جشن تابستانی تموز.
دهم امرداد ماه چهلمين روز از فصل تابستان است كه در ايران کهن اين روز را جشن می‌گرفتند و آن را جشن چله تابستان يا چله #تموز می‌ناميدند.
تموز در گاهشمار كهن ايرانی گرمترين ماه سال است.
#چله_بزرگ يكی از جشن‌های ايرانی بوده كه امروزه فراموش شده‌است اما در جنوب خراسان طولانی‌ترين روز سال را هنوز هم گرامی می‌دارند اما نه با آن اهميتی كه برای شب چله زمستان يا يلدا قايل هستند.
چهل يا چله تموز حدودا از اول تير ماه آغاز می‌شده و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌يافته است.
معمولن آغاز اين چهل روز با بلندترين روز سال آغاز می‌شود.
معمولا روزهای اول تیر و یا روز سى‌ويک خرداد طولانی‌ترین روز سال در نیم‌کره شمالی است زیرا در این روز #خورشید نسبت به روزهای گزشته به اندازه بخشی از ثانیه بیشتر در آسمان باقی خواهد ماند.
این پدیده برای گذشتگان نیز شناخته شده بوده‌است در ایران #جشن_نیلوفر و یا چله تموز با این پدیده ارتباط داشته است و در قدیم علیرغم اینکه ابزارهای دقیق سنجش زمان وجود نداشت و تنها از چارتاقی‌ها و خانه فنجان یا ساعت آبی تا حدودی ساعت آفتابی استفاده می‌شد اما با همین ابزارهای ساده طولانی‌ترین روز سال و کوتاه ترین روز سال را با کمی اختلاف تعیین می‌کردند.
در سالنانه محلی بیرجند «چله بزرگ» تابستان از اول تیر ماه آغاز می‌شود و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌یابد و «#چله_خرد» #تابستان از دهم امرداد آعاز و تا سی‌ام این ماه ادامه دارد. از اول دی‌ماه تا دهم بهمن ماه را «#چله_کلو»، از دهم بهمن ماه تا آخر این ماه را «چله خرد»می‌گویند.
در قدیم روزهای پس از نوروز را به دو چهل تقسیم می‌کردند چل روز اول که چله معتدل است و چل روز بعد که روزهای گرما است بعد از چله دوم چله تموز آغاز می‌شود. که داغ‌ترین روزهای سال است.
#جشن_چله_تابستان
#چله_تابستان
#چله_تموز
#جشن‌های_کهن_ایران‌زمین
#پاينده_باد_ايران
✍️دكتر #كورش_سالارى، مدرس تاريخ
@Persianzoroastrians 🔥
دهم امرداد ماه چهلمين روز از فصل تابستان است كه در ايران کهن اين روز را جشن می‌گرفتند و آن را جشن چله تابستان يا چله #تموز می‌ناميدند.
تموز در گاهشمار كهن ايرانی گرمترين ماه سال است.
#چله_بزرگ يكی از جشن‌های ايرانی بوده كه امروزه فراموش شده‌است اما در جنوب خراسان طولانی‌ترين روز سال را هنوز هم گرامی می‌دارند اما نه با آن اهميتی كه برای شب چله زمستان يا يلدا قايل هستند.
چهل يا چله تموز حدودا از اول تير ماه آغاز می‌شده و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌يافته است.
معمولن آغاز اين چهل روز با بلندترين روز سال آغاز می‌شود.
معمولا روزهای اول تیر و یا روز سى‌ويک خرداد طولانی‌ترین روز سال در نیم‌کره شمالی است زیرا در این روز #خورشید نسبت به روزهای گزشته به اندازه بخشی از ثانیه بیشتر در آسمان باقی خواهد ماند.
این پدیده برای گذشتگان نیز شناخته شده بوده‌است در ایران #جشن_نیلوفر و یا چله تموز با این پدیده ارتباط داشته است و در قدیم علیرغم اینکه ابزارهای دقیق سنجش زمان وجود نداشت و تنها از چارتاقی‌ها و خانه فنجان یا ساعت آبی تا حدودی ساعت آفتابی استفاده می‌شد اما با همین ابزارهای ساده طولانی‌ترین روز سال و کوتاه ترین روز سال را با کمی اختلاف تعیین می‌کردند.
در سالنانه محلی بیرجند «چله بزرگ» تابستان از اول تیر ماه آغاز می‌شود و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌یابد و «#چله_خرد» #تابستان از دهم امرداد آعاز و تا سی‌ام این ماه ادامه دارد. از اول دی‌ماه تا دهم بهمن ماه را «#چله_کلو»، از دهم بهمن ماه تا آخر این ماه را «چله خرد»می‌گویند.
در قدیم روزهای پس از نوروز را به دو چهل تقسیم می‌کردند چل روز اول که چله معتدل است و چل روز بعد که روزهای گرما است بعد از چله دوم چله تموز آغاز می‌شود. که داغ‌ترین روزهای سال است.
#جشن_چله_تابستان
#چله_تابستان
#چله_تموز
#جشن‌های_کهن_ایران‌زمین
#پاينده_باد_ايران
✍️دكتر #كورش_سالارى، مدرس تاريخ
@Persianzoroastrians 🔥
جشن‌های سالانه ایرانیان
#جشن_تموز
چله تابستان یا چله تموز، جشنی باستانی در سالنامه کهن ایران‌زمین.
دهم امرداد ماه چهلمین روز از فصل تابستان در سالنامه کهن ایرانیان روز ویژه‌ای بود که آنان این روز را جشن می‌گرفتند و آن را جشن چله تابستان یا چله تموز می‌نامیدند.
