☸️شهروندانِ فراموش شده (طردشدگانِ جامعه)
✍️محمدباقر تاج الدین
✅مروری بر وضعیت زیست و زندگی شهروندان جامعه به خوبی هر چه تمام تر نشان می دهد که کسر قابل توجهی از آنان فراموش شده محسوب می شوند. منظور از "فراموش شده" این است که نهاد ها و سازمان های سیاستگذار و برنامه ریز هیچ اقدام درخور و مناسبی برای برون رفت از انبوهی از مشکلات و گرفتاری هایی که این شهروندان دارند انجام نمی دهند و اگر سیاست ها و برنامه هایی هم در جریان باشد به هیچ وجه کفایت لازم را ندارند.
1.فقرا و محرومان؛ هر سال بر تعداد فقرا و محرومان جامعه افزوده می شود به گونه ای که اکنون ببیش از نیمی از جمعیت جامعه زیر خط فقر قرار دارند و با وضعیت بسیار دشواری زندگی خود را می گذرانند.
2. فرودستانِ جامعه؛ هرچقدر بر میزان فقرا و محرومان جامعه افزوده می شود این طبقۀ متوسط است که رو به نابودی و محو شدن می رود و در نتیجه بر تعداد افراد طبقۀ فرودست افزوده می شود و حالا می توان تصور کرد که جامعه از دو طبقۀ اکثریتِ فرودست و اقلیتِ فرادست تشکیل شده است که فرودستان وضعیت زیست بسیار دشوار و ناگواری را تجربه می کنند.
3.آسیب دیدگان اجتماعی؛ آشکارا می توان نتیجه گرفت که هر چقدر بر عمق و گسترۀ فقر و محرومیت و وضعیت فرودستی در جامعه افزوده می شود شاهد افزایش تصاعدی آسیب های اجتماعی نیز خواهیم بود. در این گروه افراد زیادی از معتادان گرفته تا سارقان و کارتن خواب ها و دیگران را می توان سراغ گرفت که تو گویی دیگر در سیاست ها و برنامه ها جایی ندارند و به اصطلاح جزء آمار نیستند تا برای آنان اقدام درخور و مناسبی صورت گیرد.
4.بیکاران؛ مطابق با آمارهای موجود میلیون ها نفر از جمعیت فعال جامعه هنوز دارای شغل خاصی نیستند که در این میان درصد قابل توجهی از آنان دانش آموختگان دانشگاه ها هستند. بیکاری حس بیهودگی و سربار بودن را به افراد بیکار می دهد و سبب ساز کاهش عزت نفس و منزلت اجتماعی و اقتصادی شان می شود و نتیجۀ چنین وضعی بسیار ناگوار و تلخ خواهد بود. همین هفته ها بود که شنیدیم برخی افرادی که از کارشان اخراج شده اند دست به خودکشی زده اند!!!
5.زنان سرپرست خانوار؛ در سال های گذشته به دلایل گوناگون بر تعداد زنان سرپرست خانوار افزوده شد که با مسائل و مشکلات فراوانی روبرو هستند. این دسته از زنان جامعه توان اقتصادی و اجتماعی لازم برای حل مشکلات خود را نداشته و در معرض آسیب های اجتماعی فراوانی قرار می گیرند.
6.مهاجرین؛ بسیاری از این افراد به امید یافتن شغلی از روستاها و شهرهای کوچک و متوسط به شهرهای بزرگ و به ویژه کلان شهرها مهاجرت می کنند که نه تنها شغل مناسبی نمی یابند بلکه با دشواری های مضاعف روزگاران خود را سپری می کنند.
7.بازنشستگان؛ بسیاری از بازنشستگان سازمان های مختلف به ویژه کارگران بازنشسته با توجه به بزرگ شدن فرزندان شان و افزوده شدن بر مخارج زندگی شان دریافتی های ناچیزشان به هیچ وجه کفاف هزینه های زندگی آنان را نمی دهد.
8.شهروندان مناطق محروم و توسعه نیافته؛ اکنون چندین استان کشور مانند استان های سیستان و بلوچستان، کردستان، لرستان، ایلام، خراسان جنوبی، کهگیلویه و بویراحمد و برخی استان های دیگر جزء استان های توسعه نیافته محسوب می شوند و بیش تر شهروندان این استان ها دچار فقر و محرومیت مضاعف اَند و در شرایط بسیار تلخ و ناگواری روزگارشان را سپری می کنند.
9.بیماران خاص؛ در وضعیت بغرنج اقتصادی کنونی ابتلا به بیماری خاص به ویژه اگر فرد مبتلا از طبقۀ فقیر و محروم جامعه هم باشد سرنوشتی بسیار تلخ و جان کاه خواهد داشت!!!
10.حاشیه نشینان کلان شهرها و شهرهای بزرگ؛ در اثر مهاجرت های گسترده از روستاها و شهرهای کوچک به کلان شهرها و شهرهای بزرگ تعداد حاشیه نشیان شهری نیز افزایش یافته که آمارها حکایت از 20 میلیون حاشیه نشین در کشور دارد. این حاشیه نشیان از هر نظر در وضعیت نامناسب و کاملا غیر استاندارد زندگی می کنند.
11.سالمندان(به ویژه سالمندان روستایی و فقیر)؛ با توجه به افزایش تعداد سالمندان در کشور کسر قابل توجهی از این افراد از حمایت های مناسب برای این دوران برخوردار نیستند. به ویژه در مناطق روستایی به دلیل مهاجرت فرزندان شان اکنون بسیاری از آنان در تنهایی و بدون هرگونه حمایتی روزگار شان را می گذرانند!!
12.معلولین؛ معلولیت حتی در شرایط بهنجار و مطلوب نیز دشواری های زیادی برای افراد معلول ایجاد می کند چه رسد به این که شرایط از هر جهت نابهنجار و نامطلوب باشد که دیگر وااَسفا است!!!
#شهروندان
#طرد_اجتماعی
#حقوق_شهروندی
#فقر
#حاشیه_نشینی
#معلولیت
#سالمندی
#بازنشستگی
#بیماری
@tajeddin_mohammadbagher
✍️محمدباقر تاج الدین
✅مروری بر وضعیت زیست و زندگی شهروندان جامعه به خوبی هر چه تمام تر نشان می دهد که کسر قابل توجهی از آنان فراموش شده محسوب می شوند. منظور از "فراموش شده" این است که نهاد ها و سازمان های سیاستگذار و برنامه ریز هیچ اقدام درخور و مناسبی برای برون رفت از انبوهی از مشکلات و گرفتاری هایی که این شهروندان دارند انجام نمی دهند و اگر سیاست ها و برنامه هایی هم در جریان باشد به هیچ وجه کفایت لازم را ندارند.
1.فقرا و محرومان؛ هر سال بر تعداد فقرا و محرومان جامعه افزوده می شود به گونه ای که اکنون ببیش از نیمی از جمعیت جامعه زیر خط فقر قرار دارند و با وضعیت بسیار دشواری زندگی خود را می گذرانند.
2. فرودستانِ جامعه؛ هرچقدر بر میزان فقرا و محرومان جامعه افزوده می شود این طبقۀ متوسط است که رو به نابودی و محو شدن می رود و در نتیجه بر تعداد افراد طبقۀ فرودست افزوده می شود و حالا می توان تصور کرد که جامعه از دو طبقۀ اکثریتِ فرودست و اقلیتِ فرادست تشکیل شده است که فرودستان وضعیت زیست بسیار دشوار و ناگواری را تجربه می کنند.
3.آسیب دیدگان اجتماعی؛ آشکارا می توان نتیجه گرفت که هر چقدر بر عمق و گسترۀ فقر و محرومیت و وضعیت فرودستی در جامعه افزوده می شود شاهد افزایش تصاعدی آسیب های اجتماعی نیز خواهیم بود. در این گروه افراد زیادی از معتادان گرفته تا سارقان و کارتن خواب ها و دیگران را می توان سراغ گرفت که تو گویی دیگر در سیاست ها و برنامه ها جایی ندارند و به اصطلاح جزء آمار نیستند تا برای آنان اقدام درخور و مناسبی صورت گیرد.
4.بیکاران؛ مطابق با آمارهای موجود میلیون ها نفر از جمعیت فعال جامعه هنوز دارای شغل خاصی نیستند که در این میان درصد قابل توجهی از آنان دانش آموختگان دانشگاه ها هستند. بیکاری حس بیهودگی و سربار بودن را به افراد بیکار می دهد و سبب ساز کاهش عزت نفس و منزلت اجتماعی و اقتصادی شان می شود و نتیجۀ چنین وضعی بسیار ناگوار و تلخ خواهد بود. همین هفته ها بود که شنیدیم برخی افرادی که از کارشان اخراج شده اند دست به خودکشی زده اند!!!
5.زنان سرپرست خانوار؛ در سال های گذشته به دلایل گوناگون بر تعداد زنان سرپرست خانوار افزوده شد که با مسائل و مشکلات فراوانی روبرو هستند. این دسته از زنان جامعه توان اقتصادی و اجتماعی لازم برای حل مشکلات خود را نداشته و در معرض آسیب های اجتماعی فراوانی قرار می گیرند.
6.مهاجرین؛ بسیاری از این افراد به امید یافتن شغلی از روستاها و شهرهای کوچک و متوسط به شهرهای بزرگ و به ویژه کلان شهرها مهاجرت می کنند که نه تنها شغل مناسبی نمی یابند بلکه با دشواری های مضاعف روزگاران خود را سپری می کنند.
7.بازنشستگان؛ بسیاری از بازنشستگان سازمان های مختلف به ویژه کارگران بازنشسته با توجه به بزرگ شدن فرزندان شان و افزوده شدن بر مخارج زندگی شان دریافتی های ناچیزشان به هیچ وجه کفاف هزینه های زندگی آنان را نمی دهد.
8.شهروندان مناطق محروم و توسعه نیافته؛ اکنون چندین استان کشور مانند استان های سیستان و بلوچستان، کردستان، لرستان، ایلام، خراسان جنوبی، کهگیلویه و بویراحمد و برخی استان های دیگر جزء استان های توسعه نیافته محسوب می شوند و بیش تر شهروندان این استان ها دچار فقر و محرومیت مضاعف اَند و در شرایط بسیار تلخ و ناگواری روزگارشان را سپری می کنند.
9.بیماران خاص؛ در وضعیت بغرنج اقتصادی کنونی ابتلا به بیماری خاص به ویژه اگر فرد مبتلا از طبقۀ فقیر و محروم جامعه هم باشد سرنوشتی بسیار تلخ و جان کاه خواهد داشت!!!
10.حاشیه نشینان کلان شهرها و شهرهای بزرگ؛ در اثر مهاجرت های گسترده از روستاها و شهرهای کوچک به کلان شهرها و شهرهای بزرگ تعداد حاشیه نشیان شهری نیز افزایش یافته که آمارها حکایت از 20 میلیون حاشیه نشین در کشور دارد. این حاشیه نشیان از هر نظر در وضعیت نامناسب و کاملا غیر استاندارد زندگی می کنند.
11.سالمندان(به ویژه سالمندان روستایی و فقیر)؛ با توجه به افزایش تعداد سالمندان در کشور کسر قابل توجهی از این افراد از حمایت های مناسب برای این دوران برخوردار نیستند. به ویژه در مناطق روستایی به دلیل مهاجرت فرزندان شان اکنون بسیاری از آنان در تنهایی و بدون هرگونه حمایتی روزگار شان را می گذرانند!!
12.معلولین؛ معلولیت حتی در شرایط بهنجار و مطلوب نیز دشواری های زیادی برای افراد معلول ایجاد می کند چه رسد به این که شرایط از هر جهت نابهنجار و نامطلوب باشد که دیگر وااَسفا است!!!
#شهروندان
#طرد_اجتماعی
#حقوق_شهروندی
#فقر
#حاشیه_نشینی
#معلولیت
#سالمندی
#بازنشستگی
#بیماری
@tajeddin_mohammadbagher
☸️لطفاً شیر اینترنت را اینقدر باز و بسته نکنید، سامانه ها قطع می شوند و شهروندان گرفتار!!!
✍️محمدباقر تاج الدین
✅امروز برای انجام چندین کار بانکی و اداری به جاهای مختلف مراجعه داشتم که بیش تر سامانه ها قطع بودند و شهروندان کلافه و سر گردان. روشن است که وقتی سرعت اینترنت این قدر پایین باشد و یکسره قطع و وصل شود ناگزیر سامانه ها نیز دچار اختلال می شوند و نتیجه اَش به جز بلاتکلیفی شهروندان و سرگردان در راهروهای بانک ها و ادارات نخواهد بود. واقعاً آدمی در می ماند که چه کسانی دست اندرکار این امور و سایر امور هستند که این میزان ناشیانه عمل می کنند و این همه عرصه را بر مردم تنگ می کنند!!! تو گویی که کسانی در این کشور عمداً یا سهواً در حال عصبانی تر کردن مردم هستند و می خواهند لج همه را در بیاورند!!!
✳️بیمارانی که برای تأیید نسخه های پزشکی به سامانه های تأیید نُسَخ مراجعه کرده بودند در آن حالت بیماری و بد حالی شان ساعت ها در انتظار وصل شدن سامانه بودند و هر آن چه از آنان دیده می شد نفرت و بیزاری از همه چیز بود!!! به راستی هنگامی که سامان دادن وضعیت اسف بار اینترنت هم از دست تان بر نمی آید پس این همه لاف زدن و ادعاهای گزاف پراکندن چه وجهی می تواند داشته باشد؟ گویا نمی دانید که قطعی اینترنت و کندی سرعت آن سبب قطع شدن و اختلال سامانه های گوناگون می شود و این در حالی است که تمام امور اداری و بانکی و بیمه ای و درمانی و آموزشی مبتنی بر همین سامانه ها انجام می گیرد!!!
❇️دسترسی به اینترنت پر سرعت و با کیفیت در جهانی که تمام زندگی شهروندان وابسته به آن شده است به نوعی جزیی از حقوق شهروندی محسوب می شود و هرگونه قطعی اینترنت و کندی و اختلال در سرعت اینترنت به مثابه نادیده گرفتن حقوق شهروندی است. فرض کنید بیماری بسیار بد حال قرار است در بیمارستان مورد معاینه و معالجه قرار گیرد و اینترنت هم قطع باشد و سامانۀ مورد نظر هم دچار اختلال!!! آیا چنین وضعیت تلخ و اسف باری نادیده گرفتن حقوق این بیماران محسوب نمی شود؟!! آن وقت چگونه است که در تمام بیمارستان ها تابلوهایی به نسبت بزرگ با عنوان منشور حقوق بیمار نصب شده است؟!! پس کجاست رعایت این منشور؟!!
✅باری، قطعی و اختلال اینترنت به مثابه رعایت نکردن منشور حقوق شهروندانی است که در زمینه های گوناگون به سازمان ها و مراکز اداری مختلف مراجعه می کنند و در اثر قطعی سامانه ها ساعت ها و بلکه روزها سرگردان و بلاتکلیف می شوند و هر چه بیش تر بر عصبانیت شان افزوده می شود!!! در چنین وضعیتی کرامت و منزلت و شأن انسان ها هم کاملا مخدوش می شود و زیر سئوال می رود!!! لطفاً به این وضع اسف بار اینترنت سر و سامانی دهید و فکری به حال مردم کنید، البته اگر گوش شنوایی مانده باشد!!!اگر می خواهید این وضع دردناک را از نزدیک ببینید لطفا سری به مراکزی چون دولت الکترونیک و پلیس به علاوه 10 و بانک ها و سازمان های مختلف بزنید تا از نزدیک ببینید که چه خبر است!!! مراجعه به سامانه های گوناگون توسط خود شهروندان در خانه ها یا کافی نت ها هم که وا اسفایی دیگر است!!!
#اینترنت
#قطعی_اینترنت
#اختلال_اینترنت
#قطعی_سامانه_ها
#سرگردانی_شهروندان
#حقوق_شهروندی
@tajeddin_mohammadbagher
✍️محمدباقر تاج الدین
✅امروز برای انجام چندین کار بانکی و اداری به جاهای مختلف مراجعه داشتم که بیش تر سامانه ها قطع بودند و شهروندان کلافه و سر گردان. روشن است که وقتی سرعت اینترنت این قدر پایین باشد و یکسره قطع و وصل شود ناگزیر سامانه ها نیز دچار اختلال می شوند و نتیجه اَش به جز بلاتکلیفی شهروندان و سرگردان در راهروهای بانک ها و ادارات نخواهد بود. واقعاً آدمی در می ماند که چه کسانی دست اندرکار این امور و سایر امور هستند که این میزان ناشیانه عمل می کنند و این همه عرصه را بر مردم تنگ می کنند!!! تو گویی که کسانی در این کشور عمداً یا سهواً در حال عصبانی تر کردن مردم هستند و می خواهند لج همه را در بیاورند!!!
✳️بیمارانی که برای تأیید نسخه های پزشکی به سامانه های تأیید نُسَخ مراجعه کرده بودند در آن حالت بیماری و بد حالی شان ساعت ها در انتظار وصل شدن سامانه بودند و هر آن چه از آنان دیده می شد نفرت و بیزاری از همه چیز بود!!! به راستی هنگامی که سامان دادن وضعیت اسف بار اینترنت هم از دست تان بر نمی آید پس این همه لاف زدن و ادعاهای گزاف پراکندن چه وجهی می تواند داشته باشد؟ گویا نمی دانید که قطعی اینترنت و کندی سرعت آن سبب قطع شدن و اختلال سامانه های گوناگون می شود و این در حالی است که تمام امور اداری و بانکی و بیمه ای و درمانی و آموزشی مبتنی بر همین سامانه ها انجام می گیرد!!!
❇️دسترسی به اینترنت پر سرعت و با کیفیت در جهانی که تمام زندگی شهروندان وابسته به آن شده است به نوعی جزیی از حقوق شهروندی محسوب می شود و هرگونه قطعی اینترنت و کندی و اختلال در سرعت اینترنت به مثابه نادیده گرفتن حقوق شهروندی است. فرض کنید بیماری بسیار بد حال قرار است در بیمارستان مورد معاینه و معالجه قرار گیرد و اینترنت هم قطع باشد و سامانۀ مورد نظر هم دچار اختلال!!! آیا چنین وضعیت تلخ و اسف باری نادیده گرفتن حقوق این بیماران محسوب نمی شود؟!! آن وقت چگونه است که در تمام بیمارستان ها تابلوهایی به نسبت بزرگ با عنوان منشور حقوق بیمار نصب شده است؟!! پس کجاست رعایت این منشور؟!!
✅باری، قطعی و اختلال اینترنت به مثابه رعایت نکردن منشور حقوق شهروندانی است که در زمینه های گوناگون به سازمان ها و مراکز اداری مختلف مراجعه می کنند و در اثر قطعی سامانه ها ساعت ها و بلکه روزها سرگردان و بلاتکلیف می شوند و هر چه بیش تر بر عصبانیت شان افزوده می شود!!! در چنین وضعیتی کرامت و منزلت و شأن انسان ها هم کاملا مخدوش می شود و زیر سئوال می رود!!! لطفاً به این وضع اسف بار اینترنت سر و سامانی دهید و فکری به حال مردم کنید، البته اگر گوش شنوایی مانده باشد!!!اگر می خواهید این وضع دردناک را از نزدیک ببینید لطفا سری به مراکزی چون دولت الکترونیک و پلیس به علاوه 10 و بانک ها و سازمان های مختلف بزنید تا از نزدیک ببینید که چه خبر است!!! مراجعه به سامانه های گوناگون توسط خود شهروندان در خانه ها یا کافی نت ها هم که وا اسفایی دیگر است!!!
#اینترنت
#قطعی_اینترنت
#اختلال_اینترنت
#قطعی_سامانه_ها
#سرگردانی_شهروندان
#حقوق_شهروندی
@tajeddin_mohammadbagher
☸️اینجا تهران است یا کابل؟!!(نقد و نظری بر مهاجرت افسار گسیختۀ افغانستانی ها به ایران)
✍️محمدباقر تاج الدین
✅روز شنبه برای انجام کاری به ناچار به یکی از مناطق جنوبی تهران رفتم. چون مسیر را به درستی بلد نبودم به طور اشتباهی وارد یکی از خیابان ها و سپس یکی از محلات حاشیۀ بزرگراه آزادگان شدم که ناگهان با انبوهی از مهاجرین افغانستانی روبرو شدم که حقیقتاً فکر کردم وارد یکی از محلات کابل یا هرات و قندهار شدم!!! هیچ گاه این میزان و حجم از جمعیت افغانستانی را یکجا ندیده بودم و برایم بسیار عجیب بود. البته که همۀ ما هر روزه در مراکز مختلف از مترو گرفته تا میدان ها و خیابان ها و فروشگاه ها با تعداد زیادی از افغانستانی ها روبرو می شویم که تو گویی که کم کم همه جا را به تسخیر خود در آورده اند. دیروز فیلمی را در فضای مجازی دیده ام که از تجمع بیش از حد افغانستانی ها در یکی از محلات شهر اصفهان گرفته شده بود. می خواهم بگویم تمام این موارد و مشاهدات نشان از این مساله دارد که مهاجرت افغانستانی ها به ایران روندی شتابناک، ناموزون و بدون قاعده به خود گرفته است و اگر هر چه زودتر فکری اساسی در این زمینه نشود ممکن است عواقب و پیامدهای نامطلوبی برای جامعۀ ایران به همراه داشته باشد.
✳️فوراً اضافه می کنم که بنده با مهاجرت به هیچ وجه مخالف نیستم و هر یک از شهروندان این کرۀ خاکی از هر شهر و کشوری می تواند به شهر و کشوری دیگر برود اما مبتنی بر ضوابط و معیارهای مشخص و نه به صورت افسارگسیخته و بی قاعده!! این دیگر نامش هر چه باشد مهاجرت نیست بلکه نوعی هجوم به کشوری دیگر است. بارها در کلاس های درس دانشگاهی ام برخی دانشجویان افغانستانی حضور داشتند و این موضوع را به بحث و نظر گذاشته ام که از قضا این دوستان هم با نظر بنده کم و بیش موافق بودند که مهاجرت باید ضابطه مند باشد و نه به این صورت لجام گسیخته و بی قاعده!! در واقع سخن اصلی بر سر این است که چنین مهاجرت های ناموزون و بی قاعده ای نه تنها برای ما ایرانی ها بلکه برای خود افغانستانی ها هم بسیار ناگوار و تلخ خواهد بود. وضعیت زیست برخی از اینان را همۀ ما ممکن است دیده باشیم که چقدر اسفناک و غمبار است!! برای مثال برخی از این مهاجرین افغانستانی در کارگاه ها و مزارع و دامداری ها و کوره پزخانه ها با روش های غیر انسانی در حال کار و زندگی اَند که برای هر انسانی دیدن چنین صحنه هایی دردناک و اسف بار است!!
❇️دقت شود که بحث بر سر سامان دادن به زیست و زندگی این مهاجرین به نحو مطلوب است و نه مخالفت با مهاجرت شان به ایران یا هر کشور دیگری!! برای مثال بسیاری از این مهاجرین بدون هویت مشخصی در ایران زندگی می کنند که در واقع از بسیاری از حقوق شهروندی شان نیز محروم هستند و در عین حال از ابتدایی ترین خدمات یک زیست معمولی هم بهره مند نیستند!! اگر قرار بر این است که آنان در جامعۀ ایران پذیرش و ادغام شوند باید شیوه نامۀ پذیرش و ادغام شان مشخص باشد. اگر قرار نیست که پذیرش و ادغام شوند که مسألۀ دیگری است که باید در مورد آن سیاستگذاری درستی اتخاذ شود. اما در حال حاضر گویی که هیچ سیاستگذاری مشخص و روشنی دربارۀ مهاجرین افغانستانی وجود ندارد و این روندی بس نگران کننده است!! به دست اندرکاران و تصمیم گیران امور پیشنهاد می شود که کارگروهی تخصصی در این زمینه تشکیل شود تا ابعاد و زوایای موضوع مورد بررسی قرار گیرد و هر چه زودتر سیاست و برنامه ای مشخص و دقیق و منطقی در این زمینه اتخاذ گردد چون هم شهروندان ایرانی و هم شهروندان افغانستانی در این زمینه بسیار نگران و دغدغه مند اَند و در انتظار تصمیمات منطقی و مشخصی هستند!!!
