«مهمان سبز بر بستری رنگین»
----------------------------
دنباله‌دار ۲۱پی/ژاکوبینی-زینر این شب‌ها برای دوربین‌های دوچشمی یا تلسکوپ‌های کوچک به اندازه‌ی کافی پرنور است. در این تصویر تله‌فوتوی ۱۰ درجه‌ای که با نوردهی بلند گرفته شده، این مهمان سبز آسمان را در میان خوشه‌های ستاره‌ای و سحابی‌های صورت فلکی پربار ارابه‌ران می‌بینیم.
در شب ۱۸ شهریور (۹ سپتامبر) که این عکس گرفته شده، گیسوی سبز و دم افشان ۲۱پی در کنار ستارگان رنگارنگ و سحابی‌های گسیلشی سرخ‌فام این بخش از کهکشان راه شیری آرایه‌ای زیبا و خیره‌کننده را پدید آورده بود. در آن شب، #دنباله‌دار تقریبا به نزدیک‌ترین فاصله‌اش از زمین رسیده بود و تنها حدود ۲۰۰ ثانیه‌ی نوری با زمین فاصله داشت.
درست بالاتر از دم دنباله‌دار، و در میان ستارگان پس‌زمینه، خوشه‌های ستاره‌ای ام۳۸ (سمت چپ مرکز) و ام۳۶ (سمت راست) در فاصله‌ی ۴۰۰۰ سال نوری زمین به چشم می‌خورند.
بالا سمت چپ چشم‌انداز، منطقه‌ی گسیلشی آی‌سی ۴۰۵ را می‌بینیم که تنها ۱۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و به نام چشمگیرترِ سحابی ستاره‌ی شعله‌ور نیز شناخته می‌شود.
سمت راست آن، و در فاصله‌ی ۱۲۰۰۰ سال نوری زمین، آی‌سی ۴۱۰ جای دارد که به داشتن مناطقی ستاره‌زا به نام "بچه‌قورباغه‌های کیهانی" شهره است.
ژاکوبینی-زینر، فرزند کوچک سامانه ی خورشیدی خودمان، یک دنباله‌دار دوره‌ایست که هر ۶.۵ سال یک بار به گرد خورشید می‌چرخد. این دنباله‌دار جرم مادری بارش شهابی اژدهایی است که در ماه اکتبر به بیشینه می‌رسد.
عکس از: محمد نوروزی
این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر (۴.۴ مگ)
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/09/ap180913.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
----------------------------
دنباله‌دار ۲۱پی/ژاکوبینی-زینر این شب‌ها برای دوربین‌های دوچشمی یا تلسکوپ‌های کوچک به اندازه‌ی کافی پرنور است. در این تصویر تله‌فوتوی ۱۰ درجه‌ای که با نوردهی بلند گرفته شده، این مهمان سبز آسمان را در میان خوشه‌های ستاره‌ای و سحابی‌های صورت فلکی پربار ارابه‌ران می‌بینیم.
در شب ۱۸ شهریور (۹ سپتامبر) که این عکس گرفته شده، گیسوی سبز و دم افشان ۲۱پی در کنار ستارگان رنگارنگ و سحابی‌های گسیلشی سرخ‌فام این بخش از کهکشان راه شیری آرایه‌ای زیبا و خیره‌کننده را پدید آورده بود. در آن شب، #دنباله‌دار تقریبا به نزدیک‌ترین فاصله‌اش از زمین رسیده بود و تنها حدود ۲۰۰ ثانیه‌ی نوری با زمین فاصله داشت.
درست بالاتر از دم دنباله‌دار، و در میان ستارگان پس‌زمینه، خوشه‌های ستاره‌ای ام۳۸ (سمت چپ مرکز) و ام۳۶ (سمت راست) در فاصله‌ی ۴۰۰۰ سال نوری زمین به چشم می‌خورند.
بالا سمت چپ چشم‌انداز، منطقه‌ی گسیلشی آی‌سی ۴۰۵ را می‌بینیم که تنها ۱۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و به نام چشمگیرترِ سحابی ستاره‌ی شعله‌ور نیز شناخته می‌شود.
سمت راست آن، و در فاصله‌ی ۱۲۰۰۰ سال نوری زمین، آی‌سی ۴۱۰ جای دارد که به داشتن مناطقی ستاره‌زا به نام "بچه‌قورباغه‌های کیهانی" شهره است.
ژاکوبینی-زینر، فرزند کوچک سامانه ی خورشیدی خودمان، یک دنباله‌دار دوره‌ایست که هر ۶.۵ سال یک بار به گرد خورشید می‌چرخد. این دنباله‌دار جرم مادری بارش شهابی اژدهایی است که در ماه اکتبر به بیشینه می‌رسد.
عکس از: محمد نوروزی
این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر (۴.۴ مگ)
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/09/ap180913.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«نمک، فلفل، و یخ در آسمان!»
-----------------------------
این شب‌ها آسمان سیاره‌ی زمین میزبان یک دنباله‌دار خوش‌عکس است.
دنباله‌دار ۲۱پی/ژاکوبینی-زینر که روشنایی‌اش اندکی زیر آستانه‌ی دید چشم نامسلح است، اکنون دُمی بلند برای خودش درست کرده که نمایی زیبا و مناسب برای دوربین‌های دوچشمی و دوربین‌های حسمند از آن پدید آورده است.
در این ویدیوی زمان‌گریز که ۹۰ دقیقه را در ۲.۵ ثانیه فشرده کرده، حرکت دنباله‌دار ۲۱پی در هفته‌ی گذشته را بر پهنه‌ی بخشی از آسمان می‌بینیم.
چیزی که اینجا شاید عجیب به نظر برسد اینست که دم ۲۱پی همراستا با مسیر آن نیست. دلیلش اینست که دم دنباله‌دارها همیشه در راستای خورشید است، ولی خود این دنباله‌دار در زمان گرفتن این عکس‌ها رو به خورشید حرکت نمی‌کرد.
در پس‌زمینه‌ی دوردست آسمان، بالا سمت چپ، ام۳۷ را می‌بینیم که به نام خوشه‌ی ستاره‌ای نمک و فلفل نیز شناخته می‌شود. در میانه‌ی تصویر هم ستاره‌ی درخشان و سرخ‌فام وی۴۴۰ ارابه‌ران به چشم می‌خورد.
این گلوله برفی گلی ۲ کیلومتری که دارد خاک و غبارش را در اثر گرمای خورشید به فضا پس می‌زند، همین یک هفته پیش از نزدیک‌ترین نقطه‌ی مسیرش به خورشید و زمین گذشت و اکنون با پیشروی به سوی آسمان جنوب، از نورش هم کم و کمتر می‌شود.
#دنباله‌دار ۲۱پی را تا حدود یک ماه دیگر نیز می‌توان با دوربین‌های ثابت پیدا کرد و نماهای خوبی از آن ثبت کرد.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/09/ap180918.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
-----------------------------
این شب‌ها آسمان سیاره‌ی زمین میزبان یک دنباله‌دار خوش‌عکس است.
دنباله‌دار ۲۱پی/ژاکوبینی-زینر که روشنایی‌اش اندکی زیر آستانه‌ی دید چشم نامسلح است، اکنون دُمی بلند برای خودش درست کرده که نمایی زیبا و مناسب برای دوربین‌های دوچشمی و دوربین‌های حسمند از آن پدید آورده است.
در این ویدیوی زمان‌گریز که ۹۰ دقیقه را در ۲.۵ ثانیه فشرده کرده، حرکت دنباله‌دار ۲۱پی در هفته‌ی گذشته را بر پهنه‌ی بخشی از آسمان می‌بینیم.
چیزی که اینجا شاید عجیب به نظر برسد اینست که دم ۲۱پی همراستا با مسیر آن نیست. دلیلش اینست که دم دنباله‌دارها همیشه در راستای خورشید است، ولی خود این دنباله‌دار در زمان گرفتن این عکس‌ها رو به خورشید حرکت نمی‌کرد.
در پس‌زمینه‌ی دوردست آسمان، بالا سمت چپ، ام۳۷ را می‌بینیم که به نام خوشه‌ی ستاره‌ای نمک و فلفل نیز شناخته می‌شود. در میانه‌ی تصویر هم ستاره‌ی درخشان و سرخ‌فام وی۴۴۰ ارابه‌ران به چشم می‌خورد.
این گلوله برفی گلی ۲ کیلومتری که دارد خاک و غبارش را در اثر گرمای خورشید به فضا پس می‌زند، همین یک هفته پیش از نزدیک‌ترین نقطه‌ی مسیرش به خورشید و زمین گذشت و اکنون با پیشروی به سوی آسمان جنوب، از نورش هم کم و کمتر می‌شود.
#دنباله‌دار ۲۱پی را تا حدود یک ماه دیگر نیز می‌توان با دوربین‌های ثابت پیدا کرد و نماهای خوبی از آن ثبت کرد.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/09/ap180918.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
Telegram
یک ستاره در هفت آسمان
عکسی تازه از دنباله‌دار ۲۱پی/ژاکوبینی-زینر که خوزه چامبو از اسپانیا گرفته. این #دنباله‌دار سرچشمه‌ی بارش شهابی اژدهایی است که در ۸ اکتبر به اوج خود می‌رسد.
در زمان گرفتن این عکس، ۲۱پی حدود ۶۰ میلیون کیلومتر از زمین فاصله داشت و در میان صورت‌های فلکی دوپیکر (جوزا) و شکارچی بود، و در همسایگیِ زاویه‌ایِ سحابی گسیلشی "سر میمون" یا ان‌جی‌سی ۲۱۷۴ [بالا، سمت چپ تصویر] دیده می‌شد. فاصله‌ی این سحابی از زمین ۶۴۰۰ سال نوری است.
