👈 دوازده قانونِ کارِ ما عبارتند از👇👇
1- قانون #عظیم : محصول زندگیت نتیجۀ همان چیزی است که #میکاری که به قانون ((علت و معلول)) معروف است.
(جز از کِشته نَدِرَوی!) هر آن چیزیکه توسط هستی به #ما برمیگردد ، همان (پندار، گفتار، کردار و احساس) ماست که در #کیهان منتشر میکنیم.
چنانچه #خواهان ((شادی ، صلح ، عشق و دوستی)) هستیم ، در نتیجه بایستی شاد ، صلح طلب ، محبوب و یک #دوست باشیم.
2- قانون #آفرینش : زندگی فقط یک اتفاق گذرا نیست، بلکه #مشارکت ما را در همه مراحل و جوانب آن میطلبد .
ما بصورت درونی و از طریق #محیط بیرونی با هستی ، در وحدتی کامل قرار گرفته ایم.
(ما جزئی هستیم از کل هستی!) هر آنچه که در محیط بیرون ، ما را #احاطه کرده است ، #کلیدی است برای شناخت درون خود.
خودت باش و آنچه را که #شایسته زندگی خود میدانی، #انجام بده.
3- قانون #فروتنی : آنچه را که با فروتنی نمیپذیری ، از هستی به تو باز خواهد گشت.
چنانچه هرکسی را که میبینیم، دشمن یا دارای خصیصه ای #منفی تلقی کنیم ، در سطح آگاهی بالایی در هستی #قرار نگرفته ایم.
4- قانون #رشد : در هر مسیری که در زندگی #حرکت کنی ، در همان مسیر #رشد خواهی کرد .
این ما هستیم که در مسیر رشد روحی باید #تغییر کنیم ، نه دیگران ؛
تنها چیزی که در زندگی به ما #تعلق دارد ، همان وجود #خودمان است و تنها عامل برای کنترل خویشتن .
هنگامیکه با احساسی قلبی از #درونمان تغییر میکنیم ، زندگیمان نیز تغییر پیدا خواهد کرد.
5- قانون #مسئولیت : هنگامیکه به #اشتباهی پی میبریم ، بدانیم که آن اشتباه از درون خود ما #سرچشمه گرفته است.
ما #بازتابی از آن چیزهایی هستیم که ما را احاطه کرده اند و هر آنچه که ما را احاطه کرده است، بازتاب دهنده ماست.
ما باید #مسئولیت هر آنچه را که در زندگیمان وجود دارد را #بر_عهده بگیریم.
6- قانون #پیوستگی : حتی اگر انجام کاری به نظرمان #بیهوده بیاید ، انجام آن تأثیر خود را در #کیهان بجا خواهد گذاشت
زیرا #پیوستگی بین تمامی اجزاء هستی وجود دارد. برداشتن هرگام، هادی و راهنمای ما بسوی برداشتن گام #بعدی است و این عمل همیشه ادامه خواهد داشت.
انجام هر کاری با برداشتن گام اول آن #شروع میشود
گام ((ابتدایی و انتهایی)) هر کاری اهمیتی #مشابه دارند ، هر دوی آنها برای به انجام رساندن کار مورد نیازند.
گذشته ، حال و آینده اجزایی جدایی ناپذیر در #کیهانند.
7- قانون #تمرکز : شما نمیتوانید در یک زمان روی #دو_موضوع تمرکز کنید. هنگامیکه بر روی ارزشهای #معنوی تمرکز میکنید ، اندیشیدن به #خشم و #طمع (تمایلات نفسانی) غیر ممکن میشود.
8- قانون #بخشش : اگر شما به حقایقی در زندگیتان #باور دارید ، موقعیتهایی برایتان پیش خواهند آمد که آنها را به #اثبات برسانید.
پیش آمدن چنان موقعیتهایی در زندگی ، #زمان_عمل به باورهایمان است (دو صد گفته، چو نیم کردار نیست).
9- قانون بودن در #اینجا و #درحال : نگاه دائمی به گذشته برای آنچه که اتفاق افتاده است ، ما را از بودن در اینجا و درحال #دور میکند (فرزند زمان خویشتن باش)
تکیه بر #افکار_قدیمی، الگوهای قدیمی رفتاری، رویاهای قدیمی و غیره ما را از داشتن افکار و الگوهای نو #محروم میکنند.
10- قانون #تغییر : تا زمانیکه نیاز به تغییر مسیر (راه نا صواب یا نادرست ) حرکت را در زندگی بیاموزیم، #تاریخ بارها برایمان تکرار خواهد شد.
