‍‍ ‍‍ 🔷🔸 نگاهی دیگر به انقلاب ۱۳۵۷ (۴)

📌نگاه خانواده «ملی-مذهبی» به نظام، جامعه، و آینده پیشِ رو

🖋 احسان شریعتی

🔸در میان خانواده‌های گوناکون فکری-سیاسی ایران‌زمین (اعم از مذهبی سنتی یا اصول‌گرا، ناسیونالیست یا سوسیالیست غیرمذهبی)، طیف موسوم به «ملی-مذهبی»، این ویژگی را دارد که تألیفی‌ترین ترکیبِ نمادینِ ایدئولوژیک و سیاسی را نمایندگی می‌کند. و درست از همین‌رو (اتهام التقاطی بودن)، همهٔ قطب‌های افراطی، بویژه در حاکمیت، نسبت به او گاه حساسیتی هیستریک دارند: آمیخته‌ای از حقد و حسد، یا نوعی از کین و عشق، ناشی از احساس رقابت و حق به‌جانب نمودن هراس‌افکن او!
اینجانب نیز خود را از همین تبار تاریخی و خانوادهٔ فکری می‌دانم، بی‌آنکه یک فعال تشکیلاتی در این طیف به‌شمار آیم (از جمله به این دلیل که چنین تشکلی امکان وجود نیافته است!). طیف فکری و مشی شریعتی را نیز می‌توان از منظری یک فراکسیون مستقل در سمت چپ این طیف محسوب کرد.

🔹خانوادهٔ ملی-مذهبی (به‌معنای عام کلمه و شامل همهٔ گرایشات آن)، در تمامی ادوار جنبش‌های استقلال و آزادی و عدالت و توسعهٔ ایران در سدهٔ گذشته، از صدر مشروطه گرفته تا بهمن ۵۷، حضور فعال و تعیین‌کننده داشته است. پس از انقلاب نیز اپوزیسیون داخلی و اصولی نظام محسوب می‌شده است. این جریان انتقادات صریح خویش را رویاروی حاکمیت بیان کرده، بی‌آن‌که کمترین باجی به قدرت‌های بیگانه و بلندگو‌های‌گوناگون آنها داده باشد.
انتقاد اصلی این طیف به نظام و حاکمیت، فاصله گرفتن آن از آرمان‌های انقلاب است و حتی پیش‌نویس قانون اساسی اول که خواستار یک «جمهوری متعارف» (به تعبیر رهبری انقلاب ۵۷) بود. همچنین، تفکیک دو نهاد دین و دولت از اصول پذیرفتهٔ این طیف فکری است، چنان‌که اصول دیگر هر جمهوری، همچون دموکراتیک، سوسیال، و تجزیه ناپذیر بودن.

🔸«مذهبی» بودن این خانواده، به‌معنای باور به جهان‌بینی توحیدی و اسلام اجتهادی (نقد ایدئولوژیک سنت) است؛ و همین جهانبینی است که ملی و مردمی یا آزاد و عادلانه بودن نظام سیاسی را یک ضرورت دینی می‌داند.

🔹جامعهٔ پسا-انقلابی ما اما متاسفانه بار دیگر به دامِ دوقطبی‌ها و دوگانه‌سازی‌های سنت-و-تجدد، دین‌مداری و مردم سالاری و..، گرفتار آمده است. و از آنجا که محصول کار روشنفکران مسلمان پس از انقلاب در دعوت به «راه سوم»، فراسوی همه دوقطبی‌ها، از توفیق پیش از انقلاب برخوردار نبوده، فراخوان طیف «ملی-مذهبی» نیز به تبع و به‌ظاهر، در دهه‌های گذشته جاذبهٔ پیش از انقلاب را تا حدودی برای نسل جوان از دست داده است. اما این طیف به پشتوانهٔ اعتبار تاریخی و اخلاقی خویش بالقوه توانِ بازپردازی نظری ژرف‌تر و احیای اجتماعی گسترده‌تری را دارا ست.
پیش‌نهاد این طیف برای آیندهٔ پیشِ رو، بازگشت به آرمان‌ها و اهداف پیشا-انقلاب مانند استقلال، آزادی، عدالت، و توسعه موزون و متناسب با زیست‌بوم و میراث فرهنگی و تاریخی، و در یک کلام، نوعی دموکراسی یا سوسیال-دموکراسی با مشخصات ملی همراه با طرح اصلاح مذهبی و دین‌پیرایی همسو با پویش اجتماعی پیشرو بوده است.

