اقتصاد و نفت
2.05K subscribers
1.81K photos
11 videos
260 files
286 links
رامین فروزنده
متخصص استراتژی و سرمایه‌گذاری در صنعت انرژی


ایمیل:
raaminf@gmail.com


لینکدین:
ir.linkedin.com/in/ramin-forouzandeh


وب‌سایت:
raminf.com
Download Telegram
چین، آمریکا و تحریم نفت ایران


جنگ تجاری چین و آمریکا تاثیرات نامتقارنی بر تحریم نفت ایران دارد. نخست اینکه در صورت شکست کامل مذاکرات، رشد اقتصادی چین و جهان تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد و متعاقباً اثر آن را بر قیمت بازارهای کالایی و از جمله نفت خواهیم دید که اثر آن بر سهولت تحریم ایران (از جنبه توجه به قیمت بنزین برای خانوارهای آمریکایی) مثبت خواهد بود.


از سوی دیگر اگرچه ایران بازیگری حاشیه‌ای (با کمتر از 5 درصد سهم) در میان صادرکنندگان نفت به چین است، چین مهم‌ترین بازار صادرات نفت ایران به ویژه در تحریم است. لذا باتوجه به اهمیت موضوع تحریم ایران برای آمریکا، تداوم موقت واردات از ایران می‌تواند ابزاری خوب برای چانه‌زنی چین باشد و در نتیجه لااقل فعلاً صادرات نفت ایران می‌تواند ادامه یابد.


در صورت دستیابی به توافق تجاری، به نظر می‌رسد صادرات نفت ایران به چین به شکلی مضاعف تحت‌تاثیر قرار گیرد و این کشور منافع رابطه با آمریکا را به ایران ترجیح دهد. لذا صفر شدن صادرات نفت ایران به چین را می‌توان سیگنالی در ارتباط با موضوع مذاکرات تجاری نیز دانست.


از سوی دیگر به هر حال ایران یک مقصد صادراتی کالاهای چین محسوب می‌شود. طبیعتاً باید حدی از صادرات نفت و میعانات گازی به چین ادامه یابد تا ارز مورد نیاز برای واردات از این کشور تامین شود؛ چراکه صادرات محصولات پتروشیمی کافی به نظر نمی‌رسد.


به صفر رساندن واردات نفت از ایران برای آینده روابط چین با ایران مطلوب نخواهد بود؛ چراکه به هر حال براساس تحلیل غالب، تحریم‌ها نمی‌توانند برای چند سال با همین شدت ادامه یابند و نهایتاً تحولی روی خواهد داد. لذا چین برای چنین روزی باید حدی از روابط را باقی بگذارد. همچنین کنار گذاشتن کامل ایران از مبادی وارداتی (مشابه ژاپن و کره‌جنوبی) با رفتاری که از چین سراغ داریم، همخوانی ندارد.


رویترز خبر داده که CNPC و Sinopec از واردات نفت ایران طی ماه می خودداری می‌کنند:
www.reuters.com/article/us-china-iran-oil/sinopec-cnpc-skip-iran-oil-purchases-for-may-to-avoid-u-s-sanctions-idUSKCN1SG0ER


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #Sanction #Iran #OilExport #China #US
سرمایه‌گذاری در انرژی - 7


چین، پایتخت سرمایه‌گذاری انرژی جهان، به ویژه در تجدیدپذیرها


⭕️ @EconomicsandOil

#IEA #Energy #Investment #Power #Upstream #China
سرمایه‌گذاری در انرژی - 15


این تصویر، تحلیلی از سرمایه‌گذاری بازیگران مهم بالادستی نفت و گاز جهان است. افت سرمایه‌گذاری در برخی شرکت‌های مستقل آمریکایی (رنگ زرد) مشهود است. چینی‌ها رشد و ارقام بالایی را نشان می‌دهند. رشد و اندازه سرمایه‌گذاری برای شرکت‌های روسی کمتر است. غول‌های نفتی (که در این تعریف شامل ENI و Conoco نیز شده) رشد اغلب اندکی را در پیش دارند.