11- قانون #شکیبایی و #پاداش : تمام پاداشهای هستی ، محصول تلاش در زندگیند.
پاداشهای ارزشمند و #ماندگار، نیازمند تلاشی صبورانه و مداوم هسندند. (بدون شکیبایی، شناخت خدا میسر نمیشود). نشاط حقیقی آن زمانی حاصل میشود که آنچه را که قرار است انجام دهیم و انتظار دریافت پاداش زودهنگام برای آن نداشته باشیم.
12- قانون #اهمیت و #الهام ۵: همان میزانی بدست می آوری که برایش زحمت میکشی (نابرده رنج، گنج میسر نمی شود). ارزش هر چیزی بستگی مستقیم به میزان انرژی و #خواستی دارد که صرف رسیدن به آن میشود (تداوم خواستن، #توانستن است ).
#دکترعلی_مکرمی💉💊
1- قانون #عظیم : محصول زندگیت نتیجۀ همان چیزی است که #میکاری که به قانون ((علت و معلول)) معروف است.
(جز از کِشته نَدِرَوی!) هر آن چیزیکه توسط هستی به #ما برمیگردد ، همان (پندار، گفتار، کردار و احساس) ماست که در #کیهان منتشر میکنیم.
چنانچه #خواهان ((شادی ، صلح ، عشق و دوستی)) هستیم ، در نتیجه بایستی شاد ، صلح طلب ، محبوب و یک #دوست باشیم.
2- قانون #آفرینش : زندگی فقط یک اتفاق گذرا نیست، بلکه #مشارکت ما را در همه مراحل و جوانب آن میطلبد .
ما بصورت درونی و از طریق #محیط بیرونی با هستی ، در وحدتی کامل قرار گرفته ایم.
(ما جزئی هستیم از کل هستی!) هر آنچه که در محیط بیرون ، ما را #احاطه کرده است ، #کلیدی است برای شناخت درون خود.
خودت باش و آنچه را که #شایسته زندگی خود میدانی، #انجام بده.
3- قانون #فروتنی : آنچه را که با فروتنی نمیپذیری ، از هستی به تو باز خواهد گشت.
چنانچه هرکسی را که میبینیم، دشمن یا دارای خصیصه ای #منفی تلقی کنیم ، در سطح آگاهی بالایی در هستی #قرار نگرفته ایم.
4- قانون #رشد : در هر مسیری که در زندگی #حرکت کنی ، در همان مسیر #رشد خواهی کرد .
این ما هستیم که در مسیر رشد روحی باید #تغییر کنیم ، نه دیگران ؛
تنها چیزی که در زندگی به ما #تعلق دارد ، همان وجود #خودمان است و تنها عامل برای کنترل خویشتن .
هنگامیکه با احساسی قلبی از #درونمان تغییر میکنیم ، زندگیمان نیز تغییر پیدا خواهد کرد.
5- قانون #مسئولیت : هنگامیکه به #اشتباهی پی میبریم ، بدانیم که آن اشتباه از درون خود ما #سرچشمه گرفته است.
ما #بازتابی از آن چیزهایی هستیم که ما را احاطه کرده اند و هر آنچه که ما را احاطه کرده است، بازتاب دهنده ماست.
ما باید #مسئولیت هر آنچه را که در زندگیمان وجود دارد را #بر_عهده بگیریم.
6- قانون #پیوستگی : حتی اگر انجام کاری به نظرمان #بیهوده بیاید ، انجام آن تأثیر خود را در #کیهان بجا خواهد گذاشت
زیرا #پیوستگی بین تمامی اجزاء هستی وجود دارد. برداشتن هرگام، هادی و راهنمای ما بسوی برداشتن گام #بعدی است و این عمل همیشه ادامه خواهد داشت.
انجام هر کاری با برداشتن گام اول آن #شروع میشود
گام ((ابتدایی و انتهایی)) هر کاری اهمیتی #مشابه دارند ، هر دوی آنها برای به انجام رساندن کار مورد نیازند.
گذشته ، حال و آینده اجزایی جدایی ناپذیر در #کیهانند.
7- قانون #تمرکز : شما نمیتوانید در یک زمان روی #دو_موضوع تمرکز کنید. هنگامیکه بر روی ارزشهای #معنوی تمرکز میکنید ، اندیشیدن به #خشم و #طمع (تمایلات نفسانی) غیر ممکن میشود.
8- قانون #بخشش : اگر شما به حقایقی در زندگیتان #باور دارید ، موقعیتهایی برایتان پیش خواهند آمد که آنها را به #اثبات برسانید.
پیش آمدن چنان موقعیتهایی در زندگی ، #زمان_عمل به باورهایمان است (دو صد گفته، چو نیم کردار نیست).
