«رشته‌هایی که یک کهکشان را در خود پیچیده‌اند»
—---------------------------------------------------
https://goo.gl/GrbVm9
تصاویر تازه‌ی تلسکوپ فضایی هابل اِسا/ناسا ساختار در هم پیچیده‌ی کهکشان ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ را با جزییاتی بی‌سابقه را آشکار کرده‌اند. این #کهکشان_بیضیگون یک شگفتی زیبای کیهانی با یک هسته‌ی درخشان است که در سامانه‌ای از رشته‌های تیره‌‌ی تاب خورده و نخ-مانند پیچیده شده.
ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ یکی از اعضای خوشه‌ی کهکشانی قنطورس است، خوشه‌ای از صدها کهکشان نزدیک به هم که گرانش میانشان آنها را در کنار یکدیگر نگه داشته. این خوشه با فاصله‌ی ۵۰ میلیون سال نوری از زمین، در #صورت_فلکی_قنطورس جای دارد.
با آن که خوشه‌ی قنطورس خوشه‌ی بزرگیست، ولی ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ در برابر هم‌خوشه‌ای‌هایش بسیار خودنمایی می‌کند، زیرا درخشان‌ترین عضو این خوشه است و به دلایل آشکار، عنوان "درخشان‌ترین کهکشان خوشه" (#Brightest_Cluster_Galaxy یا BCG) را یدک می‌کشد. BCGها از جمله‌ی بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین کهکشان‌های کیهان هستند.
ولی ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ به یک دلیل دیگر نیز بسیار به چشم می‌آید: به دلیل ساختار یگانه و ویژه‌اش. مشاهدات پیشین وجود رشته‌های پرپیچ و تابی را آشکار کرده بودند که از بدنه‌ی اصلی کهکشان بیرون زده و یک "علامت سوال" کیهانی در آسمان ساخته‌اند، پیچک‌های تیره‌ای که به گرد یک هسته‌ی درخشان حلقه زده‌اند.
اکنون یک گروه بین‌المللی از دانشمندان به رهبری اخترشناسان دانشگاه کمبریج بریتانیا با بهره از تلسکوپ فضایی هابل یک بار دیگر و این بار با دقت بیشتر این ساختار نخ-مانند را بررسی کرده‌اند. آنها دریافتند که هر یک از این رشته‌های غباری پهنایی حدود ۲۰۰ سال نوری داشته و ۱۰ برابر از گاز پیرامونش چگال‌تر است. این رشته‌ها به یکدیگر بافته شده، رو به درون، به سوی مرکز کهکشان پیچ خورده، و گازهای تشکیل‌دهنده‌ی کهکشان را به هسته‌اش وصل کرده‌اند.
در واقع به نظر می‌رسد هسته‌ی این کهکشان مسئول پیچ و تاب خود این رشته‌ها است. ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ در مرکزش یک ابرسیاهچاله‌ی فعال دارد که منطقه‌ی درونی کهکشان را بسیار پرانرژی کرده و باعث داغ شدن گازهای آن بخش و فرستادن جریان‌هایی از مواد داغ به بیرون شده است.
گویا این جریان‌های گازی داغ رو به بیرون حباب درست می‌کنند و مواد رشته‌ها را هم با خود تاب می‌دهند. #میدان_مغناطیسی کهکشان هم با باد شدن این حباب رو به بیرون کشیده می‌شود و مواد درون رشته‌ها را می‌فشارد و آنها را شکل می‌دهد.
در دل کهکشان، رشته‌ها در مارپیچی شگفت‌انگیز رو به درون پیچ و تاب می‌خورند و به گرد ابرسیاهچاله‌ی مرکزی تابیده شده و سرانجام خوراک آن می‌شوند.
آگاهی بیشتر درباره‌ی کهکشان‌های رشته‌ای مانند ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ می‌تواند به ما در رسیدن به پاسخ این پرسش که چرا به نظر می‌رسد بسیاری از کهکشان‌های بزرگ در کیهانِ نزدیک ما مرده‌اند؛ به جای این که با ذخیره‌های گسترده‌ی گاز و غبار خود ستارگان تازه بسازند، آرام هستند و انباشته از ستارگان پا به سن گذاشته و پیر. ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ هم یکی از این گونه کهکشان‌هاست. دلیلش شاید این باشد که میدان مغناطیسی مرکز کهکشان که به همراه حباب‌ها در سرتاسر کهکشان کشیده شده، جلوی فرآیندهای #ستاره‌زایی از گاز و غبارها را گرفته است.
در ویدیویی که در ادامه می‌بینید، با بزرگ‌نمایی آسمان در صورت فلکی قنطورس، به کهکشان ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ می‌رسید.👇🏼
#NGC_4696 #BCG #خوشه_کهکشانی #خوشه_قنطورس #تلسکوپ_هابل
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/NGC4696.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—---------------------------------------------------
https://goo.gl/GrbVm9
تصاویر تازه‌ی تلسکوپ فضایی هابل اِسا/ناسا ساختار در هم پیچیده‌ی کهکشان ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ را با جزییاتی بی‌سابقه را آشکار کرده‌اند. این #کهکشان_بیضیگون یک شگفتی زیبای کیهانی با یک هسته‌ی درخشان است که در سامانه‌ای از رشته‌های تیره‌‌ی تاب خورده و نخ-مانند پیچیده شده.
ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ یکی از اعضای خوشه‌ی کهکشانی قنطورس است، خوشه‌ای از صدها کهکشان نزدیک به هم که گرانش میانشان آنها را در کنار یکدیگر نگه داشته. این خوشه با فاصله‌ی ۵۰ میلیون سال نوری از زمین، در #صورت_فلکی_قنطورس جای دارد.
با آن که خوشه‌ی قنطورس خوشه‌ی بزرگیست، ولی ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ در برابر هم‌خوشه‌ای‌هایش بسیار خودنمایی می‌کند، زیرا درخشان‌ترین عضو این خوشه است و به دلایل آشکار، عنوان "درخشان‌ترین کهکشان خوشه" (#Brightest_Cluster_Galaxy یا BCG) را یدک می‌کشد. BCGها از جمله‌ی بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین کهکشان‌های کیهان هستند.
ولی ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ به یک دلیل دیگر نیز بسیار به چشم می‌آید: به دلیل ساختار یگانه و ویژه‌اش. مشاهدات پیشین وجود رشته‌های پرپیچ و تابی را آشکار کرده بودند که از بدنه‌ی اصلی کهکشان بیرون زده و یک "علامت سوال" کیهانی در آسمان ساخته‌اند، پیچک‌های تیره‌ای که به گرد یک هسته‌ی درخشان حلقه زده‌اند.
اکنون یک گروه بین‌المللی از دانشمندان به رهبری اخترشناسان دانشگاه کمبریج بریتانیا با بهره از تلسکوپ فضایی هابل یک بار دیگر و این بار با دقت بیشتر این ساختار نخ-مانند را بررسی کرده‌اند. آنها دریافتند که هر یک از این رشته‌های غباری پهنایی حدود ۲۰۰ سال نوری داشته و ۱۰ برابر از گاز پیرامونش چگال‌تر است. این رشته‌ها به یکدیگر بافته شده، رو به درون، به سوی مرکز کهکشان پیچ خورده، و گازهای تشکیل‌دهنده‌ی کهکشان را به هسته‌اش وصل کرده‌اند.
در واقع به نظر می‌رسد هسته‌ی این کهکشان مسئول پیچ و تاب خود این رشته‌ها است. ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ در مرکزش یک ابرسیاهچاله‌ی فعال دارد که منطقه‌ی درونی کهکشان را بسیار پرانرژی کرده و باعث داغ شدن گازهای آن بخش و فرستادن جریان‌هایی از مواد داغ به بیرون شده است.
گویا این جریان‌های گازی داغ رو به بیرون حباب درست می‌کنند و مواد رشته‌ها را هم با خود تاب می‌دهند. #میدان_مغناطیسی کهکشان هم با باد شدن این حباب رو به بیرون کشیده می‌شود و مواد درون رشته‌ها را می‌فشارد و آنها را شکل می‌دهد.
در دل کهکشان، رشته‌ها در مارپیچی شگفت‌انگیز رو به درون پیچ و تاب می‌خورند و به گرد ابرسیاهچاله‌ی مرکزی تابیده شده و سرانجام خوراک آن می‌شوند.
آگاهی بیشتر درباره‌ی کهکشان‌های رشته‌ای مانند ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ می‌تواند به ما در رسیدن به پاسخ این پرسش که چرا به نظر می‌رسد بسیاری از کهکشان‌های بزرگ در کیهانِ نزدیک ما مرده‌اند؛ به جای این که با ذخیره‌های گسترده‌ی گاز و غبار خود ستارگان تازه بسازند، آرام هستند و انباشته از ستارگان پا به سن گذاشته و پیر. ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ هم یکی از این گونه کهکشان‌هاست. دلیلش شاید این باشد که میدان مغناطیسی مرکز کهکشان که به همراه حباب‌ها در سرتاسر کهکشان کشیده شده، جلوی فرآیندهای #ستاره‌زایی از گاز و غبارها را گرفته است.
در ویدیویی که در ادامه می‌بینید، با بزرگ‌نمایی آسمان در صورت فلکی قنطورس، به کهکشان ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ می‌رسید.👇🏼
#NGC_4696 #BCG #خوشه_کهکشانی #خوشه_قنطورس #تلسکوپ_هابل
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/NGC4696.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
👑یک ستاره در هفت آسمان👑
«تپش‌های نامنظم قلب یک سیاهچاله» —------------------------------- * در مرکز خوشه‌ی کهکشانی قنطورس، به فاصله‌ی ۱۴۵ میلیون سال نوری زمین، کهکشان بیضیگون بزرگی به نام ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ جای دارد که در ژرفای دلش سیاهچاله‌ای غول‌پیکر لانه گزیده. داده‌های تازه‌ی رصدخانه‌ی…
ادامه‌ی پست پیشین ☝️☝️☝️☝️
...در یک #خوشه_کهکشانی، گاز داغی که فضای خوشه را پر کرده به امواج صدا اجازه‌ی انتشار می‌دهد (البته با بسامدی بسیار پایین‌تر از آستانه‌ی شنوایی انسان)..
