👑یک ستاره در هفت آسمان👑
1.15K subscribers
2.29K photos
598 videos
73 files
5.28K links
وبلاگ تخصصی نجوم و اخترفیزیک که از سال ۲۰۱۰ تاکنون بی‌وقفه به کار ترجمه‌ی مطالب متنوع و گوناگونِ این حوزه‌ی دانش، از معتبرترین سایت‌های بین‌المللی می‌پردازد:
http://www.1star7sky.com/
فیسبوک: https://www.facebook.com/1star7sky/
Download Telegram
«پوشش‌ رنگین هفت خواهر»
—------------------------

این واقعا همان خوشه‌ی پروین یا هفت خواهران خودمانست؟

پروین که به ستارگان آبی‌فامش در آسمان شناخته می‌شود، اینجا در نور فروسرخ به نمایش در آمده‌، طیفی که در آن، ابرهای پیرامون ستارگانش از خود آنها درخشان‌تر دیده می‌شوند.

این عکس از پیوند داده‌های ماهواره‌ی کاوشگر پیمایشی میدان-گسترده‌ی فروسرخ ناسا (وایز، WISE) درست شده و در آن، سه طول موج فروسرخ به رنگ‌های دیدارپذیر نشان داده شده‌اند: سرخ=۲۴، سبز=۱۲، و آبی=۴.۶ میکرون.

خوشه‌ی ستاره‌ای پروین به نام ام۴۵ نیز شناخته می‌شود. ابری که این #خوشه‌_باز در آن جای دارد ابر زاینده‌ی خود آن نیست بلکه ابریست که دارد از آنجا می‌گذرد و خوشه‌ی پروین اکنون به طور شانسی وارد آن شده.

پرتوها و بادهای ستارگان بزرگِ این خوشه ذرات کوچک‌ترِ غبار درون ابر را پس زده‌اند و چنان چه اینجا دیده می‌شود، باعث رشته رشته شدن غبار شده‌اند.

خوشه‌ی پروین با فاصله‌ی حدود ۴۵۰ سال نوری از زمین، در صورت فلکی #گاو (به عربی: ثور) جای دارد. در این فاصله، این عکس پهنایی حدود ۲۰ سال نوری را می‌پوشاند.
#apod
https://goo.gl/9fwk5P
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/05/ap180528.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«ابرهای تیره در دل گاو»
------------------------

گاهی حتی در غبارهای تیره‌ی میان‌ستاره‌ای هم می‌توان آرامش و زیبایی را مشاهده کرد. یکی از این گونه چشم‌اندازها در صورت فلکی #گاو (ثور) یافته می‌شود.

رشته‌ها و ابرهایی که اینجا می‌بینید در بخشی از آسمان میان خوشه‌ی ستاره‌ای پروین و سحابی کالیفرنیا دیده می‌شوند. چیزی که این غبارها را پدیدار کرده روشنی آنها نیست بلکه درآشامش (جذب) توسط آنهاست.

چندین ستاره‌ی درخشان که پرتوهای آبی‌فامشان از روی غبارهای قهوه‌ای رنگ بازتابیده در تصویر به چشم می‌خورد. دیگر ستارگان به رنگ سرخ دیده می‌شوند زیرا نورشان از پس ستون‌های غبار به چشم ما می‌رسد، و از آنجایی که غبارها نور آبی آنها را پراکنده‌اند، تنها نور سرخشان به جا مانده.

ستارگان دیگری هم در این پهنه‌ی آسمان هست ولی غباری که آنها را پنهان کرده به اندازه‌ای چگال است که برای دیدنشان نیاز به طول موج‌هایی ویژه است.

این چشم‌انداز در ظاهر آرام است ولی در حقیقت غوغایی از زایش ستارگان در آن جریان دارد. با رُمبش گرانشی و فشرده شدن توده‌های بزرگ و چگال گاز و غبار، ستارگانی تازه ساخته می‌شود- ستارگانی که هم در جو خود غبارهایی تازه می‌سازند و هم با پرتوها و بادهای پرانرژی‌شان غبارهای کهنه را نابود می‌کنند.
#apod #ستاره‌زایی

---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/06/ap180626.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«زادگاه سیاره‌های پنهان»
------------------------

در این عکس که با بهره از آرایه‌ی بزرگ میلیمتری/زیرمیلیمتری آتاکاما (آلما) گرفته شده "ام‌دبلیوسی ۷۵۸" را می‌بینیم، یک ستاره‌ی جوان که دارد به بزرگسالی نزدیک می‌شود [ستاره‌ی پیشا-رشته‌ی اصلی] و با حلقه‌هایی پیچیده و نامنظم از غبار کیهانی، که سه تا از آنها اینجا دیده می‌شود در بر گرفته شده. این حلقه‌ها برخلاف معمول، دایره‌ی کامل نبوده و بیشتر پیکره‌ای بیضی دارند- و بنابراین آنها نخستین نمونه‌ی یافته شده از یک قرص پیش‌سیاره‌ای ذاتا بیضوی به کمک آلما است.