@onestar_in_sevenskies
در زمان گرفتن این عکس، ۲۱پی حدود ۶۰ میلیون کیلومتر از زمین فاصله داشت و در میان صورت‌های فلکی دوپیکر (جوزا) و شکارچی بود، و در همسایگیِ زاویه‌ایِ سحابی گسیلشی "سر میمون" یا ان‌جی‌سی ۲۱۷۴ [بالا، سمت چپ تصویر] دیده می‌شد. فاصله‌ی این سحابی از زمین ۶۴۰۰ سال نوری است.
@onestar_in_sevenskies
«دنباله‌دار کوهستانی»
--------------------
اینجا بخشی از دنباله‌دار ۶۷پی/سی-جی یا همان ۶۷پی را می‌بینیم. این عکس را فضاپیمای روزتا، در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۴ و تنها یک ماه و نیم پس از رسیدن به این دنباله‌دار گرفته. در آن هنگام فضاپیما ۲۸.۲ کیلومتر از مرکز دنباله‌دار (حدود ۲۶.۲ کیلومتر از سطح) فاصله داشت. این چشم‌انداز از گزینش و پیوند سه عکس که در طول موج‌های گوناگون و به کمک دوربین زاویه-باریک اوسیریس روزتا گرفته شده بودند به دست امده.
در مرکز و سمت چپ چارچوب، ست (Seth)، یکی از مناطق زمین‌شناختی روی لوب بزرگ‌ترِ دنباله‌دار را می‌بینیم که رو به منطقه‌ی هموارترِ هاپی (Hapi) در"گردن" دنباله‌دار که دو لوب آن را به هم می‌پیوندد شیب دارد. در زمینه‌ی دورتر، نشانه‌هایی از مناطق بابی (Babi) و آقر (Aker) دیده می‌شود که هر دو روی لوب بزرگ‌تر جای دارند. [می‌دانید که دنباله‌دار ۶۷پی از دو لوبِ به هم چسبیده درست شده]
نمای بخش پایینی عکس پرتگاه اسوان را نشان می‌دهد، یک دیواره به بلندی ۱۳۴ متر که بخش‌های ست و هاپی را جدا می‌کند. عکس‌هایی که #روزتا اندکی پیش از رسیدن دنباله‌دار به نقطه‌ی پیراهور (حضیض) مدارش در ۱۳ اوت ۲۰۱۵ گرفته بود نشان می‌داد که تکه‌ای از این دیواره فرو ریخته- چیزی که نتیجه‌ی افزایش فعالیت در #دنباله‌دار به دلیل نزدیک شدنش به خورشید بود.
🔴 این تصویر در اندازه‌ی بسیار بزرگ‌تر (۱۲.۲ مگ)
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/67P.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
--------------------
اینجا بخشی از دنباله‌دار ۶۷پی/سی-جی یا همان ۶۷پی را می‌بینیم. این عکس را فضاپیمای روزتا، در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۴ و تنها یک ماه و نیم پس از رسیدن به این دنباله‌دار گرفته. در آن هنگام فضاپیما ۲۸.۲ کیلومتر از مرکز دنباله‌دار (حدود ۲۶.۲ کیلومتر از سطح) فاصله داشت. این چشم‌انداز از گزینش و پیوند سه عکس که در طول موج‌های گوناگون و به کمک دوربین زاویه-باریک اوسیریس روزتا گرفته شده بودند به دست امده.
در مرکز و سمت چپ چارچوب، ست (Seth)، یکی از مناطق زمین‌شناختی روی لوب بزرگ‌ترِ دنباله‌دار را می‌بینیم که رو به منطقه‌ی هموارترِ هاپی (Hapi) در"گردن" دنباله‌دار که دو لوب آن را به هم می‌پیوندد شیب دارد. در زمینه‌ی دورتر، نشانه‌هایی از مناطق بابی (Babi) و آقر (Aker) دیده می‌شود که هر دو روی لوب بزرگ‌تر جای دارند. [می‌دانید که دنباله‌دار ۶۷پی از دو لوبِ به هم چسبیده درست شده]
نمای بخش پایینی عکس پرتگاه اسوان را نشان می‌دهد، یک دیواره به بلندی ۱۳۴ متر که بخش‌های ست و هاپی را جدا می‌کند. عکس‌هایی که #روزتا اندکی پیش از رسیدن دنباله‌دار به نقطه‌ی پیراهور (حضیض) مدارش در ۱۳ اوت ۲۰۱۵ گرفته بود نشان می‌داد که تکه‌ای از این دیواره فرو ریخته- چیزی که نتیجه‌ی افزایش فعالیت در #دنباله‌دار به دلیل نزدیک شدنش به خورشید بود.
🔴 این تصویر در اندازه‌ی بسیار بزرگ‌تر (۱۲.۲ مگ)
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/67P.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«دنباله‌دار سال می‌آید؟»
---------------------
ستاره‌شناسان دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن را"دنباله‌دار سال" می‌خوانند. این گلوله یخی گل‌آلود ۱.۲ کیلومتری در ۱۶ دسامبر (۲۵ آذر) به فاصله‌ی ۱۱.۵ میلیون کیلومتری زمین می‌رسد و به احتمال بسیار تا چند هفته برای چشم نامسلح دیدارپذیر خواهد بود.
البته ۶۴پی/ویرتنن هنوز دنباله‌دار سال نشده. ماکسیمیلیان تئودورسکو که این عکس را در روز ۵ اکتبر از ماگورله در رومانی گرفته می‌گوید: «دنباله‌دار ویرتنن هنوز بسیار کم‌نور است.» لکه‌ی محوی که در میانه‌ی تصویر تئودورسکو دیده می‌شود همان دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن است که در شب ۵ اکتبر داشت از درون صورت فلکی جنوبی کوره می‌گذشت.
پیش‌بینی می‌شود روشنی این #دنباله‌دار تا ماه دسامبر ۲۰۰ برابر شود. دنباله‌دارها را اغلب نمی‌توان پیش‌بینی کرد و به همین دلیل بیشینه‌ی درخشش این دنباله‌دار هم نامعلوم است. ولی برخی پیش‌بینی کرده‌اند که۴۶پی/ویرتنن می‌تواند در اوج روشنایی‌اش به قدر ۳+ یا ۴+ برسد و بنابراین یک دنباله‌دار بزرگ نخواهد بود، ولی دستکم یک دنباله‌دار بسیار خوب می‌شود که با چشم نامسلح دیده خواهد شد و از پشت دوربین‌های دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک هم نمایی شگفت‌انگیز خواهد داشت.
دنباله‌دار ویرتنن هر ۵.۴ سال یک بار از بخش درونی سامانه‌ی خورشیدی می‌گذرد. این دنباله‌دار اکنون نزدیک مدار بهرام است و دارد به سوی ما می‌آید.
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/46P.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
---------------------
ستاره‌شناسان دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن را"دنباله‌دار سال" می‌خوانند. این گلوله یخی گل‌آلود ۱.۲ کیلومتری در ۱۶ دسامبر (۲۵ آذر) به فاصله‌ی ۱۱.۵ میلیون کیلومتری زمین می‌رسد و به احتمال بسیار تا چند هفته برای چشم نامسلح دیدارپذیر خواهد بود.
البته ۶۴پی/ویرتنن هنوز دنباله‌دار سال نشده. ماکسیمیلیان تئودورسکو که این عکس را در روز ۵ اکتبر از ماگورله در رومانی گرفته می‌گوید: «دنباله‌دار ویرتنن هنوز بسیار کم‌نور است.» لکه‌ی محوی که در میانه‌ی تصویر تئودورسکو دیده می‌شود همان دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن است که در شب ۵ اکتبر داشت از درون صورت فلکی جنوبی کوره می‌گذشت.
پیش‌بینی می‌شود روشنی این #دنباله‌دار تا ماه دسامبر ۲۰۰ برابر شود. دنباله‌دارها را اغلب نمی‌توان پیش‌بینی کرد و به همین دلیل بیشینه‌ی درخشش این دنباله‌دار هم نامعلوم است. ولی برخی پیش‌بینی کرده‌اند که۴۶پی/ویرتنن می‌تواند در اوج روشنایی‌اش به قدر ۳+ یا ۴+ برسد و بنابراین یک دنباله‌دار بزرگ نخواهد بود، ولی دستکم یک دنباله‌دار بسیار خوب می‌شود که با چشم نامسلح دیده خواهد شد و از پشت دوربین‌های دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک هم نمایی شگفت‌انگیز خواهد داشت.
دنباله‌دار ویرتنن هر ۵.۴ سال یک بار از بخش درونی سامانه‌ی خورشیدی می‌گذرد. این دنباله‌دار اکنون نزدیک مدار بهرام است و دارد به سوی ما می‌آید.
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/46P.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«تصویری تازه از "دنباله‌دار سال"»
--------------------------------
ستاره‌شناسان دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن را"دنباله‌دار سال" می‌خوانند.
این گلوله یخی گل‌آلود ۱.۲ کیلومتری در ۱۶ دسامبر (۲۵ آذر) به فاصله‌ی ۱۱.۵ میلیون کیلومتری زمین می‌رسد و یکی از ۱۰ دنباله‌دار نزدیک به زمین در عصر فضا خواهد شد. دنباله‌دار ۴۶پی به احتمال بسیار تا چند هفته برای چشم نامسلح دیدارپذیر خواهد بود. اینجا تازه‌ترین نمایی تازه از آن را می‌بینیم.
