Forwarded from سی جز قرآن کریم
1_70969249.pdf
1.4 MB
Forwarded from سی جز قرآن کریم
1_70970394.pdf
1.8 MB
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
.
༺◆ سرّ شهادتِ اوّلْ مظلوم
با شمشیر مسموم ◆༻
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🔘✾═─┅─┅
🔲 امشب، شبِ بیقراری است.
امشب، #تدبیر در #تقدیر، مضمحل است.
که حقیقتِ قــدر؛ فاطمۀ زهرا (سلام الله علیها)؛
֎⇦ لیلۀ اضطرار و حیرانی است بر آن دَمی که خدائیّتِ خدا، حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین (علیه السّلام) به شمشیرِ آغشته به سمِّ إبن ملجمِ ملعون، مضروب میشوند.
ز قلــــب عالــَم بالا، به این زمیــــنِ ســــیاه
طنیــن فِکـنْــــد ندائی «تَهــدَّمــتْ وَ الله ...»
و بعد، غُرّش کوهی که «... رستگار شدم»
خــــدا ! ... مگر چــــــه شــــده؟ لا اله الا الله ...
پس عذرِ تقصیر دارم از ساحتِ عزادارانِ مولایم (؏).
و عذر دارم از محبّین مولایم (؏) که آنچه نگاشته میشود، در اضطرار است و بیقراری. و به اشارۀ اضطرار آمد که شرحش دفتری میطلبید و بیانش، طاقتی ...
بگو که جـــانِ عزیــــزم ز دست رفـــــت خـــدا را
ز لعلِ روحفزایـــش ببخــــش آن که تو دانــی
من این حروف نوشتم چنان که غیر ندانست
تو هم ز روی کرامت چنان بخوان که تو دانی
°•❁🔳🔲🔳❁•°
بی مقدّمه و در قیاس و تحلیل عرض میکنم:
◆ شهید شدن با سمّ؛
֎⇦ شهید بودنِ در #خفا است.
◆ شهید شدنِ با شمشیر؛
֎⇦ شهید بودنِ در #جلا است.
◉⇯⇦ هر دو نوع شهادت (شهادتِ خفا و شهادتِ جلا) در تمامِ حضرات آلالله (علیهم السّلام) هست، و نیاز به سمّ و شمشیرِ بیرونی نیست.
🔰 چنان که حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) میفرمایند:
🔲『 مَا مِنَّا إلّا مَقْتُولٌ أوْ مَسْمُوم』 🔲
✾ از ما نیست الّا اینکه مقتول یا مسموم است.
📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۲۷، ص۲۱۷
❂☜ دقّت کنیم که مقتول بودن (یعنی کشته شده با شمشیر) و مسموم بودن را در کنار یکدیگر تصوّر نکنیم. چرا که حضرت (ص) نمیفرمایند؛
"از ما نیست الّا اینکه کشته ⇦ «#میشود» یا مسموم «#میشود»"،
بلکه میفرمایند؛
"کشته ⇦ «#شده_است» یا مسموم «#شده_است»".
◉⇯⇦ پس مسئلۀ «مقتول» و «مسموم»؛ یک امر ذاتی برای حضرات آلالله (علیهم السّلام) است و در خودشان بایستی معنا شود.
و حقیقتِ شهادتشان در ظاهر، یا کشیده میشود و یا نمیشود. ولی در هر صورت، خودشان «ظاهر» هستند و ظهورشان، غیر از خودشان نیست که به ایشان عارض شود، چنان که فرمود 🔻【هو الظاهر】🔺 (سورۀ حدید، آیۀ ۳).
❂☜ پس به تعیّنِ ظاهر بودن نیز نیستند. هر طور باشند، حتّی در حالِ حیات ظاهری، باز «مقتول أوْ مسموم» به #عین_شخصی خودشان، برایشان برقرار است.
❒بنابراین؛
֎⇦ «أوْ» (یعنی «یا») صرفاً به این معنا نیست که اگر «مقتول» بودند،«مسموم» نیستند. و همین طور به این معنا نیست که اگر مسموم بودند، مقتول نیستند.
بلکه؛
❂☜ «أوْ»؛ بیانِ ابهام و تحیّر ذاتی و خود به خودِ حضرات (؏) در امرِ شهادت است.
که:
֎⇦ «مسموم»؛ شهادتِ در خفا را نشان میدهد.
֎⇦ و «مقتول»؛ شهادت در جلا را نشان میدهد.
و این دو، عینِ شخصیِ یکدیگرند.
۞ مطلبِ فوق، اگر معلوم شد، این مطلبِ مهمّ نیز معلوم میگردد که حضرت سید الشّهدا (؏) چه به حسب ظاهر شهید بشوند، و یا نشوند، باز «سیّد الشهداء» هستند. چون برای «سیّد الشهداء بودن»، محتاج به ابزار و آلت و واقعۀ بیرونی نیستند. بلکه «سیّد الشّهداء بودن»؛ ذاتشان است.
◉⇯⇦ سیّد الشهداء بودنِ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) صرفاً به حسبِ ظاهرِ شهادتشان نیست. بلکه ایشان (؏) بالحقیقة؛
❂☜جمع و یکی بودنِ شاهد و مشهود را بتمامه نشان دادهاند و این کاری به کربلایی که عراق است و عاشورایی که در سالِ ۶۱ هجری قمری است، ندارد.
یعنی؛
֎⇦ در گهواره و در ظاهرِ طفولیّت هم، سیّد الشهداء هستند. وجهِ سیّد الشهداء بودنشان، خودشان میباشند و نه نوعِ شهادتشان. بلکه نوعِ شهادتشان، پرده از حقیقتشان برداشته است.
🔳 برای تفهیم بهتر:
در روز تاسوعا، حضرتِ سیّد الشهداء (؏) و حضرتِ ابا الفضل العبّاس (؏)، حملهای به دشمن کردند و هر کدام، بیش از چند هزار نفر از دشمنانِ ملعون را به درک واصل نمودند. و دشمن را تا دروازۀ کوفه راندند. تا جایی که جبرئیل (؏) به حضرت سیّد الشهداء (؏) عرض کرد که خداوند فرموده:
«حسین جان! تمام مقامات را به تو دادم. اگر میخواهی کشته نشوی، صاحب اختیاری».
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
◉
༺◆ سرّ شهادتِ اوّلْ مظلوم
با شمشیر مسموم ◆༻
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🔘✾═─┅─┅
🔲 امشب، شبِ بیقراری است.
امشب، #تدبیر در #تقدیر، مضمحل است.
که حقیقتِ قــدر؛ فاطمۀ زهرا (سلام الله علیها)؛
֎⇦ لیلۀ اضطرار و حیرانی است بر آن دَمی که خدائیّتِ خدا، حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین (علیه السّلام) به شمشیرِ آغشته به سمِّ إبن ملجمِ ملعون، مضروب میشوند.
ز قلــــب عالــَم بالا، به این زمیــــنِ ســــیاه
طنیــن فِکـنْــــد ندائی «تَهــدَّمــتْ وَ الله ...»
و بعد، غُرّش کوهی که «... رستگار شدم»
خــــدا ! ... مگر چــــــه شــــده؟ لا اله الا الله ...
پس عذرِ تقصیر دارم از ساحتِ عزادارانِ مولایم (؏).
و عذر دارم از محبّین مولایم (؏) که آنچه نگاشته میشود، در اضطرار است و بیقراری. و به اشارۀ اضطرار آمد که شرحش دفتری میطلبید و بیانش، طاقتی ...
بگو که جـــانِ عزیــــزم ز دست رفـــــت خـــدا را
ز لعلِ روحفزایـــش ببخــــش آن که تو دانــی
من این حروف نوشتم چنان که غیر ندانست
تو هم ز روی کرامت چنان بخوان که تو دانی
°•❁🔳🔲🔳❁•°
بی مقدّمه و در قیاس و تحلیل عرض میکنم:
◆ شهید شدن با سمّ؛
֎⇦ شهید بودنِ در #خفا است.