#مهاجرت
#افغانستانی
#ایران
#افغانستان
#شهروندان
#حقوق_شهروندی
@tajeddin_mohammadbagher
✍️محمدباقر تاج الدین
✅روز شنبه برای انجام کاری به ناچار به یکی از مناطق جنوبی تهران رفتم. چون مسیر را به درستی بلد نبودم به طور اشتباهی وارد یکی از خیابان ها و سپس یکی از محلات حاشیۀ بزرگراه آزادگان شدم که ناگهان با انبوهی از مهاجرین افغانستانی روبرو شدم که حقیقتاً فکر کردم وارد یکی از محلات کابل یا هرات و قندهار شدم!!! هیچ گاه این میزان و حجم از جمعیت افغانستانی را یکجا ندیده بودم و برایم بسیار عجیب بود. البته که همۀ ما هر روزه در مراکز مختلف از مترو گرفته تا میدان ها و خیابان ها و فروشگاه ها با تعداد زیادی از افغانستانی ها روبرو می شویم که تو گویی که کم کم همه جا را به تسخیر خود در آورده اند. دیروز فیلمی را در فضای مجازی دیده ام که از تجمع بیش از حد افغانستانی ها در یکی از محلات شهر اصفهان گرفته شده بود. می خواهم بگویم تمام این موارد و مشاهدات نشان از این مساله دارد که مهاجرت افغانستانی ها به ایران روندی شتابناک، ناموزون و بدون قاعده به خود گرفته است و اگر هر چه زودتر فکری اساسی در این زمینه نشود ممکن است عواقب و پیامدهای نامطلوبی برای جامعۀ ایران به همراه داشته باشد.
✳️فوراً اضافه می کنم که بنده با مهاجرت به هیچ وجه مخالف نیستم و هر یک از شهروندان این کرۀ خاکی از هر شهر و کشوری می تواند به شهر و کشوری دیگر برود اما مبتنی بر ضوابط و معیارهای مشخص و نه به صورت افسارگسیخته و بی قاعده!! این دیگر نامش هر چه باشد مهاجرت نیست بلکه نوعی هجوم به کشوری دیگر است. بارها در کلاس های درس دانشگاهی ام برخی دانشجویان افغانستانی حضور داشتند و این موضوع را به بحث و نظر گذاشته ام که از قضا این دوستان هم با نظر بنده کم و بیش موافق بودند که مهاجرت باید ضابطه مند باشد و نه به این صورت لجام گسیخته و بی قاعده!! در واقع سخن اصلی بر سر این است که چنین مهاجرت های ناموزون و بی قاعده ای نه تنها برای ما ایرانی ها بلکه برای خود افغانستانی ها هم بسیار ناگوار و تلخ خواهد بود. وضعیت زیست برخی از اینان را همۀ ما ممکن است دیده باشیم که چقدر اسفناک و غمبار است!! برای مثال برخی از این مهاجرین افغانستانی در کارگاه ها و مزارع و دامداری ها و کوره پزخانه ها با روش های غیر انسانی در حال کار و زندگی اَند که برای هر انسانی دیدن چنین صحنه هایی دردناک و اسف بار است!!
❇️دقت شود که بحث بر سر سامان دادن به زیست و زندگی این مهاجرین به نحو مطلوب است و نه مخالفت با مهاجرت شان به ایران یا هر کشور دیگری!! برای مثال بسیاری از این مهاجرین بدون هویت مشخصی در ایران زندگی می کنند که در واقع از بسیاری از حقوق شهروندی شان نیز محروم هستند و در عین حال از ابتدایی ترین خدمات یک زیست معمولی هم بهره مند نیستند!! اگر قرار بر این است که آنان در جامعۀ ایران پذیرش و ادغام شوند باید شیوه نامۀ پذیرش و ادغام شان مشخص باشد. اگر قرار نیست که پذیرش و ادغام شوند که مسألۀ دیگری است که باید در مورد آن سیاستگذاری درستی اتخاذ شود. اما در حال حاضر گویی که هیچ سیاستگذاری مشخص و روشنی دربارۀ مهاجرین افغانستانی وجود ندارد و این روندی بس نگران کننده است!! به دست اندرکاران و تصمیم گیران امور پیشنهاد می شود که کارگروهی تخصصی در این زمینه تشکیل شود تا ابعاد و زوایای موضوع مورد بررسی قرار گیرد و هر چه زودتر سیاست و برنامه ای مشخص و دقیق و منطقی در این زمینه اتخاذ گردد چون هم شهروندان ایرانی و هم شهروندان افغانستانی در این زمینه بسیار نگران و دغدغه مند اَند و در انتظار تصمیمات منطقی و مشخصی هستند!!!
#مهاجرت
#افغانستانی
#ایران
#افغانستان
#شهروندان
#حقوق_شهروندی
@tajeddin_mohammadbagher
☸️تخریب کرامت انسانی
✍️محمدباقر تاج الدین
✅"کرامت انسانی" در یک تعریف ساده به معنای این است که هر شهروندی فارغ از جنسیت، قومیت، باورهای دینی و طبقۀ اقتصادی و اجتماعی از تمامی حقوق شهروندی، فرصت های گوناگون اجتماعی و آزادی های اجتماعی و مدنی مطابق با استانداردهای جهان جدید برخوردار باشد و به درجه ای از اعتماد و اطمینان برسد که نهادهای دولتی از این حقوق شهروندی به نحو مطلوبی صیانت و حفاظت می کنند. مطابق با این تعریف هرگونه خدشه دار شدن حقوق شهروندی و بی توجهی به جایگاه و منزلت انسان در جامعه در دست یابی به فرصت های اجتماعی آن گونه که شأن و مقام انسانی است به معنای تخریب کرامت انسانی خواهد بود. همچنین تخریب کرامت انسانی به معنای این است که هر انسانی در روابط با دیگران و به ویژه در مواجهه با نهادها و سازمان ها دریابد که نیروی لازم و ضروری برای برخورداری از یک زیست بهنجار و معمولی را از دست داده و به انسانی تحقیر شده و بلکه له شده در لای چرخ دنده های بی رحم سازمان ها و نهادهای موجود دولتی تبدیل شده است!! دیگر بدتر از این و بلکه وحشتناک تر از این نمی توان تصور کرد که انسانی به این درجه از تحقیر و اضمحلال برسد که گمان کند دیگر بود و نبودش یکسان است و حتی گمان کند که وجودش باری اضافی بر دوش خودش و دیگران است!!!
