✨

🍃۞ بیان شد که #صوم؛
֎⇦ ظهور صمدیّت حضرت حقّﷻ است و از صمدیّت است که حضرت حقّ نمی‌خورد و نمی‌نوشد و نمی‌خوابد و زاد و ولد ندارد وُ صوم؛ عبادتی در نفیِ «لا هو» است که شرحش گذشت.

🔰 و امّا؛
خداوندﷻ مطلقِ حقیقی است.
بنابراین؛
֎⇦ نخوردن، ننوشیدن، نخوابیدن و زاد و ولد نداشتنِ حقّﷻ - که از جلالیّت حقّﷻ است - بایستی در #اطلاق دیده شود.

🍃⇯֎↲ بدین معنا که؛
این جلالیّت، حدّ او محسوب نمی‌شود که اگر در خوردن بیاید، خدشه به جلالش وارد شود.
بلکه حقّﷻ به «ولیّ»ش (ع) - که #مطلق_علی_الاطلاق است و تمامیّتِ حقّﷻ، و باطن و نفْس حقّﷻ است -، [به #اطلاق] در مقیّدات می‌آید.

(🔔 برای شرح #مطلق_علی_الاطلاق رجوع بفرمائید به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil3/291)


🍃⇯֎⇦ بنابراین؛
ولیّ حقّﷻ (ع)، در خوردن و آشامیدن و خوابیدن و زاد و وَلَد کردن می‌آید و در عینِ حالِ این افعال؛
֎⇦ مَثَلِ «قل هو الله احد، الله الصمد ، لم یلد و لم یولد ، و لم یکن له کفواً احد» (سورۀ توحید) است.

🔰 چنان که حضرت رسول اکرم (ص) به مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (ع) می‌فرمایند:

🔅〖مَثَلُكَ مَثَلُ‏ قُلْ‏ هُوَ الله أحَد〗🔅

📚المحاسن، ج‏۱، ص۱۵۳


🍃⇯֎↲ بنابراین؛ ولیّ خدا (ع) [به #عین_شخصی]، در همان نقطه که می‌خورد وُ می‌آشامد وُ می‌خوابد وُ زاد و ولَد دارد؛
֎⇦ در جلالَت و صمدیّت و تنزیهِ از خوردن و آشامیدن و خوابیدن و زاد و ولد است.

🌿❂☜ و این؛ کمالِ جلال و اطلاقِ خداوندﷻ است که در خلوَتِ #جلال نمی‌ماند، بلکه به ولیّ‌اش (که حاقُّ الحاقًّ اوست)، در تمامِ این افعال آمده، ولی در عین حال (#عین_شخصی)، منزّه از این افعال است.

🍃۞ و با افعال ولیّ‌ُالله(ع)؛ تمامِ این افعال در عالم، انشاء و ترسیم می‌شود.
بدین معنا که؛
֎⇦ حقّﷻ؛ از لااشارۀ جلالی، به اشارۀ جمالی، توسّط حضرات آل‌الله (ع)، این صوَر را رقم می‌زند و در حقیقت؛ سماوات و ارض را ترسیم می‌نماید و «فاطر» آنهاست.


🔰حضرت حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻〖 كنتُ‏ كنزاً مخفياً
فأحببتُ أن أعرف
فخلقت الخلق لكي أعرف〗🔺

✾ من گنج پنهانی بودم ...
پس دوست داشتم شناخته شوم؛
پس خلق را آفریدم تا شناخته شوم.

📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۸۴، ص۱۹۹


🍃⇯֎↲ مخفی بودنِ «کنز»؛
֎⇦ اشاره به مقامِ #جلال و لاإشاره بودنِ حقّﷻ است.
«لا هو»؛ جلالیّتِ حضرت حقّﷻ است و ماندن در نفیِ «لا هو»؛ محدود و مقیّد بودنِ جلال می‌باشد که برای حضرت حقّﷻ [نستجیرُ بالله!] نقص است.

🍃۞ خداوندﷻ که به صمدیّت، حقیقتِ صوم است؛
֎⇦ به «ولیّ»اش (ع) در افطار و شکافتن و ظهور می‌آید. یعنی؛ در جلالِ لا إشاره بودن و مخفی بودن، متوقّف نمی‌شود، بلکه جلال را در جهتِ جمال می‌شکافد و «فاطریّتِ» او ظهور می‌کند.
چنان که قرآن می‌فرماید:

💎【 «فاطِـــرِ» السّماواتِ وَ الأرض
وَ هُوَ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَم】💎

✾ آفریدگارِ آسمان و زمین است
و مى‌خوراند و خورانده نمى‌شود.

📘 سورۀ انعام، آیۀ ۱۴

🍃⇯֎↲ از این جهت؛ اوﷻ اصلِ «افطار» است وُ اسم مقدّس اوﷻ «فــاطـــر» است.


✓♦️ بنابراین خداوندﷻ به صوم (روزه)؛
برای مؤمن پرده از حقایق عالم برمی دارد. بدین صورت که؛
🍃֎⇦ او را نهی از مفطرات می‌کند که؛ «لا تأکُلْ» (نخور)، «لا تَشرِبْ» (ننوش)، «لا»، «لا» و «لا» إلی آخره (سایر مفطرات - مفطرات عملی، مفطرات خُلقی، مفطراتِ ذاتی).

⇜۞ تا آنجایی که: «لا تکُنْ»
یعنی؛ #نباش ...

🍃⇯֎↲ که در اصل، از اوّل هم نبودی.
که همۀ اشیاء في نفسِهِ «هالِكٌ» و «فان» هستند، چنان که قرآن می‌فرماید:

🔻【كُلُّ شَيْ‏ءٍ هالِكٌ إلّا وَجْهَه‏】🔺

✾ هر شیئی [همین الان] هالک است؛
مگر وجه اوﷻ.

📘 سورۀ قصص، آیۀ ۸۸


✓♦️ آنگاه؛ خداوندﷻ با «افـطـــار» به روزه‌دار نشان می دهد که جز «وجه الله» چیزی نیست. که؛
🍃֎⇦ آن که می‌خورْد و می‌نوشید و می‌خوابید و زاد و ولد داشت؛ تو نبودی!
بلکه «وجه الله» بود. یعنی؛ ولیّ من بود و جلواتِ او‌ (ع)

🍃֎⇦ و توحید را در مقاماتِ توحید افعالی و صفاتی تا توحید ذاتی نشان می‌دهد.

