👈" بیانیه‌های اعتراضی و تنوع شیوه‌ی اعلام آن در اعتراضات اخیر سال ۱۴۰۱"
✍مانیفست یا بیانیه متنی است که یک شخص یا گروه از آن برای بیان اصول، عقاید و اهداف خود خطاب به فرد یا افراد حقیقی یا حقوقی؛ استفاده می‌کند. اعتبار بیانیه‌ها با بیان‌کننده‌ی آن و نیز مطالب مندرج در‌محتوای آن سنجیده می‌شود.
"مانیفست، سندی است که موقعیت یا برنامه صادرکننده خود را به طور عمومی اعلام می کند. یک مانیفست مجموعه‌ای از ایده‌ها، نظرات یا دیدگاه‌ها را پیش می‌برد، اما می‌تواند برنامه‌ای برای عمل نیز ترسیم کند. در حالی‌که می تواند به هر موضوعی بپردازد، اغلب به هنر، ادبیات یا سیاست مربوط می شود. مانیفست ها عموماً به نام گروهی نوشته می شوند که دیدگاه، ایدئولوژی یا هدف مشترکی دارند نه به نام یک فرد" (Encyclopedia Britannic www.britanica.com).
"مانیفست ریشه لاتین دارد، چیزی که آشکار است( محتوای درونی آن ) به راحتی قابل درک یا تشخیص است، و عبارتی است که در آن کسی نیت یا دیدگاه خود را برای مردم آسان می کند."( www. Merriam-Webster.com).
✅به‌طور خلاصه، مانیفست یا بیانیه:
1️⃣یک نوع سند تاریخی است،
2️⃣با اعلان عمومی،
3️⃣بیان صریح و آشکار دارد،
4️⃣حاوی ایده‌ها، باور‌ها و عقاید مشترک یک گروه(یا فرد) است،
5️⃣ممکن است حاوی برنامه‌ی‌عملی گروه یا فرد صادرکننده نیز باشد،
6️⃣گاهی آرمانی بوده و از شرایط عینی و واقعی یک پدیده یا فرد و یا افرادی که درمورد آن صادر شده دور است،
7️⃣هم فردی است و هم گروهی،
8️⃣انواع مختلف دارد: هنری، سیاسی، ادبی، صنفی، اعتراضی. ورزشی،
9️⃣مخاطب یا مخاطبان آن فرد یا افراد حقیقی یا حقوقی است.
🔵در صد روز گذشته و پس‌از حادثه‌ی جان‌باختن #مهسا_امینی همراه با اعتراضات جاری سال۱۴۰۱ موسوم‌به #زن‌زندگی‌آزادی ، شاهد صدور و اعلان عمومی بیانیه‌های متعددی بوده و هستیم. این رخداد چندان نامتعارف و کم‌سابقه نیست چراکه در جهان و نیز ایران در ادوار مختلف، با صدور بیانیه‌های گوناگون مواجه بوده‌ایم.
آنچه محل توجه و تأمل نگارنده شده، سه تفاوت محسوس و بااهمیت در شیوه‌ی اعلان عمومی بیانیه‌های اعتراضات جاری است که پیش‌از این با این تنوع و ویژگی‌ها دیده نشده و یا کمتر دیده شده است:
1️⃣تنوع در شیوه‌ی اعلان بیانیه:
با دقت و مرور بیانیه‌های خیزش صد‌روزه‌ی اخیر، مشاهده می‌شود نوع اعلان عمومی آن‌ها نمایش‌گونه با حضور همه یا گروهی از صادرکنندگان آن است.
نمایش چهره و اعلام علنی هویت خود، در‌دست داشتن مطالبات، خوانش و کلام رسمی، نمایش هنری سکوت و یا موسیقی و آواز؛ ازجمله‌ی این تنوع است.و هرچه‌هست، نمایشی از اعلان عمومی بیانیه‌ها به‌صورت تصویری است. این درحالی‌ست که پیش‌از این و در ادوار و مناسبات گذشته، محتوا و مفاد بیانیه و اعلام آن به‌صورت انتشار مکتوب و بیان موضع سیاسی یا ادبی یا هنری، مد‌نظر بود و اصراری به اعلان عمومی آن به‌شکل تصویری و گروهی وجود نداشت.
بیانیه‌های‌اخیر، جلوی‌صحنه و پشت‌صحنه دارند. تهیه و تدوین محتوا در پشت‌صحنه و اجرای نمایش‌گونه‌ی آن با شیوه‌های متنوع اشاره‌شده، در جلوی‌صحنه شکل گرفته‌است و نظریه‌‌ی نمایشی #اروین_گافمن به‌خوبی می‌تواند به تفسير و خوانش درونی و چرایی این تنوع بپردازد.
✅ گاهی با کلام رسمی و حضور جمعی👇
https://youtu.be/m2R9sHYEQJ4
✅گاهی با موسیقی در صحنه‌ی اجرا👇
https://youtu.be/lVMFvrRvQ3s
✅و گاه با نمایش جمعی سکوت👇
https://youtu.be/80wyAHNP_Ek
2️⃣ تنوع در صادرکنندگان بیانیه:
شامل گروه‌ها و اقشار و طبقات مختلف قومی و مذهبی است، مانند:
علمای دینی شیعه و سنی، کارگران، پزشکان، معلمان مدارس، اساتید دانشگاه‌ها، هنرمندان رشته‌های مختلف هنری، خانواد‌های جان‌باختگان یا بازداشت‌شدگان، ورزشکاران رشته‌های مختلف، ایرانیان مقیم کشورهای دیگر، فعالین مدنی غیر‌ایرانی کشورهای مختلف هم‌چون پزشکان، کارگران، هنرمندان، دانشجویان و سیاست‌مداران.
3️⃣ تنوع در موقعیت جغرافیایی صدور بیانیه:
در‌طی صد‌روز اخیر شاهد صدور بیانیه‌های متعددی در مناطق مختلف داخل کشور از کلان‌شهرها تا شهرهای کوچک‌تر و دور از پایتخت و نیز خارج از مرز‌های ایران و کشورهای دیگر، بوده‌ایم.
🔵در این مجال تنها به توصیف بیانیه‌های اعتراضی در خیزش اخیر و تفاوت و ویژگی‌های آن‌ها نسبت‌به بیانیه‌های پیش از‌این پرداخته شد، و بدیهی‌است تحلیل و تفسیر چرایی این تفاوت‌ها به فرصت و یادداشتی دیگر نیاز دارد.
✍ فریبا نظری
سوم دی ۱۴۰۱
#بیا‌نیه‌‌‌‌‌ی_اعتراضی
#اعتراضات_۱۴۰۱
#مانیفست
#خیزش
#فعالین_مدنی
#پشت_صحنه
#جلو‌ی_صحنه
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
📝 @f_nazari
✍مانیفست یا بیانیه متنی است که یک شخص یا گروه از آن برای بیان اصول، عقاید و اهداف خود خطاب به فرد یا افراد حقیقی یا حقوقی؛ استفاده می‌کند. اعتبار بیانیه‌ها با بیان‌کننده‌ی آن و نیز مطالب مندرج در‌محتوای آن سنجیده می‌شود.
"مانیفست، سندی است که موقعیت یا برنامه صادرکننده خود را به طور عمومی اعلام می کند. یک مانیفست مجموعه‌ای از ایده‌ها، نظرات یا دیدگاه‌ها را پیش می‌برد، اما می‌تواند برنامه‌ای برای عمل نیز ترسیم کند. در حالی‌که می تواند به هر موضوعی بپردازد، اغلب به هنر، ادبیات یا سیاست مربوط می شود. مانیفست ها عموماً به نام گروهی نوشته می شوند که دیدگاه، ایدئولوژی یا هدف مشترکی دارند نه به نام یک فرد" (Encyclopedia Britannic www.britanica.com).
"مانیفست ریشه لاتین دارد، چیزی که آشکار است( محتوای درونی آن ) به راحتی قابل درک یا تشخیص است، و عبارتی است که در آن کسی نیت یا دیدگاه خود را برای مردم آسان می کند."( www. Merriam-Webster.com).