✳️اینجاست که می توان به این نتیجۀ بسیار اساسی رسید که تقویت جامعۀ مدنی و ایجاد سازِکارهای لازم برای صیانت از حقوق شهروندی در تمام ابعاد و لایه های آن یگانه راه مطمئن برای ارتقاء "کرامت انسانی" است. برای مثال اگر اقتصاد یگانه زیربنا و زیرساخت جامعه محسوب نشود بلکه دست کم یکی از زیربناها و زیرساخت های اساسی آن به حساب می آید چرا که زمینه های لازم و ضروری برای تأمین و تضمین کرامت انسانی شهروندان را تا حد مطلوبی فراهم می سازد. دیگر اکنون و در این شرایط بسیار تلخ و بغرنج اقتصادی برای همگان روشن شده است که فقدان زیرساخت های اقتصادی در جامعه چگونه زیست معمولی و بهینۀ شهروندان را دستخوش تلاطم ها های انسان برافکن و اخلاق برافکنی می کند و چگونه آنان را به ورطۀ سقوط اقتصادی، انسانی، اخلاقی و اجتماعی می کشاند!!!
❇️همچنین بی توجهی به حقوق شهروندی و آزادی های اجتماعی و مدنی شهروندان چونان دشنه ای زهرآگین بر جسم و روان شهروندان این سرزمین فرو رفته که از کرامت انسانی شان کم و بیش دیگر چیزی باقی نمانده است. شهروندانی که به چنین وضع دردناک و تلخی رسیده اند به خوبی می دانند که کرامت انسانی که نباشد دیگر زیستن شان در این جهان و جامعه به چه می ارزد؟!! کرامت انسانی است که به زیست انسان ارزشمندی و خوشی و معنا می بخشد و اگر غیر از این باشد چه سود از زیستن در این جهان؟!!! لذا نخستین گام بنیادین در این زمینه ایجاد سازِکارهای نظری و عملی برای توجه اساسی به حقوق شهرو ندی و آزادی های اجتماعی و مدنی است که صد البته در اختیار داشتن چنین سازکار و ساختاری نیازمند بهره بردن از عقلانیت و دانش های روز و مشورت با اهل فن و متخصصان و اندیشمندان صاحب صلاحیت است که تنها باید گفت: هزاران دریغ و درد و افسوس!!!!!!
✅یکی از واقعیت های بسیار دردناک و تلخ دربارۀ جامعۀ ایران این است که با تضعیف طبقۀ متوسط از یک سو و تضعیف جامعۀ مدنی از سوی دیگر هر چه بیش تر بر جمعیت طبقۀ پایین و محروم و مطرود نیز افزوده شد که بروز چنین وضعیت دردناکی یکی از نشانه های روشن تخریب کرامت انسانی است. به دیگر سخن، در فقدان جامعۀ مدنی قوی و گسترده و طبقۀ متوسط قدرتمند هیچ نیروی قابل اتکایی برای دفاع از حقوق شهروندان وجود نخواهد داشت. آشکار است که با از بین رفتن طبقۀ متوسط و افزوده شدن بر طبقۀ پایین جامعه شاهد تخریب هر چه بیش تر کرامت انسانی نیز هستیم. شوربختانه این که سخن از انسان هایی می رود که تمام منزلت اقتصادی، انسانی و اجتماعی خود را از کف رفته می پندارند و بدتر این که شهروندان جامعه آن چنان منزلت انسانی و اجتماعی خویش را از کف بنهند که به این گمان برسند که دیگر "انسانیت" شان در مرکز توجه نیست!!!
#انسان
#کرامت_انسانی
#حقوق_شهروندی
#جامعه_مدنی
@tajeddin_mohammadbagher
✍️محمدباقر تاج الدین
✅"کرامت انسانی" در یک تعریف ساده به معنای این است که هر شهروندی فارغ از جنسیت، قومیت، باورهای دینی و طبقۀ اقتصادی و اجتماعی از تمامی حقوق شهروندی، فرصت های گوناگون اجتماعی و آزادی های اجتماعی و مدنی مطابق با استانداردهای جهان جدید برخوردار باشد و به درجه ای از اعتماد و اطمینان برسد که نهادهای دولتی از این حقوق شهروندی به نحو مطلوبی صیانت و حفاظت می کنند. مطابق با این تعریف هرگونه خدشه دار شدن حقوق شهروندی و بی توجهی به جایگاه و منزلت انسان در جامعه در دست یابی به فرصت های اجتماعی آن گونه که شأن و مقام انسانی است به معنای تخریب کرامت انسانی خواهد بود. همچنین تخریب کرامت انسانی به معنای این است که هر انسانی در روابط با دیگران و به ویژه در مواجهه با نهادها و سازمان ها دریابد که نیروی لازم و ضروری برای برخورداری از یک زیست بهنجار و معمولی را از دست داده و به انسانی تحقیر شده و بلکه له شده در لای چرخ دنده های بی رحم سازمان ها و نهادهای موجود دولتی تبدیل شده است!! دیگر بدتر از این و بلکه وحشتناک تر از این نمی توان تصور کرد که انسانی به این درجه از تحقیر و اضمحلال برسد که گمان کند دیگر بود و نبودش یکسان است و حتی گمان کند که وجودش باری اضافی بر دوش خودش و دیگران است!!!
✳️اینجاست که می توان به این نتیجۀ بسیار اساسی رسید که تقویت جامعۀ مدنی و ایجاد سازِکارهای لازم برای صیانت از حقوق شهروندی در تمام ابعاد و لایه های آن یگانه راه مطمئن برای ارتقاء "کرامت انسانی" است. برای مثال اگر اقتصاد یگانه زیربنا و زیرساخت جامعه محسوب نشود بلکه دست کم یکی از زیربناها و زیرساخت های اساسی آن به حساب می آید چرا که زمینه های لازم و ضروری برای تأمین و تضمین کرامت انسانی شهروندان را تا حد مطلوبی فراهم می سازد. دیگر اکنون و در این شرایط بسیار تلخ و بغرنج اقتصادی برای همگان روشن شده است که فقدان زیرساخت های اقتصادی در جامعه چگونه زیست معمولی و بهینۀ شهروندان را دستخوش تلاطم ها های انسان برافکن و اخلاق برافکنی می کند و چگونه آنان را به ورطۀ سقوط اقتصادی، انسانی، اخلاقی و اجتماعی می کشاند!!!
❇️همچنین بی توجهی به حقوق شهروندی و آزادی های اجتماعی و مدنی شهروندان چونان دشنه ای زهرآگین بر جسم و روان شهروندان این سرزمین فرو رفته که از کرامت انسانی شان کم و بیش دیگر چیزی باقی نمانده است. شهروندانی که به چنین وضع دردناک و تلخی رسیده اند به خوبی می دانند که کرامت انسانی که نباشد دیگر زیستن شان در این جهان و جامعه به چه می ارزد؟!! کرامت انسانی است که به زیست انسان ارزشمندی و خوشی و معنا می بخشد و اگر غیر از این باشد چه سود از زیستن در این جهان؟!!! لذا نخستین گام بنیادین در این زمینه ایجاد سازِکارهای نظری و عملی برای توجه اساسی به حقوق شهرو ندی و آزادی های اجتماعی و مدنی است که صد البته در اختیار داشتن چنین سازکار و ساختاری نیازمند بهره بردن از عقلانیت و دانش های روز و مشورت با اهل فن و متخصصان و اندیشمندان صاحب صلاحیت است که تنها باید گفت: هزاران دریغ و درد و افسوس!!!!!!
✅یکی از واقعیت های بسیار دردناک و تلخ دربارۀ جامعۀ ایران این است که با تضعیف طبقۀ متوسط از یک سو و تضعیف جامعۀ مدنی از سوی دیگر هر چه بیش تر بر جمعیت طبقۀ پایین و محروم و مطرود نیز افزوده شد که بروز چنین وضعیت دردناکی یکی از نشانه های روشن تخریب کرامت انسانی است. به دیگر سخن، در فقدان جامعۀ مدنی قوی و گسترده و طبقۀ متوسط قدرتمند هیچ نیروی قابل اتکایی برای دفاع از حقوق شهروندان وجود نخواهد داشت. آشکار است که با از بین رفتن طبقۀ متوسط و افزوده شدن بر طبقۀ پایین جامعه شاهد تخریب هر چه بیش تر کرامت انسانی نیز هستیم. شوربختانه این که سخن از انسان هایی می رود که تمام منزلت اقتصادی، انسانی و اجتماعی خود را از کف رفته می پندارند و بدتر این که شهروندان جامعه آن چنان منزلت انسانی و اجتماعی خویش را از کف بنهند که به این گمان برسند که دیگر "انسانیت" شان در مرکز توجه نیست!!!
#انسان
#کرامت_انسانی
#حقوق_شهروندی
#جامعه_مدنی
@tajeddin_mohammadbagher
☸️خالی شدن روستاها و شکل گرفتن روستا-شهرهای بزرگ
✍️محمدباقر تاج الدین
✅در ادامۀ بحث پیشین به نظر می رسد که پرداختن به این موضوع اهمیت داشته باشد که کسر قابل توجهی از شهرهایی که طی چند دهۀ اخیر رشد قارچ گونه داشته اند در حقیقت روستا-شهرهای بزرگی اَند که به دلیل فقدان زیرساخت های مهم مادی و معنوی برای شکل گیری شهر به معنای مدرن و امروزینِ آن فرصت لازم برای چنین توسعه ای را از دست داده اند. روستا-شهر برخلاف روستا چهره و شکل و شمایل ظاهری آن همانند شهرها است اما هنگامی که به عمق این سکونت گاه های جدید می پردازیم در می یابیم که بسیاری از شاخص ها و مولفه های شهر مدرن را ندارند که مهم ترین آن فقدان فرهنگ شهروندی است. ضمن این که چنین روستا-شهرهایی از آن جا که با شتاب زیادی رشد کرده اند بسیار وضعیت ناموزون و نامتعادل در بسیاری از زمینه ها را دارا هستند، از مسکن گرفته تا حمل و نقل و تا آموزش و بهداشت و درمان و فراغت و تفریح و تمامی امور رفاهی دیگر.
✳️به دیگر سخن روستا-شهرهای مورد نظر به هیچ وجه رشد طبیعی و موزون و مبتنی بر سیاست های شهروندی را نداشته و تو گویی که بدون نگاه و توجه به شهروند و حقوق شهروندی به سرعت رشد بادکنکی داشته اند که ده ها و بلکه صدها هزار نفر از مهاجرین تازه وارد را در خود جای داده اند. این مهاجرین تازه وارد که به طور عموم از سواد و آگاهی لازم برای دست یابی به حقوق شهروندی شان برخوردار نبودند همین که خود را درون یک سکونت گاهی به نام شهر دیده اند گویی که با بخت و اقبال خوبی روبرو شده اند. مصداق های فراوانی در این زمینه می توان ارائه نمود. برای نمونه شهر شهریار در اطراف تهران در دهۀ چهل خورشیدی با نام علیشاه عوض شناخته می شد با حدود 5000 نفر جمعیت که امروزه بیش از یک میلیون نفر جمعیت را در خود جای داده است که بیش تر این جمعیت نیز از مهاجرینی هستند که از استان های مختلف کشور به آن جا وارد شدند. نمونۀ دیگر شهر قدس با نام پیشین قلعه حسن خان در غرب تهران است که روزگاری روستایی بیش نبود و امروزه شهری با بیش از ششصد هزار نفر جمعیت است. نمونۀ دیگر هم اسلامشهر در جنوب غربی تهران واقع شده است که تا همین 40 سال پیش یکی از روستاهای شهرری محسوب می شد و امروز جمعیتی بیش از هفتصد هزار نفر را در خود جای داده است!!
