Iranianspa
🔴 #زنان و #کار_خانگی

#عطیه_ملک‌زاهدی



🔷زمانی که از زنان بی‌سواد و یا روستایی حرف میشود تصویر عمومی تصویر زنان ناتوان و منفعل است. زنانی که فاقد مهارتها هستند و نیازمند یاری و سودآموزی و آگاهی بخشی هستند. نگاهی کاریکاتوری شده که از واقعیت دور است و با نگاهی بالا به پایین زن بی سواد را دیگری ای ناتوان تصور میکند.

🔷۲ سال قبل قرار شد با جمعی از زنان سوادآموز بولانی درست کنیم بولانی غذای سنتی افغانستان است برای پخت این غذا به خمیری نازک و کاملا گرد نیاز است. قرار شد ما مربیان سوادآموزی همراه با زنان سوادآموز با هم غذا را درست کنیم. زنان سوادآموز به راحتی و باسرعت خمیر را آماده میکردند اما هر بار تلاش من برای ساخت خمیری گرد به بن بست میخورد یک بار خمیر کاملا گرد نمیشد بار دیگر خمیر به وردنه میچسبید. این فقط مشکل من نبود دیگر مربیان و معلمها نیز نمیتوانستند خمیری به خوبی ساخت مادران سوادآموز درست کنند ما ضریب هوشی کمی نداشتیم اما مشکل کجا بود؟ ما مهارتهای دستی خوبی نداشتیم و به درستی نمیتوانستیم خمیر را ورز دهیم.

🔷 در سالهای کودکی تمرکز اصلی ما در درس خواندن بود و از دستهایمان برای نوشتن استفاده کرده بودیم ما مهارت ساخت خمیر بولانی را یاد نگرفته بودیم و هیچ وقت زمانی را برای یادگیری این کار صرف نکرده بودیم. اما مادران با تمرین و تلاش این مهارت را یاد گرفته بودند و به آسانی میتوانستند خمیر نازک و گرد درست کنند. همان طور که جمع و تفریق خواندن و نوشتن برای ما آسان بود گرد کردن خمیر هم برای آنها پیش پا افتاده بود. آیا توانایی ما بر توانایی آنها برتری داشت؟ بگذارید از چند منظر جواب سوالی که طرح کرده ام را بگویم.

🔹از دیدی سنتی و محافظه کارانه، وظیفه زن تنها آشپزی و کارهای خانه است و نیازی به تحصیل و شغل بیرون از خانه ندارد. در نگاهی دیگر کار خانگی بی‌ارزش است و ارزش انسانها به شغل بیرون از خانه و پول درآوردن است . این نگاه ارزش و مهارت کار خانگی را زیر سوال میبرد و فقط برای زنان شاغل و تحصیلکرده ارزش قائل است.

🔷نگاهی دیگر اما میتوان داشت، نگاهی که دست از تحقیر زنان بیسواد برمیدارد اما معتقد است که این زنان توانایی های متفاوت با زنان طبقات بالای شهری دارند و این به معنی انفعال و ناتوانی آنها نیست. در این نگاه ضمن ارزشمند دانستن مهارتهای زنان روستایی این سوال را میتوان مطرح کرد: آیا توانایی ها و مهارتهای این زنان برای زندگی امروز و جامعه فعلی کافی است؟ آیا بدون داشتن سوادپایه در جامعه امروزی میتوان زندگی را جلو برد؟ پاسخ قطعا منفی است. تا صد سال قبل زنان میتوانستند بدون سواد با کار خانگی زندگی ای معمولی ای داشته باشند اما امروز مهارتهای دیگری نیاز است. مهارتهایی که سوادپایه قطعا یکی از آنهاست. ما نیاز به نگاهی داریم که با ارزشمند دانستن مهارتهای خانگی، مهارتهای دیگر را مهم بشماریم و به زنان آموزش دهیم.

http://telegram.me/Iranianspa
#زنان_موفق

🎞 تمپل گراندین(2010)

▫️دختری که در مقابل اوتیسم از پای ننشست و از گشودن درهای جدید برای ورود به جهانی پر از چالش نهراسید.
▫️تمپل، نویسنده، دام‌پزشک، پروفسور و استاد علوم دامی در دانشگاههای آمریکا است. 
تمپل بیمار اوتیسمی است که جعبه آغوشگیر برای بیماران اوتیسمی را اختراع کرد. 
در سال ۲۰۱۰ تمپل گراندین توسط مجله تایم ۱۰۰، در فهرست سالیانه ۱۰۰ فرد تأثیرگذار جهان قرار گرفت.
▫️پروفسور گراندین از فعالان رفاه حیوانات و از متخصصین رفتارشناسی حیوانات است و تألیفات معتبری در این زمینه دارد.

