✅ اندیکاسیون‌های خاص پوزیشن‌ها:

ترندلنبرگ معکوس ⬅️ تیروئیدکتومی، لاپاروسکوپی کیسه صفرا مجاری‌های صفراوی و جراحی‌های معده

نیمه‌نشسته یا سمی‌فولر ⬅️ جراحی‌های ناحیه شانه، نازوفارنژیال، صورت و جراحی‌های ترمیمی پستان

فولر تعدیل شده یا Captain chair⬅️ جراحی‌های شانه

نشسته ⬅️ جراحی‌های مغزی و اتورینولوژی

نشسته اصلاح شده (Modified sitting) یا بیچ چیر (Beach chair)⬅️ جراحی‌های بینی و گلو، ابدومینوپلاستی و TRAM

کراسک یا جک نایف ⬅️ پروسیجرهای ناحیه رکتال مثل هموروئیدکتومی و سینوس پایلونیدال

نی‌چست یا سجده ⬅️ سیگموئیدوسکوپی و کولدوسکوپی

لترال دکوبیتوس یا لترال ریکامبنت ⬅️ دستیابی به کلیه، همی‌توراکس، رتروپریتوئن

نیمه‌خوابیده یا سیمز ⬅️ اندوسکوپی‌های ناحیه آنال بیماران چاق یا مسن، کولونوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی

®بری کهن ۱®
با ما همراه باشید
@st_ast_gmu
#تکنولوژی_جراحی

درمان پارگی تاندون آشیل چگونه است؟

بهترین راه درمان پارگی تاندون آشیل، به سن، میزان فعالیت بدنی و شدت آسیب پای شما بستگی دارد. به طور کلی در افراد جوان تر و فعال تر از روش جراحی برای ترمیم پارگی کامل تاندون آشیل استفاده می شود، در حالیکه در افراد مسن تر روش های غیر جراحی به کار می رود.

اما تحقیقات اخیر نشان داده اند درمان های جراحی و غیر جراحی تأثیر یکسانی روی بهبودی پارگی تاندون آشیل دارند. 

1- درمان غیرجراحی

این روش شامل پوشیدن گچ یا چکمه مخصوص است که پاشنه پای شما را بالا ببرد. این کار اجازه می دهد انتهای دو سر پاره شده تاندون بهبود پیدا کند.

این روش کارآمد است و از عوارض عمل جراحی مثل عفونت جلوگیری می کند. اما احتمال پارگی مجدد تاندون بعد از این روش درمانی بالاتر است و مدت زمان بهبودی تاندون نیز طولانی تر است.

اگر بعد از درمان، تاندون مجددا پاره شود، ترمیم آن از طریق جراحی سخت تر خواهد بود.
 

2- روش جراحی

عمل جراحی یکی از درمان های رایج برای ترمیم پارگی کامل تاندون آشیل است.

در این عمل جراحی، با چاقوی جراحی یک برش در پشت ساق پا ایجاد می شود و دو سر تاندون پاره شده به هم بخیه زده می شود.
بسته به وضعیت بافت پاره شده، پارگی می تواند با کمک سایر تاندون ها ترمیم شود.

عوارض عمل جراحی شامل عفونت و آسیب اعصاب است.

میزان عفونت در عمل های جراحی ای که از برش های کوچک استفاده می کنند، کاهش می یابد.

3- توانبخشی

بعد از درمان پارگی تاندون آشیل، چه با روش جراحی و چه غیر جراحی، برنامه توانبخشی شروع می شود که شامل ورزش های فیزیوتراپی برای تقویت عضلات ساق پا و تاندون آشیل است.

بیشتر افراد طی چهار تا شش ماه بعد از درمان می توانند به سطح فعالیت قبلی خود برگردند.
#تکنولوژی_جراحی
@st_ast_gmu

پست اول:
کاتارکت کدرشدن عدسی چشم است.
سه نوع کاتارکت وجود دارد
سابکپسولار subcapsular cataract
نوکلیئر یا هسته ای nuclear cataract
کورتیکال یا قشری cortical cataract
1. نوع سابکپسولار در پشت عدسی به وجود می آید. کسانی که دیابت دارند و یا مصرف بالای دوزهای استروئید دارند ریسک بالای توسعه این نوع کاتارکت را دارند.
2. کاتارکت هسته ای در ارتباط با افزایش سن است.
3. کاتارکت قشری به صورت کدورت های( opacities )سفید و گوه ای شکل در کورتکس لنز رخ می دهد که قسمتی از عدسی است که اطراف هسته مرکزی را احاطه کرده است.
Risk factors
☑افزایش سن
☑اشعه UV از نور خورشید یا سایر منابع
☑دیابت
☑هایپرتنشن
☑چاقی
☑استعمال دخانیات
☑مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها
☑داروهای استاتین که در کاهش کلسترول خون تاثیر دارد
☑جراحت چشمی یا التهاب
☑مصرف الکل
☑میوپیا یا نزدیک بینی
❓چگونه از بروز این بیماری جلوگیری کنیم
☑مصرف کافی منابع غذایی ویتامین E از قبیل اسفناج و بادام.
☑مصرف کافی ویتامین C و omega-3 fatty acids
☑عینک آفتابی
90 درصد افرادی که جراحی می شوند دید خوبی کسب خواهند کرد چیزی بین 20/20 و 20/40.
در خلال جراحی جراح عدسی کدر را خارج می کند و از یک لنز شفاف و پلاستیکی داخل چشمی (IOL).
مردانی که BPH دارند باید آگاه باشند که برخی داروهای پروستات Flomax (tamsulosin) می تواند intraoperative floppy iris syndrome(پرولاپس عنبیه در خلال هر مرحله از جراحی) ایجاد کند. در پست های بعدی در مورد مکانیسم ایجاد این سندرم بحث خواهیم کرد.