◆ شهید شدنِ با شمشیر؛
֎⇦ شهید بودنِ در #جلا است.
◉⇯⇦ هر دو نوع شهادت (شهادتِ خفا و شهادتِ جلا) در تمامِ حضرات آلالله (علیهم السّلام) هست، و نیاز به سمّ و شمشیرِ بیرونی نیست.
🔰 چنان که حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) میفرمایند:
🔲『 مَا مِنَّا إلّا مَقْتُولٌ أوْ مَسْمُوم』 🔲
✾ از ما نیست الّا اینکه مقتول یا مسموم است.
📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۲۷، ص۲۱۷
❂☜ دقّت کنیم که مقتول بودن (یعنی کشته شده با شمشیر) و مسموم بودن را در کنار یکدیگر تصوّر نکنیم. چرا که حضرت (ص) نمیفرمایند؛
"از ما نیست الّا اینکه کشته ⇦ «#میشود» یا مسموم «#میشود»"،
بلکه میفرمایند؛
"کشته ⇦ «#شده_است» یا مسموم «#شده_است»".
◉⇯⇦ پس مسئلۀ «مقتول» و «مسموم»؛ یک امر ذاتی برای حضرات آلالله (علیهم السّلام) است و در خودشان بایستی معنا شود.
و حقیقتِ شهادتشان در ظاهر، یا کشیده میشود و یا نمیشود. ولی در هر صورت، خودشان «ظاهر» هستند و ظهورشان، غیر از خودشان نیست که به ایشان عارض شود، چنان که فرمود 🔻【هو الظاهر】🔺 (سورۀ حدید، آیۀ ۳).
❂☜ پس به تعیّنِ ظاهر بودن نیز نیستند. هر طور باشند، حتّی در حالِ حیات ظاهری، باز «مقتول أوْ مسموم» به #عین_شخصی خودشان، برایشان برقرار است.
❒بنابراین؛
֎⇦ «أوْ» (یعنی «یا») صرفاً به این معنا نیست که اگر «مقتول» بودند،«مسموم» نیستند. و همین طور به این معنا نیست که اگر مسموم بودند، مقتول نیستند.
بلکه؛
❂☜ «أوْ»؛ بیانِ ابهام و تحیّر ذاتی و خود به خودِ حضرات (؏) در امرِ شهادت است.
که:
֎⇦ «مسموم»؛ شهادتِ در خفا را نشان میدهد.
֎⇦ و «مقتول»؛ شهادت در جلا را نشان میدهد.
و این دو، عینِ شخصیِ یکدیگرند.
۞ مطلبِ فوق، اگر معلوم شد، این مطلبِ مهمّ نیز معلوم میگردد که حضرت سید الشّهدا (؏) چه به حسب ظاهر شهید بشوند، و یا نشوند، باز «سیّد الشهداء» هستند. چون برای «سیّد الشهداء بودن»، محتاج به ابزار و آلت و واقعۀ بیرونی نیستند. بلکه «سیّد الشّهداء بودن»؛ ذاتشان است.
◉⇯⇦ سیّد الشهداء بودنِ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) صرفاً به حسبِ ظاهرِ شهادتشان نیست. بلکه ایشان (؏) بالحقیقة؛
❂☜جمع و یکی بودنِ شاهد و مشهود را بتمامه نشان دادهاند و این کاری به کربلایی که عراق است و عاشورایی که در سالِ ۶۱ هجری قمری است، ندارد.
یعنی؛
֎⇦ در گهواره و در ظاهرِ طفولیّت هم، سیّد الشهداء هستند. وجهِ سیّد الشهداء بودنشان، خودشان میباشند و نه نوعِ شهادتشان. بلکه نوعِ شهادتشان، پرده از حقیقتشان برداشته است.
🔳 برای تفهیم بهتر:
در روز تاسوعا، حضرتِ سیّد الشهداء (؏) و حضرتِ ابا الفضل العبّاس (؏)، حملهای به دشمن کردند و هر کدام، بیش از چند هزار نفر از دشمنانِ ملعون را به درک واصل نمودند. و دشمن را تا دروازۀ کوفه راندند. تا جایی که جبرئیل (؏) به حضرت سیّد الشهداء (؏) عرض کرد که خداوند فرموده:
«حسین جان! تمام مقامات را به تو دادم. اگر میخواهی کشته نشوی، صاحب اختیاری».
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
◉
Facebook
Log in or sign up to view
See posts, photos and more on Facebook.
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
◉
🔻
〖 🔔 چند تذکّرِ ضمنی:
➊ خداوند متعال و حضرت امام حسین (علیه السّلام) دو وجود نیستند.
➋ مقامات؛ خودِ حضرات آلالله (علیهم السّلام) هستند و مطلبِ بیرونی نیست، بلکه ذاتشان است.
➌ دادنِ مقامات؛ ظهورِ «بودنِ» مقامات است.
➍ «صاحب اختیاری»، یعنی؛ تو نفسِ اختیاری. میتوانی در اطلاق و خلوتِ «اختیار» بمانی و کشته نشوی، و یا میتوانی به اطلاقِ عَلَی الإطلاق بودنِ اختیار، از خفا بیرون آئی و به حسبِ ظاهر هم کشته شوی.
➎ «میتوانی»؛ بیانِ خودیّت حضرت (؏) است و نه اذنی بیرونی، برای انتخاب〗
🔺
◉⇯⇦ پس به چند مطلب، دقّت بفرمائید:
🍃۞ مطلب اوّل؛
حضرات آلالله (؏) چه به ظاهر کشته شوند، و چه کشته نشوند، ❂☜ «شهید» هستند.
֎⇦ چنان که برای محبّ آلالله (؏) این مطلب هست که محبّ به هر طریقی بمیرد، #شهید، مرده است (🔻『مَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ شَهِيداً』🔺؛ 📚بحار الأنوار، ج۶۵، ص۱۳۷). پس به طریقِ أولیٰ برای حضرات (؏) مسئلۀ دور از ذهنی نیست.
֎⫸ و این مطلب؛ تسامح نیست. تشبیه نیست. اصطلاح نیست. تأویلِ بیرونی نیست. بلکه؛
֎⇦ حقیقت است.
این چشمانِ گرفتار به عالم حدود است که اجازۀ دیدنِ حقیقت را نمیدهد!
🍃۞ مطلب دوّم؛
همین جا و به مناسبتِ این بیان، عرض میشود:
֎⇦ حدیثی برای شهادت ظاهری حضرت بقیة الله (؏) دیده نشد. امّا با این حال، به هر حالی از دنیا رحلت بفرمایند، در تمامیّتِ شهادت هستند. مطلبی هم که در کتابِ الزامُ النّاصب بیان میشود؛ حدیث نیست. و توضیحِ بیش از این در مجالِ این مقاله نیست.
🍃۞ مطلب سوّم؛
حضرتِ مولیٰ امیرالمؤمنین (؏) هم به شمشیرِ ظلم، شهید شدند.
❂☜ امّا دقت دارد که حضرتِ مولیٰ (؏) به شمشیرِ آلوده به سمّ به شهادت رسیدند.
یعنی؛
֎⇦ هم به شمشیر و هم به سمّ.
و یعنی؛
֎⇦ «مقتول و مسموم» در یک نقطه ظاهر شده است.
✓ 🔲⇯⇦ که اوّلاً:
مسموم شدن، حیثیتِ خلوتی شهادت است و مقتول شدن (یعنی به شمشیر، شهید شدن) حیثیتِ جلوتی شهادت.