[چنان که بحمدالله در لطیفۀ چهارم از همین سلسله‌مقالات شرح داده شده است.]


⭕️ بنابراین؛
به صورتِ تلخیص و در تطبیقِ با آیۀ فوق بیان می‌شود:

◉ «كُلُّ شَيءٍ هالكٌ» ❂☜ صیام
◉ «وَجْهَه» ❂☜ افطار

که؛
🔻【كُلُّ شَيْءٍ هالكٌ إلّا وَجْهه‏】🔺
֎⇦ ظهورِ 🔹【لا اله الا الله】🔹است.

🍃⇯֎↲ چرا که هر شیئی؛ آیۀ اللهﷻ است.
و 🔹【لا اله الا الله】🔹(لاهوالّاهو) را در نقطۀ تکوین، نشان می‌دهد.


🍃۞ که در تحلیل ‌می‌گوییم:

✳️ خودیّتِ هر شیئی؛ جلوۀ «لا هو»؛ و #صائم است.
که در نفْسِ #صیام؛
🍃֎⇦ به وجه حقّﷻ در بقا و افطار و «الّا هو» است.

✳️ و «#افطار»؛
🍃֎⇦ ظهورِ فاطریّت حقّﷻ در عبدی است که در صوم و جلال بوده است.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

✨

🍃۞ به بیانی دیگر:

🔰 اوّلاً؛
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند:

🔻【 إنَّ اسمَ عــلــيٍّ (؏) «مكتوبٌ» علىٰ كلّ شيءٍ】🔺

✾ اسم علی(؏) بر هر شیئی نوشته شده است.

📚 مشارق الأنوار، ص۲۳۶


🔰 ثانیاً؛
قرآن می‌فرماید:
💎【«کُــتِــبَ» عَلَيْكُمُ الصِّيامُ】💎
📘 سورۀ بقره، آیۀ ۱۸۳

🔰 و ثالثاً؛
حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) می‌فرمایند:
🔻【نحْنُ الصِّيَامُ】🔺
📚 بحار الأنوار، ج۲۴، ص۳۰۳


⚜۞ جمع‌بندی اینکه؛
🍃֎⇦ حقیقتِ و شیئیّتِ هر شیء، آن #مکتوب است که نامِ مبارک مولیٰ «علیّ؏» است. که حقیقتِ صیام؛ و علوّ و جلالت حضرت حقّﷻ است.

🍃⇯֎↲ و به اسمِ مبارکِ حضراتِ «الأسماء الحسنیٰ؏»؛ ارکان هر شیئی پر شده است، چنان که در دعایِ کمیل می‌فرمایند:

🔹〖بأَسْمَائِكَ الَّتِي مَلَأَتْ أَرْكَانَ كُلِّ شَيْء〗🔹


🍃֎⇦ و در زیارت رجبیّه می‌خوانیم:

💠〖 فَبِهِمْ مَلأْتَ سَماءَكَ وَ أَرْضَكَ
حَتّى ظَهَرَ [أَنْ] لا إِلهَ إِلَّا أَنْت〗💠

✾ خداوندﷻ به آل‌الله (علیهم السلام)
[که صمدیّتِ حقّﷻ هستند]؛
آسمان و زمینش را پُر نمودی تا «لا إله إلّا أنت» ظاهر شد.

📚 إقبال الأعمال، ج‏۲، ص۶۴۶


🍃⇯֎↲ بنابراین؛
حقّﷻ به صیام که «تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص» است وُ #اخلاص که «لا إلَهَ إلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الإخلاص» است؛
֎⇦ مؤمن را از تکوین به تشریع،
أمر می‌فرماید که:

🍃 «روزه‌دار باش!
تا موالیانت را از تکوین تا تشریع ببینی وُ طلب کنی.» 🍃


✅ نکته:
«افطار»؛ مصدرِ باب اِفعال است. و باب افعال؛ برای متعدّی کردن است. یعنی؛
🍃֎⇦ فعل، از #فاعل به #مفعول؛ تعدّی و کشانده می‌شود.
پس در معرفتِ این نکته بخوانیم که؛
❂☜ #فاطر چون در قوّتِ فاطریّت است، مُفطِر (افطار کننده) را ترسیم می‌کند.


⚜۞ خداوند به «لا هو»؛ عالم کثرات را ترسیم می‌کند، و به «الّا هو»؛ عالم کثرات را جمع می‌نماید.

❀⇯֎↲ روزه‌دار؛

◾️ به #امساک و ترک عمل (که ظهور «لا هو»ی حقّﷻ است)؛
🍃֎⇦ «لا شیء» بودن خود را در وجود خویش می‌یابد.

◽️ و به #افطار (که ظهور «الّا هو»ی حقّﷻ است)؛
🍃֎⇦ فاطریّت و باقی بودنِ «وجه‌الله» در وجودش متجلّی می‌شود.


✴️ بنابراین؛
هر امساکی، جلوۀ «لا هو» است،
و هر افطاری، جلوۀ «الّا هو» است.
🍃֎⇦ و فنای هر شیء در بقای «وجهُ‌الله»؛
در صیام و افطار نشان داده می‌شود.


🍃۞ صیام و افطار؛ هر دو یک حقیقت است و حقیقتِ حقّﷻ است که ظاهر شده است.
یعنی؛
🍃֎⇦ صیام و افطار، همان حقیقتِ «لا اله الّا الله»، که همان کلمۀ اخلاص یا کلمۀ توحید است، می‌باشند، که:

🔻〖لا إِلَهَ إلّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الإخلاص〗🔺

📚 توحید صدوق، ص ۲۳۴

این است که در دعای افطار آمده است:

«الحمدُ للهِ الذي أَطْعَمَنِي هَذَا مِن رِزْقِهِ،
مِنْ غَيرِ حَوْلٍ مِنِّي وَ قُوَّةٍ»
ستایش خدا را که مرا از روزی خود غذا داد
بدون اینکه حول (یعنی ظاهر) و قوّه‌ای (یعنی باطن) از من باشد.

📚 اقبال الاعمال ، ج۱،ص۲۴۴

🔷 «مِنْ غَيرِ حَوْلٍ مِنِّي وَ قُوَّةٍ» یعنی «لا حول و لا قوّة إلا بالله»، «هو الأول و الآخر و الظاهر و الباطن» و در یک کلام؛ خداوند متعال ظهور کرده است.

🔰 که غایتُ الغایات؛
حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها) می‌فرمایند:

◄◃ 『 الصِّــيَـــامَ تَـثْبِــيتاً لِلْإِخْــــلَاص』▷►

✾ روزه؛ ثبـــاتِ اخــــلاص است.