یاسوشی آئوشیما از ژاپن، این عکس را به کمک تلسکوپ ۱۲ اینچی خود گرفته. در این تصویر جوِ یا همان گیسوی سبزفام دنباله‌دار ۴۶پی را می‌بینیم که بسیار گسترده شده، با قطری حدود دو برابر قطر سیاره‌ی مشتری. این تابش سبز از کربن دواتمی (C2) می‌آید- ماده ی گازی رایجی در گیسوی دنباله‌دارها که در فضای تقریبا خلا به رنگ سبز می‌درخشد [در حقیقت این تابش سبزفام دستاورد انگیزتابی (فلورسنس) این مولکول‌ها در فضای خلا و زیر نور خورشید است].
نور یکپارچه‌ی این #دنباله‌دار اکنون به اندازه‌ی روشنایی ستاره‌ای از قدر ۱۰ است- یعنی کم‌نور. ولی پیش‌بینی می‌شود تا ماه دسامبر، روشنایی آن تا ۲۰۰ بابر افزایش یابد. اگر پیش‌بینی‌ها درست باشد، ۴۶پی می‌تواند در پایان به قدر ۳+ برسد و بنابراین یک "دنباله‌دار بزرگ" (Great Comet) نمی‌شود ولی دنباله‌دار بسیار خوبی خواهد شد که با چشم نامسلح دیده می‌شود و برای دوربین‌های دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک هدفی خوب و آسان خواهد بود.
دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن هر ۵.۴ سال یک بار از بخش درونی سامانه‌ی خورشیدی می‌گذرد. این دنباله‌دار اکنون نزدیک مدار بهرام است و دارد به سوی ما می‌آید.
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/Comet46P.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
--------------------------------
ستاره‌شناسان دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن را"دنباله‌دار سال" می‌خوانند.
این گلوله یخی گل‌آلود ۱.۲ کیلومتری در ۱۶ دسامبر (۲۵ آذر) به فاصله‌ی ۱۱.۵ میلیون کیلومتری زمین می‌رسد و یکی از ۱۰ دنباله‌دار نزدیک به زمین در عصر فضا خواهد شد. دنباله‌دار ۴۶پی به احتمال بسیار تا چند هفته برای چشم نامسلح دیدارپذیر خواهد بود. اینجا تازه‌ترین نمایی تازه از آن را می‌بینیم.
یاسوشی آئوشیما از ژاپن، این عکس را به کمک تلسکوپ ۱۲ اینچی خود گرفته. در این تصویر جوِ یا همان گیسوی سبزفام دنباله‌دار ۴۶پی را می‌بینیم که بسیار گسترده شده، با قطری حدود دو برابر قطر سیاره‌ی مشتری. این تابش سبز از کربن دواتمی (C2) می‌آید- ماده ی گازی رایجی در گیسوی دنباله‌دارها که در فضای تقریبا خلا به رنگ سبز می‌درخشد [در حقیقت این تابش سبزفام دستاورد انگیزتابی (فلورسنس) این مولکول‌ها در فضای خلا و زیر نور خورشید است].
نور یکپارچه‌ی این #دنباله‌دار اکنون به اندازه‌ی روشنایی ستاره‌ای از قدر ۱۰ است- یعنی کم‌نور. ولی پیش‌بینی می‌شود تا ماه دسامبر، روشنایی آن تا ۲۰۰ بابر افزایش یابد. اگر پیش‌بینی‌ها درست باشد، ۴۶پی می‌تواند در پایان به قدر ۳+ برسد و بنابراین یک "دنباله‌دار بزرگ" (Great Comet) نمی‌شود ولی دنباله‌دار بسیار خوبی خواهد شد که با چشم نامسلح دیده می‌شود و برای دوربین‌های دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک هدفی خوب و آسان خواهد بود.
دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن هر ۵.۴ سال یک بار از بخش درونی سامانه‌ی خورشیدی می‌گذرد. این دنباله‌دار اکنون نزدیک مدار بهرام است و دارد به سوی ما می‌آید.
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/Comet46P.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«تیری در قلب مرغ دریایی»
---------------------------
این عکس یک شهاب، یک #دنباله‌دار، و یک سحابی خوش‌عکس را یکجا در خود دارد. از این میان، نزدیک‌ترین جرم همان شهاب گریزپا است که در بالا، سمت راست دیده می‌شود- این #شهاب در کمتر از یک ثانیه آمد و رفت.
این شهاب که در جو زمین سوخت و از هم پاشید به احتمال بسیار تکه‌ی جدا شده‌ی کوچکی از هسته‌ی دنباله‌دار ۲۱پی/ژاکوبینی-زینر بود، دنباله‌داری که دست بر قضا خودش هم در این تصویر دیده می‌شود.
دنباله‌دار ۲۱پی که اکنون در بخش درونی سامانه‌ی خورشیدی است، با دم غباری بلندش که از چپ به راست کشیده شده در تصویر خودنمایی می‌کند. این دنباله‌دار در چند ماه گذشته از پشت دوربین‌های دوچشمی دیده می‌شده ولی اکنون دارد به سوی مدار مشتری می‌رود و دارد کم کم ناپدید می‌شود.
۳۵۰۰ سال نوری دورتر از همه‌ی اینها، سحابی آی‌سی ۲۱۷۷ را می‌بینیم، سحابی مرغ دریایی که در سمت چپ با رنگ سرخش نمایانست. سحالی به نسبت پهناور مرغ دریایی که پهنای بال‌های گشوده‌اش به حدود ۲۵۰ سال نوری می‌رسد، به احتمال بسیار صدها هزار سالست که دیده می‌شود.
کم‌نورترین بخش‌های این تصویر، چند هفته پیش در ایواکی ژاپن، با نوردهی بلند گرفته شده بوده و به هم پیوند داده شده بودند.
شما هم می‌توانید شهابی مانند این را ببینید- و شاید این کار را زودتر از آنچه فکر می‌کنید: این شب‌ها زمان اوج بارش شهابی شکارچی (جباری) است [در حقیقت بیشینه‌ی آن دیشب بود]
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/ap181021.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
---------------------------
این عکس یک شهاب، یک #دنباله‌دار، و یک سحابی خوش‌عکس را یکجا در خود دارد. از این میان، نزدیک‌ترین جرم همان شهاب گریزپا است که در بالا، سمت راست دیده می‌شود- این #شهاب در کمتر از یک ثانیه آمد و رفت.
این شهاب که در جو زمین سوخت و از هم پاشید به احتمال بسیار تکه‌ی جدا شده‌ی کوچکی از هسته‌ی دنباله‌دار ۲۱پی/ژاکوبینی-زینر بود، دنباله‌داری که دست بر قضا خودش هم در این تصویر دیده می‌شود.
دنباله‌دار ۲۱پی که اکنون در بخش درونی سامانه‌ی خورشیدی است، با دم غباری بلندش که از چپ به راست کشیده شده در تصویر خودنمایی می‌کند. این دنباله‌دار در چند ماه گذشته از پشت دوربین‌های دوچشمی دیده می‌شده ولی اکنون دارد به سوی مدار مشتری می‌رود و دارد کم کم ناپدید می‌شود.
۳۵۰۰ سال نوری دورتر از همه‌ی اینها، سحابی آی‌سی ۲۱۷۷ را می‌بینیم، سحابی مرغ دریایی که در سمت چپ با رنگ سرخش نمایانست. سحالی به نسبت پهناور مرغ دریایی که پهنای بال‌های گشوده‌اش به حدود ۲۵۰ سال نوری می‌رسد، به احتمال بسیار صدها هزار سالست که دیده می‌شود.
کم‌نورترین بخش‌های این تصویر، چند هفته پیش در ایواکی ژاپن، با نوردهی بلند گرفته شده بوده و به هم پیوند داده شده بودند.
شما هم می‌توانید شهابی مانند این را ببینید- و شاید این کار را زودتر از آنچه فکر می‌کنید: این شب‌ها زمان اوج بارش شهابی شکارچی (جباری) است [در حقیقت بیشینه‌ی آن دیشب بود]
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/ap181021.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«گیسوی سبز زیبا»
------------------
دنباله‌دار دوره‌ای ۴۶پی/ویرتنن اکنون پرنورترین دنباله‌دار آسمان شب، گرچه کم‌نورتر از توان دید چشم نامسلح است.
این #دنباله‌دار در نیمه‌های دسامبر (اواخر آذر) به نزدیک‌ترین نقطه‌های مدار ۵.۴ ساله‌اش به زمین و خورشید می‌رسد و در آن هنگام، در آسمان‌های تاریک می‌شود آن را با چشم دید.
این تصویر شب ۷ نوامبر از آسمان نیمکره‌ی جنوبی گرفته شده و در آن گیسوی کروی دنباله‌دار ۴۶پی را می‌بینیم که از نور خورشید تابشی فلورسنس پیدا کرده. پهنای زاویه‌ای این گیسوی سبز زیبا در آسمان زمین به اندازه‌ی حدود نصف قطر ماه کامل است.
در ان شب، فاصله‌ی این دنباله‌دار از رصدگران روی زمین حدود ۲ دقیقه‌ی نوری یا ۳۵ میلیون کیلومتر بود که بر پایه‌ی این فاصله، قطر گیسوی سبزش به حدود ۱۵۰ هزار کیلومتر می‌رسید، یعنی تقریبا هم‌اندازه‌ی سیاره‌ی مشتری.
در این تصویر که از پیوند دیجیتالی چند نما درست شده، دُم بسیار محو این دنباله‌دار را هم می‌بینیم که رو به جایگاه ساعت ۴ کشیده شده. یک کهکشان دوردست هم در بالا، سمت چپ تصویر خودنمایی می‌کند.
دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن که اکنون یک مهمان معمولی بخش درونی سامانه‌ی خورشیدیست، زمانی قرار بود میزبان فضاپیمای روزتا باشد ولی با تغییر برنامه، روزتا راهی دنباله‌دار ۶۷پی شد.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/11/ap181115.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
------------------
دنباله‌دار دوره‌ای ۴۶پی/ویرتنن اکنون پرنورترین دنباله‌دار آسمان شب، گرچه کم‌نورتر از توان دید چشم نامسلح است.
این #دنباله‌دار در نیمه‌های دسامبر (اواخر آذر) به نزدیک‌ترین نقطه‌های مدار ۵.۴ ساله‌اش به زمین و خورشید می‌رسد و در آن هنگام، در آسمان‌های تاریک می‌شود آن را با چشم دید.
این تصویر شب ۷ نوامبر از آسمان نیمکره‌ی جنوبی گرفته شده و در آن گیسوی کروی دنباله‌دار ۴۶پی را می‌بینیم که از نور خورشید تابشی فلورسنس پیدا کرده. پهنای زاویه‌ای این گیسوی سبز زیبا در آسمان زمین به اندازه‌ی حدود نصف قطر ماه کامل است.
در ان شب، فاصله‌ی این دنباله‌دار از رصدگران روی زمین حدود ۲ دقیقه‌ی نوری یا ۳۵ میلیون کیلومتر بود که بر پایه‌ی این فاصله، قطر گیسوی سبزش به حدود ۱۵۰ هزار کیلومتر می‌رسید، یعنی تقریبا هم‌اندازه‌ی سیاره‌ی مشتری.
در این تصویر که از پیوند دیجیتالی چند نما درست شده، دُم بسیار محو این دنباله‌دار را هم می‌بینیم که رو به جایگاه ساعت ۴ کشیده شده. یک کهکشان دوردست هم در بالا، سمت چپ تصویر خودنمایی می‌کند.
دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن که اکنون یک مهمان معمولی بخش درونی سامانه‌ی خورشیدیست، زمانی قرار بود میزبان فضاپیمای روزتا باشد ولی با تغییر برنامه، روزتا راهی دنباله‌دار ۶۷پی شد.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/11/ap181115.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«دنباله‌داری با دو دُم»
--------------------
دنباله‌دار نویافته‌ی "ماخهولتز-فوجیکاوا-ایواموتو" (سی/۲۰۱۸ وی۱) دم در آورده! آن هم دوتا! میشاییل یاگر از اتریش در شب ۱۸ نوامبر این دنباله‌دار را که داشت در صورت فلکی دوشیزه به پیش می‌رود به تصویر کشید.
ولی چرا دنباله‌دار ماخهولتز-فوجیکاوا-ایواموتو دو دم دارد؟
حقیقت اینست که تقریبا همه‌ی دنباله‌دارها دو دم دارند. با گرم شدن هسته‌ی یک دنباله‌دار زیر نور خورشید، آمیزه‌ای از گاز و غبار از آن جدا شده و در فضا پخش می‌شود. چیزی نمی‌گذرد که این آمیزه‌ی گاز و غبار به دو دم جدا بخش می‌شود: "دم یونی" گازی که یکراست در جهت باد خورشیدی کشیده می‌شود، و یک "دم غباری" که سنگین‌تر است و در برابر فشار باد خورشیدی پایداری کرده و کمابیش در همان راستای مدار دنباله‌دار پخش می‌شود. در این تصویر پویای میشاییل یاگر، دم بلند یونی به بالا، سمت چپ کشیده شده و دم غباری که کوتاه‌تر است هم رو به بالا، سمت راست.
به نظر می‌رسد این نخستین دیدار #دنباله‌دار ماخهولتز-فوجیکاوا-ایواموتو از بخش درونی سامانه‌ی خورشیدی است و مداری تقریبا سهمی دارد. این دنباله‌دار در ۳-۴ دسامبر (۱۲-۱۳ آذر) به نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدارش به خورشید، یعنی فاصله‌ی ۰.۳۸ یکای اخترشناسی می‌رسد (درون مدار تیر). در ۲۷ نوامبر (۶ آذر) هم از فاصله‌ی ۰.۶۷ یکای اخترشناسی زمین خواهد گذشت. قدر آن اکنون ۸+ است و دوستداران دنباله‌دارها می‌توانند آن را پیش از سپیده‌دم در صورت فلکی #دوشیزه پیدا کنند.
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/11/C-2018V1.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
--------------------
دنباله‌دار نویافته‌ی "ماخهولتز-فوجیکاوا-ایواموتو" (سی/۲۰۱۸ وی۱) دم در آورده! آن هم دوتا! میشاییل یاگر از اتریش در شب ۱۸ نوامبر این دنباله‌دار را که داشت در صورت فلکی دوشیزه به پیش می‌رود به تصویر کشید.
ولی چرا دنباله‌دار ماخهولتز-فوجیکاوا-ایواموتو دو دم دارد؟
حقیقت اینست که تقریبا همه‌ی دنباله‌دارها دو دم دارند. با گرم شدن هسته‌ی یک دنباله‌دار زیر نور خورشید، آمیزه‌ای از گاز و غبار از آن جدا شده و در فضا پخش می‌شود. چیزی نمی‌گذرد که این آمیزه‌ی گاز و غبار به دو دم جدا بخش می‌شود: "دم یونی" گازی که یکراست در جهت باد خورشیدی کشیده می‌شود، و یک "دم غباری" که سنگین‌تر است و در برابر فشار باد خورشیدی پایداری کرده و کمابیش در همان راستای مدار دنباله‌دار پخش می‌شود. در این تصویر پویای میشاییل یاگر، دم بلند یونی به بالا، سمت چپ کشیده شده و دم غباری که کوتاه‌تر است هم رو به بالا، سمت راست.
به نظر می‌رسد این نخستین دیدار #دنباله‌دار ماخهولتز-فوجیکاوا-ایواموتو از بخش درونی سامانه‌ی خورشیدی است و مداری تقریبا سهمی دارد. این دنباله‌دار در ۳-۴ دسامبر (۱۲-۱۳ آذر) به نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدارش به خورشید، یعنی فاصله‌ی ۰.۳۸ یکای اخترشناسی می‌رسد (درون مدار تیر). در ۲۷ نوامبر (۶ آذر) هم از فاصله‌ی ۰.۶۷ یکای اخترشناسی زمین خواهد گذشت. قدر آن اکنون ۸+ است و دوستداران دنباله‌دارها می‌توانند آن را پیش از سپیده‌دم در صورت فلکی #دوشیزه پیدا کنند.
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/11/C-2018V1.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«مرگ یک دنباله‌دار دیگر در آتش خورشید»
-----------------------------------------
یک #دنباله‌دار از کل دنباله‌دارهای سامانه‌ی خورشیدی کم کنید، زیرا در روز یکشنبه، ۲۴ نوامبر، یک دنباله‌دار کوچک و بی‌نام به درون خورشید فرو رفت و نابود شد. تاج‌نگارهای رصدخانه‌ی خورشیدی و هورسپهری (سوهو، SOHO) این شیرجه‌ی مرگبار را به تصویر کشیدند.
فیلمی که از این رشته تصاویر درست شده نشان می‌دهد که این دنباله‌دار به درون خورشید فرو می‌رود، ولی دیگر بیرون نمی‌آید. خدایش بیامرزد!
این دنباله‌دارِ نابودشده عضو خانواده‌ی کروتز بود. دنباله‌دارهای خورشیدخراش کروتز همگی تکه‌هایی از یک دنباله‌دار غول‌پیکرند که چند سده پیش از هم پاشیده بود. سالانه ده‌ها دنباله‌دار از این خانواده که به درون خورشید فرو می‌روند دیده می‌شود. خورشیدخراشی که در این فیلم می‌بینید چند ده متر بیشتر قطر نداشت، بنابراین بسیار کوچک‌تر از آن بود که از آتش خورشید جان به در ببرد.
[در سال ۲۰۱۱، دنباله‌دار لاوجوی ناباورانه از آتش خورشید زنده بیرون آمد و دنباله‌داری سیار زیبا را در آسمان نیمکره‌ی جنوبی پدید آورد- م]
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/11/sungrazer.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
-----------------------------------------
یک #دنباله‌دار از کل دنباله‌دارهای سامانه‌ی خورشیدی کم کنید، زیرا در روز یکشنبه، ۲۴ نوامبر، یک دنباله‌دار کوچک و بی‌نام به درون خورشید فرو رفت و نابود شد. تاج‌نگارهای رصدخانه‌ی خورشیدی و هورسپهری (سوهو، SOHO) این شیرجه‌ی مرگبار را به تصویر کشیدند.
فیلمی که از این رشته تصاویر درست شده نشان می‌دهد که این دنباله‌دار به درون خورشید فرو می‌رود، ولی دیگر بیرون نمی‌آید. خدایش بیامرزد!
این دنباله‌دارِ نابودشده عضو خانواده‌ی کروتز بود. دنباله‌دارهای خورشیدخراش کروتز همگی تکه‌هایی از یک دنباله‌دار غول‌پیکرند که چند سده پیش از هم پاشیده بود. سالانه ده‌ها دنباله‌دار از این خانواده که به درون خورشید فرو می‌روند دیده می‌شود. خورشیدخراشی که در این فیلم می‌بینید چند ده متر بیشتر قطر نداشت، بنابراین بسیار کوچک‌تر از آن بود که از آتش خورشید جان به در ببرد.
[در سال ۲۰۱۱، دنباله‌دار لاوجوی ناباورانه از آتش خورشید زنده بیرون آمد و دنباله‌داری سیار زیبا را در آسمان نیمکره‌ی جنوبی پدید آورد- م]
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/11/sungrazer.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
Telegram
یک ستاره در هفت آسمان
«مهمان سبزگیسوی زمین بر فراز کلیسا»
--------------------------------------
در این تصویر، دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن که در نیمه‌های دسامبر از نزدیک زمین می‌گذرد را در آسمان پرستاره بر فراز برج ناقوس یک کلیسای رومانسک می‌بینیم.