جشن چله تابستان، جشن نوروز بل، جشن نیلوفر، چله تموز، نیایشگاه نارکی، تمامی این اسامی حکایت از یک جشن بزرگ در میانه‌های فصل تابستان در ایران باستان را دارند. میان زرتشتیان یزد ۱۲ تا ۱۶ امرداد ماه جشنی است که آن نیز در پیوند با آخر چله تموز است.
#سعدی_شیرازی شاعر نامدار ایرانی می‌سراید:
عمر برف است و آفتاب تموز
اندکی ماند و خواجه غره هنوز
ای تهی‌دست رفته در بازار
ترسمت پر نیاوری دستار.
یار ناپایدار دوست مدار
دوستی را نشاید این غدار
نیک و بد چون همی بباید مرُد
خُنک آنکس که گوی نیکی برُد.
.
تموز در گاهشمار کهن ایرانی گرم‌ترین ماه سال است. «چله بزرگ» یکی از جشن‌های ایرانی بوده که امروزه فراموش شده‌است اما در جنوب خراسان درازترین روز سال را هنوز هم گرامی می‌دارند اما نه با آن اهمیتی که برای شب چله زمستان یا یلدا قایل هستند.
چهل یا چله تموز حدودا از اول تیر ماه آغاز می‌شده و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌یافته است. معمولن آعاز این چهل روز با طولانی‌ترین روز سال آغاز می‌شود.
طولانی‌ترین روز سال:
معمولن روزهای اول تیر و یا روز ۳۱خرداد بلندترین روز سال در نیم‌کره شمالی زمین است زیرا در این روز خورشید نسبت به روزهای گذشته به اندازه بخشی از ثانیه بیشتر در آسمان باقی خواهد ماند و روز را طولانی‌تر خواهد کرد. به دلیل اینکه سیاره زمین حول محور خود با درجه ۵/۲۳ در حرکت است طی روزی خاص از سال و با به حداقل رسیدن فاصله منطقه قطبی با خورشید این پدیده که به انقلاب تابستانی نیز شهرت دارد رخ می‌دهد و در برخی از سال‌ها این اتفاق ۳۰ خرداد برابر ۲۰ ژوئن رخ می‌دهد و در برخی سال‌ها ۳۱ خرداد و یا اول تیر ماه اتفاق می‌افتد.
این پدیده برای گذشتگان نیز شناخته شده بوده‌است در ایران #جشن_نیلوفر و یا #چله_تموز با این پدیده ارتباط داشته است و در قدیم با آنکه ابزارهای دقیق سنجش زمان وجود نداشت و تنها از چارتاقی‌ها و خانه فنجان یا ساعت آبی تا حدودی ساعت آفتابی استفاده می‌شد اما با همین ابزارهای ساده، طولانی‌ترین روز سال و کوتاه ترین روز سال را با کمی اختلاف تعیین می‌کردند. چهار سده پیش از زایش مسیح برای این روز تقویمی طراحی کرده بودند که با استفاده از نور خورشید زمان دقیق آن مشخص می‌شد.
چله تموز در خراسان:
خراسان یکی از جاهایی است که جشن چله تموز هنوز در آن کم و بیش وجود دارد. در تقویم محلی بیرجند «چله بزرگ» تابستان از اول تیر ماه آغاز می‌شود و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌یابد و «چله خرد» تابستان از دهم امرداد آغاز و تا سی‌ام این ماه ادامه دارد.
در جنوب خراسان از اول تیر ماه تا دهم مرداد ماه را «چله تموز»، از دهم مرداد ماه تا آخر این ماه را «چله خرد»، از اول دی‌ماه تا دهم بهمن ماه را «چله کلو»، از دهم بهمن ماه تا آخر این ماه را «چله خرد» می‌گویند.
در قدیم روزهای پس از نوروز را به دو چهل تقسیم می‌کردند چل روز اول که چله معتدل است و چل روز بعد که روزهای گرما است بعد از چله دوم چله تموز آغاز می‌شود که داغ‌ترین روزهای سال است.
#جشن_تموز
#جشن_چله_تابستان
#جشن‌های_کهن_ایران‌زمین
#پاينده_باد_ایران‌زمین
@Persianzoroastrians 🔥
#جشن_تموز
چله تابستان یا چله تموز، جشنی باستانی در سالنامه کهن ایران‌زمین.
دهم امرداد ماه چهلمین روز از فصل تابستان در سالنامه کهن ایرانیان روز ویژه‌ای بود که آنان این روز را جشن می‌گرفتند و آن را جشن چله تابستان یا چله تموز می‌نامیدند.
جشن چله تابستان، جشن نوروز بل، جشن نیلوفر، چله تموز، نیایشگاه نارکی، تمامی این اسامی حکایت از یک جشن بزرگ در میانه‌های فصل تابستان در ایران باستان را دارند. میان زرتشتیان یزد ۱۲ تا ۱۶ امرداد ماه جشنی است که آن نیز در پیوند با آخر چله تموز است.
#سعدی_شیرازی شاعر نامدار ایرانی می‌سراید:
عمر برف است و آفتاب تموز
اندکی ماند و خواجه غره هنوز
ای تهی‌دست رفته در بازار
ترسمت پر نیاوری دستار.
یار ناپایدار دوست مدار
دوستی را نشاید این غدار
نیک و بد چون همی بباید مرُد
خُنک آنکس که گوی نیکی برُد.