✅به‌طور خلاصه، مانیفست یا بیانیه:
1️⃣یک نوع سند تاریخی است،
2️⃣با اعلان عمومی،
3️⃣بیان صریح و آشکار دارد،
4️⃣حاوی ایده‌ها، باور‌ها و عقاید مشترک یک گروه(یا فرد) است،
5️⃣ممکن است حاوی برنامه‌ی‌عملی گروه یا فرد صادرکننده نیز باشد،
6️⃣گاهی آرمانی بوده و از شرایط عینی و واقعی یک پدیده یا فرد و یا افرادی که درمورد آن صادر شده دور است،
7️⃣هم فردی است و هم گروهی،
8️⃣انواع مختلف دارد: هنری، سیاسی، ادبی، صنفی، اعتراضی. ورزشی،
9️⃣مخاطب یا مخاطبان آن فرد یا افراد حقیقی یا حقوقی است.
🔵در صد روز گذشته و پس‌از حادثه‌ی جان‌باختن #مهسا_امینی همراه با اعتراضات جاری سال۱۴۰۱ موسوم‌به #زن‌زندگی‌آزادی ، شاهد صدور و اعلان عمومی بیانیه‌های متعددی بوده و هستیم. این رخداد چندان نامتعارف و کم‌سابقه نیست چراکه در جهان و نیز ایران در ادوار مختلف، با صدور بیانیه‌های گوناگون مواجه بوده‌ایم.
آنچه محل توجه و تأمل نگارنده شده، سه تفاوت محسوس و بااهمیت در شیوه‌ی اعلان عمومی بیانیه‌های اعتراضات جاری است که پیش‌از این با این تنوع و ویژگی‌ها دیده نشده و یا کمتر دیده شده است:
1️⃣تنوع در شیوه‌ی اعلان بیانیه:
با دقت و مرور بیانیه‌های خیزش صد‌روزه‌ی اخیر، مشاهده می‌شود نوع اعلان عمومی آن‌ها نمایش‌گونه با حضور همه یا گروهی از صادرکنندگان آن است.
نمایش چهره و اعلام علنی هویت خود، در‌دست داشتن مطالبات، خوانش و کلام رسمی، نمایش هنری سکوت و یا موسیقی و آواز؛ ازجمله‌ی این تنوع است.و هرچه‌هست، نمایشی از اعلان عمومی بیانیه‌ها به‌صورت تصویری است. این درحالی‌ست که پیش‌از این و در ادوار و مناسبات گذشته، محتوا و مفاد بیانیه و اعلام آن به‌صورت انتشار مکتوب و بیان موضع سیاسی یا ادبی یا هنری، مد‌نظر بود و اصراری به اعلان عمومی آن به‌شکل تصویری و گروهی وجود نداشت.
بیانیه‌های‌اخیر، جلوی‌صحنه و پشت‌صحنه دارند. تهیه و تدوین محتوا در پشت‌صحنه و اجرای نمایش‌گونه‌ی آن با شیوه‌های متنوع اشاره‌شده، در جلوی‌صحنه شکل گرفته‌است و نظریه‌‌ی نمایشی #اروین_گافمن به‌خوبی می‌تواند به تفسير و خوانش درونی و چرایی این تنوع بپردازد.
✅ گاهی با کلام رسمی و حضور جمعی👇
https://youtu.be/m2R9sHYEQJ4
✅گاهی با موسیقی در صحنه‌ی اجرا👇
https://youtu.be/lVMFvrRvQ3s
✅و گاه با نمایش جمعی سکوت👇
https://youtu.be/80wyAHNP_Ek
2️⃣ تنوع در صادرکنندگان بیانیه:
شامل گروه‌ها و اقشار و طبقات مختلف قومی و مذهبی است، مانند:
علمای دینی شیعه و سنی، کارگران، پزشکان، معلمان مدارس، اساتید دانشگاه‌ها، هنرمندان رشته‌های مختلف هنری، خانواد‌های جان‌باختگان یا بازداشت‌شدگان، ورزشکاران رشته‌های مختلف، ایرانیان مقیم کشورهای دیگر، فعالین مدنی غیر‌ایرانی کشورهای مختلف هم‌چون پزشکان، کارگران، هنرمندان، دانشجویان و سیاست‌مداران.
3️⃣ تنوع در موقعیت جغرافیایی صدور بیانیه:
در‌طی صد‌روز اخیر شاهد صدور بیانیه‌های متعددی در مناطق مختلف داخل کشور از کلان‌شهرها تا شهرهای کوچک‌تر و دور از پایتخت و نیز خارج از مرز‌های ایران و کشورهای دیگر، بوده‌ایم.
🔵در این مجال تنها به توصیف بیانیه‌های اعتراضی در خیزش اخیر و تفاوت و ویژگی‌های آن‌ها نسبت‌به بیانیه‌های پیش از‌این پرداخته شد، و بدیهی‌است تحلیل و تفسیر چرایی این تفاوت‌ها به فرصت و یادداشتی دیگر نیاز دارد.
✍ فریبا نظری
سوم دی ۱۴۰۱
#بیا‌نیه‌‌‌‌‌ی_اعتراضی
#اعتراضات_۱۴۰۱
#مانیفست
#خیزش
#فعالین_مدنی
#پشت_صحنه
#جلو‌ی_صحنه
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
📝 @f_nazari
🔺🔹🔺« مجلسی با لوایح معطل مانده، هیاهوی بسیار و دیگر هیچ… »
۱- وزارت بهداشت در سال ۱۳۸۲ کار تدوین قانونی را با عنوان #سلامت_روان به دکتر مهدی نصر اصفهانی سپرد که استاد پیشکسوت دانشگاه علوم پزشکی ایران است. او به همراه گروهی از متخصصان پیش نویسی برای لایحه حمایت از حقوق افراد مبتلابه اختلالات روانی تهیه و تا سال ۱۳۹۴ بارها تغییراتی پیدا کرد و مواردی کاهش یافت. سرانجام در آذرماه ۱۳۹۸ در دولت دوازدهم به تصویب رسید و در روز ۲۶ فروردین ماه ۱۳۹۹ در مجلس اعلام وصول شد. #قانون_سلامت_روان هرچند برای نخستین بار تهیه و در قالب لایحه‌ای به مجلس ارائه شده و ممکن است نقایص و مشکلاتی داشته باشد، ولی می تواند دستورالعمل ها و راهکارهای خوبی برای حوزه سلامت روان در برداشته باشد.
(https://pconews.ir/?p=3266)
۲- پس از گذشت ۱۲ سال، لایحه‌ی پیشگیری از آسیب‌دیدگی زنان و ارتقای امنیت آنان در برابر سوءرفتار که در دولت یازدهم تحت عنوان #لایحه‌ی_منع_خشونت_علیه_زنان به مجلس دهم ارسال شد، با تغییر و اصلاحاتی متعدد حتی در نام، در تاریخ ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ به تصویب مجلس‌یازدهمی‌ها رسید. این لایحه با تمرکز بر بازدارندگی و پیشگیری، ارتقای امنیت روانی و جسمانی زنان در محیط خانه، کار و اجتماع سعی دارد امنیت زنان را با حمایت‌های قانون تأمین کند. این لایحه، ۵۱ ماده و ۵ فصل دارد که از سال ۱۳۹۱ بین نهادها، سازمان‌ها و کمیسیون‌های مختلف دست به دست شد تا اینکه در نهایت فروردین‌ماه سال جاری، با ۱۹۰ رأی موافق به تصویب اهالی بهارستان رسید. البته لایحه فوق به شرط اینکه به واقع اقدامی برای ارتقای سطح امنیت زنان باشد، مدت طولانی در کمیسیون اجتماعی خاک خورد و در نوبت صحن قرار گرفت ( فرارو/ دی ۱۴۰۲ ).
۳- #لایحه‌ی_همسان‌سازی_حقوق_بازنشستگان صندوق‌های کشوری و لشگری و تأمین اجتماعی
که سال‌هاست هم‌چنان بدون نتیجه در حال دست بدست شدن است.