✓ 🔲⇯⇦ و ثانیاً:
حضرتِ مولیٰ (؏) «سه روز» بعد از ضربه خوردن از شمشیرِ ظلم، بر اثرِ سمّ شهید شدند.
که اینجا؛ این شرح کوتاه لازم است:➷
🔘 #شهادت؛ نقطۀ جمعیۀ شاهد و مشهود است.
یعنی؛ وحدتِ شاهد و مشهود؛ ❂☜ «شهید» است.
◉ ⇦ «شهید»، صفت مشبّهه است که اسم فاعل (شاهد) و اسم مفعول (مشهود) را فرا گرفته است.
✅ ⇯⇦ «سه روز» در شهادت، با «سه روز» در تولّد و در کعبه ماندنِ حضرت مولیٰ (؏) یک حقیقت است.
(برای شرح بیشتر؛ رجوع شود به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil2/39)
◉⇯⇦ «سه روز»؛ سه روزِ حدّی نیست، بلکه حقیقتِ «ایّام» است. که حقیقتِ «ایّام»؛ «ایّام الله» است.
༺◆ «ایّام الله» چه هستند؟
🔰 حضرت امام محمد باقر (علیه السّلام) میفرمایند:
🔲〖ايــّـام الله عزّ و جلّ ثلاثةٌ:
يوم يقوم القائم،
و يوم الكَـــرَّة،
و يوم القيامة〗🔲
✾ روزهای خداوند عزّ و جلّ سه روز است:
روز قیام حضرت قائم آل محمد (ص)،
روز رجعت،
و روز قیامت.
📚 البرهان في تفسير القرآن، ج۳، ص۲۸۶
✿⇯⇦ حقیقت تمامِ «ایّام»، بلکه حقیقتِ سال و ماه، بلکه حقیقتِ ساعت و دقیقه و ثانیه و آنیه، بلکه حقیقتِ تمام اشیاء؛
❂☜ «ایّـــام الله» است.
֎⫸ و در هر شیئی؛ «ایّـــام الله» فارق و فارغ از زمان و مکان، جاری و ساری است.
که «ایّـــام الله»؛
❂☜ ظهورِ نورانیّت و «یوم» بودنِ حقّﷻ است.
و خداوند؛ حقیقتِ روشنیِ روز است.
☀️⇯⇦ حقیقتِ «یوم»؛ آن «نور» است. که؛
【اللهُ نورٌ】
خداوند؛ نور حقیقی است.
و جانِ عالمِ وجود و سموات و ارض، آن نور است،
چنان که میفرماید:
【اللهُ نورُ السموات و الارض】
📘 سورۀ نور، آیۀ ۳۵
◉⇯⇦ پس؛ «ایّـــام الله» را در ذره ذرّۀ عالم باید بیابیم و ببینیم. و نه سه روزِ حدّی.
که هر شیئی؛
֎⫸ #ذات و #صفت و #فعلی دارد،
֎⫸ و #دنیا و #برزخ و #قیامتی.
֎⇯⇦ و «ایّام الله» که سه روز است، حقیقتِ آن سه است.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
◉
🔻
〖 🔔 چند تذکّرِ ضمنی:
➊ خداوند متعال و حضرت امام حسین (علیه السّلام) دو وجود نیستند.
➋ مقامات؛ خودِ حضرات آلالله (علیهم السّلام) هستند و مطلبِ بیرونی نیست، بلکه ذاتشان است.
➌ دادنِ مقامات؛ ظهورِ «بودنِ» مقامات است.
➍ «صاحب اختیاری»، یعنی؛ تو نفسِ اختیاری. میتوانی در اطلاق و خلوتِ «اختیار» بمانی و کشته نشوی، و یا میتوانی به اطلاقِ عَلَی الإطلاق بودنِ اختیار، از خفا بیرون آئی و به حسبِ ظاهر هم کشته شوی.
➎ «میتوانی»؛ بیانِ خودیّت حضرت (؏) است و نه اذنی بیرونی، برای انتخاب〗
🔺
◉⇯⇦ پس به چند مطلب، دقّت بفرمائید:
🍃۞ مطلب اوّل؛
حضرات آلالله (؏) چه به ظاهر کشته شوند، و چه کشته نشوند، ❂☜ «شهید» هستند.
֎⇦ چنان که برای محبّ آلالله (؏) این مطلب هست که محبّ به هر طریقی بمیرد، #شهید، مرده است (🔻『مَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ شَهِيداً』🔺؛ 📚بحار الأنوار، ج۶۵، ص۱۳۷). پس به طریقِ أولیٰ برای حضرات (؏) مسئلۀ دور از ذهنی نیست.
֎⫸ و این مطلب؛ تسامح نیست. تشبیه نیست. اصطلاح نیست. تأویلِ بیرونی نیست. بلکه؛
֎⇦ حقیقت است.
این چشمانِ گرفتار به عالم حدود است که اجازۀ دیدنِ حقیقت را نمیدهد!
🍃۞ مطلب دوّم؛
همین جا و به مناسبتِ این بیان، عرض میشود:
֎⇦ حدیثی برای شهادت ظاهری حضرت بقیة الله (؏) دیده نشد. امّا با این حال، به هر حالی از دنیا رحلت بفرمایند، در تمامیّتِ شهادت هستند. مطلبی هم که در کتابِ الزامُ النّاصب بیان میشود؛ حدیث نیست. و توضیحِ بیش از این در مجالِ این مقاله نیست.
🍃۞ مطلب سوّم؛
حضرتِ مولیٰ امیرالمؤمنین (؏) هم به شمشیرِ ظلم، شهید شدند.
❂☜ امّا دقت دارد که حضرتِ مولیٰ (؏) به شمشیرِ آلوده به سمّ به شهادت رسیدند.
یعنی؛
֎⇦ هم به شمشیر و هم به سمّ.
و یعنی؛
֎⇦ «مقتول و مسموم» در یک نقطه ظاهر شده است.
✓ 🔲⇯⇦ که اوّلاً:
مسموم شدن، حیثیتِ خلوتی شهادت است و مقتول شدن (یعنی به شمشیر، شهید شدن) حیثیتِ جلوتی شهادت.
✓ 🔲⇯⇦ و ثانیاً:
حضرتِ مولیٰ (؏) «سه روز» بعد از ضربه خوردن از شمشیرِ ظلم، بر اثرِ سمّ شهید شدند.
که اینجا؛ این شرح کوتاه لازم است:➷
🔘 #شهادت؛ نقطۀ جمعیۀ شاهد و مشهود است.
یعنی؛ وحدتِ شاهد و مشهود؛ ❂☜ «شهید» است.
◉ ⇦ «شهید»، صفت مشبّهه است که اسم فاعل (شاهد) و اسم مفعول (مشهود) را فرا گرفته است.
✅ ⇯⇦ «سه روز» در شهادت، با «سه روز» در تولّد و در کعبه ماندنِ حضرت مولیٰ (؏) یک حقیقت است.
(برای شرح بیشتر؛ رجوع شود به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil2/39)
◉⇯⇦ «سه روز»؛ سه روزِ حدّی نیست، بلکه حقیقتِ «ایّام» است. که حقیقتِ «ایّام»؛ «ایّام الله» است.
༺◆ «ایّام الله» چه هستند؟
🔰 حضرت امام محمد باقر (علیه السّلام) میفرمایند:
🔲〖ايــّـام الله عزّ و جلّ ثلاثةٌ:
يوم يقوم القائم،
و يوم الكَـــرَّة،
و يوم القيامة〗🔲
✾ روزهای خداوند عزّ و جلّ سه روز است:
روز قیام حضرت قائم آل محمد (ص)،
روز رجعت،
و روز قیامت.
📚 البرهان في تفسير القرآن، ج۳، ص۲۸۶
✿⇯⇦ حقیقت تمامِ «ایّام»، بلکه حقیقتِ سال و ماه، بلکه حقیقتِ ساعت و دقیقه و ثانیه و آنیه، بلکه حقیقتِ تمام اشیاء؛
❂☜ «ایّـــام الله» است.
֎⫸ و در هر شیئی؛ «ایّـــام الله» فارق و فارغ از زمان و مکان، جاری و ساری است.
که «ایّـــام الله»؛
❂☜ ظهورِ نورانیّت و «یوم» بودنِ حقّﷻ است.
و خداوند؛ حقیقتِ روشنیِ روز است.
☀️⇯⇦ حقیقتِ «یوم»؛ آن «نور» است. که؛
【اللهُ نورٌ】
خداوند؛ نور حقیقی است.
و جانِ عالمِ وجود و سموات و ارض، آن نور است،
چنان که میفرماید:
【اللهُ نورُ السموات و الارض】
📘 سورۀ نور، آیۀ ۳۵
◉⇯⇦ پس؛ «ایّـــام الله» را در ذره ذرّۀ عالم باید بیابیم و ببینیم. و نه سه روزِ حدّی.
که هر شیئی؛
֎⫸ #ذات و #صفت و #فعلی دارد،
֎⫸ و #دنیا و #برزخ و #قیامتی.
֎⇯⇦ و «ایّام الله» که سه روز است، حقیقتِ آن سه است.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
◉
Telegram
اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
.
🌿۞ لطیفهای از اعتکاف
༺𐦍•همۀ ایـّـام را معتکِف باش!•𐦍༻
🌕🌿
🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده
↗️ https://t.me/ehsannil2/39
┅─┅─═✾🌀✾ ═─┅─┅
🍃۞ «#اعتکاف» از نظر لغوی؛ مصدر باب افتعال از مادۀ «عَکف» میباشد، که به معنای درنگ کردن و ادامه دادن بوده، و ملازم با…
🌿۞ لطیفهای از اعتکاف
༺𐦍•همۀ ایـّـام را معتکِف باش!•𐦍༻
🌕🌿
🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده
↗️ https://t.me/ehsannil2/39
┅─┅─═✾🌀✾ ═─┅─┅
🍃۞ «#اعتکاف» از نظر لغوی؛ مصدر باب افتعال از مادۀ «عَکف» میباشد، که به معنای درنگ کردن و ادامه دادن بوده، و ملازم با…
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
◉
۞ بنابراین؛
حضرتِ مولیٰ (؏) که در نوزدهمِ ماه رمضان به ضربت شمشیرِ آلوده به سمّ ابن مُلجمِ ملعون، مضروب میشوند، و در بیست و یکم ماه رمضان شهادتشان را نشان میدهند؛ این #سه روز؛
֎⫸ تجمیعِ عالم به اصل و اوّلِ خویش است.
◉⇯⇦ که آن که حقیقتِ کعبه است و خود، کعبۀ مستوره است؛
(🔻〖مَثَلُ عَلِيٍّ (ع) فِيكُمْ كَمَثَلِ الْكَعْبَةِ الْمَسْتُورَةِ〗🔺
📚بحار الأنوار، ج۳۸، ص۱۹۹)
و در کعبهای متولّد میشود که خود، ربّ آن است، آن کعبهای که «دحوُ الأرض» و گسترده شدنِ عالَم از تحتِ آن است؛
֎⇯⇦ چنین مولایی و ربّی؛ در محرابِ نمازی به شهادت میرسند که رو به سوی #کعبه است و در هنگامِ ضربتِ شمشیرِ آلوده به سمّ (یعنی مقتول و مسموم یکجا) میفرماید:
▪️《 فُزتُ و ربّ الکعبه》▪️
◉ یعنی؛
⇯↲ خود بر خود، و در خود، چنان که عالم را ترسیم نمودم، تجمیع کردم.
۞ محراب؛ محلّ صلاة است و 🔻〖الصلوةُ؛ #معراج المؤمن〗🔺، که این؛ قوسِ #صعود است.
۞ و محراب؛ محلّ حرب است. حربی که، کثرت را در وحدت فانی و مضمحل میکند.
֎⫸ بنابراین؛ محراب، محلّ تجمیع و صعود است.
◉⇯⇦ حضرتِ مولیٰ (؏)؛ جمع کنندۀ عالم هستند، چنان که حضرتِ رسول اکرم (ص) میفرمایند:
⤵️〖 أَنَا أُقَاتِلُ عَلَى التَّنْزِيلِ
وَ عَلِيٌّ ع يُقَاتِل عَلَى التَّأْوِيل〗⤴️
من بر تنزیل (نازل و ترسیم کردن) میجنگم
و علیّ (؏) بر تأویل (به اوّل بازگرداندن و تجمیع کردن) میجنگد.
📚بصائر الدرجات، ج۱، ص۳۰۹
⤵️ #تنزیل (نازل کردن)؛
֎⫸ قوسِ نزول عالم است.
⤴️ #تأویل (به اوّل برگرداندن)؛
֎⫸ قوسِ صعود عالم است.
࿐
✿⇯⇦ حضرت رسول اکرم (ص) و حضرت مولیٰ (؏)؛ نفسِ واحده هستند. بنابراین؛ این دو قوس، همان «قاب قوسَیْن» است که چون حقیقتشان در ابهامِ #جلالت و لاتعیّنی است، «أوْ أدنیٰ» (یا نزدیکتر) میباشند.
[پایانِ شرح کوتاه راجع به شهادت]
࿐
✓ 🔲⇯⇦ و ثالثاً:
راجع به نوزدهم ماه رمضان که روز ضربت خوردن است؛
۱۹؛
تعداد حروفِ 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺 است.
◉⇯⇦【بسم الله الرحمن الرحیم】اسمِ اعظمِ خداوندﷻ است.
(『 بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم؛ اسْمُ اللهِ الْأَعْظَم』/ 📚 مهج الدعوات؛ سید بن طاووس، ص۳۱۶).
🌿۞ عالَمِ اسماء از اسم اعظم نشأت گرفته و انشاء شده است.
✿⇯⇦ به 【بسم الله الرحمن الرحیم】 و خصوصاً به باءِ ابتدایِ آن، عالمِ اسماء؛ ترسیم شده است.
که اصلاً【بسم الله الرحمن الرحیم】؛
֎⫸ جانِ تمام اشیاء است و بلکه ربوبیّتِ خداوندﷻ در ترسیمِ عالم است که در ادعیه هم به آن اشاره شده است.
مثلاً:
🔳『 بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ بِسْمِ اللهِ خَيْرِ الْأَسْمَاءِ
❂☜ بسْمِ اللهِ «رَبِّ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى وَ رَبِّ الْأَرْضِ وَ السَّمَا»』 🔳
📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۴۷۱
🔰 و حضرت رسول اکرم (ص) میفرمایند:
🔻〖ظهر الموجودات من باءِ «بسم الله الرّحمن الرّحیم»〗🔺
📚 بحرالمعارف، ص۴۵۶
🔰 که حضرتِ مولیٰ (؏) میفرمایند:
🔻〖انا النّقطهُ تحت الباء〗🔺
📚جامع الأسرار، ص۴۱۱
۞ پس خوب دقّت کنیم:
✓ 🔲⇯⇦ اینکه حضرت مولیٰ (؏) در روز ۱۹ ماهِ رمضان، مضروب میشوند، این مضروب شدن و کشته شدن و مضمحل شدنِ مقامِ #جلال، برای آمدن در مقامِ ظاهر و جمال است.
یعنی؛
֎⫸ به این ضربت؛ مقامِ جلال، مضمحل در مقامِ جمال میشود.
و به عبارتی؛ وحدت به این ضربت، مضمحلِ در کثرت میگردد.
❂☜ در اینجا؛ حضرت مولیٰ (؏) از【نفسِ واحده】، به ظهور در حضرتِ رحمةٌ للعالمین (ص)، راسمِ عالم میشوند.
