اقتصاد و نفت
2.05K subscribers
1.81K photos
11 videos
260 files
286 links
رامین فروزنده
متخصص استراتژی و سرمایه‌گذاری در صنعت انرژی


ایمیل:
raaminf@gmail.com


لینکدین:
ir.linkedin.com/in/ramin-forouzandeh


وب‌سایت:
raminf.com
Download Telegram
نمودار شدت مصرف پروپانت و NPV در نفت شیل حوزه پرمین

این منطقه هنوز تا نقطه بهینه مصرف پروپانت فاصله دارد

@EconomicsandOil

#McKinsey
#Shale #US #Permian
جهش نفت شیل در 2018

به نظر می‌رسد امسال زمانی خواهد بود که بتوان به ارزیابی استحکام تئوری Lower for Longer در صنعت نفت پرداخت؛ تئوری که لااقل در کوتاه مدت با اتکاء به منابع نفت شیل، از تداوم قیمت‌های فعلی (باوجود پایبندی اوپک و غیراوپک به کاهش تولید) می‌گوید. وودمکنزی در گزارشی جدید چشم‌انداز نفت فشرده (نفتی که از مخازن با تراوایی پایین، و از جمله شیل، تولید می‌شود) را بررسی کرده که گزیده‌ای از آن در ادامه می‌آید.

تولید نفت فشرده آمریکا طی 2018 و 2019، مجموعاً 2 میلیون بشکه افزایش خواهد یافت. این رقم، «دو برابر» پیش‌بینی چند ماه قبل است. افزایش 1 میلیونی نیز از محل NGL در پیش خواهد بود.

وودمکنزی دو عامل مهم را در این بازنگری مدنظر قرار داده است:
1️⃣ جهش 0.6 میلیونی تولید در سپتامبر و اکتبر 2017 که بالاتر از پیش‌بینی بود
2️⃣ تمرکز اوپراتورها بر چاه‌های DUC و انتظار افزایش تکمیل چاه به میزان 30 درصد

افزایش قیمت نفت باعث می‌شود شرکت‌ها در 2018 به وضعیت مثبت از منظر نقدینگی برسند؛ که دو سال پیش از پیش‌بینی قبلی وودمکنزی است.

با افزایش آتی، تولید نفت از منابع فشرده به 7 میلیون بشکه در روز می‌رسد و پلاتو در سال 2025 با رقم 10 میلیون بشکه در روز محقق می‌شود.

نرخ بازده مورد انتظار در حوزه پرمین، که جذاب‌ترین حوزه نفت فشرده آمریکاست، بیش از منابع متعارف است. شرکت‌ها به نسبت سهم نفت فشرده در سبد خود، میانگین بالاتری برای سرمایه‌گذاری درنظر دارند.

جمع‌بندی شخصی من این است که لااقل در سال‌های 2018 و 2019 نباید انتظار احیاء (نفت بالاتر از 70 دلار) را داشت؛ که طبیعتاً این جمع‌بندی متناسب با داده‌های موجود است. چشم‌انداز نفت شیل، تئوری Lower for Longer را حمایت می‌کند.

⭕️ @EconomicsandOil

#woodmac
#Note #US #Shale #Permian #DUC
ظرفیت خطوط لوله نفت پرمین آمریکا (پربازده‌ترین ناحیه نفت شیل)، به زحمت پاسخگوی تولید این منطقه خواهد بود و در بسیاری ماه‌ها کفایت نخواهد کرد

⭕️ @EconomicsandOil

#RystadEnergy #Permian #US #Shale
فعالیت ادغام و تملک در نفت شیل آمریکا: پرمین در صدر

@EconomicsandOil

#Argus #IHS #MnA #US #Shale #Permian
انتظار Lower for Longer

برآورد افزایش 15درصدی تولید نفت شیل در حوزه پرمین طی سال 2018

⭕️ @EconomicsandOil

#RystadEnergy #US #Shale #Permian #LFL
انتظار رفع محدودیت‌های انتقال نفت در حوزه‌های پرمین و ایگل فورد از 2020، منجر به رشد تولید و صادرات نفت آمریکا

⭕️ @EconomicsandOil

#IEA #US #Shale #Permian #EagleFord
هر ثانیه 7000 پوند شِن

شرکت Spears and Associates (یکی از مطرح‌ترین مراجع اطلاعاتی حوزه خدمات حفاری) در مطلبی این گزاره را مطرح کرده است که هر ثانیه 7000 پوند شِن (که برای عملیات شکافت هیدرولیکی در چاه‌های شیل آمریکا نیاز است) در عملیات‌های مربوط به توسعه نفت شیل مصرف می‌شود.