حلقه‌های بیرونی و درونی هر کدام یک توده‌ی روشن دارند که مانند کمان‌هایی زردفام دیده می‌شود. همچنین بازوهایی مارپیچی در دل غبارها، و نیز یک حفره‌ی درونی تهی و بدون غبار که اندکی برون‌مرکز است هم در آن به چشم می‌خورد. همه‌ی اینها ویژگی‌هایی هستند که خبر از سیاره‌هایی نادیده می‌دهند. سیاره‌ها در فرآیند پیدایش خود با قرص غبار پیرامون ستاره برهم‌کنش گرانشی انجام داده و ساختارهایی ویژه‌ و گویا در آن پدید می‌آورند. بنابراین اخترشناسان با دیدن سامانه‌ای مانند ام‌دبلیوسی ۷۵۸ نه تنها می‌توانند به وجود احتمالیِ سیاره‌هایی پنهان پی ببرند، بلکه جرم آنها، جایگاهشان، و مدارشان را نیز برآورد کنند.

این یک نمونه‌ی شگفت‌انگیز از توانایی #آلما در یافتن فراسیاره‌هاست. بهره گرفتن از این رصدخانه برای پژوهش چنین قرص‌های غباری به دانشمندان امکان می‌دهد تا نخستین گام‌های ساخته شدن سیاره‌ها را به هدف شناخت چگونگی پیدایش و دگرگونی این سامانه‌های جوان بررسی کنند. آگاهی بیشتر درباره‌ی سامانه‌های سیاره‌ای در کیهان می‌تواند به ما در شناخت چگونگی پیدایش سامانه‌ی خورشیدی، و روندی که در درازنای چند میلیارد سال پیموده تا خانه‌ی کیهانی امروز ما شود یاری رساند.

سامانه‌ی ام‌دبلیوسی ۷۵۸ با فاصله‌ی ۵۰۰ سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی #گاو دیده می‌شود.
#سیاره_فراخورشیدی

---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/07/MWC758.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«خرچنگی با رشد باورنکردنی»
-----------------------------

این نمونه‌ی ویرانه‌ایست است که از انفجار یک ستاره بر جای می‌ماند.

ام۱ یا سحابی خرچنگ، پسماند به جا مانده از ابرنواختری که در سال ۱۰۵۴ میلادی در آسمان دیده شد، انباشته از رشته‌هایی اسرارآمیز است.

این رشته‌ها نه تنها به گونه‌ی شگرفی پیچیده‌اند، بلکه به نظر می‌رسد جرمی کمتر از آنچه در ابرنواختر اصلی پس زده شده بود دارند و سرعتشان نیز نسبت به آنچه از یک انفجار آزاد انتظار می‌رود بیشتر است.

[سرعت گسترش این سحابی به اندازه‌ایست که هنگامی که در سال ۱۸۴۳، ویلیام پارسونز با تلسکوپ نگاهی به آن انداخت، آن را مانند یک جانور سخت‌پوست دید. ولی این سحابی اکنون به اندازه‌ای رشد کرده که به هر چیزی می‌ماند به جز خرچنگ، ولی این نام دیگر بر رویش ماندگار شد .طرحی که پارسونز از این سحابی کشید را در پست بعدی ببینید-م]

این تصویر توسط تلسکوپ فضایی #هابل گرفته شده و در سه رنگ ویژه برای هدف‌های علمی نمایانده شده است.

گستردگی سحابی خرچنگ حدود ۱۰ سال نوری‌ست و در ژرفای مرکز آن یک تپ‌اختر جای دارد: یک ستاره‌ی نوترونی هم‌جرم خورشید ولی تنها به اندازه‌ی یک شهرک. تپ‌اختر خرچنگ در هر ثانیه حدود ۳۰ بار به دور خود می‌چرخد.

گفتنی‌ست سحابی خرچنگ حدود ۶۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و در راستای صورت فلکی #گاو دیده می‌شود.

#apod #پسماند_ابرنواختر
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/09/ap180909.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«گاوی با ستاره، شهاب، و دنباله‌دار!»
----------------------------------

صورت فلکی #گاو همیشه با دو خوشه‌ی ستاره‌ای درخشانش شناخته شده است: خوشه‌ی پروین سمت راست، و خوشه‌ی به نسبت پراکنده‌ی اشتران ماده (قلائص) در سمت چپ این تصویر.

ولی این صورت فلکی در ماه گذشته، میزبان #بارش_شهابی سالانه‌ی دوپیکری (جوزایی) هم بود. این عکس در شبِ اوج این بارش گرفته شده و ردهای همراستای چند شهاب‌ دوپیکری را نشان می‌دهد.

افزون بر شهاب‌ها، #دنباله‌دار ویرتنن هم در این تصویر دیده می‌شود که دارد در این صورت فلکی پیش می‌رود. این دنباله‌دار و گیسوی سبزش را می‌توانید نزدیک لبه‌ی پایینی چارچوب تصویر ببینید. در آن هنگام ویرتنن نزدیک به اوج روشنایی‌اش بود و داشت از زمین دور می‌شد.

ستاره‌ی نارنجی‌رنگی که بالا، سمت چپ دیده می‌شود ستاره‌ی آلفا گاو (دبران، پس‌رَوَنده) است که جای چشم گاو را نشان می‌دهد. دبران درخشان‌ترین ستاره‌ی صورت فلکی گاو و ۱۵مین ستاره‌ی درخشان آسمان سیاره‌ی زمین است.

این تصویر از پیوند حدود ۸۰۰ نوردهی درست شده که از دهکده‌ی آلبانیای اسپانیا گرفته شده بودند.

#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/01/ap190107.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky