.
■ «یوم الطُّفوف»؛ مجمع حیرانی!
● سخن پانزدهم :
مقام رضا؛ انشاء حزن و عزا

🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🔘✾═─┅─┅

🌙 محرَّم؛ مَحرَم دلهایِ محزون، و ملجأ نفوسِ مفتون و شیداست. آن حزنی، که مَنشأ بهجت و سرور و خوشیِ حقیقیست که در دعایِ استهلالِ این ماه - با اینکه ماهِ #حزن است -، از خداوند، #هشت مطلب و مطلع را طلب می‌کنیم.
طلب می‌کنیم :

◄"اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِالْأَمْنِ وَ الْإِيمَانِ وَ السَّلَامَةِ وَ الْإِسْلَامِ وَ الْغِبْطَةِ وَ السُّرُورِ وَ الْبَهْجَةِ وَ الْحُبُورِ"►
خدایا!
ماه محرم را بر ما ، امان و ایمان و سلامت و غبطه و سرور و بهجت و خوشحالی قرار ده.
(📚إقبال الأعمال،ط - القديمة، ج‏۱، ص۱۹)


◾️ ماه محرّم است، ماهِ عزای حسینی (ع)...
اهل دنیا، غم و اشک و اندوهِ ظاهری عزاداران را می‌بینند و از حقائق بی‌خبرند. ◆"وَ ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِه‏"◆ (و خدا را چنان كه سزاوار منزلت اوست نشناختند/ انعام، ۹۱).
پس؛
معطّلشان مَشو!
بگذار و بگذر... ◆"قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ في‏ خَوْضِهِمْ يَلْعَبُون‏"◆ بگو: «الله»، آن‏گاه آنها را واگذار كه در ياوه‏‌گويى خود بازى كنند! (دنبالۀ آیۀ مذکور).

#لیالی_عشر ، سایه افکنده و کشتیِ نجات در بحر عمیق و موّاجِ عوالِم هستی، لنگر انداخته، تا به قداسَتِ بی‌خویشی خویش (#اطلاق)، هر خویشتنی را از خودِ متعیّن رها ساخته و به خودِ لاتعیّنی مطلق، بها دهد.

این سخن؛ خاضعانهْ عرضِ ادبی است به ساحتِ مقدّس ارباب و صاحب نفْس و نَفَسِمان، حضرت سیّد الشهدا(ع) و یاران گرامی‌شان.
به استمداد و بیانی از روایتِ مشهورِ #ریان_بن_شبیب ؛ دستِ گدائی‌مان را بر آستانِ رأفتِ حضرت انیس النفوس، مُهیِّج «أَحْزَانَ يَوْمِ الطُّفُوف»، آقاجانمان، علی بن موسی الرضا (ع) بلند کرده و رزقِ عزایِ جدّ بزرگوارشان را با بیانِ معرفتی که خواهیم خواند، طلب می‌کنیم.


°•❁🔳🔲🔳❁•°


پیش از این، در مورد اسماء توقیفی حضرت حقّ و ائمۀ اطهار(ع) در #کانال_معرفة_الحق اشاراتی بیان شد.
(رجوع بفرمائید به 👈 https://t.me/ehsannil1/186 )

به همان قوّت که اسماء باریتعالی، توقیفی و برخاسته از ذات، و ظاهر و وصفی از باطن است؛ اسماء ائمۀ اطهار(ع) چنین‌اند. و مدّ وجودِ ائمۀ اطهار(ع)، اسماء یاران خاصّ آل الله (ع) (و نیز افراد خاصّ، مکان‌ها و زمان‌های خاص) برخاسته از حقیقت وجودی ایشان بوده و حاویِ اسراری است، چنان که پیش‌تر، در بعضی از مقالات همین کانال (#کانال_اللطائف_الالهیة ) در مورد توقیفی بودن اسماء و القابِ خواصّ یاران آل الله(ع)، مطالبی به جریانِ رزقِ الهی، بیان شد.
(در مورد؛ حضرتِ #ام_البنین س، حضرت #جابر ع، حضرت #سلمان ع ، حضرت #میثم ع، امکنۀ خاصّ مثل #شام ، #عراق و ازمَنۀ خاصّ مثل #عاشورا و قسّ علی هذا).


✾•◆🔲◆•✾

🔰یکی از یاران حضرات آل الله(ع) جنابِ «ریّان بن شبیب» است.

✓🔳 «#شبیب»؛ صفت مشبهه از «شبب» است و به معنایِ آن کسی است که درکِ بالائی از #جوانی و #حیات دارد.
در عالم حقیقت؛ «شبابِ مطلق»، ✿«سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّة»✿ یعنی حضرت امام حسن مجتبی(ع) و حضرت امام حسین(ع) هستند.

کسی که محظوظ از وجودِ ائمۀ اطهار(ع) شده باشد؛ «شبیب» است و جوانِ حقیقی، و بهره‌مند از حیاتِ حقیقت و جنّتِ جاودانگی‌ست.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

.
༺𐦍•لطیفه‌ای از «حیـــاء»•𐦍༻

☀️🌿
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅


❣️۞『 حـَـیــاء 』 که از مادّۀ «حیّ» است، جلوۀ «حیّ» بودنِ حضرت حقّﷻ است.
پس به عنوان مقدّمه؛ چند کلمه در مورد «حیّ» بودنِ حقّ تعالی بخوانیم، تا بحث در مورد «حیاء» بهتر روشن شود.

🍃۞ حضرت حقّﷻ؛ «الحیّ القیّوم» است.
«حیّ» اگر در صورتِ ظاهر باشد، در تعیّن حیات است. یعنی؛ زنده بودنِ ظاهری باید از آن هویدا باشد تا حیات، محسوس و مورد درکِ عموم واقع شود.

🔶 و امّا #حی_مطلق چطور است؟
[برای شرحِ #اطلاق؛
رجوع کنید به❂☜ https://t.me/ehsannil1/291]

🌿۞ اگر مطلقْ بودن برای «حیّ»؛ در حدِّ اطلاق باشد، باز هم فقط در تعیّنِ حیاتِ ظاهری باید آن را دید. یعنی؛ باید آثار حیات در این «حیّ»، ظاهر باشد، و گرنه آن را «حیّ» نمی‌دانیم!
🍃⇯⇦ این‌گونه «حیّ» بودن، مطلقِ حقیقی نیست. چرا که اصلاً اطلاقِ حقیقی با قید نمی‌سازد.

🍃۞ امّا «حیّ» بودنِ حقّ تعالی؛ #مطلق_حقیقی است، بدین معنا که؛ اطلاق برایش قید و حدّ محسوب نمی‌شود که مقهورِ حیّ بودنِ ظاهری باشد. بلکه او بر اطلاقِ حیّ بودنِ خویش نیز، اطلاق دارد.
🍃⇯⇦که یعنی؛ در حیّ بودن، #مطلق_علی_الاطلاق است.

⭕️ اشدّ بودنِ حیِّ مطلق؛ در آن حالی است که خلافِ ظاهریِ حیات، جلوه‌گر شود، ولی باز به قوّت و اطلاقِ «حیّ» بماند.
🍃⇯⇦ بدین بیان که؛ حضرت «حیّﷻ» به ولیّ مطلقِ خویش که تمامیّت و خودیّتِ اوست، به اطلاقِ «حیّ»، در نقطۀ مقابلِ حیاتِ ظاهری، جلوه می‌کند.
در نتیجه؛
❂☜ در شدیدترین وجهِ «حیّ» بودن؛ به جایِ ظهور در حالتِ 《حـیّ》 ، در 《میّت》بودن ظاهر می‌شود، در حالی که به عینِ میّت بودن، 《حـیّ》 است. چنان که مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلام) می‌فرمایند:

⚜️『 إِنَّ مَيِّتَنَا لَمْ يَمُت』⚜️
همانا مُردۀ ما هرگز نمرده است.
📚بحار الأنوار، ج‏۲۶، ص۶

🍃⇯⇦ یعنی؛ در همان نقطه که «میّت» است و صد البته که «میّت» است، «حیّ لا یموت» است و بلکه نفسِ حیات است که🔻【هُو حَيَاةٌ لَا مَوْتَ فِيهِ؛ التوحيد، للصدوق، ص۱۴۶ 】🔺.
و در زیارتنامۀ حضرت امام حسین (علیه السلام) در نیمه‌ی شعبان نیز می‌خوانیم:

🔻【 أَشْهَدُ أَنَّكَ قُتِلْتَ وَ لَمْ تَمُتْ】🔺
شهادت می‌دهم که کشته شده‌ای امّا نمرده‌ای‌.
📚 البلد الأمين و الدرع الحصين، ص۲۸۴

🌿۞ بنابراین؛ به 《حیّ مطلق》، در نفیِ مطلق خودِ، باید نظر شود، که قرآن می‌فرماید:

☀️﴿فِي الْقِصاصِ حَياةٌ﴾☀️
در قصاص حیاتی هست.
📘سورۀ بقره، آیۀ۱۷۹

🍃۞ که 《حیّ مطلق》؛ در نهایتِ 《حیّ》 بودن، نفیِ خود می‌کند.

🌿۞ و امّا؛
«الحیّ»؛ در حیثیتِ جلال است که نفیِ غیر می‌کند.

֎⫸ چون غیرِ حقّ تعالی؛ هر چه که باشد، نفسِ هلاکت و نیستی است، «الحیّ» که نفسِ حیات است، در این حیّ بودن، تمامِ غیر خود را [که «نیست» است] نفی می‌کند.