⭕️ @EconomicsandOil

#IEA #Energy #Upstream #Investment #Major #China #Russia #Independent
ایران و تولید LPG


این اسلاید از وبینار اخیر FGE درباره بازار LPG است. آمریکا بزرگ‌ترین صادرکننده و آسیا بزرگ‌ترین واردکننده است.


براساس آمارهای FGE، آمریکا در 2015 کمتر از 20 میلیون تن LPG صادر می‌کرد و انتظار می‌رود صادرات این کشور امسال از 40 میلیون تن عبور کند. در مقابل ایران ظرفیت صادرات بیش از پنج میلیون تن LPG را داشته که در نتیجه توسعه پارس جنوبی این ظرفیت در حال رشد است.


مهم‌ترین مصرف LPG گرمایش و پخت‌وپز خانگی و سپس پتروشیمی است. LPG به عنوان سوخت خودرو نیز به کار می‌رود.


سوال اینکه با درنظر گرفتن رشد تولید و شرایط تحریم چه باید کرد؟ مثلاً آیا موقتاً و در مقیاس محدود می‌توان مجموعه‌ای از راه‌حل‌های معطوف به استفاده از LPG برای مصارف مرتبط با سوخت را به کار گرفت؟ چنانکه اکنون LPG در برخی کشورها جز منابع اصلی تامین سوخت خودروهاست.


البته جنگ تجاری چین و آمریکا ممکن است باعث شود تاثیر تحریم بر صادرات LPG ایران کاهش یابد؛ به ویژه باتوجه به ورود واحدهای جدید PDH چین در سال 2019.

⭕️ @EconomicsandOil

#FGE #LPG #Sanction #PDH #China #US
اقتصاد و نفت
ایران و تولید LPG این اسلاید از وبینار اخیر FGE درباره بازار LPG است. آمریکا بزرگ‌ترین صادرکننده و آسیا بزرگ‌ترین واردکننده است. براساس آمارهای FGE، آمریکا در 2015 کمتر از 20 میلیون تن LPG صادر می‌کرد و انتظار می‌رود صادرات این کشور امسال از 40 میلیون…
China_LPG_Infographics-final.pdf
381 KB
این لیستی است از طرح‌های توسعه PDH چین که از ۲۰۲۰ به بعد قرار است وارد مدار شوند. این طرح‌ها می‌توانند تقاضای خوبی برای LPG ایران ایجاد کنند.


امسال انتظار می‌رود بیش از یک میلیون تن ظرفیت جدید PDH در چین وارد مدار شود.


⭕️ @EconomicsandOil

#ICIS #PDH #China #LPG
تنگه هرمز برای چه کسی مهم‌تر است؟


تصور غالب در ایران این است که تنگه هرمز برای کشورهای مصرف‌کننده واقع در اروپا و آمریکا اهمیت دارد؛ چراکه آنها مصرف‌کننده بزرگ و مهم انرژی هستند و اگر تنگه تهدید شود، دچار مشکلات بزرگی خواهند شد. اما اعداد چه می‌گویند؟


براساس آمار FGE، این تنگه محل عبور 18.5 میلیون بشکه در روز نفت خام و فرآورده و 81میلیون تن در سال LNG است. نکته اینکه حدود 80 درصد نفت و فرآورده‌ها و همچنین LNG عبوری از تنگه، روانه مقاصد آسیایی می‌شود؛ نه اروپا یا آمریکا. یعنی تنگه هرمز از این جهت بیشتر برای چین و کره‌جنوبی و ژاپن و هند مهم است تا آمریکا و اروپا.


از جنبه تولیدکنندگان نیز می‌دانیم که LNG، میعانات و نفت «قطر» و نفت «عراق» (به عنوان کشورهای نزدیک به ایران) از همین جا عبور می‌کند. لذا همان قدر که عربستان و امارات برای تنگه هرمز اهمیت قائل هستند، عراق و قطر نیز به امنیت تنگه هرمز توجه دارند.