این تصویر از پیوند یک رشته نوردهی دیجیتالی که در شب ۳ دسامبر در سان یورنت دلامورگا در خیرونای اسپانیا درست شده ویرتنن را با گیسوی سبزش نشان می‌دهد.
دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن یک دنباله‌دار دوره‌ای با دوره‌ی ۵.۴ ساله است و در ۱۲ دسامبر (۲۱ آذر) به نقطه‌ی پیراهور یا حضیض مدار ش (نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدارش به خورشید) می‌رسد.
چهار شب بعد (۱۶ دسامبر، ۲۵ آذر) هم از فاصله‌ی ۱۱.۶ میلیون کیلومتری زمین، ۳۹ ثانیه‌ی نوری، خواهد گذشت.
این فاصله هم‌ارز ۳۰ برابر فاصله‌ی زمین و ماه است که برای یک #دنباله‌دار فاصله‌ی کمی‌ست.
دنباله‌دار ویرتنن هدفی خوب برای دوربین‌های دوچشمی‌ست ولی در آسمان های تاریک با چشم نامسلح هم دیده می‌شود.
برای یافتن آن در شب ۲۵ آذر، باید به آسمان پیرامون خوشه‌ی پروین در صورت فلکی گاو نگاه کنید.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/12/ap181207.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
--------------------------------------
در این تصویر، دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن که در نیمه‌های دسامبر از نزدیک زمین می‌گذرد را در آسمان پرستاره بر فراز برج ناقوس یک کلیسای رومانسک می‌بینیم.
این تصویر از پیوند یک رشته نوردهی دیجیتالی که در شب ۳ دسامبر در سان یورنت دلامورگا در خیرونای اسپانیا درست شده ویرتنن را با گیسوی سبزش نشان می‌دهد.
دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن یک دنباله‌دار دوره‌ای با دوره‌ی ۵.۴ ساله است و در ۱۲ دسامبر (۲۱ آذر) به نقطه‌ی پیراهور یا حضیض مدار ش (نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدارش به خورشید) می‌رسد.
چهار شب بعد (۱۶ دسامبر، ۲۵ آذر) هم از فاصله‌ی ۱۱.۶ میلیون کیلومتری زمین، ۳۹ ثانیه‌ی نوری، خواهد گذشت.
این فاصله هم‌ارز ۳۰ برابر فاصله‌ی زمین و ماه است که برای یک #دنباله‌دار فاصله‌ی کمی‌ست.
دنباله‌دار ویرتنن هدفی خوب برای دوربین‌های دوچشمی‌ست ولی در آسمان های تاریک با چشم نامسلح هم دیده می‌شود.
برای یافتن آن در شب ۲۵ آذر، باید به آسمان پیرامون خوشه‌ی پروین در صورت فلکی گاو نگاه کنید.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/12/ap181207.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«آسمانی پر از شهاب و ستاره»
----------------------------
در این هفته شهاب‌های #بارش_شهابی دوپیکری (جوزایی) که همگی از یک نقطه‌ی کانونی در صورت فلکی #دوپیکر سرچشمه می‌گرفتند بر سر یاره‌ی باریدند.
این تصویر از پیوند دیجیتالی چندین نما با نوردهی‌های جداگانه درست شده و حدود ۷۰ تیر شهاب دوپیکری را در خود ثبت کرده است. این نوردهی‌ها با هم بیش از ۶ سساعت را نزدیک زمانِ رسیدن بارش به بیشینه‌ی خود در بر می‌گرفتند.
دوربینی که این شهاب‌ها را ثبت می‌کرد آسمان سحرگاهی ۱۴ دسامبر را در پارک ملی تیده در جزیره‌ی تنه‌ریف اسپانیا دنبال می‌کرد.
خود صورت فلکی دوپیکر در سمت چپ، بیرون از چارچوب جای دارد. کهکشان راه شیری هم بر پس‌زمینه‌ی آسمان پرستاره کشیده شده است. ستارگان و سحابی‌های آشنای صورت فلکی شکارچی در بخش پایین و سمت چپ چشم‌انداز خودنمایی می‌کنند.
در سمت راست، ستاره‌ی زردفام دبران (پس‌رونده) و ستارگان خوشه‌ی شتران ماده (قلائص) به همراه ستارگان خوشه‌ی پروین دیده می‌شوند. زیر پای خوشه‌ی پروین، مهمان این شب‌های آسمان را می‌بینیم، #دنباله‌دار سبزگیسوی ۴۶پی/ویرتنن که این هفته به نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدارش به زمین می‌رسد.
شهاب‌های دوپیکری که ذرات سنگ و خاک به جا مانده از سیارک فعال ۳۲۰۰ فیتون هستند، با سرعت حدود ۳۵ کیلومتر بر ثانیه وارد جو زمین شده و می‌سوزند.
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/12/ap181215.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
----------------------------
در این هفته شهاب‌های #بارش_شهابی دوپیکری (جوزایی) که همگی از یک نقطه‌ی کانونی در صورت فلکی #دوپیکر سرچشمه می‌گرفتند بر سر یاره‌ی باریدند.
این تصویر از پیوند دیجیتالی چندین نما با نوردهی‌های جداگانه درست شده و حدود ۷۰ تیر شهاب دوپیکری را در خود ثبت کرده است. این نوردهی‌ها با هم بیش از ۶ سساعت را نزدیک زمانِ رسیدن بارش به بیشینه‌ی خود در بر می‌گرفتند.
دوربینی که این شهاب‌ها را ثبت می‌کرد آسمان سحرگاهی ۱۴ دسامبر را در پارک ملی تیده در جزیره‌ی تنه‌ریف اسپانیا دنبال می‌کرد.
خود صورت فلکی دوپیکر در سمت چپ، بیرون از چارچوب جای دارد. کهکشان راه شیری هم بر پس‌زمینه‌ی آسمان پرستاره کشیده شده است. ستارگان و سحابی‌های آشنای صورت فلکی شکارچی در بخش پایین و سمت چپ چشم‌انداز خودنمایی می‌کنند.
در سمت راست، ستاره‌ی زردفام دبران (پس‌رونده) و ستارگان خوشه‌ی شتران ماده (قلائص) به همراه ستارگان خوشه‌ی پروین دیده می‌شوند. زیر پای خوشه‌ی پروین، مهمان این شب‌های آسمان را می‌بینیم، #دنباله‌دار سبزگیسوی ۴۶پی/ویرتنن که این هفته به نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدارش به زمین می‌رسد.
شهاب‌های دوپیکری که ذرات سنگ و خاک به جا مانده از سیارک فعال ۳۲۰۰ فیتون هستند، با سرعت حدود ۳۵ کیلومتر بر ثانیه وارد جو زمین شده و می‌سوزند.
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/12/ap181215.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«لکه آبی در آسمان بر فراز کلیسای متروکه»
------------------------------------------
امروز #دنباله‌دار ویرتنن از کنار زمین می‌گذرد.
این گلوله برفی گل‌آلودِ ۱.۲ کیلومتری هر ۵.۴ سال یک بار خورشید را دور می‌زند و در این مسیر، به اندازه‌ی مشتری از آن دور شده و به اندازه‌ی زمین به آن نزدیک می‌شود.
دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن امروز از فاصله‌ای هم‌ارز ۳۱ برابر فاصله‌ی ماه از کنار زمین می‌گذرد که نزدیک‌ترین گذر در ۷۰ سال گذشته است.
اگر بخواهید آن را در آسمان پیدا کنید می‌توانید با یک دوربین دوچشمی صورت فلکی گاو را جستجو کنید و آن را که مانند یک لکه‌ی آبی متفاوت با اجرام دیگر است پیدا کنید.
این عکس یک هفته پیش گرفته شده و دنباله‌دار ویرتنن را در آسمان بر فراز کلیسای متروکه‌ی اسکِین دانمارک نشان می‌دهد. در این تصویرِ پیوندی خود عکاس هم دیده می‌شود.
دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن از امروز آغاز به دور شدن از زمین و خورشید کم‌نور کرده و سرانجام ناپدید خواهد شد.
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/12/ap181216.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
------------------------------------------
امروز #دنباله‌دار ویرتنن از کنار زمین می‌گذرد.
این گلوله برفی گل‌آلودِ ۱.۲ کیلومتری هر ۵.۴ سال یک بار خورشید را دور می‌زند و در این مسیر، به اندازه‌ی مشتری از آن دور شده و به اندازه‌ی زمین به آن نزدیک می‌شود.
دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن امروز از فاصله‌ای هم‌ارز ۳۱ برابر فاصله‌ی ماه از کنار زمین می‌گذرد که نزدیک‌ترین گذر در ۷۰ سال گذشته است.
اگر بخواهید آن را در آسمان پیدا کنید می‌توانید با یک دوربین دوچشمی صورت فلکی گاو را جستجو کنید و آن را که مانند یک لکه‌ی آبی متفاوت با اجرام دیگر است پیدا کنید.
این عکس یک هفته پیش گرفته شده و دنباله‌دار ویرتنن را در آسمان بر فراز کلیسای متروکه‌ی اسکِین دانمارک نشان می‌دهد. در این تصویرِ پیوندی خود عکاس هم دیده می‌شود.
دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن از امروز آغاز به دور شدن از زمین و خورشید کم‌نور کرده و سرانجام ناپدید خواهد شد.