.
تموز در گاهشمار کهن ایرانی گرم‌ترین ماه سال است. «چله بزرگ» یکی از جشن‌های ایرانی بوده که امروزه فراموش شده‌است اما در جنوب خراسان درازترین روز سال را هنوز هم گرامی می‌دارند اما نه با آن اهمیتی که برای شب چله زمستان یا یلدا قایل هستند.
چهل یا چله تموز حدودا از اول تیر ماه آغاز می‌شده و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌یافته است. معمولن آعاز این چهل روز با طولانی‌ترین روز سال آغاز می‌شود.
طولانی‌ترین روز سال:
معمولن روزهای اول تیر و یا روز ۳۱خرداد بلندترین روز سال در نیم‌کره شمالی زمین است زیرا در این روز خورشید نسبت به روزهای گذشته به اندازه بخشی از ثانیه بیشتر در آسمان باقی خواهد ماند و روز را طولانی‌تر خواهد کرد. به دلیل اینکه سیاره زمین حول محور خود با درجه ۵/۲۳ در حرکت است طی روزی خاص از سال و با به حداقل رسیدن فاصله منطقه قطبی با خورشید این پدیده که به انقلاب تابستانی نیز شهرت دارد رخ می‌دهد و در برخی از سال‌ها این اتفاق ۳۰ خرداد برابر ۲۰ ژوئن رخ می‌دهد و در برخی سال‌ها ۳۱ خرداد و یا اول تیر ماه اتفاق می‌افتد.
این پدیده برای گذشتگان نیز شناخته شده بوده‌است در ایران #جشن_نیلوفر و یا #چله_تموز با این پدیده ارتباط داشته است و در قدیم با آنکه ابزارهای دقیق سنجش زمان وجود نداشت و تنها از چارتاقی‌ها و خانه فنجان یا ساعت آبی تا حدودی ساعت آفتابی استفاده می‌شد اما با همین ابزارهای ساده، طولانی‌ترین روز سال و کوتاه ترین روز سال را با کمی اختلاف تعیین می‌کردند. چهار سده پیش از زایش مسیح برای این روز تقویمی طراحی کرده بودند که با استفاده از نور خورشید زمان دقیق آن مشخص می‌شد.
چله تموز در خراسان:
خراسان یکی از جاهایی است که جشن چله تموز هنوز در آن کم و بیش وجود دارد. در تقویم محلی بیرجند «چله بزرگ» تابستان از اول تیر ماه آغاز می‌شود و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌یابد و «چله خرد» تابستان از دهم امرداد آغاز و تا سی‌ام این ماه ادامه دارد.
در جنوب خراسان از اول تیر ماه تا دهم مرداد ماه را «چله تموز»، از دهم مرداد ماه تا آخر این ماه را «چله خرد»، از اول دی‌ماه تا دهم بهمن ماه را «چله کلو»، از دهم بهمن ماه تا آخر این ماه را «چله خرد» می‌گویند.
در قدیم روزهای پس از نوروز را به دو چهل تقسیم می‌کردند چل روز اول که چله معتدل است و چل روز بعد که روزهای گرما است بعد از چله دوم چله تموز آغاز می‌شود که داغ‌ترین روزهای سال است.
#جشن_تموز
#جشن_چله_تابستان
#جشن‌های_کهن_ایران‌زمین
#پاينده_باد_ایران‌زمین
@Persianzoroastrians 🔥
#یکم_تیر_ماه که نخستین #روز_تابستان می‌باشد #بلندترین_روز سال است.
#جشن_چله_تموز
«چله‌ی تموز» با جشن آب‌پاشونک در نخستین روز تیر در ایران باستان آغاز می‌شد و در آبان روز از امرداد برابر با دهم امرداد به پایان می‌رسید. چله‌ی تموز پایان‌بخش چندین جشن تابستانه بود که از دید چیستی و درون‌مایه به هم پیوسته بودند. جشن‌هایی در ستایش آب و آفتاب که با افسانه‌هایی برای ایستادگی در برابر خشکی و گرسنگی درآمیخته‌اند. در این افسانه‌ها ایزدان یا فرشتگان «رشن»، «اشتاد» و «زامیاد» با همکاری ایزدبانوی امرداد به نبرد با دیوهای گرسنگی و تشنگی یا «تئیری» و «زئیری» می‌رفتند.
در افسانه‌های ایرانی رشن به مانک درستی و دادگری است و امشاسپند رشن دشمن دزدان و رهزنان است. اشتاد به چم راستی و درستی است. این امشاسپند یا فرشته، راهنمای مینویان و زمینیان است. زامیاد نیز فرشته‌ی زمین است که با کنش نیک شناخته می‌شود.
«تموز» به معنی گرمای فراوان است.
اکنون در نیمروز (جنوب) خراسان با آغاز تابستان، بزرگ‌ترین روز سال را گرامی داشته و به چهل روز نخست تابستان چله‌ی بزرگ می‌گویند. به بیست روز پس از آن نیز چله‌ی کوچک یا چله‌ی خرد گفته می‌شود. همچون چله‌ی بزرگ و کوچک زمستان که زمان سرما در آن دسته‌بندی می‌شد.
گویا در گذشته در پگاه این روز اسپند دود می‌کردند و خاکستر آن را در دالان خانه‌ها می‌ریختند.
درباره‌ی آیین‌های این جشن آگاهی بسیار اندکی به ما رسیده است.
