″... برخالف آنچه #روشنفكران فرنگی مآب که از قضيه پرت‌اند، می‌پندارند، روشنفكری که به #مذهب تكيه می‌کند و آرزوهای انسانی‌اش را نه در #ايدئولوژی مرسوم ضد مذهبی، که در متن فرهنگ و ايمان و عقايد مذهبی خويش دنبال می‌کند، در «جامعه‌ی مذهبی» تنهاتر می‌ماند، چه، طرح روشنفكرانه و آگاهی بخش مذهب، بيش از همه، نيروهای رسمی مذهبی را بر می‌آشوبد و به مبارزه‌ای متعصبانه و بيرحمانه وا می‌دارد. زيرا همچنانكه در طول #تاريخ، هميشه مذهب تقليدی و تسكينی، پايگاه مشترک #استعمار خارجی، #استثمار طبقاتی، #استبداد سياسی و #استحمار فكری و عقلی بوده است؛ مذهب اجتهادی و انقلابی، خطری است که اين هر چهار قطب را برای دفع آن در کنار هم قرار می‌دهد، و هر چند اين قطب‌ها با هم اختلافاتی هم داشته باشند، در سرکوبی سريع و بی‌امان آن، «تن واحد» می‌شوند... ″

📚 معلم علے‌شریعتے
مجموعه آثار ۱۹ / حسین وارث آدم / ص ۱۳

✅ @Shariati_Group

🔺ادامه

📌پس مثلث را بايد در سه بعدش شکست. گذشته از اين، اين سه بعد نشان می‌دهد که در هر نظامی يکی از اين ابعاد زيربنا است؛ هميشه که #پول زيربنا نيست، گاهی هست که زور زيربنا است. ما، در #تاريخ خودمان ديده‌ايم که زورمندانی گدا و لات ريخته‌اند و آمده‌اند سلسله‌های سلطنتی درست کرده‌اند و بعد تمام املاک و تمام ثروت‌ها را از مردم گرفته‌اند و خودشان فئودال شده‌اند. در اينجا مبنا چه بوده است؟ مبنا زور بوده که بعد، زر را بدنبالش آورده.
 
📌وقتيکه ما #جامعه‌شناسی را، تاريخ را، همه مصيبت انسانی و آفات ضد انسانی را در اين سه بعد می‌شناسيم و می‌فهميم، طبيعی است که اصولاً بايد مبارزه‌ی ما در هر سه جبهه باشد. البته اينکه به‌کدام جبهه بيشتر بايد تکيه کرد و به‌کدام ضلع بيشتر بايد تکيه کرد، بحث تاکتيک و #استراتژي است که #مجتهد، #رهبر و آگاه به (تناسب) زمان و مکان و اوضاع و احوال آن‌ها را انتخاب می‌کند. ولی #ايدئولوژی اينست که اين هر سه، سه ‌شعبه از يک شرکت‌اند که هر کدامش را ببنديد، باز آن دو شعبه‌ی ديگر، درش را باز می‌کنند. (پس) بايد در هر سه جبهه قطب فاجعه را کوبيد، #طاغوت را در هر سه بعدش بايد کوبيد. مبارزه با اين سه بعد مسلماً نمی‌تواند يک مبارزه‌ی يک بعدی باشد، بايد حتماً مبارزه‌ی سه بعدی و بر نفی هر سه بعد باشد، يعنی مبارزه بايد سه بعد داشته باشد که درست نفی اين مثلث ـ جبهه‌ی تثليثی ـ باشد...″


✅ @Shariati_Group

📚 معلم علے‌شریعتے
مجموعه آثار ۲۸/ روش شناخت اسلام / صالحات و حسنات در قرآن

″… اما چه مسأله‌ای برای ايدئولوژی #اسلام، #تشيع و طرز تفکر ايدئولوژيک مطرح است؟ عمل صالح! عمل صالح عبارتست از تغيير نظام فردی يا اجتماعی در مسير يک ايدئولوژیِ خاص که اين #ايدئولوژی ارزش‌ها را تعيين می‌کند. بنابراين بايد ايدئولوژی داشت، بايد #ايمان داشت، بايد اعتقاد مذهبی داشت.
اما برای حسنه اعتقاد نمی‌خواهد. اينست که در #قرآن و يا در #حديث حسنات را هيچ‌وقت(بعد از) مؤمنين نمی‌گويد، اما عمل صالح بخاطر رابطه‌اش با مسأله‌ی ايدئولوژی، هميشه بعد از الذين آمنوا می‌آيد. رابطه‌ی حسنه با هر انسانی(است) که آدم خوبی باشد؛ بد هم باشد، يک مرتبه می‌بينيد که (موقعيتی) گيرش می‌آيد و يک بيمارستان می‌سازد و #وقف می‌کند(درحاليکه) تمام عمرش هم به کثافت گذشته؛ مگر اينطور نيست؟
همه‌ی خيرات و مبرات موقوفات را رذل‌ترين آدم‌های تاريخِ #ايران کرده‌اند. تمام املاک و همه‌ی آن حسنات آستانه مقدسه #مشهد را کثيف‌ترين سيئات مجسم #تاريخ ما ـ شاهزاده‌های مغول و تيموری و ايلخانی و... داده‌اند؛ خوب، حسنه هم هست...!

اين را بدانيد که در همان حال که (عمل) حسنه هرگز نه افتخار است، نه نشانه‌ای از #شيعه بودن و #مسلمان بودن است، نه به اسلام ارتباط دارد، نه کوچکترين ارتباطی با طرز تفکر (ايدئولوژيک) دارد، نه نقشی در عمل صالح و در روی ايمان دارد و حتی ممکن است به‌صورت يک عمل ضد صلاح در بيايد ـ چنانچه الان در فرد يا جامعه می‌فهميم و می‌بينيم ...″

📚 معلم علے‌شریعتے
مجموعه آثار ۲۸/ روش شناخت اسلام / صالحات و حسنات در قرآن

✅ @Shariati_Group