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/12/ap181216.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«آذین‌بندی آسمان با چراغ‌های آبی، سبز و سرخ»
--------------------------------------------
این تصویر رنگارنگ کیهانی که گویی در آن، آسمان را برای جشنی چراغانی کرده‌اند، در نخستین ساعت‌های روز ۱۷ دسامبر، پس از گذشتن #دنباله‌دار ویرتنن از نظریک‌ترین نقطه‌ی مدارش به زمین گرفته شده. دنباله‌دار در آن هنگام تازه برای چشم نامسلح دیدارپذیر شده بود.
جو یا همان گیسوی سبز دوست‌داشتنی دنباله‌دار از نور خورشید تابشی فلورسنس پیدا کرده. این تصویر از پیوند دیجیتالی نماهایی با نوردهی‌های گوناگون به دست آمده و ویرتنن را زیر پای هفت خواهرِ خوشه‌ی ستاره‌ای پروین نشان می‌دهد.
این نوردهی‌ها همچنین پرتوی آبی‌فام خوشه را هم نشان می‌دهد. این پرتو در اثربازتاب نور ستارگان خوشه از روی غبارهایی که آنها را در بر گرفته پدید آمده (#سحابی_بازتابی).
در میانه‌ی چارچوب، سحابی‌های غبارآلود تاریک در لبهی ابر مولکولی برساووش را می‌بینیم و سمت چپ تصویرهم به #سحابی_گسیلشی ان‌جی‌سی ۱۴۹۹ یا همان سحابی کالیفرنیا می‌رسیم. تابش سرخ‌فام این ابر کیهانی که تنها با نوردهی‌های بلند آشکار می‌شود دستاورد بازپس‌گیری الکترون‌ها توسط اتم‌های یونیده‌ی هیدروژن است.
دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن در شب‌های نزدیک به ۲۳ دسامبر (دوم دیماه) با گذشتن از کنار ستاره‌ی درخشان آلفای ارابه‌ران (بزبان، سروش، عیوق) در صورت فلکی ارابه‌ران، چشم‌انداز زیبای دیگری را برای دوربین‌های دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک خواهد آفرید.
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/12/ap181220.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
--------------------------------------------
این تصویر رنگارنگ کیهانی که گویی در آن، آسمان را برای جشنی چراغانی کرده‌اند، در نخستین ساعت‌های روز ۱۷ دسامبر، پس از گذشتن #دنباله‌دار ویرتنن از نظریک‌ترین نقطه‌ی مدارش به زمین گرفته شده. دنباله‌دار در آن هنگام تازه برای چشم نامسلح دیدارپذیر شده بود.
جو یا همان گیسوی سبز دوست‌داشتنی دنباله‌دار از نور خورشید تابشی فلورسنس پیدا کرده. این تصویر از پیوند دیجیتالی نماهایی با نوردهی‌های گوناگون به دست آمده و ویرتنن را زیر پای هفت خواهرِ خوشه‌ی ستاره‌ای پروین نشان می‌دهد.
این نوردهی‌ها همچنین پرتوی آبی‌فام خوشه را هم نشان می‌دهد. این پرتو در اثربازتاب نور ستارگان خوشه از روی غبارهایی که آنها را در بر گرفته پدید آمده (#سحابی_بازتابی).
در میانه‌ی چارچوب، سحابی‌های غبارآلود تاریک در لبهی ابر مولکولی برساووش را می‌بینیم و سمت چپ تصویرهم به #سحابی_گسیلشی ان‌جی‌سی ۱۴۹۹ یا همان سحابی کالیفرنیا می‌رسیم. تابش سرخ‌فام این ابر کیهانی که تنها با نوردهی‌های بلند آشکار می‌شود دستاورد بازپس‌گیری الکترون‌ها توسط اتم‌های یونیده‌ی هیدروژن است.
دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن در شب‌های نزدیک به ۲۳ دسامبر (دوم دیماه) با گذشتن از کنار ستاره‌ی درخشان آلفای ارابه‌ران (بزبان، سروش، عیوق) در صورت فلکی ارابه‌ران، چشم‌انداز زیبای دیگری را برای دوربین‌های دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک خواهد آفرید.
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/12/ap181220.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«گاوی با ستاره، شهاب، و دنباله‌دار!»
----------------------------------
صورت فلکی #گاو همیشه با دو خوشه‌ی ستاره‌ای درخشانش شناخته شده است: خوشه‌ی پروین سمت راست، و خوشه‌ی به نسبت پراکنده‌ی اشتران ماده (قلائص) در سمت چپ این تصویر.
ولی این صورت فلکی در ماه گذشته، میزبان #بارش_شهابی سالانه‌ی دوپیکری (جوزایی) هم بود. این عکس در شبِ اوج این بارش گرفته شده و ردهای همراستای چند شهاب دوپیکری را نشان می‌دهد.
افزون بر شهاب‌ها، #دنباله‌دار ویرتنن هم در این تصویر دیده می‌شود که دارد در این صورت فلکی پیش می‌رود. این دنباله‌دار و گیسوی سبزش را می‌توانید نزدیک لبهی پایینی چارچوب تصویر ببینید. در آن هنگام ویرتنن نزدیک به اوج روشنایی‌اش بود و داشت از زمین دور می‌شد.
ستاره‌ی نارنجی‌رنگی که بالا، سمت چپ دیده می‌شود ستاره‌ی آلفا گاو (دبران، پس‌رَوَنده) است که جای چشم گاو را نشان می‌دهد. دبران درخشان‌ترین ستاره‌ی صورت فلکی گاو و ۱۵مین ستاره‌ی درخشان آسمان سیاره‌ی زمین است.
این تصویر از پیوند حدود ۸۰۰ نوردهی درست شده که از دهکده‌ی آلبانیای اسپانیا گرفته شده بودند.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/01/ap190107.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
----------------------------------
صورت فلکی #گاو همیشه با دو خوشه‌ی ستاره‌ای درخشانش شناخته شده است: خوشه‌ی پروین سمت راست، و خوشه‌ی به نسبت پراکنده‌ی اشتران ماده (قلائص) در سمت چپ این تصویر.
ولی این صورت فلکی در ماه گذشته، میزبان #بارش_شهابی سالانه‌ی دوپیکری (جوزایی) هم بود. این عکس در شبِ اوج این بارش گرفته شده و ردهای همراستای چند شهاب دوپیکری را نشان می‌دهد.
افزون بر شهاب‌ها، #دنباله‌دار ویرتنن هم در این تصویر دیده می‌شود که دارد در این صورت فلکی پیش می‌رود. این دنباله‌دار و گیسوی سبزش را می‌توانید نزدیک لبهی پایینی چارچوب تصویر ببینید. در آن هنگام ویرتنن نزدیک به اوج روشنایی‌اش بود و داشت از زمین دور می‌شد.
ستاره‌ی نارنجی‌رنگی که بالا، سمت چپ دیده می‌شود ستاره‌ی آلفا گاو (دبران، پس‌رَوَنده) است که جای چشم گاو را نشان می‌دهد. دبران درخشان‌ترین ستاره‌ی صورت فلکی گاو و ۱۵مین ستاره‌ی درخشان آسمان سیاره‌ی زمین است.
این تصویر از پیوند حدود ۸۰۰ نوردهی درست شده که از دهکده‌ی آلبانیای اسپانیا گرفته شده بودند.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/01/ap190107.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«گیسوی سبز و کلاه مکزیکی»
-----------------------------
دنباله‌دار ایواموتو (سی/۲۰۱۸ وای۱) با گیسوی سبز و زیبایش در گوشه‌ی بالا، سمت چپ این میدان دید تلسکوپی خودنمایی می‌کند.
این عکس در روز ۴ فوریه با نوردهی کلی ۳۰ دقیقه‌ای از رصدخانه‌ی مونت جان در دانشگاه کنتربری گرفته شده و این مهمان بخش درونی سامانه‌ی خورشیدی را نشان می‌دهد که به سرعت دارد بر زمینه‌ی ستارگان و کهکشان‌های دوردست در صورت فلکی دوشیزه پیش می‌رود.
نوردهی بلند و جابجایی سریعِ ایواموتو نسبت به ستارگان و کهکشان‌ها باعث شده هسته‌ی درونی و درخشانش مانند یک ردِ مات شده‌ی چشمگیر دیده شود.
در حقیقت رد گیسوی این #دنباله‌دار به گونه‌ی جالبی آن را مانند کهکشان مسیه ۱۰۴ در گوشه‌ی پایین، سمت راست چارچوب کرده است، کهکشانی که به نام کلاه مکزیکی هم شناخته می‌شود. ولی فاصله‌ی ایواموتو از زمین تنها ۴ دقیقه‌ی نوری است و فاصله‌ی کهکشان مارپیچی لبه‌نمای ام۱۰۴ حدود ۳۰ میلیون سال نوری.
ایواموتو، نخستین دنباله‌دار سال ۲۰۱۹ که با دوربین دوچشمی دیده می‌شود، در روز ۱۲ فوریه (۲۳ بهمن) از نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدارش به زمین خواهد گذشت.
این دنباله‌دار مداری بسیار بیضی و کشیده دارد که در آن، هر ۱۳۷۱ سال یک بار خورشید را دور می‌زند و تا آن سوی کمربند کوییپر هم می‌رود. بنابراین دیدار بعدی ما با آن در سال ۳۳۹۰ میلادی خواهد بود.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/02/ap190209.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
-----------------------------
دنباله‌دار ایواموتو (سی/۲۰۱۸ وای۱) با گیسوی سبز و زیبایش در گوشه‌ی بالا، سمت چپ این میدان دید تلسکوپی خودنمایی می‌کند.