📚 علل الشّرائع، ج۱، ص۲۴۸


🔲 بنابراین، #عبد حقّﷻ؛

❒🌑⇦ به #صیام - که شدّتِ «لا هــــو»ی حضرت حقّﷻ است -، در نهی آمده، و در جلالیّتِ حضرت حقّﷻ است. و از این رو؛ صومِ او مخفی است و بروز و ظهوری ندارد.

❒🌕⇦ و به #افطار، در شکافتنِ جلالیّت، در جهتِ جمالِ حضرت حقّﷻ و تجلّیِ اوست. و از این رو؛ افطار کردنش آشکار است.


⚜۞ این است که تجلّیِ حضرت حقّﷻ در شهر رمضان بیشتر از ایّام دیگر است، که؛

🌑☜ صوم؛ تجلّیِ جلالِ خداوند است وُ
🌕☜ افطار؛ تجلّیِ جمال خداوند است وُ این دو:
🌗☜ یک حقیقت دارد و آن؛ «لا هو الّا هو» است.


❇️ قُوُت و غذا خوردنِ صائم در موقع افطار، قَوّت است. و قوّت؛
🍃֎⇦ نشانی از قیام است و مناسبِ قیام، لَیل است، چنان که قرآن می‌فرماید:

💎【قُـــمِ اللَّيْلَ إلّا قَليلاً】💎

✾ شب را جز به اندکی برخیز.

📘سورۀ مزّمل، آیۀ ۲

🍃֎⇦ و از این رو؛
در #لیل، #افطار صورت می‌گیرد.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

✨

🫖☕️ و امّا در مورد افطار دادن؛

🔰 حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) می‌فرمایند:

🔻〖منْ فَطَّرَ صَائِماً فَلَهُ أَجْرٌ مِثْلُه〗🔺

✾ هر کس روزه‌داری را افطاری دهد،
همانند او پاداش خواهد داشت.

📚 من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص۱۳۴


🔰 و حضرت امام موسای کاظم (علیه‌ السّلام) می‌فرمایند:

🔻〖 تفَطُّرُكَ أَخَاكَ الصَّائِمَ أَفْضَلُ مِنْ صِيَامِک〗🔺
✾ افطاری دادنِ تو به برادر روزه‌دارت،
از روزۀ خودِ تو برتر است.

📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۷


🍃⇯֎↲ تا جایی که در مورد افطاری دادن می‌فرمایند:
❂☜ آزاد کردن یکی از فرزندانِ حضرت اسماعیل (علیٰ نبیِّنا و آله و علیه السّلام) است‌.

🌿۞ یا به طور کلّی می‌فرمایند:

💠 هر افطاری؛
معادل آزاد کردنِ بندۀ مؤمنی است.
📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج١، ص٧


🔰 و در ادعیۀ این ماه مبارک می‌فرمایند:

🔻〖 اللَّهُمَّ وَ إِنَّ لَكَ فِي كُلِ لَيْلَةٍ مِنْ لَيَالِي شَهْرِنَا هَذَا
رِقَاباً يُعْتِقُهَا عَفْوُك وَ يَهَبُهَا صَفْحُكَ
فَاجْعَلْ رِقَابَنَا مِنْ تِلْكَ الرِّقَاب〗🔺

✾ خداوندا!
در هر شب از شب‌های این ماه؛
افرادی را عفو تو آزاد و گذشتِ تو می‌بخشد.
🤲🏻 ما را نیز جزء این افراد قرار ده ...

📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۴۴


🍃⇯֎↲ دقّت بفرمایید که می‌فرمایند:
《فِي كُلِ "لَيْلَةٍ" مِنْ لَيَالِي شَهْرِنَا》
که اشاره‌ است به اینکه این آزادسازی در #شب است، که شب؛
❂☜ هنگام افطار می‌باشد.


✨۞ پس روزه‌دار؛ به برکت صیام - که حضور و ظهور خداوندﷻ است در او -؛
🍃֎⇦ آزاد شدۀ خداوندﷻ است و «#جلال» را به «#جمال»؛ آزاد و رها می‌سازد ...


💫⇯֎↲این اسارت و این آزادی؛
مافوقِ الفاظی است که در ما مرسوم است!
که این آزادی؛
🍃֎⇦ جلالِ لا تعیّن را به جمالِ تعیّنات می‌کشاند و از اطلاقِ خوبی‌ها تا مقیّدات می‌آید ...

🌿❂☜ تا جایی که حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) وقتی در ماه رمضان وارد می‌شدند، حقیقتِ آزادگیِ جلال به جمال را در ظاهر، جاری می‌فرمودند ...
بدین صورت که؛
اسیران را آزاد می‌کردند و به سائلین عطا می‌نمودند.

📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۷


✨۞ النّهایة؛
صائم در جلالِ حضرت حقّﷻ است،
و ماندن در حدِّ جلال، حکم اسیر بودن را دارد ...

اما #افطار؛
🍃֎⇦ آمدن از جلال به جمال است،
و افطاری دادنِ صائم؛
حکم آزاد سازی را دارد ...





🌿«الحمد لله فاطرِ السّمواتِ و الأرض»🌱




🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_افطار

─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

◉

🔻
〖 🔔 چند تذکّرِ ضمنی:

➊ خداوند متعال و حضرت امام حسین (علیه السّلام) دو وجود نیستند.
➋ مقامات؛ خودِ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) هستند و مطلبِ بیرونی نیست، بلکه ذاتشان است.
➌ دادنِ مقامات؛ ظهورِ «بودنِ» مقامات است.
➍ «صاحب اختیاری»، یعنی؛ تو نفسِ اختیاری. می‌توانی در اطلاق و خلوتِ «اختیار» بمانی و کشته نشوی، و یا می‌توانی به اطلاقِ عَلَی الإطلاق بودنِ «اختیار»؛ از خفا بیرون آئی و به حسبِ ظاهر هم کشته شوی.
➎ «می‌توانی»؛ بیانِ خودیّت حضرت (؏) است و نه اذنِ بیرونی، برای انتخاب〗
🔺


◉⇯⇦ پس به چند مطلب، دقّت بفرمائید:

🍃۞ مطلب اوّل؛

حضرات آل‌الله (؏) چه به ظاهر کشته شوند، و چه کشته نشوند، ❂☜ «شهید» هستند.