❓نحوه جراحی
Phacoemulsification (جراحی با انسیژن کوچک)

1⃣ دو برش کوچک در جایی که قرنیه و صلبیه از هم جدا می شوند ایجاد می شود.
2⃣ پروب فاکو داخل چشم قرار داده می شود.
3⃣ از امواج التراسوند برای شکستن عدسی کدر به قطعات کوچکتر استفاده می شود.
4⃣ از طریق ساکشن قطعات عدسی خارج می شوند. عدسی درون چشمی کاشته می شود. معمولا جای برش بدون بخیه بهم جوش می خورد. .
❓جراحی استاندارد ECCE
انسیژن یا انسزیون 8 تا 10 میلیمتری در جایی که قرنیه و بخش سفید چشم به هم می رسند اعمال می شود. برش کوچکتر دیگری در بخش قدامی کپسول لنز ایجاد می شود و در نهایت عدسی درون چشمی در کپسول لنز قرار دارد.

#تکنولوژی_جراحی_چشم
🆔 @st_ast_gmu

در مرحله بعدی بلافاصله پس از بریدن بند ناف نوزاد تحویل ماما میگردد که در دستگاه وارمر برای تنظیم دمای بدن قرار میگیرد
☆بلافاصله جفت را داخل رسیور قرار میدهیم.
یک شان که استفاده نشده واستریل است را به دلیل خیس شدن روی پای بیمار در این محل قرار میدهیم.
در این مرحله دو گاز برای تمیز کردن داخل رحم و دو لنگاز به جراح داده میشود که یکی برای پشت رحم و یکی برای روی رحم و جلو گیری از خشکی موضع استفاده میگردد.
6)عضله رحم در دو مرحله دوخته میشود اول با نخ کرومیک 2به صورت ممتد و در مرحله دوم با نخ 1به صورت ممتد( هر دو این نخ ها راند هستند).
در دو طرف رحم آلیس و رینگ را فیکس میکنیم.
☆سروز رحم را با نخ کرومیک 2-0راند به صورت ممتد بخیه میزنیم .
☆لایه های بعدی پریتوئن و عضله است که گاهی عضله اصلا دوخته نمیشود (چون پس از مدتی خودش ترمیم میشود)گاهی به صورت ممتد ساده بخیه میگردند.
☆دوختن فاشیا دو حالت دارد در حالت اول که سزارین اول باشد از ویکریل استفاده میشود ولی درحالت دوم در حاملگی های بعدی است که از نایلون استفاده می شود.

نکات:
♡از مونته(اسپانج)در داخل رحم قبل از بستن آن به منظور تمیز کردن واز بین بردن لخته ها استفاده میگردد.
♡مراحل شمارش گاز ها:قبل از شروع عمل،قبل از بستن رحم،قبل از بستن فاسیا،قبل از بستن پوست
♡زمان مجاز برای استفاده از گاز ساده (بدون خط)بعد از بستن فاسیا است.
♡برای بیرون کشیدن نوزاد از درون رحم از فورسپس زایمان یا وکیوم(مکش با استفاده هوا و شرایط خلا)استفاده می‌گردد.

☆لایه سطحی تر بعدی زیر جلد(چربی)است که بوسیله ویکریل دوخته میشود( به صورت ساده یا ممتد) گاهی هم دوخته نمی شود ،در مرحله آخر پوست را با نایلون میدوزند.
در مرحله بعدی نوبت به پوست میرسد که با نایلون بخیه میگردد.(بخیه ساب کوتیکولار یا زیر جلدی)
در مرحله بعد با فشار وارد کردن به فوندوس رحم شاهد خروج خونابه ها از واژن هستیم.
☆در قدم بعدی بیمار راتمیز میکنیم و بعد از به هوش آمدن و اجازه تیم بیهوشی بیمار را منتقل میکنیم.
☆در قدم آخر نیز مصرفی عمل که توسط سیر کولر یادداشت شده به منشی تحویل میگردد.

#تکنولوژی_جراحی_زنان
🆔 @st_ast_gmu

پست سوم:
♦️کیسه صفرا در قسمت بالای سمت راست شکم قرار دارد و با ترشح صفرا به روده کوچک، به گوارش چربی کمک می‌کند. این فرایند از طریق مجاری صفرا انجام می‌شود اما گاهی به‌واسطه سنگ‌های کیسه صفرا این مجاری مسدود می‌شود و به ناچار پزشکان مجبور می‌ شوند کیسه صفرای فرد را بیرون بیاورند.
- هر گونه انسدادی در کیسه صفرا، ممکن است به درد شدید، به ویژه پس از خوردن یک وعده غذایی چرب منجر شود. گاهی اوقات لازم است کیسه صفرا به‌طور کامل برداشته شود تا از درد و ناراحتی پیشگیری شود. اما آیا می‌توان بدون کیسه صفرا به زندگی ادامه داد؟
-جالب است که فرد پس از برداشتن کیسه صفرا، تغییر چندانی در شرایط سلامت خود احساس نمی‌کند. بدن انسان برای گوارش غذاهای چرب به صفرا نیاز دارد. زمانی که کیسه صفرای بیمار برداشته می‌شود، ممکن است همچنان صفرای کافی در بدن وجود داشته باشد اما میزان آن در روده کوچک کافی نباشد. از این رو، ممکن است اندکی دشواری در گوارش غذا احساس کند. این شرایط به‌طور قطع موجب ناراحتی می‌شود اما همچنان می‌تواند بدون کیسه صفرا به زندگی خود ادامه دهد.... .
📝آناتومی و فیزیولوژی کیسه صفرا: .
🔶اندامی است که در سطح تحتانی کبد قرار دارد. این عضو از سه قسمت اصلی فوندوس یا قعر کیسه، تنه و اینفاندیبولوم تشکیل شده است.
🔶وظیفه این کیسه نگه‌داری مایع زرد رنگ صفرا (BILE) است. این مایع به هنگام ورود مواد غذایی به معده از کبد ترشح می‌شود و سپس از طریق مجرایی به کیسه صفرا انتقال می‌یابد.
🔶صفرا از طریق مجرای صفراوی مشترک به روده کوچک ریخته می‌شود.
🔶کار این مایع ایجاد امولسیون پایدار روی چربی‌های غذاست که در دوازدهه انجام می‌گیرد.
🔶گاهی اوقات انسان به سنگ کیسه صفرا مبتلا می‌شود که در صورت وخامت بیماری، تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد.
🔶هنگام جراحی معمولاً پزشک معالج کیسه صفرا را از بدن خارج می‌کند. در این صورت پس از گذشت مدتی مجرای صفرا گشاد می‌شود و کار کیسه صفرا را انجام می‌دهد.