❇️مهاجرت های شتابان و بدتر از آن مدرنیتۀ ناقص و معیوب در ایران چنین روستا- شهرهای بزرگ و بی سرو تهی را به وجود آورده است و اکنون با داشتن میلیون ها نفر جمعیت البته خواهان امکانات و خدمات گوناگون شهری اَند چرا که ساکنان چنین شهرهایی خود را شهروند دانسته و برخورداری از حقوق شهروندی را نیز حق خود می دانند. باید توجه نمود که باشندگان جدید این شهرها دیگر خود را روستایی تلقی نمی کنند و چونان سایر شهروندان و به ویژه شهروندان تهران حق خود می دانند که از تمام مزایا و خدمات شهری برخوردار شوند. حالا دیگر چنین سکونتگاه هایی نه روستا هستند و نه یک شهر مدرن و پیشرفته با تمام زیرساخت های شهری درخور شهروندان بلکه شهرهایی اَند در فقدان سیباستگذاری های شهری دقیق و علمی!! حالا خدمات رسانی به چنین شهرهایی کار آسانی نبوده و این که دیده می شود بیش تر این سکونت گاه ها با انوع مسائل و مشکلات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی روبرو هستند به دلیل پیش گفته است!! از یک سو هزاران روستایی که خالی از جمعیت شدند و از سوی دیگر ده ها و بلکه صدها روستا-شهر لبریز از جمعیت مهاجر که ده ها مسأله و مشکل را با خود دارند!!
#روستا_شهر
#شهروندی
#شهرنشینی
#حقوق_شهروندی
#مدرنیته
@tajeddin_mohammadbagher
✍️محمدباقر تاج الدین
✅در ادامۀ بحث پیشین به نظر می رسد که پرداختن به این موضوع اهمیت داشته باشد که کسر قابل توجهی از شهرهایی که طی چند دهۀ اخیر رشد قارچ گونه داشته اند در حقیقت روستا-شهرهای بزرگی اَند که به دلیل فقدان زیرساخت های مهم مادی و معنوی برای شکل گیری شهر به معنای مدرن و امروزینِ آن فرصت لازم برای چنین توسعه ای را از دست داده اند. روستا-شهر برخلاف روستا چهره و شکل و شمایل ظاهری آن همانند شهرها است اما هنگامی که به عمق این سکونت گاه های جدید می پردازیم در می یابیم که بسیاری از شاخص ها و مولفه های شهر مدرن را ندارند که مهم ترین آن فقدان فرهنگ شهروندی است. ضمن این که چنین روستا-شهرهایی از آن جا که با شتاب زیادی رشد کرده اند بسیار وضعیت ناموزون و نامتعادل در بسیاری از زمینه ها را دارا هستند، از مسکن گرفته تا حمل و نقل و تا آموزش و بهداشت و درمان و فراغت و تفریح و تمامی امور رفاهی دیگر.
✳️به دیگر سخن روستا-شهرهای مورد نظر به هیچ وجه رشد طبیعی و موزون و مبتنی بر سیاست های شهروندی را نداشته و تو گویی که بدون نگاه و توجه به شهروند و حقوق شهروندی به سرعت رشد بادکنکی داشته اند که ده ها و بلکه صدها هزار نفر از مهاجرین تازه وارد را در خود جای داده اند. این مهاجرین تازه وارد که به طور عموم از سواد و آگاهی لازم برای دست یابی به حقوق شهروندی شان برخوردار نبودند همین که خود را درون یک سکونت گاهی به نام شهر دیده اند گویی که با بخت و اقبال خوبی روبرو شده اند. مصداق های فراوانی در این زمینه می توان ارائه نمود. برای نمونه شهر شهریار در اطراف تهران در دهۀ چهل خورشیدی با نام علیشاه عوض شناخته می شد با حدود 5000 نفر جمعیت که امروزه بیش از یک میلیون نفر جمعیت را در خود جای داده است که بیش تر این جمعیت نیز از مهاجرینی هستند که از استان های مختلف کشور به آن جا وارد شدند. نمونۀ دیگر شهر قدس با نام پیشین قلعه حسن خان در غرب تهران است که روزگاری روستایی بیش نبود و امروزه شهری با بیش از ششصد هزار نفر جمعیت است. نمونۀ دیگر هم اسلامشهر در جنوب غربی تهران واقع شده است که تا همین 40 سال پیش یکی از روستاهای شهرری محسوب می شد و امروز جمعیتی بیش از هفتصد هزار نفر را در خود جای داده است!!
❇️مهاجرت های شتابان و بدتر از آن مدرنیتۀ ناقص و معیوب در ایران چنین روستا- شهرهای بزرگ و بی سرو تهی را به وجود آورده است و اکنون با داشتن میلیون ها نفر جمعیت البته خواهان امکانات و خدمات گوناگون شهری اَند چرا که ساکنان چنین شهرهایی خود را شهروند دانسته و برخورداری از حقوق شهروندی را نیز حق خود می دانند. باید توجه نمود که باشندگان جدید این شهرها دیگر خود را روستایی تلقی نمی کنند و چونان سایر شهروندان و به ویژه شهروندان تهران حق خود می دانند که از تمام مزایا و خدمات شهری برخوردار شوند. حالا دیگر چنین سکونتگاه هایی نه روستا هستند و نه یک شهر مدرن و پیشرفته با تمام زیرساخت های شهری درخور شهروندان بلکه شهرهایی اَند در فقدان سیباستگذاری های شهری دقیق و علمی!! حالا خدمات رسانی به چنین شهرهایی کار آسانی نبوده و این که دیده می شود بیش تر این سکونت گاه ها با انوع مسائل و مشکلات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی روبرو هستند به دلیل پیش گفته است!! از یک سو هزاران روستایی که خالی از جمعیت شدند و از سوی دیگر ده ها و بلکه صدها روستا-شهر لبریز از جمعیت مهاجر که ده ها مسأله و مشکل را با خود دارند!!
#روستا_شهر
#شهروندی
#شهرنشینی
#حقوق_شهروندی
#مدرنیته
@tajeddin_mohammadbagher