سروده‌ی بومی خراسان برای چله‌ی تموز:👇
نه از شو مو منالم نه که از روز
نه از یلدا گیله درم نه چله تموز
هموقذر فهمیدم دمین ای دنیا
که آسونی د بعد سختی میه هنوز.
@persianzoroastrians 🔥
جشن تابستانی تموز.
دهم امرداد ماه چهلمين روز از فصل تابستان است كه در ايران کهن اين روز را جشن می‌گرفتند و آن را جشن چله تابستان يا چله #تموز می‌ناميدند.
تموز در گاهشمار كهن ايرانی گرمترين ماه سال است.
#چله_بزرگ يكی از جشن‌های ايرانی بوده كه امروزه فراموش شده‌است اما در جنوب خراسان طولانی‌ترين روز سال را هنوز هم گرامی می‌دارند اما نه با آن اهميتی كه برای شب چله زمستان يا يلدا قايل هستند.
چهل يا چله تموز حدودا از اول تير ماه آغاز می‌شده و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌يافته است.
معمولن آغاز اين چهل روز با بلندترين روز سال آغاز می‌شود.
معمولا روزهای اول تیر و یا روز سى‌ويک خرداد طولانی‌ترین روز سال در نیم‌کره شمالی است زیرا در این روز #خورشید نسبت به روزهای گزشته به اندازه بخشی از ثانیه بیشتر در آسمان باقی خواهد ماند.
این پدیده برای گذشتگان نیز شناخته شده بوده‌است در ایران #جشن_نیلوفر و یا چله تموز با این پدیده ارتباط داشته است و در قدیم علیرغم اینکه ابزارهای دقیق سنجش زمان وجود نداشت و تنها از چارتاقی‌ها و خانه فنجان یا ساعت آبی تا حدودی ساعت آفتابی استفاده می‌شد اما با همین ابزارهای ساده طولانی‌ترین روز سال و کوتاه ترین روز سال را با کمی اختلاف تعیین می‌کردند.
در سالنانه محلی بیرجند «چله بزرگ» تابستان از اول تیر ماه آغاز می‌شود و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌یابد و «#چله_خرد» #تابستان از دهم امرداد آعاز و تا سی‌ام این ماه ادامه دارد. از اول دی‌ماه تا دهم بهمن ماه را «#چله_کلو»، از دهم بهمن ماه تا آخر این ماه را «چله خرد»می‌گویند.
در قدیم روزهای پس از نوروز را به دو چهل تقسیم می‌کردند چل روز اول که چله معتدل است و چل روز بعد که روزهای گرما است بعد از چله دوم چله تموز آغاز می‌شود. که داغ‌ترین روزهای سال است.
#جشن_چله_تابستان
#چله_تابستان
#چله_تموز
#جشن‌های_کهن_ایران‌زمین
#پاينده_باد_ايران
✍️دكتر #كورش_سالارى، مدرس تاريخ
@Persianzoroastrians 🔥
#جشن_چله_تموز
«چله‌ی تموز» با جشن آب‌پاشونک در نخستین روز تیر در ایران باستان آغاز می‌شد و در آبان روز از امرداد برابر با دهم امرداد به پایان می‌رسید. چله‌ی تموز پایان‌بخش چندین جشن تابستانه بود که از دید چیستی و درون‌مایه به هم پیوسته بودند. جشن‌هایی در ستایش آب و آفتاب که با افسانه‌هایی برای ایستادگی در برابر خشکی و گرسنگی درآمیخته‌اند. در این افسانه‌ها ایزدان یا فرشتگان «رشن»، «اشتاد» و «زامیاد» با همکاری ایزدبانوی امرداد به نبرد با دیوهای گرسنگی و تشنگی یا «تئیری» و «زئیری» می‌رفتند.
در افسانه‌های ایرانی رشن به مانک درستی و دادگری است و امشاسپند رشن دشمن دزدان و رهزنان است. اشتاد به چم راستی و درستی است. این امشاسپند یا فرشته، راهنمای مینویان و زمینیان است. زامیاد نیز فرشته‌ی زمین است که با کنش نیک شناخته می‌شود.
«تموز» به معنی گرمای فراوان است.
اکنون در نیمروز (جنوب) خراسان با آغاز تابستان، بزرگ‌ترین روز سال را گرامی داشته و به چهل روز نخست تابستان چله‌ی بزرگ می‌گویند. به بیست روز پس از آن نیز چله‌ی کوچک یا چله‌ی خرد گفته می‌شود. همچون چله‌ی بزرگ و کوچک زمستان که زمان سرما در آن دسته‌بندی می‌شد.
گویا در گذشته در پگاه این روز اسپند دود می‌کردند و خاکستر آن را در دالان خانه‌ها می‌ریختند.
درباره‌ی آیین‌های این جشن آگاهی بسیار اندکی به ما رسیده است.
سروده‌ی بومی خراسان برای چله‌ی تموز:👇
نه از شو مو منالم نه که از روز
نه از یلدا گیله درم نه چله تموز
هموقذر فهمیدم دمین ای دنیا
که آسونی د بعد سختی میه هنوز.
@persianzoroastrians 🔥
جشن تابستانی تموز.
دهم امرداد ماه چهلمين روز از فصل تابستان است كه در ايران کهن اين روز را جشن می‌گرفتند و آن را جشن چله تابستان يا چله #تموز می‌ناميدند.
تموز در گاهشمار كهن ايرانی گرمترين ماه سال است.