علائم بالینی سنگ کیسه صفرا:

۱)کولیک صفراوی(درد ثابت بر خلاف نام آن ماهیت کولیکی ندارد)

۲)درد شدید پس از مصرف غذا بخصوص غداهای چرب

۳)درد تیرکشنده به پشت،شانه راست و اسکپول(مورفی +) ۴)تهوع و استفراغ

۵)درد به مسکن جواب میدهد یا معمولا در طی ۱ تا ۵ ساعت خود بخود برطرف میشود

#تکنولوژی_جراحی_گوارش
🆔 @st_ast_gmu

پست چهارم:
دیسککتومی Discectomy نوعی عمل جراحی است که در آن قسمتی از دیسک بین مهره ای بیمار از ستون فقرات خارج میگردد. از دیسککتومی معمولا در درمان هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای استفاده میشود.

در هرنی دیسک قسمتی از پشت بخش حلقوی ضعیف شده و پاره میگردد و بدنبال آن قسمت مرکزی ژلاتینی دیسک از داخل پارگی به عقب رفته و بر روی نخاع و ریشه های عصبی فشار وارد میکند. برای برطرف کردن مشکل بیمار باید این قسمت ژلاتینی که از جای خود بیرون آمده و به اعصاب فشار وارد میکند از بدن خارج شود. این کار را خارج کردن دیسک یا دیسککتومی میگویند. البته در این جراحی همه دیسک خارج نگردیده و فقط قسمتی که بر روی عصب فشار وارد میکند برداشته میشود. .
عمل جراحی معمولا پس از بیهوشی عمومی و یا بیحسی منطقه ای صورت میگیرد. بیمار به شکم بر روی تخت جراحی خوابانده میشود تا جراح بتواند بر روی کمر بیمار عمل جراحی را انجام دهد. .
انواع عمل جراحی دیسککتومی .
1⃣ لامینکتومی و دیسککتومی

در این نوع از عمل جراحی ابتدا تیغه لامینای مهره برداشته میشود تا در زیر آن ریشه عصبی نخاع مشخص گردد. عصب به یک طرف کنار زده میشود تا در آن طرف عصب دیسک مشخص گردد. سپس جراح قسمت ژلاتینی بیرون زده دیسک را درآورده و بعد از آن تمام قسمت ژلاتینی داخل حلقه آنولوس را هم خارج میکند.

گاهی اوقات تکه هایی از قسمت ژلاتینی دیسک کاملا جابجا شده و در جای دیگری به عصب فشار وارد میکند. پس جراح تمام اطراف عصب را بررسی میکند تا تکه های احتمال دیسک را که بر روی عصب فشار وارد میکنند خارج کند. جراح سپس فورامن که ریشه عصبی از آن عبور میکند را هم گشاد کرده تا فشار به عصب در حین عبور از فورامن وارد نشود. جراح پس از اینکه مطمئن شد که ریشه عصبی کاملا آزاد است و فشاری بر روی آن نیست زخم را میبندد.
بعضی جراحان تکه ای از پد اسفنجی خاصی و یا تکه ای از بافت چربی از بدن خود بیمار را بر روی ریشه عصبی میگذارند تا بعدا عصب به بافت های اطراف نچسبد و یا بافت های اضافه ایجاد شده بعد از عمل، به عصب فشار وارد نکنند. این چسبندگی ها و فشار بافت های زیادی میتواند موجب عود مجدد مشکلات بیمار شوند.

2⃣ میکرودیسککتومی Microdiscectomy

📌شکاف جراحی در این روش کوتاه تر و در حدود پنج سانتیمتر است. این جراحی با کمک میکروسکوپ انجام میشود. تفاوت مهم این جراحی با نوع قبلی در این است که لامینکتومی صورت نمیگیرد یعنی لامینا برداشته نمیشود بلکه لامینای مهره های بالا و پایین از هم دور شده و جراح با استفاده از وسایل خاص از فضای بین آنها به داخل کانال نخاعی رفته و بقیه جراحی را مانند قبل انجام میدهد.


3⃣ دیسککتومی_اندوسکوپیک
Endoscopic discectomy

📌در این روش جراحی از طریق شکاف کوچکی در پوست پشت کمر، اندوسکوپ که وسیله ای مانند آرتروسکوپ است به داخل بدن فرستاده میشود. اندوسکوپ با کمک فلوروسکوپ (نوعی رادیولوژی کامپیوتری در اطاق عمل) به داخل دیسک مورد نظر فرستاده شده و محتویات هسته ژلاتینی آن و هر قسمتی که بر روی ریشه عصبی فشار وارد میکند را خارج میسازد.

