Forwarded from عمادالدین باقی
فراخوان یاری به سیل زدگان
به نام آنکه هستی نام از او یافت
چو غنچه گرچه فروبستگی ست کار جهان
تو همچو باد بهاری گِره گشا می باش
(حافظ لسان الغیب)
شاخه ها را از جدایی گر غم است
ریشه هاشان دست در دست هم است
(هوشنگ ابتهاج)
این چند روز از حرف زدن برای سیل زدگان پرهیز کردم و در دل گریستم چون فاجعه بزرگتر از آن بود که از اقدامات عملی غافل باشیم و پیوسته در اندیشه راهکارهای عملیِ نافع بودم. در پی هماهنگی با دوستان لرستان برآن شدم در راستای تقویت جامعه مدنی شماره حساب انجمن های محلی«گروه جهادی ندای محرومین روستایی» و«انجمن خیرین مسکن ساز لرستان» باهماهنگی «مجمع خیرین سلامت استان لرستان» را جهت دریافت کمک های مردمی اعلام کنم. دامنه ویرانی در لرستان بیش از سایر مناطق است چنانکه ازعهده دولت به تنهایی خارج است. در این حوادث معمولا جامعه جهانی بسیج می شوند اما این بار کشورهای دیگر همدردی عملی نداشتند.
هموطنان عزیز! متاسفانه در آغازین روزهای سال نو، مناطق زیادی از کشورمان درگیر #سیلهای_ویرانگر شد. در این میان استانهای #گلستان و #لرستان(به ویژه شهرهای #پلدختر، #معمولان و #نورآباددلفان) و صدها روستای محروم و کوخنشین اطراف آنها شاهد بیشترین آسیبها و رقتانگیزترین تراژدیهای انسانی بودند.
هم اکنون #راههای_زمینی منتهی به شهرهای پلدختر و معمولان قطع شده است. ساکنان روستاهای محروم این شهرها در#محاصره کامل قرار گرفتهاند. بیش از ۳۰۰ روستای محروم شهرستان نورآباد لرستان بشدت آسیب دیدهاند و دهها روستای آن تخلیه شده است و همچنان راه ارتباطی بیش از ۳۰۰ روستای این شهر قطع میباشد.
قطعاً زندگی هم میهنان عزیزمان در شهرهای #آق_قلا و#گمیشان در استان گلستان و در خوزستان و دیگر نقاط کشور آسیب جدی دیده وبه کمکرسانی فوری نیاز داشته و دارند.در این میان استان لرستان و به ویژه جنوب لرستان تقریباً فراموش شده است.متاسفانه فاجعه،گستره کشوری داشت با وجود اهتمام نیروهای مردمی، رئیس جمهور، مسئولین ارشد دولتی و نیروهای مسلح به سیل زدگان شمال کشور، خوزستان و شیراز اما لرستان به دلیل وسعت فاجعه نیازمند توجه ویژه از جانب همه مردم وهیئت حاکمه است وغربت کنونی این هموطنان در سیل گرفتار شده ما جانسوز است. اکنون وضعیت شهرپلدختر و روستاهای آن #قرمز و روستاهای محروم دهستانهای میربگجنوبی، اتیوندجنوبی وکاکاوندغربی از توابع نورآبادلرستان(دومین منطقه محروم کشور)فوق بحرانی است ودر صورتی که امدادرسانیهای #فوری صورت نگیرد، احتمال وقوع هر فاجعه تلخِ انسانی وجود دارد. در بسیاری از روستاهای #پلدختر، معمولان و #نورآباد، مردم حتی #نان_خشک_برای_خوردن_ندارند. متأسفانه رسانه ملی نیز وظیفه خود را به درستی ایفا نمی کند.