🍃⇯⇦ پس «الحیّ» در حقیقت؛ نفیِ غیر است، و #حیات، جلوۀ غیرتیّتِ مطلقۀ حقّ تعالی است.
که قرآن می‌فرماید:

💎﴿هُوَ الْحَيُّ لا إِلهَ إِلاَّ هُو﴾
📘سورۀ غافر، آیۀ۶۵

♦️☜ «هُوَ الْحَيّ»؛ معرّفیِ ذات حقّ تعالی است. که «الحیّ» کیست؟
֎⇦ آن که «لا إِلهَ إِلاَّ هُو» است، و دائماً در نفیِ غیر، در جهتِ اثباتِ خویش است.

🍃⇯⇦ و این اثبات (یعنی؛ الّا هو) که به #عین_شخصی آن نفی (یعنی؛ لا هو) است؛ همان "قیّوم" بودن خداوندﷻ است که در #آیة_الکرسی می‌خوانیم:

💎﴿اللهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّوم‏﴾
📘سورۀ بقره، آیۀ۲۵۵

🔰«اللهُ»؛ مبتداست، و «لا إله إلّا هو»؛ خبرِ آن است. یعنی؛ خودِ «اللهُ»، «لا إله إلّا هو» است. که در تحلیل بیان می‌شود:

✳️ «لا هو»؛ جلال است و «الحیّ»
✴️ «إلّا هو»؛ جمال است و «القیّوم»


[⚠️ دقّت کنیم که «لا هو» به #عین_شخصی ِ «إلّا هو» است. برای شرح #عین_شخصی؛
رجوع بفرمائید به❂☜ https://t.me/ehsannil1/299]


💠۞ و امّا؛ «لا إله إلّا هو»؛ مرتبه‌ای از #مراتب_توحید است. و افضل از این مرتبه، مرتبۀ🔻«لا هــو إلّا هو»🔺 است. و همان‌طور که؛
خودِ «اللهُ» تعالی؛【لا هـــو إلّا هـــو】 است،
خودِ «اللهُ» تعالی؛🔻【لا هــو إلّا هـــو】🔺 است.

🌿۞ الغرض؛
خداوندی که【لا هــو إلّا هـــو】 است؛ 【الحیّ القیّوم】است.
⧉

☀️⇯⇦ که『 الحیّ』 بودنِ خداوندﷻ؛ همان 《لا هو》 بودنِ اوست.
و 『 القیّوم』 بودنِ اوﷻ؛《إلّا هو》 بودنِ اوست که به عین شخصیِ یکدیگرند.

🍃۞ بنابراین، حقّﷻ؛
❂☜ به نفیِ «لا هو»؛ اشیاء را حیات می‌دهد، و نقطۀ حیاتِ اشیاء است.
❂☜ و به اثباتِ «إلّا هو»؛ آن‌ها را قوام می‌بخشد.

🔻و امّا؛ به همین مقدار به عنوان مقدّمه بسنده می‌کنیم تا در ادامه إن شاء الله لطائفی را در مورد 『 حَــیـــاء』 بخوانیم:


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•🔆👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻🔆•༻

☀️🌿‌

.
🌿۞ لطیفه‌ای از میلاد حضرت امام محمّد باقر (علیه‌السّلام)

﹏.𐫱 آغازترین جلوۀ آغاز؛ توئی! 𐫱.﹏

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾☀️✾═─┅─┅


☀️۞ «نَهار»؛ ظهرِ شرعی است.
این کلمه از ریشۀ «نَهر» است. که آن را #رود معنا می‌کنند.
و #ظهر؛ هنگامۀ #ظهور تامِّ شمس است.

🌊۞ روُد؛ آن است که روَندگی؛ ذاتش است. یعنی نفسِ #حرکت است و هر متحرّکی، از این روَنده، حرکت دارد.

🍃۞ عموماً، حرکت را «از جائی به جائی منتقل شدن» می‌دانند (❂☜ حرکت خَلئی)، در حالی که‌ «موجود بودن»؛ نفسِ حرکت است (❂☜ حرکت مَلئی). و سایر حرکت‌هایِ عالمِ حدود، ظهورِ این حرکتِ حقیقی می‌باشند.
[🔔 با چشم ظاهر؛ صرفاً حرکت‌های خلئی مشاهده می‌گردد].

🔰 بنابراین؛
تمامِ عالَم؛ به نفْسِ «بودن»؛ روَنده وَ متحرّک هستند و «دابّة» (یعنی؛ جنبنده) خوانده می‌شوند.

✨۞ و امّا؛ عالَم، چون ظهورِ «عِلمُ الله» است؛ «عالَم» نام دارد. و «عِلمُ الله»؛ آن روُدِ مطلق (نهر مطلق) و «روَندگی»ای است که می‌فرمایند:

🌊『العلمُ نهرٌ』
📚شرح الكافي‏، مازندرانی، ج‏۲، ص۷۰

🍃۞ #روندگی؛ صفتِ عُلیاءِ «تحرّک» است.
و حضرات ائمّۀ اطهار (علیهم‌ السّلام) که 🔻『عِلمُ الله』🔺 می‌باشند (📚التوحید - شیخ صدوق، ص۱۶۴)؛
❂☜ خودِ تحرّکِ مطلقه (یعنی صفتِ عُلیاءِ #حرکت) هستند، چنان که در زیارتشان می‌خوانیم؛

💢『بِهِمْ سَكَنَتِ السَّوَاكِنُ وَ تَحَرَّكَتِ الْمُتَحَرِّكَات』💢
به شما آل الله؏؛ تمام ساکن‌ها، ساکن هستند، و تمام حرکت کنندگان، متحرکند.
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۹۹، ص۵۴


✨۞ پس عالَم، جلوۀ علم الله، یعنی جلوۀ آل‌الله (علیهم‌السّلام) است.
🌊 و نهرِ مطلق؛ جریانِ حقیقتِ علم، و #روندگی_مطلق است.
🍃☜ در نتیجه؛ نفسِ #حیات؛ حضرات عِلم الله؏ می‌باشند. و هر نهری؛ رشحه‌ای از رشحاتِ حضرتشان؏ است ...

✨۞ و #نهار - که روشنی وَ #ظهر_شرعی است -، در حقیقت؛ #ظهور شمسِ حقیقت و حیات، یعنی ظهورِ آل‌الله (علیهم‌ السّلام) است.
و ازین رو؛ نمازِ #ظهر، منسوب به راسِم عالَمِ وجود، یعنی؛ حضرت رحمةٌ للعالمین رسول اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) می‌باشد.


🌊۞ و امّا ...
🔷『رجبٌ نهرٌ في الجنّة』🔷
رجب؛ نهری در بهشت است.
📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۹۲

🌿☜ پس رجب؛ جاریِ عِلم در جنّتِ خفاست.
⁉️ ولیکن آن جاریِ علم در جنّت خفا؛
چطور پوستۀ خلوَت را می‌شکافد وُ در عالَم جلوَت ظاهر می‌گردد؟
༺𒆳
🔆☜ اوّلین روزِ ماه رجب؛
روزنۀ جریان و تحرّک علم مطلق، از خلوَت، به جلوَت است.
و آن روزی است که به میلادِ حقیقتش؛ پابرجاست.

✨۞ که روز اوّل ماه رجب؛ میلادِ شکافندۀ علمِ مطلق، و آورندۀ آن از خلوَت به جلوَت؛ یعنی حضرتِ امام محمّد باقر (روحی و ارواح العالمین لذکره الفداء) است.
و وجه تسمیه‌ی لقبِ #باقر، جز خودیّتِ حضرتشان نیست، که اینگونه آن را بیان می‌فرمایند:

⛲️『 يبقُرُ العِلمَ بقراً 』⛲️
او کسی است که وجودش، علمِ مطلق (علم الله) را به نحوِ خاصّ و تامّ و تمام، می‌شکافد.
📚الكافي (ط - دارالحديث)، ج‏۲، ص۵۲۲


🍃۞ رفیقا!
با این جاریِ معرفتشان آمدی؟!

🌊 ☜ رجبِ عِلم - که آن نهری است که از خفایِ جنّتِ لا اشاره، تا به جَلایِ زمانِ اشاره آمده -؛ با «باقر» بودنِ حقیقتِ آن آغاز می‌گردد (باقر؛ یعنی شکافنده).

⛅️ و حضرت امام محمّد #باقر علیه‌السّلام؛ شکافندگیِ «#علم_الله» و #حیات و #حرکت، از خلوَت تا جلوَت هستند.

🌾 إن شاء الله برای درکی از میلادشان؛ به شُکر و عبودیّتشان، ساجد باشیم.



🦋🖊 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
↗️ t.me/ehsannil1 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═
.

