در مقاله «نارسی‌سیسم» خواندیم و گفتیم که در آخر شخص ایده‌آل خودش می‌شود. همانکه فروید می‌گوید: نهایت رضایت مندی و خرسندی برای بشر این است که خودش ایده‌آل خودش بشود. همان چیزی که بوده و از دست داده است، و حالا همانندسازی با سنتوم یعنی اینکه برای How to do و What to do با آنچه که هست کنار بیاید، و بجای آنکه در زندگی مرتب اینجا و آنجا بدنبال ایده‌آلهایی باشد، هنر زندگی کردن با خودش را با آنچه که هست به دست بیاورد و با خودش کنار بیاید و یکبار دیگر خودش ایده‌آل خودش بشود. خب، نکته مشترک در تمام این قانون سازی‌ها و تعریف‌ها این بوده است که پایان آنالیز تغییری است در موقعیت ذهنی آنالیزان، و یک تغییر مشابه در موقعیت آنالیست، یعنی از دست دادن آنالیست.

درسنامه‌های دکتر کدیور: پایان روانکاوی و عمل
عکس از: Helena Almeida

#روانکاوی_فروید #روانکاوی_لاکانی #روانکاوی_عشق #روانکاوی_کودک #روانکاوی_مدرن #روانکاوی #روانکاوی_کلاسیک #میترا_کدیور #انجمن_فرویدی #درمان #روانپزشک_روانکاو_نیست #فروید_روانکاوی #فروید_زیگموند #لکان #ژک_لکان #روان #زیگموندفروید #زیگموند #ناخوداگاه #ناخودآگاه #روانکاو #پسیکانالیز #تمدن #سمبولیک #عکاس #عکاسی #سوژه #عمل #ذهن
https://www.instagram.com/p/CJH5B4kguAQ/?igshid=1l0yvqllpsm5g