🇮🇷 @iranianspa
🔴 سرگشتگی #زنان_مهاجر در تهران

📰 یادداشت
#احمد_بخارایی در روزنامه‌ی هم‌دلی درباره‌ی انگیزه‌ها و وضعیت #مهاجرت زنان به تهران | منتشرشده در شنبه ۵ مهر ۱۳۹۹


🖌 پانسیون‌ها میزبان سه گروه از #زنان و #دختران هستند.
معمولاً یک گروه زنانی که در شهر خودشان به آن‌ها برچسبی زده شده است. مانند آن‌هایی که #طلاق گرفته‌اند یا که برچسب «#بیوه» خورده‌اند یا دیگرانی که به لحاظ اخلاقی یا #هنجارشکنی با برچسب‌هایی مواجه شده‌اند. در چنین شرایطی یک #زن در آن #خرده‌فرهنگ ادامه‌ی حیات برایش غیرممکن می‌شود. در این موارد همان دافعه‌ی شهر محل سکونت است که یک زن را مجبور به مهاجرت به شهرهای دیگر می‌کند.

گروه دوم کسانی هستند که جاذبه‌ی تهران و شهرهای بزرگ باعث می‌شود از محل اولیه‌ی زندگی‌شان مهاجرت کنند که عمدتاً تحصیل‌کرده‌ها در این گروه قرار می‌گیرند. آن‌ها به امید دست‌یابی به #شغل مناسب مهاجرت می‌کنند.

گروه سوم هم کسانی‌اند که نه آن‌چنان گرفتار دافعه‌ی شهرستان و نه مجذوب جاذبه‌ی تهران هستند، آن‌ها وضعیتی بینابینی دارند. یعنی تصمیم می‌گیرند مهاجرت کنند تا شاید اتفاق تازه‌ای در زندگی‌شان بی‌افتد. به عبارتی خودشان را به باد می‌سپارند و تصوری از آینده‌ی خودشان ندارند.

این سه گروه از زنان دست به مهاجرت می‌زنند، اما همه‌ی آن‌ها وقتی به شهرهای بزرگی مانند تهران می‌آیند به دلیل وضعیت آشفته و شکننده‌ای که به لحاظ اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی وجود دارد نهایتاً گرفتار یک ناامیدی و سرکوب در این شهرها می‌شوند. چرا که مثال فردی که تحصیل کرده است شغل خودش را هم‌سو با تخصصی که دارد پیدا نمی‌کند، به‌ویژه که آن‌ها زن هستند و در #فرهنگ #مردسالار ما نگاه ویژه‌ای مانند نگاه تملکی و سودجویانه نسبت به جنس زن وجود دارد. اما آن دو گروه دیگری که تحصیلات کم‌تری دارند با سرگشتگی و حیرانی بیش‌تری در این شهرها که فاقد یک نظم مشخصی است، روبه‌رو می‌شوند.

در این شرایط که ناامیدی و سرگشتگی ایجاد می‌شود و زن‌های #مهاجر به اهداف خود نمی‌رسند، افراد را می‌توان به پنج گروه تقسیم کرد. عده‌ای از آن‌ها که با بی‌کاری یا #حقوق کم روبه‌رو هستند ممکن است پس از گذشت مدتی به شهرشان بازگردند، این برگشت با سرخوردگی همراه است و شخصیت آن‌ها احتمالاً بیش از پیش منکوب شده است. گروه دومی هستند که در روبه‌روشدن با مشکلات به‌واسطه‌ی آشنایی که با زن‌های دیگر پیدا می‌کنند به راه‌های ناصواب کشیده می‌شوند، مانند مصرف #مواد_مخدر یا متأسفانه در شرایط بد گاهی هم #تن‌فروشی.

گروه سوم که از جمله گروه‌های خوش‌شانس هستند ممکن است این‌جا #ازدواج کنند یا می‌توانند ارتباط به‌تری را با جنس مخالف برقرار کنند. این‌که سرنوشت این شکل از ازدواج‌ها و رابطه‌ها چه‌قدر می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد باز هم جای بحث دارد.