֎⇦ چنان که برای محبّ آل‌الله (؏) این مطلب هست که محبّ به هر طریقی بمیرد، #شهید، مرده است (🔻『مَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ شَهِيداً』🔺؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۶۵، ص۱۳۷). پس به طریقِ أولیٰ برای حضرات (؏) مسئلۀ دور از ذهنی نیست.

֎⫸ و این مطلب؛ تسامح، تشبیه، مجاز، تلویح و مانند آن، و یا اصطلاح نیست. حتّی تأویلِ بیرونی هم نیست. بلکه؛
֎⇦ حقیقت است.
این چشمانِ گرفتار به عالم حدود است که اجازۀ دیدنِ حقیقت را نمی‌دهد!


🍃۞ مطلب دوّم؛

همین جا و به مناسبتِ این بیان، عرض می‌شود:

֎⇦ حدیثی برای شهادت ظاهری حضرت بقیة الله (؏) دیده‌ نشد. امّا با این حال، به هر حالی از دنیا رحلت بفرمایند، در تمامیّتِ شهادت هستند. مطلبی هم که در کتابِ الزامُ النّاصب به صورتِ حکایتی از شهادتِ حضرت(عج) بیان شده است؛ روایت نیست. و توضیحِ بیش از این در مجالِ این مقاله نیست.



🍃۞ مطلب سوّم؛

حضرتِ مولیٰ امیرالمؤمنین (؏) هم به شمشیرِ ظلم، شهید شدند.
❂☜ امّا دقت دارد که حضرتِ مولیٰ (؏) به شمشیرِ آلوده به سمّ به شهادت رسیدند.
یعنی؛
֎⇦ هم به شمشیر و هم به سمّ.
و یعنی؛
֎⇦ «مقتول و مسموم» در یک نقطه ظاهر شده است.


✓ 🔲⇯⇦ که اوّلاً:
مسموم شدن، حیثیتِ خلوتی شهادت است و مقتول شدن (یعنی به شمشیر، شهید شدن) حیثیتِ جلوتی شهادت.

✓ 🔲⇯⇦ و ثانیاً:
حضرتِ مولیٰ (؏) «سه روز» بعد از ضربَتِ شمشیرِ ظلم، بر اثرِ سمّ شهید شدند.

که اینجا؛ این شرح کوتاه لازم است:➷

🔘 #شهادت؛ نقطۀ جمعیۀ شاهد و مشهود است.
و
«شهید»؛ ❂☜ وحدتِ شاهد و مشهود است.

◉ ⇦ «شهید»، صفت مشبّهه است که اسم فاعل (شاهد) و اسم مفعول (مشهود) را فرا گرفته است.

✅ ⇯⇦ «سه روز» در شهادت، با «سه روز» در میلادِ حضرت مولیٰ (؏) و در کعبه ماندنِ حضرت(؏) یک حقیقت است.

(برای شرح بیشتر؛ رجوع شود به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil2/39)

◉⇯⇦ «سه روز»؛ سه روزِ حدّی نیست، بلکه حقیقتِ «ایّام» است. که «ایّام الله»؛ حقیقتِ «ایّام» است.

༺◆ 🔰 که در مورد «ایّام الله» حضرت امام محمد باقر (علیه السّلام) می‌فرمایند:

🔲〖ايــّـام الله عزّ و جلّ ثلاثةٌ:
يوم يقوم القائم،
و يوم الكَـــرَّة،
و يوم القيامة〗🔲

✾ روزهای خداوند عزّ و جلّ سه روز است:
روز قیام حضرت قائم آل محمد (ص)،
روز رجعت،
و روز قیامت.

📚 البرهان في تفسير القرآن، ج۳، ص۲۸۶


✿⇯⇦ «ایّـــام الله» ❂☜ حقیقت تمامِ «ایّام»، بلکه حقیقتِ سال و ماه، بلکه حقیقتِ ساعت و دقیقه و ثانیه و آنیه، بلکه حقیقتِ تمام اشیاء می‌باشد.

֎⫸ «ایّـــام الله»؛ در هر شیئی، فارق و فارغ از زمان و مکان، جاری و ساری است.

که «ایّـــام الله»؛
❂☜ ظهورِ نورانیّت و «یوم» بودنِ حقّﷻ است.
که خداوند؛ حقیقتِ روشنیِ روز است.

☀️⇯⇦ حقیقتِ «یوم»؛ آن «نور» است. که؛
【اللهُ نورٌ】
خداوند؛ نور حقیقی است.
و جانِ عالمِ وجود و سموات و ارض، آن نور است،
چنان که می‌فرماید:
【اللهُ نورُ السموات و الارض】
📘 سورۀ نور، آیۀ ۳۵

◉⇯⇦ پس؛ «ایّـــام الله» را در ذره ذرّۀ عالم باید بیابیم و ببینیم، و نه صرفاً در سه روزِ حدّی.

که هر شیئی؛
֎⫸ #ذات و #صفت و #فعلی دارد،
֎⫸ و #دنیا و #برزخ و #قیامتی.
֎⇯⇦ و «ایّام الله» که سه روز است، حقیقتِ آن سه می‌باشد.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
◉

◉

۞ بنابراین؛
حضرتِ مولیٰ (؏) که در نوزدهمِ ماه رمضان به ضربت شمشیرِ آلوده به سمّ ابن مُلجمِ ملعون، مضروب می‌شوند، و در بیست و یکم ماه رمضان شهادتشان را نشان می‌دهند؛ این #سه روز؛
֎⫸ تجمیعِ عالم به اصل و اوّلِ خویش است.

◉⇯⇦ که آن که حقیقتِ کعبه است و خود، کعبۀ مستوره است؛
(🔻〖مَثَلُ عَلِيٍّ (ع) فِيكُمْ كَمَثَلِ الْكَعْبَةِ الْمَسْتُورَةِ〗🔺
📚بحار الأنوار، ج۳۸، ص۱۹۹)
و در کعبه‌ای متولّد می‌شود که خود، ربّ آن است، آن کعبه‌ای که «دحوُ الأرض» و گسترده شدنِ عالَم از تحتِ آن می‌باشد؛

֎⇯⇦ چنین مولایی و ربّی؛ در محرابِ نمازی به شهادت می‌رسند که رو به سوی #کعبه است و در هنگامِ ضربتِ شمشیرِ آلوده به سمّ (یعنی مقتول و مسموم یک‌جا) می‌فرماید:
▪️《 فُزتُ و ربّ الکعبه》▪️

◉ یعنی؛
⇯↲ خود بر خود، و در خود، چنان که عالم را ترسیم نمودم، تجمیع کردم.