.
༺•اا𑁍•امامَیْنِ صادقَیْن؏؛
مَظهرِ حَیدریّتِ ذات حقّﷻ•𑁍اا•༻
🦋📝#احسان_الله_نیلفروش_زاده
⛲️࿐
https://www.instagram.com/p/CP5mX5xJ3xi/?utm_medium=share_sheet
༆
🌿۞«عالَم»؛ از آنجا که برگرفته از «عِلْم»،
و مَظهَرِ «عِلمُ‌الله» است؛ عالَم خوانده می‌شود.
آن علمِ مطلق و بدونِ متعلَّقی (به نفی لبّی) که حضرت حیدر کرّار(؏) به قولِ مطلق در وصفش می‌فرماید:
🔻«أنا عِلْمُ الله»🔺

🌿۞و پیش‌ترها بیان شد که نامِ مبارک #حیدر؛
واژه‌ای مرکّب از «حَیّ»، و «دَرّ» (ریزش کردن)،
و عینِ شخصیِ «لاهوإلّاهو» می‌باشد.
بدین معنا که؛
🍃֎⇦جامعِ انفطارِ لاهوئیِ «درّ»، و حیاتِ الّاهوئیِ «حیّ» است.
༺𒆳
⛲️֎جمع‌بندی؛
بحرِ «علم‌اللهﷻ‌»؛
آنچنان مطلقی ست که در قیدِ غیبی و مطلق بودن نمی‌ماند و به حیدریّتِ ذاتِ خویش؛ خود را به‌خود، و به‌سوی‌خود می‌دَرَّد و از غیب در مراتبِ تجلّی، می‌جوشد و «عَیْن الحیاة» بودن خویش را ظاهر می‌ساز.
⛲️࿐
🌿۞الغرض؛
به قوّتِ «کُلُّهُم نورٌ واحدٌ» بودنِ آل‌الله؏؛
🍃֎⇦امامَیْنِ صادِقَیْن (امام محمّد باقر، و امام جعفر صادق روحی‌فداهما)؛ مَظهرِ جلواتِ «لا هو»ئی و «إلّا هو»ئیِ حیدریّتِ ذاتند.

💫🙏🏻در حقیقتِ اسماءِ مبارکشان - که ادب، حتّی محضر کوچکترین اشاره به ایشان؏؛ بی‌ادب است، امّا عاجزانه - بیان می‌شود:
༺𒆳
⛲️۞امام محمّد #باقر (؏)؛
شکافندگیِ «علم‌الله»، و #حیات و #حرکت علم مطلق از خلوَتِ غیب تا جلواتِ هستی‌اند.
یعنی آنجا که؛
🍃علم حقّ، خود را به‌خود می‌درّد و در مراتبِ #ترسیم عالَم و #قوس_نزول ؛ متجلّی می‌گردد.
پس باقریّتِ ذات حقّﷻ؛
🌟☜جلوۀ جلالی و لاهوئیِ «علم‌الله» است،
و «شکافندۀ مطلق».
🌱࿐
🌿۞و امام جعفر #صادق (؏)؛
به حقیقتِ #صدق -که وحدت مطلقه است-؛ بحر عِلمُ‌الله را که به باقریّتِ ذات حقّﷻ، شکفته و شکافته و موّاج گشته و «عوالم» را انشاء علمی کرده، چنان حرکت جوانه‌ها به سمت #نور ؛ به اصلشان سوق می‌دهند و به حقیقتِ صدق مطلق یعنی حضراتِ «الوحدانیّة الکبری»(؏) می‌رسانند.

پس صادقیّتِ ذات حقّﷻ؛
💫☜جلوۀ جمالی و الّاهوئیِ «علم‌الله» است،
و ««پیوند دهندۀ مطلق».
⛲️࿐
🌿النّهایة؛
جلالِ باقر العلومی، و جمالِ صادقُ اللّسانیِ «عِلم‌الله» بودنِ حَیدری (؏)؛
💫☜عالَم را ترسیم و تجمیعِ عِلمی می‌نماید.



🦋📝#احسان_الله_نیلفروش_زاده


➠🆔 t.me/ehsannil1 ➣#کانال_معرفة_الحق
➠🆔 t.me/ehsannil2 ➣#کانال_اللطائف_الالهیة
.
🍃
.

.
🕋 لطیفه‌ی تغییرِ قبله
─═༅࿇༅ ✨🕋✨ ༅࿇༅═─
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
─═༅࿇༅ ✨🕋✨ ༅࿇༅═─
𑁍
🍃 معنیِ «أیْنَما تُوَلّوا» چیست؟
هر طرف رو کنید، رویِ عـﷻــلے است
༆
🔰 قدم اوّل؛
مقدّمه

۞ امور در عالَمِ محدودات؛ صرفاً در تعیّن و حدِّ خودشان هستند. بعضی از امور؛ مفاهیم هستند و بعضی؛ مصادیق، امّا به هر حال مقیّد و محدودند. مثلاً مفهومِ «بشر» بودن؛ محدود به تعریفِ بشر می‌باشد وُ دارای مصادیقِ محدودِ مختلفی است.

۞ امّا وقتی از عالَمِ حدود، به سمت عالمِ بیحدّی و نور وارد شویم؛ «شخص حقیقی» مطرح می‌شود، بدین معنا که؛
❖⫸ وجودِ شخصِ حقیقی در عالم نور؛ شاخص وُ عَلَم وُ علمدارِ حقیقت است وُ همه‌ی مفاهیم وُ مصادیق، از وجودِ مبارکِ او (؏) انشاء می‌گردد.

❖⫸ و شخصِ حقیقی؛ #مطلق_حقیقی است. بدین معنا که؛ «#اطلاق» (☜ رهایی) برایش قید و حدّ محسوب نمی‌شود، بلکه از مطلق بودنِ خودش هم اطلاق دارد و رهاست، که این مطلب، همان معنای «مطلقِ عَلَی الإطلاق» بودنِ #وجود است.

(برای شرح #مطلق_علی_الاطلاق
ر.ک ☜ https://t.me/ehsannil1/291)

۞ بنابراین؛ شخصِ حقیقی، در قید هیچ تعیّنی نمی‌گنجد. و این «رها از قیود» وُ #اطلاق ☜ حیاتِ شخصِ حقیقی است.

❖⫸ به عنوان مثال؛
وقتی بیان می‌شود که «#رحمت» ☜ شخصِ حقیقی است، بدین معناست که؛ به تعیّن و ظاهرِ «رحمت» متوقف نمی‌شود، از این رو؛ شخصِ «رحمت»، تا نقطه‌ی مقابل خود - که «#غضب» است - هم ممدوداً؛ حاضر و ظاهر است.


🔰 قدم دوّم؛
«شخص بودنِ قبله»

۞ در مقدّمه‌ی فوق، بیان شد که شخصِ حقیقی؛ مطلقِ عَلَی الإطلاق است، بدین معنا که به حقیقتِ حیّ بودن ☜ از هر قیدی رهاست.

❂☜ و امّا راجع به #قبله؛ حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام می‌فرمایند:

🕋 «نَحْنُ قِبْلَةُ الله»
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۲۴، ص۳۰۳

❖⫸ ضمیرِ «نَحْنُ» در روایتِ فوق؛
❂☜اشاره به مرتبه‌ی #شخص وُ نفس وُ ذاتِ ائمّه‌ی اطهار (؏) دارد.

❖⫸ و عبارتِ نورانیِ این روایت، از نظر ادبی؛‌ جمله‌ی اسمیه است، که جمله‌ی اسمیه ☜ دالّ بر ثبوت و استمرار است. و ثبوتِ و استمرارِ حقیقی؛ آن هنگامی محقّق است که أمرِ مستمَر، أمرِ #ذاتی باشد.

❖⫸ و همان طور که مثلاً «قدرة الله» قدرتِ مطلقه است، و «عِلم‌ُالله» علمِ مطلقه می‌باشد ☜ «قبلةُ الله» هم قبله‌ی مطلقه است.

۞ بنابر نِکاتِ فوق؛
«نَحْنُ قِبْلَةُ الله» یعنی ☜ حضرات ائمّه‌ی اطهار (؏)؛ شخصِ قبله‌ی مطلقه هستند.

و اینکه شخصِ قبله هستند، بدین معناست که؛
مقام و مکانتِ قبله به هر مکانی که ظاهر گردد (یعنی؛ هر سمت و سوئی که قبله شود)‌ ☜ جلوات و رشحاتِ شخصِ قبله‌ی مطلقه؛ یعنی جلواتِ حضرات آل‌الله؏ می‌باشد.
و حتّی مجال به مفهومی دیگر کنار سلطنت و فراگیریِ خود نمی‌دهد، چه برسد به مصداق و مصادیقِ دیگر.

۞ بنابراین؛
«قبله» ☜ یک مفهوم در کنار مفاهیم دیگر نیست که مجالِ آن را پیدا کند تا مصداق یا مصادیق داشته باشد، بلکه شخصِ حقیقی است و از حقیقتِ «مطلقِ عَلَی الإطلاق» بودنِ خود؛ به جلواتِ مختلف، متجلّی می‌گردد.

۞ جمع‌بندی آنکه؛
❂☜ در مطلبِ تغییرِ قبله، بیتُ المقدّس (به عنوانِ قبله‌ی اوّل)؛ جلوه‌ای از جلواتِ شخصِ حقیقیِ «قبله» است. و چون شخصِ حقیقیِ «قبله»؛ #مطلق_علی_الاطلاق است، پس در تعیّن وُ قیدِ «بیت المقدّس»، خُشکیده و متوقّف نیست، بلکه؛ تغییرِ قبله ☜ ظهورِ #حیات و اطلاق و رهایی از قیودِ شخصِ حقیقیِ «قبله»(؏) است.


🕋✨
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
🕋✨
༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
.‌‌

.
🔰 سقّای مقام جمع الجمع حیات

•┈•اا✾•༺ 🌕 ༻•✾اا•┈•
https://www.instagram.com/p/CMiRFMvpSZH/?utm_medium=copy_link
🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده
•┈•اا✾•༺ 🌕 ༻•✾اا•┈•


حیاتِ هر شیئی از #آب است(🔻﴿و جعلنا من #الماء کلّ شیء حیّ﴾🔺؛أنبیاء؏ ۳۹).

همه، به نوشیدن آب، #حیات دارند،
امّا ولیّ خدا؏، به آب نوشیدنش، به آب، حیات می‎بخشد.
آنان، دَلْو در چاه می‎اندازند؛ حیات را از آب می‌‏کشند تا زنده بمانند،
امّا...
او(؏)، به دَلوی که در چاه می‌اندازد؛ حیات را به آب می‌کِشد، تا آب را زنده نماید.