💢 این سه لایحه‌ی ضروری و بااهمیت بخشی از ده لایحه‌ی معطل مانده در مجلسی است که قرار است در یازده اسفند ۱۴۰۲، دوازدهمین دوره‌ی آن با نمایندگان جدید آغاز بکار نماید.
🔰حال با هم برخی‌از اولویت‌ها و عملکرد مجلس یازدهم را مرور می‌کنیم:
۱- گرفتن خودروهای شاسی بلند و نمایش اقرار و انکار بر سر این موضوع
۲- نوشتن طومار و تقاضای حکم اعدام برای مردم معترض در اعتراضات سال ۱۴۰۱ جنبش #زن‌زندگی‌آزادی
۳- رسوایی ماجرای خرید سیسمونی نوه‌ی رئیس مجلس از ترکیه و مشغولیت دو گروه منتقد و طرفدار ایشان در بین نمایندگان
۴- تصویب خارج از نوبت و چند فوریتی لایحه‌ایی موسوم به حجاب و عفاف با هدف محدودیت و انسداد بیشتر اجتماعی جامعه
۵- نطق‌های پیش از دستور تکراری با ادبیات دهه‌ی شصت
۶- عدم ورود اندک نمایندگان برای رسیدگی به اختلاس و فساد گسترده‌ی چای دبش
۷- عدم ورود نمایندگان به تورم روزافزون، کاهش لحظه‌ای ارزش پول ملی و بحران‌های اقتصادی
۸- عدم ورود نمایندگان به اوضاع بحرانی محیط زیست
۹- ماجرای وام‌های چند صد میلیونی ودیعه‌ی مسکن برخی نمایندگان
۱۰- افشاگری یک نماینده‌ی باسابقه‌ی تهران از رئیس مجلس و درگیری‌های این دو
۱۱- حملات لفظی برخی نمایندگان به دولت
۱۲- تلاش برای جلوگیری از لغو تحریم‌ها
۱۳- درخواست تعدادی از نمایندگان برای محاکمه‌ی وزیر خارجه‌ی دولت دوازدهم
۱۴- طرح تغییر قانون انتخابات ریاست‌جمهوری
۱۵- حمایت از مجموعه‌ی تلویزیونی گاندو برای آشکار کردن ماهیت دولت دوازدهم
۱۶- مخالفت با کلیات طرح اصلاح قانون نظارت بر شفافیت رفتار و عملکرد نمایندگان
🔴 به‌عنوان یک شهروند که از قضا جامعه‌شناسی خوانده و با عینک بررسی قواعد زندگی اجتماعی به ساختار و مناسبت قدرت و عاملیت جامعه می‌نگرد، نمی‌توانم امتیاز بالایی به برون داد کارآیی اعضای خانه‌ی ملت بدهم.
سه لایحه‌ایی که ذکر آن رفت و سال‌هاست بی‌نتیجه مانده، نمونه‌ای نمایا برای مطالبات فردی و اجتماعی گروه‌های مختلف جامعه در حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی است که از نظر نمایندگانی که قرار است وکلای ملت باشند؛ چندان اهمیتی ندارد.
این خانه، خانه‌ی ملت نیست، خانه‌ی ما نیست، تهی از وکلای ماست. تهی از مطالبات و خواست ملت است.
محفلی است برای بازی‌های سیاسی که شوربختانه کام ملت را تلخ و تلخ‌تر می‌سازد. محفلی که مطالبات و رنج ملت، در اولویت آخر اعضای آن هم نیست.
محفلی با هیاهوی بسیار و دیگر هیچ…
✍️ فریبا نظری
۵ اسفند ۱۴۰۲
#انتخابات
#چای_دبش
#اعتراضات_۱۴۰۱
#تحریم
#زندگی_معمولی
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
۱- وزارت بهداشت در سال ۱۳۸۲ کار تدوین قانونی را با عنوان #سلامت_روان به دکتر مهدی نصر اصفهانی سپرد که استاد پیشکسوت دانشگاه علوم پزشکی ایران است. او به همراه گروهی از متخصصان پیش نویسی برای لایحه حمایت از حقوق افراد مبتلابه اختلالات روانی تهیه و تا سال ۱۳۹۴ بارها تغییراتی پیدا کرد و مواردی کاهش یافت. سرانجام در آذرماه ۱۳۹۸ در دولت دوازدهم به تصویب رسید و در روز ۲۶ فروردین ماه ۱۳۹۹ در مجلس اعلام وصول شد. #قانون_سلامت_روان هرچند برای نخستین بار تهیه و در قالب لایحه‌ای به مجلس ارائه شده و ممکن است نقایص و مشکلاتی داشته باشد، ولی می تواند دستورالعمل ها و راهکارهای خوبی برای حوزه سلامت روان در برداشته باشد.
(https://pconews.ir/?p=3266)
۲- پس از گذشت ۱۲ سال، لایحه‌ی پیشگیری از آسیب‌دیدگی زنان و ارتقای امنیت آنان در برابر سوءرفتار که در دولت یازدهم تحت عنوان #لایحه‌ی_منع_خشونت_علیه_زنان به مجلس دهم ارسال شد، با تغییر و اصلاحاتی متعدد حتی در نام، در تاریخ ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ به تصویب مجلس‌یازدهمی‌ها رسید. این لایحه با تمرکز بر بازدارندگی و پیشگیری، ارتقای امنیت روانی و جسمانی زنان در محیط خانه، کار و اجتماع سعی دارد امنیت زنان را با حمایت‌های قانون تأمین کند. این لایحه، ۵۱ ماده و ۵ فصل دارد که از سال ۱۳۹۱ بین نهادها، سازمان‌ها و کمیسیون‌های مختلف دست به دست شد تا اینکه در نهایت فروردین‌ماه سال جاری، با ۱۹۰ رأی موافق به تصویب اهالی بهارستان رسید. البته لایحه فوق به شرط اینکه به واقع اقدامی برای ارتقای سطح امنیت زنان باشد، مدت طولانی در کمیسیون اجتماعی خاک خورد و در نوبت صحن قرار گرفت ( فرارو/ دی ۱۴۰۲ ).
۳- #لایحه‌ی_همسان‌سازی_حقوق_بازنشستگان صندوق‌های کشوری و لشگری و تأمین اجتماعی
که سال‌هاست هم‌چنان بدون نتیجه در حال دست بدست شدن است.
💢 این سه لایحه‌ی ضروری و بااهمیت بخشی از ده لایحه‌ی معطل مانده در مجلسی است که قرار است در یازده اسفند ۱۴۰۲، دوازدهمین دوره‌ی آن با نمایندگان جدید آغاز بکار نماید.
🔰حال با هم برخی‌از اولویت‌ها و عملکرد مجلس یازدهم را مرور می‌کنیم:
۱- گرفتن خودروهای شاسی بلند و نمایش اقرار و انکار بر سر این موضوع
۲- نوشتن طومار و تقاضای حکم اعدام برای مردم معترض در اعتراضات سال ۱۴۰۱ جنبش #زن‌زندگی‌آزادی
۳- رسوایی ماجرای خرید سیسمونی نوه‌ی رئیس مجلس از ترکیه و مشغولیت دو گروه منتقد و طرفدار ایشان در بین نمایندگان
۴- تصویب خارج از نوبت و چند فوریتی لایحه‌ایی موسوم به حجاب و عفاف با هدف محدودیت و انسداد بیشتر اجتماعی جامعه
۵- نطق‌های پیش از دستور تکراری با ادبیات دهه‌ی شصت
۶- عدم ورود اندک نمایندگان برای رسیدگی به اختلاس و فساد گسترده‌ی چای دبش
۷- عدم ورود نمایندگان به تورم روزافزون، کاهش لحظه‌ای ارزش پول ملی و بحران‌های اقتصادی
۸- عدم ورود نمایندگان به اوضاع بحرانی محیط زیست
۹- ماجرای وام‌های چند صد میلیونی ودیعه‌ی مسکن برخی نمایندگان
۱۰- افشاگری یک نماینده‌ی باسابقه‌ی تهران از رئیس مجلس و درگیری‌های این دو
۱۱- حملات لفظی برخی نمایندگان به دولت
۱۲- تلاش برای جلوگیری از لغو تحریم‌ها
۱۳- درخواست تعدادی از نمایندگان برای محاکمه‌ی وزیر خارجه‌ی دولت دوازدهم
۱۴- طرح تغییر قانون انتخابات ریاست‌جمهوری
۱۵- حمایت از مجموعه‌ی تلویزیونی گاندو برای آشکار کردن ماهیت دولت دوازدهم
۱۶- مخالفت با کلیات طرح اصلاح قانون نظارت بر شفافیت رفتار و عملکرد نمایندگان
🔴 به‌عنوان یک شهروند که از قضا جامعه‌شناسی خوانده و با عینک بررسی قواعد زندگی اجتماعی به ساختار و مناسبت قدرت و عاملیت جامعه می‌نگرد، نمی‌توانم امتیاز بالایی به برون داد کارآیی اعضای خانه‌ی ملت بدهم.