اگرچه بازار انرژی یک سیستم به‌هم‌متصل و یکپارچه است، منتفع اصلی امنیت تنگه هرمز متحدان تجاری ایران هستند. به عبارت دیگر هر بشکه نفتی که به چین نرود، قیمت را در کل دنیا تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. ولی به هر روی فعلاً چینی‌ها هستند که نفت زیادی از خاورمیانه وارد می‌کنند.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #Hormuz #Iraq #China #Qatar
ریسک بازار متانول برای پتروشیمی‌های ایرانی


موسسه ICIS در گزارشی به رشد کم‌نظیر تولید متانول در آمریکا پرداخته است: تولید این کشور در 2010 کمتر از یک میلیون تن در سال بود و امسال انتظار می‌رود به 7.7 میلیون تن برسد. مطابق معمول علت رشد تولید گاز انقلاب شیل و تبدیل شدن آمریکا به یکی از تولیدکنندگان ارزان متانول در جهان است.


یک تفاوت مهم بین رشد تولید متانول آمریکا و ایران وجود دارد: تقریباً تمام رشد تولید این کشور صرف مصرف داخلی شده است (به صورت خالص آمریکا معمولاً واردکننده بوده است). البته انتظار می‌رود به تدریج صادرات متانول این کشور رونق بگیرد و در دهه آتی از مرز سه میلیون تن نیز بگذرد. این حجم متانول یک بازار اصلی دارد: چین، مقصد مهم متانول ایران.


کاربرد مهم متانول وارداتی چین برای واحدهای MTO است. اما این واحدها در نتیجه قیمت‌های پایین نفت و متعاقباً نفتا و اولفین‌ها، رقابت‌پذیری خود را از دست داده‌اند و ICIS پیش‌بینی می‌کند بعد از 2021 هیچ واحد جدیدی به مدار نیاید.


با به مدار آمدن کاوه و مرجان در ایران و رشد تولید متانول آمریکا، یک رقابت بزرگ در بازار چین روی می‌دهد که با لحاظ ظرفیت بکارگیری (Utilization) پایین واحدهای MTO به افت شدید قیمت می‌انجامد. البته از سوی دیگر همین افت شدید قیمت موجب اقتصادی شدن و افزایش تقاضای واحدهای MTO نیز خواهد شد. تعادل نهایی بازار به راحتی قابل تشخیص نیست؛ به ویژه آنکه تعرفه‌های چین روی متانول آمریکا از رقابت‌پذیری تولیدکنندگان آمریکایی می‌کاهد.


تولیدکنندگان قدیمی متانول ایران مثل «زاگرس» که سال‌ها از گاز ارزان و بازار بهتری برخوردار بودند، در صورت تحقق ریسک‌های قیمت ممکن است کمتر آسیب ببینند. اما واحدهایی که هنوز به تولید نرسیده‌اند یا تازه افتتاح شده‌اند احتمالاً کار دشواری در پیش دارند تا بتوانند سرمایه‌گذاری‌ها را با نرخ مورد انتظار بازگردانند.


⭕️ @EconomicsandOil

#ICIS #Methanol #China #TradeWar #MTO
APPEC. 1

نکته مهم درباره شرکت‌های Independent پالایشی چین است، همان teapotهای معروف. (وسط سمت راست)


⭕️ @EconomicsandOil

#APPEC #China
APPEC.10


تِم یکی از سخنرانی‌های نشست امروز آرگوس در کنفرانس پلاتس نیز عیناً تکرار شد و آن تقابل ژئوپولیتیک با فاندامنتال بود. یعنی از یک سو عرضه فراوان است و تقاضا اندک که قیمت‌ها را به سمت پایین می‌کشاند و از سوی دیگر تحریم ونزوئلا و ایران را شاهدیم.