◉⇯⇦ پس نوزدهمِ ماهِ رمضان؛
ظهورِ «أَنَا أُقَاتِلُ عَلَى التَّنْزِيل»ی است،
که حضرت رسول اکرم (ص) در وصفِ خود میفرمایند.
۞ عالَم؛ ترسیم میشود.
امّا همۀ عالَم، ظهورِ سه روز بودنِ «ایّام الله» است. یعنی؛
֎⇦ ذات و صفت و فعل.
یا به عبارتی؛
֎⇦ دنیا و برزخ و قیامت.
✿⇯↲ #سه روز بعد؛ یعنی بیست و یکمِ ماهِ رمضان، حضرت مولیٰ (؏) بر اثر سمِّ آن شمشیر ملعونِ ازل و ابد یعنی؛ ابن ملجمِ لعین، شهادتِ خویش را ظاهر مینمایند.
❂☜ آن روز (یعنی؛ روز ۲۱) تمام شدنِ رسمیّت عالم است (رسم شدن عالم و ادامۀ آن، یعنی؛ حدوث و بقاء).
֎⫸ حالا حضرتِ مولیٰ (؏) عالم را تجمیع مینمایند.
◉⇯⇦ پس بیست و یکمِ ماهِ رمضان؛
ظهورِ «وَ عَلِيٌّ (ع) يُقَاتِل عَلَى التَّأْوِيل»ی است،
که حضرت رسول اکرم (ص) در وصفِ مولیٰ (؏) میفرمایند.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
◉
۞ بنابراین؛
حضرتِ مولیٰ (؏) که در نوزدهمِ ماه رمضان به ضربت شمشیرِ آلوده به سمّ ابن مُلجمِ ملعون، مضروب میشوند، و در بیست و یکم ماه رمضان شهادتشان را نشان میدهند؛ این #سه روز؛
֎⫸ تجمیعِ عالم به اصل و اوّلِ خویش است.
◉⇯⇦ که آن که حقیقتِ کعبه است و خود، کعبۀ مستوره است؛
(🔻〖مَثَلُ عَلِيٍّ (ع) فِيكُمْ كَمَثَلِ الْكَعْبَةِ الْمَسْتُورَةِ〗🔺
📚بحار الأنوار، ج۳۸، ص۱۹۹)
و در کعبهای متولّد میشود که خود، ربّ آن است، آن کعبهای که «دحوُ الأرض» و گسترده شدنِ عالَم از تحتِ آن است؛
֎⇯⇦ چنین مولایی و ربّی؛ در محرابِ نمازی به شهادت میرسند که رو به سوی #کعبه است و در هنگامِ ضربتِ شمشیرِ آلوده به سمّ (یعنی مقتول و مسموم یکجا) میفرماید:
▪️《 فُزتُ و ربّ الکعبه》▪️
◉ یعنی؛
⇯↲ خود بر خود، و در خود، چنان که عالم را ترسیم نمودم، تجمیع کردم.
۞ محراب؛ محلّ صلاة است و 🔻〖الصلوةُ؛ #معراج المؤمن〗🔺، که این؛ قوسِ #صعود است.
۞ و محراب؛ محلّ حرب است. حربی که، کثرت را در وحدت فانی و مضمحل میکند.
֎⫸ بنابراین؛ محراب، محلّ تجمیع و صعود است.
◉⇯⇦ حضرتِ مولیٰ (؏)؛ جمع کنندۀ عالم هستند، چنان که حضرتِ رسول اکرم (ص) میفرمایند:
⤵️〖 أَنَا أُقَاتِلُ عَلَى التَّنْزِيلِ
وَ عَلِيٌّ ع يُقَاتِل عَلَى التَّأْوِيل〗⤴️
من بر تنزیل (نازل و ترسیم کردن) میجنگم
و علیّ (؏) بر تأویل (به اوّل بازگرداندن و تجمیع کردن) میجنگد.
📚بصائر الدرجات، ج۱، ص۳۰۹
⤵️ #تنزیل (نازل کردن)؛
֎⫸ قوسِ نزول عالم است.
⤴️ #تأویل (به اوّل برگرداندن)؛
֎⫸ قوسِ صعود عالم است.
࿐
✿⇯⇦ حضرت رسول اکرم (ص) و حضرت مولیٰ (؏)؛ نفسِ واحده هستند. بنابراین؛ این دو قوس، همان «قاب قوسَیْن» است که چون حقیقتشان در ابهامِ #جلالت و لاتعیّنی است، «أوْ أدنیٰ» (یا نزدیکتر) میباشند.
[پایانِ شرح کوتاه راجع به شهادت]
࿐
✓ 🔲⇯⇦ و ثالثاً:
راجع به نوزدهم ماه رمضان که روز ضربت خوردن است؛
۱۹؛
تعداد حروفِ 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺 است.
◉⇯⇦【بسم الله الرحمن الرحیم】اسمِ اعظمِ خداوندﷻ است.
(『 بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم؛ اسْمُ اللهِ الْأَعْظَم』/ 📚 مهج الدعوات؛ سید بن طاووس، ص۳۱۶).
🌿۞ عالَمِ اسماء از اسم اعظم نشأت گرفته و انشاء شده است.
✿⇯⇦ به 【بسم الله الرحمن الرحیم】 و خصوصاً به باءِ ابتدایِ آن، عالمِ اسماء؛ ترسیم شده است.
که اصلاً【بسم الله الرحمن الرحیم】؛
֎⫸ جانِ تمام اشیاء است و بلکه ربوبیّتِ خداوندﷻ در ترسیمِ عالم است که در ادعیه هم به آن اشاره شده است.
مثلاً:
🔳『 بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ بِسْمِ اللهِ خَيْرِ الْأَسْمَاءِ
❂☜ بسْمِ اللهِ «رَبِّ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى وَ رَبِّ الْأَرْضِ وَ السَّمَا»』 🔳
📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۴۷۱
🔰 و حضرت رسول اکرم (ص) میفرمایند:
🔻〖ظهر الموجودات من باءِ «بسم الله الرّحمن الرّحیم»〗🔺
📚 بحرالمعارف، ص۴۵۶
🔰 که حضرتِ مولیٰ (؏) میفرمایند:
🔻〖انا النّقطهُ تحت الباء〗🔺
📚جامع الأسرار، ص۴۱۱
۞ پس خوب دقّت کنیم:
✓ 🔲⇯⇦ اینکه حضرت مولیٰ (؏) در روز ۱۹ ماهِ رمضان، مضروب میشوند، این مضروب شدن و کشته شدن و مضمحل شدنِ مقامِ #جلال، برای آمدن در مقامِ ظاهر و جمال است.
یعنی؛
֎⫸ به این ضربت؛ مقامِ جلال، مضمحل در مقامِ جمال میشود.
و به عبارتی؛ وحدت به این ضربت، مضمحلِ در کثرت میگردد.
❂☜ در اینجا؛ حضرت مولیٰ (؏) از【نفسِ واحده】، به ظهور در حضرتِ رحمةٌ للعالمین (ص)، راسمِ عالم میشوند.
◉⇯⇦ پس نوزدهمِ ماهِ رمضان؛
ظهورِ «أَنَا أُقَاتِلُ عَلَى التَّنْزِيل»ی است،
که حضرت رسول اکرم (ص) در وصفِ خود میفرمایند.
۞ عالَم؛ ترسیم میشود.
امّا همۀ عالَم، ظهورِ سه روز بودنِ «ایّام الله» است. یعنی؛
֎⇦ ذات و صفت و فعل.
یا به عبارتی؛
֎⇦ دنیا و برزخ و قیامت.
