یکی از زیباترین آثار تاریخی #اصفهان مدرسه #چهارباغ یا مدرسه #سلطانی یا مدرسه #مادرشاه، در ضلع شرقی خیابان چهارباغ بنای باشکوه و نفیسی است که می توان آن را آخرین بنای مهم و با عظمتی دانست که در عصر #صفویان در اصفهان ساخته شد.
این مدرسه که «#مدرسه _سلطانی» و «#مدرسه _مادر شاه» و «#مدرسه _امام صادق (علیه السلام)» نیز نامیده می شده در زمان سلطنت شاه سلطان حسین آخرین حکمران سلسله صفوی احداث گردید. تاریخ شروع عمارت 1116 هجری قمری و سال اتمام آن 1126 هجری قمری است.
هیچ یک از آثار تاریخی موجود در اصفهان به اندازه مدرسه چهارباغ، (کلکسیون کاشیکاری ایران) جهانگردان و سیاحان و بازدید کنندگان خارجی را تحت تأثیر جاذبه های خود قرار نداده است. این مطلب را نوشته ها و خاطرات آنان تأیید می کند. بطوریکه برخی از آنها مدرسه را با عبارتی همچون سحر آمیز، #جذاب و دلپذیر توصیف کرده اند.
از جمله این سیاحان: #اوژن فلاندن، #دیولافوا، #کنت دوگوبینو هستند که مدرسه چهارباغ را شاهکار مسلم #معماری دوران #صفوی ویکی از برترین آثار تاریخی اصفهان به حساب آورده اند.
این مدرسه را مدرسهی #سلطان مینامند چرا که در زمان شاه سلطان #حسین ساخته شده است. از آنجایی که این مدرسه در خیابان چهارباغ قرار دارد به آن مدرسهی چهارباغ میگویند و چون #مادر شاه سلطان حسین چند #کاروانسرا و #بازار و نهاد اقتصادی را #وقف این مدرسه کرده است، گاه این مدرسه را با نام مدرسهی #مادر شاه میخوانند.
مدرسهی چهارباغ، چهار #ایوان دارد. نمای خارجی عمارت شامل یک سردر بلند و باشکوه و هفده #طاق نمای دو طبقهی آجری در اطراف آن است. #کاشیهای ریز و ظریف، #مقرنسهای پر نقش و نگار و خطوط مختلف، سر در ساختمان و ورودی بنا را به زیبایی هر چه تمامتر زینت دادهاند.
………………………
@drhadiansarii
این مدرسه که «#مدرسه _سلطانی» و «#مدرسه _مادر شاه» و «#مدرسه _امام صادق (علیه السلام)» نیز نامیده می شده در زمان سلطنت شاه سلطان حسین آخرین حکمران سلسله صفوی احداث گردید. تاریخ شروع عمارت 1116 هجری قمری و سال اتمام آن 1126 هجری قمری است.
هیچ یک از آثار تاریخی موجود در اصفهان به اندازه مدرسه چهارباغ، (کلکسیون کاشیکاری ایران) جهانگردان و سیاحان و بازدید کنندگان خارجی را تحت تأثیر جاذبه های خود قرار نداده است. این مطلب را نوشته ها و خاطرات آنان تأیید می کند. بطوریکه برخی از آنها مدرسه را با عبارتی همچون سحر آمیز، #جذاب و دلپذیر توصیف کرده اند.
از جمله این سیاحان: #اوژن فلاندن، #دیولافوا، #کنت دوگوبینو هستند که مدرسه چهارباغ را شاهکار مسلم #معماری دوران #صفوی ویکی از برترین آثار تاریخی اصفهان به حساب آورده اند.
این مدرسه را مدرسهی #سلطان مینامند چرا که در زمان شاه سلطان #حسین ساخته شده است. از آنجایی که این مدرسه در خیابان چهارباغ قرار دارد به آن مدرسهی چهارباغ میگویند و چون #مادر شاه سلطان حسین چند #کاروانسرا و #بازار و نهاد اقتصادی را #وقف این مدرسه کرده است، گاه این مدرسه را با نام مدرسهی #مادر شاه میخوانند.