گروه چهارم کسانی هستند که نه راه پس و نه راه پیش دارند. آن‌ها راه بازگشت به شهرستان‌شان را ندارند، چرا که احتمالاً پل‌های پشت سر خودشان را به هر دلیلی خراب شده می‌بینند. راه پیش هم ندارند چرا که از حقوق و #درآمد و موقعیت کافی برخوردار نیستند. آن‌ها خوش‌بینانه ماهانه دو میلیون تومان حقوق می‌گیرند که بیش از ۶۰درصد آن را خرج اجاره‌ی ماهانه در #پانسیون می‌کنند و با یک زندگی فلاکت‌بار و با تقریباً حداقل‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند.

گروه پنجم و آخر گروه خاصی هستند، متخصص‌هایی که ممکن است به شغل مورد علاقه‌ی‌شان دست پیدا کنند که این گروه انگشت‌شمارند. بنابراین وقتی زنانی که نیاز عاطفی دارند، میل به شکوفایی و امید به رشد اقتصادی دارند به شهرهای بزرگی که بی‌سامان و آشفته هستند مهاجرت می‌کنند به‌ویژه آن‌هایی که ضعیف هستند به اشکال مختلف در این شهرها مورد هجمه قرار می‌گیرند و حذف می‌شوند. این زنان گاهی به حاشیه‌ی شهرها کشیده می‌شوند و مشکلات‌شان به واسطه‌ی آشنایی با خرده‌فرهنگ‌های جدید بیش‌تر و بیش‌تر می‌شوند. متأسفانه این افراد بعد از مدتی به واسطه‌ی همنشینی‌ها و ارتباطاتی که پیدا کرده‌اند و به دلیل تغییر سطح توقع، دیگر نه آن فرد سابق هستند و نه فردی که بشود نامشان را فرد شهری توسعه‌یافته گذاشت، بنابراین بیش‌تر از قبل مورد #آزار_روحی قرار می‌گیرند. این تأسف‌بار است که افراد به دلیل نبود امکانات مناسب یا وجود فرهنگ انگ‌زدن در محل زندگی خودشان، مجبور به مهاجرت می‌شوند، آن‌ها میان بد و بدتر، مهاجرت را انتخاب می‌کنند که گاهی شرایط بدتر برای‌شان اتفاق می‌افتد.

@dr_bokharaei

http://telegram.me/Iranianspa
🔴 گزارشی از وضع #آزار_جنسی #زنان دارای #معلولیت

چرا آن‌ها نمی‌توانند بگویند: نه!




🔻رویکردهای مشترک حقوق معلولیت، حقوق زنان و برابری جنسیتی هنوز به طور متمرکز زندگی زنان دارای معلولیت را مورد نظر قرار نداده است. نهاد زنان سازمان ملل هنگام مشاوره‌ها به این نتیجه رسیده است که این زنان در مسیر عدالت‌خواهی با موانع مضاعفی روبرو می‌شوند.

🔻خشونت علیه زنان دارای معلولیت به ندرت گزارش می‌شود و هنگامی هم که گزارش می‌شوند، موانع متعددی اجرای عدالت را تهدید می‌کند. همچنین به نظر می‌رسد مسئولان اجرای قانون، ابزار و تجهیزات لازم را برای مقابله با خشونت علیه این زنان ندارند.

🔻«مارین کروس میکر» در کتابش با عنوان «درهای قفل شده، سوءاستفاده‌های جنسی بنیادی» نوشته است: «قدرت و عوامل دیگری وجود دارد که خطرات سوءاستفاده را برای افراد دارای معلولیت افزایش می‌دهد. به عنوان مثال، اگر این افراد به طور مداوم در مراقبت شخصی، مانند استحمام و لباس پوشیدن کمک دریافت کنند و یا اینکه ارزیابی‌های بدنی و درمان‌های معمولی شامل لمس را زیاد تجربه کنند، ممکن است نسبت به لمس شدن بی‌حس و بی‌تفاوت شوند.

🔻حتی در درمان‌های نظارت‌شده هم، افراد دارای معلولیت در معرض خطر بیشتری هستند؛ چرا که نمی‌دانند آیا می‌توانند به لمس‌های دردناک یا مشکوک به سوءاستفاده جنسی نه بگویند؟ به عنوان مثال یک زن دارای معلولیت، نمی‌داند در تماس با راننده اتوبوس که خود را دوست می‌خواند ولی از مرزها عبور می‌کند و خواستار بوسه است و او را نوازش جنسی می‌کند باید چه برخوردی کند.»