✿⇯↲ #سه روز بعد؛ یعنی بیست و یکمِ ماهِ رمضان، حضرت مولیٰ (؏) بر اثر سمِّ آن شمشیر ملعونِ ازل و ابد یعنی؛ ابن ملجمِ لعین، شهادتِ خویش را ظاهر مینمایند.
❂☜ آن روز (یعنی؛ روز ۲۱) تمام شدنِ رسمیّت عالم است (رسم شدن عالم و ادامۀ آن، یعنی؛ حدوث و بقاء).
֎⫸ حالا حضرتِ مولیٰ (؏) عالم را تجمیع مینمایند.
◉⇯⇦ پس بیست و یکمِ ماهِ رمضان؛
ظهورِ «وَ عَلِيٌّ (ع) يُقَاتِل عَلَى التَّأْوِيل»ی است،
که حضرت رسول اکرم (ص) در وصفِ مولیٰ (؏) میفرمایند.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
◉
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
◉
🌿۞ در روز هفدهم ربیع الأول، یعنی؛ روز میلاد حضرت خاتم الانبیاء (صلوات الله علیه و آله و سلّم)، زیارتِ حضرت مولیٰ (؏) وارد شده است.
✿⇯⇦ در زیارتنامۀ حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (علیه السّلام) در روز میلاد حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) این گونه به حضرت مولیٰ (؏) سلام میدهیم:
۞ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا «سَيِّدَ الشُّهَدَاءِ» ۞
📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۲، ص۶۰۸
✓ ❑《سیّد الشّهداء》؛
֎⫸ اطلاق و نهایتِ «شهید» بودن است که شاهد و مشهود را بتمامِهِ گرفته است.
⤵️ ترسیم عالم؛ به حضرت رسول اکرم (ص) است.
⤴️ و تجمیع عالم؛ به حضرت مولیٰ (؏) است.
◈↲ ترسیم؛ نقطۀ شاهدیّت است،
◈↲ و تجمیع؛ نقطۀ مشهودیّت.
◉⇯⇦ میلادِ حضرت رسول اکرم (ص)؛ ترسیم است و زیارتِ حضرت مولیٰ (؏)؛ تجمیع است.
◈◈↲ جمع شدنِ این دو مورد در یک نقطه؛
֎⫸ «شهید» بودن، بلکه؛ «سیّد الشهداء» بودن است.
❂☜ پس سلامی که به حضرت مولیٰ (؏) میدهیم؛ سلام به حقیقتِ شهود و شاهد و مشهود است، که به عینِ شخصیِ شهادت، سلام میدهیم و اشاره به «سیّد الشهدا» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) میکنیم.
➰🔲 با دانستنِ مقامِ نورانیّتِ حضرات آلالله (؏) بیان میشود:
✿⇯⇦ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) که در اُبُوَّتِ «عبدالله» بودنْ، اُبوّتِ بر رسول اکرم (ص) داشته و فرمایشِ【 أنا مِن حسین (علیه السّلام)】وصف نبویِ (ص) این حقیقت است؛
֎⫸ در نقطۀ بُنُوَّت، به حکمِ «الولدُ سِرِّ أبیه»، سرّ پدر بزرگوارشان، یعنی؛ حضرت مولیٰ (؏) هستند.
❂☜ بنابراین؛ «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) را در «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) جستجو باید کرد.
◉⇯⇦ که نقطۀ «سیّد الشهداء» بودنِ مولیٰ (؏)، از سرّ ایشان، یعنی؛ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) است.
🔰 حضرت رسول اکرم (ص) میفرمایند:
🔻【حسین منّی و أنا مِن حسین】🔺
⤵️֎⇦ به【حسینُ منّی】؛
حضرت امام «حسین» (علیه السّلام) که سرّ وحدت، یعنی؛ سرِّ مولیٰ امیرالمومنین (؏) هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در یایِ «منّی» یعنی؛ حضرت «رحمةً للعالمین» رسول الله (ص) شده و عالم، #ترسیم میشود.
⤴️ ֎⇦ به【 أنا مِن حسین】؛
حضرت رحمةٌ للعالمین رسول اکرم (ص) که راسمِ عالم و سیّد الکونین و «کافةَ للنّاس» هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در «حسین» (علیه السّلام) (یعنی سرّ حضرت مولیٰ ؏) شده و عالم، #تجمیع میشود.
⤵️➰⤴️ ֎⇦ و حضرت مولیٰ (؏)؛
به ابوّتِ حضرت امام حسین (ع) و اخوّتِ حضرت رسول اکرم (ص)؛
֎⫸ واسطۀ مطلقۀ این حقیقت هستند.
از این جهت؛
◉ در سه روز، شهودِ شاهد و مشهود را به شهادتشان ظاهر مینمایند.
✓ 🔲⇯⇦ که این سه روز با بیانِ اخیر،
اشاره دارد به؛
🌕 مقامِ #جلوت شهادت
🌗 مقامِ #جمعیۀ شهادت
🌑 مقامِ #خلوت شهادت
◉⇯⇦ بدین صورت که؛
🔘 روز نوزدهم؛
֎⫸ ترسیم عالم به 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ وحدت در کثرت یعنی؛ کشته شدنِ وحدتِ خلوتی در کثرتِ «جلوتی» است.
❂☜ پس روز نوزدهم؛
ظهورِ مقامِ جلوتیِ شهادت است. در نتیجه؛
֎⇦ روزِ ضربت خوردن با #شمشیر است. در حالی که مسموم بودنِ شمشیر که در خفاست، در این روز ظاهر نمیشود.
🔘 روز بیستم؛
֎⫸ مقامِ جمع الجمعِ شهادت است که هم شدّت ضربۀ شمشیر و هم شدّت سمّ ظاهر شده است. هم رأس مبارک شکافته بود و هم سمّ، در چهرۀ مبارکِ حضرت مولیٰ (؏) نمایان شده بود. یعنی؛
֎⇦ هم مقامِ خلوتِ شهادت، و هم مقامِ جلوتِ شهادت به یک باره در ظهور آمد.
✅ نکتهای در حاشیه:
در روز بیستم، اهل ایمان برای حضرت مولیٰ (؏) «#شیر» میآوردند.
«شیر»؛ مثَلِ عِلْم است. و عِلْم، جانِ تمام عالَم است. و اصلاً از وجوهِ تسمیه برای «عالَم»؛
֎⫸ علمِ حضوری است که جانِ آن است.
◉⇯⇦ و جانِ عالَم؛ خودِ مولیٰ (؏) هستند. پس کسانی که شیر میآوردند؛ پیشتر از قیامت، مختارانه فانیِ در حقیقتِ خویش و شیرۀ وجودِ خویش، یعنی؛ حضرتِ مرتضیٰ علی (؏) شدند.
🔘 روز بیست و یکم؛
֎⫸ تجمیع عالم به نقطۀ بــاء 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ کثرت در وحدت یعنی؛ کشته شدنِ کثرتِ «جلوَتی» در وحدتِ «خلوتی» است.
❂☜ پس روز بیست و یکم؛
ظهور مقامِ خلوتیِ شهادت است، در نتیجه؛
֎⇦ روزِ اثر کردنِ سمّ است، در حالی که ضربۀ شمشیر در این روز مخفی است.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
◉
🌿۞ در روز هفدهم ربیع الأول، یعنی؛ روز میلاد حضرت خاتم الانبیاء (صلوات الله علیه و آله و سلّم)، زیارتِ حضرت مولیٰ (؏) وارد شده است.
✿⇯⇦ در زیارتنامۀ حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (علیه السّلام) در روز میلاد حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) این گونه به حضرت مولیٰ (؏) سلام میدهیم:
۞ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا «سَيِّدَ الشُّهَدَاءِ» ۞
📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۲، ص۶۰۸
✓ ❑《سیّد الشّهداء》؛
֎⫸ اطلاق و نهایتِ «شهید» بودن است که شاهد و مشهود را بتمامِهِ گرفته است.