تمامی عوامل در نهایت روی عرضه و تقاضا موثرند لذا شاید اساساً تفکیک عوامل به شکل فوق بی‌معنا باشد. خروجی تنش‌های تجاری آمریکا و چین روی کاهش رشد تقاضای جهانی موثر است و تحریم‌ها یعنی کاهش عرضه.


باوجوداین برای سهولت تقسیم‌بندی و ارتباط هنوز در بازار چنان چارچوب بحثی متداول است. نکته اینکه اکنون فراوانی نفت، جنگ تجاری و IMO 2020 بیشتر مورد توجه هستند تا تحریم‌ها. در عکس خلاصه‌ای از مهم‌ترین عوامل Bullish و Bearish آمده است.


⭕️ @EconomicsandOil

#APPEC #IMO #TradeWar #US #China #Sanction #IMO
رشد تقاضای نفت از کجا می‌آید؟


این نمودار FGE رشد انباشتی تقاضای نفت را در بازه‌ای تقریباً ده‌ساله نشان می‌دهد. می‌بینیم که دوسوم تقاضا از چین و خاورمیانه آمده و رشد تقاضای اروپا منفی بوده، یعنی این قاره در ۲۰۱۸ نفت کمتری نسبت به ده سال قبل مصرف کرده و این روند استمرار داشته است.


نکته اول اینکه تصور غالب در ایران یعنی دنیایی که در آن اروپا و آمریکا وابسته به خاورمیانه هستند را باید با تصویری واقعی که در آن چین و هند و آسیا مراکز مصرف‌اند تعویض کرد. آینده بلندمدت رشد تقاضای انرژی نیز چین و هند هستند و اروپا و آمریکا برعکس.


نکته دوم آنکه دیر یا زود همه در مسیر مصرف نفتی شبیه اروپا قرار خواهند گرفت و این همان پیک تقاضای نفت است که همراه با قیمت‌های Lower for Longer ما را به تولید حداکثری وامی‌دارد.


سوم آنکه آمریکا با رشد تقاضایی گاه منفی و در کل بسیار اندک و رشد عرضه‌ای بی‌نظیر در تاریخ جهانی نفت، به رقیبی بدل شده که با مدل‌های قراردادی فعلی نمی‌توانیم مغلوبش کنیم. لذا باید به سراغ مدل‌های امتیازی و مشارکت در تولید برویم، پیش از آنکه دیر شود.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #FGE #China #MENA #LFL
Forwarded from اقتصاد و نفت
تنگه هرمز برای چه کسی مهم‌تر است؟


تصور غالب در ایران این است که تنگه هرمز برای کشورهای مصرف‌کننده واقع در اروپا و آمریکا اهمیت دارد؛ چراکه آنها مصرف‌کننده بزرگ و مهم انرژی هستند و اگر تنگه تهدید شود، دچار مشکلات بزرگی خواهند شد. اما اعداد چه می‌گویند؟


براساس آمار FGE، این تنگه محل عبور 18.5 میلیون بشکه در روز نفت خام و فرآورده و 81میلیون تن در سال LNG است. نکته اینکه حدود 80 درصد نفت و فرآورده‌ها و همچنین LNG عبوری از تنگه، روانه مقاصد آسیایی می‌شود؛ نه اروپا یا آمریکا. یعنی تنگه هرمز از این جهت بیشتر برای چین و کره‌جنوبی و ژاپن و هند مهم است تا آمریکا و اروپا.


از جنبه تولیدکنندگان نیز می‌دانیم که LNG، میعانات و نفت «قطر» و نفت «عراق» (به عنوان کشورهای نزدیک به ایران) از همین جا عبور می‌کند. لذا همان قدر که عربستان و امارات برای تنگه هرمز اهمیت قائل هستند، عراق و قطر نیز به امنیت تنگه هرمز توجه دارند.