🔻نابینایان عموما مورد لمس‌های ناخواسته و حرف‌های درگوشی جنسی قرار می‌گیرند و ناشنوایان شاهد حرکات جنسی با زبان اشاره و یا «لب زدن» آزارگرانند. آنطور که ائتلاف کالیفرنیا علیه تجاوز جنسی (CALCASA) در توصیه‌نامه‌ای که برای مراکز بحران تجاوز در آمریکا تهیه کرده نوشته، اگر فرد مبتلا به ناتوانی ذهنی و شناختی در سنین پایین مورد آزار قرار گیرد و هیچ کس مداخله نکند، این سوءاستفاده می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.

🔹آزار و اذیت جنسی در بازار کار و دانشگاه‌ها، تحقق حقوق اساسی از جمله حق اشتغال در محیطی بدون خشونت و حق تحصیل را تضعیف می‌کند. با نقض چنین حقوقی، بسیاری از زنان دارای معلولیت دسترسی کامل به دنیای کار یا تحصیل ندارند. محیط‌های کاری و دانشگاه‌ها موظف به جلوگیری از آزار جنسی هستند و باید آگاه باشند که تبعیض ساختاری مانع احساس اطمینان و امنیت زنان در راستای گزارش آزار جنسی می‌شود.

دیده بان زنان

http://telegram.me/Iranianspa
🔴 #زنان و #مردان ایرانی چگونه #وقت می‌گذرانند؟

خبرگزاری رکنا در گزارشی نوشته
:👇👇



🔻مرکز آمار ایران با انتشار نتایج طرح آمارگیری از گذران وقت نقاط شهری کشور در سال ۹۹-۱۳۹۸ اطلاعاتی را در اختیار عموم گذاشته است.

🔻به‌طور متوسط هر زن ایرانی حدود چهار ساعت و ۴۶ دقیقه در طول شبانه‌روز را به «خدمات خانگی بدون مزد برای اعضای خانوار و خانواده» اختصاص می‌دهد، اما این زمان برای مردان تنها ۵۳ دقیقه یعنی کمتر از یک ساعت است. در مقابل، مردان به‌طور متوسط چهار ساعت و ۵۹ دقیقه را به «اشتغال و فعالیت‌های مرتبط برای مزد» اختصاص می‌دهند، اما زمان صرف شده زنان در این گروه، به‌طور متوسط ۳۸ دقیقه است، یعنی کمی بیشتر از نیم‌ ساعت.

🔻شاید باورش عجیب باشد، اما گروهی از افراد هستند که کار بدون مزد انجام می‌دهند. یعنی ارزش اقتصادی ایجاد می‌کنند، اما درآمدی بابت آن به‌ دست نمی‌آورند. این تنها بخش بازار کار است که کفه ترازوی زنان در آن سنگین‌تر است.

در ادامه‌ی این گزارش آمده:
🔻تنها در 60 درصد از 149 کشور مورد بررسی، دسترسی زنان به خدمات مالی برابر با مردان است و تنها در 41 درصد کشورهای یاد شده، مالکیت زمین را به‌عنوان یک دارایی سرمایه‌ای، در اختیار دارند. این واقعیت‌ها به این معناست که در اکثر کشورها، حدود نیمی از زنان کنترل مستقیمی بر منابع و دارایی‌های اقتصادی ندارند.

🔻از طرف دیگر، زنان زمان زیادی را به فعالیت‌هایی مانند خانه‌داری و مراقبت از خانواده اختصاص می‌دهند، یعنی زمان خود را به فعالیت‌های اختصاص می‌دهند که بابت آن مزدی دریافت نمی‌کنند. به‌عنوان مثال، زنان روستایی در صحرای آفریقا، در مجموع سالانه 40 میلیارد ساعت برای تهیه آب مورد نیاز خانوار، وقت صرف می‌کنند.

🔻به‌طور کلی در 25 کشور، زنان به‌طور متوسط زمانی دو برابر بیشتر از مردان را به فعالیت‌هایی اختصاص می‌دهند که بابت آن مزد دریافت نمی‌کنند. جالب است که در ژاپن، کره و هند، این میزان به اوج خود یعنی نسبت پنج برابری می‌‎رسد/مطالبات زنان

#کار_خانگی
#نابرابری_مزد

http://telegram.me/Iranianspa
🔴 چهارم مارس #روز_جهانی_مبارزه_با_استثمار_جنسی

🔻
#زنان و #کودکان قربانیان اصلی بهره‌کشی جنسی هستند که بیشتر از مناطق آسیب‌پذیر و عمدتا به خاطر فقر و تنگدستی قاچاق می‌شوند./روزها