#چله_بزرگ يكی از جشن‌های ايرانی بوده كه امروزه فراموش شده‌است اما در جنوب خراسان طولانی‌ترين روز سال را هنوز هم گرامی می‌دارند اما نه با آن اهميتی كه برای شب چله زمستان يا يلدا قايل هستند.
چهل يا چله تموز حدودا از اول تير ماه آغاز می‌شده و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌يافته است.
معمولن آغاز اين چهل روز با بلندترين روز سال آغاز می‌شود.
معمولا روزهای اول تیر و یا روز سى‌ويک خرداد طولانی‌ترین روز سال در نیم‌کره شمالی است زیرا در این روز #خورشید نسبت به روزهای گزشته به اندازه بخشی از ثانیه بیشتر در آسمان باقی خواهد ماند.
این پدیده برای گذشتگان نیز شناخته شده بوده‌است در ایران #جشن_نیلوفر و یا چله تموز با این پدیده ارتباط داشته است و در قدیم علیرغم اینکه ابزارهای دقیق سنجش زمان وجود نداشت و تنها از چارتاقی‌ها و خانه فنجان یا ساعت آبی تا حدودی ساعت آفتابی استفاده می‌شد اما با همین ابزارهای ساده طولانی‌ترین روز سال و کوتاه ترین روز سال را با کمی اختلاف تعیین می‌کردند.
در سالنانه محلی بیرجند «چله بزرگ» تابستان از اول تیر ماه آغاز می‌شود و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌یابد و «#چله_خرد» #تابستان از دهم امرداد آعاز و تا سی‌ام این ماه ادامه دارد. از اول دی‌ماه تا دهم بهمن ماه را «#چله_کلو»، از دهم بهمن ماه تا آخر این ماه را «چله خرد»می‌گویند.
در قدیم روزهای پس از نوروز را به دو چهل تقسیم می‌کردند چل روز اول که چله معتدل است و چل روز بعد که روزهای گرما است بعد از چله دوم چله تموز آغاز می‌شود. که داغ‌ترین روزهای سال است.
#جشن_چله_تابستان
#چله_تابستان
#چله_تموز
#جشن‌های_کهن_ایران‌زمین
#پاينده_باد_ايران
✍️دكتر #كورش_سالارى، مدرس تاريخ
@Persianzoroastrians 🔥
#جشن_چله_تموز
«چله‌ی تموز» با جشن آب‌پاشونک در نخستین روز تیر در ایران باستان آغاز می‌شد و در آبان روز از امرداد برابر با دهم امرداد به پایان می‌رسید. چله‌ی تموز پایان‌بخش چندین جشن تابستانه بود که از دید چیستی و درون‌مایه به هم پیوسته بودند. جشن‌هایی در ستایش آب و آفتاب که با افسانه‌هایی برای ایستادگی در برابر خشکی و گرسنگی درآمیخته‌اند. در این افسانه‌ها ایزدان یا فرشتگان «رشن»، «اشتاد» و «زامیاد» با همکاری ایزدبانوی امرداد به نبرد با دیوهای گرسنگی و تشنگی یا «تئیری» و «زئیری» می‌رفتند.
در افسانه‌های ایرانی رشن به مانک درستی و دادگری است و امشاسپند رشن دشمن دزدان و رهزنان است. اشتاد به چم راستی و درستی است. این امشاسپند یا فرشته، راهنمای مینویان و زمینیان است. زامیاد نیز فرشته‌ی زمین است که با کنش نیک شناخته می‌شود.
«تموز» به معنی گرمای فراوان است.
اکنون در نیمروز (جنوب) خراسان با آغاز تابستان، بزرگ‌ترین روز سال را گرامی داشته و به چهل روز نخست تابستان چله‌ی بزرگ می‌گویند. به بیست روز پس از آن نیز چله‌ی کوچک یا چله‌ی خرد گفته می‌شود. همچون چله‌ی بزرگ و کوچک زمستان که زمان سرما در آن دسته‌بندی می‌شد.
گویا در گذشته در پگاه این روز اسپند دود می‌کردند و خاکستر آن را در دالان خانه‌ها می‌ریختند.
درباره‌ی آیین‌های این جشن آگاهی بسیار اندکی به ما رسیده است.
سروده‌ی بومی خراسان برای چله‌ی تموز:👇
نه از شو مو منالم نه که از روز
نه از یلدا گیله درم نه چله تموز
هموقذر فهمیدم دمین ای دنیا
که آسونی د بعد سختی میه هنوز.
@persianzoroastrians 🔥
جشن تابستانی #تموز.
دهم امرداد ماه چهلمين روز از فصل تابستان است كه در ايران کهن اين روز را جشن می‌گرفتند و آن را جشن چله تابستان يا چله #تموز می‌ناميدند.
تموز در گاهشمار كهن ايرانی گرمترين ماه سال است.
#چله_بزرگ يكی از جشن‌های ايرانی بوده كه امروزه فراموش شده‌است اما در جنوب خراسان طولانی‌ترين روز سال را هنوز هم گرامی می‌دارند اما نه با آن اهميتی كه برای شب چله زمستان يا يلدا قايل هستند.
چهل يا چله تموز حدودا از اول تير ماه آغاز می‌شده و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌يافته است.
معمولن آغاز اين چهل روز با بلندترين روز سال آغاز می‌شود.
معمولا روزهای اول تیر و یا روز سى‌ويک خرداد طولانی‌ترین روز سال در نیم‌کره شمالی است زیرا در این روز #خورشید نسبت به روزهای گزشته به اندازه بخشی از ثانیه بیشتر در آسمان باقی خواهد ماند.