#تکنولوژی_جراحی_اعصاب
@st_ast_gmu

پست پنجم:
.
سنگ کلیه که رنال کلکولوس یا نفرولیت هم نامگذاری شده است جسم سختی است که از کانیهای موجود در ادرار تشکیل می‌شود.
.
سنگهای کلیه معمولاً از راه مجرای ادرار دفع می‌شوند و اگر کوچک باشند هیچ نشانگانی ندارند؛ ولی اگر اندازه سنگ کلیه به ۳ میلیمتر (۰٫۱ اینچ) برسد مجرای میزنای را بسته و 💯درد شدیدی را در پهلوها و پشت ایجاد می‌کند که به کشاله ران نیز کشیده می‌شود.
.
این درد را قولنج کلیوی نامیده‌اند و به صورت درد بازگشت کننده هر ۲۰ تا ۶۰ دقیقه تکرار می‌شود. .
نشانه‌های دیگر سنگ کلیه شامل تهوع، استفراغ، خون ادراری، چرک در ادرار، و درد در حین ادرار کردن می‌باشند. بسته شدن میزنای کاهش کارکرد کلیه و بزرگی کلیه را ایجاد می‌کند. .
اغلب بیماران مبتلا به سنگهای کلیه معمولاً در سالهای اولیه بلوغ و حد اکثر شیوع سنی آن در حدود ۲۸ سالگی است. بطور کلی سنگهای کلیه در مردان ۴ برابر زنان است، نسبت مرد به زن ۲ به ۳ است.
.
انواع مختلف سنگ ادراری وجود دارد ولی اغلب سنگها از جنس #اگزالات_کلسیم هستند.
سایر انواع شامل ترکیبات فسفات، سیستئین، و اسیداوریک هستند. .
سنگ‌ها در لگنچه، میزنای، مثانه و در پیشابراه دیده می‌شوند.
.
⚠️ رژیم غنی از کلسیم - سدیم - پروتئین و همچنین عدم تحرک افراد مبتلا به هیپر کلسیوری نوع دو - افراد مبتلا به بیماری‌های گوارشی مثل التهاب روده، سابقه ابتلا به عفونت ادراری و بیماری‌های متابولیک، نقرس، عدم تحرک در ابتلا به سنگ نقش دارند.
.
🔶 دلایل ایجاد سنگ کلیه :
🔸اختلال غده پاراتیروئید و دفع بیش از حد کلسیم از ادرار
🔸استفاده بیش از حد کلسیم و ویتامین D
🔸کمبود آب در بدن
🔸مصرف الکل
🔸پرکاری تیروئید
🔸داشتن سابقه خانوادگی
🔸مصرف بیش از حد کلسیم به دلیل رژیم غذایی نامناسب .
🔷 درمان سنگ کلیه
.
🔹حمام یا بخار آب گرم و مصرف مایعات در صورت عدم منع مفید است.
🔹بیماران باید رژیم غذایی را رعایت کنند و در طول روز یک الی دو لیتر آب بنوشند،
🔹از فعالیت زیاد بپرهیزند،
🔹با مشاهده اولین عفونت ادراری به پزشک مراجعه کنند،
🔹هر چند وقت یک بار آزمایش ادرار انجام دهندو مراقب افزایش میزان اوره و کراتینین و نیتروژن اوره خون خود باشند.
🔹در صورتی که سنگ بزرگ‌تر از یک سانتیمتر باشد از عمل جراحی استفاده می‌کنند.
.
🔻برای درمان از لیزر، ESWL، TUL،
.
🔻سیستوسکوپی، نفرولیتوتومی و کمولیز استفاده می‌کنند.

#تکنولوژی_جراحی_اورولوژی
@st_ast_gmu

پست ششم:

(Nose)
یکی از اجزای صورت است که ارگان های مربوط به حس بویایی و
اجزای سیستم تنفسی فوقانی با آن در ارتباط هستند.
نمای خارجی بینی از 4بخش اصلی تشکیل شده است:
• هرم استخوانی
)Bony pyramid)
• هرم غضروفی
)Cartilaginous pyramid)
• لبول
)Lobule)
• مناطق بافت نرم
)Soft-tissue areas)


سپتوپلاستی
به معنای ترمیم و بازسازی سپتوم بینی است .
اندیکاسیون ها :
-1اصلاح انحراف بینی
-2ترمیم پارگی ها و تروماهای بینی
تحت بی حسی موضعی و یا بیهوشی عمومی صورت می
پذیرد .
هدف : برابر کردن سایز حفره چپ و راست بینی است

وسایل و تجهیزات لازم جهت سپتوپلاستی
چراغ پیشانی (برای جراح)
ساکشن
کوتر(ترجیحا بایپولار)
ست بینی ، پره ست ،ست پرپ
لگن استریل،دستکش در سایزهای مختلف
تیغ بیستوری شماره 15
نخ (به انتخاب جراح)
لوازم پکینگ(به انتخاب جراح)

پوزیشن:سوپاین و سر بیمار داخل رینگ
قرار می گیرد.حمایت از عصب اولنار
پرپ:بینی و اطراف ان تا پیشانی و چانه.
از ورود محلول پرپ به داخل چشم باید
خودداری کرد.

مراحل عمل :
-1چکاندن قطرات اپی نفرین چند
دقیقه قبل از برش ، به کاهش خونریزی
کمک خواهد کرد .
-2برخی جراحان ترجیح می دهند چند
دقیقه قبل از عمل ، حفره بینی با یک گاز
آغشته به اپی نفرین پک گردد .
-3برای خارج کردن پک از بایونت
استفاده می شود.
-4اسپکولوم بینی در سوراخ مورد نظر گذاشته می شود •
-5باید قبل از عمل ، سایز مناسب اسپکولوم را انتخاب کرد .
-6سپس توسط تیغ بیستوری شماره 15که روی دسته شماره 7قرار گرفته ، یک برش بر روی لایه مخاطی و
پری کندریوم زده می شود .
-7لایه مخاطی از غضروف و استخوان جدا می گردد
-8می توان از الواتور فریر جهت این کار
بهره برد .
-9از کوتر نیز می توان جهت هموستاز
استفاده کرد .
– 10بهتر است از کوتر در نزدیکی غضروف سپتوم استفاده نشود .
– 11غضروف ها و استخوان های سپتوم که دچار دفورمیتی شده اند برداشته یا جابجا و اصلاح می شوند
-12گاهی ممکن است جهت خارج کردن و یا صاف کردن بخش های استخوانی از استِوتوم ظریف ، چکش و سوهان استفاده کرد.
-13می توان از بایونت یا فورسپس جهت خارج کردن بقایای بافتی بهره برد .
-14گاهی قطعات استخوانی یا غضروفی خارج شده مجددا در سرجای خود قرار می گیرند .
-15بعد از ترمیم سپتوم ، هموستاز ناحیه عمل باید به خوبی صورت پذیرد
– 16می توان از داروهای منقبض کننده ی عروقی بهره برد
.
-17لایه های مخاطی به سرجای خود باز گردانده
-18برای بستن برش مخاطی از بخیه یا پک استفاده می شود
-19همچنین از اسپلینت های داخلی و خارجی می توان جهت ثابت کردن سپتوم بینی بهره برد
-20ساکشن کردن ترشحات موجود در حلق ، ریسک آسپیراسیون را کاهش خواهد داد.