مدرسهی چهارباغ، چهار #ایوان دارد. نمای خارجی عمارت شامل یک سردر بلند و باشکوه و هفده #طاق نمای دو طبقهی آجری در اطراف آن است. #کاشیهای ریز و ظریف، #مقرنسهای پر نقش و نگار و خطوط مختلف، سر در ساختمان و ورودی بنا را به زیبایی هر چه تمامتر زینت دادهاند.
………………………
@drhadiansarii
#قلب تپنده مردم #اردبیل 🔹
برای نخستین بار در سال ۱۳۷۸ شمسی ، با او در #مسجد النبی ص به هنگام نماز #مغرب ، آشنا شدم. وی با تعدادی از همشهریان اردبیلی خود به عمره مشرف گردیده بود. در کنار این شخصیت علمی ومتواضع ، نماز خوانده وسپس دوستان همراه او که با من در سفرهای عمره آشنا شده بودند ، مرا به وی معرفی نمودند.
اظهار آشنایی با مرحوم پدرم شهید آیة الله حاج شیخ احمد #انصاری کرده وخاطره ای نیز از آن دو برادر همزاد نقل نمود !
در این سفر چه در #مدینه منوره وچه در #مکه شبها ، در کنار او بهره ها برده ومن گاه #تاریخ نقاط وویژگیهای این دو #بقعه متبرک را عنوان می نمودم، از درون #کعبه وبرون آن وجز اینها ! واو همواره شنونده محض بود وآنگاه که لب به سخن می گشود ، احساس می کردم که با کلام پر نفوذش ، مرا به تصرف خویش در آورده است!
سالها از دور خبر ایشان را داشتم تا اینکه در سال ۱۳۹۴ شمسی در معیت حضرت حجة الاسلام والمسلمین حاج سید جواد #شهرستانی ، در طی سفرهای استانی ایشان ، توفیق یافتم که به استان #اردبیل سفر کرده وچند روزی را دراین منطقه وبازدید از مراکز فرهنگی وحوزوی وجز اینها سپری نماییم. در این میان یک روز صبحانه را در منزل #آیة الله سید #حاتمی میهمان شده ، وبا اظهار از خاطرات زیبای سفر عمره ، اظهار محبت فراوانی ، به حقیر نمودند.
آنچه که بیشتر جلب توجهم را نمود این بود که هنگامی که به درب منزل بسیار ساده ایشان رسیدم ، ناگاه ملاحظه نمودم که در اطراف درب خانه ایشان ، ودر جای جای درب وپیرامون آن ، نوارهای پارچه ای #سبز ، همچون #ضریح _امامزادگان ، گره خورده است !! شگفت زده مطلب را دنبال نمودم که پاسخ دادند ، ایشان در اردبیل ودر میان مردم ، امامزاده زنده بشمار آمده ومردم از ایشان #مراد می گیرند !
من این پندار مردم را با شناختی که از این بزرگوار داشتم ، دور از حقیقت ندیده وبیاد دارم که در هنگام خداحافظی از ایشان که آخرین دیدار من با این شخصیت بزرگوار بود ، تقاضا نمودم که به من دعا کنند وایشان پاسخ دادند که من روزانه به همه دعا می کنم .
آری این چهره #روحانی به معنای کلمه، آیتالله حاج سید #ابراهیم سیدحاتمی فرزند حاج سید جواد از علمای ربانی و روحانیون جلیلالقدر #دارالارشاد اردبیل است که متاسفانه دیروز جان به جان آفرین تسلیم کرد.
این چهره خدمتگزار ومتواضع ، در سال ۱۳۴۳ هجری قمری ، برابر با ۱۳۰۳ شمسی در اردبیل متولد شد.
وی علاوه بر تحصیل در مدارس دولتی ،مقدمات و بخشی از علوم حوزوی را از اساتید وقت حوزهی علمیه اردبیل همچون شیخ محسن #نجفی، آخوند ملا بشیر #مدرس، حاج شیخ عبدالغفور #عاملی، شیخ غلامحسین #غروی قدسی، حاج میرزا ابراهیم #کلانتر و دیگر اساتید فرا گرفت.
او در سال ۱۳۲۷ شمسی به حوزهی علمیه #قم مهاجرت کرد و به تکمیل تحصیلات سطوح عالیه از محضر اساتید بزرگ آن حوزهی مبارکه همچون: حضرات آیات مجاهدی #تبریزی، #سلطانی طباطبائی، سید رضا #صدر، حاج شیخ مرتضی #حائری و #علامه _طباطبائی پرداخت.