⤵️ ترسیم عالم؛ به حضرت رسول اکرم (ص) است.
⤴️ و تجمیع عالم؛ به حضرت مولیٰ (؏) است.
◈↲ ترسیم؛ نقطۀ شاهدیّت است،
◈↲ و تجمیع؛ نقطۀ مشهودیّت.
◉⇯⇦ میلادِ حضرت رسول اکرم (ص)؛ ترسیم است و زیارتِ حضرت مولیٰ (؏)؛ تجمیع است.
◈◈↲ جمع شدنِ این دو مورد در یک نقطه؛
֎⫸ «شهید» بودن، بلکه؛ «سیّد الشهداء» بودن است.
❂☜ پس سلامی که به حضرت مولیٰ (؏) میدهیم؛ سلام به حقیقتِ شهود و شاهد و مشهود است، که به عینِ شخصیِ شهادت، سلام میدهیم و اشاره به «سیّد الشهدا» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) میکنیم.
➰🔲 با دانستنِ مقامِ نورانیّتِ حضرات آلالله (؏) بیان میشود:
✿⇯⇦ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) که در اُبُوَّتِ «عبدالله» بودنْ، اُبوّتِ بر رسول اکرم (ص) داشته و فرمایشِ【 أنا مِن حسین (علیه السّلام)】وصف نبویِ (ص) این حقیقت است؛
֎⫸ در نقطۀ بُنُوَّت، به حکمِ «الولدُ سِرِّ أبیه»، سرّ پدر بزرگوارشان، یعنی؛ حضرت مولیٰ (؏) هستند.
❂☜ بنابراین؛ «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) را در «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) جستجو باید کرد.
◉⇯⇦ که نقطۀ «سیّد الشهداء» بودنِ مولیٰ (؏)، از سرّ ایشان، یعنی؛ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) است.
🔰 حضرت رسول اکرم (ص) میفرمایند:
🔻【حسین منّی و أنا مِن حسین】🔺
⤵️֎⇦ به【حسینُ منّی】؛
حضرت امام «حسین» (علیه السّلام) که سرّ وحدت، یعنی؛ سرِّ مولیٰ امیرالمومنین (؏) هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در یایِ «منّی» یعنی؛ حضرت «رحمةً للعالمین» رسول الله (ص) شده و عالم، #ترسیم میشود.
⤴️ ֎⇦ به【 أنا مِن حسین】؛
حضرت رحمةٌ للعالمین رسول اکرم (ص) که راسمِ عالم و سیّد الکونین و «کافةَ للنّاس» هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در «حسین» (علیه السّلام) (یعنی سرّ حضرت مولیٰ ؏) شده و عالم، #تجمیع میشود.
⤵️➰⤴️ ֎⇦ و حضرت مولیٰ (؏)؛
به ابوّتِ حضرت امام حسین (ع) و اخوّتِ حضرت رسول اکرم (ص)؛
֎⫸ واسطۀ مطلقۀ این حقیقت هستند.
از این جهت؛
◉ در سه روز، شهودِ شاهد و مشهود را به شهادتشان ظاهر مینمایند.
✓ 🔲⇯⇦ که این سه روز با بیانِ اخیر،
اشاره دارد به؛
🌕 مقامِ #جلوت شهادت
🌗 مقامِ #جمعیۀ شهادت
🌑 مقامِ #خلوت شهادت
◉⇯⇦ بدین صورت که؛
🔘 روز نوزدهم؛
֎⫸ ترسیم عالم به 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ وحدت در کثرت یعنی؛ کشته شدنِ وحدتِ خلوتی در کثرتِ «جلوتی» است.
❂☜ پس روز نوزدهم؛
ظهورِ مقامِ جلوتیِ شهادت است. در نتیجه؛
֎⇦ روزِ ضربت خوردن با #شمشیر است. در حالی که مسموم بودنِ شمشیر که در خفاست، در این روز ظاهر نمیشود.
🔘 روز بیستم؛
֎⫸ مقامِ جمع الجمعِ شهادت است که هم شدّت ضربۀ شمشیر و هم شدّت سمّ ظاهر شده است. هم رأس مبارک شکافته بود و هم سمّ، در چهرۀ مبارکِ حضرت مولیٰ (؏) نمایان شده بود. یعنی؛
֎⇦ هم مقامِ خلوتِ شهادت، و هم مقامِ جلوتِ شهادت به یک باره در ظهور آمد.
✅ نکتهای در حاشیه:
در روز بیستم، اهل ایمان برای حضرت مولیٰ (؏) «#شیر» میآوردند.
«شیر»؛ مثَلِ عِلْم است. و عِلْم، جانِ تمام عالَم است. و اصلاً از وجوهِ تسمیه برای «عالَم»؛
֎⫸ علمِ حضوری است که جانِ آن است.
◉⇯⇦ و جانِ عالَم؛ خودِ مولیٰ (؏) هستند. پس کسانی که شیر میآوردند؛ پیشتر از قیامت، مختارانه فانیِ در حقیقتِ خویش و شیرۀ وجودِ خویش، یعنی؛ حضرتِ مرتضیٰ علی (؏) شدند.
🔘 روز بیست و یکم؛
֎⫸ تجمیع عالم به نقطۀ بــاء 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ کثرت در وحدت یعنی؛ کشته شدنِ کثرتِ «جلوَتی» در وحدتِ «خلوتی» است.
❂☜ پس روز بیست و یکم؛
ظهور مقامِ خلوتیِ شهادت است، در نتیجه؛
֎⇦ روزِ اثر کردنِ سمّ است، در حالی که ضربۀ شمشیر در این روز مخفی است.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
◉
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
◉
◉⇯⇦ حضرت اباعبداللهالحسین سیّدالشّهداء (؏)؛ سرّ حضرت امیرالمؤمنین (؏) هستند. که سرّ مولیٰ (؏)، دقیقاً و عیناً و شخصاً سرّ خداست.
❒ حضرت سیّدالشّهداء (؏) از فریادِ بی شرمانۀ⦅بُغْضِاً لِأبیک⦆ دشمنانِ ملعون، به شهادت رسیدند.
[یعنی؛ به خاطرِ بغضی که به پدر گرامیشان داشتند، حضرت سیّدالشّهداء (علیه السّلام) را شهید کردند.]
🔴 ۞ حضرت امام حسین (؏)؛ «ثـــار الله» بوده و خونِ مطهرشان؛
🔻『 سَکَنَ في الخُلد』🔺است.
(زیارتنامۀ حضرت؏؛ 📚 الكافي، ج۴، ص۵۷۶)
و حقیقتِ ازلیّت و ابدیّتِ حقّ تعالیٰ میباشند ...
▪️ ملعونی سنگی به رأسِ مبارک حضرت سیّدالشّهدا (علیه السّلام) زد و «خون» مبارکِ ایشان جاری شد. حضرت (؏) دست زیر خونها برده و به «محاسنِ» مبارک مالیدند.
🔔 دقّت کنیم که از ولیّ خدا (؏) صحبت میشود! که واحدِ اشارۀ به او، اشارۀ به خدایِ لا إشاره است.
⇩ پس دل بدهیم و دقّت را روانه کنیم:
◉ #خون ولیّ خدا؛
֎⇦ بیقراری است وُ مقامِ جلالِ حقّ تعالیٰ.
(#مقام_جمع_نوری)
◉ «#محاسن» ولیّ خدا؛
֎⇦ «حُسن» است و قرار و مقامِ جمالِ حقّ تعالیٰ.
(#مقام_فرق_نوری)
↯ ❂☜ و اینکه حضرت (؏)، خون مطّهرشان را به محاسنِ مبارکشان میکشند، یعنی؛
֎⇦ جلال و جمال را به یکباره، در وجهِ مبارک نمایان میکنند. و یعنی؛
֎⇦ تمام صفات جلال و تمام صفاتِ جمال حقّ تعالیٰ در این وضو ساختنِ با خون، ظاهر میشود.