این حجم 3 تا 4 تُن در ثانیه، برای عملیات شکافت هیدرولیکی در مرحله «تکمیل» چاه به کار می‌رود و بالا بودن آن، نشان‌دهنده شدت بالای عملیات تکمیل و در نهایت تولید نفت شیل است.

براساس مشاهدات این شرکت، عمده کامیون‌هایی که از منطقه Midland و Odessa (نزدیک حوزه پرمین، پربازده‌ترین حوزه نفت شیل آمریکا) راهی‌اند، به انتقال شِن برای عملیات شکافت هیدرولیکی اختصاص دارند.

در پرمین، هر 13 ثانیه یک کامیون شِن به سمت میادین نفتی حرکت می‌کند تا شِن مورد نیاز برای تکمیل چاه‌ها را تامین کند. معادن شِن و شرکت‌های لجستیک تحت‌تاثیر انقلاب شیل قرار گرفته‌اند.

⭕️ @EconomicsandOil

#Spears #Permian #US #Shale #Fracking
افزایش راندمان چاه‌های نفت در مناطق منتخب آمریکا براساس شاخص رشد تولید در اولین ماه

⭕️ @EconomicsandOil

#EIA #US #Shale #Permian
اقتصاد و نفت
ظرفیت خطوط لوله نفت پرمین آمریکا (پربازده‌ترین ناحیه نفت شیل)، به زحمت پاسخگوی تولید این منطقه خواهد بود و در بسیاری ماه‌ها کفایت نخواهد کرد ‌⭕️ @EconomicsandOil #RystadEnergy #Permian #US #Shale
ماجرای افت ارزش بازار شرکت‌های نفتی متمرکز بر پرمین

پرمین، پربازده‌ترین منطقه نفت شیل آمریکا است که براساس گزارش بهره‌وری حفاری اداره اطلاعات انرژی آمریکا، هم‌اکنون روزانه 3.3 میلیون بشکه نفت در آن تولید می‌شود.

تولید نفت در این منطقه عمری قریب به یک قرن دارد، و با انقلاب شیل جانی دوباره یافته است؛ چنانکه برخی Permian را Permania می‌گویند که کنایه از پایان‌ناپذیری این منطقه دارد.

همان طور که قبلاً (در نموداری که این پست روی آن ریپلای شده است) گفته شد، ظرفیت خطوط لوله این منطقه در بسیاری از ماه‌های 2018 و 2019 کفایت نخواهد کرد و هزینه حمل‌ونقل با تانکر نیز متناسباً افزایش می‌یابد. در نتیجه تولیدکنندگان مجبورند تخفیف بیشتری بدهند. همین تخفیف باعث شده است که شرکت‌ها ضمن تحمل افزایش هزینه، با افت ارزش بازار نیز مواجه شوند. نمودار:
t.me/EconomicsandOil/2127

تخفیف برای شرکت‌های متمرکز بر یک منطقه (Pure-play drillers) که بر پرمین تمرکز دارند، بیش از شرکت‌های فعال در چند منطقه یا شرکت‌های بین‌المللی موجب زیان شده است. از جمله بلومبرگ گزارش داده که ارزش بازار هشت شرکت متمرکز بر پرمین، طی 15 روز منتهی به 5 ژوئن 2018، 15.6 میلیارد دلار کاهش یافت؛ یعنی هر روز بیش از یک میلیارد دلار.

در این مورد هم مثل بسیاری از موارد دیگر، احتمالاً اقتصاد راه خود را پیدا می‌کند و این زیان‌ها موجب می‌شوند توسعه زیرساخت‌های انتقال نفت سرعت پیدا کنند.

⭕️ @EconomicsandOil

#Note #Bloomberg #Permian #EnP