🌊 #فرات - که شیعۀ امیرالمؤمنین(؏) می‌باشد(📚كامل الزيارات،ص۴۹)-؛ مبدأ تمام آبهای عالَم است که فرمودند؏؛ «ماء الفرات؛ أوّل ماء قدّس الله؛📚وسائل الشيعة،ج‏۱۴،ص۵۱۶».
°࿔
💠 #علقمه؛ به حسب ظاهر، نهری است که از فرات منشعب است و در حقیقت؛
مقامِ جمع الجمعِ فراتِ باطن، و تمام آب‌های ظاهر است.
به عبارتی؛
#علقمه؛ عُلقۀ حقیقی و نقطۀ وصالِ خلوَت و جلوَتِ ماءِ حیات است.
و به این ترتیب؛
▣⇦ آبشخورِ حیاتِ تمام #موجودات، از علقمه است.

𑁍ܓ
🌊 امّا حیاتِ علقمه از کجاست؟

از آن والا مقامی که تمامِ فضائل را، پدر است.
آن رشیدْ قامتِ قمرْ صورت،
که به ندیدن و نفیِ خویش،
به شوقِ وصالِ علقمه پاسخ گفته، بسویِ آن رفته،
دست به زیر «آب‌هایِ تشنه به ید او»، برده؛
و بر رویِ بسترِ دستان مبارکش،
علقمه را حیات داده و پرورانده، و فرات و خلوَتِ آبها را انشاء کرده،
آنگاه؛
بذل جاه نموده،
آن «آبِ حیات یافته» را بر رویِ جاریِ آبها ریخته؛
تا دستانِ حیاتبخشِ مبارکش، در این جریان، محییِ آبِ حیاتِ موجودات شود وُ
خلوَتِ فرات، به جلوَتِ آبهای عالَم، ممدود گردد وُ قرار یابد.
♡••࿐
🍃اوست...
که محیی مقام جمع الجمعِ ماء حیات است.

حضرت اباالفضل العباس(؏)...
او که سقّای کربلایِ حقیقت است.
او که علقمه، به دستانِ حیات‌بخش او؛ حیاتِ فراتِ خلوَت و آبهای جلوَت است.
༆
🔆الحقّ...
که جز به ظهورِ حضرت «#اباصالح»المهدی (روحی فداه)، عالمیان از مقام «#عباس»بن علی(؏)، خبری نخواهند یافت و اسرارِ علقمه نیز بر آنها مکشوف نمی‌شود.
این است که علقمه؛ مقام حضرت «اباصالح»(عج) است تا به وحدت این حقیقت که ابجدِ نامِ «عبّاس»(؏) و «اباصالح»(عج)﴿۱۳۳﴾ یکیست، ارادتِ حضرتِ جمع الجمع(عج) به سقّای حضرتش(عج) «در مقام نورانیّت»، بر اهل نظر، روشن گردد.


🦋📝 #احسان_الله_نیلفروش_زاده

◦•●◉✿هو الساقی✿◉●•◦


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
↗️ t.me/ehsannil1 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

.
༺♡✾حضرت توحید، یا حبل المتین!
نَعْـبُـدُوا إیــّـاکَ نَعبُدْ نَسْـتَعین✾♡༻

┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈
༆


💠 «الصادق عن الله» امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

در حال نماز، آنقدر 🔻【إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعينُ】🔺 را تکرار کردم، تا آنرا از قائل آن شنیدم.
("حتی سمعتُ من قائلها" / 📚مفتاح الفلاح – شیخ بهائی، ص ۳۷۲).


🔳 ولیّ خدا (ع)، نفس حضرتِ باریتعالی، و خدائیتِ خداوندِ بیحدّ و عدّ است.
پس تکرار ولیّ خدا، در حدّ و عَدّ نیست. بلکه کرّاریّتِ بیقراری و رفت و شدِ جلال و جمالِ حضرت حق است. و آن، نفْسِ حرکت و #حیات حضرت «حیّ» می‌باشد که در زیارتِ حضرت بقیة الله روحی و ارواح العالمین لتراب مَقدمه الفداء، که نقطۀ بقایِ حضرت الباقی هستند، اینگونه به حضرتشان سلام می‌دهیم :

🔻『 السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا «عَيْنَ الْحَيَاة»』 🔺
(📚جمال الأسبوع - سیّد بن طاووس، ص۳۷)

حضرت بقیة الله (روحی فداه) «عَيْنَ الْحَيَاة» هستند. یعنی حیاتِ مطلق و مطلقِ حیات می‌باشند.
بنابراین حیاتِ ذاتیِ حضرت حیّ قیّوم، حضرت #عین_الحیاة ، بقیۀ خدا، خالصۀ خدا، مولا و مقتدایمان، حضرت حجّة بن الحسن العسکری (روحی و ارواح العالمین لذکرهما الفداء) می‌باشند.

آیۀ 【إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعينُ】 اشاره به انحصارِ عبادت و استعانت دارد.
عبادت؛ فنایِ عبد در معبود است. و اضمحلال کثرت در وحدت است . و سیر جمال به جلال است.
و استعانت که متجلّی کنندۀ مُعین و مستعان بودنِ حقّ است ؛ اضمحلال مُعین (یاری کننده) و مستعان بودنِ حقّ در مستعین (طلب یاری کننده) است. و اضمحلال وحدت در کثرت است. و سیر جلال به جمال است.


نقطۀ جمعیۀ عبادتِ خفا، و استعانتِ جلا، که در انحصارِ مطلقۀ ولیّ خداست؛ ظهورِ حیاتِ مطلقه حیّ قیّوم است.

🔲 خودِ آیۀ شریفۀ 【إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعينُ】؛
👈 آیتِ کرّاریّت و حیات است. یعنی نشانۀ #حرکت_ملئی و نوری حضرت حق می‌باشد.


ائمۀ اطهار علیهم السلام که نفسِ حضرت باریتعالی می‌باشند؛ مقام جمع الجمع هستند.
قابل و فاعل، سامع و قائل، عبد و معبود، مُستَعین و مُستَعان، در صفحۀ وجود «اصل الخیر» -یعنی حضرات آل الله (ع)-، معنا می‌شود و ؛

💎【كُلَّ شَيْ‏ءٍ أَحْصَيْناهُ في‏ «إِمامٍ مُبينٍ»】
(سورۀ حضرتِ یس -ص - ، آیۀ ۱۲)

بلکه ؛
💎〖إِنْ‏ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاه〗
(جامعۀ کبیره)

🔰 در تحلیل بیان می‌گردد :

آن وجود یگانه؛
🔹در مقام وحدت با حضرت حق( #مقام_خلوت - #مقام_جمع_نوری )؛ مذکورند و معبود.
🔸و در مقام کثرت و جلوَت (#مقام_جلوت - #مقام_فرق_نوری )؛ ذاکرند و عبد.



🍃 و امّا ...

هریک از ائمۀ اطهار علیهم السلام در عین یگانگی شخصیِ حقیقی؛ نمازهای مخصوص به خود دارند.
که هریک از این نمازها، جلوه‌ای از جلوات معراجیۀ آل الله علیهم السلام را ظاهر کننده است.
مؤمن به تمسک و اقامۀ هر نمازی از نمازهای آل الله (ع)؛ لبّیک آن حقیقت را گفته، و در آن مرتبه از تجلّی، به میزان معرفتش، فانی در آن رتبه میشود.

🔰 مستحضر آداب نماز مخصوص حضرت بقیة الله روحی فداه هستید:

دو رکعت مشابه نماز صبح، و یا اصلاً نماز #صبح، مشابهِ آن!
هر رکعت به آیۀ 【إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعينُ】 بایستی به تکرار تا عددِ صد، مکرِّر شوی؛ تا کرَّةِ حضرتِ #عین_الحیاة (عج) را بیابی.
اذکار رکوع و سجده هم بایستی به عدد ۷ (یعنی ابجدِ "ابد") اقرار کنی؛ تا در ازلیّتِ ازل و ابدیّتِ ابدِ حضرتشان (عج) فانی شوی.

ائمۀ اطهار علیهم السلام حقیقتِ حضرتِ حقّ‌اند و نور واحد. واحدِ حقیقی. که مطلق علی الاطلاق است.
ظهورِ حضرات(؏)، ظهورِ حضرت "الظاهر" عزّوجلّ است.

🌤 حضرات (علیهم السلام)؛
تا قبل از نقطۀ ظهور؛ باطن را به رعایتِ ظاهر، ظاهر می‌سازند.
ولی در نقطۀ #ظهور ؛ باطن را، به عینِ شخصیِ ظاهر، ظاهر می‌نمایند.
(دقت میخواهد!)

و آن، به دستانِ الهیِ عین الحیاة، حضرتِ بقیة الله (روحی فداه) است که در زیارت شریفشان می‌خوانیم:

💎"أنْتَظِرُ ظُهُورَكَ وَ ظُهُورَ الْحَقِّ عَلَى يَدَيْك‏"💎
منتظر ظهور شما و ظهور حضرت حقّ بر دستان مبارک شما هستم.
(جمال الاسبوع - سیّد بن طاووس، ۴۱)


🌤 صبح حقیقت چون به «ظهور» بدمد، نَفْس رحمانی حضرت عین الحیاة (عج)، نفَسی زند که تارِ دلها، به #قلب_الله بودنِ خودْ لرزانده، و تاری چشمها، به #عین_الله بودنِ خود، بزداید.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
↗️ t.me/ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🌤

.
༺◆ °• حیـﷻــــدر ؏•° ◆༻

🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🔘✾═─┅─┅


✿«الله اکبر» است و ملقّب به «حَیدَر» است✿
༆

🔰استسقا و تمنائی بر اسم مبارک «حیدر»:

💢بیان ۱: «حیدر»؛ صفت مشبّهه از ریشۀ «حَدَرَ»
(☜ فرود آمد، فرود آورد)
💢بیان ۲: «حیدر»؛ کلمۀ مرکّب از «حَیّ» (زنده) و «دَرَّ» (ریزِش کردن)
𒆳
طبقِ بیان ۱:
֎⇦«حیدر ؏»؛ والا مقامیست که بذلِ جاه فرموده و از مقام #کنز_مخفی وحدت، به جلوۀ کثرت، ظاهر گشته.