#تکنولوژی_جراحی_ENT
@st_ast_gmu

پست هفتم:
خال‌های خوش خیم و بدخیم
.
خال‌ ضایعه گوشتی نسبتا مسطحی است که رنگ آن اغلب با رنگ پوست تفاوت دارد.
.
بیشتر خال‌ها خوش‌خیم هستند و نیازی به برداشتن ندارند؛ ولی گاهی تغییرشکل می‌دهند یا بنا به نظر پزشک باید برداشته شوند. گاهی هم بیمار خودش می‌خواهد خال را از بین ببرد.
.
مهم است که هر فرد خال‌های بدن خود را بشناسد تا در صورتی که تغییری در آن حاصل شد، به پزشک مراجعه کند. .
❓خال‌ها چگونه به وجود می‌آیند؟
خال از سلولی به نام ملانوسیت ساخته می‌شود.
ملانوسیت، به سلول‌هایی گفته‌ می‌شود که مسئول ساختن رنگدانه است.
.
این سلول‌ها گاهی در دوران جنینی در لایه پوستی باقی می‌مانند و در سنین مختلف تکثیر شده و به شکل خال بروز می‌کنند.
تشکیل خال متاثر از عوامل گوناگونی است؛ مثلا به دنبال بعضی از تغییرات هورمونی در بدن مانند حاملگی، بلوغ جنسی، تابش شدید پرتو خورشید یا مصرف بعضی داروها به‌وجود می‌آیند. .
این خال‌ها از نوع ملانوسیتی اکتسابی و اغلب سیاه و یکنواختند. خال‌ها با افزایش سن پیر می‌شوند. در ابتدای ظهور به شکل نقطه‌ای سیاه و سپس ضایعه برجسته پررنگ می‌شوند و بتدریج رنگ خود را از دست داده، ولی برجستگی خود را از دست نمی‌دهند. در این حالت به آنها خال‌های اینترادرمال گفته می‌شود.
.
❓پس نمی‌توان مانع ایجاد خال شد؟
هر فرد ممکن است تا صد عدد خال روی بدن خود داشته باشد که به مرور روی پوست ظاهر می‌شود ولی مهم‌ترین راه جلوگیری از ایجاد خال، محافظت از پوست در مقابل پرتو آفتاب است. گرچه این راه نیز صد درصد موثر نیست.
برخی خال‌ها از همان بدو تولد وجود دارند.
همه خال‌ها بعدا به‌وجود نمی‌آیند. بعضی خال‌ها مادرزادی است و از همان بدو تولد روی بدن وجود دارند و ممکن است اندازه‌‌های مختلف داشته باشند؛ از کوچک و متوسط گرفته تا خال‌های بزرگی که بخش وسیعی از بدن را احاطه کرده‌اند.
.
هر چقدر اندازه خال مادرزادی بزرگ‌تر باشد، احتمال تغییر شکل و سرطانی شدنش در آینده بیشتر است.
.
کودکی که خال مادرزادی بزرگ دارد، بهتر است همیشه تحت نظر پزشک باشد تا هر تغییری زود تشخیص داده شود.
.
توصیه این است که خال‌های مادرزادی ـ‌ اگر قابل برداشتن هستند ـ از طریق جراحی برداشته شوند.


❓منظور از قابل برداشت چیست؟
برخی خال‌ها نیمی از بدن را پوشانده‌اند و قابل برداشت نیستند. یعنی آنقدر وسیع است که پوستی برای جایگزینی وجود ندارد و حتی جراحی پلاستیک نمی‌تواند سطح پوستی را که بر اثر برداشتن خال آسیب‌دیده، ترمیم کند.
بعضی خال‌ها هم روی پلک کودک قرار دارد و اگر خال دستکاری شود، پلک تغییرشکل می‌دهد. در این مواقع شاید بتوان فقط حجم خال را اندکی کاهش داد.

❓چرا رنگ آنها متفاوت است؟
رنگ خال نیز به منشأ آن بستگی دارد.
برخی خال‌ها در نوجوانی ظاهر می‌شوند و ممکن است اندکی مو هم روی سطحشان دیده شود. این نوع خال‌ها خال بکر نام دارند.
نوع دیگری از خال‌ها قرمز هستند و بعد از سی سالگی روی پوست پدیدار می‌شوند که آنژیوم نام دارند و به دلیل تغییرات عروق پوستی به شکل دانه‌های ریز توت فرنگی دیده می‌شوند.
برخی دیگر اتیپیک هستند، یعنی از نظر فرم یا شکل‌شناسی با خال‌های خوش‌خیم فرق می‌کنند، اندازه بزرگ ،حاشیه نامنظم و رنگ آمیزی غیریکنواخت دارند. این خال‌ها را باید از نظر آسیب‌شناسی بررسی کرد، زیرا احتمال بدخیمی در این نوع زیاد است.
برخی افراد به طور ارثی تعداد زیادی از این خال‌ها را روی بدنشان دارند. این گروه نیز باید همیشه تحت نظر باشند.

❓شکل و ظاهر خال طبیعی را از کجا بشناسیم؟
هر خالی که متقارن باشد، تغییراندازه و تغییررنگ ندهد، خوش‌خیم است. البته برخی تغییرات ممکن است دیده شود که با برداشتن یا بررسی‌ آسیب‌شناسی می‌توان به مشکل پی برد، اما اگر خارش، خونریزی، ایجاد زخم، تغییر حاشیه از نظر رنگ و شکل و غیریکنواختی در ساختار آن دیده شود یا خال جدیدی روی پوست ظاهر شود، حتما باید بررسی شود.

