کیخسرو شاهرخ در خاطرات خودنوشتی (autobiography) که از خود به جاگذاشت توضیح می‌دهد که چگونه تحت‌تأثیر یک شیخ مسلمان به آیین آبا و اجدادی خود علاقه‌مند می‌شود: کیخسرو می‌گوید که چهار سال در مدرسه آمریکایی‌ها در تهران به همراه برادرش رستم درس می‌خوانده است و به تبع مقررات مدرسه روزهای یک‌شنبه در کلیسا حاضر شده و موعظه کشیشان مسیحی را می‌شنیده است تا آنکه یک روز تعدادی آخوند مسلمان برای مشاهده مراسم کلیسایی وارد می‌شوند و یکی از آنها به نام شیخ یحیی از کیخسرو در مورد دین آباء و اجدادی‌اش سوال می‌کند. کیخسرو توضیح می‌دهد که مسیحیت را کم و بیش آموخته است اما دین‌بهی را نمی‌شناسد. شیخ مسلمان او را تشویق می‌کند که آموزه اصلی دین‌بهی یعنی «پندار نیک، گفتار نیک، و کردار نیک» را سرلوحه قرار دهد که سرچشمه آموزه‌های ادیان بزرگ دیگر از جمله مسیحیت و اسلام است. از این به بعد، کیخسرو مطالعه شخصی درباره آیین زرتشت را آغاز می‌کند و دین خانوادگی‌اش را به عبارتی، دوباره بازمی‌یابد.

ارباب کیخسرو شاهرخ از ۱۲۸۶ یعنی یک سال پس از امضای فرمان مشروطیت توسط مظفرالدین شاه قاجار، عضو انجمن زرتشتیان تهران می‌شود و در حقیقت این انجمن را با همکاری هم کیشان خود در تهران برای اول بار تاسیس می‌کند. از اولین اقدامات کیخسرو در مقام رییس انجمن زرتشتیان تهران، درخواست از ارباب جمشید برای مساعدت مالی جهت تاسیس مدارس دخترانه و پسرانه زرتشتی‌ست. ارباب جمشید زمینی را برای احداث مدرسه به انجمن زرتشتیان اهدا می‌کند.

چون آنچه که برای مدرسه دخترانه در نظر گرفته شده بود از سه اتاق تجاوز نمی‌کرد، احتیاج به مساعدت بیش‌تر بود. ارباب کیخسرو شاهرخ در مقام عضو فعال و رییس انجمن زرتشتیان کوشید تا کمک‌های مالی بیش‌تری دریافت کند و در این راه از کمک‌های مالی دو خانم هم‌کیش خود بهره‌مند شد و مدرسه‌ای به نام ایرج برای دختران دانش‌آموز تاسیس گردید.  از دیگر مدارسی که محصول کوشش کیخسرو شاهرخ است می‌توان به مدرسه آدریان، فیروز بهرام و انوشیروان دادگر اشاره کرد.

اما آنچه باعث شده بود کیخسرو شاهرخ، تحسین باورمندان به دین اکثریت را به خود جلب کند، خدماتش برای هم‌کیشان خود نبود. ماجرای قحطی گندم در تهران پس از وقوع جنگ جهانی اول به خوبی نشان می‌دهد که او چگونه شایسته تحسین شده است...

بیشتر بخوانید


#کیخسرو_شاهرخ #گفتگو_توانا #زرتشتیان #مدارا #اقلیت_دینی

@Dialogue1402

کیخسرو شاهرخ در خاطرات خودنوشتی (autobiography) که از خود به جاگذاشت توضیح می‌دهد که چگونه تحت‌تأثیر یک شیخ مسلمان به آیین آبا و اجدادی خود علاقه‌مند می‌شود.

کیخسرو می‌گوید که چهار سال در مدرسه آمریکایی‌ها در تهران به همراه برادرش رستم درس می‌خوانده است و به تبع مقررات مدرسه روزهای یک‌شنبه در کلیسا حاضر شده و موعظه کشیشان مسیحی را می‌شنیده است تا آنکه یک روز تعدادی آخوند مسلمان برای مشاهده مراسم کلیسایی وارد می‌شوند و یکی از آنها به نام شیخ یحیی از کیخسرو در مورد دین آباء و اجدادی‌اش سوال می‌کند. کیخسرو توضیح می‌دهد که مسیحیت را کم و بیش آموخته است اما دین‌بهی را نمی‌شناسد.