۞ #محراب؛ محلّ صلاة است و 🔻〖الصلوةُ؛ #معراج المؤمن〗🔺، که این؛ قوسِ #صعود است.

۞ و #محراب؛ محلّ حَرب است. حَربی که، کثرت را در وحدت فانی و مضمحل می‌کند.

֎⫸ بنابراین: #محراب؛ محلّ تجمیع و صعود است.

◉⇯⇦ حضرتِ مولیٰ (؏)؛ جمع کنندۀ عالم هستند، چنان که حضرتِ رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

⤵️〖 أَنَا أُقَاتِلُ عَلَى التَّنْزِيلِ
وَ عَلِيٌّ ع يُقَاتِل‏ عَلَى التَّأْوِيل‏〗⤴️

من بر تنزیل (نازل و ترسیم کردن) می‌جنگم
و علی (؏) بر تأویل (به اوّل بازگرداندن و تجمیع کردن) می‌جنگد.

📚بصائر الدرجات، ج‏۱، ص۳۰۹


⤵️ #تنزیل (نازل کردن)؛
֎⫸ قوسِ نزول عالم است.
⤴️ #تأویل (به اوّل برگرداندن)؛
֎⫸ قوسِ صعود عالم است.
࿐
✿⇯⇦ حضرت رسول اکرم (ص) و حضرت مولیٰ (؏)؛ نفسِ واحده هستند. بنابراین؛ این دو قوس، همان «قاب قوسَیْن» است که چون حقیقتشان در ابهامِ #جلالت و لاتعیّنی است، «أوْ أدنیٰ» (یا نزدیک‌تر) می‌باشند.

[پایانِ شرح کوتاه راجع به شهادت]

࿐
✓ 🔲⇯⇦ و ثالثاً:
راجع به نوزدهم ماه رمضان که روز ضربت خوردن است؛
۱۹؛
تعداد حروفِ 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺 است.

◉⇯⇦【بسم الله الرحمن الرحیم】اسمِ اعظمِ خداوندﷻ است.
(『 بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم؛ اسْمُ اللهِ الْأَعْظَم』/ 📚 مهج الدعوات؛ سیّد بن طاووس، ص۳۱۶).


🌿۞ عالَمِ اسماء از اسم اعظم نشأت گرفته و انشاء شده است.

✿⇯⇦ به 【بسم الله الرحمن الرحیم】 و خصوصاً به باءِ ابتدایِ آن، عالمِ اسماء؛ ترسیم شده است.
که اصلاً【بسم الله الرحمن الرحیم】؛
֎⫸ جانِ تمام اشیاء است و بلکه ربوبیّتِ خداوندﷻ در ترسیمِ عالم است که در ادعیه هم به آن اشاره شده است.
مثلاً:

🔳『 بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ بِسْمِ‏ اللهِ خَيْرِ الْأَسْمَاءِ
❂☜ بسْمِ اللهِ «رَبِّ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى وَ رَبِّ الْأَرْضِ وَ السَّمَا»』 🔳

📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۱، ص۴۷۱


🔰 و حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

🔻〖ظهر الموجودات مِن باءِ «بسم الله الرّحمن الرّحیم»〗🔺
📚 بحرالمعارف، ص۴۵۶


🔰 که حضرتِ مولیٰ (؏) می‌فرمایند:

🔻〖أنا النّقطةُ تحت الباء〗🔺
📚جامع الأسرار، ص۴۱۱


۞ پس خوب دقّت شود:

✓ 🔲⇯⇦ اینکه حضرت مولیٰ (؏) در روز ۱۹ ماهِ رمضان، مضروب می‌شوند، این مضروب شدن و کشته شدن و مضمحل شدنِ مقامِ #جلال، برای آمدن در مقامِ ظاهر و جمال است.
یعنی؛
֎⫸ به این ضربت؛ مقامِ جلال، مضمحل در مقامِ جمال می‌شود.
و به عبارتی؛ وحدت به این ضربت، مضمحلِ در کثرت می‌گردد.

❂☜ در اینجا؛ حضرت مولیٰ (؏) از【نفسِ واحده】، به ظهور در حضرتِ رحمةٌ للعالمین (ص)، راسمِ عالم می‌شوند.

◉⇯⇦ پس نوزدهمِ ماهِ رمضان؛
ظهورِ «أَنَا أُقَاتِلُ عَلَى التَّنْزِيل»ی است،
که حضرت رسول اکرم (ص) در وصفِ خود می‌فرمایند.

۞ عالَم؛ ترسیم می‌شود.
امّا همۀ عالَم، ظهورِ سه روز بودنِ «ایّام الله» است. یعنی؛
֎⇦ ذات و صفت و فعل.
یا به عبارتی؛
֎⇦ دنیا و برزخ و قیامت.

✿⇯↲ #سه روز بعد؛ یعنی بیست و یکمِ ماهِ رمضان، حضرت مولیٰ (؏) بر اثر سمِّ آن شمشیر ملعونِ ازل و ابد یعنی؛ ابن ملجمِ لعین، شهادتِ خویش را ظاهر می‌نمایند.

❂☜ آن روز (یعنی؛ روز ۲۱) تمام شدنِ رسمیّت عالم است (رسم شدن عالم و ادامۀ آن، یعنی؛ حدوث و بقاء).

֎⫸ حالا حضرتِ مولیٰ (؏) عالم را تجمیع می‌نمایند.

◉⇯⇦ پس بیست و یکمِ ماهِ رمضان؛
ظهورِ «وَ عَلِيٌّ (ع) يُقَاتِل‏ عَلَى التَّأْوِيل»ی است،
که حضرت رسول اکرم (ص) در وصفِ مولیٰ (؏) می‌فرمایند.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
◉

◉

🌿۞ در روز هفدهم ربیع الأول، یعنی؛ روز میلاد حضرت خاتم الانبیاء (صلوات الله علیه و آله و سلّم)، زیارتِ حضرت مولیٰ (؏) وارد شده است.

✿⇯⇦ در زیارتنامۀ حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) در روز میلاد حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) با چنین انشائی به حضرت مولیٰ (؏) سلام داده می‌شود:

۞ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا «سَيِّدَ الشُّهَدَاءِ» ۞

📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص۶۰۸


✓ ❑《سیّد الشّهداء》؛
֎⫸ اطلاق و نهایتِ «شهید» بودن است که شاهد و مشهود را بِتَمامِهِ گرفته است.