❓روش‌ درمانی خال‌ها چیست؟
برداشتن خال‌های خوش‌خیم به منظور زیباسازی و بنا به خواسته بیمار است.

برداشتن خال روش‌های متفاوتی دارد که یکی از آنها «شیو» نام دارد، یعنی با یک تیغ سطح خال تراشیده می‌شود و قسمت زیرین باقی مانده و سرانجام سطح ترمیم می‌شود. این روش برای خال‌های پایه‌دار مناسب است، زیرا احتمال عود بسیار کم است.

✅بهترین روش، خارج‌کردن خال تا عمق و لایه زیر جلدی و بخیه زدن آن است، گرچه ممکن است اسکار ناحیه برش اندکی باقی بماند.

روش دیگر تخریب بافت خال است که به وسیله لیزر انجام می‌شود و خال با جریان‌های الکتریکی از بین می‌رود.

#تکنولوژی_جراحی_پوست
@st_ast_gmu

پست هشتم:

آمادگی جهت جراحی اورتوپدی

عکسهای رادیوگرافی رایجترین راه تشخیصی در تشخیص موارد غیرطبیعی استخوان به حساب می آید اما موارد غیرطبیعی بافت نرم، تاندون و رباط را نشان نمیدهد.

رdexa
مهترین رویکرد تشخیصی در استیوپورز محسوب میگردد.

آرترو گرام( تصویر برداری از مفصل بعد از تزریق ماده حاجب در مفصل)
این روش در بررسی پارگی های داخلی مفاصل مفید است.
جراحی ارتوپدی:
هدف ارتوپدی، حفظ اعمال سیستم اسکلتی عضلانی در برابر بیماریها و آسیب های احتمالی است.

رادیوگرافی،ctاسکن،MRIو آرتروسکوپی از جمله اقدامات تشخیصی در ارتوپدی به حساب می آید.
استخوان به دلیل خون رسانی ضعیفی که دارد در صورت ابتلا به عفونت کنترل و درمان آن بسیار دشوار خواهد بود.
یکی از اقدامات کنترلی دراین زمینه تجویز آنتی بیوتیک قبل وبعد از انجام جراحی های ارتوپدی است.

تورنیکه:ابتدا باید کاف آن روی عضو بسته شود و سپس پرپ انجام گیرد.کاف تورنیکه تا قبل از درپ نباید باز شود.بعد از اعمال جراحی روی مفاصل به ویژه زانو باید از پانسمان های فشاری استفاده کرد.

عمل جراحی استئوتومی برای چه کسانی مناسب است؟

این عمل جراحی معمولاً در افرادی که زانوی پرانتزی دارند انجام می‌شود، در قسمتی که قسمت مدیال (داخلی) زانو دچار آرتروزشده است. این عمل به عنوان عمل استئوتومی گوه‌ای باز مدیال شناخته می‌شود و در آن زانو با کمی ضربدری شدن ترمیم می‌شود بنابراین وزن بدن به قسمت خارجی (لترال) زانو منتقل می‌شود.

به ندرت این عمل برای زانوهای ضربدری انجام می‌شود. در این بیماران، استئوتومی از طریق قسمت لترال ران و ساق پا انجام می‌شود و پا به شکل مستقیم اصلاح می‌شود؛ بنابراین وزن بدن روی قسمت مدیال منتقل می‌شود. هدف از انجام این عمل جراحی، کمک به حفظ سطح فعالیت در افراد جوان بدون نیاز به تعویض مفصل زانو است. استئوتومی فرایند تخریب زانو را کند کرده و عمل تعویض زانو را به تعویق می‌اندازد.

مزایا و معایب

با حفظ آناتومی زانوی خود، یک استئوتومی موفق می‌تواند نیاز به عمل جراحی تعویض مفصل زانو را تا چندین سال به تعویق بیندازد. یکی دیگر از مزایای این عمل این است که پس از انجام عمل استئوتومی هیچ محدودیت فیزیکی برای بیمار ایجاد نمی‌شود. بیمار قادر خواهد بود که به راحتی در فعالیت‌های دلخواه خود شرکت کرده و حتی در ورزش‌های پربرخورد نیز می‌تواند شرکت کند.

استئوتومی معایبی هم دارد. برای مثال بعد از انجام عمل جراحی استئوتومی، کاهش درد در مقایسه با عمل تعویض جزئی یا کلی مفصل زانو قابل پیش‌بینی نیست؛ زیرا شما پس از انجام عمل استئوتومی نمی‌توانید وزن را روی ساق پای خود بیندازید، دوران بازتوانی پس از استئوتومی طولانی‌تر از دوران بازتوانی پس از تعویض جزئی مفصل زانو است. در برخی موارد انجام عمل استئوتومی باعث ایجاد اشکال در عمل جراحی تعویض مفصل زانو در آینده می‌شود. دوران بازتوانی یا بهبودی پس از عمل استئوتومی دشوارتر دوران بازتوانی پس از عمل تعویض جزئی مفصل زانو است زیرا درد زیادی وجود دارد و بیمار نمی‌تواند وزن بدن را روی ساق پا بیندازد.

قبل از عمل جراحی

احتمالاً بیمار قبل از انجام عمل در بیمارستان پذیرش می‌شود. قبل از عمل، پزشک از گروه بیهوشی برای ارزیابی وضعیت بیمار کمک می‌گیرد. وی پرونده پزشکی بیمار را بررسی کرده و با متخصص بیهوشی در مورد نحوه بیهوشی مناسب شرایط بیمار مشورت خواهد کرد. بیهوشی هم می‌تواند عمومی (خواب در حین عمل) باشد هم می‌تواند به صورت نخاعی (شما هوشیار خواهید بود اما بدن بیمار از کمر به پایین بیح‌س می‌شود) باشد. جراح بیمار همچنین قبل از عمل بیمار را ملاقات کرده و زانوی بیمار را برای انجام عمل جراحی علامت‌گذاری می‌کند.