شیخ مسلمان او را تشویق می‌کند که آموزه اصلی دین‌بهی یعنی «پندار نیک، گفتار نیک، و کردار نیک» را سرلوحه قرار دهد که سرچشمه آموزه‌های ادیان بزرگ دیگر از جمله مسیحیت و اسلام است. از این به بعد، کیخسرو مطالعه شخصی درباره آیین زرتشت را آغاز می‌کند و دین خانوادگی‌اش را به عبارتی، دوباره بازمی‌یابد.

ارباب کیخسرو شاهرخ از ۱۲۸۶ یعنی یک سال پس از امضای فرمان مشروطیت توسط مظفرالدین شاه قاجار، عضو انجمن زرتشتیان تهران می‌شود و در حقیقت این انجمن را با همکاری هم کیشان خود در تهران برای اول بار تاسیس می‌کند. از اولین اقدامات کیخسرو در مقام رییس انجمن زرتشتیان تهران، درخواست از ارباب جمشید برای مساعدت مالی جهت تاسیس مدارس دخترانه و پسرانه زرتشتی‌ست. ارباب جمشید زمینی را برای احداث مدرسه به انجمن زرتشتیان اهدا می‌کند.

 از دیگر مدارسی که محصول کوشش کیخسرو شاهرخ است می‌توان به مدرسه آدریان، فیروز بهرام و انوشیروان دادگر اشاره کرد.

اما آنچه باعث شده بود کیخسرو شاهرخ، تحسین باورمندان به دین اکثریت را به خود جلب کند، خدماتش برای هم‌کیشان خود نبود. ماجرای قحطی گندم در تهران پس از وقوع جنگ جهانی اول به خوبی نشان می‌دهد که او چگونه شایسته تحسین شده است...

برای خواندن ادامه مقاله درباره شخصیت تحسین‌برانگیز کیخسرو شاهرخ به وبسایت بروید.
https://tolerance.tavaana.org/fa/Arbab_Keykhosro_Shahrokh


#کیخسرو_شاهرخ #گفتگو_توانا #زرتشتیان #مدارا #اقلیت_دینی

@Dialogue1402

در اپیزود سوم این مجموعه با نام «روند دگرسازی» به دورانی اشاره می‌کنیم که شیعیان، خود اقلیت دینی بودند و تحت آزار و ستم اکثریت سنی‌مذهب. از دورانی که انتساب به یکی از جریان‌های شیعه، اتهامی سیاسی بود و می‌توانست به بهای جان متهم تمام شود. همین‌طور سعی می‌کنیم نشان دهیم چطور هویت دینی تابع مناسبات قدرت و بازیچه‌ دست بازیگران اصلی در زدوخوردهای سیاسی‌ست!

لینک یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=Q3g7lSj856I

لینک وبسایت:
https://tolerance.tavaana.org/fa/podcast_others_3

لینک کست‌باکس:
https://castbox.fm/vb/636216254

لینک ساندکلاد:
https://m.soundcloud.com/tavaana/nrdlfcoltgch

#گفتگو_توانا #دیگری_سازی #اقلیت_دینی #هویت_مذهبی

@dialogue1402

سید حسن مدرس زمانی گفته بود که اگر در مجلس ما یک مسلمان باشد، آن کس ارباب کیخسرو ست. اما این جمله که مورد استناد خمینی قرار گرفته است (جلد سیزدهم «صحیفه نور»، ص۴۱۷) تا بلندنظری مدرس را از آن نتیجه بگیرد، درباره یک زرتشتی به نام کیخسرو شاهرخ ملقب به ارباب است. 
‏ 
‏نام پدر کیخسرو،‌ شاهرخ و نام مادرش فیروزه بود. کیخسرو هشتم تیرماه ۱۲۵۳ در خانواده‌ای زرتشتی در کرمان متولد شد و زندگی‌اش چنان پیش رفت که اکثریت مسلمان و شیعه این جامعه همواره از او به بزرگی یاد کردند. فهرست خدمات او به ایران و به نهادهای دولتی به عنوان یک تاجر موفق از اقلیت‌های دینی بسیار وسیع است. کیخسرو شاهرخ،‌ اگرچه هیچ‌ گاه پدر خود را ندید و به همراه با برادر بزرگ‌ترش، رستم، با کار و زحمت مادر بزرگ شد، اما در تجارت‌خانه ارباب جمشید، هم‌کیش ذی‌نفوذ و موفق خود در دربار قاجار، رشد کرد و به نمایندگی جامعه زرتشتیان، از دوره دوم مجلس شورای ملی تا دوره دوازدهم…

‏ادامه‌ی این شرح حال را در صفحه‌ی گفت و شنود مطالعه کنید:

‏⁦dialog.tavaana.org/arbab_keykhosr…⁩

‏⁧#گفتگو_توانا⁩ ⁧#مدارا⁩ ⁧#کیسخرو_شاهرخ⁩ ⁧#زرتشتیان⁩ ⁧#اقلیت_دینی⁩

‏⁦@Dialogue1402⁩

درزمان ناصرالدین‌شاه «جزیه» از زرتشتیان برداشته شد؛ برای اولین‌بار در هزاره‌ی اخیر که باعث شد اقلیت زرتشتی در ایران جان بگیرند و بنگاه‌های اقتصادی موفق تاسیس کنند. کیخسرو شاهرخ از درخشان‌ترین چهره‌های بهدینان ایران در تاریخ معاصر است.

‏برای خواندن مقاله‌ای کامل از خدمات او به لینک زیر مراجعه کنید:

‏⁦ ‏ https://dialog.tavaana.org/fa/Arbab_Keykhosro_Shahrokh ⁩

‏⁧ #بهدینی⁩ ⁧ #زرتشتی⁩ ⁧ #کیخسرو_شاهرخ⁩ ⁧ #ناصرالدین‌شاه⁩ ⁧ #گفتگو⁩ ⁧ #توانا⁩ ⁧ #آزادی_دین⁩ ⁧ #اقلیت_دینی⁩

‏⁦ @Dialogue1402⁩

سید حسن مدرس زمانی گفته بود که اگر در مجلس ما یک مسلمان باشد، آن کس ارباب کیخسرو ست. اما این جمله که مورد استناد خمینی قرار گرفته است (جلد سیزدهم «صحیفه نور»، ص۴۱۷) تا بلندنظری مدرس را از آن نتیجه بگیرد، درباره یک زرتشتی به نام کیخسرو شاهرخ ملقب به ارباب است. 

‏نام پدر کیخسرو،‌ شاهرخ و نام مادرش فیروزه بود. کیخسرو هشتم تیرماه ۱۲۵۳ در خانواده‌ای زرتشتی در کرمان متولد شد و زندگی‌اش چنان پیش رفت که اکثریت مسلمان و شیعه این جامعه همواره از او به بزرگی یاد کردند. فهرست خدمات او به ایران و به نهادهای دولتی به عنوان یک تاجر موفق از اقلیت‌های دینی بسیار وسیع است.

‏کیخسرو شاهرخ،‌ اگرچه هیچ‌ گاه پدر خود را ندید و به همراه با برادر بزرگ‌ترش، رستم، با کار و زحمت مادر بزرگ شد، اما در تجارت‌خانه ارباب جمشید، هم‌کیش ذی‌نفوذ و موفق خود در دربار قاجار، رشد کرد و به نمایندگی جامعه زرتشتیان، از دوره دوم مجلس شورای ملی تا دوره دوازدهم، یعنی مجموعاً یازده دوره حضور داشت…

‏برای خواندن متن کامل شناسه‌ی کیخسرو شاهرخ به صفحه‌ی گفت‌و‌شنود مراجعه کنید:

‏ https://dialog.tavaana.org/arbab_keykhosro_shahrokh/


https://x.com/dialogue1402/status/1750536795417166324?s=46

‏⁧ #گفتگو⁩ ⁧ #رواداری⁩ ⁧ #کیخسرو_شاهرخ⁩ ⁧ #بهدینی⁩ ⁧ #زرتشتی⁩ ⁧ #زرتشتیان⁩ ⁧ #اقلیت_دینی⁩ ⁧ #قاجار⁩ ⁧ #مجلس_شورای_ملی⁩

‏⁦ @Dialogue1402⁩

امروز ششم فروردین زادروز پیشوای آیین بهدینی، اشو ززرتشت است.

این روز خجسته را به همه‌ی هموطنان زرتشتی و به تمامی زرتشتیان جهان تبریک می‌گوییم.

به مناسبت این روز خجسته، از شما دعوت می‌کنیم که با یکی از بزرگمردان تاریخ معاصر، کیخسرو شاهرخ، نماینده‌ی زرتشتیان در چند دوره از مجلس شورای ملی آشنا شوید:

سید حسن مدرس زمانی گفته بود که اگر در مجلس ما یک مسلمان باشد، آن کس ارباب کیخسرو ست. اما این جمله که مورد استناد خمینی قرار گرفته است (جلد سیزدهم «صحیفه نور»، ص۴۱۷) تا بلندنظری مدرس را از آن نتیجه بگیرد، درباره یک زرتشتی به نام کیخسرو شاهرخ ملقب به ارباب است. 

نام پدر کیخسرو،‌ شاهرخ و نام مادرش فیروزه بود. کیخسرو هشتم تیرماه ۱۲۵۳ در خانواده‌ای زرتشتی در کرمان متولد شد و زندگی‌اش چنان پیش رفت که اکثریت مسلمان و شیعه این جامعه همواره از او به بزرگی یاد کردند. فهرست خدمات او به ایران و به نهادهای دولتی به عنوان یک تاجر موفق از اقلیت‌های دینی بسیار وسیع است.

کیخسرو شاهرخ،‌ اگرچه هیچ‌ گاه پدر خود را ندید و به همراه با برادر بزرگ‌ترش، رستم، با کار و زحمت مادر بزرگ شد، اما در تجارت‌خانه ارباب جمشید، هم‌کیش ذی‌نفوذ و موفق خود در دربار قاجار، رشد کرد و به نمایندگی جامعه زرتشتیان، از دوره دوم مجلس شورای ملی تا دوره دوازدهم، یعنی مجموعاً یازده دوره حضور داشت…

برای مطالعه‌ی ادامه‌ی این یادداشت به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید:

‏ https://dialog.tavaana.org/arbab_keykhosro_shahrokh/

#بهدینی #زرتشت #کیخسرو_شاهرخ #ایران #مدرس #خمینی #گفتگو #رواداری #اقلیت_دینی

‏ @Dialogue1402

آن دیگری صوفی

مهمان
محمد کریمایی، درویش گنابادی

مجری:
ماه‌منیر رحیمی، روزنامه‌نگار

در این مجموعه گفتگو‌ها به موازات پادکست دیگری‌نامه به سراغ دیگری‌های دینی و آیینی می‌رویم و آنها را به سخن گفتن دعوت می‌کنیم.

محمد کریمایی، درویش گنابادی و عضو گروه هفت‌نفره‌ی مذاکره‌کننده با نمایندگان اطلاعات جمهوری اسلامی در جریان درگیری‌های خیابان گلستان هفتم است؛ محمد کریمایی به پنج سال زندان محکوم شد و سه سال و نیم آن را تحمل کرد و با شیوع کرونا از زندان آزاد گردید و هم‌اکنون در مونتریال کانادا ساکن است.

پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ / ۲۸ مارس
ساعت ۲۱ به وقت ایران

#دیگری_نامه #دیگر_دینی #دگرباشی #ادیان #اقلیت_دینی #رواداری #مدارا #گفتگو #مجذوبان #مجذوبان_نور #مجذوبعلیشاه #نورعلی_تابنده_مجذوبعلیشاه #درویش_گانابادی

‏ @Dialogue1402

یکی از پیشگامان تولید و اشاعه‌ی ادبیات یهودستیزانه به قصد ضربه‌زدن به مابقی اقلیت‌های دینی، شمس‌الدین رحمانی متولد ۱۳۲۴ است. رحمانی در گفتگویی که فرقه‌نیوز با او انجام داده، به عنوان پژوهشگر «جمعیت حامیان قدس شریف» معرفی می‌شود. وی در بخشی از اظهارات خود، اهمیت یهودستیزی را برای پروژه‌ی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بدین شکل فاش می‌کند:

«مرحوم آقای فاکر (از روحانیون انقلاب) در یکی از سخنرانی‌ها - که توسط حوزه قم چاپ شده - می‌گوید در مشهد، پنج سال قبل از بروز و ظهور علی‌محمد باب، سه‌چهار هزار نفر از یهودی‌های محله یهودی‌های مشهد، همه با هم مسلمان شدند. هرچند بعداً بخصوص در منابع غربی می‌گویند یهودی‌ها را به اجبار مسلمان کردند اما این‌طور نیست. خودشان مسلمان شدند و حتی جشن گرفتند. این یهودی‌های تازه مسلمان‌شده هم بعد از چند ماه از مشهد به نقاط مختلف دنیا می‌روند… بعد از پنج سال از این غائله، علی‌محمد شیرازی مسأله‌ی بابیت را مطرح کرد. بسیاری از این یهودی‌ها که مسلمان شده بودند، بابی و بعد بهایی شدند. این حرف سنگینی‌ست که مرحوم آقای فاکر نقل کرده…» (فرقه‌نیوز/ مورخه مهر ۱۴۰۰)

مطابق با دیدگاه شمس‌الدین رحمانی که به هیچ‌وجه ایده یا ابتکار شخصی او نیست، مسلمان شدن اقلیت‌های دینی دیگر مانند یهودیان و متعاقباً تغییر کیش آنها به بهاییت، کار بریتانیای استعمارگر و لژهای فراماسونری تحت کنترل آن‌هاست تا بتوانند بگویند که این مسلمانان و به ویژه شیعیان بوده‌اند که به بابیت و بهاییت گرویده‌اند؛ در حالی که با نگاه به تبار یهودی این نوکیشان بهایی و بابی، می‌توان رد توطئه را پیدا کرد.

امثال شمس‌الدین رحمانی اگرچه به عنوان کارشناس حیطه‌ی «یهودشناسی» معرفی می‌شوند، اما در حقیقت نماینده‌ی یهودی ستیزی‌اند و این را نه فقط از فقر شدید ابزارهای مفهومی تحلیل و تبیین در نگاهشان می‌توان دریافت، بلکه همچنین از نتایج فوق‌العاده‌ای که پیرو نگاه پارانوئیدی خود به یهودیت، علیه مابقی ادیان غیررسمی می‌گیرند.

برای دانلود نسخه‌ی پی‌.دی.اف کتاب، رجوع کنید به:

https://dialog.tavaana.org/nonbelievers/

#یهود #یهودستیزی #شگردهای_حذف #دشمنان_آزادی #گفتگو #مدارا #اقلیت_دینی #دگردینی

@dialogue1402

روند دگرسازی
اپیزود سوم
دیگری‌نامه

در اپیزود سوم این مجموعه با نام «روند دگرسازی» به دورانی اشاره می‌کنیم که شیعیان، خود اقلیت دینی بودند و تحت آزار و ستم اکثریت سنی‌مذهب. از دورانی که انتساب به یکی از جریان‌های شیعه، اتهامی سیاسی بود و می‌توانست به بهای جان متهم تمام شود. همین‌طور سعی می‌کنیم نشان دهیم چطور هویت دینی تابع مناسبات قدرت و بازیچه‌ دست بازیگران اصلی در زدوخوردهای سیاسی‌ست! 

داستان آشنا و تلخ بردارکردن حسنک وزیر که به جهت نثر زیبای ادبی‌اش در کتاب‌های درسی فارسی نقل شده است، نمونه‌ایست از رقابت خونین سیاسی که در آن از اتهامات دینی برای حذف رقیب استفاده شده است.

ماجرا از این قرار بوده که حسنک در دستگاه سلطان محمود غزنوی، در سمت وزیر، جایگاه محکمی داشته است. او با اجازه سلطان به سفر حج می‌رود. اما چون راه‌ها ناامن بود از مصر به غزنی، پایتخت غزنویان برمی‌گردد. در مصر، حکومت فاطمیان که شاخه‌ای از شیعیان اسماعیلی بودند، و قرمطی نامیده می‌شدند، بر سر کار بود.

حاکمان فاطمی هم مانند خلیفه‌ عباسی که در بغداد مستقر بود، خود را خلیفه می‌نامیدند. واضح بود که دو پادشاه در یک اقلیم نمی‌گنجند! اما حسنک وزیر از باب رعایت تشریفات و احترام، خلعتی را که خلیفه‌ فاطمی مصر هدیه می‌کند، می‌پذیرد و با خود به غزنی، پایتخت سلطان محمود غزنوی می‌آورد. خلیفه‌ عباسی خشمگین می‌شود. حسنک نه تنها خلعت رقیب را پذیرفته بود بلکه به حضور خلیفه‌ عباسی در بغداد هم مشرف نشده بود. خلیفه طی نامه‌ای به سلطان محمود، حسنک را قرمطی نامیده و خواهان تسلیم او به بغداد می‌شود. غافل از اینکه جایگاه حسنک در دستگاه سلطان محمود، بسیار محکم است…

برای مطالعه ادامه متن این اپیزود به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید در:

‏ https://dialogue.tavaana.org/podcast_others_3/

و برای شنیدن نسخه‌ی کامل در یوتیوب به:

‏ https://youtu.be/Q3g7lSj856I?si=9f1Jzy5bT1RMAaTN

و برای شنیدن نسخه‌ی کامل در کست‌باکس به:

‏ https://castbox.fm/vb/636216254

و برای شنیدن نسخه‌ی کامل در ساند کلود به:

‏ https://m.soundcloud.com/tavaana/nrdlfcoltgch

مراجعه کنید.

#دیگری‌_نامه #حسنک_وزیر #بیهقی #ابوالفضل_بیهقی #قرمطی #دگردینی #اقلیت_دینی #مدارا #رواداری

‏ @Dialogue1402

آن دیگری ابراهیمی
‏دیگری‌نامه
‏اپیزود هفتم

‏… چندین روز در فکر حرف‌های شیخ بودم. من باید کدام یک از ادیان موجود را انتخاب کنم؟

‏شبی که برای دریافت پاسخ به خدا متوسل شده بودم به خواب رفتم. در عالم خواب دو رویای متفاوت دیدم: اول خواب دیدم که آب تمام دنیا را فراگرفته است و من روی آب شناورم و در آن فرو نمی‌روم. بعد خواب دیدم که خانه‌ام آتش گرفته و شعله‌های آن از سقف گذشته، اما به هیچ‌چیز آسیب نمی‌رسد. خودم را دیدم که با لباسی سرتا پا سفید در وسط آتش زانو زده و به رسم زرتشتیان مشغول خواندن اوستا هستم. صبح روز بعد خوابم را برای همسرم فیروزه تعریف کردم و از او خواستم که سِدره و کشتی مرا بیاورد. پس از حمام، سدره را به تن کردم و کشتی را به دور کمر بستم.»

‏آنچه ابتدای این اپیزود شنیدید، جملات کیخسرو شاهرخ، نماینده‌ زرتشتی چند دوره از مجلس شورای ملی، در کتاب خاطرات زندگی‌اش بود. او در صفحات اول کتاب سرگذشت خود توضیح می‌دهد که چگونه تحت‌تاثیر کشیش‌های مسیحی در مدرسه‌ آمریکایی کرمان، علی‌رغم تبار زرتشتی خود، به مسیحیت دل‌بسته بود اما یک شیخ مسلمان او را به دین نیاکان خود تشویق کرد.

‏سدره، زیرپیراهنی سفید و ساده و گشاد و بی‌یقه‌ایست که در انتهای آن کیسه‌ای به نام کیسه‌ ثواب دوخته می‌شود و کشتی، بندی سفید و باریک و بلند است که به نشانه‌ اندیشه‌ نیک، گفتار نیک و کردار نیک، سه‌بار به دور کمر بسته می‌شود…

‏برای خواندن ادامه‌ی مطلب به صفحه‌ی گفت‌وشنود رجوع کنید:

https://dialog.tavaana.org/podcast_others_7/ ⁩

‏و برای شنیدن اپیزود هفتم در یوتیوب به:

https://youtu.be/187ANbFrYgw?si=BqqKczMcJMl2mbFo

‏و برای شنیدن این اپیزود در کست‌باکس به:

‏⁦ castbox.fm/vd/646219270⁩

‏و برای شنیدن این اپیزود در ساند کلود به:

https://on.soundcloud.com/4A7yQXFyTCkaieG39

‏رجوع کنید.

‏⁧ #دیگری_نامه⁩ ⁧ #کیخسرو_شاهرخ⁩ ⁧ #بهدینی⁩ ⁧ #زرتشت⁩ ⁧ #زرتشتی⁩ ⁧ #دگردینی⁩ ⁧ #اقلیت_دینی⁩

https://t.me/hamazoor
https://t.me/Bahdina
‏⁦@Dialogue1402⁩

ارباب کیخسرو شاهرخ
نماینده زرتشتیان ایران

سید حسن مدرس زمانی گفته بود که اگر در مجلس ما یک مسلمان باشد، آن کس ارباب کیخسرو ست. اما این جمله که مورد استناد خمینی قرار گرفته است (جلد سیزدهم «صحیفه نور»، ص۴۱۷) تا بلندنظری مدرس را از آن نتیجه بگیرد، درباره یک زرتشتی به نام کیخسرو شاهرخ ملقب به ارباب است. 

نام پدر کیخسرو،‌ شاهرخ و نام مادرش فیروزه بود. کیخسرو هشتم تیرماه ۱۲۵۳ در خانواده‌ای زرتشتی در کرمان متولد شد و زندگی‌اش چنان پیش رفت که اکثریت مسلمان و شیعه این جامعه همواره از او به بزرگی یاد کردند.

فهرست خدمات او به ایران و به نهادهای دولتی به عنوان یک تاجر موفق از اقلیت‌های دینی بسیار وسیع است. کیخسرو شاهرخ،‌ اگرچه هیچ‌ گاه پدر خود را ندید و به همراه با برادر بزرگ‌ترش، رستم، با کار و زحمت مادر بزرگ شد، اما در تجارت‌خانه ارباب جمشید، هم‌کیش ذی‌نفوذ و موفق خود در دربار قاجار، رشد کرد و به نمایندگی جامعه زرتشتیان، از دوره دوم مجلس شورای ملی تا دوره دوازدهم، یعنی مجموعاً یازده دوره حضور داشت…

برای مطالعه‌ی ادامه‌ی یادداشت به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید:

‏ https://dialog.tavaana.org/arbab_keykhosro_shahrokh/

گفتنی‌ست که در اپیزودهای مختلف پادکست دیگری‌نامه از جمله به ویژه اپیزود هفتم با نام «آن دیگری ابراهیمی»، به داستان زندگی و خدمات ارباب کیخسرو پرداخته‌ایم. برای دسترسی به متن و اجرای اپیزود هفتم از لینک زیر استفاده کنید:

‏ https://dialog.tavaana.org/podcast_others_7/

#کیخسرو_شاهرخ #زرتشتیان #بهدین #بهدینی #اقلیت_دینی #دگردینی #زرتشت

‏ @Dialogue1402

مزدک
دیگری‌نامه
اپیزود چهاردهم

در قسمت چهاردهم با نام مزدک، به آنچه کیش مزدکی گفته می‌شود، خواهیم پرداخت و علاوه بر شاهنامه‌ فردوسی از منابع دیگر، از جمله پژوهش‌هایی که در آیین مزدک شده، برای شما نقل خواهیم کرد.

قیام مزدک که از دربار قباد، شاهنشاه ساسانی آغاز شد، روایت‌گر شکاف طبقاتی جامعه‌ ایران در دورانی‌ست که هجوم بیگانگان در سرحدات شمال شرق کشور از یک سو، و بروز قحطی شدید در سراسر ایران، آن را تشدید کرد و به روایت اغلب منابع، صحنه‌هایی دردناک به لحاظ انسانی پدید آورد.

در این قسمت با ما باشید تا به این پرسش بپردازیم که مزدک بامدادان که بود، چه می‌خواست، تا چه حد پیش رفت و چه بر سر او آمد.

دوران پیروز ساسانی، دوران پرمحنتی برای شاهنشاهی ساسانی و مردم ایران بود. خاندانی بزرگ از ایالت پارس که تبار خود را به ساسان می‌رسانید و بر هویت ملی ایرانی تاکید بسیار می‌کرد، در دوران پیروز، استقلال سیاسی خود را تقریبا از دست داد. موضوع این بود که پیروز، جانشینی برادر بزرگ‌تر خود، هرمز را قبول نکرد. او در واقع به یک سنت قدیمی شاهنشاهی شوریده بود که برادر بزرگ‌تر، جانشین طبیعی پدرش محسوب می‌شود. اما برای اینکه بتواند علیه برادر بزرگ‌تر خود وارد عمل شود، به هفتالان که در مرزهای شرقی حکومت داشتند، پناهنده شد و…

برای مطالعه ادامه متن این اپیزود به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:

‏ https://dialog.tavaana.org/podcast-others-14/

برای شنیدن این اپیزود در یوتیوب به:

‏ https://youtu.be/MHpVHeJM1Q4?si=rJfdDlFqSQxv61tR

و برای شنیدن این اپیزود در کست‌باکس به:

‏ https://castbox.fm/vb/662337564

و برای شنیدن این اپیزود در ساند کلود به:

‏ https://on.soundcloud.com/176b2

مراجعه کنید.