طبق بیان ۲:
֎⇦متصلاً و مِدراراً در ریزِش آمدنِ «حیّ» است.
𑁍࿐
۞شیر؛ طبق حالات مختلفش، نام‌های مختلفی دارد. مانند:
اسد، غضنفر، اُسامه، ضِرغام، لِیث، ضَیغَم، قَسوَرة.
و در حالت درندگی؛
☜#حیدر خوانده می‌شود.

با ذهن پاک از عالم حدود بخوانیم:
֎⇦ دَریدن؛ در عالم حدّ، مترتّبِ تصوّر دو نفس‌الأمر است که یکی، دیگری را بدَرد.
اما #دریدن در عالم حقّ و حقیقت؛ به اطلاق باید نظر شود. و آن نفسِ #درندگی است.
𒆳
که درندگی؛ جلالَست.
و مقابلش که جمالست؛ حیات.

۞بنابراین نه صرفاً از لفظ و معنای حدّی آن در عالَم کثرت، بلکه از #حق_الحقیق بودنِ حضرت #حیدر (روحی لإسمه الفداء) و #مقام_جمع_الجمع و #اطلاق حضرتشان، این لطیفه اشاره می‌گردد که:
«حیدر»؛
🍃֎⇦ عین شخصیِ «لاهوالاهو» است.
و جامعِ جلالِ #قتال و جمالِ #حیات است.
که تحلیلاً بیان می‌شود:
𒆳
❖ قتالِ مطلق؛ #لاهو ست
❖ و حیاتِ مطلق؛ #الاهو ست.
𑁍࿐
۞«#عین_الحیاة» بودن حضرات آل‌الله؏ در زیارات آمده⇣:
🔻«السلام علیک یا عین الحیاة»🔺

🗨⇦ «#الحیاة»؛ مطلق است.
یعنی؛ چشمۀ مطلقِ هر حیاتی.

❂☜اگر نفْسِ حضرت حیّ‌قیّومﷻ با نفْس حضرات آل‌الله؏ در دوئیّت باشد،[العیاذ بالله] چنین اطلاقی، ناصحیح و بلکه کفر و شرک است.
ولی چنین نیست.
حضرات آل‌الله؏، نفس حضرت حیّﷻ و بلکه خالصۀ اویند.
که در زیارت حضرت حیدر؏ می‌خوانیم:
🔹«السّلام علیٰ نفسِ الله تعالیٰ» 🔹
𒆳
♦️الغرض؛
چشمهٔ جوشندهٔ حیاتِ «اللّهی، که اکبر است»؛ حَیدر؏ است.
که حیّ مطلق، محیی مطلق، و حیات مطلق بودنِ حضرت #حیدر ؏؛
֎⇦ رشحه‌ای از رشحات «عین الحیاة» بودنِ حضرتشان است.
𑁍࿐
او «حیّ»ای نیست که در حدّ خلوت بماند.
بلکه از خفایِ «عینیّت»(#عین الحیاة)، خود را به خود (و #بخود) می‌دَرَد، و «الحیاة» را انشاء می‌کند.

💠 که حیدر؛ «حَیّ دَرّ» است و جوشندگیِ حیات مطلق.
و حیات مطلق؛ حیات لا إشاره و اشاره است و مسمّا و اسم و موصوف و صفتِ حقّﷻ، به نفْسیّتِ خویش، یعنی حیدر کرّار؏؛ محقَّق است.



🔅قُل هُوَ الحیدر اَحَد، #حیدر همان ذات صَمَد
«لَم یَلِد» باشد علیّ و مثل او «کُفواً احد»



🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده 🏴


°•○●°•🍃#الله_اکبر🍃•°●○•°
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil1 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

.
🌿۞ لطیفه‌ای از میلاد حضرت امام محمّد باقر (علیه‌السّلام)

﹏.𐫱 آغازترین جلوۀ آغاز؛ توئی! 𐫱.﹏

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾☀️✾═─┅─┅


☀️۞ «نَهار»؛ ظهرِ شرعی است.
این کلمه از ریشۀ «نَهر» است. که آن را #رود معنا می‌کنند.
و #ظهر؛ هنگامۀ #ظهور تامِّ شمس است.

🌊۞ روُد؛ آن است که روَندگی؛ ذاتش است. یعنی نفسِ #حرکت است و هر متحرّکی، از این روَنده، حرکت دارد.

🍃۞ عموماً، حرکت را «از جائی به جائی منتقل شدن» می‌دانند (❂☜ حرکت خَلئی)، در حالی که‌ «موجود بودن»؛ نفسِ حرکت است (❂☜ حرکت مَلئی). و سایر حرکت‌هایِ عالمِ حدود، ظهورِ این حرکتِ حقیقی می‌باشند.
[🔔 با چشم ظاهر؛ صرفاً حرکت‌های خلئی مشاهده می‌گردد].

🔰 بنابراین؛
تمامِ عالَم؛ به نفْسِ «بودن»؛ روَنده وَ متحرّک هستند و «دابّة» (یعنی؛ جنبنده) خوانده می‌شوند.

✨۞ و امّا؛ عالَم، چون ظهورِ «عِلمُ الله» است؛ «عالَم» نام دارد. و «عِلمُ الله»؛ آن روُدِ مطلق (نهر مطلق) و «روَندگی»ای است که می‌فرمایند:

🌊『العلمُ نهرٌ』
📚شرح الكافي‏، مازندرانی، ج‏۲، ص۷۰

🍃۞ #روندگی؛ صفتِ عُلیاءِ «تحرّک» است.
و حضرات ائمّۀ اطهار (علیهم‌ السّلام) که 🔻『عِلمُ الله』🔺 می‌باشند (📚التوحید - شیخ صدوق، ص۱۶۴)؛
❂☜ خودِ تحرّکِ مطلقه (یعنی صفتِ عُلیاءِ #حرکت) هستند، چنان که در زیارتشان می‌خوانیم؛

💢『بِهِمْ سَكَنَتِ السَّوَاكِنُ وَ تَحَرَّكَتِ الْمُتَحَرِّكَات』💢
به شما آل الله؏؛ تمام ساکن‌ها، ساکن هستند، و تمام حرکت کنندگان، متحرکند.
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۹۹، ص۵۴


✨۞ پس عالَم، جلوۀ علم الله، یعنی جلوۀ آل‌الله (علیهم‌السّلام) است.
🌊 و نهرِ مطلق؛ جریانِ حقیقتِ علم، و #روندگی_مطلق است.
🍃☜ در نتیجه؛ نفسِ #حیات؛ حضرات عِلم الله؏ می‌باشند. و هر نهری؛ رشحه‌ای از رشحاتِ حضرتشان؏ است ...

✨۞ و #نهار - که روشنی وَ #ظهر_شرعی است -، در حقیقت؛ #ظهور شمسِ حقیقت و حیات، یعنی ظهورِ آل‌الله (ع) است.
و ازین رو؛ نمازِ #ظهر، منسوب به راسِم عالَمِ وجود، یعنی؛ حضرت رحمةٌ للعالمین رسول اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) می‌باشد.


🌊۞ و امّا ...
🔷『رجبٌ نهرٌ في الجنّة』🔷
رجب؛ نهری در بهشت است.
📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۹۲

🌿☜ پس رجب؛ جاریِ عِلم در جنّتِ خفاست.
⁉️ ولیکن آن جاریِ علم در جنّت خفا؛
چطور پوستۀ خلوَت را می‌شکافد وُ در عالَم جلوَت ظاهر می‌گردد؟
༺𒆳
🔆☜ اوّلین روزِ ماه رجب؛
روزنۀ جریان و تحرّک علم مطلق، از خلوَت، به جلوَت است.
و آن روزی است که به میلادِ حقیقتش؛ پابرجاست.

✨۞ که روز اوّل ماه رجب؛ میلادِ شکافندۀ علمِ مطلق، و آورندۀ آن از خلوَت به جلوَت؛ یعنی حضرتِ امام محمّد باقر (روحی و ارواح العالمین لذکره الفداء) است.
و وجه تسمیه‌ی لقبِ #باقر، جز خودیّتِ حضرتشان نیست، که اینگونه آن را بیان می‌فرمایند:

⛲️『 يبقُرُ العِلمَ بقراً 』⛲️
او کسی است که وجودش، علمِ مطلق (علم الله) را به نحوِ خاصّ و تامّ و تمام، می‌شکافد.
📚الكافي (ط - دارالحديث)، ج‏۲، ص۵۲۲


🍃۞ رفیقا!
با این جاریِ معرفتشان آمدی؟!

🌊 ☜ رجبِ عِلم - که آن نهری است که از خفایِ جنّتِ لا اشاره، تا به جَلایِ زمانِ اشاره آمده -؛ با «باقر» بودنِ حقیقتِ آن آغاز می‌گردد (باقر؛ یعنی شکافنده).