این پدیده برای گذشتگان نیز شناخته شده بوده‌است در ایران #جشن_نیلوفر و یا چله تموز با این پدیده ارتباط داشته است و در قدیم علیرغم اینکه ابزارهای دقیق سنجش زمان وجود نداشت و تنها از چارتاقی‌ها و خانه فنجان یا ساعت آبی تا حدودی ساعت آفتابی استفاده می‌شد اما با همین ابزارهای ساده طولانی‌ترین روز سال و کوتاه ترین روز سال را با کمی اختلاف تعیین می‌کردند.
در سالنانه محلی بیرجند «چله بزرگ» تابستان از اول تیر ماه آغاز می‌شود و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌یابد و «#چله_خرد» #تابستان از دهم امرداد آعاز و تا سی‌ام این ماه ادامه دارد. از اول دی‌ماه تا دهم بهمن ماه را «#چله_کلو»، از دهم بهمن ماه تا آخر این ماه را «چله خرد»می‌گویند.
در قدیم روزهای پس از نوروز را به دو چهل تقسیم می‌کردند چل روز اول که چله معتدل است و چل روز بعد که روزهای گرما است بعد از چله دوم چله تموز آغاز می‌شود. که داغ‌ترین روزهای سال است.
#جشن_چله_تابستان
#چله_تابستان
#چله_تموز
#جشن‌های_کهن_ایران‌زمین
#پاينده_باد_ايران
✍️دكتر #كورش_سالارى، مدرس تاريخ
و اینکه #یکم_تیر_ماه که نخستین #روز_تابستان می‌باشد #بلندترین_روز سال است.
@Persianzoroastrians 🔥
«چله‌ی تموز» با جشن آب‌پاشونک در نخستین روز تیر در ایران باستان آغاز می‌شد و در آبان روز از امرداد برابر با دهم امرداد به پایان می‌رسید. چله‌ی تموز پایان‌بخش چندین جشن تابستانه بود که از دید چیستی و درون‌مایه به هم پیوسته بودند. جشن‌هایی در ستایش آب و آفتاب که با افسانه‌هایی برای ایستادگی در برابر خشکی و گرسنگی درآمیخته‌اند. در این افسانه‌ها ایزدان یا فرشتگان «رشن»، «اشتاد» و «زامیاد» با همکاری ایزدبانوی امرداد به نبرد با دیوهای گرسنگی و تشنگی یا «تئیری» و «زئیری» می‌رفتند.
در افسانه‌های ایرانی رشن به مانک درستی و دادگری است و امشاسپند رشن دشمن دزدان و رهزنان است. اشتاد به چم راستی و درستی است. این امشاسپند یا فرشته، راهنمای مینویان و زمینیان است. زامیاد نیز فرشته‌ی زمین است که با کنش نیک شناخته می‌شود.
«تموز» به معنی گرمای فراوان است.
اکنون در نیمروز (جنوب) خراسان با آغاز تابستان، بزرگ‌ترین روز سال را گرامی داشته و به چهل روز نخست تابستان چله‌ی بزرگ می‌گویند. به بیست روز پس از آن نیز چله‌ی کوچک یا چله‌ی خرد گفته می‌شود. همچون چله‌ی بزرگ و کوچک زمستان که زمان سرما در آن دسته‌بندی می‌شد.
گویا در گذشته در پگاه این روز اسپند دود می‌کردند و خاکستر آن را در دالان خانه‌ها می‌ریختند.
درباره‌ی آیین‌های این جشن آگاهی بسیار اندکی به ما رسیده است.
سروده‌ی بومی خراسان برای چله‌ی تموز:👇
نه از شو مو منالم نه که از روز
نه از یلدا گیله درم نه چله تموز
هموقذر فهمیدم دمین ای دنیا
که آسونی د بعد سختی میه هنوز.
@persianzoroastrians 🔥
جشن تابستانی #تموز.
دهم امرداد ماه چهلمين روز از فصل تابستان است كه در ايران کهن اين روز را جشن می‌گرفتند و آن را جشن چله تابستان يا چله #تموز می‌ناميدند.
تموز در گاهشمار كهن ايرانی گرمترين ماه سال است.
#چله_بزرگ يكی از جشن‌های ايرانی بوده كه امروزه فراموش شده‌است اما در جنوب خراسان طولانی‌ترين روز سال را هنوز هم گرامی می‌دارند اما نه با آن اهميتی كه برای شب چله زمستان يا يلدا قايل هستند.
چهل يا چله تموز حدودا از اول تير ماه آغاز می‌شده و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌يافته است.
معمولن آغاز اين چهل روز با بلندترين روز سال آغاز می‌شود.
معمولا روزهای اول تیر و یا روز سى‌ويک خرداد طولانی‌ترین روز سال در نیم‌کره شمالی است زیرا در این روز #خورشید نسبت به روزهای گزشته به اندازه بخشی از ثانیه بیشتر در آسمان باقی خواهد ماند.
این پدیده برای گذشتگان نیز شناخته شده بوده‌است در ایران #جشن_نیلوفر و یا چله تموز با این پدیده ارتباط داشته است و در قدیم علیرغم اینکه ابزارهای دقیق سنجش زمان وجود نداشت و تنها از چارتاقی‌ها و خانه فنجان یا ساعت آبی تا حدودی ساعت آفتابی استفاده می‌شد اما با همین ابزارهای ساده طولانی‌ترین روز سال و کوتاه ترین روز سال را با کمی اختلاف تعیین می‌کردند.