این عکس در روز ۴ فوریه با نوردهی کلی ۳۰ دقیقه‌ای از رصدخانه‌ی مونت جان در دانشگاه کنتربری گرفته شده و این مهمان بخش درونی سامانه‌ی خورشیدی را نشان می‌دهد که به سرعت دارد بر زمینه‌ی ستارگان و کهکشان‌های دوردست در صورت فلکی دوشیزه پیش می‌رود.
نوردهی بلند و جابجایی سریعِ ایواموتو نسبت به ستارگان و کهکشان‌ها باعث شده هسته‌ی درونی و درخشانش مانند یک ردِ مات شده‌ی چشمگیر دیده شود.
در حقیقت رد گیسوی این #دنباله‌دار به گونه‌ی جالبی آن را مانند کهکشان مسیه ۱۰۴ در گوشه‌ی پایین، سمت راست چارچوب کرده است، کهکشانی که به نام کلاه مکزیکی هم شناخته می‌شود. ولی فاصله‌ی ایواموتو از زمین تنها ۴ دقیقه‌ی نوری است و فاصله‌ی کهکشان مارپیچی لبه‌نمای ام۱۰۴ حدود ۳۰ میلیون سال نوری.
ایواموتو، نخستین دنباله‌دار سال ۲۰۱۹ که با دوربین دوچشمی دیده می‌شود، در روز ۱۲ فوریه (۲۳ بهمن) از نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدارش به زمین خواهد گذشت.
این دنباله‌دار مداری بسیار بیضی و کشیده دارد که در آن، هر ۱۳۷۱ سال یک بار خورشید را دور می‌زند و تا آن سوی کمربند کوییپر هم می‌رود. بنابراین دیدار بعدی ما با آن در سال ۳۳۹۰ میلادی خواهد بود.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/02/ap190209.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«گیسوی زهرآلود!»
-------------------
در دسامبر ۲۰۱۸ دنباله‌دار۴۶پی/ویرتنن از فاصله‌ی حدود ۱۱.۶ میلیون کیلومتری زمین گذشت- تقریبا ۳۰ برابر فاصله‌ی زمین تا ماه. این گذرِ نزدیک به اخترشناسان این شانس را داد تا #دنباله‌دار را با جزییات ببینند. آرایه‌ی بزرگ میلیمتری/زیرمیلیمتری آتاکاما (آلما) هم بهره‌ی کامل را این این موقعیت گرفت. ویژه‌گری (تخصص) آلما رصد همنهش‌های سردترِ کیهانست، چیزهایی مانند گاز و غبار؛ و اغلب هم بر مولکول‌های ویژه‌ای تمرکز می‌کند. این تصویر هم از این قاعده مستثنا نیست، زیرا یک همنهش کلیدی را نشان می‌دهد: گاز سیانید هیدروژن در گیسوی پیرامون هسته‌ی دنباله‌دار ویرتنن.
ولی چرا دانشمندان باید دنبال چنین سم بدنامی بگردند؟
خوب، دانشمندان پی برده‌اند که سیانید هیدروژن به همان اندازه که داستان‌های رمزآلود (معمایی) به ما باورانده‌اند رایج و فراوان است- دستکم در گستره‌ی کیهان! از آنجایی که این ماده یک مولکولی آلی ساده است و به نسبت آسان ساخته می‌شود، در دنباله‌دارها، جو ستارگان و در ابرهای گاز و غبار میان‌ستاره‌ای هم دیده شده. این تصویر بر پایه‌ی همین رصدهاست و سیانید هیروژن را که دارد از هسته‌ی این دنباله‌دار بیرون می‌زند به خوبی نشان می‌دهد. در رصدهای دیگری که آلما انجام داده حضور مولکول‌های آلی پیچیده‌تری هم آشکار شده.
این یافته‌ی مهمی‌ست زیرا سیانید هیدروژن اگرچه برای بسیاری از جانداران امروزیِ زمین ماده‌ای سمی است، ولی احتمالا نقش مهمی در آغاز شدن زندگی روی زمین داشته. این ماده بسیار واکنش‌پذیر است، از همین رو به سادگی با مواد شیمیایی محیط واکنش انجام داده و مولکول‌هایی تازه می‌سازد- مولکول‌هایی که برخی از آنها برای زندگی کلیدی‌اند، از جمله اسیدهای آمینه.
بر پایه‌ی یک نظریه، بخشی از سیانید هیدروژن با دنباله‌دارها به زمین آمد و آغازگر فرآیندهای شیمیایی آلی‌ای شد که سرانجام به پیدایش زندگی زمینی انجامیدند. تصویر آلما از دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن تاییدی دیگر بر این نظریه است که می‌گوید احتمالا دنباله‌دارها مواد زندگی‌ساز را به زمین آورده بوده‌اند.
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/02/46P.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
-------------------
در دسامبر ۲۰۱۸ دنباله‌دار۴۶پی/ویرتنن از فاصله‌ی حدود ۱۱.۶ میلیون کیلومتری زمین گذشت- تقریبا ۳۰ برابر فاصله‌ی زمین تا ماه. این گذرِ نزدیک به اخترشناسان این شانس را داد تا #دنباله‌دار را با جزییات ببینند. آرایه‌ی بزرگ میلیمتری/زیرمیلیمتری آتاکاما (آلما) هم بهره‌ی کامل را این این موقعیت گرفت. ویژه‌گری (تخصص) آلما رصد همنهش‌های سردترِ کیهانست، چیزهایی مانند گاز و غبار؛ و اغلب هم بر مولکول‌های ویژه‌ای تمرکز می‌کند. این تصویر هم از این قاعده مستثنا نیست، زیرا یک همنهش کلیدی را نشان می‌دهد: گاز سیانید هیدروژن در گیسوی پیرامون هسته‌ی دنباله‌دار ویرتنن.
ولی چرا دانشمندان باید دنبال چنین سم بدنامی بگردند؟
خوب، دانشمندان پی برده‌اند که سیانید هیدروژن به همان اندازه که داستان‌های رمزآلود (معمایی) به ما باورانده‌اند رایج و فراوان است- دستکم در گستره‌ی کیهان! از آنجایی که این ماده یک مولکولی آلی ساده است و به نسبت آسان ساخته می‌شود، در دنباله‌دارها، جو ستارگان و در ابرهای گاز و غبار میان‌ستاره‌ای هم دیده شده. این تصویر بر پایه‌ی همین رصدهاست و سیانید هیروژن را که دارد از هسته‌ی این دنباله‌دار بیرون می‌زند به خوبی نشان می‌دهد. در رصدهای دیگری که آلما انجام داده حضور مولکول‌های آلی پیچیده‌تری هم آشکار شده.
این یافته‌ی مهمی‌ست زیرا سیانید هیدروژن اگرچه برای بسیاری از جانداران امروزیِ زمین ماده‌ای سمی است، ولی احتمالا نقش مهمی در آغاز شدن زندگی روی زمین داشته. این ماده بسیار واکنش‌پذیر است، از همین رو به سادگی با مواد شیمیایی محیط واکنش انجام داده و مولکول‌هایی تازه می‌سازد- مولکول‌هایی که برخی از آنها برای زندگی کلیدی‌اند، از جمله اسیدهای آمینه.
بر پایه‌ی یک نظریه، بخشی از سیانید هیدروژن با دنباله‌دارها به زمین آمد و آغازگر فرآیندهای شیمیایی آلی‌ای شد که سرانجام به پیدایش زندگی زمینی انجامیدند. تصویر آلما از دنباله‌دار ۴۶پی/ویرتنن تاییدی دیگر بر این نظریه است که می‌گوید احتمالا دنباله‌دارها مواد زندگی‌ساز را به زمین آورده بوده‌اند.
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/02/46P.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«ارابه‌ران و گیسوی سبز»
------------------------
در این تصویر تلسکوپی زیبا #دنباله‌دار ایواموتو (سی/۲۰۱۸ وای۱) که همچنان دارد در آسمان سیاره‌ی زمین به پیش می‌رود را در میان ستارگان و سحابی‌های صورت فلکی شمالی ارابه‌ران می‌بینیم.
عکس در شب ۲۷ فوریه گرفته شده، شبی که ایواموتو با گیسوی سبز و دم کم‌نورش در آسمان سیاره‌ی زمین، میان یک مجموعه‌ی پیچیده از سحابی‌های گسیلشی (بالا، سمت چپ) و خوشه‌ی ستاره‌ای باز ام ۳۶ (پایین، سمت راست) جای داشت.
پرتوی سرخ‌فام آن سحابی‌های گسیلشی از گازهای هیدروژنی‌ست که از تابش پرتوهای فرابنفش ستارگان داغِ نزدیک یک ابر مولکولی غول‌پیکر در فاصله‌ی حدود ۶۰۰۰ سال نوری زمین برافروخته و یونیده شده‌اند.
پرتوی سبزفام گیسوی دنباله‌دار -که در آن شب کمتر از پنج دقیقه‌ی نوری از ما فاصله داشت- به طور عمده دستاورد تابش مولکول‌های کربن دواتمی زیر نور خورشید است.
ام۳۶ یکی از خوشه‌های ستاره‌ایِ شناخته شده‌ی صورت فلکی ارابه‌ران است و آن هم در پس‌زمینه‌ی تصویر جای دارد، با فاصله‌ی حدود ۴۰۰۰ سال نوری از زمین.
دنباله‌دار ایواموتو که در شب ۱۲ فوریه از کنار زمین گذشته بود، اکنون دارد به بخش بیرونی سامانه‌ی خورشیدی بازمی‌گردد.