⛅️ و حضرت امام محمّد #باقر علیه‌السلام؛ شکافندگیِ «#علم_الله» و #حیات و #حرکت، از خلوَت تا جلوَت هستند.

🌾 إن شاء الله برای درکی از میلادشان؛ به شُکر و عبودیّتشان، ساجد باشیم.



🦋🖊 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
↗️ t.me/ehsannil1 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

.
༺𐦍•لطیفه‌ای از «حیـــاء»•𐦍༻

☀️🌿
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅


❣️۞『 حـَـیــاء 』 که از مادّۀ «حیّ» است، جلوۀ «حیّ» بودنِ حضرت حقّﷻ است.
پس به عنوان مقدّمه؛ چند کلمه در مورد «حیّ» بودنِ حقّ تعالی بخوانیم، تا بحث در مورد «حیاء» بهتر روشن شود.

🍃۞ حضرت حقّﷻ؛ «الحیّ القیّوم» است.
«حیّ» اگر در صورتِ ظاهر باشد، در تعیّن حیات است. یعنی؛ زنده بودنِ ظاهری باید از آن هویدا باشد تا حیات، محسوس و مورد درکِ عموم واقع شود.

🔶 و امّا #حی_مطلق چطور است؟
[برای شرحِ #اطلاق؛
رجوع کنید به❂☜ https://t.me/ehsannil1/291]

🌿۞ اگر مطلقْ بودن برای «حیّ»؛ در حدِّ اطلاق باشد، باز هم فقط در تعیّنِ حیاتِ ظاهری باید آن را دید. یعنی؛ باید آثار حیات در این «حیّ»، ظاهر باشد، و گرنه آن را «حیّ» نمی‌دانیم!
🍃⇯⇦ این‌گونه «حیّ» بودن، مطلقِ حقیقی نیست. چرا که اصلاً اطلاقِ حقیقی با قید نمی‌سازد.

🍃۞ امّا «حیّ» بودنِ حقّ تعالی؛ #مطلق_حقیقی است، بدین معنا که؛ اطلاق برایش قید و حدّ محسوب نمی‌شود که مقهورِ حیّ بودنِ ظاهری باشد. بلکه او بر اطلاقِ حیّ بودنِ خویش نیز، اطلاق دارد.
🍃⇯⇦که یعنی؛ در حیّ بودن، #مطلق_علی_الاطلاق است.

⭕️ اشدّ بودنِ حیِّ مطلق؛ در آن حالی است که خلافِ ظاهریِ حیات، جلوه‌گر شود، ولی باز به قوّت و اطلاقِ «حیّ» بماند.
🍃⇯⇦ بدین بیان که؛ حضرت «حیّﷻ» به ولیّ مطلقِ خویش که تمامیّت و خودیّتِ اوست، به اطلاقِ «حیّ»، در نقطۀ مقابلِ حیاتِ ظاهری، جلوه می‌کند.
در نتیجه؛
❂☜ در شدیدترین وجهِ «حیّ» بودن؛ به جایِ ظهور در حالتِ 《حـیّ》 ، در 《میّت》بودن ظاهر می‌شود، در حالی که به عینِ میّت بودن، 《حـیّ》 است. چنان که مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلام) می‌فرمایند:

⚜️『 إِنَّ مَيِّتَنَا لَمْ يَمُت』⚜️
همانا مُردۀ ما هرگز نمرده است.
📚بحار الأنوار، ج‏۲۶، ص۶

🍃⇯⇦ یعنی؛ در همان نقطه که «میّت» است و صد البته که «میّت» است، «حیّ لا یموت» است و بلکه نفسِ حیات است که🔻【هُو حَيَاةٌ لَا مَوْتَ فِيهِ؛ التوحيد، للصدوق، ص۱۴۶ 】🔺.
و در زیارتنامۀ حضرت امام حسین (علیه السلام) در نیمه‌ی شعبان نیز می‌خوانیم:

🔻【 أَشْهَدُ أَنَّكَ قُتِلْتَ وَ لَمْ تَمُتْ】🔺
شهادت می‌دهم که کشته شده‌ای امّا نمرده‌ای‌.
📚 البلد الأمين و الدرع الحصين، ص۲۸۴

🌿۞ بنابراین؛ به 《حیّ مطلق》، در نفیِ مطلق خودِ، باید نظر شود، که قرآن می‌فرماید:

☀️﴿فِي الْقِصاصِ حَياةٌ﴾☀️
در قصاص حیاتی هست.
📘سورۀ بقره، آیۀ۱۷۹

🍃۞ که 《حیّ مطلق》؛ در نهایتِ 《حیّ》 بودن، نفیِ خود می‌کند.

🌿۞ و امّا؛
«الحیّ»؛ در حیثیتِ جلال است که نفیِ غیر می‌کند.

֎⫸ چون غیرِ حقّ تعالی؛ هر چه که باشد، نفسِ هلاکت و نیستی است، «الحیّ» که نفسِ حیات است، در این حیّ بودن، تمامِ غیر خود را [که «نیست» است] نفی می‌کند.

🍃⇯⇦ پس «الحیّ» در حقیقت؛ نفیِ غیر است، و #حیات، جلوۀ غیرتیّتِ مطلقۀ حقّ تعالی است.
که قرآن می‌فرماید:

💎﴿هُوَ الْحَيُّ لا إِلهَ إِلاَّ هُو﴾
📘سورۀ غافر، آیۀ۶۵

♦️☜ «هُوَ الْحَيّ»؛ معرّفیِ ذات حقّ تعالی است. که «الحیّ» کیست؟
֎⇦ آن که «لا إِلهَ إِلاَّ هُو» است، و دائماً در نفیِ غیر، در جهتِ اثباتِ خویش است.

🍃⇯⇦ و این اثبات (یعنی؛ الّا هو) که به #عین_شخصی آن نفی (یعنی؛ لا هو) است؛ همان "قیّوم" بودن خداوندﷻ است که در #آیة_الکرسی می‌خوانیم:

💎﴿اللهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّوم‏﴾
📘سورۀ بقره، آیۀ۲۵۵

🔰«اللهُ»؛ مبتداست، و «لا إله إلّا هو»؛ خبرِ آن است. یعنی؛ خودِ «اللهُ»، «لا إله إلّا هو» است. که در تحلیل بیان می‌شود:

✳️ «لا هو»؛ جلال است و «الحیّ»
✴️ «إلّا هو»؛ جمال است و «القیّوم»


[⚠️ دقّت کنیم که «لا هو» به #عین_شخصی ِ «إلّا هو» است. برای شرح #عین_شخصی؛
رجوع بفرمائید به❂☜ https://t.me/ehsannil1/299]


💠۞ و امّا؛ «لا إله إلّا هو»؛ مرتبه‌ای از #مراتب_توحید است. و افضل از این مرتبه، مرتبۀ🔻«لا هــو إلّا هو»🔺 است. و همان‌طور که؛
خودِ «اللهُ» تعالی؛【لا هـــو إلّا هـــو】 است،
خودِ «اللهُ» تعالی؛🔻【لا هــو إلّا هـــو】🔺 است.

🌿۞ الغرض؛
خداوندی که【لا هــو إلّا هـــو】 است؛ 【الحیّ القیّوم】است.
⧉

☀️⇯⇦ که『 الحیّ』 بودنِ خداوندﷻ؛ همان 《لا هو》 بودنِ اوست.
و 『 القیّوم』 بودنِ اوﷻ؛《إلّا هو》 بودنِ اوست که به عین شخصیِ یکدیگرند.

🍃۞ بنابراین، حقّﷻ؛
❂☜ به نفیِ «لا هو»؛ اشیاء را حیات می‌دهد، و نقطۀ حیاتِ اشیاء است.
❂☜ و به اثباتِ «إلّا هو»؛ آن‌ها را قوام می‌بخشد.

🔻و امّا؛ به همین مقدار به عنوان مقدّمه بسنده می‌کنیم تا در ادامه إن شاء الله لطائفی را در مورد 『 حَــیـــاء』 بخوانیم:


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•🔆👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻🔆•༻

☀️🌿‌

.

🕋 لطیفه‌ی تغییرِ قبله

─═༅࿇༅ ✨🕋✨ ༅࿇༅═─
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
─═༅࿇༅ ✨🕋✨ ༅࿇༅═─
𑁍

🍃 معنیِ «أیْنَما تُوَلّوا» چیست؟
هر طرف رو کنید، رویِ عـﷻــلے است

༆

🔰 قدم اوّل؛
مقدّمه

۞ امور در عالَمِ محدودات؛ صرفاً در تعیّن و حدِّ خودشان هستند. بعضی از امور؛ مفاهیم هستند و بعضی؛ مصادیق، امّا به هر حال مقیّد و محدودند. مثلاً مفهومِ «بشر» بودن؛ محدود به تعریفِ بشر می‌باشد وُ دارای مصادیقِ محدودِ مختلفی است.

۞ امّا وقتی از عالَمِ حدود، به سمت عالمِ بیحدّی و نور وارد شویم؛ «شخص حقیقی» مطرح می‌شود، بدین معنا که؛
❖⫸ وجودِ شخصِ حقیقی در عالم نور؛ شاخص وُ عَلَم وُ علمدارِ حقیقت است وُ همه‌ی مفاهیم وُ مصادیق، از وجودِ مبارکِ او (؏) انشاء می‌گردد.

❖⫸ و شخصِ حقیقی؛ #مطلق_حقیقی است. بدین معنا که؛ «#اطلاق» (☜ رهایی) برایش قید و حدّ محسوب نمی‌شود، بلکه از مطلق بودنِ خودش هم اطلاق دارد و رهاست، که این مطلب، همان معنای «مطلقِ عَلَی الإطلاق» بودنِ #وجود است.