اگرچه بازار انرژی یک سیستم به‌هم‌متصل و یکپارچه است، منتفع اصلی امنیت تنگه هرمز متحدان تجاری ایران هستند. به عبارت دیگر هر بشکه نفتی که به چین نرود، قیمت را در کل دنیا تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. ولی به هر روی فعلاً چینی‌ها هستند که نفت زیادی از خاورمیانه وارد می‌کنند.


⭕️ @EconomicsandOil

#Note #Hormuz #Iraq #China #Qatar
تحریم‌ها و آینده صادرات نفت


در سرمقاله امروز دنیای اقتصاد به آینده صادرات نفت ایران با لحاظ آینده تحریم‌ها و موضوع توافق با چین پرداخته شده است.


توافق نفتی با چین بدون یک توافق جامع‌تر این کشور با آمریکا و متحدانش چندان ممکن به نظر نمی‌رسد. این موضوع که آیا چین می‌تواند به چنان توافقی با آمریکا دست یابد نیز دور از ذهن است؛ چراکه لااقل براساس کلیات منتشرشده تاکنون، اگرچه امتیازات ارائه‌شده به چین برای ایران شاید بسیار بزرگ به نظر بیاید اما برای چین به همان نسبت اهمیت ندارد و در نتیجه نمی‌توان انتظار داشت (به‌ویژه در بستر جنگ تجاری) که چین برای آن دست به یک معامله دیگر بزند.


نیاز چین به واردات منابع هیدروکربنی طیف وسیعی از نفت خام، گاز (به شکل LNG و خط‌لوله)، میعانات گازی، LPG و انبوه محصولات شیمیایی از قبیل متانول، پلیمرها و امثالهم را دربرمی‌گیرد. از قضا در بسیاری از آنها مثل LNG، LPG، محصولات شیمیایی و... آمریکا در زمره بزرگ‌ترین بازیگران است و ایران یک بازیگر متوسط یا حاشیه‌ای. مبادله‌ای که عمدتا نفت در آن حائز اهمیت ویژه است (چراکه بقیه محصولات اساسا تاثیر بسیار کمتری از تحریم پذیرفته‌اند) نمی‌تواند جذابیتی برای چنان هزینه‌ای از سوی چین داشته باشد؛ به‌ویژه در دنیای فراوانی نفت.


تصویر ایران‌محور از بازار نفت و نیاز دنیا متعلق به دهه ۱۹۷۰ میلادی بوده و اکنون فاقد موضوعیت است. گزاره‌های مطرح‌شده درباره تخفیفی اندک در فروش نفت و موارد دیگر با لحاظ درهم‌تنیدگی اقتصادی و مالی چین با اقتصاد جهان و به‌ویژه آمریکا نمی‌تواند کمکی به تغییر این نتیجه‌گیری کند.


گمانه دیگر برای منطق توافق می‌تواند این باشد که ایران (برای کنترل و محدودسازی توسط یک برادر بزرگ، مشابه مدل کره‌شمالی) در مدار چین قرار گیرد و مخاطرات مورد ادعا از منظر تاثیر تحرکات منطقه‌ای بر امنیت انرژی (امنیت زیرساخت‌های برخی همسایگان، تداوم جریان از مسیر تنگه هرمز و ...) نیز از این طریق کنترل شود. برخلاف منطق قبلی، این مبنا می‌تواند مورد پذیرش آمریکا و هم‌پیمانان نیز قرار گیرد. اما آیا واقعا می‌توان باوجود تفاوت‌های اساسی نظام اجتماعی و حکمرانی موجود پذیرفت که ایران به چنان چارچوبی تن دهد؟ پاسخ نگارنده به این سوال منفی است.


متن کامل مطلب را اینجا بخوانید:

https://www.donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-3694875


⭕️ EconomicsandOil


#Note #DEN #Iran #China #US #Sanction
EIF.7

صحبت‌های پاتریک پویانه و یادی از وارن بافت

توتال تنها شرکتی است که دوباره جایزه شرکت برتر را به دست آورده که هر دو در زمان مدیریت پاتریک پویانه بوده است. توتال از بین ۳۰ شرکت و با معیارهای مرتبط با Low-Carbon به این مقام رسیده است.