در سالنانه محلی بیرجند «چله بزرگ» تابستان از اول تیر ماه آغاز می‌شود و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌یابد و «#چله_خرد» #تابستان از دهم امرداد آعاز و تا سی‌ام این ماه ادامه دارد. از اول دی‌ماه تا دهم بهمن ماه را «#چله_کلو»، از دهم بهمن ماه تا آخر این ماه را «چله خرد»می‌گویند.
در قدیم روزهای پس از نوروز را به دو چهل تقسیم می‌کردند چل روز اول که چله معتدل است و چل روز بعد که روزهای گرما است بعد از چله دوم چله تموز آغاز می‌شود. که داغ‌ترین روزهای سال است.
#جشن_چله_تابستان
#چله_تابستان
#چله_تموز
#جشن‌های_کهن_ایران‌زمین
#پاينده_باد_ايران
✍️دكتر #كورش_سالارى، مدرس تاريخ
و اینکه #یکم_تیر_ماه که نخستین #روز_تابستان می‌باشد #بلندترین_روز سال است.
@Persianzoroastrians 🔥
✅ جشن #چله_تموز
«چله‌ی تموز» با جشن آب‌پاشونک در نخستین روز تیر در ایران باستان آغاز می‌شد و در آبان روز از امرداد برابر با دهم امرداد به پایان می‌رسید. چله‌ی تموز پایان‌بخش چندین جشن تابستانه بود که از دید چیستی و درون‌مایه به هم پیوسته بودند. جشن‌هایی در ستایش آب و آفتاب که با افسانه‌هایی برای ایستادگی در برابر خشکی و گرسنگی درآمیخته‌اند. در این افسانه‌ها ایزدان یا فرشتگان «رشن»، «اشتاد» و «زامیاد» با همکاری ایزدبانوی امرداد به نبرد با دیوهای گرسنگی و تشنگی یا «تئیری» و «زئیری» می‌رفتند.
در افسانه‌های ایرانی رشن به مانک درستی و دادگری است و امشاسپند رشن دشمن دزدان و رهزنان است. اشتاد به چم راستی و درستی است. این امشاسپند یا فرشته، راهنمای مینویان و زمینیان است. زامیاد نیز فرشته‌ی زمین است که با کنش نیک شناخته می‌شود.
«تموز» به معنی گرمای فراوان است.
اکنون در نیمروز (جنوب) خراسان با آغاز تابستان، بزرگ‌ترین روز سال را گرامی داشته و به چهل روز نخست تابستان چله‌ی بزرگ می‌گویند. به بیست روز پس از آن نیز چله‌ی کوچک یا چله‌ی خرد گفته می‌شود. همچون چله‌ی بزرگ و کوچک زمستان که زمان سرما در آن دسته‌بندی می‌شد.
گویا در گذشته در پگاه این روز اسپند دود می‌کردند و خاکستر آن را در دالان خانه‌ها می‌ریختند.
درباره‌ی آیین‌های این جشن آگاهی بسیار اندکی به ما رسیده است.
سروده‌ی بومی خراسان برای چله‌ی تموز:👇
نه از شو مو منالم نه که از روز
نه از یلدا گیله درم نه چله تموز
هموقذر فهمیدم دمین ای دنیا
که آسونی د بعد سختی میه هنوز.
@persianzoroastrians 🔥
✅جشن تابستانی #تموز.
دهم امرداد ماه چهلمين روز از فصل تابستان است كه در ايران کهن اين روز را جشن می‌گرفتند و آن را جشن چله تابستان يا چله #تموز می‌ناميدند.
تموز در گاهشمار كهن ايرانی گرمترين ماه سال است.
#چله_بزرگ يكی از جشن‌های ايرانی بوده كه امروزه فراموش شده‌است اما در جنوب خراسان طولانی‌ترين روز سال را هنوز هم گرامی می‌دارند اما نه با آن اهميتی كه برای شب چله زمستان يا يلدا قايل هستند.
چهل يا چله تموز حدودا از اول تير ماه آغاز می‌شده و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌يافته است.
معمولن آغاز اين چهل روز با بلندترين روز سال آغاز می‌شود.
معمولن روزهای اول تیر و یا روز سى‌ويک خرداد طولانی‌ترین روز سال در نیم‌کره شمالی است زیرا در این روز #خورشید نسبت به روزهای گزشته به اندازه بخشی از ثانیه بیشتر در آسمان باقی خواهد ماند.
این پدیده برای گذشتگان نیز شناخته شده بوده‌است در ایران #جشن_نیلوفر و یا چله تموز با این پدیده ارتباط داشته است و در قدیم علیرغم اینکه ابزارهای دقیق سنجش زمان وجود نداشت و تنها از چارتاقی‌ها و خانه فنجان یا ساعت آبی تا حدودی ساعت آفتابی استفاده می‌شد اما با همین ابزارهای ساده طولانی‌ترین روز سال و کوتاه ترین روز سال را با کمی اختلاف تعیین می‌کردند.
در سالنانه محلی بیرجند «چله بزرگ» تابستان از اول تیر ماه آغاز می‌شود و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌یابد و «#چله_خرد» #تابستان از دهم امرداد آعاز و تا سی‌ام این ماه ادامه دارد. از اول دی‌ماه تا دهم بهمن ماه را «#چله_کلو»، از دهم بهمن ماه تا آخر این ماه را «چله خرد»می‌گویند.