استئوتومی گوه‌ای بسته

جراح از زیر کشکک زانو یک شکاف در قسمت جلوی زانوی بیمار ایجاد می‌کند. وی اندازه صحیح گوه را با استفاده از سیم‌های کمکی تعیین می‌کند. جراح به کمک یک اره، امتداد سیم‌های کمکی را می‌برد و سپس یک قطعه گوه‌ای شکل از استخوان را در می‌آورد. وی استخوان‌ها را کنار هم قرار داده به طوری که فضای باز شده ناشی از برش استخوان پر شود. جراح یک صفحه و پیچ در محل عمل قرار داده تا استخوان‌ها را در محل مناسب حفظ کرده تا استئوتومی بهبود یابد. این متداول‌ترین روش عمل جراحی استئوتومی بوده که انجام می‌شود و به آن استئوتومی گوه‌ای بسته گفته می‌شود.

استئوتومی گوه‌ای باز

در برخی موارد به جای بستن استخوان‌ها، لبه استخوان‌ها باید باز شوند و یک قطعه استخوان پیوندی برای پر کردن فضای باز استفاده می‌شود و به بهبودی استئوتومی کمک می‌کند. این عمل جراحی استئوتومی گوه‌ای باز نامیده می‌شود. پس از عمل بیمار به اتاق ریکاوری منتقل می‌شوید و تحت نظارت دقیق قرار می‌گیرد تا از حالت بیهوشی خارج شوید. سپس بیمار به اتاقی در بخش بیمارستان منتقل خواهد شد.

#تکنولوژی_جراحی_ارتوپدی
@st_ast_gmu

پست نهم:

آناتومی قلب


حفره ها

1⃣دهلیز- دو حفره بالایی قلب است.

2⃣بطن- دو حفره پایینی قلب است.

📌دیواره قلب

1⃣برون شامه قلب (اپی کارد)- لایه خارجی دیواره قلب است.

2⃣ماهیچه قلب (میوکارد)- لایه میانی عضلانی دیواره قلب است.

3⃣درون شامه قلب (اندوکارد) لایه داخلی قلب است.


هدایت الکتریکی قلبی

کیفیتی در قلب است که تکانه های الکتریکی ایجاد می کند.

ساختارهای زیر نقش مهمی در این که قلب منقبض شود بازی می کنند:

1⃣گروه دهلیزی بطنی- گروهی از الیاف (رشته ها) هستند که تکانه های قلبی را حمل می کنند.

2⃣گره دهلیزی- بطنی- بخشی از بافت گرهی که تکانه های قلبی را هم به تأخیر می اندازد و هم تقویت می کند.

3⃣الیاف پورکنژ- شاخه های لیفی هستند که از گروه دهلیزی بطنی گسترش می یابند.

گره سینوسی- دهلیزی- بخشی از بافت گرهی که کمیت انقباض را برای قلب تنظیم می کند.

چرخه قلبی

چرخه قلبی زنجیره ای از وقایع است که وقتی قلب می زند رخ می دهند.
دو مرحله چرخه قلبی عبارتند از:

1⃣فاز دیاستول- بطن های قلب استراحت می کنند و قلب از خون پر می شود.

2⃣فاز سیستول- بطن ها منقبض می شوند و خون را به شریان ها پمپ می کنند.

دریچه ها

دریچه های قلب ساختارهایی هستند که اجازه می دهند که خون در یک جهت جریان یابد. چهار دریچه قلب عبارتند از:

1⃣دریچه آئورت- هنگامی که خون از بطن چپ به آئورت پمپ می شود، دریچه آئورت مانع از جریان یافتن خون به عقب می شود.

2⃣دریچه میترال- هنگامی که خون از دهلیز چپ به بطن چپ پمپ می شود، دریچه میترال مانع از جریان یافتن خون به عقب می شود.

3⃣دریچه ریوی- هنگامی که خون از بطن راست به شریان ریوی پمپ می شود، دریچه ریوی مانع از جریان یافتن خون به عقب می شود.

4⃣دریچه سه لتی- هنگامی که خون از دهلیز راست به بطن راست پمپ می شود، دریچه سه لتی مانع از جریان یافتن خون به عقب می شود.

رگ های خونی

رگ های خونی شبکه پیچیده ای از لوله های توخالی هستند که خون را در سراسر بدن حمل می کنند. در زیر برخی از عروق خونی مرتبط با قلب بررسی می شود:

1⃣سرخرگ ها (شریان ها)

2⃣آئورت- بزرگترین سرخرگ بدن است که سرخرگ های اصلی از آن منشعب می شوند.

3⃣سرخرگ بازویی- سری- خون اکسیژن دار از آئورت به نواحی سر، گردن و بازو حمل می شود.

4⃣سرخرگ های کاروتید- خون اکسیژن دار را برای نواحی سر و گردن بدن تأمین می کنند.

5⃣سرخرگ های ایلیاک مشترک- خون اکسیژن دار را از آئورت شکمی به پا و ساق پا حمل می کنند.

6⃣سرخرگ های کرونر- خون پر از اکسیژن و مواد مغذی را به عضله قلب حمل می کنند.

7⃣سرخرگ ریوی- خون اکسیژن دار را از بطن راست به ریه ها حمل می کند.

8⃣شریان های زیرترقوه ای (ساب کلاوین)- خون اکسیژن دار را برای دست ها تأمین می کنند.

سیاهرگ ها (ورید)

1⃣سیاهرگ های بازوئی- سری یا وریدهای براکیوسفالیک- دو سیاهرگ بزرگ اند که به هم ملحق می شوند تا سیاهرگ اجوف فوقانی را تشکیل دهند.