همانند بن ون‌بردن (مدیرعامل شل) مدیرعامل توتال هم به لزوم توجه به سمت تقاضا تاکید دارد. توضیح من این‌که در نفت به صورت سنتی ما بر سمت عرضه متمرکزیم. در بازاریابی B2C نیز به ویژه تا اوایل و حتی اواسط نیمه دوم قرن بیستم همین جریان غالب بود و نهایتاً Performance یک کالا اهمیت داشت که این روند تغییر کرد. پویانه می‌گوید باید به تحول سمت تقاضا (که Driver اصلی گذار انرژی است) توجه بیشتری کنیم.


مهم‌ترین فناوری در انقلاب انرژی را فعلاً هیدروژن می‌بیند که البته راه درازی تا جریان‌سازی در پیش دارد. برخلاف فناوری خورشیدی (که بازارش یعنی برق موجود بود) اینجا هم توسعه فناوری داریم و هم توسعه بازار.


در ماه می تا سپتامبر چشم‌انداز ۲۰۳۰ توتال تغییر زیادی کرد. از ۲۰۱۹ تا می ۲۰۲۰ نیز تغییراتی وجود داشت. سهم نفت در سبد ۲۰۳۰ توتال از ۵۵٪ در گزارش ۲۰۱۹ به ۴۵٪ در می ۲۰۲۰ و ۳۰٪ در سپتامبر ۲۰۲۰ رسید. پویانه می‌گوید دلیل این بود که یافته‌های جدید می به زبان کسب‌وکار ترجمه شدند که این در سپتامبر نمایان شد.


به گفته پویانه در نفت حداقل نرخ بازگشت ۱۵٪ درصد با هزینه پول ۵-۶٪ توجیه‌پذیر بوده لذا اکنون با هزینه پول ۲٪ پروژه‌های خورشیدی با نرخ حدود ۱۰٪ توجیه‌پذیر است. در پاسخ به این‌که اصلاً به عنوان یک شرکت نفت و گاز آیا شما مزیتی برای حضور در خورشیدی دارید جواب خوبی داد و گفت توان دسترسی به پروژه‌ها در کل جهان، برند، توان تامین مالی، توان تجارت و بعضاً شباهت‌های عملیاتی منشا مزیت ما هستند.


به گفته پویانه حتی برای کاهش ۱.۵ درجه نیز جهان به روزانه ۴۰ الی ۵۰ میلیون بشکه نفت نیاز دارد که باید برای کربن آن فکری کرد ولی هنوز فناوری‌های جذب و ذخیره‌سازی کربن بسیار گران هستند. دلیل اصلی هم این‌که بازاری برای محصول نیست و هزینه زیرساخت و Storage بالاست. قیمت‌گذاری کربن و یارانه دولتی تنها راه‌حل‌ها هستند.


نکته جالب دیگر درباره سرمایه‌گذاری‌های نفتی شرکت بود که گفت باید در نفت ۲۰ دلاری هم هزینه‌های فنی بازگردند. شرط دوم این‌که آلایندگی‌شان در محدوده مشخص باشد.


از چند سال قبل به یاد دارم که توتال از شرکت‌هایی بود که نفت شیل را به دلیل گرانی نسبی جدی نگرفت. پویانه آن زمان بسیار به مبانی قیمت‌گذاری اشاره می‌کرد و می‌گفت نباید سراغ دارایی‌های گران رفت. هنوز همان را می‌گوید و زمان صحبت کردن احساس می‌کنم یک وارن بافت نفتی مدیرعامل توتال است.


این چند مطلب مرتبط را از دست ندهید:
t.me/EconomicsandOil/471
t.me/EconomicsandOil/786
t.me/EconomicsandOil/1180
t.me/EconomicsandOil/1621


⭕️@EconomicsandOil


#EIF #Event #Energy #Total #China #Carbon #Hydrogen