سپس در دروس خارج فقه و اصول حضرات آیات عظام حاج آقا حسین #بروجردی، آقا سید محمد #حجت، شیخ محمدعلی #اراکی و امام #خمینی (ره) حاضر شد و به مقامات عالیه علمی نایل آمد.
وی در سال ۱۳۴۳ شمسی به زادگاه خود اردبیل بازگشت و به تدریس سطح عالی علوم حوزوی در حوزه علمیه، تفسیر #قرآن کریم، وعظ و #ارشاد و دیگر فعالیتهای مذهبی همت گمارد.
حضرت آیة الله سید حاتمی ، یکی از چهره های میراث ماندگار یعنی #واقف نمونه کشوری و ریاست حوزه علمیه اردبیل از سال 1342 تا کنون را به عهده داشت.
نام او در اذهان مردم استان اردبیل ، با سوابق خدمتگزاری وعلمی وتواضع وفروتنی وجز اینها ، هموا ه زنده وجاوید خواهد ماند.
آیتالله سیدابراهیم سیدحاتمی ، ظهر دیروز ، ۱۶ دی ماه ۱۳۹۷ پس از تحمل رنج بیماری، دار فانی را وداع گفت.
عاش سعیداً ومات سعیدا
………………………………
@drhadiansarii
برای نخستین بار در سال ۱۳۷۸ شمسی ، با او در #مسجد النبی ص به هنگام نماز #مغرب ، آشنا شدم. وی با تعدادی از همشهریان اردبیلی خود به عمره مشرف گردیده بود. در کنار این شخصیت علمی ومتواضع ، نماز خوانده وسپس دوستان همراه او که با من در سفرهای عمره آشنا شده بودند ، مرا به وی معرفی نمودند.
اظهار آشنایی با مرحوم پدرم شهید آیة الله حاج شیخ احمد #انصاری کرده وخاطره ای نیز از آن دو برادر همزاد نقل نمود !
در این سفر چه در #مدینه منوره وچه در #مکه شبها ، در کنار او بهره ها برده ومن گاه #تاریخ نقاط وویژگیهای این دو #بقعه متبرک را عنوان می نمودم، از درون #کعبه وبرون آن وجز اینها ! واو همواره شنونده محض بود وآنگاه که لب به سخن می گشود ، احساس می کردم که با کلام پر نفوذش ، مرا به تصرف خویش در آورده است!
سالها از دور خبر ایشان را داشتم تا اینکه در سال ۱۳۹۴ شمسی در معیت حضرت حجة الاسلام والمسلمین حاج سید جواد #شهرستانی ، در طی سفرهای استانی ایشان ، توفیق یافتم که به استان #اردبیل سفر کرده وچند روزی را دراین منطقه وبازدید از مراکز فرهنگی وحوزوی وجز اینها سپری نماییم. در این میان یک روز صبحانه را در منزل #آیة الله سید #حاتمی میهمان شده ، وبا اظهار از خاطرات زیبای سفر عمره ، اظهار محبت فراوانی ، به حقیر نمودند.
آنچه که بیشتر جلب توجهم را نمود این بود که هنگامی که به درب منزل بسیار ساده ایشان رسیدم ، ناگاه ملاحظه نمودم که در اطراف درب خانه ایشان ، ودر جای جای درب وپیرامون آن ، نوارهای پارچه ای #سبز ، همچون #ضریح _امامزادگان ، گره خورده است !! شگفت زده مطلب را دنبال نمودم که پاسخ دادند ، ایشان در اردبیل ودر میان مردم ، امامزاده زنده بشمار آمده ومردم از ایشان #مراد می گیرند !
من این پندار مردم را با شناختی که از این بزرگوار داشتم ، دور از حقیقت ندیده وبیاد دارم که در هنگام خداحافظی از ایشان که آخرین دیدار من با این شخصیت بزرگوار بود ، تقاضا نمودم که به من دعا کنند وایشان پاسخ دادند که من روزانه به همه دعا می کنم .
آری این چهره #روحانی به معنای کلمه، آیتالله حاج سید #ابراهیم سیدحاتمی فرزند حاج سید جواد از علمای ربانی و روحانیون جلیلالقدر #دارالارشاد اردبیل است که متاسفانه دیروز جان به جان آفرین تسلیم کرد.