(برای شرح #مطلق_علی_الاطلاق
ر.ک ☜ https://t.me/ehsannil3/291)

۞ بنابراین؛ شخصِ حقیقی، در قید هیچ تعیّنی نمی‌گنجد. و این «رها از قیود» وُ #اطلاق ☜ حیاتِ شخصِ حقیقی است.

❖⫸ به عنوان مثال؛
وقتی بیان می‌شود که «#رحمت» ☜ شخصِ حقیقی است، بدین معناست که؛ به تعیّن و ظاهرِ «رحمت» متوقف نمی‌شود، از این رو؛ شخصِ «رحمت»، تا نقطه‌ی مقابل خود - که «#غضب» است - هم ممدوداً؛ حاضر و ظاهر است.


🔰 قدم دوّم؛
«شخص بودنِ قبله»

۞ در مقدّمه‌ی فوق، بیان شد که شخصِ حقیقی؛ مطلقِ عَلَی الإطلاق است، بدین معنا که به حقیقتِ حیّ بودن ☜ از هر قیدی رهاست.

❂☜ و امّا راجع به #قبله؛ حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام می‌فرمایند:

🕋 «نَحْنُ قِبْلَةُ الله»
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۲۴، ص۳۰۳

❖⫸ ضمیرِ «نَحْنُ» در روایتِ فوق؛
❂☜اشاره به مرتبه‌ی #شخص وُ نفس وُ ذاتِ ائمّه‌ی اطهار (؏) دارد.

❖⫸ و عبارتِ نورانیِ این روایت، از نظر ادبی؛‌ جمله‌ی اسمیه است، که جمله‌ی اسمیه ☜ دالّ بر ثبوت و استمرار است. و ثبوتِ و استمرارِ حقیقی؛ آن هنگامی محقّق است که أمرِ مستمَر، أمرِ #ذاتی باشد.

❖⫸ و همان طور که مثلاً «قدرة الله» قدرتِ مطلقه است، و «عِلم‌ُالله» علمِ مطلقه می‌باشد ☜ «قبلةُ الله» هم قبله‌ی مطلقه است.

۞ بنابر نِکاتِ فوق؛
«نَحْنُ قِبْلَةُ الله» یعنی ☜ حضرات ائمّه‌ی اطهار (؏)؛ شخصِ قبله‌ی مطلقه هستند.

و اینکه شخصِ قبله هستند، بدین معناست که؛
مقام و مکانتِ قبله به هر مکانی که ظاهر گردد (یعنی؛ هر سمت و سوئی که قبله شود)‌ ☜ جلوات و رشحاتِ شخصِ قبله‌ی مطلقه؛ یعنی جلواتِ حضرات آل‌الله؏ می‌باشد.
و حتّی مجال به مفهومی دیگر کنار سلطنت و فراگیریِ خود نمی‌دهد، چه برسد به مصداق و مصادیقِ دیگر.

۞ بنابراین؛
«قبله» ☜ یک مفهوم در کنار مفاهیم دیگر نیست که مجالِ آن را پیدا کند تا مصداق یا مصادیق داشته باشد، بلکه شخصِ حقیقی است و از حقیقتِ «مطلقِ عَلَی الإطلاق» بودنِ خود؛ به جلواتِ مختلف، متجلّی می‌گردد.

۞ جمع‌بندی آنکه؛
❂☜ در مطلبِ تغییرِ قبله، بیتُ المقدّس (به عنوانِ قبله‌ی اوّل)؛ جلوه‌ای از جلواتِ شخصِ حقیقیِ «قبله» است. و چون شخصِ حقیقیِ «قبله»؛ #مطلق_علی_الاطلاق است، پس در تعیّن وُ قیدِ «بیت المقدّس»، خُشکیده و متوقّف نیست، بلکه؛ تغییرِ قبله ☜ ظهورِ #حیات و اطلاق و رهایی از قیودِ شخصِ حقیقیِ «قبله»(؏) است.


🕋✨
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
🕋✨
༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
.‌‌

.
🔰 سقّای مقام جمع الجمعِ #حیات

•┈•اا✾•༺ 🌕 ༻•✾اا•┈•

حیاتِ هر شیئی از #آب است(🔻﴿و جعلنا من #الماء کلّ شیء حیّ﴾🔺؛أنبیاء؏ ۳۹).

همه، به نوشیدن آب، #حیات دارند،
امّا ولیّ خدا؏، به آب نوشیدنش، حیاتِ به آب می‎بخشد.
آنان، دَلْو در چاه می‎اندازند؛ حیات را از آب می‌‏کشند تا زنده بمانند،
امّا...
او(؏)، به دَلوی که در چاه می‌اندازد؛ حیات را به آب می‌کِشد، تا آب را زنده نماید.


🌊 #فرات - که شیعۀ امیرالمؤمنین(؏) می‌باشد(📚كامل الزيارات،ص۴۹)-؛ مبدأ تمام آبهای عالَم است که فرمودند؏؛ «ماء الفرات؛ أوّل ماء قدّس الله؛📚وسائل الشيعة،ج‏۱۴،ص۵۱۶».
°࿔
💠 #علقمه؛ به حسب ظاهر، نهری است که از فرات منشعب است و در حقیقت؛
مقامِ جمع الجمعِ فراتِ باطن، و تمام آب‌های ظاهر است.
به عبارتی؛
#علقمه؛ عُلقۀ حقیقی و نقطۀ وصالِ خلوَت و جلوَتِ ماءِ حیات است.
و به این ترتیب؛
▣⇦ آبشخورِ حیاتِ تمام #موجودات، از علقمه است.

𑁍ܓ
🌊 امّا حیاتِ علقمه از کجاست؟

از آن والا مقامی که تمامِ فضائل را، پدر است.
آن رشیدْ قامتِ قمرْ صورت،
که به ندیدن و نفیِ خویش،
به شوقِ وصالِ علقمه پاسخ گفته، بسویِ آن رفته،
دست به زیر «آب‌هایِ تشنه به ید او»، برده؛
و بر رویِ بسترِ دستان مبارکش،
علقمه را حیات داده و پرورانده، و فرات و خلوَتِ آبها را انشاء کرده،
آنگاه؛
بذل جاه نموده،
آن «آبِ حیات یافته» را بر رویِ جاریِ آبها ریخته؛
تا دستانِ حیاتبخشِ مبارکش، در این جریان، محییِ آبِ حیاتِ موجودات شود وُ
خلوَتِ فرات، به جلوَتِ آبهای عالَم، ممدود گردد وُ قرار یابد.
♡••࿐
🍃اوست...
که محیی مقام جمع الجمعِ ماء حیات است.

حضرت اباالفضل العباس(؏)...
او که سقّای کربلایِ حقیقت است.
او که علقمه، به دستانِ حیات‌بخش او؛ حیاتِ فراتِ خلوَت و آبهای جلوَت است.
༆
🔆الحقّ...
که جز به ظهورِ حضرت «#اباصالح»المهدی (روحی فداه)، عالمیان از مقام «#عباس»بن علی(؏)، خبری نخواهند یافت و اسرارِ علقمه نیز بر آنها مکشوف نمی‌شود.
این است که علقمه؛ مقام حضرت «اباصالح»(عج) است تا به وحدت این حقیقت که ابجدِ نامِ «عبّاس»(؏) و «اباصالح»(عج)﴿۱۳۳﴾ یکیست، ارادتِ حضرتِ جمع الجمع(عج) به سقّای حضرتش(عج) «در مقام نورانیّت»، بر اهل نظر، روشن گردد.


🖊️🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


◦•●◉✿هو الساقی✿◉●•◦

➠ 🆔 t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
➠ 🆔 t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
➠ 🆔 instagram.com/ehsan_nil


🍃

https://www.instagram.com/p/CMiRFMvpSZH/?igshid=e830phk44cwf
.

.
༺♡✾حضرت توحید، یا حبل المتین!
نَعْـبُـدُوا إیــّـاکَ نَعبُدْ نَسْـتَعین✾♡༻

┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈
༆


💠 «الصادق عن الله» امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

در حال نماز، آنقدر 🔻【إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعينُ】🔺 را تکرار کردم، تا آنرا از قائل آن شنیدم.
("حتی سمعتُ من قائلها" / 📚مفتاح الفلاح – شیخ بهائی، ص ۳۷۲).


🔳 ولیّ خدا (ع)، نفس حضرتِ باریتعالی، و خدائیتِ خداوندِ بیحدّ و عدّ است.
پس تکرار ولیّ خدا، در حدّ و عَدّ نیست. بلکه کرّاریّتِ بیقراری و رفت و شدِ جلال و جمالِ حضرت حق است. و آن، نفْسِ حرکت و #حیات حضرت «حیّ» می‌باشد که در زیارتِ حضرت بقیة الله روحی و ارواح العالمین لتراب مَقدمه الفداء، که نقطۀ بقایِ حضرت الباقی هستند، اینگونه به حضرتشان سلام می‌دهیم :

🔻『 السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا «عَيْنَ الْحَيَاة»』 🔺
(📚جمال الأسبوع - سیّد بن طاووس، ص۳۷)

حضرت بقیة الله (روحی فداه) «عَيْنَ الْحَيَاة» هستند. یعنی حیاتِ مطلق و مطلقِ حیات می‌باشند.
بنابراین حیاتِ ذاتیِ حضرت حیّ قیّوم، حضرت #عین_الحیاة ، بقیۀ خدا، خالصۀ خدا، مولا و مقتدایمان، حضرت حجّة بن الحسن العسکری (روحی و ارواح العالمین لذکرهما الفداء) می‌باشند.