⇯֎ و این کار را فقط کسی میتواند انجام دهد که مافوقِ تعیّنِ جلال و تعیّنِ جمال باشد. کسی که حقیقتِ ذاتِ خدا بوده و آنچنان اطلاقی دارد که قیدِ جلال و قیدِ جمال را برمیدارد و هر دو را در وجهِ مبارک، نمایان میکند.
🍃۞ این حقیقت؛ جمع کردنِ مقامِ خلوتِ شاهد و مقامِ جلوتِ مشهود، در حضرتِ سیّدالشّهداء (علیه السّلام) است.
🔲⇯⇦ حضرت سیّدالشّهداء (علیه السّلام) که سرّ پدر گرامیشان هستند، «سیّدالشّهداء» بودن را در هنگامۀ ضربۀ آن ملعون در حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین (علیه السّلام) نمایان میسازند و محاسنِ مبارکِ حضرتِ جانْ، مولیٰ امیرالمؤمنین (علیه السّلام) به خون مبارکِ ایشان خضاب میشود.
֎⇯⇦ «سرّ» مطلق، هر چقدر هم در آشکار شدن باشد؛ باز در کتمانِ سرّ بودن است.
یعنی؛ در تمام ظهور هم که بیاید، باز هم سرّ است و در خفاست و متلبّسِ به فاش شدنِ ظلمتی و حدّی نمیگردد.
که اگر متلبّس شود، - العیاذُ بالله - خودیّت خدا محدود به حدِّ ظلمتی شده است و - نستجیرُ بالله - اصلاً خدائی نخواهد بود.
❂☜ بنابراین؛ حضرت سیّدالشّهداء (؏) خون مبارک را به آسمان پرتاب میکردند و این حقیقت را ظاهر فرمودند که دستْ یازی به سرِّ الهی هرگز امکان ندارد و این حقیقت را نمایان ساختند که:
🔻【يُريدُونَ أَنْ يُطْفِؤُا نُورَ الله بِأَفْواهِهِمْ
وَ يَأْبَى الله إِلاَّ أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ】 🔺
میخواهند نور خدا را با دهانهاى خود خاموش كنند!
ولى خداوند نمیگذارد تا اين كه نور خود را كامل كند ...
و هر چند كافران خوش ندارند.
📘سورۀ توبه، آیۀ ۳۲
دشمنت کُشت ولی نورِ تو خاموش نشد
آری آن جلوه که فانی نشود نورِ خداست
🔥«أَلَا لَعْنَةُ الله عَلَى الظَّالِمِينَ»🔥
#شهادت_مولی_امیرالمؤمنین_علی_علیهالسلام
🏴 🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
◉⇯⇦ حضرت اباعبداللهالحسین سیّدالشّهداء (؏)؛ سرّ حضرت امیرالمؤمنین (؏) هستند. که سرّ مولیٰ (؏)، دقیقاً و عیناً و شخصاً سرّ خداست.
❒ حضرت سیّدالشّهداء (؏) از فریادِ بی شرمانۀ⦅بُغْضِاً لِأبیک⦆ دشمنانِ ملعون، به شهادت رسیدند.
[یعنی؛ به خاطرِ بغضی که به پدر گرامیشان داشتند، حضرت سیّدالشّهداء (علیه السّلام) را شهید کردند.]
🔴 ۞ حضرت امام حسین (؏)؛ «ثـــار الله» بوده و خونِ مطهرشان؛
🔻『 سَکَنَ في الخُلد』🔺است.
(زیارتنامۀ حضرت؏؛ 📚 الكافي، ج۴، ص۵۷۶)
و حقیقتِ ازلیّت و ابدیّتِ حقّ تعالیٰ میباشند ...
▪️ ملعونی سنگی به رأسِ مبارک حضرت سیّدالشّهدا (علیه السّلام) زد و «خون» مبارکِ ایشان جاری شد. حضرت (؏) دست زیر خونها برده و به «محاسنِ» مبارک مالیدند.
🔔 دقّت کنیم که از ولیّ خدا (؏) صحبت میشود! که واحدِ اشارۀ به او، اشارۀ به خدایِ لا إشاره است.
⇩ پس دل بدهیم و دقّت را روانه کنیم:
◉ #خون ولیّ خدا؛
֎⇦ بیقراری است وُ مقامِ جلالِ حقّ تعالیٰ.
(#مقام_جمع_نوری)
◉ «#محاسن» ولیّ خدا؛
֎⇦ «حُسن» است و قرار و مقامِ جمالِ حقّ تعالیٰ.
(#مقام_فرق_نوری)
↯ ❂☜ و اینکه حضرت (؏)، خون مطّهرشان را به محاسنِ مبارکشان میکشند، یعنی؛
֎⇦ جلال و جمال را به یکباره، در وجهِ مبارک نمایان میکنند. و یعنی؛
֎⇦ تمام صفات جلال و تمام صفاتِ جمال حقّ تعالیٰ در این وضو ساختنِ با خون، ظاهر میشود.
⇯֎ و این کار را فقط کسی میتواند انجام دهد که مافوقِ تعیّنِ جلال و تعیّنِ جمال باشد. کسی که حقیقتِ ذاتِ خدا بوده و آنچنان اطلاقی دارد که قیدِ جلال و قیدِ جمال را برمیدارد و هر دو را در وجهِ مبارک، نمایان میکند.
🍃۞ این حقیقت؛ جمع کردنِ مقامِ خلوتِ شاهد و مقامِ جلوتِ مشهود، در حضرتِ سیّدالشّهداء (علیه السّلام) است.
🔲⇯⇦ حضرت سیّدالشّهداء (علیه السّلام) که سرّ پدر گرامیشان هستند، «سیّدالشّهداء» بودن را در هنگامۀ ضربۀ آن ملعون در حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین (علیه السّلام) نمایان میسازند و محاسنِ مبارکِ حضرتِ جانْ، مولیٰ امیرالمؤمنین (علیه السّلام) به خون مبارکِ ایشان خضاب میشود.
֎⇯⇦ «سرّ» مطلق، هر چقدر هم در آشکار شدن باشد؛ باز در کتمانِ سرّ بودن است.
یعنی؛ در تمام ظهور هم که بیاید، باز هم سرّ است و در خفاست و متلبّسِ به فاش شدنِ ظلمتی و حدّی نمیگردد.
که اگر متلبّس شود، - العیاذُ بالله - خودیّت خدا محدود به حدِّ ظلمتی شده است و - نستجیرُ بالله - اصلاً خدائی نخواهد بود.
❂☜ بنابراین؛ حضرت سیّدالشّهداء (؏) خون مبارک را به آسمان پرتاب میکردند و این حقیقت را ظاهر فرمودند که دستْ یازی به سرِّ الهی هرگز امکان ندارد و این حقیقت را نمایان ساختند که:
🔻【يُريدُونَ أَنْ يُطْفِؤُا نُورَ الله بِأَفْواهِهِمْ
وَ يَأْبَى الله إِلاَّ أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ】 🔺
میخواهند نور خدا را با دهانهاى خود خاموش كنند!
ولى خداوند نمیگذارد تا اين كه نور خود را كامل كند ...
و هر چند كافران خوش ندارند.
📘سورۀ توبه، آیۀ ۳۲
دشمنت کُشت ولی نورِ تو خاموش نشد
آری آن جلوه که فانی نشود نورِ خداست
🔥«أَلَا لَعْنَةُ الله عَلَى الظَّالِمِينَ»🔥
#شهادت_مولی_امیرالمؤمنین_علی_علیهالسلام
🏴 🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده (Ehsan Nil.)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from سی جز قرآن کریم
1_70971381.pdf
1.3 MB