سه لایحه‌ایی که ذکر آن رفت و سال‌هاست بی‌نتیجه مانده، نمونه‌ای نمایا برای مطالبات فردی و اجتماعی گروه‌های مختلف جامعه در حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی است که از نظر نمایندگانی که قرار است وکلای ملت باشند؛ چندان اهمیتی ندارد.
این خانه، خانه‌ی ملت نیست، خانه‌ی ما نیست، تهی از وکلای ماست. تهی از مطالبات و خواست ملت است.
محفلی است برای بازی‌های سیاسی که شوربختانه کام ملت را تلخ و تلخ‌تر می‌سازد. محفلی که مطالبات و رنج ملت، در اولویت آخر اعضای آن هم نیست.
محفلی با هیاهوی بسیار و دیگر هیچ…
✍️ فریبا نظری
۵ اسفند ۱۴۰۲
#انتخابات
#چای_دبش
#اعتراضات_۱۴۰۱
#تحریم
#زندگی_معمولی
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
.: پایگاه خبری سازمان نظام روان شناسی و مشاوره ایران :.
قانون سلامت روان به کجا رسید ؟ - .: پایگاه خبری سازمان نظام روان شناسی و مشاوره ایران :.
بااین حال و برای این که وضعیت قانونی در این شرایط روشن تر شود، وزارت بهداشت از چند سال پیش تهیه چنین متنی را در دستور کار خود قرار داد
📝📝« سکوتی که فریاد شد، شنیدنی است! »
✏️پس از عدم تحقق وعده‌های انتخاباتی دولت دوازدهم، آتش زدن برجام، تداوم و شدت وضعیت نامناسب اقتصادی مردم، سرکوب همراه با خشونت اعتراضات دی ۹۶ و آبان ۹۸؛ میزان مشارکت عمومی در انتخابات مجلس سال ۱۳۹۸ با کاهش روبرو شد. این سیر کاهشی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ و مجلس ۱۴۰۲ ادامه یافت تا به روز هشتم تیر ۱۴۰۳ و انتخابات دور چهاردهم ریاست جمهوری رسید. نوع و میزان کاهش مشارکت عمومی در انتخابات هشتم تیرماه ۱۴۰۳، ویژگی‌های قابل تأملی دارد.
🔰 برخی از آن‌ها را با هم مرور می‌کنیم:
۱- رکورد کمترین میزان مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری پس از انقلاب ۵۷ در کل کشور
۲- تداوم کمترین میزان مشارکت در پایتخت
۳- کاهش میزان مشارکت در ۲۹ استان
۴- بیشترین کاهش مشارکت در سه استان: سیستان و بلوچستان با ۳۲/۸ درصد، گیلان با ۲۶/۱، گلستان با ۲۵ درصد
۵- رشد مشارکت در دو استان قم و تهران
۶- مشارکت بالای ۵۰ درصد در سه استان خراسان جنوبی، یزد، و قم
۷- کمترین میزان مشارکت در کلان شهر تهران و استان کردستان با ۲۳ درصد
۸- کاهش میزان آرای باطله از ۱۳.۱ درصد کل آرای دوره سیزدهم به ۴.۳ درصد کل آرای دور نخست دوره چهاردهم
۹- در مجموع و همراه با آرای باطله، میزان مشارکت عمومی در انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم در دور نخست به ۳۹/۹ درصد می‌رسد و این یعنی ۶۰/۱ درصد ایرانیان در این انتخابات حضور پیدا نکردند.
💢این نتایج کمی، تفسیرهای بسیار مهمی در بردارد:
1️⃣ اگر مهمترین کارکرد صندوق رأی را تأیید میزان مشروعیت و مقبولیت نظام سیاسی و حکمرانی هر کشور بدانیم، نتایج نشان می‌دهد که ۶۰ درصد از ایرانیان مشروعیت حاکمیت سیاسی و کارکرد نهاد انتخابات را در ساختار سیاسی فعلی قبول ندارند.
2️⃣ کاهش مشارکت در ۲۹ استان کشور نشان دهنده پراکندگی جغرافیایی، قومی، مذهبی، و طبقاتی ایرانیانی است که در انتخابات شرکت نکرده‌اند.
3️⃣ کاهش چشمگیر میزان مشارکت در سه استان سیستان و بلوچستان، گیلان و گلستان که در انتخابات ۱۴۰۰ مشارکتی بالای ۵۰ درصد داشتند؛ و نیز کاهش میزان مشارکت کردستان در کنار کلان شهر تهران که حتی در سال ۱۴۰۰ نیز زیر پنجاه درصد بوده، معنادار و قابل بررسی است.
این مسئله از آن‌سو اهمیت دارد که مشارکت این استان‌ها در انتخابات ریاست جمهوری سال‌های ۱۳۷۶، ۱۳۸۸، ۱۳۹۲، و ۱۳۹۶ همواره بالای پنجاه درصد بوده است.
4️⃣ مردود شدن گزاره‌ی: «آرای بالا به گزینه‌های اصول‌گرایان در مشارکت عمومی پایین»، با توجه به آرای کمتر نامزدهای اصول گرایان در مشارکت کمتر از ۴۰ درصد
5️⃣عدم شناخت کافی از کنش جمعی انتخاباتی ایرانیان، پیچیدگی جامعه ایران، و عدم توجه به تمامی متغیرهای تاثیرگذار در نظرسنجی‌های مختلف
6️⃣ تداوم کاهش مشارکت عمومی در پایتخت، مسئله‌ی قابل توجهی است که نیاز به بررسی‌های مستقل و دقیق پژوهشی دارد.
7️⃣ بر خلاف برخی تحلیل‌ها، کاهش سراسری میزان مشارکت در ۲۹ استان کشور به‌ویژه در چند استان نخست با بافت قابل توجه جمعیت روستانشین مانند سیستان و بلوچستان، گیلان، گلستان، سمنان، کردستان، مازندران؛ نشان می‌دهد مقبولیت و اعتماد به نهاد انتخابات، افزون بر مناطق شهری در مناطق روستایی نیز دچار خدشه و بحران قابل توجه و چشمگیر است و البته تحلیل دقیق به ریز داده‌های انتخاباتی نیاز دارد.
8️⃣ بخشی از کاهش آرا در کل کشور شامل کسانی است که در دوره‌های پیشین با هدف مشروعیت بخشی به نظام، مشارکت داشتند اما به دلایل مختلفی چون انتقاد از اوضاع نامناسب اقتصادی و سرکوب خشونت آمیز اعتراضات سال ۱۴۰۱، از مشارکت خودداری نمودند.
9️⃣ کاهش آرای باطله در این دوره دارای معنی و پیام است. ممکن است گروهی از تنوع تقریبی و اندک نامزدها استقبال کرده و به گزینه‌ای رای داده باشند. و نیز ممکن است شهروندان یک جامعه از کنش کنایه آمیز و تفننی و اعتراضی در قالب رأی باطله و مخدوش به عدم حضور در حوزه‌های انتخابیه، رضایت داده و عطای انتخابات را به لقای آن بخشیده‌اند، موضوع قابل توجه دیگری برای پژوهش و بررسی است.