ضروریترین اقلام موردنیاز سیلزدگان لرستانی
۱ . پلاستیک یا روکش پلاستیکی
۲ . پتوی عادی و پتوی سربازی
۳ . صابون مایع و شامپو
۴ . نوار بهداشتی و پوشک بچه
۵ . چکمه پلاستیکی و کفش مقاوم
۶ . مواد غذایی خشک و کنسرو شده
۷ . فانوس
۸ . زیرانداز وحصیر پلاستیکی
۹ . شیرخشک و غذای کودک
۱۰ . تانکر آب پلاستیکی(دو هزار لیتری)
۱۱ . چراغ نفتی
۱۲ . قابلمه، تابه، بشقاب، کتری وقوری فلزی
۱۳ . لباس گرم (کلاه، کاپشن، ژاکت، شلوار)
۱۴ . لباس زیر (زنانه، مردانه، بچگانه)
۱۵ . چراغ پیشانی+ باتری
۱۶ . انواع نان خشک و بیسکویت
۱۷ . چای کیسهای و قند
از هموطنان غیرتمند تقاضا می شود که با کمکهای #نقدی و #غیرنقدی خود به یاری مردم سیلزدهِ لرستان بشتابید.
موسسه جهادی ندای محرومین روستایی با داشتن ۸۰ نیروی داوطلب و امدادگر، آمادگی دارد که کمکهای شما را به وسیله #بالگردها وهلیکوپترهای هلال احمر در لرستان بصورت هدفمند،منظم واصولی درمیان سیلزدگانِ محروم توزیع کند و گزارش تصویری مرحله به مرحله توزیع آن را منتشر می نماید.
تا لب جو خندد از آب معین/ لب لب جو سر برآرد یاسمین
کمکهای نقدی به شماره کارت: 6104337942936319 به نام گروه جهادی ندای محرومین روستایی
و 6280231481493111 بانک مسکن، به نام انجمن خیرین مسکن ساز
کمکهای غیرنقدی : ارسال به انبار موقت موسسه در تهران: اتوبان بعثت از سمت ترمینال جنوب به سمت سه راه افسریه (غرب به شرق) جنب پل بعثت،انتهای کوچه شیشه گر،پلاک 20 -باربری رئیسی2 متعلق به آقای عبدالرضا عامری
یا نورآباد لرستان: کوی پاسداران،خیابان ۱۶ متری شهید فیضی،موسسه جهادی ندای محرومین روستایی
نکات مهم:1- لطفا روی تمام بسته ها بنویسید: متعلق به گروه جهادی ندای محرومین روستایی.2- قبل از ارسال کمکهای غیرنقدی با انبار دار موسسه جهت انجام هماهنگیهای لازم (09120642242) تماس بگیرید.
فصل وصال یاران با نام دوستداران
وحدت شعارتان باد در دشت و کوهساران
با مهر وانتظار همیاری تان- عمادالدین باقی
کانال گفتارهای باقی https://t.me/emadbaghi
به نام آنکه هستی نام از او یافت
چو غنچه گرچه فروبستگی ست کار جهان
تو همچو باد بهاری گِره گشا می باش
(حافظ لسان الغیب)
شاخه ها را از جدایی گر غم است
ریشه هاشان دست در دست هم است
(هوشنگ ابتهاج)
این چند روز از حرف زدن برای سیل زدگان پرهیز کردم و در دل گریستم چون فاجعه بزرگتر از آن بود که از اقدامات عملی غافل باشیم و پیوسته در اندیشه راهکارهای عملیِ نافع بودم. در پی هماهنگی با دوستان لرستان برآن شدم در راستای تقویت جامعه مدنی شماره حساب انجمن های محلی«گروه جهادی ندای محرومین روستایی» و«انجمن خیرین مسکن ساز لرستان» باهماهنگی «مجمع خیرین سلامت استان لرستان» را جهت دریافت کمک های مردمی اعلام کنم. دامنه ویرانی در لرستان بیش از سایر مناطق است چنانکه ازعهده دولت به تنهایی خارج است. در این حوادث معمولا جامعه جهانی بسیج می شوند اما این بار کشورهای دیگر همدردی عملی نداشتند.
هموطنان عزیز! متاسفانه در آغازین روزهای سال نو، مناطق زیادی از کشورمان درگیر #سیلهای_ویرانگر شد. در این میان استانهای #گلستان و #لرستان(به ویژه شهرهای #پلدختر، #معمولان و #نورآباددلفان) و صدها روستای محروم و کوخنشین اطراف آنها شاهد بیشترین آسیبها و رقتانگیزترین تراژدیهای انسانی بودند.
هم اکنون #راههای_زمینی منتهی به شهرهای پلدختر و معمولان قطع شده است. ساکنان روستاهای محروم این شهرها در#محاصره کامل قرار گرفتهاند. بیش از ۳۰۰ روستای محروم شهرستان نورآباد لرستان بشدت آسیب دیدهاند و دهها روستای آن تخلیه شده است و همچنان راه ارتباطی بیش از ۳۰۰ روستای این شهر قطع میباشد.
قطعاً زندگی هم میهنان عزیزمان در شهرهای #آق_قلا و#گمیشان در استان گلستان و در خوزستان و دیگر نقاط کشور آسیب جدی دیده وبه کمکرسانی فوری نیاز داشته و دارند.در این میان استان لرستان و به ویژه جنوب لرستان تقریباً فراموش شده است.متاسفانه فاجعه،گستره کشوری داشت با وجود اهتمام نیروهای مردمی، رئیس جمهور، مسئولین ارشد دولتی و نیروهای مسلح به سیل زدگان شمال کشور، خوزستان و شیراز اما لرستان به دلیل وسعت فاجعه نیازمند توجه ویژه از جانب همه مردم وهیئت حاکمه است وغربت کنونی این هموطنان در سیل گرفتار شده ما جانسوز است. اکنون وضعیت شهرپلدختر و روستاهای آن #قرمز و روستاهای محروم دهستانهای میربگجنوبی، اتیوندجنوبی وکاکاوندغربی از توابع نورآبادلرستان(دومین منطقه محروم کشور)فوق بحرانی است ودر صورتی که امدادرسانیهای #فوری صورت نگیرد، احتمال وقوع هر فاجعه تلخِ انسانی وجود دارد. در بسیاری از روستاهای #پلدختر، معمولان و #نورآباد، مردم حتی #نان_خشک_برای_خوردن_ندارند. متأسفانه رسانه ملی نیز وظیفه خود را به درستی ایفا نمی کند.
ضروریترین اقلام موردنیاز سیلزدگان لرستانی
۱ . پلاستیک یا روکش پلاستیکی
۲ . پتوی عادی و پتوی سربازی
۳ . صابون مایع و شامپو
۴ . نوار بهداشتی و پوشک بچه
۵ . چکمه پلاستیکی و کفش مقاوم
۶ . مواد غذایی خشک و کنسرو شده
۷ . فانوس
۸ . زیرانداز وحصیر پلاستیکی
۹ . شیرخشک و غذای کودک
۱۰ . تانکر آب پلاستیکی(دو هزار لیتری)
۱۱ . چراغ نفتی
۱۲ . قابلمه، تابه، بشقاب، کتری وقوری فلزی
۱۳ . لباس گرم (کلاه، کاپشن، ژاکت، شلوار)
۱۴ . لباس زیر (زنانه، مردانه، بچگانه)
۱۵ . چراغ پیشانی+ باتری
۱۶ . انواع نان خشک و بیسکویت
۱۷ . چای کیسهای و قند
از هموطنان غیرتمند تقاضا می شود که با کمکهای #نقدی و #غیرنقدی خود به یاری مردم سیلزدهِ لرستان بشتابید.
موسسه جهادی ندای محرومین روستایی با داشتن ۸۰ نیروی داوطلب و امدادگر، آمادگی دارد که کمکهای شما را به وسیله #بالگردها وهلیکوپترهای هلال احمر در لرستان بصورت هدفمند،منظم واصولی درمیان سیلزدگانِ محروم توزیع کند و گزارش تصویری مرحله به مرحله توزیع آن را منتشر می نماید.
تا لب جو خندد از آب معین/ لب لب جو سر برآرد یاسمین
کمکهای نقدی به شماره کارت: 6104337942936319 به نام گروه جهادی ندای محرومین روستایی
و 6280231481493111 بانک مسکن، به نام انجمن خیرین مسکن ساز
کمکهای غیرنقدی : ارسال به انبار موقت موسسه در تهران: اتوبان بعثت از سمت ترمینال جنوب به سمت سه راه افسریه (غرب به شرق) جنب پل بعثت،انتهای کوچه شیشه گر،پلاک 20 -باربری رئیسی2 متعلق به آقای عبدالرضا عامری
یا نورآباد لرستان: کوی پاسداران،خیابان ۱۶ متری شهید فیضی،موسسه جهادی ندای محرومین روستایی
نکات مهم:1- لطفا روی تمام بسته ها بنویسید: متعلق به گروه جهادی ندای محرومین روستایی.2- قبل از ارسال کمکهای غیرنقدی با انبار دار موسسه جهت انجام هماهنگیهای لازم (09120642242) تماس بگیرید.
فصل وصال یاران با نام دوستداران
وحدت شعارتان باد در دشت و کوهساران
با مهر وانتظار همیاری تان- عمادالدین باقی
کانال گفتارهای باقی https://t.me/emadbaghi
☸️نان یا آزادی؟ کدام یک اولویت دارد؟
«کدام یک را ترجیح میدهی: آنکه ناناَت میدهد و آزادیاَت میگیرد یا آنکه ناناَت میبُرد و آزادیاَت میدهد؟»(آلبر کامو)
✍️محمدباقر تاج الدین
✅واقعیت این است که این پرسش از آن دست پرسش های دشواری است که آلبر کامو نویسندۀ مشهور فرانسوی پیش پای ما می گذارد که پاسخ به آن نیز دشواری هایی دارد. این پرسش ناظر به وضعیتی است که طی آن انسان ها بین انتخاب نان و آزادی اختیار داشته باشند که دست کم یکی را برگزینند اما اگر چنین انتخابی در میان نباشد آن وقت است که وضع از این هم دشوارتر می شود. برای مثال در حکومت های توتالیتر و تمامیت خواه وضع به گونه ای است که هم نان را می بُرند و هم آزادی را می گیرند که در چنین شرایطی دیگر پرسش مورد نظر تا حد زیادی بی معنا و بلا موضوع می شود!!
✳️اما اگر فرض کنیم که در برخی جوامع انسان ها را بین انتخاب این دو مقوله مخیّر کنند آن گاه چه می توان گفت؟ چند درصد از انسان های چنین جوامعی آزادی را بر می گزینند و نان را وا می نهند و یا بالعکس چند درصد نان را بر می گزینند و آزادی را وا می نهند و این که اساساً کدام یک در اولویت است؟ آزادی یا نان؟ چنین پرسش هایی به لحاظ فلسفی نوعی دو راهه های حادّی است که در برخی مواقع انسان ها گرفتارشان می شوند. اگر اشتباه نکنم آلبر کامو در کتاب بیگانه در این زمینه سخن نغز دیگری هم دارد:«اگر کسي نانِ شما را ببُرد، آزادي شما را نيز گرفته است. اما اگر آزادي شما را بگيرد يقين داشته باشيد که نانِتان نيز در خطر است، زيرا از آن پس نانِتان وابسته به هوس و دلخواه ارباب خواهد بود نه به تلاش خودتان».
❇️ممکن است کسانی بگویند که این موضوع تا حدود زیادی روشن است که آدمی در بادی امر و بیش از هر چیزی به نان نیاز دارد چرا که بدون نان ادامۀ زندگی غیرممکن خواهد شد. نان، جزیی گریز ناپذیر و کاملاً ضروری از همان نیازهای فیزیولوژیک است که روان شناس مشهور آبراهام مازلو در هرم نیازهای انسانی از آن نام برده است، چرا که بی نان ماندن معنایی جز در خطر افتادن حیات زیستی آدمی ندارد!! اما واقعیت این است که اگر آزادی هم نباشد نان آدمی نیز در خطر خواهد افتاد چرا که در آن صورت بسیاری از فرصت های در اختیار داشتن شغل مناسب، پیشرفت در زندگی، کسب و کار، سلامتی، کیفیت زندگی، شادی، تفریح، رفاه و خلاصه تمام آن چیزهایی که هر انسانی برای زیستن مطلوب نیازمندشان است از بین می رود.
✅هنگامی که دانشمند بزرگی چون آمارتیاسن کتاب "توسعه به مثابه آزادی" را می نویسد دقیقا ناظر به همین موضوع مهم و بنیادین است که بدون آزادی امکان توسعه نیز از انسان ها و جوامع سلب خواهد شد و در نتیجه اگر توسعه ای در کار نباشد نان شان نیز در خطر خواهد بود. در این صورت است که آزادی شرط نخست و بنیادین برای هر انسان و جامعه ای محسوب می شود چرا که زمینه ساز به دست آوردن نان و وضع مطلوب اقتصادی نیز خواهد بود. این گونه به نظر می رسد که آنان که تنها برای به دست آوردن نان مبارزه کرده اند اگرچه در کوتاه مدت نانی مختصر و به اصطلاح قوت لایموتی به چنگ شان آمده است اما تردید نباید کرد که آزادی شان تضمین نشده و در دراز مدت و حتی میان مدت آن نان مختصر نیز از دست شان رفته است!!
✳️ناگفته نماند که آزادی "هدف" نیست بلکه "روش" است آن هم روشی برای رسیدن به اهداف ارزشمندی چون در اختیار داشتن زندگی "ارزشمند"، "خوش" و "خوب". آزادی روشی است برای تضمین کم و بیش همیشگی برخورداری از یک زندگی مطلوب و باکیفیت از هر لحاظ و بدون دخالت دولت اقتدارگرا. چرا که در صورت فقدان آزادی آن هم آزادی های مدنی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی هر آن ممکن است دولت اقتدارگرا تمام زندگی شهروندان را دستخوش تلاطم ها، دشواری ها و محدودیت های فراوانی نماید که در این صورت دیگر نانی هم برای خوردن وجود نخواهد داشت. لذا اگر گفته شود که آزادی با خود نان می آورد و نه بالعکس سخنی گزاف گفته نشده است!! روشن است که در جامعه ای که ازادی وجود داشته باشد زمینه های مناسب و مطلوب برای هر گونه پیشرفت و توسعه نیز فراهم خواهد بود و این یک واقعیت است که تجربۀ تاریخی دست کم دویست سال اخیر کشورهای پیشرفته به خوبی به ما نشان می دهد. عکس آن هم این است که کشورهایی که حکومت های شان آزادی را از شهروندان شان گرفته اند و محدود کرده اند نان این شهروندان نیز به طرز چشمگیری در خطر افتاده است!!!
#نان
#آزادی
#انسان
#جامعه
#حکومت
@tajeddin_mohammadbagher
«کدام یک را ترجیح میدهی: آنکه ناناَت میدهد و آزادیاَت میگیرد یا آنکه ناناَت میبُرد و آزادیاَت میدهد؟»(آلبر کامو)
✍️محمدباقر تاج الدین
✅واقعیت این است که این پرسش از آن دست پرسش های دشواری است که آلبر کامو نویسندۀ مشهور فرانسوی پیش پای ما می گذارد که پاسخ به آن نیز دشواری هایی دارد. این پرسش ناظر به وضعیتی است که طی آن انسان ها بین انتخاب نان و آزادی اختیار داشته باشند که دست کم یکی را برگزینند اما اگر چنین انتخابی در میان نباشد آن وقت است که وضع از این هم دشوارتر می شود. برای مثال در حکومت های توتالیتر و تمامیت خواه وضع به گونه ای است که هم نان را می بُرند و هم آزادی را می گیرند که در چنین شرایطی دیگر پرسش مورد نظر تا حد زیادی بی معنا و بلا موضوع می شود!!
✳️اما اگر فرض کنیم که در برخی جوامع انسان ها را بین انتخاب این دو مقوله مخیّر کنند آن گاه چه می توان گفت؟ چند درصد از انسان های چنین جوامعی آزادی را بر می گزینند و نان را وا می نهند و یا بالعکس چند درصد نان را بر می گزینند و آزادی را وا می نهند و این که اساساً کدام یک در اولویت است؟ آزادی یا نان؟ چنین پرسش هایی به لحاظ فلسفی نوعی دو راهه های حادّی است که در برخی مواقع انسان ها گرفتارشان می شوند. اگر اشتباه نکنم آلبر کامو در کتاب بیگانه در این زمینه سخن نغز دیگری هم دارد:«اگر کسي نانِ شما را ببُرد، آزادي شما را نيز گرفته است. اما اگر آزادي شما را بگيرد يقين داشته باشيد که نانِتان نيز در خطر است، زيرا از آن پس نانِتان وابسته به هوس و دلخواه ارباب خواهد بود نه به تلاش خودتان».
❇️ممکن است کسانی بگویند که این موضوع تا حدود زیادی روشن است که آدمی در بادی امر و بیش از هر چیزی به نان نیاز دارد چرا که بدون نان ادامۀ زندگی غیرممکن خواهد شد. نان، جزیی گریز ناپذیر و کاملاً ضروری از همان نیازهای فیزیولوژیک است که روان شناس مشهور آبراهام مازلو در هرم نیازهای انسانی از آن نام برده است، چرا که بی نان ماندن معنایی جز در خطر افتادن حیات زیستی آدمی ندارد!! اما واقعیت این است که اگر آزادی هم نباشد نان آدمی نیز در خطر خواهد افتاد چرا که در آن صورت بسیاری از فرصت های در اختیار داشتن شغل مناسب، پیشرفت در زندگی، کسب و کار، سلامتی، کیفیت زندگی، شادی، تفریح، رفاه و خلاصه تمام آن چیزهایی که هر انسانی برای زیستن مطلوب نیازمندشان است از بین می رود.
✅هنگامی که دانشمند بزرگی چون آمارتیاسن کتاب "توسعه به مثابه آزادی" را می نویسد دقیقا ناظر به همین موضوع مهم و بنیادین است که بدون آزادی امکان توسعه نیز از انسان ها و جوامع سلب خواهد شد و در نتیجه اگر توسعه ای در کار نباشد نان شان نیز در خطر خواهد بود. در این صورت است که آزادی شرط نخست و بنیادین برای هر انسان و جامعه ای محسوب می شود چرا که زمینه ساز به دست آوردن نان و وضع مطلوب اقتصادی نیز خواهد بود. این گونه به نظر می رسد که آنان که تنها برای به دست آوردن نان مبارزه کرده اند اگرچه در کوتاه مدت نانی مختصر و به اصطلاح قوت لایموتی به چنگ شان آمده است اما تردید نباید کرد که آزادی شان تضمین نشده و در دراز مدت و حتی میان مدت آن نان مختصر نیز از دست شان رفته است!!
✳️ناگفته نماند که آزادی "هدف" نیست بلکه "روش" است آن هم روشی برای رسیدن به اهداف ارزشمندی چون در اختیار داشتن زندگی "ارزشمند"، "خوش" و "خوب". آزادی روشی است برای تضمین کم و بیش همیشگی برخورداری از یک زندگی مطلوب و باکیفیت از هر لحاظ و بدون دخالت دولت اقتدارگرا. چرا که در صورت فقدان آزادی آن هم آزادی های مدنی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی هر آن ممکن است دولت اقتدارگرا تمام زندگی شهروندان را دستخوش تلاطم ها، دشواری ها و محدودیت های فراوانی نماید که در این صورت دیگر نانی هم برای خوردن وجود نخواهد داشت. لذا اگر گفته شود که آزادی با خود نان می آورد و نه بالعکس سخنی گزاف گفته نشده است!! روشن است که در جامعه ای که ازادی وجود داشته باشد زمینه های مناسب و مطلوب برای هر گونه پیشرفت و توسعه نیز فراهم خواهد بود و این یک واقعیت است که تجربۀ تاریخی دست کم دویست سال اخیر کشورهای پیشرفته به خوبی به ما نشان می دهد. عکس آن هم این است که کشورهایی که حکومت های شان آزادی را از شهروندان شان گرفته اند و محدود کرده اند نان این شهروندان نیز به طرز چشمگیری در خطر افتاده است!!!
#نان
#آزادی
#انسان
#جامعه
#حکومت
@tajeddin_mohammadbagher