29 сакавіка 2024 года на трэцяй Паўночнай або Дазорнай вежы Любчанскага замка быў канчаткова ўстаноўлены купал, мястэчка Любча, Навагрудскі раён. Гэты купал пад кіраўніцтвам галоўнага валанцёра Івана Пячынскага, кіраўнік дабрачыннага фонду "Любанскі замак", збіралі на тэрыторыі замка. Ён ужо шмат гадоў з дапамогай неабыякавых людзей і на бязвыплатнай аснове захоўвае істрыка-культурную каштоўнасць. Ужо доўгія гады Любчанскі замак аднаўляюць сваімі сіламі, а таксама пры садзейнічанні валанцёраў. У Навагрудскім раёне ўжо доўгія гады Любчанскі замак XVI - XIX стст. знаходзіцца пад пільным наглядам у прадстаўнікоў мясцовай адміністрацыі і аддзела культуры, і вось ужо каля 10 гадоў тут пастаянна ідуць працы па яго аднаўленні. Сам замак з'яўляецца часткай культурнай спадчыны Беларусі. Плануецца, што пасля аднаўлення, замак павінен будзе стаць адной з галоўных славутасцяў, як мястэчка, так і ўсяго раёна. Вежу адбудавалі за рэкордны адзін год. То як прыкладна будзе выглядаць замак можна ўбачыць на малюнках знізу.

Сёння ў Эрмітажы прайшоў першы дзень канферэнцыі памяці археолага Алега Іааннісяна (1951-2023).

На ім з дакладам выступіла маскоўская рэстаўратарка Дар'я Скапцова, якая працавала на Спаскай царкве ў Полацку. Паводле даклада барабан гэтага храма XII стагоддзя першапачаткова быў размаляваны найменш у 5 колераў (на схеме рэканструкцыя расфарбоўкі). Высветлілі гэта з дапамогай мікра-фатаграфавання плінфы. Аналогіі ёсць у візантыйскай і заходне-еўрапейскай архітэктуры.

Крыніца
#Полацк #роспісы #цэрквы #старажытнарускаедойлідства

А вы знали, оказывается, в Беларуси очереди строительства считают не так, как в Москве, а от первых работ на участке.

Так что мы съездили и изучили шестую очередь проекта ЖК Depo на площади Победы в Минске, полностью спроектированную Сергеем Скуратовым. Три дома с рельефом кирпичных полос, скругленными в духе стримлайна углами, моллированным стеклом, окнами в пол и сплошным витражом северных стен, – только первая ласточка большого жилого комплекса на 7 га территории бывшего трамвайного депо.

Но больше SSA, по договоренности с заказчиком, в проекте не работают. Так исторически бывает, и политическая, и экономическая ситуация – меняются. Поэтому наш рассказ состоит из двух частей – о том, что доступно в ощущениях, и о том, что только придумано. А было сделано 3 проекта: конкурсная концепция, затем промежуточная, и наконец. в 2020 году, архитектурная концепция. Она утверждена. Между версиями есть различия, но сходство идей важнее.

А из идей интересно вот что. Проект построен на контрасте между вниманием к контексту и новациями. Так, сетку объемно-пространственного построения Скуратов организует по странам света, хотя линии всех улиц вокруг повернуты под разными углами. Но дома, стоящие ближе к внешнему контуру, этот контур «держат». Но не «сплошной фасадой», а с разрывами – и авторы находят для такого приема опору в минском контексте – тип застройки «дисперный с прозорами». Внутри выстраивают пешеходную улицу, которая продолжает направление проспекта и ведет в сторону проектируемого недалеко от комплекса общественно-культурного центра. Улицу – а она общественная – углубляют в ландшафт, и вообще много работают с уровнями, так как перепад высот на площадке 13 метров. Но в конкурсном проекте общественная улица была не внизу, а вверху.

Словом, тут довольно много интересных нюансов, погружались, погружались – и погрузились.

👁
Подробности и картинки в нашем лонгриде: https://archi.ru/world/99636/tri-izmereniya-goroda

#Минск #Скуратов

Недарэстаўраваную сядзібу Манюшкаў у Смілавічах Чэрвеньскага раёна зноў выставілі на продаж.

А ШТО СЛУЧІЛАСЬ?

Сядзібу, якая пуставала 20 гадоў, у 2014 годзе на аўкцыёне выкупіла літоўская кампанія "ВIНКТЭХ-ТРЭЙД". Інвестар пад навуковым кіраўніцтвам пачаў актыўную рэстаўрацыю помніка архітэктуры. Адзін корпус быў адноўлены звонку, праведзены камунікацыі, у другім корпусе расчышчаны падвалы. Але нечакана працы спыніліся.

У пачатку 2023 года "ВIНКТЭХ-ТРЭЙД" унесена ў спіс кампаній "з замежных дзяржаў, якія здзяйсняюць недружалюбныя дзеянні". У 2024 годзе недарэстаўраваная сядзіба выстаўлена на аўкцыён.

Супадзенне? Як знаць, маглі кінуць і раней. У Беларусі адсутнічае хоць якая падтрымка тых, хто бярэцца за рэстаўрацыю. Калі ў Літве кампенсуецца траціна выдаткаў, а ў Германіі да паловы выдаткаў, якія пайшлі на рэстаўрацыю помнікаў, то ў Беларусі наадварот.

Калі ты набыў у Беларусі гісторыка-культурную каштоўнасць або проста працуеш на яе тэрыторыі ці ў межах зон яе аховы (а гэта можа быць увесь цэнтр горада) то мусіш сплачваць у Фонд Прэзідэнта 5% ад сваіх прыбыткаў. Для замежных кампаній гэты працэнт складае 25%.

Грошы з Фонда ідуць на рэстаўрацыю выключна аб'ектаў, якія знаходзяцца ў дзяржаўнай уласнасці...

Які замежны інвестар у цвярозым розуме будзе адсцёгваць нейкаму дзяржаўнаму фонду чвэрць сваіх прыбыткаў, не атрымліваючы ніякай дапамогі ад дзяржавы нават на рэстаўрацыю????

Як, на думку геніяў, якія пісалі гэтыя законы, гэта мусіць працаваць???

Толькі на днях зрабілі палёгку - вызвалілі ўласнікаў помнікаў ад падаткаў на нерухомасць і зямлю, але гэта кропля ў моры.