💢 این‌ها که مرور شد و بسیاری نکات دیگر، حاوی یک پیام مهم است:
سکوت و اعتراض کنش‌گرانی که مقبولیت و کارکردی برای صندوق رأی و نهاد انتخابات قائل نیستند، رفته رفته افزون‌تر و معنادارتر شده و به فریادی رسا بدل گشته است؛
و سکوتی که فریاد شد، شنیدنی است!
✍️ فریبا نظری
۹ تیر ۱۴۰۳
#اکثریت_معترض_و_منتقد
#اعتراضات_۱۴۰۱
#بحران‌های_اقتصادی
#کاهش_مشارکت_عمومی
#سکوتی_که_فریاد_شد_شنیدنی_است
https://mroor.org/h2m
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
✏️پس از عدم تحقق وعده‌های انتخاباتی دولت دوازدهم، آتش زدن برجام، تداوم و شدت وضعیت نامناسب اقتصادی مردم، سرکوب همراه با خشونت اعتراضات دی ۹۶ و آبان ۹۸؛ میزان مشارکت عمومی در انتخابات مجلس سال ۱۳۹۸ با کاهش روبرو شد. این سیر کاهشی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ و مجلس ۱۴۰۲ ادامه یافت تا به روز هشتم تیر ۱۴۰۳ و انتخابات دور چهاردهم ریاست جمهوری رسید. نوع و میزان کاهش مشارکت عمومی در انتخابات هشتم تیرماه ۱۴۰۳، ویژگی‌های قابل تأملی دارد.
🔰 برخی از آن‌ها را با هم مرور می‌کنیم:
۱- رکورد کمترین میزان مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری پس از انقلاب ۵۷ در کل کشور
۲- تداوم کمترین میزان مشارکت در پایتخت
۳- کاهش میزان مشارکت در ۲۹ استان
۴- بیشترین کاهش مشارکت در سه استان: سیستان و بلوچستان با ۳۲/۸ درصد، گیلان با ۲۶/۱، گلستان با ۲۵ درصد
۵- رشد مشارکت در دو استان قم و تهران
۶- مشارکت بالای ۵۰ درصد در سه استان خراسان جنوبی، یزد، و قم
۷- کمترین میزان مشارکت در کلان شهر تهران و استان کردستان با ۲۳ درصد
۸- کاهش میزان آرای باطله از ۱۳.۱ درصد کل آرای دوره سیزدهم به ۴.۳ درصد کل آرای دور نخست دوره چهاردهم
۹- در مجموع و همراه با آرای باطله، میزان مشارکت عمومی در انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم در دور نخست به ۳۹/۹ درصد می‌رسد و این یعنی ۶۰/۱ درصد ایرانیان در این انتخابات حضور پیدا نکردند.
💢این نتایج کمی، تفسیرهای بسیار مهمی در بردارد:
1️⃣ اگر مهمترین کارکرد صندوق رأی را تأیید میزان مشروعیت و مقبولیت نظام سیاسی و حکمرانی هر کشور بدانیم، نتایج نشان می‌دهد که ۶۰ درصد از ایرانیان مشروعیت حاکمیت سیاسی و کارکرد نهاد انتخابات را در ساختار سیاسی فعلی قبول ندارند.
2️⃣ کاهش مشارکت در ۲۹ استان کشور نشان دهنده پراکندگی جغرافیایی، قومی، مذهبی، و طبقاتی ایرانیانی است که در انتخابات شرکت نکرده‌اند.
3️⃣ کاهش چشمگیر میزان مشارکت در سه استان سیستان و بلوچستان، گیلان و گلستان که در انتخابات ۱۴۰۰ مشارکتی بالای ۵۰ درصد داشتند؛ و نیز کاهش میزان مشارکت کردستان در کنار کلان شهر تهران که حتی در سال ۱۴۰۰ نیز زیر پنجاه درصد بوده، معنادار و قابل بررسی است.
این مسئله از آن‌سو اهمیت دارد که مشارکت این استان‌ها در انتخابات ریاست جمهوری سال‌های ۱۳۷۶، ۱۳۸۸، ۱۳۹۲، و ۱۳۹۶ همواره بالای پنجاه درصد بوده است.
4️⃣ مردود شدن گزاره‌ی: «آرای بالا به گزینه‌های اصول‌گرایان در مشارکت عمومی پایین»، با توجه به آرای کمتر نامزدهای اصول گرایان در مشارکت کمتر از ۴۰ درصد
5️⃣عدم شناخت کافی از کنش جمعی انتخاباتی ایرانیان، پیچیدگی جامعه ایران، و عدم توجه به تمامی متغیرهای تاثیرگذار در نظرسنجی‌های مختلف
6️⃣ تداوم کاهش مشارکت عمومی در پایتخت، مسئله‌ی قابل توجهی است که نیاز به بررسی‌های مستقل و دقیق پژوهشی دارد.
7️⃣ بر خلاف برخی تحلیل‌ها، کاهش سراسری میزان مشارکت در ۲۹ استان کشور به‌ویژه در چند استان نخست با بافت قابل توجه جمعیت روستانشین مانند سیستان و بلوچستان، گیلان، گلستان، سمنان، کردستان، مازندران؛ نشان می‌دهد مقبولیت و اعتماد به نهاد انتخابات، افزون بر مناطق شهری در مناطق روستایی نیز دچار خدشه و بحران قابل توجه و چشمگیر است و البته تحلیل دقیق به ریز داده‌های انتخاباتی نیاز دارد.
8️⃣ بخشی از کاهش آرا در کل کشور شامل کسانی است که در دوره‌های پیشین با هدف مشروعیت بخشی به نظام، مشارکت داشتند اما به دلایل مختلفی چون انتقاد از اوضاع نامناسب اقتصادی و سرکوب خشونت آمیز اعتراضات سال ۱۴۰۱، از مشارکت خودداری نمودند.
9️⃣ کاهش آرای باطله در این دوره دارای معنی و پیام است. ممکن است گروهی از تنوع تقریبی و اندک نامزدها استقبال کرده و به گزینه‌ای رای داده باشند. و نیز ممکن است شهروندان یک جامعه از کنش کنایه آمیز و تفننی و اعتراضی در قالب رأی باطله و مخدوش به عدم حضور در حوزه‌های انتخابیه، رضایت داده و عطای انتخابات را به لقای آن بخشیده‌اند، موضوع قابل توجه دیگری برای پژوهش و بررسی است.
💢 این‌ها که مرور شد و بسیاری نکات دیگر، حاوی یک پیام مهم است:
سکوت و اعتراض کنش‌گرانی که مقبولیت و کارکردی برای صندوق رأی و نهاد انتخابات قائل نیستند، رفته رفته افزون‌تر و معنادارتر شده و به فریادی رسا بدل گشته است؛
و سکوتی که فریاد شد، شنیدنی است!
✍️ فریبا نظری
۹ تیر ۱۴۰۳
#اکثریت_معترض_و_منتقد
#اعتراضات_۱۴۰۱
#بحران‌های_اقتصادی
#کاهش_مشارکت_عمومی
#سکوتی_که_فریاد_شد_شنیدنی_است
https://mroor.org/h2m
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
moroor.org
سکوتی که فریاد شد، شنیدنی است!