2⃣سیاهرگ های ایلیاک مشترک- سیاهرگ هایی هستند که به هم ملحق می شوند تا سیاهرگ اجوف تحتانی (زیرین) را تشکیل دهند.

3⃣سیاهرگ های ریوی- خون اکسیژن دار را از ریه ها به قلب انتقال می دهند.

4⃣بزرگ سیاهرگ ها- خون اکسیژن دار را از مناطق مختلف بدن به قلب انتقال می دهند.


اند آرترکتومی کاروتید.
End arterectomy

بیماری عروق کاروتید، شریان های منتهی به سر و مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. مانند قلب، سلول های مغز هم نیاز به یک منبع ثابت از خون غنی از اکسیژن دارند. این جریان خون به مغز توسط ۲ شریان کاروتید بزرگ در جلوی گردن شما و با ۲ شریان مهره ای کوچکتر در پشت گردن تان تحویل داده می شود. سکته مغزی اغلب زمانی رخ می دهد که پلاک های چربی شریان های کاروتید را مسدود می کنند و مغز اکسیژن کافی دریافت نمی کند.

اندآرترکتومی کاروتید رایج ترین درمان جراحی برای بیماری شریان کاروتید است. جراحان یک برش در محل انسداد در گردن ایجاد کرده و یک لوله را در بالا و پایین انسداد برای تغییر مسیر جریان خون قرار می دهند. جراحان پس از آن می توانند پلاک چربی را حذف کنند.

اندآرترکتومی کاروتید همچنین می تواند با استفاده از روشی که به راه اندازی مجدد جریان خون نیاز ندارد، انجام شود. در این روش، جراح، جریان خون را به اندازه کافی طولانی متوقف می کند تا انسداد عروق از طریق پوست برطرف شود.

#تکنولوژی_جراحی_قلب
🆔 @st_ast_gmu

پست دهم:
آماده کردن کودکان و اطفال در اتاق عمل
بیماری در کودکان و نوزادان که نیازمند جراحی است به سه دسته:
بیماری های مادر زادی،بیماری های اکتسابی و تروما تقسیم بندی میشود.

بیماری های مادر زادی:
مشکلات و نواقصی که در ساختار طبیعی یک ارگان یا بخشی از بدن هنگام تولد وجود دارد که این نقص نیاز به اقدام جراحی یا درمانی جهت اصلاح دارد.
مشکلات لوله گوارش رایج ترین جراحی های اورژانس در نوزادان هستند.
پس از ان مشکلات قلبی و تنفسی علت حضور آنان در اتاق عمل محسوب میشود.
فاکتور های موثر در مرگ و میر نوزادان در اتاق عمل بستگی به :
آنومالی ها
نارس بودن
وزن هنگام تولد
دارد.

بیماری های اکتسابی:

در این مورد می توان آپاندیسیت ،تومور های بدخیم و توده های خوش خیم را نام برد.

تروما:
صدمات ناشی از تصادف به طور عمده باعث مرگ بچه ها می گردد .به دلیل از دست دادن شدید حجم بالای خون ، کوچک بودن قفسه سینه و شدت آسیب وارده به قلب و عروق در اثر ایجاد فشار روی شکم و قفسه سینه ،تصادفات بطور عمده در کودکان کشنده محسوب میشوند.

ارزیابی قبل از عمل کودکان:

معاینه و آماده سازی قبل از عمل کودک برای جراحی بسیار مهم تر از انتخاب نوع پیش درمان بی هوشی و پر مدیکاسیون (دارو های پیش از عمل) است.
پس از بررسی نوع جراحی،معاینه فیزیکی و اطلاع راجع به زمان تقریبی و طول عمل جراحی ، متخصص بی هوشی باید به کودک در مورد یک بیهوشی راحت اطمینان دهد.
جهت رگ گیری از کودک می توان از پماد های حاوی بی حس کننده موضعی برای کاهش درد استفاده کرد.
←آماده کردن کودکان و اطفال در اتاق عمل

ارزیابی قبل از عمل کودکان
برقراری مانیتورینگ های مخصوص مانند گرفتن شریان و ورید های مرکزی و قرار دادن لوله نازو گاستریک(بینی معدی) و یا کاتتر ادراری ، باید پس از القای بیهوشی انجام شود.
باید قبل از عمل به کودک درباره بی هوشی و خواب آن در مدت عمل توضیحاتی داد و به او اطمینان داد که حتما بیدار به جمع خانواده باز خواهد گشت.
در مورد کودکان نگرانی که علت نگرانی آنان نامعلوم است می توان میتوان از تجویز میدازولام به صورت خوراکی و یا داخل بینی و یا تجویز کتامین بصورت خوراکی یا داخل عضله ای استفاده کرد.

توجه:
شیرخواران و کودکان چون حجم خونشان کم است ، احتمالا به دنبال از دست دادن خون نسبتا کم ،نیاز به تجویز خون دارند ، بنابراین باید قبل از اعمالی مثل :لاپاراتومی ، ترمیم کام شکاف دار و یا بستن کلوستومی ، خون ایزوگروب و کراس مچ آماده باشد.

ناشتایی(NPO):
ناشتا بودن طولانی به خصوص در شیر خواران سبب دهیدراتاسیون(از دست دادن آب) و هیپو گلیسمی میشود.
تمام اطفال باید مصرف غذا را ۶ ساعت قبل از عمل متوقف کنند ، اما در مورد مایعات صاف شده ۲ ساعت کافی است.
بروز آسپیراسیون محتویات معده بین ۱ تا ۹۰۰۰ تا ۱ در ۲۵۰۰۰۰ مورد در اطفال متفاوت است.
شیرخواران مکررا مقادیر جزئی از شیری را که می خورند آسپیره می کنند .
در صورتی که علائم آسپیراسیون ظاهر شود ،نیاز به اکسیژن درمانی و تنفس مکانیکی ، فیزیوتراپی و آنتی بیوتیک تراپی دارند.

#تکنولوژی_جراحی_اطفال
🆔 @st_ast_gmu