🇮🇷
@iranianspa
🔴 #8_مارس، روز جهانی #زنان

📍فقر
زنان یکی از مسائل مهم در دنیای امروز است. فقر زاییده‌ی مناسبات اجتماعی نابرابر است که به توزیع نابرابر منابع، حق و حقوق و مسئولیت اجتماعی می‌انجامد. مناسبات اجتماعی دربرگیرنده‌ی منابعی است که در جامعه وجود دارد و فقرا به ویژه زنان فقیر غالبا از دسترسی به منابع یا مالکیت آن محروم‌اند و به ناچار وابسته به مناسباتی می‌شوند که ایشان را تحت سرپرستی و نیازمند حمایت نگه می‌دارد.

📍 یکی از رویکردها در کاهش فقر
زنان، رویکرد توان‌افزایی زنان است، در این رویکرد با به چالش کشیدن مناسبات اجتماعی به بهبود پایگاه اقتصادی زنان کمک می‌کند. این رویکرد تاکید دارد با کسب دانش، احساس باارزش بودن و به دست آوردن توانایی برای تغییر مناسبات اجتماعی نابرابر که موجبات فقر زنان را فراهم آورده است، زمینه‌های کنترل زنان بر زندگی خود را تقویت می‌شود.

📍در تصویر بالا الگوی کاهش فقر و نابرابری جنسیتی با استفاده از الگوی توان‌افزایی
زنان ترسیم شده است/مطالبات زنان

🇮🇷 @iranianspa
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 صف بلندبالای #زنان_مجرد برای #فرزندپذیری| کاهش ورود کودکان بی‌سرپرست به‌ بهزیستی به دلیل قاچاق کودک

🔻فرزندخواندگی یکی از دغدغه‌های حداقل ۱۰ هزار خانواده و زن مجرد در ایران است. این آمار رسمی بهزیستی است. اما نکته اینجاست که یکی از بنیانگذاران کمپین مادران پرتقالی می‌گوید ورودی‌های بهزیستی به دلیل قاچاق کودک کم شده است./ همشهری

🇮🇷 @iranianspa
🔴 #زنان سریعتر از مردان دچار #زوال_عقل می‌شوند!


🔹محققان دانشگاه «میشیگان» در آمریکا در این مطالعه داده‌های مربوط به کاهش شناختی ۲۶ هزار و ۸۸ نفری را که به طور مکرر از نظر شناخت عمومی، عملکرد اجرایی و حافظه آزمایش شده بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

🔹در ابتدای آزمون، میانگین سنی شرکت کنندگان ۵۸ سال بود. محققان متوجه شدند که به طور متوسط مردان و زنان در سنین بالا اغلب با مشکل حافظه مواجه هستند. با این حال، مشخص شد که زنان از نظر شناخت جهانی و عملکرد اجرایی به طور قابل توجهی بیشتر از مردان دچار مشکل می ‌شوند.

🔹این محققان در مقاله خود نوشتند: نتایج نشان می‌ دهد که زنان از نظر شناختی، ذخیره شناختی بیشتری دارند اما در اواخر عمر کاهش شناخت سریعتری پیدا می کنند؛ همچنین بر اساس شواهد اگرچه میزان ابتلا به زوال عقل در اروپا و آمریکا در ۲۵ سال گذشته کاهش یافته است اما این کاهش در زنان کمتر از مردان است.

🔹یافته‌ های این مطالعه نشان دهنده افزایش خطر ابتلا به زوال عقل و ناتوانی شناختی بالاتر زنان در مقایسه با مردان است. این نتایج مطابق با تحقیقاتی است که نشان می ‌دهد زنان با اختلال شناختی خفیف یا بیماری آلزایمر از نظر شناختی سریعتر از مردان دچار مراحل حاد این بیماری می ‌شوند.

🔹اختلالات شناختی (CD)، دسته‌ای از اختلالات روان هستند که در درجه اول بر توانایی ‌های شناختی از جمله یادگیری، حافظه، درک و حل مساله تأثیر می‌گذارد. آلزایمر، شکل پیش رونده زوال عقل است. زوال عقل، عبارتی گسترده تر برای عارضه هایی است که ناشی از آسیب مغزی هستند یا بیماری هایی که بر حافظه، تفکر و رفتار، تاثیر منفی دارند. این تغییرات، در زندگی روزانه تداخل ایجاد می کنند/سایک نیوز

http://telegram.me/Iranianspa