⤵️ ترسیم عالم؛ به حضرت رسول اکرم (ص) است.
⤴️ و تجمیع عالم؛ به حضرت مولیٰ (؏) است.


◈↲ ترسیم؛ نقطۀ شاهدیّت است،
◈↲ و تجمیع؛ نقطۀ مشهودیّت.

◉⇯⇦ میلادِ حضرت رسول اکرم (ص)؛ ترسیم است و زیارتِ حضرت مولیٰ (؏)؛ تجمیع است.
◈◈↲ جمع شدنِ این دو مورد در یک نقطه؛
֎⫸ «شهید» بودن، بلکه؛ «سیّد الشهداء» بودن است.

❂☜ پس سلامی که به حضرت مولیٰ (؏) می‌دهیم؛ سلام به حقیقتِ شهود و شاهد و مشهود است، که به عینِ شخصیِ شهادت، سلام می‌دهیم و اشاره به «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) می‌کنیم.


➰🔲 با معرفت به مقامِ نورانیّتِ حضرات آل‌الله (؏) بیان می‌شود:

✿⇯⇦ حضرت أباعبدالله‌الحسین (؏) که در اُبُوَّتِ «عبدالله» بودنْ، اُبوّتِ بر رسول اکرم (ص) داشته و فرمایشِ【 أنا مِن حسین (علیه السّلام)】وصف نبویِ (ص) این حقیقت است؛
֎⫸ در نقطۀ بُنُوَّت، به حکمِ «الولدُ سِرِّ أبیه»، سرّ پدر بزرگوارشان، یعنی؛ حضرت مولیٰ (؏) هستند.

❂☜ بنابراین؛ «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) را در «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت أباعبدالله‌الحسین (؏) جستجو باید کرد.

◉⇯⇦ که نقطۀ «سیّد الشهداء» بودنِ مولیٰ (؏)، از سرّ ایشان، یعنی؛ حضرت أباعبدالله‌الحسین (؏) است.


🔰 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:
🔻【حسین منّی و أنا مِن حسین】🔺

⤵️֎⇦ به【حسینُ منّی】؛
حضرت امام «حسین» (علیه السّلام) که سرّ وحدت، یعنی؛ سرِّ مولیٰ امیرالمومنین (؏) هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در یایِ «منّی» یعنی؛ حضرت «رحمةً للعالمین» رسول الله (ص) شده و عالم، #ترسیم می‌شود.

⤴️ ֎⇦ به【 أنا مِن حسین】؛
حضرت رحمةٌ للعالمین رسول اکرم (ص) که راسمِ عالم و سیّد الکونین و «کافةَ للنّاس» هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در «حسین» (علیه السّلام) (یعنی سرّ حضرت مولیٰ ؏) شده و عالم، #تجمیع می‌شود.

⤵️➰⤴️ ֎⇦ و حضرت مولیٰ (؏)؛
به ابوّتِ حضرت امام حسین (ع) و اخوّتِ حضرت رسول اکرم (ص)؛
֎⫸ واسطۀ مطلقۀ این حقیقت هستند.
از این جهت؛
◉ در سه روز، شهودِ شاهد و مشهود را به شهادتشان ظاهر می‌نمایند.

✓ 🔲⇯⇦ که این سه روز با بیانِ اخیر،
اشاره دارد به؛

🌕 مقامِ #جلوت شهادت
🌗 مقامِ #جمعیۀ شهادت
🌑 مقامِ #خلوت شهادت

◉⇯⇦ بدین صورت که؛

🔘 روز نوزدهم؛
֎⫸ ترسیم عالم به 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ وحدت در کثرت یعنی؛ کشته شدنِ وحدتِ خلوتی در کثرتِ «جلوتی» است.

❂☜ پس روز نوزدهم؛
ظهورِ مقامِ جلوتیِ شهادت است. در نتیجه؛
֎⇦ روزِ ضربت خوردن با #شمشیر است. در حالی که مسموم بودنِ شمشیر که در خفاست، در این روز ظاهر نمی‌شود.

🔘 روز بیستم؛
֎⫸ مقامِ جمع الجمعِ شهادت است که هم شدّت ضربۀ شمشیر و هم شدّت سمّ ظاهر شده است. هم رأس مبارک شکافته بود و هم سمّ، در چهرۀ مبارکِ حضرت مولیٰ (؏) نمایان شده بود. یعنی؛
֎⇦ هم مقامِ خلوتِ شهادت، و هم مقامِ جلوتِ شهادت به یک باره در ظهور آمد.

✅ نکته‌ای در حاشیه:
در روز بیستم، اهل ایمان برای حضرت مولیٰ (؏) «#شیر» می‌آوردند.
«شیر»؛ مثَلِ عِلْم است. و عِلْم، جانِ تمام عالَم است. و اصلاً از وجوهِ تسمیه‌ برای «عالَم»؛
֎⫸ علمِ حضوری است که جانِ آن است.

◉⇯⇦ و جانِ عالَم؛ خودِ مولیٰ (؏) هستند. پس کسانی که شیر می‌آوردند؛ پیش‌تر از قیامت، مختارانه فانیِ در حقیقتِ خویش و شیرۀ وجودِ خویش، یعنی؛ حضرتِ مرتضیٰ علی (؏) شدند.


🔘 روز بیست و یکم؛
֎⫸ تجمیع عالم به نقطۀ بــاء 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ کثرت در وحدت یعنی؛ کشته شدنِ کثرتِ «جلوَتی» در وحدتِ «خلوتی» است.

❂☜ پس روز بیست و یکم؛
ظهور مقامِ خلوتیِ شهادت است، در نتیجه؛
֎⇦ روزِ اثر کردنِ سمّ است، در حالی که ضربۀ شمشیر در این روز مخفی است.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
◉

◉


◉⇯⇦ حضرت اباعبدالله‌الحسین سیّدالشّهداء (؏)؛ سرّ حضرت امیرالمؤمنین (؏) هستند. که سرّ مولیٰ (؏)، دقیقاً و عیناً و شخصاً سرّ خداست.


❒ حضرت سیّدالشّهداء (؏) از فریادِ بی شرمانۀ⦅بُغْضِاً لِأبیک⦆ دشمنانِ ملعون، به شهادت رسیدند.
[یعنی؛ به خاطرِ بغضی که به پدر گرامیشان داشتند، حضرت سیّدالشّهداء (علیه السّلام) را شهید کردند.]