#دیگری_نامه #مزدک #کیش_مزدکی #احسان_یارشاطر #ساسانیان #کسری #انوشیروان #قباد #کمونیسم_ایرانی #اقلیت_دینی #دگردینی

‏ @Dialogue1402

یکی از پیشگامان تولید و اشاعه‌ی ادبیات یهودستیزانه به قصد ضربه‌زدن به مابقی اقلیت‌های دینی، شمس‌الدین رحمانی متولد ۱۳۲۴ است. رحمانی در گفتگویی که فرقه‌نیوز با او انجام داده، به عنوان پژوهشگر «جمعیت حامیان قدس شریف» معرفی می‌شود. وی در بخشی از اظهارات خود، اهمیت یهودستیزی را برای پروژه‌ی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بدین شکل فاش می‌کند:

«مرحوم آقای فاکر (از روحانیون انقلاب) در یکی از سخنرانی‌ها - که توسط حوزه قم چاپ شده - می‌گوید در مشهد، پنج سال قبل از بروز و ظهور علی‌محمد باب، سه‌چهار هزار نفر از یهودی‌های محله یهودی‌های مشهد، همه با هم مسلمان شدند. هرچند بعداً بخصوص در منابع غربی می‌گویند یهودی‌ها را به اجبار مسلمان کردند اما این‌طور نیست. خودشان مسلمان شدند و حتی جشن گرفتند. این یهودی‌های تازه مسلمان‌شده هم بعد از چند ماه از مشهد به نقاط مختلف دنیا می‌روند… بعد از پنج سال از این غائله، علی‌محمد شیرازی مسأله‌ی بابیت را مطرح کرد. بسیاری از این یهودی‌ها که مسلمان شده بودند، بابی و بعد بهایی شدند. این حرف سنگینی‌ست که مرحوم آقای فاکر نقل کرده…» (فرقه‌نیوز/ مورخه مهر ۱۴۰۰)

مطابق با دیدگاه شمس‌الدین رحمانی که به هیچ‌وجه ایده یا ابتکار شخصی او نیست، مسلمان شدن اقلیت‌های دینی دیگر مانند یهودیان و متعاقباً تغییر کیش آنها به بهاییت، کار بریتانیای استعمارگر و لژهای فراماسونری تحت کنترل آن‌هاست تا بتوانند بگویند که این مسلمانان و به ویژه شیعیان بوده‌اند که به بابیت و بهاییت گرویده‌اند؛ در حالی که با نگاه به تبار یهودی این نوکیشان بهایی و بابی، می‌توان رد توطئه را پیدا کرد.

امثال شمس‌الدین رحمانی اگرچه به عنوان کارشناس حیطه‌ی «یهودشناسی» معرفی می‌شوند، اما در حقیقت نماینده‌ی یهودی ستیزی‌اند و این را نه فقط از فقر شدید ابزارهای مفهومی تحلیل و تبیین در نگاهشان می‌توان دریافت، بلکه همچنین از نتایج فوق‌العاده‌ای که پیرو نگاه پارانوئیدی خود به یهودیت، علیه مابقی ادیان غیررسمی می‌گیرند.

برای دانلود نسخه‌ی پی‌.دی.اف کتاب، رجوع کنید به:

https://dialog.tavaana.org/nonbelievers/

#یهود #یهودستیزی #شگردهای_حذف #دشمنان_آزادی #گفتگو #مدارا #اقلیت_دینی #دگردینی

@dialogue1402

‌
همزیستی مسالمت‌آمیز میان پیروان ادیان مختلف در ایران در ادوار مختلف تاریخی، به‌ویژه در جوامع محلی و شهری، نسبتی قابل توجه داشت و اقلیت‌های دینی از حقوق و آزادی‌های نسبی برخوردار بودند.

اما با پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار حکومت مذهبی شیعه، این وضعیت تغییر کرد.

سیاست‌های مذهبی حکومت، به‌طور فزاینده‌ای اقلیت‌های دینی مانند مسیحیان، یهودیان، زرتشتیان و به‌ویژه بهاییان را به حاشیه راند و آنها را تحت فشارهای اجتماعی و قانونی قرار داد.

این سیاست‌ها شامل محدودیت در آزادی‌های مذهبی، محرومیت از مناصب دولتی، و تبعیض‌های گسترده در زندگی روزمره می‌شوند.

در این شرایط، اقلیت‌های دینی نه تنها از حقوق اساسی خود محروم شده‌اند، بلکه با چالش‌های جدی برای حفظ هویت دینی و فرهنگی خود مواجه هستند.

این وضعیت، نه تنها همزیستی مسالمت‌آمیز را تهدید کرده، بلکه به تضعیف پیوندهای اجتماعی و تقویت تبعیض‌های مذهبی در جامعه ایرانی منجر شده است.

#رواداری_مذهبی #رواداری #مدارا #باورمندان #اقلیت_دینی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402