این چهره خدمتگزار ومتواضع ، در سال ۱۳۴۳ هجری قمری ، برابر با ۱۳۰۳ شمسی در اردبیل متولد شد.
وی علاوه بر تحصیل در مدارس دولتی ،مقدمات و بخشی از علوم حوزوی را از اساتید وقت حوزهی علمیه اردبیل همچون شیخ محسن #نجفی، آخوند ملا بشیر #مدرس، حاج شیخ عبدالغفور #عاملی، شیخ غلامحسین #غروی قدسی، حاج میرزا ابراهیم #کلانتر و دیگر اساتید فرا گرفت.
او در سال ۱۳۲۷ شمسی به حوزهی علمیه #قم مهاجرت کرد و به تکمیل تحصیلات سطوح عالیه از محضر اساتید بزرگ آن حوزهی مبارکه همچون: حضرات آیات مجاهدی #تبریزی، #سلطانی طباطبائی، سید رضا #صدر، حاج شیخ مرتضی #حائری و #علامه _طباطبائی پرداخت.
سپس در دروس خارج فقه و اصول حضرات آیات عظام حاج آقا حسین #بروجردی، آقا سید محمد #حجت، شیخ محمدعلی #اراکی و امام #خمینی (ره) حاضر شد و به مقامات عالیه علمی نایل آمد.
وی در سال ۱۳۴۳ شمسی به زادگاه خود اردبیل بازگشت و به تدریس سطح عالی علوم حوزوی در حوزه علمیه، تفسیر #قرآن کریم، وعظ و #ارشاد و دیگر فعالیتهای مذهبی همت گمارد.
حضرت آیة الله سید حاتمی ، یکی از چهره های میراث ماندگار یعنی #واقف نمونه کشوری و ریاست حوزه علمیه اردبیل از سال 1342 تا کنون را به عهده داشت.
نام او در اذهان مردم استان اردبیل ، با سوابق خدمتگزاری وعلمی وتواضع وفروتنی وجز اینها ، هموا ه زنده وجاوید خواهد ماند.
آیتالله سیدابراهیم سیدحاتمی ، ظهر دیروز ، ۱۶ دی ماه ۱۳۹۷ پس از تحمل رنج بیماری، دار فانی را وداع گفت.
عاش سعیداً ومات سعیدا
………………………………
@drhadiansarii
آیةالله محمد #مؤمن، در روز پنج شنبه، دهم ذیالقعدة سال 1356 هجری قمری برابر با 23 دی 1316 هجری شمسی در خانوادهای مذهبی ، در شهر #قم چشم به جهان گشود. پدرش مرحوم حاج عباس مؤمن، فردی سرشناس و مورد اعتمادمردم بود، که با پیشة کشاورزی روزگار میگذراند. پدر و مادر ایشان نیز متولد قم بودهاند و تا آنجا که خود از آن اطلاع داشت ، خاندانش حدود 200 سال است در قم سکونت دارند.
آیةالله مؤمن در دوران تحصیل خود از محضر استادان برجستهای بهره برد؛ از جمله «شرح منطق» حاجی #سبزواری را نزد «حاج شیخ محمد #واعظ زاده» و «#مکاسب» شیخ #انصاری را نزد آیت الله #مشکینی و آیت الله #شاه آبادی و شیخ ابوالفضل #خوانساری و دیگر اساتید آن زمان فرا گرفت همچنین «#رسائل» شیخ انصاری را نزد «آیةالله حاج شیخ #محمد شاه آبادی» و جلد اول «کفایه الاصول» را نزد مرحوم «آیةالله #سلطانی» و مقداری از جلد دوم آن رانزد مرحوم «آیةالله حاج میرزا محمد مجاهدی تبریزی» فرا گرفت.
وی در درس اصول #امام خمینی(ره) شرکت نمود و چند ماهی نیز در درس فقه آیةالله #بروجردی حاضر شد و سپس به درس خارج فقه امام(ره) که در باره «مکاسب محرمه و بیع» بود، رفت و پایههای استنباط فقهی خود را نزد آن بزرگوار مستحکم کرد. پس از تبعید امام(ره) در سال 1342، به درس فقه و اصول «آیة الله #محقق داماد» رفت و پس از آن مرحوم، از درس خارج فقه «آیةالله حاج آقا مرتضی حائری» بهره برد.