پس از عدم تحقق وعده‌های انتخاباتی دولت دوازدهم، آتش زدن برجام، تداوم و شدت وضعیت نامناسب اقتصادی مردم، سرکوب همراه با خشونت اعتراضات دی ۹۶ و آبان ۹۸؛ میزان مشارکت عمومی در انتخابات مجلس سال ۱۳۹۸ با کاهش روبرو شد. این سیر کاهشی در انتخابات ریاست جمهوری سال…
📝 📝 « جبران سرمایه اجتماعی با جنگ، ناممکن است »
✏️بنظر می‌رسد برخی سیاست‌گذاران و متولیان حاکمیت طی محاسبات شبیه‌سازی شده‌ی ذهنی با دوران جنگ هشت ساله با چند هدف مشخص زیر بر روی دادن جنگی دوباره حساب باز کرده‌اند:
۱- افزایش انسجام ملی
۲- جبران سرمایه‌ی اجتماعی ازدست رفته‌ی حاکمیت و نظام حکمرانی جمهوری اسلامی در داخل کشور
۳- بازکسب اعتبار و منزلت منطقه‌ای و جهانی پس از جنبش‌های اعتراضی متعدد به‌ویژه اعتراضات سال ۱۴۰۱
🔰این راهبرد اشتباه و نادرست، نتیجه‌ای درجهت رسیدن به اهداف یادشده برای حاکمیت نخواهد داشت. بیایید برخی از دلایل آن‌را با هم مرور کنیم:
⬅️ شرایط کشور از نظر استحکام، گستره و عمق سرمایه‌ی اجتماعی حاکمیت و نوع مقبولیت نظام حکمرانی نزد ملت متفاوت از سال‌های آغازین پس از انقلاب ۵۷ و استقرار نظام جمهوری اسلامی است.
پژوهش‌های متعدد، مشاهدات میدانی و تجربیات زیسته‌ی اجتماعی در طی چند دهه‌ی گذشته؛ بیان‌گر و تأیید کننده‌ی این گزاره و برون‌داد است.
یکی از جدیدترین و قابل توجه ترین یافته‌های پژوهشی در این خصوص، گزارشی از بخش «مسائل و آسیب‌‌های اجتماعی» موج چهارم ملی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان است که نشان می‌دهد بخش بزرگی از مردم، وضعیت امروز ایران را مطلوب نمی‌دانند و در مجموع ۹۲ درصد ایرانیان به وضعیت فعلی ایران معترضند. داده‌های این پیمایش، آبان‌ماه سال ۱۴۰۲ جمع‌آوری و حالا به یکی از مهمترین مستندات پژوهشی درباره وضعیت جامعه ایران تبدیل شده است( هم‌میهن، ۱۴۰۳).
⬅️ این گسست و ریزش عمیق سرمایه‌های اجتماعی حاکمیت، محصول و برون‌داد یک سال و یک دهه و چند اتفاق و پدیده نیست، بلکه رخداد و حاصل ریزش‌های تدریجی و خطاهای فاحش حکمرانی در طی چند دهه‌ی اخیر است که اندک اندک و با تکرار راهبردهای اشتباه و نادرست، جمع شده و حاکمیت را دچار ورشکستگی سرمایه اجتماعی نموده است. تا جایی که اکنون احتمال جنگ و منازعه با کشورهای دیگری چون اسرائیل و آمریکا نیز مسئله‌ی اجتماعی جامعه نیست و از نظر قاطبه‌ی جامعه، صرفاً مسئله‌ی حاکمیت است.
⬅️ ایران و ایرانیان سال‌هاست زخمی جنگ هشت ساله گذشته و سیاست‌های نادیده انگاری ملت در داخل کشور و امت گرایی در منطقه و جهان هستند. این زخم‌ها ایران را به لحاظ اقتصادی و اجتماعی، فرسوده و نحیف کرده و خستگی و سفره‌های خالی و زندگی در شرایط جنگ ملت نخواسته را در انزوایی با سیاست موردنظر حاکمان بر جامعه تحمیل نموده است.
جامعه معترض و خسته از فقر و فساد و سرکوب و تبعیض، نه‌تنها آماده‌ی جنگ دوباره که آن‌را مسئله‌ی خود نیز نمی‌داند نیست؛ بلکه کنش جمعی نسبت به آن بی‌اعتنایی به جنگ است.
کافی است در خیابان‌های شهرها گذر کرده و با مردمان مختلف صحبت کنیم، در نهادها و سازمان‌های مختلف سر صحبت درباره‌ی احتمال وقوع جنگ را به‌ویژه با نسل آگاه و جوان، باز کنیم تا متوجه فضای حاکم بر جامعه شویم.
این‌ها که مرور شد، تنها از جنبه‌ی وضعیت رابطه‌ی نظام حکمرانی و جامعه و سرمایه اجتماعی حاکمیت نزد ملت است و بدیهی است دلایل متعددی در تفاوت شرایط سیاسی، نظامی، اجتماعی و اقتصادی جنگ هشت ساله ایران و عراق با ورود به منازعات و جنگ با اسرائیل یا آمریکا برای پیشبرد سیاست امت گرایی و دفاع از منافع فلسطین و لبنان و یمن و سوریه دارد.
✏️توجه به این نکته بسیار دارای اهمیت است که مهمترین اقدام حاکمیت در حال حاضر، چاره‌جویی درخصوص ورشکستگی سرمایه اجتماعی خود نزد ملت است و ورود به جنگ با دیگر کشورها به هیچ عنوان این ورشکستگی را جبران نخواهد کرد.
راهبرد مهم حاکمیت در شرایط کنونی، تجدیدنظر در سیاست خارجی و رویکرد امت گرایی جمهوری اسلامی است.
✍️فریبا نظری
۳۰ مهر ۱۴۰۳
#جنبش‌های_اعتراضی
#اعتراضات_۱۴۰۱
#سرمایه_اجتماعی
#سیاست_خارجی
#بی‌اعتنایی_به_جنگ
#امت‌گرایی
#نادیده‌انگاری_ملت
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
✏️بنظر می‌رسد برخی سیاست‌گذاران و متولیان حاکمیت طی محاسبات شبیه‌سازی شده‌ی ذهنی با دوران جنگ هشت ساله با چند هدف مشخص زیر بر روی دادن جنگی دوباره حساب باز کرده‌اند:
۱- افزایش انسجام ملی
۲- جبران سرمایه‌ی اجتماعی ازدست رفته‌ی حاکمیت و نظام حکمرانی جمهوری اسلامی در داخل کشور
۳- بازکسب اعتبار و منزلت منطقه‌ای و جهانی پس از جنبش‌های اعتراضی متعدد به‌ویژه اعتراضات سال ۱۴۰۱
🔰این راهبرد اشتباه و نادرست، نتیجه‌ای درجهت رسیدن به اهداف یادشده برای حاکمیت نخواهد داشت. بیایید برخی از دلایل آن‌را با هم مرور کنیم:
⬅️ شرایط کشور از نظر استحکام، گستره و عمق سرمایه‌ی اجتماعی حاکمیت و نوع مقبولیت نظام حکمرانی نزد ملت متفاوت از سال‌های آغازین پس از انقلاب ۵۷ و استقرار نظام جمهوری اسلامی است.
پژوهش‌های متعدد، مشاهدات میدانی و تجربیات زیسته‌ی اجتماعی در طی چند دهه‌ی گذشته؛ بیان‌گر و تأیید کننده‌ی این گزاره و برون‌داد است.
یکی از جدیدترین و قابل توجه ترین یافته‌های پژوهشی در این خصوص، گزارشی از بخش «مسائل و آسیب‌‌های اجتماعی» موج چهارم ملی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان است که نشان می‌دهد بخش بزرگی از مردم، وضعیت امروز ایران را مطلوب نمی‌دانند و در مجموع ۹۲ درصد ایرانیان به وضعیت فعلی ایران معترضند. داده‌های این پیمایش، آبان‌ماه سال ۱۴۰۲ جمع‌آوری و حالا به یکی از مهمترین مستندات پژوهشی درباره وضعیت جامعه ایران تبدیل شده است( هم‌میهن، ۱۴۰۳).
⬅️ این گسست و ریزش عمیق سرمایه‌های اجتماعی حاکمیت، محصول و برون‌داد یک سال و یک دهه و چند اتفاق و پدیده نیست، بلکه رخداد و حاصل ریزش‌های تدریجی و خطاهای فاحش حکمرانی در طی چند دهه‌ی اخیر است که اندک اندک و با تکرار راهبردهای اشتباه و نادرست، جمع شده و حاکمیت را دچار ورشکستگی سرمایه اجتماعی نموده است. تا جایی که اکنون احتمال جنگ و منازعه با کشورهای دیگری چون اسرائیل و آمریکا نیز مسئله‌ی اجتماعی جامعه نیست و از نظر قاطبه‌ی جامعه، صرفاً مسئله‌ی حاکمیت است.