🔸ملی-مذهبی‌ها به آیندهٔ نیک‌فرجام ایران امیدوارند و این «امید»، در کنار «مسئولیت» (پاسخ‌گویی به نسل‌های آینده)، از اصول و شاخصه‌های بارز جهانبینی و خطمشی آنها است. جامعه نیز به این طیف اعتماد اخلاقی بیشتری دارد. جوان‌سازی نسل‌های گذشته در حوزهٔ نظر و سپهر عمل، می‌بایست در دستور کار آتی این خانواده قرار گیرد.

#ملی_مذهبی
#راه_سوم
#اجتهاد
#جمهوری_متعارف
#یادداشت
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

۲۴ اسفند ماه، ۶۰ امین سال‌روز تولد معلم #هدی_صابر، روشنفکر مذهبی و از فعالان #ملی_مذهبی است.
در بند ۳۵۰ زندان اوین از ظلمت وارهید و خوش از جهان رفت.
در هلهله و طربناکی وصال باد.

✅ @Shariati_Group

🔴 بیانیه جمعی از فعالان #ملی_مذهبی تحول‌خواه: #انتخابات نمایشی؛ دهن کجی به درد و رنج مردم

🔹جمعی از فعالان ملی- مذهبی تحول‌خواه در تهران و شهرستان‍‌ها طی بیانیه‌ای انتخابات را نمایشی و دهن‌کجی به درد و رنج مردم دانسته و تأکید کرده‌اند «عدم شرکت در انتخابات نمایشی کمترین اعتراض مدنی است که می‌توان به شرایط حاکم بر کشور کرد.»

🔸در حالی که پس لرزه‌های اعتراضات اقشار کم ‌‌درآمد به #فقر و فساد و تبعیض هنوز در خانه‌ها و بیمارستان‌ها و بازداشت گاه‌ها و گورستان‌ها ادامه دارد؛

🔸در حالی که حاکمان #ایران بر سر دوراهی تاریخی مهمی قرار دارند: یا به مسیر گذشته سیاست داخلی و خارجی شان که منبع اصلی ایجاد شرایط کنونی و نارضایتی فزاینده اقشار مختلف مردم است و روش‌های قبلی برخورد امنیتی و خشن و خونین با نارضایتی‌ها ادامه دهند و یا به تغییر بنیادی این سیاست‌ها تن دهند؛

🔸در حالی که فضای انتخابات مجلس در یخبندان کامل سیاسی قرار دارد؛

🔸در حالی که سخنان و بیانیه‌های گوناگونی در مورد اعتراضات اخیر سراسری از سوی افراد و شخصیت‌های مختلف با درونمایه‌های متفاوت در داخل کشور در حال طرح و انتشار است و شکاف عظیمی را در داخل و پیرامون قدرت دامن زده است،

🔸در حالی که بحران‌های متعدد داخلی و خارجی همچنان وضعیت زندگی مردمان این سرزمین را به شدت متاثر کرده است؛

🔸اما حوادث آبان ماه وضعیت کشور را وارد مرحله‌ی جدیدی کرده که با قبل از آن به شدت متفاوت است، دسته بندی‌های سیاسی پیشین را برهم زده و هر دلسوز مردم و میهن را نگران کرده و عمیقا به تأمل وا می‌دارد: ما در حال حرکت به سوی کدامین سرنوشت هستیم؟

🔸اینک در حالی که آتش نارضایتی‌ها با فشار و سرکوب به زیر خاکستر رانده می‌شود، اتاق فکرهای حکومت (که بیشتر از آن که حالت کارشناسی اجتماعی و سیاسی و اقتصادی داشته باشد، سرشار از نگاه‌های امنیتی است)، چه نسخه‌ای برای آینده این سرزمین تهیه کرده و در دستور کار قدرت مستقر قرار خواهند داد؟
آیا صدای اعتراضات مردم شنیده خواهد شد!؟