استاد او در «فلسفه» و «شرح منظومه» سبزواری، مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی(ره) بود و بعد از آن برای تحصیل الهیات «شفا» و «أسفار» به درس «علامه سید محمد حسین طباطبایی» (ره) رفت و سالها به حضور در درس تفسیر ایشان نیز توفیق یافت. ایشان عمده استادان خود را در حوزه، مرحوم امام، مرحوم محقق داماد و مرحوم شیخ مرتضی ٪حائری میدانست و در باره آنها میگفت: «این سه بزرگوار، صرف باز گو کردن در نظرشان نبود؛ بلکه تحقیقی بحث میکردند؛ مخصوصاً امام که وقتی مسألهای را میخواست طرح بکند، مانند این بود که اصلاً خودش میخواهد این مسأله را عنوان کند. با کمال دقت مطرح میکردند و حرفهای علمای دیگر را مطرح میکردند و نقض و ابرام میکردند و طلبه را اجتهادی بار میآوردند.
از هم مباحثهایهای آیةالله مؤمن، میتوان از «آیةالله حاج میرزا ابوالحسن #مصلحی اراکی» (فرزند آیةالله اراکی)، «آیةالله طاهری #خرم آبادی»، «آیةالله حاج سید محمد حسینی کاشانی»، «مرحوم ربانی املشی»، «شهید حیدری نهاوندی» و «استاد حاج شیخ حسن تهرانی» نام برد. همچنین شاگردان بسیاری از محضر ایشان، کسب فیض نمودهاند که در بین آنها، میتوان از «دکتر حسن روحانی»، «حجةالاسلام والمسلمین فیاضی»، «حجةالاسلام والمسلمین #ناظم زاده»، «حجةالاسلام والمسلمین برهانی» و «حجةالاسلام والمسلمین #اختری»، نام برد. اینان برخی از شاگردان وی بوده که در مباحث سطح عالی از تدریس وی بهره بردند. همچنین در درس خارج اصول و فقه ایشان، فضلای متعددی شرکت کردهاند که عدهای از آنها هم اکنون به تدریس خارج فقه و اصول و سطوح عالی حوزه اشتغال دارند.
زندگی آیةالله محمد مؤمن با تلاشهای علمی و فرهنگی فراوانی همراه بود. ایشان در طی سالهای متمادی به تربیت طلاب جوان همت گماشته است و در این میان، شاگردان ممتازی را به جامعة علمی و سیاسی کشور تقدیم داشته است. ایشان پس از فراگیری یک دورة کامل اصول، به تدریس چند دوره «رسائل» شیخ انصاری، مقداری از «مکاسب» و «شرح تجرید الاعتقاد»، «بدایةالحکمه» و «نهایةالحکمه» و بخشی از «اسفار و عرشیه» نائل آمد.
با پيروزي انقلاب ، فعاليتهاي آيةالله مؤمن در قالب مسؤوليتهاي اجرايي و روشنگريهاي درسي و اخلاقي ادامه يافت. مهمترين مسؤوليتهاي ايشان، پس از پيروزي انقلاب اسلامي به شرح زير است:
1ـ مسؤوليت انتخاب و اعزام قضات شرع دادگاههاي انقلاب در سراسر كشور به دستور حضرت امام خميني(ره)؛
2ـ رياست دادگاه عالي انقلاب اسلامي؛
3ـ عضويت شوراي عالي قضايي؛
4ـ عضويت در شوراي نگهبان با حكم امام خميني(ره) در سال 1362 و ابقاء در آن مسؤوليت با حكم مقام معظم رهبري؛
آیةالله مؤمن در دوران تحصیل خود از محضر استادان برجستهای بهره برد؛ از جمله «شرح منطق» حاجی #سبزواری را نزد «حاج شیخ محمد #واعظ زاده» و «#مکاسب» شیخ #انصاری را نزد آیت الله #مشکینی و آیت الله #شاه آبادی و شیخ ابوالفضل #خوانساری و دیگر اساتید آن زمان فرا گرفت همچنین «#رسائل» شیخ انصاری را نزد «آیةالله حاج شیخ #محمد شاه آبادی» و جلد اول «کفایه الاصول» را نزد مرحوم «آیةالله #سلطانی» و مقداری از جلد دوم آن رانزد مرحوم «آیةالله حاج میرزا محمد مجاهدی تبریزی» فرا گرفت.