آیۀ 【إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعينُ】 اشاره به انحصارِ عبادت و استعانت دارد.
عبادت؛ فنایِ عبد در معبود است. و اضمحلال کثرت در وحدت است . و سیر جمال به جلال است.
و استعانت که متجلّی کنندۀ مُعین و مستعان بودنِ حقّ است ؛ اضمحلال مُعین (یاری کننده) و مستعان بودنِ حقّ در مستعین (طلب یاری کننده) است. و اضمحلال وحدت در کثرت است. و سیر جلال به جمال است.


نقطۀ جمعیۀ عبادتِ خفا، و استعانتِ جلا، که در انحصارِ مطلقۀ ولیّ خداست؛ ظهورِ حیاتِ مطلقه حیّ قیّوم است.

🔲 خودِ آیۀ شریفۀ 【إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعينُ】؛
👈 آیتِ کرّاریّت و حیات است. یعنی نشانۀ #حرکت_ملئی و نوری حضرت حق می‌باشد.


ائمۀ اطهار علیهم السلام که نفسِ حضرت باریتعالی می‌باشند؛ مقام جمع الجمع هستند.
قابل و فاعل، سامع و قائل، عبد و معبود، مُستَعین و مُستَعان، در صفحۀ وجود «اصل الخیر» -یعنی حضرات آل الله (ع)-، معنا می‌شود و ؛

💎【كُلَّ شَيْ‏ءٍ أَحْصَيْناهُ في‏ «إِمامٍ مُبينٍ»】
(سورۀ حضرتِ یس -ص - ، آیۀ ۱۲)

بلکه ؛
💎〖إِنْ‏ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاه〗
(جامعۀ کبیره)

🔰 در تحلیل بیان می‌گردد :

آن وجود یگانه؛
🔹در مقام وحدت با حضرت حق( #مقام_خلوت - #مقام_جمع_نوری )؛ مذکورند و معبود.
🔸و در مقام کثرت و جلوَت (#مقام_جلوت - #مقام_فرق_نوری )؛ ذاکرند و عبد.



🍃 و امّا ...

هریک از ائمۀ اطهار علیهم السلام در عین یگانگی شخصیِ حقیقی؛ نمازهای مخصوص به خود دارند.
که هریک از این نمازها، جلوه‌ای از جلوات معراجیۀ آل الله علیهم السلام را ظاهر کننده است.
مؤمن به تمسک و اقامۀ هر نمازی از نمازهای آل الله (ع)؛ لبّیک آن حقیقت را گفته، و در آن مرتبه از تجلّی، به میزان معرفتش، فانی در آن رتبه میشود.

🔰 مستحضر آداب نماز مخصوص حضرت بقیة الله روحی فداه هستید:

دو رکعت مشابه نماز صبح، و یا اصلاً نماز #صبح، مشابهِ آن!
هر رکعت به آیۀ 【إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعينُ】 بایستی به تکرار تا عددِ صد، مکرِّر شوی؛ تا کرَّةِ حضرتِ #عین_الحیاة (عج) را بیابی.
اذکار رکوع و سجده هم بایستی به عدد ۷ (یعنی ابجدِ "ابد") اقرار کنی؛ تا در ازلیّتِ ازل و ابدیّتِ ابدِ حضرتشان (عج) فانی شوی.

ائمۀ اطهار علیهم السلام حقیقتِ حضرتِ حقّ‌اند و نور واحد. واحدِ حقیقی. که مطلق علی الاطلاق است.
ظهورِ حضرات(؏)، ظهورِ حضرت "الظاهر" عزّوجلّ است.

🌤 حضرات (علیهم السلام)؛
تا قبل از نقطۀ ظهور؛ باطن را به رعایتِ ظاهر، ظاهر می‌سازند.
ولی در نقطۀ #ظهور ؛ باطن را، به عینِ شخصیِ ظاهر، ظاهر می‌نمایند.
(دقت میخواهد!)

و آن، به دستانِ الهیِ عین الحیاة، حضرتِ بقیة الله (روحی فداه) است که در زیارت شریفشان می‌خوانیم:

💎"أنْتَظِرُ ظُهُورَكَ وَ ظُهُورَ الْحَقِّ عَلَى يَدَيْك‏"💎
منتظر ظهور شما و ظهور حضرت حقّ بر دستان مبارک شما هستم.
(جمال الاسبوع - سیّد بن طاووس، ۴۱)


🌤 صبح حقیقت چون به «ظهور» بدمد، نَفْس رحمانی حضرت عین الحیاة (عج)، نفَسی زند که تارِ دلها، به #قلب_الله بودنِ خودْ لرزانده، و تاری چشمها، به #عین_الله بودنِ خود، بزداید.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
↗️ t.me/ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🌤

.
■ «یوم الطُّفوف»؛ مجمع حیرانی!
● سخن پانزدهم :
مقام رضا؛ انشاء حزن و عزا

🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🔘✾═─┅─┅

🌙 محرَّم؛ مَحرَم دلهایِ محزون، و ملجأ نفوسِ مفتون و شیداست. آن حزنی، که مَنشأ بهجت و سرور و خوشیِ حقیقیست که در دعایِ استهلالِ این ماه - با اینکه ماهِ #حزن است -، از خداوند، #هشت مطلب و مطلع را طلب می‌کنیم.
طلب می‌کنیم :

◄"اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِالْأَمْنِ وَ الْإِيمَانِ وَ السَّلَامَةِ وَ الْإِسْلَامِ وَ الْغِبْطَةِ وَ السُّرُورِ وَ الْبَهْجَةِ وَ الْحُبُورِ"►
خدایا!
ماه محرم را بر ما ، امان و ایمان و سلامت و غبطه و سرور و بهجت و خوشحالی قرار ده.
(📚إقبال الأعمال،ط - القديمة، ج‏۱، ص۱۹)


◾️ ماه محرّم است، ماهِ عزای حسینی (ع)...
اهل دنیا، غم و اشک و اندوهِ ظاهری عزاداران را می‌بینند و از حقائق بی‌خبرند. ◆"وَ ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِه‏"◆ (و خدا را چنان كه سزاوار منزلت اوست نشناختند/ انعام، ۹۱).
پس؛
معطّلشان مَشو!
بگذار و بگذر... ◆"قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ في‏ خَوْضِهِمْ يَلْعَبُون‏"◆ بگو: «الله»، آن‏گاه آنها را واگذار كه در ياوه‏‌گويى خود بازى كنند! (دنبالۀ آیۀ مذکور).

#لیالی_عشر ، سایه افکنده و کشتیِ نجات در بحر عمیق و موّاجِ عوالِم هستی، لنگر انداخته، تا به قداسَتِ بی‌خویشی خویش (#اطلاق)، هر خویشتنی را از خودِ متعیّن رها ساخته و به خودِ لاتعیّنی مطلق، بها دهد.

این سخن؛ خاضعانهْ عرضِ ادبی است به ساحتِ مقدّس ارباب و صاحب نفْس و نَفَسِمان، حضرت سیّد الشهدا(ع) و یاران گرامی‌شان.
به استمداد و بیانی از روایتِ مشهورِ #ریان_بن_شبیب ؛ دستِ گدائی‌مان را بر آستانِ رأفتِ حضرت انیس النفوس، مُهیِّج «أَحْزَانَ يَوْمِ الطُّفُوف»، آقاجانمان، علی بن موسی الرضا (ع) بلند کرده و رزقِ عزایِ جدّ بزرگوارشان را با بیانِ معرفتی که خواهیم خواند، طلب می‌کنیم.


°•❁🔳🔲🔳❁•°


پیش از این، در مورد اسماء توقیفی حضرت حقّ و ائمۀ اطهار(ع) در #کانال_معرفة_الحق اشاراتی بیان شد.
(رجوع بفرمائید به 👈 https://t.me/ehsannil3/186 )

به همان قوّت که اسماء باریتعالی، توقیفی و برخاسته از ذات، و ظاهر و وصفی از باطن است؛ اسماء ائمۀ اطهار(ع) چنین‌اند. و مدّ وجودِ ائمۀ اطهار(ع)، اسماء یاران خاصّ آل الله (ع) (و نیز افراد خاصّ، مکان‌ها و زمان‌های خاص) برخاسته از حقیقت وجودی ایشان بوده و حاویِ اسراری است، چنان که پیش‌تر، در بعضی از مقالات همین کانال (#کانال_اللطائف_الالهیة ) در مورد توقیفی بودن اسماء و القابِ خواصّ یاران آل الله(ع)، مطالبی به جریانِ رزقِ الهی، بیان شد.
(در مورد؛ حضرتِ #ام_البنین س، حضرت #جابر ع، حضرت #سلمان ع ، حضرت #میثم ع، امکنۀ خاصّ مثل #شام ، #عراق و ازمَنۀ خاصّ مثل #عاشورا و قسّ علی هذا).


✾•◆🔲◆•✾

🔰یکی از یاران حضرات آل الله(ع) جنابِ «ریّان بن شبیب» است.

✓🔳 «#شبیب»؛ صفت مشبهه از «شبب» است و به معنایِ آن کسی است که درکِ بالائی از #جوانی و #حیات دارد.
در عالم حقیقت؛ «شبابِ مطلق»، ✿«سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّة»✿ یعنی حضرت امام حسن مجتبی(ع) و حضرت امام حسین(ع) هستند.

کسی که محظوظ از وجودِ ائمۀ اطهار(ع) شده باشد؛ «شبیب» است و جوانِ حقیقی، و بهره‌مند از حیاتِ حقیقت و جنّتِ جاودانگی‌ست.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.