✅ @Shariati_Group

👈 متن کامل:
https://bit.ly/2LTJEI8

۲۴ اسفند، ۶۱امین سالروز تولد استاد #هدی_صابر، روشنفکر مذهبی و از فعالان #ملی_مذهبی است؛ او معلم آرماندار نسلی بود...
در بند ۳۵۰ زندان اوین از ظلمت وارهید و خوش از جهان رفت
در هلهله و طربناکی وصال باد.

✅ @Shariati_Group
🆔 @hodasaber

🔷🔸در ضرورتِ «روشنگریِ دین‌پیرا»

🖋احسان شریعتی

📌مقاله منتشر شده در مجله ایران فردا که بخش هایی از آن به شرح زیر می باشد:

🔸ضرورت‌های تاریخی و منطقیِ جنبشِ فکری‌ای را که می‌بایست با توجه به کارکردش در فرهنگ و جامعه، بیشتر «روشنفکری دین‌پیرا» خواند (تا «دینی»)، کدام اند؟

🔹 «ضرورت» یعنی آنچه که نمی‌تواند نباشد، ممکن نیست نباشد، محتمل و متناقض نیست، مانند علّت یا دلیلِ وجودی یک چیزِ موجود؛ خواه چونان ضرورتِ منطقی در قیاس و نسبت میانِ‌ قضایا، و خواه همچون نسبتِ میان اهداف و وسایلِ نیلِ به آن‌ها. ضرورتِ تاریخی، برخاسته از متنِ هستی و ادوارِ زمانی است و نه محصولِ ذهنِ متفکران و اراده‌ی روشنفکران؛ و بل‌که عکسِ آن صادق است: نفسِ پیدایش پدیده، پروژه، و گرایشِ «روشنفکریِ دین‌پیرا» نشانگرِ ضرورت یک دوران و مرحله‌ای از زندگی ومرگِ یک دین یا ایدئولوژی است. به‌عبارت دیگر، رُشد و زوال، تصلّب و پویشِ تمدن‌ها و فرهنگ‌ها، ادیان و ایدئولوژی‌ها در تاریخ، خود را به‌شکل ضرورت یک دوران و یک رُخدادِ بزرگ، اعم از اصلاح یا انقلاب، پیوستگی یا «گسستِ معرفت‌شناختی» نشان می‌دهد؛ و به‌تعبیرِ هگلی: «تاریخِ جهان‌شمول نوعی پیشرفت در آگاهی از آزادی است؛ این پیشرفت را می‌بایست در آنچه از آن یک «ضرورت» می‌سازد، بازشنایم» ؛

🔸 علل و عوامل مادی و معنوی که ضرورتِ تحولات دورانی و تاریخی را می‌سازند درهم تنیده عمل می‌کنند. برای نمونه، وقوع بیماری همه‌گیر طاعون سیاه در قرن ۱۴ اروپا (مشابه بحران کنونی کرونا)، را از موجبات برآمدن رنسانس و رفرماسیون می‌دانند:
آشکارشدنِ ورشکستگی ساختاری و نحوه‌ی مدیریت این بحران، از عجز در توجیه کلامی این شرّ گرفته تا پیآمدهای اجتماعی که موجب مهاجرت به شهرها و رشد بورژوازی شد، و..، در تحول بزرگ فکری دوره‌ی بعد که موجب نوعی بازگشت به خویش و بازخوانی متون کلاسیک و برگرداندن متون مقدس در دوران اومانیسم شد و نوزایی سنت ملی و ازسرگیری تجربه نبوی و ترجمه و تفسیر و تأویل دوبارهی منابع دینی و..، ابعاد چندگانه‌ی «ضرورت»های چندساحتی تاریخی را نشان میدهد. مجموعه‌ی بحران‌های حیاتی‌ای که در سرمشق‌های فکری و صورت‌بندی معرفتی موجود و مسلط هر دوره خلل ایجاد می‌کند، در آشکارسازی ضرورت «اجتهاد» مؤثر اند و سازنده‌ی زمینه ذهنی احساس نیاز به رهایی و طرح مقتضیات اصلاح دینی توسط روشنفکرانِ پیرایش‌گر ؛