ایواموتو مدار بیضی بسیار کشیده‌ای دارد که او را تا آن سوی کمربند کوییپر می‌برد. دوره‌ی مداری این دنباله‌دار ۱۳۱۷ سال است و بنابراین دیدار بعدی‌اش با سیاره‌های درونی سامانه‌ی خورشیدی در سال ۳۳۹۰ میلادی انجام خواهد شد.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/03/ap190301.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
------------------------
در این تصویر تلسکوپی زیبا #دنباله‌دار ایواموتو (سی/۲۰۱۸ وای۱) که همچنان دارد در آسمان سیاره‌ی زمین به پیش می‌رود را در میان ستارگان و سحابی‌های صورت فلکی شمالی ارابه‌ران می‌بینیم.
عکس در شب ۲۷ فوریه گرفته شده، شبی که ایواموتو با گیسوی سبز و دم کم‌نورش در آسمان سیاره‌ی زمین، میان یک مجموعه‌ی پیچیده از سحابی‌های گسیلشی (بالا، سمت چپ) و خوشه‌ی ستاره‌ای باز ام ۳۶ (پایین، سمت راست) جای داشت.
پرتوی سرخ‌فام آن سحابی‌های گسیلشی از گازهای هیدروژنی‌ست که از تابش پرتوهای فرابنفش ستارگان داغِ نزدیک یک ابر مولکولی غول‌پیکر در فاصله‌ی حدود ۶۰۰۰ سال نوری زمین برافروخته و یونیده شده‌اند.
پرتوی سبزفام گیسوی دنباله‌دار -که در آن شب کمتر از پنج دقیقه‌ی نوری از ما فاصله داشت- به طور عمده دستاورد تابش مولکول‌های کربن دواتمی زیر نور خورشید است.
ام۳۶ یکی از خوشه‌های ستاره‌ایِ شناخته شده‌ی صورت فلکی ارابه‌ران است و آن هم در پس‌زمینه‌ی تصویر جای دارد، با فاصله‌ی حدود ۴۰۰۰ سال نوری از زمین.
دنباله‌دار ایواموتو که در شب ۱۲ فوریه از کنار زمین گذشته بود، اکنون دارد به بخش بیرونی سامانه‌ی خورشیدی بازمی‌گردد.
ایواموتو مدار بیضی بسیار کشیده‌ای دارد که او را تا آن سوی کمربند کوییپر می‌برد. دوره‌ی مداری این دنباله‌دار ۱۳۱۷ سال است و بنابراین دیدار بعدی‌اش با سیاره‌های درونی سامانه‌ی خورشیدی در سال ۳۳۹۰ میلادی انجام خواهد شد.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/03/ap190301.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
Forwarded from 👑یک ستاره در هفت آسمان👑 (یک ستاره در هفت آسمان)
«ویدیویی خیره‌کننده از بارش برف‌های بیگانه بر دنباله‌دار ۶۷پی »
—----------------------------------------------------------
زمستانی کیهانی در سرزمینی شگفت‌انگیز!
این تصویر پویا (gif) از پیوند داده‌های فضاپیمای #روزتا درست شده و دنباله‌دار ۶۷پی/چوریموف-گراسیمنکو را زیر بارش چیزی مانند برف نشان می‌دهد. این فیلم که اینجا بسیار کوتاهست، در واقع ۲۵ دقیقه از روز ۱ ژوئن ۲۰۱۶ را در بر می‌گیرد.
ولی اگر خودتان در آن هنگام روی دنباله‌دار ۶۷پی بودید بیشترِ این دانه‌های "برف" را به چشم نمی‌دیدید زیرا از پرتوهای کیهانی تشکیل شده‌اند- ذرات باردار زیراتمی که در سرتاسر کیهان به این سو و آن سو می‌روند و حسگرهای دوربین آنها را مانند ردهایی از نور ثبت کرده.
با این وجود بخشی از این نقطه‌ها به راستی برف هستند- ذرات غبار و یخی که بر فراز سطح #دنباله‌دار شناورند. بسیاری از آنها هم اصلا ستارگان و خوشه‌های ستاره‌ای پس‌زمینه‌اند که از پشت این صخره‌ی سنگی خود را نشان می‌دهند..
به گفته‌ی یکی از دانشمندان ارشد سازمانی فضایی اروپا، اینها ستارگان صورت فلکی سگ بزرگ در آسمان بیگانه‌ی این دنباله‌دارند که مانند نقطه‌های درخشانی از بالای چارچوب به پایین می‌آیند.
https://goo.gl/Po9e5w
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/04/67P.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
—----------------------------------------------------------
زمستانی کیهانی در سرزمینی شگفت‌انگیز!
این تصویر پویا (gif) از پیوند داده‌های فضاپیمای #روزتا درست شده و دنباله‌دار ۶۷پی/چوریموف-گراسیمنکو را زیر بارش چیزی مانند برف نشان می‌دهد. این فیلم که اینجا بسیار کوتاهست، در واقع ۲۵ دقیقه از روز ۱ ژوئن ۲۰۱۶ را در بر می‌گیرد.
ولی اگر خودتان در آن هنگام روی دنباله‌دار ۶۷پی بودید بیشترِ این دانه‌های "برف" را به چشم نمی‌دیدید زیرا از پرتوهای کیهانی تشکیل شده‌اند- ذرات باردار زیراتمی که در سرتاسر کیهان به این سو و آن سو می‌روند و حسگرهای دوربین آنها را مانند ردهایی از نور ثبت کرده.
با این وجود بخشی از این نقطه‌ها به راستی برف هستند- ذرات غبار و یخی که بر فراز سطح #دنباله‌دار شناورند. بسیاری از آنها هم اصلا ستارگان و خوشه‌های ستاره‌ای پس‌زمینه‌اند که از پشت این صخره‌ی سنگی خود را نشان می‌دهند..
به گفته‌ی یکی از دانشمندان ارشد سازمانی فضایی اروپا، اینها ستارگان صورت فلکی سگ بزرگ در آسمان بیگانه‌ی این دنباله‌دارند که مانند نقطه‌های درخشانی از بالای چارچوب به پایین می‌آیند.
https://goo.gl/Po9e5w
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/04/67P.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«ویدیویی خیره‌کننده از بارش برف‌های بیگانه بر دنباله‌دار ۶۷پی »
—---------------------------------------------------------
زمستانی کیهانی در سرزمینی شگفت‌انگیز!
این تصویر پویا (gif) از پیوند داده‌های فضاپیمای #روزتا درست شده و دنباله‌دار ۶۷پی/چوریموف-گراسیمنکو را زیر بارش چیزی مانند برف نشان می‌دهد. این فیلم که اینجا بسیار کوتاهست، در واقع از پیوند ۳۳ نمای پی در پی درست شده که در مدت "۲۵ دقیقه" از روز ۱ ژوئن ۲۰۱۶ گرفته شده بودند. در آن هنگام، روزتا حدود ۱۳ کیلومتر از هسته‌ی دنباله‌دار فاصله داشت.
ولی اگر خودتان در آن هنگام روی دنباله‌دار ۶۷پی بودید بیشترِ این دانه‌های "برف" را به چشم نمی‌دیدید زیرا از پرتوهای کیهانی تشکیل شده‌اند- ذرات باردار زیراتمی که در سرتاسر کیهان به این سو و آن سو می‌روند و حسگرهای دوربین آنها را مانند ردهایی از نور ثبت کرده.
با این وجود بخشی از این نقطه‌ها به راستی برف هستند- ذرات غبار و یخی که بر فراز سطح #دنباله‌دار شناورند. بسیاری از آنها هم اصلا ستارگان و خوشه‌های ستاره‌ای پس‌زمینه‌اند که از پشت این صخره‌ی سنگی خود را نشان می‌دهند..
به گفته‌ی یکی از دانشمندان ارشد سازمانی فضایی اروپا، اینها ستارگان صورت فلکی سگ بزرگ در آسمان بیگانه‌ی این دنباله‌دارند که مانند نقطه‌های درخشانی از بالای چارچوب به پایین می‌آیند.
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/04/67P.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
—---------------------------------------------------------
زمستانی کیهانی در سرزمینی شگفت‌انگیز!
این تصویر پویا (gif) از پیوند داده‌های فضاپیمای #روزتا درست شده و دنباله‌دار ۶۷پی/چوریموف-گراسیمنکو را زیر بارش چیزی مانند برف نشان می‌دهد. این فیلم که اینجا بسیار کوتاهست، در واقع از پیوند ۳۳ نمای پی در پی درست شده که در مدت "۲۵ دقیقه" از روز ۱ ژوئن ۲۰۱۶ گرفته شده بودند. در آن هنگام، روزتا حدود ۱۳ کیلومتر از هسته‌ی دنباله‌دار فاصله داشت.
ولی اگر خودتان در آن هنگام روی دنباله‌دار ۶۷پی بودید بیشترِ این دانه‌های "برف" را به چشم نمی‌دیدید زیرا از پرتوهای کیهانی تشکیل شده‌اند- ذرات باردار زیراتمی که در سرتاسر کیهان به این سو و آن سو می‌روند و حسگرهای دوربین آنها را مانند ردهایی از نور ثبت کرده.
با این وجود بخشی از این نقطه‌ها به راستی برف هستند- ذرات غبار و یخی که بر فراز سطح #دنباله‌دار شناورند. بسیاری از آنها هم اصلا ستارگان و خوشه‌های ستاره‌ای پس‌زمینه‌اند که از پشت این صخره‌ی سنگی خود را نشان می‌دهند..
به گفته‌ی یکی از دانشمندان ارشد سازمانی فضایی اروپا، اینها ستارگان صورت فلکی سگ بزرگ در آسمان بیگانه‌ی این دنباله‌دارند که مانند نقطه‌های درخشانی از بالای چارچوب به پایین می‌آیند.
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/04/67P.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
Telegram
یک ستاره در هفت آسمان
@onestar_in_sevenskies