وی در درس اصول #امام خمینی(ره) شرکت نمود و چند ماهی نیز در درس فقه آیةالله #بروجردی حاضر شد و سپس به درس خارج فقه امام(ره) که در باره «مکاسب محرمه و بیع» بود، رفت و پایههای استنباط فقهی خود را نزد آن بزرگوار مستحکم کرد. پس از تبعید امام(ره) در سال 1342، به درس فقه و اصول «آیة الله #محقق داماد» رفت و پس از آن مرحوم، از درس خارج فقه «آیةالله حاج آقا مرتضی حائری» بهره برد.
استاد او در «فلسفه» و «شرح منظومه» سبزواری، مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی(ره) بود و بعد از آن برای تحصیل الهیات «شفا» و «أسفار» به درس «علامه سید محمد حسین طباطبایی» (ره) رفت و سالها به حضور در درس تفسیر ایشان نیز توفیق یافت. ایشان عمده استادان خود را در حوزه، مرحوم امام، مرحوم محقق داماد و مرحوم شیخ مرتضی ٪حائری میدانست و در باره آنها میگفت: «این سه بزرگوار، صرف باز گو کردن در نظرشان نبود؛ بلکه تحقیقی بحث میکردند؛ مخصوصاً امام که وقتی مسألهای را میخواست طرح بکند، مانند این بود که اصلاً خودش میخواهد این مسأله را عنوان کند. با کمال دقت مطرح میکردند و حرفهای علمای دیگر را مطرح میکردند و نقض و ابرام میکردند و طلبه را اجتهادی بار میآوردند.
از هم مباحثهایهای آیةالله مؤمن، میتوان از «آیةالله حاج میرزا ابوالحسن #مصلحی اراکی» (فرزند آیةالله اراکی)، «آیةالله طاهری #خرم آبادی»، «آیةالله حاج سید محمد حسینی کاشانی»، «مرحوم ربانی املشی»، «شهید حیدری نهاوندی» و «استاد حاج شیخ حسن تهرانی» نام برد. همچنین شاگردان بسیاری از محضر ایشان، کسب فیض نمودهاند که در بین آنها، میتوان از «دکتر حسن روحانی»، «حجةالاسلام والمسلمین فیاضی»، «حجةالاسلام والمسلمین #ناظم زاده»، «حجةالاسلام والمسلمین برهانی» و «حجةالاسلام والمسلمین #اختری»، نام برد. اینان برخی از شاگردان وی بوده که در مباحث سطح عالی از تدریس وی بهره بردند. همچنین در درس خارج اصول و فقه ایشان، فضلای متعددی شرکت کردهاند که عدهای از آنها هم اکنون به تدریس خارج فقه و اصول و سطوح عالی حوزه اشتغال دارند.
زندگی آیةالله محمد مؤمن با تلاشهای علمی و فرهنگی فراوانی همراه بود. ایشان در طی سالهای متمادی به تربیت طلاب جوان همت گماشته است و در این میان، شاگردان ممتازی را به جامعة علمی و سیاسی کشور تقدیم داشته است. ایشان پس از فراگیری یک دورة کامل اصول، به تدریس چند دوره «رسائل» شیخ انصاری، مقداری از «مکاسب» و «شرح تجرید الاعتقاد»، «بدایةالحکمه» و «نهایةالحکمه» و بخشی از «اسفار و عرشیه» نائل آمد.
با پيروزي انقلاب ، فعاليتهاي آيةالله مؤمن در قالب مسؤوليتهاي اجرايي و روشنگريهاي درسي و اخلاقي ادامه يافت. مهمترين مسؤوليتهاي ايشان، پس از پيروزي انقلاب اسلامي به شرح زير است:
1ـ مسؤوليت انتخاب و اعزام قضات شرع دادگاههاي انقلاب در سراسر كشور به دستور حضرت امام خميني(ره)؛
2ـ رياست دادگاه عالي انقلاب اسلامي؛
3ـ عضويت شوراي عالي قضايي؛
4ـ عضويت در شوراي نگهبان با حكم امام خميني(ره) در سال 1362 و ابقاء در آن مسؤوليت با حكم مقام معظم رهبري؛