🔴 ۞ حضرت امام حسین (؏)؛ «ثـــار الله» بوده و خونِ مطهرشان؛
🔻『 سَکَنَ في الخُلد』🔺است.
(زیارتنامۀ حضرت؏؛ 📚 الكافي، ج‏۴، ص۵۷۶)
و حقیقتِ ازلیّت و ابدیّتِ حقّ تعالیٰ می‌باشند ...


▪️ ملعونی سنگی به رأسِ مبارک حضرت سیّدالشّهدا (علیه السّلام) زد و «خون» مبارکِ ایشان جاری شد. حضرت (؏) دست زیر خون‌ها برده و به «محاسنِ» مبارک مالیدند.


🔔 دقّت کنیم که از ولیّ خدا (؏) صحبت می‌شود! که واحدِ اشارۀ به او، اشارۀ به خدایِ لا إشاره است.
⇩ پس دل بدهیم و دقّت را روانه کنیم:


◉ #خون ولیّ خدا؛
֎⇦ بی‌قراری است وُ مقامِ جلالِ حقّ تعالیٰ.
(#مقام_جمع_نوری)

◉ «#محاسن» ولیّ خدا؛
֎⇦ «حُسن» است و قرار و مقامِ جمالِ حقّ تعالیٰ.
(#مقام_فرق_نوری)


↯ ❂☜ و اینکه حضرت (؏)، خون مطّهرشان را به محاسنِ مبارکشان می‌کشند، یعنی؛
֎⇦ جلال و جمال را به یک‌باره، در وجهِ مبارک نمایان می‌کنند. و یعنی؛
֎⇦ تمام صفات جلال و تمام صفاتِ جمال حقّ تعالیٰ در این وضو ساختنِ با خون، ظاهر می‌شود.


⇯֎ و این کار را فقط کسی می‌تواند انجام دهد که مافوقِ تعیّنِ جلال و تعیّنِ جمال باشد. کسی که حقیقتِ ذاتِ خدا بوده و آنچنان اطلاقی دارد که قیدِ جلال و قیدِ جمال را برمی‌دارد و هر دو را در وجهِ مبارک، نمایان می‌کند.


🍃۞ این حقیقت؛ جمع کردنِ مقامِ خلوتِ شاهد و مقامِ جلوتِ مشهود، در حضرتِ سیّدالشّهداء (علیه السّلام) است.


🔲⇯⇦ حضرت سیّدالشّهداء (علیه السّلام) که سرّ پدر گرامیشان هستند، «سیّدالشّهداء» بودن را در هنگامۀ ضربۀ آن ملعون در حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین (علیه السّلام) نمایان می‌سازند و محاسنِ مبارکِ حضرتِ جانْ، مولیٰ امیرالمؤمنین (علیه السّلام) به خون مبارکِ ایشان خضاب می‌شود.


֎⇯⇦ «سرّ» مطلق، هر چقدر هم در آشکار شدن باشد؛ باز در کتمانِ سرّ بودن است.
یعنی؛ در تمام ظهور هم که بیاید، باز هم سرّ است و در خفاست و متلبّسِ به فاش شدنِ ظلمتی و حدّی نمی‌گردد.
که اگر متلبّس شود، - العیاذُ بالله - خودیّت خدا محدود به حدِّ ظلمتی شده است و - نستجیرُ بالله - اصلاً خدائی نخواهد بود.

❂☜ بنابراین؛ حضرت سیّدالشّهداء (؏) خون مبارک را به آسمان پرتاب می‌کردند و این حقیقت را ظاهر فرمودند که دستْ یازی به سرِّ الهی هرگز امکان ندارد و این حقیقت را نمایان ساختند که:

🔻【يُريدُونَ أَنْ يُطْفِؤُا نُورَ الله بِأَفْواهِهِمْ
وَ يَأْبَى الله إِلاَّ أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ】 🔺

می‌خواهند نور خدا را با دهان‏هاى خود خاموش كنند!
ولى خداوند نمی‌گذارد تا اين كه نور خود را كامل كند ...
و هر چند كافران خوش ندارند.

📘سورۀ توبه، آیۀ ۳۲



دشمنت کُشت ولی نورِ تو خاموش نشد
آری آن جلوه که فانی نشود نورِ خداست




🔥«أَلَا لَعْنَةُ الله عَلَى الظَّالِمِينَ»🔥



#شهادت_مولی_امیرالمؤمنین_علی_علیه‌السلام
🏴 🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده





─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

◉


💫۞ آیۀ 🔻【إنّا لله و انّا إلیه راجعون】🔺(سورۀ بقره، آیۀ ۱۵۶) که معروف به کلمۀ #استرجاع است؛ یک بیان ساده نیست.

❂☜ بلکه جانِ همۀ اشیاء است.
و مؤمنین از #تکوین تا #تشریع، مُقِرّ به آن هستند؛
(🔻【الَّذينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُون‏】🔺).

🔳 که #آیه_استرجاع؛
֎⇦ ظهورِ توحیدِ حقّﷻ است و عالَم را در حدوث و بقاء گرفته است.

❀ حال؛
به تحلیل عرض می‌شود که؛
֎⇦ غفّار بودنِ حقّﷻ در اشیاء؛ جانِ 🔻【إنّا إلیه راجعون】🔺 است.


۞ ماه رمضان، از حقیقتِ «رمضان» بودنِ خداوندﷻ؛ و ظهورِ غفاریّت و جلالِ خداوندﷻ در هر شیئی است. چنان که حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله می‌فرمایند:

🔻【إنّما سُمِّي رمضان لأنَّ رمضان يرمض الذّنوب】🔺

✾ همانا رمضان برای این «رمضان» نامیده شده است که گناهان را می‌سوزاند.

📚 رياض السّالكين، ج۶، ص۱۱


◉⇯⇦ و همان طور که بحمدالله بارها بیان شده است؛ ذنب بزرگ؛ «بودنِ» در کنار «بودِ» خداست.
چرا که وجودی؛ کنارِ وجود حضرت رمضان (عزّ و جلّ) نیست.

☀️֎⇦ و ماه رمضان؛ ظهورِ «رمضان» بودنِ حقّﷻ است. یعنی؛ نقطۀ ظهورِ جلالَت و غفاریّت حقّﷻ است. که جلالِ حقّﷻ؛ خودِ حقّﷻ است چنان که در دعایِ مجیر، حضرت حقّﷻ را با اسمِ «#جلال» صدا می‌زنیم («يَا جَلَال»‏).