9- قانون بودن در #اینجا و #درحال : نگاه دائمی به گذشته برای آنچه که اتفاق افتاده است ، ما را از بودن در اینجا و درحال #دور میکند (فرزند زمان خویشتن باش)
تکیه بر #افکار_قدیمی، الگوهای قدیمی رفتاری، رویاهای قدیمی و غیره ما را از داشتن افکار و الگوهای نو #محروم میکنند.
10- قانون #تغییر : تا زمانیکه نیاز به تغییر مسیر (راه نا صواب یا نادرست ) حرکت را در زندگی بیاموزیم، #تاریخ بارها برایمان تکرار خواهد شد.
11- قانون #شکیبایی و #پاداش : تمام پاداشهای هستی ، محصول تلاش در زندگیند.
پاداشهای ارزشمند و #ماندگار، نیازمند تلاشی صبورانه و مداوم هسندند. (بدون شکیبایی، شناخت خدا میسر نمیشود). نشاط حقیقی آن زمانی حاصل میشود که آنچه را که قرار است انجام دهیم و انتظار دریافت پاداش زودهنگام برای آن نداشته باشیم.
12- قانون #اهمیت و #الهام ۵: همان میزانی بدست می آوری که برایش زحمت میکشی (نابرده رنج، گنج میسر نمی شود). ارزش هر چیزی بستگی مستقیم به میزان انرژی و #خواستی دارد که صرف رسیدن به آن میشود (تداوم خواستن، #توانستن است ).
#دکترعلی_مکرمی💉💊
✔️تفاهم اقتصادی با کشور خارجی بیش از امضا به چه چیزهای نیاز دارد؟
✍🏻سهند ایرانمهر
برنامه همکاری‌های جامع (۲۵ساله) #ایران و #چین از دغدغه های امروز افکار عمومی است که بازتاب آن در فضای مجازی نیز مشهود است. حق مطلب این است که جزییات دقیقی از این برنامه همکاری وجود ندارد و عمده ادعاها در مورد مزایا یا معایب این برنامه همکاری به جای ارجاع به سند و منبعی متقن تابعی از رویه های قبلی دولت چین یا نحوه عمل دستگاه های حاکمیتی در ایران است. در جو نارضایتی از مدیریت اقتصادی و سیاسی کشور نیز اصولا هر نگاه بدبینانه ای به این دست اقدامات، با اقبال و اعتماد بیشتر مخاطبان روبرو می شود. بنابراین سخن گفتن با اطمینان و یقینی از خود این برنامه همکاری چه به شکل سلبی و چه ایجابی چندان منطقی نیست بالاخص اینکه آنچنان که از ظواهر امور پیداست این برنامه بیشتر یک "نقشه راه" است که برای تبدیل به قرارداد الزام آور برای طرفین نیازمند به طی مراحل قانونی در دو کشور و نه صرف امضای دو وزیرخارجه است. با این نگاه نمی‌توان این برنامه همکاری را فارغ از معادلات و مانورهای رقابتی خصمانه میان ایران و چین از یک سو و آمریکا از سویی دیگر دانست. با این حال چند نکته دراین باره حایز اهمیت است:
🔸اول: بازتاب و واکنش افکارعمومی به این دست اقدامات نشان میدهد که برای اداره کشور، همراه داشتن مردم و کسب اعتماد آنان ، متغیر بسیار مهمی است. این متغیر وقتی مثبت خواهد بود که تصمیم گیران یک کشور در رفتارهای خود این احساس را ایجاد کرده باشند که در پی خیر جمعی و منافع ملی هستند. اگر واکنش منفی است یعنی این امر در رفتارهای گذشته، محقق نشده است و اگر تصور شود که متغیر اعتماد مردم، مساله ای فرعی است، اشتباهی فاحش در نگرش مدیریتی کشور روی داده است. نگاهی به برنامه های توسعه ای قبل از انقلاب نشان میدهد که بسیاری از آن برنامه‌ها به دلیل نادیده گرفتن متغیر اقناع عمومی به شکست انجامیدند یا در نیمه راه متوقف شدند. اولین نشانه توجه به این امر نیز لزوم شفافیت و ضرورت مشارکت مردم است. شفافیت یعنی انکه مردم از طریق نمایندگانشان نظارت دقیقی بر اجزا داشته باشند . حال اگر این نمایندگان تجلی واقعی همه نگاه ها و دیدگاه ها یا دست کم اکثریت نباشند، حتی به صرف نظارت آنان هم این امر محقق نمی شود و سعه صدر و اعتقاد واقعی به نظر مردم در چنین بزنگاه هایی پاداش خود را به مدیریت کشور می دهد. اینجاست که وقتی از #دموکراسی و امکان انتخاباتی آزاد صحبت میکنیم، به دنبال بازی با کلمات نیستیم زیرا همه این موارد ضروری برای تمشیت مشروع امور، چونان زنجیره ای به هم پیوسته عمل میکنند و در ساختاری به واقع مردم سالار اثر بخشی مثبت خود را نشان میدهند و در ساختاری گریزان از مشارکت نیز فقدان و عدم همراهی خود را به رخ میکشند. وقتی هم که از #مشارکت مردم صحبت میکنیم، یعنی اینکه انها نه فقط آزادانه در فرایندی سیاسی انتخاب و مشارکت کنند بلکه بدین معناست که امکان فعالیت اقتصادی آنان در بستر قوانینی مدرن و متناسب با فعالیت بخش خصوصی هم فراهم باشد. بنابراین اگر بخش واقعا خصوصی نه #خصولتی منتفع از رانت ، اجازه ورود به این فرایندها را داشته باشد هم جنبه نظارتی و هم جنبه مشارکتی ماجرا فراهم شده است.