⬅️ ایران و ایرانیان سال‌هاست زخمی جنگ هشت ساله گذشته و سیاست‌های نادیده انگاری ملت در داخل کشور و امت گرایی در منطقه و جهان هستند. این زخم‌ها ایران را به لحاظ اقتصادی و اجتماعی، فرسوده و نحیف کرده و خستگی و سفره‌های خالی و زندگی در شرایط جنگ ملت نخواسته را در انزوایی با سیاست موردنظر حاکمان بر جامعه تحمیل نموده است.
جامعه معترض و خسته از فقر و فساد و سرکوب و تبعیض، نه‌تنها آماده‌ی جنگ دوباره که آن‌را مسئله‌ی خود نیز نمی‌داند نیست؛ بلکه کنش جمعی نسبت به آن بی‌اعتنایی به جنگ است.
کافی است در خیابان‌های شهرها گذر کرده و با مردمان مختلف صحبت کنیم، در نهادها و سازمان‌های مختلف سر صحبت درباره‌ی احتمال وقوع جنگ را به‌ویژه با نسل آگاه و جوان، باز کنیم تا متوجه فضای حاکم بر جامعه شویم.
این‌ها که مرور شد، تنها از جنبه‌ی وضعیت رابطه‌ی نظام حکمرانی و جامعه و سرمایه اجتماعی حاکمیت نزد ملت است و بدیهی است دلایل متعددی در تفاوت شرایط سیاسی، نظامی، اجتماعی و اقتصادی جنگ هشت ساله ایران و عراق با ورود به منازعات و جنگ با اسرائیل یا آمریکا برای پیشبرد سیاست امت گرایی و دفاع از منافع فلسطین و لبنان و یمن و سوریه دارد.
✏️توجه به این نکته بسیار دارای اهمیت است که مهمترین اقدام حاکمیت در حال حاضر، چاره‌جویی درخصوص ورشکستگی سرمایه اجتماعی خود نزد ملت است و ورود به جنگ با دیگر کشورها به هیچ عنوان این ورشکستگی را جبران نخواهد کرد.
راهبرد مهم حاکمیت در شرایط کنونی، تجدیدنظر در سیاست خارجی و رویکرد امت گرایی جمهوری اسلامی است.
✍️فریبا نظری
۳۰ مهر ۱۴۰۳
#جنبش‌های_اعتراضی
#اعتراضات_۱۴۰۱
#سرمایه_اجتماعی
#سیاست_خارجی
#بی‌اعتنایی_به_جنگ
#امت‌گرایی
#نادیده‌انگاری_ملت
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
Telegram
جامعه‌شناسی گروه‌های اجتماعی
👈تحلیل، نقد، معرفی کتاب، مقالات و پژوهش ها
در حوزه جامعه شناسی گروه‌های اجتماعی، جنگ، ادبیات، غذا
✅فریبا نظری
دانش آموخته دکترای جامعه‌شناسی
و مطالبی از دنیای:
👈ادبیات
👈 موسیقی
👈سینما
📝 @f_nazari :ارتباط با من👈
در حوزه جامعه شناسی گروه‌های اجتماعی، جنگ، ادبیات، غذا
✅فریبا نظری
دانش آموخته دکترای جامعه‌شناسی
و مطالبی از دنیای:
👈ادبیات
👈 موسیقی
👈سینما
📝 @f_nazari :ارتباط با من👈
📝📝« طغیان، برون داد جامعه‌ی ناآرام و سرکوب شده »
✏️ بسیاری وقت‌ها می‌اندیشم که آیا مردمان جوامع دیگری بجز ایران، این میزان درگیر ناآرامی و تنش و رخدادهای ناگهانی هستند؟!
حدود پنج دهه است که ما در شرایط بهم ریخته و بدون آرامش، بسر می بریم. بیایید کلیات این شرایط را با هم مرور کنیم:
انقلاب، جنگ طولانی با کشور همسایه، درگیری‌های مسلحانه خیابانی در محلات مسکونی، ترور، انفجار، راه‌پیمایی های تکرار شونده با شعار و بلندگو و بیانیه، اعدام در برابر دیدگان عموم، اعتراضات خیابانی با کشتار و سرکوب خشونت آمیز، ضرب و شتم دختران و زنان در خیابان، مرگ آسان و خاموش آن‌ها و شکنجه‌ی تدریجی ایشان در نبود و کفایت قوانین و حقوق شهروندی برابر، چهره‌ی طبیعی شده‌ی فقر، کمبود دارو و درمان و خوراک، افراد بی خانمان و متکدی، کودکان کار، معتادان و مواد فروشان، تن فروشان، قتل، خودکشی در مترو و پل عابر …
این‌ها که گفته شد بجز سوانح طبیعی چون زلزله و سیل و طوفان و آلودگی هوا و فرونشست زمین و خشکسالی و انفجار معادن و ساختمان‌های خدمات رسان عمومی و … است که متولیان و مسئولان امر همواره برای آن‌ها آمادگی ندارند و از رخدادهای پیشین نیز درس نمی آموزند.
به همه‌ی این ناآرامی ها و تنش ها اضافه کنید سیاست‌های جنگ طلبانه و نابودی خواه قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی حاکمیت و متولیان آن با هدف و ادعای ایجاد و کسب اقتدار نظامی و ایدئولوژیک و سیاسی و بازدارندگی سرزمینی که بار دیگر اضطراب نامقدس و نابودکننده‌ی #جنگ؛ این پدیده‌ی ویران‌گر را بر سر جامعه آوار کرده است.
☑️ چند پرسش ذهن را به چالش و درنگ می‌کشاند:
۱- در چنین جامعه‌ای آیا می‌توان با برچسب بیماری روانی؛ واکنش ناشی از عامل یا عوامل ایجاد کننده‌ی ناآرامی و برهم زننده‌ی زندگی فردی و اجتماعی بسیاری از ایرانیان را پوشاند و پنهان کرد؟
۲- سازمان نظام روانشناسی در ایران، چگونه به منشور اخلاق حرفه‌ای خود پایبند است که سال‌هاست سیاست گذاران از حوزه‌ی تخصصی آن‌ها برای سرکوب معترضان به سلطه و انقیاد سیاسی و اجتماعی؛ بهره‌برداری می‌نمایند و بانگی از ایشان شنیده نمی‌شود؟
۳- آیا در جامعه‌ای که سال‌ها تحت سیطره‌ی سیاست غیریت انگاری و تقسیم بندی جامعه به خودی و غیرخودی بوده و نفرت پراکنی نقش هسته‌ی اصلی این سیاست‌گذاری را داشته است، می‌توان از برون‌داد طغیان و اعتراض در برابر فرمانبرداری محض و خشونت‌آمیز، متعجب شد؟
۴- آیا جامعه #اقناع می‌شود که گفته شود برخی واکنش‌ها ازسوی تعدادی از مردم بطور ناگهانی بی‌هیچ دلیل و عامل زمینه‌ای رخ می‌دهد؟ و البته گفتمان رسمی #رسانه‌های داخلی دلیل آن‌را نیز برچسب اختلال و بیماری‌های روانی این مردم اعلام کند؟
مثلاً در دوره‌ای مانند اعتراضات سال ۱۴۰۱ جامعه با فاجعه‌ی جان باختن تعداد زیادی دختر و پسر نوجوان و جوان روبرو شود و بعد ازسوی سیستم قضایی و رسانه‌های رسمی داخل کشور اعلام گردد آن‌ها به دلیل اختلالات روانی، خودکشی کرده یا بر اثر بیماری فوت شده‌اند، یا ناگهان تصمیم گرفته‌اند در خیابان شورش کرده و اموال عمومی را آتش بزنند و حتی پلیس یا نیروهای بسیج را به قتل برسانند.