⁉️ کجاست که خداوند نباشد؟
کجاست که جلالِ حقّﷻ که خودیّت حقّﷻ است، نباشد؟

◉⇯⇦ پس آن که در ماه رمضان که ظهورِ جلالیّتِ حقّﷻ است، مغفور نشد، اصلاً در سلسلۀ وجود نیست.
❖֎⇦ و #مؤمن به رمضان بودنِ حقّﷻ، لبّیک می‌گوید، ولی کافر؛ تمرّد می‌کند.


🔰 و امّا؛
֎⇦ در احادیثی به روز #عرفه هم در کنار ماه رمضان اشاره فرموده‌اند. مثلاً می‌فرمایند:

▼〖منْ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ
لَمْ يُغْفَرْ لَهُ إِلَى قَابِلٍ إِلَّا أَنْ يَشْهَدَ عَرَفَة〗▲

✾ کسى كه در ماه رمضان آمرزيده نشود، تا ماه رمضان آينده آمرزيده نمی‌شود، مگر آنكه عرفه را شهود کرده باشد.

📚 من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص۹۹


🔲 بیان می‌شود که؛
֎⇦ #روز_عرفه یک روز در برهۀ زمان نیست.
بلکه حقیقتِ عرفان و شناخت خداوندﷻ است که از اطلاق خود، در قیدِ روزِ باشکوهی به نام #عرفه ظاهر شده و به اشاره می‌آید. چنان که در ادعیۀ روز چهاردهم ماه مبارک رمضان می‌خوانیم:

🔻 【اللَّهُمَّ لَا أَجِدُ شَافِــعـــاً إِلَيْكَ إِلَّا «مَعْــــرِفَــــتِي»】🔺

✾ خدایا! شافعی به سوی تو الّا معرفتم نیافتم.

📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۱۴۹


◉⇯⇦ شافع، خودِ خداوندﷻ است که به ولیّ‌اللهِ مطلقش ظاهر می‌شود. و شفیع، ولیِّ اوست و هیچ حدّ زمانی و مکانی ندارد.

◉⇯⇦ و معرفت به خداﷻ هم؛ خودیّتِ خداوندﷻ است که از حقیقتِ خودش تا حدّ مصنوع بودن می‌آید، چنان که می‌فرمایند:

🔻«الْمَعْرِفَةُ صُنْعُ الله»🔺

📚 كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج۲، ص۶۱۰




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
◉

◉


۞ الغرض؛
֎⇦ تمام سال؛ بسطِ ماه مبارک رمضان است. و قَــدَر و حتّی ابرام و قضای الهی از اینجاست. و برای همین سفارش شده است که رزق و روزیِ یک سال خود بلکه عُمْر خود را در این شب مبارک بخواه که سراسر سعه است و برکت.


🔰 مثلاً مرتّباً در ادعیۀ مربوط به لیلة القدر از خدا می‌خواهیم:

🔻〖 اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي حَجَ بَيْتِكَ الْحَرَامِ
فِي عَامِي هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ مَا أَبْقَيْتَنِي ...
وَ زِيَارَةِ قَبْرِ نَبِيِّكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
وَ فِي جَمِيعِ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ «فَكُنْ لِي» ...〗🔺

📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۲۴


◉⇯⇦ و از خداوندﷻ زیارت خانۀ محترمش و زیارت قبر نبی مکرّمش (ص) و همۀ حوائج دنیا و آخرت را می‌خواهیم تا جایی که به حقیقت از اوﷻ می‌خواهیم که برای ما باشد («فکن لی»).


۞ می‌فرمایند همۀ آنچه که باید در سال، جاری شود، در لیلة القدر رقم می‌خورد. به خاطر همین است که هر چه می‌خواهی در لیلةالقدر بخواه و بسیار سفارش می‌فرمایند که در لیلة القدر بسیار دعا کن که 🔻【 إلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّب】🔺 (سورۀ فاطر، آیۀ ۱۰).

◉⇯⇦ و در عینِ اینکه در ترسیم دنیا و آخرت و سالِ خود دعاگو هستیم، سفارش شده به خواندن دعای جوشن کبیری هستیم که مرتباً در آن «خَلّــصنا مِن النّـــار یا ربّ» می‌گوییم و از ناری که بطنِ کثرات است، به ربّ خود التجاء داریم که مبادا در استدعایِ من، و در ترسیم اسماءُالله در وجودم، تعیّنی از کثرات، و توقّف به حدود و عالم فرقِ کثرتی باشد!


۞⇦ این چیزی از آن معرفتی است که در آیات قرآن و روایات، حضرات آل‌الله (ع) روزی فرموده و بحمد الله فهمانده‌اند که ماهِ رمضان با این برکات را در قلبش نظاره کن که:

💓〖 قَلْبُ شَهْرِ رَمَضَانَ لَيْلَةُ الْقَدْرِ〗💓
✾ قلب ماه رمضان؛ لیلة القدر است.
📚 من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۹۹


و:

🔻〖ليْلَةُ الْقَدْرِ هِيَ أَوَّلُ السَّنَةِ وَ هِيَ آخِرُهَا〗🔺
✾ لیلة القدر، اوّل و آخر سال است.
📚 الكافي، ج۴، ص۱۶۰

و:

🔻〖اللَّيْلَةُ؛ فَاطِمَةُ وَ الْقَدْرُ؛ الله〗🔺
✾ #لیلة، حضرت فاطمه زهرا (س) هستند،
و #القدر، خداوندﷻ است.
📚 تفسير فرات الكوفي، ص۵۸۱



👁‍🗨 پس دانستی که سر رشتۀ عالم به دستان مبارکِ کیست؟!
◉⇯⇦ سلسله‌جنبانِ هستی؛
لیلة القدر؛
حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها) هستند.
می‌دانستی...
اعتقاداتت به لطف خدا در بیان روزی شد.


۞ بحمد الله در محبّت حضرت صدّیقۀ طاهره (سلآم الله علیها) حیران هستی، ان شاء الله حیرانی‌ات افزون و بی‌قراری‌ات دو چندان شود که هر چه هست؛
اوست و اوست و اوست...

◉ پس به شکرانۀ معارفی که روزی فرموده‌اند؛
ان شاء الله «یا علی» گویِ حضرتشان باشیم.

یا علی (؏)




الحمد لله ربّ العالمین.




🏴 🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_لیلة_القدر_سلسله_جنبان_هستی





─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.