در قدیم روزهای پس از نوروز را به دو چهل تقسیم می‌کردند چل روز اول که چله معتدل است و چل روز بعد که روزهای گرما است بعد از چله دوم چله تموز آغاز می‌شود. که داغ‌ترین روزهای سال است.
#جشن_چله_تابستان
#چله_تابستان
#چله_تموز
#جشن‌های_کهن_ایران‌زمین
#پاينده_باد_ايران
✍️دكتر #كورش_سالارى، مدرس تاريخ
و اینکه #یکم_تیر_ماه که نخستین #روز_تابستان می‌باشد #بلندترین_روز سال است.
@Persianzoroastrians 🔥
«چله‌ی تموز» با جشن آب‌پاشونک در نخستین روز تیر در ایران باستان آغاز می‌شد و در آبان روز از امرداد برابر با دهم امرداد به پایان می‌رسید. چله‌ی تموز پایان‌بخش چندین جشن تابستانه بود که از دید چیستی و درون‌مایه به هم پیوسته بودند. جشن‌هایی در ستایش آب و آفتاب که با افسانه‌هایی برای ایستادگی در برابر خشکی و گرسنگی درآمیخته‌اند. در این افسانه‌ها ایزدان یا فرشتگان «رشن»، «اشتاد» و «زامیاد» با همکاری ایزدبانوی امرداد به نبرد با دیوهای گرسنگی و تشنگی یا «تئیری» و «زئیری» می‌رفتند.
در افسانه‌های ایرانی رشن به مانک درستی و دادگری است و امشاسپند رشن دشمن دزدان و رهزنان است. اشتاد به چم راستی و درستی است. این امشاسپند یا فرشته، راهنمای مینویان و زمینیان است. زامیاد نیز فرشته‌ی زمین است که با کنش نیک شناخته می‌شود.
«تموز» به معنی گرمای فراوان است.
اکنون در نیمروز (جنوب) خراسان با آغاز تابستان، بزرگ‌ترین روز سال را گرامی داشته و به چهل روز نخست تابستان چله‌ی بزرگ می‌گویند. به بیست روز پس از آن نیز چله‌ی کوچک یا چله‌ی خرد گفته می‌شود. همچون چله‌ی بزرگ و کوچک زمستان که زمان سرما در آن دسته‌بندی می‌شد.
گویا در گذشته در پگاه این روز اسپند دود می‌کردند و خاکستر آن را در دالان خانه‌ها می‌ریختند.
درباره‌ی آیین‌های این جشن آگاهی بسیار اندکی به ما رسیده است.
سروده‌ی بومی خراسان برای چله‌ی تموز:👇
نه از شو مو منالم نه که از روز
نه از یلدا گیله درم نه چله تموز
هموقذر فهمیدم دمین ای دنیا
که آسونی د بعد سختی میه هنوز.
@persianzoroastrians 🔥
✅جشن تابستانی #تموز.
دهم امرداد ماه چهلمين روز از فصل تابستان است كه در ايران کهن اين روز را جشن می‌گرفتند و آن را جشن چله تابستان يا چله #تموز می‌ناميدند.
تموز در گاهشمار كهن ايرانی گرمترين ماه سال است.
#چله_بزرگ يكی از جشن‌های ايرانی بوده كه امروزه فراموش شده‌است اما در جنوب خراسان طولانی‌ترين روز سال را هنوز هم گرامی می‌دارند اما نه با آن اهميتی كه برای شب چله زمستان يا يلدا قايل هستند.
چهل يا چله تموز حدودا از اول تير ماه آغاز می‌شده و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌يافته است.
معمولن آغاز اين چهل روز با بلندترين روز سال آغاز می‌شود.
معمولن روزهای اول تیر و یا روز سى‌ويک خرداد طولانی‌ترین روز سال در نیم‌کره شمالی است زیرا در این روز #خورشید نسبت به روزهای گزشته به اندازه بخشی از ثانیه بیشتر در آسمان باقی خواهد ماند.
این پدیده برای گذشتگان نیز شناخته شده بوده‌است در ایران #جشن_نیلوفر و یا چله تموز با این پدیده ارتباط داشته است و در قدیم علیرغم اینکه ابزارهای دقیق سنجش زمان وجود نداشت و تنها از چارتاقی‌ها و خانه فنجان یا ساعت آبی تا حدودی ساعت آفتابی استفاده می‌شد اما با همین ابزارهای ساده طولانی‌ترین روز سال و کوتاه ترین روز سال را با کمی اختلاف تعیین می‌کردند.
در سالنانه محلی بیرجند «چله بزرگ» تابستان از اول تیر ماه آغاز می‌شود و تا دهم امرداد ماه ادامه می‌یابد و «#چله_خرد» #تابستان از دهم امرداد آعاز و تا سی‌ام این ماه ادامه دارد. از اول دی‌ماه تا دهم بهمن ماه را «#چله_کلو»، از دهم بهمن ماه تا آخر این ماه را «چله خرد»می‌گویند.
در قدیم روزهای پس از نوروز را به دو چهل تقسیم می‌کردند چل روز اول که چله معتدل است و چل روز بعد که روزهای گرما است بعد از چله دوم چله تموز آغاز می‌شود. که داغ‌ترین روزهای سال است.
#جشن_چله_تابستان
#چله_تابستان
#چله_تموز
#جشن‌های_کهن_ایران‌زمین
#پاينده_باد_ايران
✍️دكتر #كورش_سالارى، مدرس تاريخ
و اینکه #یکم_تیر_ماه که نخستین #روز_تابستان می‌باشد #بلندترین_روز سال است.
@Persianzoroastrians 🔥