🔸دوم: حساسیت مردم به چنین توافق هایی، امری مثبت است و نشان میدهد آنها علیرغم فشارها و مشکلاتی که قاعدتا انسان را از توجه به مسایلی کلان و ملی منحرف میکند، همچنان با دقت به چنین مسایلی توجه دارند و اتفاقا وقتی موانع بسیاری در مسیر تاثیر آنان بر سرنوشت شان بوجود می آید این یگانه روزنه امید به حفظ و صیانت از منافع ملی است.
🔸سوم: در نظر داشته باشیم که هر توافق خارجی انگاه ثمربخش خواهد بود که اولا برنامه بلند مدت و مشخص و متناسب با امکانات- و نه برنامه های ابن الوقت و موسمی – برای اداره کشور وجود داشته باشد و روح توسعه در منظومه فکری مدیریت کشور حلول کرده باشد. نمی‌توان توسعه و ملزومات و زیرساختارهای آن را نپذیرفت و برای شفافیت، تعامل با جهان و تنش زدایی" اما و اگر" تعیین کرد و کشور را در شرایط اضطرار و نابرابر قرار داد وهمه چیز را به "برهه حساس" احاله داد و انگاه در چنین شرایطی از برنامه یا توسعه یا سخن گفت.همچنانکه نمی توان از مردم خوشبینی از تفاهمنامه ای را انتظار داشت که رسانه ملی همزمان طرف امضاکننده ایرانی آن را در سریال های مثل #گاندو ، متهم به همداستانی با بیگانه می کند!
🔸سخن آخر اینکه اشکالی ندارد از چشم اندازی توسعه ای و اقتصادی صحبت کرد اما به عمل دراوردن یا اجرایی کردن آن نیازمند تجدید نظر اساسی در روش های ناکارآمد و التزام به بدیهی ترین تعریف از #توسعه به معنای تغییراصولی در برداشت ها و عملی کردن برداشت های جدید و متنساب با روح زمانه و متناسب با امکانات است.
✍🏻سهند ایرانمهر
برنامه همکاری‌های جامع (۲۵ساله) #ایران و #چین از دغدغه های امروز افکار عمومی است که بازتاب آن در فضای مجازی نیز مشهود است. حق مطلب این است که جزییات دقیقی از این برنامه همکاری وجود ندارد و عمده ادعاها در مورد مزایا یا معایب این برنامه همکاری به جای ارجاع به سند و منبعی متقن تابعی از رویه های قبلی دولت چین یا نحوه عمل دستگاه های حاکمیتی در ایران است. در جو نارضایتی از مدیریت اقتصادی و سیاسی کشور نیز اصولا هر نگاه بدبینانه ای به این دست اقدامات، با اقبال و اعتماد بیشتر مخاطبان روبرو می شود. بنابراین سخن گفتن با اطمینان و یقینی از خود این برنامه همکاری چه به شکل سلبی و چه ایجابی چندان منطقی نیست بالاخص اینکه آنچنان که از ظواهر امور پیداست این برنامه بیشتر یک "نقشه راه" است که برای تبدیل به قرارداد الزام آور برای طرفین نیازمند به طی مراحل قانونی در دو کشور و نه صرف امضای دو وزیرخارجه است. با این نگاه نمی‌توان این برنامه همکاری را فارغ از معادلات و مانورهای رقابتی خصمانه میان ایران و چین از یک سو و آمریکا از سویی دیگر دانست. با این حال چند نکته دراین باره حایز اهمیت است:
🔸اول: بازتاب و واکنش افکارعمومی به این دست اقدامات نشان میدهد که برای اداره کشور، همراه داشتن مردم و کسب اعتماد آنان ، متغیر بسیار مهمی است. این متغیر وقتی مثبت خواهد بود که تصمیم گیران یک کشور در رفتارهای خود این احساس را ایجاد کرده باشند که در پی خیر جمعی و منافع ملی هستند. اگر واکنش منفی است یعنی این امر در رفتارهای گذشته، محقق نشده است و اگر تصور شود که متغیر اعتماد مردم، مساله ای فرعی است، اشتباهی فاحش در نگرش مدیریتی کشور روی داده است. نگاهی به برنامه های توسعه ای قبل از انقلاب نشان میدهد که بسیاری از آن برنامه‌ها به دلیل نادیده گرفتن متغیر اقناع عمومی به شکست انجامیدند یا در نیمه راه متوقف شدند. اولین نشانه توجه به این امر نیز لزوم شفافیت و ضرورت مشارکت مردم است. شفافیت یعنی انکه مردم از طریق نمایندگانشان نظارت دقیقی بر اجزا داشته باشند . حال اگر این نمایندگان تجلی واقعی همه نگاه ها و دیدگاه ها یا دست کم اکثریت نباشند، حتی به صرف نظارت آنان هم این امر محقق نمی شود و سعه صدر و اعتقاد واقعی به نظر مردم در چنین بزنگاه هایی پاداش خود را به مدیریت کشور می دهد. اینجاست که وقتی از #دموکراسی و امکان انتخاباتی آزاد صحبت میکنیم، به دنبال بازی با کلمات نیستیم زیرا همه این موارد ضروری برای تمشیت مشروع امور، چونان زنجیره ای به هم پیوسته عمل میکنند و در ساختاری به واقع مردم سالار اثر بخشی مثبت خود را نشان میدهند و در ساختاری گریزان از مشارکت نیز فقدان و عدم همراهی خود را به رخ میکشند. وقتی هم که از #مشارکت مردم صحبت میکنیم، یعنی اینکه انها نه فقط آزادانه در فرایندی سیاسی انتخاب و مشارکت کنند بلکه بدین معناست که امکان فعالیت اقتصادی آنان در بستر قوانینی مدرن و متناسب با فعالیت بخش خصوصی هم فراهم باشد. بنابراین اگر بخش واقعا خصوصی نه #خصولتی منتفع از رانت ، اجازه ورود به این فرایندها را داشته باشد هم جنبه نظارتی و هم جنبه مشارکتی ماجرا فراهم شده است.
🔸دوم: حساسیت مردم به چنین توافق هایی، امری مثبت است و نشان میدهد آنها علیرغم فشارها و مشکلاتی که قاعدتا انسان را از توجه به مسایلی کلان و ملی منحرف میکند، همچنان با دقت به چنین مسایلی توجه دارند و اتفاقا وقتی موانع بسیاری در مسیر تاثیر آنان بر سرنوشت شان بوجود می آید این یگانه روزنه امید به حفظ و صیانت از منافع ملی است.
🔸سوم: در نظر داشته باشیم که هر توافق خارجی انگاه ثمربخش خواهد بود که اولا برنامه بلند مدت و مشخص و متناسب با امکانات- و نه برنامه های ابن الوقت و موسمی – برای اداره کشور وجود داشته باشد و روح توسعه در منظومه فکری مدیریت کشور حلول کرده باشد. نمی‌توان توسعه و ملزومات و زیرساختارهای آن را نپذیرفت و برای شفافیت، تعامل با جهان و تنش زدایی" اما و اگر" تعیین کرد و کشور را در شرایط اضطرار و نابرابر قرار داد وهمه چیز را به "برهه حساس" احاله داد و انگاه در چنین شرایطی از برنامه یا توسعه یا سخن گفت.همچنانکه نمی توان از مردم خوشبینی از تفاهمنامه ای را انتظار داشت که رسانه ملی همزمان طرف امضاکننده ایرانی آن را در سریال های مثل #گاندو ، متهم به همداستانی با بیگانه می کند!
🔸سخن آخر اینکه اشکالی ندارد از چشم اندازی توسعه ای و اقتصادی صحبت کرد اما به عمل دراوردن یا اجرایی کردن آن نیازمند تجدید نظر اساسی در روش های ناکارآمد و التزام به بدیهی ترین تعریف از #توسعه به معنای تغییراصولی در برداشت ها و عملی کردن برداشت های جدید و متنساب با روح زمانه و متناسب با امکانات است.