🔹 نقد یا سنجش دین به‌تعبیرِ مارکس، «پیش‌شرط هر نقدی» است و بر نقد سیاست و اقتصاد تقدم دارد. زیرا دین قلب هر فرهنگ و بازبه‌قول هگل دین همان «جایی است که در آن یک ملت تعریف خود از آنچه حقیقت می‌داند راعرضه می‌دارد.» در یک دوره‌ی بحرانی از تاریخِ یک دین، سنجش و پیرایشِ آن برای تطبیق با مرحله یا دوره‌ی جدید پیش‌نیازی حیاتی و شرطِ بقای آن فرهنگ، دین، یا عقیده می‌شود؛ و حتی اگر، برای نمونه به باورِ پراگماتیست‌ها، خود فرهنگ عاملِ سازنده‌ی اصلی و مستقیم نباشد، تغییروتحول‌خواهیِ فرهنگی نماد یا عارضه‌ی نشانگر ضرورت اجتماعی در یک دوره‌ است. و برای نمونه، در برابر حاکمیت دینی و همزمان با برآمدن «بنیادگرایی اسلامیستی» رسالت و مسئولیتِ بدیل‌سازی توسط روشنفکران مسلمان ایرانی صدچندان می‌شود ؛

🔸 پیش از ورود تجدد و مکاتب جدید مغرب‌زمین به شرق و به جنوب، اسلام در تاریخ ایران و سرزمین‌های مسلمان حیات فرهنگی زنده و پویایی داشته و در هر دوره و بحران، بحث «احیاء و تجددِ» دینی پیش می‌آمده، حضور و نقش‌آفرینیِ جنبش‌های ملی (شعوبی) و منطقه‌ای (از سامانیان تا سربداران و تا صفویه)، انشعاباتِ مذهبی، و تلاطمِ معنوی، فلسفی، فکری (تصوف، اشراق، تأله، شیخیه، بابیه، و..)، گواهِ زنده بودن چراغِ اندیشه و چالش‌های فکری نیرومند است. با ورود تجدد و نهادهایش و ایدئولوژی‌های مُدرن به این سرزمین‌ها، تعارض و تعامل فکری با «دیگری»، بیش از پیش و صد چندان فعال می‌شود و با تأثیرپذیری از روش‌های شناختِ علمی-تجربی و فن‌آورانه، مسئله‌ی قیاس و تطبیق با شرایط نوین بدل به ضرورتی با کیفیتی دیگر و برتر می‌شود ؛

🔹از این‌رو، حتی در صورت افولِ جاذبه‌ی ایدئولوژی‌ها، روشنگری دین‌پیرا به معارضه‌جویی خود ادامه می‌دهد. و خلاصه، در شرایطی که با تضعیف حضور و پویش سایر ایدئولوژی‌ها و گرایش‌های عمده فلسفی (مانند مارکسیسم در گذشته و نئولیبرالیسم و پست‌مدرنیسم در حال‌حاضر که البته به چالش گرفته شده‌اند)، نواندیشی ملی‌ومذهبی همچنان در صحنه مانده و از زمان انقلاب تا کنون در اکثر ماجراهای فکری-سیاسی جامعه درگیر و مطرح بوده است؛



🖇لینک کامل مقاله در وبسایت احسان شریعتی 👇


http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=37



#مقاله
#مجله_ایران_فردا
#روشنفکری
#ملی_مذهبی
✅ @Dr_ehsanshariati

⭕️ ۲۸ آبان ماه، سال روز شهادت دکتر مجید شریف، رهرو طریق «عرفان برابری آزادی» و از اعضای اصلی دفتر تدوین مجموعه آثار دکتر علی شریعتی و منادی "شریعتی پیامبری ناتمام" گرامی و مشی او مانا باد!