یا مانند دختر دانشجوی علوم و تحقیقات ناگهان یک روز تصمیم بگیرند در محیط دانشگاه با پوشش غیر معمول حاضر شوند؟
۵- راهبرد سرکوب و نادیده‌گرفتن و نشنیدن صدای مطالبات گروه‌های مختلف جامعه از جمله زنان از اسفند ۱۳۵۸( نخستین اعتراض جمعی به اجباری شدن حجاب زنان ) تا اعتراضات جنبش #زن‌زندگی‌آزادی از سال ۱۴۰۱ تاکنون، چه نتایجی برای حاکمیت جز خسران و شکسته شدن تابوهای پیشین جامعه داشته است؟
۶- سیاست حذف صورت مسائل و عاملیت ایجاد این واکنش‌ها در گروه‌های مختلف جامعه، تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ آیا در دوره‌ی کنونی با امکان دسترسی بدون درنگ جامعه به اخبار رخ‌دادها و پدیده‌ها، این نوع سیاست؛ کنشی عقلانی محسوب می‌شود؟
✍️ فریبا نظری
۱۳ آبان ۱۴۰۳
#طغیان_دربرابر_انقیاد
#جامعه_ناآرام
#جامعه_سرکوب_شده
#اضطراب_نامقدس_جنگ
#برچسب_بیماری_روانی
#اعتراضات_۱۴۰۱
#سازمان_نظام_روانشناسی
#دختر_علوم_و_تحقیقات
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
✏️ بسیاری وقت‌ها می‌اندیشم که آیا مردمان جوامع دیگری بجز ایران، این میزان درگیر ناآرامی و تنش و رخدادهای ناگهانی هستند؟!
حدود پنج دهه است که ما در شرایط بهم ریخته و بدون آرامش، بسر می بریم. بیایید کلیات این شرایط را با هم مرور کنیم:
انقلاب، جنگ طولانی با کشور همسایه، درگیری‌های مسلحانه خیابانی در محلات مسکونی، ترور، انفجار، راه‌پیمایی های تکرار شونده با شعار و بلندگو و بیانیه، اعدام در برابر دیدگان عموم، اعتراضات خیابانی با کشتار و سرکوب خشونت آمیز، ضرب و شتم دختران و زنان در خیابان، مرگ آسان و خاموش آن‌ها و شکنجه‌ی تدریجی ایشان در نبود و کفایت قوانین و حقوق شهروندی برابر، چهره‌ی طبیعی شده‌ی فقر، کمبود دارو و درمان و خوراک، افراد بی خانمان و متکدی، کودکان کار، معتادان و مواد فروشان، تن فروشان، قتل، خودکشی در مترو و پل عابر …
این‌ها که گفته شد بجز سوانح طبیعی چون زلزله و سیل و طوفان و آلودگی هوا و فرونشست زمین و خشکسالی و انفجار معادن و ساختمان‌های خدمات رسان عمومی و … است که متولیان و مسئولان امر همواره برای آن‌ها آمادگی ندارند و از رخدادهای پیشین نیز درس نمی آموزند.
به همه‌ی این ناآرامی ها و تنش ها اضافه کنید سیاست‌های جنگ طلبانه و نابودی خواه قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی حاکمیت و متولیان آن با هدف و ادعای ایجاد و کسب اقتدار نظامی و ایدئولوژیک و سیاسی و بازدارندگی سرزمینی که بار دیگر اضطراب نامقدس و نابودکننده‌ی #جنگ؛ این پدیده‌ی ویران‌گر را بر سر جامعه آوار کرده است.
☑️ چند پرسش ذهن را به چالش و درنگ می‌کشاند:
۱- در چنین جامعه‌ای آیا می‌توان با برچسب بیماری روانی؛ واکنش ناشی از عامل یا عوامل ایجاد کننده‌ی ناآرامی و برهم زننده‌ی زندگی فردی و اجتماعی بسیاری از ایرانیان را پوشاند و پنهان کرد؟
۲- سازمان نظام روانشناسی در ایران، چگونه به منشور اخلاق حرفه‌ای خود پایبند است که سال‌هاست سیاست گذاران از حوزه‌ی تخصصی آن‌ها برای سرکوب معترضان به سلطه و انقیاد سیاسی و اجتماعی؛ بهره‌برداری می‌نمایند و بانگی از ایشان شنیده نمی‌شود؟
۳- آیا در جامعه‌ای که سال‌ها تحت سیطره‌ی سیاست غیریت انگاری و تقسیم بندی جامعه به خودی و غیرخودی بوده و نفرت پراکنی نقش هسته‌ی اصلی این سیاست‌گذاری را داشته است، می‌توان از برون‌داد طغیان و اعتراض در برابر فرمانبرداری محض و خشونت‌آمیز، متعجب شد؟
۴- آیا جامعه #اقناع می‌شود که گفته شود برخی واکنش‌ها ازسوی تعدادی از مردم بطور ناگهانی بی‌هیچ دلیل و عامل زمینه‌ای رخ می‌دهد؟ و البته گفتمان رسمی #رسانه‌های داخلی دلیل آن‌را نیز برچسب اختلال و بیماری‌های روانی این مردم اعلام کند؟
مثلاً در دوره‌ای مانند اعتراضات سال ۱۴۰۱ جامعه با فاجعه‌ی جان باختن تعداد زیادی دختر و پسر نوجوان و جوان روبرو شود و بعد ازسوی سیستم قضایی و رسانه‌های رسمی داخل کشور اعلام گردد آن‌ها به دلیل اختلالات روانی، خودکشی کرده یا بر اثر بیماری فوت شده‌اند، یا ناگهان تصمیم گرفته‌اند در خیابان شورش کرده و اموال عمومی را آتش بزنند و حتی پلیس یا نیروهای بسیج را به قتل برسانند.
یا مانند دختر دانشجوی علوم و تحقیقات ناگهان یک روز تصمیم بگیرند در محیط دانشگاه با پوشش غیر معمول حاضر شوند؟
۵- راهبرد سرکوب و نادیده‌گرفتن و نشنیدن صدای مطالبات گروه‌های مختلف جامعه از جمله زنان از اسفند ۱۳۵۸( نخستین اعتراض جمعی به اجباری شدن حجاب زنان ) تا اعتراضات جنبش #زن‌زندگی‌آزادی از سال ۱۴۰۱ تاکنون، چه نتایجی برای حاکمیت جز خسران و شکسته شدن تابوهای پیشین جامعه داشته است؟
۶- سیاست حذف صورت مسائل و عاملیت ایجاد این واکنش‌ها در گروه‌های مختلف جامعه، تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ آیا در دوره‌ی کنونی با امکان دسترسی بدون درنگ جامعه به اخبار رخ‌دادها و پدیده‌ها، این نوع سیاست؛ کنشی عقلانی محسوب می‌شود؟
✍️ فریبا نظری
۱۳ آبان ۱۴۰۳
#طغیان_دربرابر_انقیاد
#جامعه_ناآرام
#جامعه_سرکوب_شده
#اضطراب_نامقدس_جنگ
#برچسب_بیماری_روانی
#اعتراضات_۱۴۰۱
#سازمان_نظام_روانشناسی
#دختر_علوم_و_تحقیقات
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
Telegram
جامعه‌شناسی گروه‌های اجتماعی
👈تحلیل، نقد، معرفی کتاب، مقالات و پژوهش ها
در حوزه جامعه شناسی گروه‌های اجتماعی، جنگ، ادبیات، غذا
✅فریبا نظری
دانش آموخته دکترای جامعه‌شناسی
و مطالبی از دنیای:
👈ادبیات
👈 موسیقی
👈سینما
📝 @f_nazari :ارتباط با من👈
در حوزه جامعه شناسی گروه‌های اجتماعی، جنگ، ادبیات، غذا
✅فریبا نظری
دانش آموخته دکترای جامعه‌شناسی
و مطالبی از دنیای:
👈ادبیات
👈 موسیقی
👈سینما
📝 @f_nazari :ارتباط با من👈