″ دکتر #مجید_شریف از فعالین سازمان دانشجویان مسلمان #آمریکا بود که آثار #شریعتی را در آنجا منتشر می‌کردند. در آغاز #انقلاب به #ایران آمد و در یک مجله‌ی اقتصادی کار می‌کرد. بعد با ما مرتبط شد و در مجموعه آثار دکتر شریعتی همکاری ‌کرد و در مجلات هم می‌نوشت.

در دهه‌ی ۶۰ به #فرانسه آمد و در رشته‌ی جامعه شناسی دکترایش را گذراند و ترجمه‌هایی از #نیچه و متفکران مختلف داشت. مدتی هم به شورا و سازمان مجاهدین‌خلق نزدیک شده بود و بعد هم از آنها فاصله گرفت و آخر کار به ایران بازگشت.

در ایران هم فعالیت‌های تازهٔ فکری خود را آغاز ‌کرد و جزو روشنفکران مطرح در مطبوعات بود و زمانی‌که تصمیم به حذف روشنفکران گرفته بودند گویا یکی از آنها هم او بود. البته نحوه‌ی مرگ او در آغاز مشکوک بود و برخی دوستانش فکر می‌کردند مرگی طبیعی است چون یک روز صبح که در محله‌ی عباس آباد برای ورزش رفته بود، گویا ایشان را با ماشینی می‌برند و از شیافی استفاده می‌کنند که دچار سکته می‌شود و همانجا رهایش می‌کنند. یک زنی که از آنجا رد می‌شده می‌بیند ایشان آنجا افتاده و می‌گوید به من کمک برسان که دیگر دیر می‌شود. اما چون ظاهر قضیه این بوده که روی زمین افتاده بود فکر می‌کردند سکته کرده، کمیته‌ای در زمان آقای خاتمی برای رسیدگی به قتل‌های زنجیره‌ای در ریاست جمهوری تشکیل شده بود به این نتیجه رسید که این قتل‌ها به هم ربط دارند.

مجید شریف روشنفکری بود که تولیدات فکری خوبی داشت و جزو طیف فکری شریعتی بود و #ملی_مذهبی محسوب می‌شد. روشنفکری بود که کار فرهنگی مؤثری می‌کرد. همچنین به او فشار می‌آوردند که چون تو مدتی در آنجا [فرانسه] به شورای مجاهدین‌خلق نزدیک شده بودی حالا باید علیه آنها چیزی بنویسی. در حین همین مذاکرات بود که آن اتفاق افتاد. آخرین بار که با ما تماس تلفنی داشت می‌گفت به من فشار می‌آورند که چیزی بنویسم اما من گفته‌ام که اگر بنویسم هر دو طرف را محکوم می‌کنم. چنین فشاری بر روی او بود و شاید به همین دلیل بود که آن اتفاق پیش آمد…″

📚 دکتر #احسان_شریعتی در مصاحبه با پایگاه تحلیلی - خبری انصاف نیوز / ۳ آذر ۱۳۹۷


✅ @Shariati_Group

📽 آیا ما ایرانی‌ها می‌توانیم با هم گفتگو کنیم؟
#رضا_علیجانی

🔺تفاوت تحلیل پدیده‌های اجتماعی (از جمله جمهوریت، دموکراسی و...)، با نگاه ذهن- محور و نگاه دیالکتیکی (تاثیر متقابل بین فرهنگ و امور اقتصادی و سیاسی و اجتماعی) در چیست؟
🔺نقش رشد علم و صنعت در اندیشه جمهوریت چیست؟
🔺تقابل نظریه جمهوری خواهی با کلیسا، سلطنت و فئوالیسم...
🔺 منظور از #ملی_مذهبی چیست؟ هر یک از این دو واژه اشاره به چه دارند؟
🔺 آیا مفهوم ملی- مذهبی پارادوکسیکال است؟
🔺متون برخی ادیان راحت‌تر قابل تطبیق با جمهوری‌خواهی و دموکراسی است.
🔺دو روند عکس هم در بالا(حکومت) و پایین(جامعه) در حرکت است...
🔺ما همه علیرغم تنوع نظراتمان دلسوز مردم و کشورمان هستیم.
🔺در میزگردها به قول هرمنوتیسین‌ها «نقد نظر می‌کنیم نه نقد مولف».
🔺من از «روشنگری خام و مغرور» (به قول ارنست کاسیرر کارشناس عصر روشنگری) برای آینده نگرانم.
🔺«نه به انتخابات فرمایشی» را نباید مقید به هیچ چیز دیگری کرد و صف بندی بیخودی ایجاد نمود. چه طرفدار و چه مخالف ج. ا، قانون اساسی و... می‌توانند در این پویش همسو عمل کنند.

✅ @Shariati_Group
🆔 @rezaalijani41

🔴 بیانیه جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حقوق بشری / در اعتراض به تداوم رفتارهای غیرقانونی مقامات قضایی و مدیریت فاجعه بار زندان‌ها

♻️ به نام هستی‌بخش

🔸 بازداشت‌های خودسرانه وغیر قانونی، اعدام‌های فاجعه آمیز، مرگ‌های مشکوک و نقض حقوق زندانیان، عباراتی تکراری است که، فریاد بسیاری از حنجره‌ها و تراوش بسیاری از قلم هاست. دادخواهی و اعتراض بازداشت شدگان و خانواده‌ها و حتی وکلای آنان، گویی اساسأ فاقد اهمیت پاسخ دهی در قوه مسئول قضا است و حتی معترضین را در حلقه حصر و حبس گرفتار می‌کند.

🔸 مرگ مشکوک شاهین ناصری در پی شهادت علیه شکنجه کنندگان مرحوم نوید افکاری و مرگ اخیر امیر حسین حاتمی، جوان ایلامی، پس از ضرب و شتم در زندان فشافویه و مواردی مشابه در سکوت و انزوای زندان‌ها، جز رعب جامعه در متن بحران‌های عمیق کنونی چه ثمری دارد؟

🔸مضاف بر آن، تضیبع حقوق زندانیان هم چون لغو مرخصی و ممانعت از تماس تلفنی فعال سیاسی و مطبوعاتی #ملی_مذهبی #کیوان_صمیمی به رغم بیماری و شرایط سنی و نیز مداخله و مخالفت مقامات اطلاعاتی با دادن مرخصی به نصرااله لشنی و در پی آن اعتصاب غذای او در اعتراض به عدم #استقلال قوه قضاییه و سلطه بازجوها بر زندگی و سرنوشت متهمین و زندانیان سیاسی و موارد بسیار دیگر در پرونده زندانیان سیاسی، امنیتی و‌ حتی زندانیان عادی به ویژه زنان زندانی، شرایط را دشوارتر کرده است. به همه‌ی این فهرست سیاه، انبوهی از بازداشت‌های خودسرانه از جمله بازداشت مصطفی نیلی، مهدی محمودیان، آرش کیخسروی و اخیرا عزیز قاسم‌زاده را نیز باید افزود.

🔸 ما فعالان سیاسی، مدنی و حقوق بشری افزون بر هشدارها و اعتراض‌های قبلی، مطابق اصول ٣٢ و ٣٨ قانون اساسی و ماده ١۶٨ قانون آیین دادرسی کیفری(مصوب ١٣٩٢) از حکومت به ویژه مسئولین قضایی می‌خواهیم که از خشونت طلبی دوری جویند و قوانین موجود را محترم شمرند.

🔸 این حداقل خواسته ما در حمایت از حقوق هم‌ میهنان در بند است. به قول میر دربند و حصر: « مردم نام و هویت مباشران این ظلم ها را فراموش نخواهند کرد».

چهار شنبه ۱۴۰۰/۰۷/۰۷

ابراهیم خوش سیرت - ابراهیم ملکی – ابراهیم صالحی - ابوالفضل قدیانی - ابوالقاسم کیا - احسان رضایی - احسان شریعتی - احسان میرلوحی - احمد حری – احمد دلاسایی - احمد صیامپور - احمد معصومی - احمد منتظری –احمدرضا اسدی - احمدرضا حائری - ارمین شریفی - اصغر ممبینی - اکبر دانش سرارودی - اکبر سعیدی - امیر بانشی - امیر رضایی - امیر زرین کمر - امیرخرم - امیرسالار داودی - آتفه چهارمحالی - آروین خادم مولا - باقر بختیار - بدرالسادات مفیدی - بهزاد حق پناه - بهمن احمدی¬امویی - بهمن رضا خانی - بهناز کیانی - تقی حق‌بین‌آذر - تقی شامخی – جواد وفایی - جواد محمدی خمک - جوادرحیم پور - جمشید نیرومند - حامد سیاسی راد -حسن اسدی زید آبادی - حسنعلی مصطفایی - حسین ثاقب - حسین رفیعی - حسین فلاح – حسین کبیر –حسین گودرزی -حسین مجاهد – حسین معصومی - حسین مهتدی - حمید آصفی - حمیدرضا امیری - حمیدرضا رسولیان - حمیدرضا عابدیان - خدادای علی - خسرو دلیرثانی -رامین اخلومدی -رحمان کار گشا - رصا کشاورز - رضا احمدی بندرعباسی - رضا آقاخانی - رضا بارچیان - رضا دبیر - رضا رحیمی - رضا رئیس طوسی -رضاکیانی - رقیه زارع پور حیدری - رمضانعلی علی پور - روح‌الله کلانتری - روئین عطوفت - زهرا آقاخانی - زهرا توحیدی - زهره حری - زینب احمدی - سعید رضادوست - سعید رضوی فقیه - سعید شهرتاش - سعید مدنی - سعید منتظری - سعید نعیمی - سعیده منتظری – سمانه گلاب - سیاوش حاتم - سید ابراهیم حجازی – سید ابوذر علوی - سید احمد میر لوحی – سید رضا حسینی امین - سید عبدالمجید الهامی - سید هاشم موسوی – سید یعقوب ال شفیعی فومنی - سیدحسین موسوی - سیدمحمد سیف زاده - سیدمحمدباقر تلغریزاده - سیده سمیه علوی - سیده لیلا علوی - سیده میناعلوی - سینا نوربخش - شادی شهرابی - شایا شهوق - شهناز فخریان -شهین علوی - صادق ربانی - صبا شعردوست - صدرا عبدالهی - صدیقه وسمقی - ضیاء نبوی - طاهره طالقانی – طناز کلاهچیان -عادله صمیمی -عاطفه پهلوان -عباس اقبال - عباس پیمانی - عبدالفتاح سلطانی - عبدالله مرادیان - عبدالله مومنی - عبدالناصر مهیمنی - علی بایزیدی - علی رایج - علی سلطانی –ع لی شاه زیدی – علی شیخ الاسلامی - علی صرافیان – علی طهماسبی - علی فرید یحیایی - علی کرمی –علی نجفی - علیرضا بهشتی حسینی - علیرضا بهشتی شیرازی - علیرضا خوشبخت - غلام رضا انتشاری -غفور احمدی - فاطمه جباری - فاطمه گوارایی - فتح الله حنیف زاده - فخرالسادات محتشمی پور .....


مرگهای _مشکوک_در_زندانهای_ایران

✅ @Shariati_Group

اسامی کامل :

https://bit.ly/3mcG9hh

🔆 فقدان هاله


♦️امروز و امشب سالگرد رحلت جانگداز شادروان مهندس #سحابی عزیز و شهادت خواهرم هاله خانم عزیز و گرامی است. مصیبت بس سخت و عظمی که در برابرش هیچ کلامی نمی‌تواند به تعریف آن بپردازد.

♦️سحابی‌ها همیشه در #تاریخ #ایران یک اسوه مبارزاتی بوده‌اند. هاله بانو خواهر بی‌ادعا و آرام جانی که وجودش تماماً طمانینه بود و از صمیم وجودش الهام بخش اطمینان بود.

♦️این وجود آرام بخش حتی تا لحظه‌ی آخر عمر، آن دم که در حال تشیع پیکر پاک پدرش همراه او بودم و شب قبل از آن که به اطمینان و رعایت #قانون و آرامش سفارش می‌کرد پدیدار بود. بنابرین او تجسم آرامش و متانت و شجاعت بود. این‌ وضعیت شاخص شهیده #هاله_سحابی بود.

♦️بعضی فقدان‌ها سخت است. فقدان پدران، مادران، همسران، خواهران، برادران، فرزندان، دوستان، عزیزان، یاران و از همه مهمتر فقدان مراد و پیر آدمی که غم جانکاه و سختی است. با هر باوری و آئینی که باشی باز نمی‌توانی از نبود آن‌ها، تو با امید به آینده تسلی یابی.

♦️فقدان، نبودن، چه کلمات سختی، فقدان هاله همانند فقدان قطعه‌ای از جسم، جان و روان آدمی است. مگر می‌شود کمبود جان و روان را به این سادگی به طاق نسیان سپرد.

♦️فقدان هاله عزیز فقدان سخت و ناباورانه است. فقدان خواهر دینی، که هرگاه ناامیدی به آدمی دست می‌داد با سخنانش و روحیه‌اش مایه تسلی و عزم سعی و جهد بود. فقدان خواهر دینی با آن چهره‌ی آرام بخش و نورانی و بی ادعا اما مایه امید را چگونه به نسیان می‌توان سپرد و یادش تو را آزار ندهد.

♦️فقدان کسی که نمی‌توان نبود او را برای خود ترسیم و توجیه کنید. فقدانی که برگشتی برای آن متصور نیست، الا در آخرت و روز #قیامت، بای ذنب قتلت...

♦️هاله سحابی که در #فرانسه تحصیل کرده بود، با شروع جنگ و شرکت در آن، در #جبهه به پرستاری رزمندگان و تیمار مجروحین پرداخت. بدون ادعا و منت همانند یک ایرانی وطن دوست؛ اما خناسان تاب نیاورده و مانع شدند.

♦️هاله خانم بعداً به فعالیت اجتماعی و فرهنگی مشغول شد. در کنار آن به نوشتن پرداخت و تفسیر #قرآن را پیشه کرد، همراه آن به پی‌گیری امور زندانیان سیاسی و خانواده‌های آن‌ها پرداخت. بخصوص بعد از دستگیری فله‌ای ملی مذهبی‌ها که پدر محبوبش هم جزوی از آن‌ها بود.

♦️برای پیگیری وضع زندانیان #ملی_مذهبی آستین همت بالا زد و با سایر زنان اعضای گروه زندانی کمپین‌های روشنگری و پیگیری وضعیت زندانیان، از شهری به شهر دیگر دست به سفر زد تا وضعیت این اسیران را به اطلاع عموم #مردم برساند و برای این موضوع یک لحظه از پای ننشست.

♦️وی بعد از جریانات و اعتراضات تقلب در #انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ و تشکیل جمعیت مادران پارک ملت در ارتباط با پیگیری و اعتراض به دستگیری‌ها و شهدا و زندانیان سیاسی، اهتمام ورزید و یک لحظه از #رسالت خویش غفلت ننمود.

♦️اما پاسداران ظلمت این اهتمام و همت او برای پیگیری و #اعتراض را نتوانستند تحمل کنند و وی را دستگیر و با محاکمه‌اش، او را محکوم به حبس کردند. به هنگام حادثه بیماری پدر او در حبس بود و در ایام آخر و در فوت پدرش رهایی یافت. اما چه سود که همان خناسان رهایی او را ابدی ساختند.

♦️بانویی که نشان داد یک #زن هم می‌تواند به فعالیت اجتماعی و فرهنگی و سیاسی بپردازد و همزمان هم مادر لایق و روشنگری صدیق و پیگیر باشد. فعالیت هاله خانم نشانی بود که برای یک زن ایرانیِ مسلمان آزاده، هیچ مانعی در جهت مبارزه برای #آزادی و #عدالت موجود نیست.

ای کاروان آهسته ران که آرام جانم می‌رود.
وان دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود...

✍️ بهناز کیانی

✅ @Shariati_Group
🆔 @DaghdagheIran