ساختارهای درون خوشه‌ی قنطورس همانند موج‌هایی هستند که در خوشه‌ی برساووش دیده شده. نواک (زیر و بمی) صدای خوشه‌ی قنطورس بی‌اندازه ژرف (پایین) است، هم‌ارز یک صدای ناهنجار حدود ۵۶ اکتاو پایین‌تر از نت‌های نزدیک "دو میانی" (middle C). این یک نواک کمی بالاتر (حدود یک اکتاو) نسبت به صدای خوشه‌ی برساووش است. توضیح‌های دیگری هم برای این ساختارهای خمیده ارایه شده، از جمله اثرهای ناشی از آشفتگی و یا میدان‌های مغناطیسی.
همچنین به نظر می‌رسد فوران‌های سیاهچاله، گازهایی که توسط ابرنواخترها بارور (غنی) شده بودند را نیز با خود بالا برده‌اند. نویسندگان گزارشی درباره‌ی پژوهش خوشه‌ی قنطورس نقشه‌ای از چگالی عنصرهای سنگین‌تر از هیدروژن و هلیوم درست کرده‌اند.
@onestar_in_sevenskies
در این نقشه، هر چه چگالی عنصرهای سنگین در منطقه‌ای بیشتر باشد، آن منطقه به رنگ روشن‌تر نمایانده شده. بنابراین مناطقی با بیشترین چگالی عنصرهای سنگین در سمت راست سیاهچاله جای دارند. یک منطقه‌ی کم‌چگال‌تر نزدیک سیاهچاله دیده می‌شود که با این نظریه که فعالیت‌های سیاهچاله بوده که گازهای بارور شده را به بیرون از مرکز خوشه رانده سازگاری دارد. انرژی تولید شده توسط سیاهچاله همچنین می تواند جلوی سرد شدن این ذخیره‌ی بزرگ گاز داغ را بگیرد که همین باعث جلوگیری از به دنیا آمدن شمار فراوانی از ستارگان در این گاز شده.
پژوهشنامه‌ای درباره‌ی این یافته‌ها در شماره‌ی ۲۱ مارس ۲۰۱۶ ماهنامه‌ی انجمن سلطنتی اخترشناسی منتشر شده و نگارش برخط آن هم در دسترس است.
#NGC_4696 #تلسکوپ_چاندرا
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/04/BlackHoleHeartBeat.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
...در یک #خوشه_کهکشانی، گاز داغی که فضای خوشه را پر کرده به امواج صدا اجازه‌ی انتشار می‌دهد (البته با بسامدی بسیار پایین‌تر از آستانه‌ی شنوایی انسان)..
ساختارهای درون خوشه‌ی قنطورس همانند موج‌هایی هستند که در خوشه‌ی برساووش دیده شده. نواک (زیر و بمی) صدای خوشه‌ی قنطورس بی‌اندازه ژرف (پایین) است، هم‌ارز یک صدای ناهنجار حدود ۵۶ اکتاو پایین‌تر از نت‌های نزدیک "دو میانی" (middle C). این یک نواک کمی بالاتر (حدود یک اکتاو) نسبت به صدای خوشه‌ی برساووش است. توضیح‌های دیگری هم برای این ساختارهای خمیده ارایه شده، از جمله اثرهای ناشی از آشفتگی و یا میدان‌های مغناطیسی.
همچنین به نظر می‌رسد فوران‌های سیاهچاله، گازهایی که توسط ابرنواخترها بارور (غنی) شده بودند را نیز با خود بالا برده‌اند. نویسندگان گزارشی درباره‌ی پژوهش خوشه‌ی قنطورس نقشه‌ای از چگالی عنصرهای سنگین‌تر از هیدروژن و هلیوم درست کرده‌اند.
@onestar_in_sevenskies
در این نقشه، هر چه چگالی عنصرهای سنگین در منطقه‌ای بیشتر باشد، آن منطقه به رنگ روشن‌تر نمایانده شده. بنابراین مناطقی با بیشترین چگالی عنصرهای سنگین در سمت راست سیاهچاله جای دارند. یک منطقه‌ی کم‌چگال‌تر نزدیک سیاهچاله دیده می‌شود که با این نظریه که فعالیت‌های سیاهچاله بوده که گازهای بارور شده را به بیرون از مرکز خوشه رانده سازگاری دارد. انرژی تولید شده توسط سیاهچاله همچنین می تواند جلوی سرد شدن این ذخیره‌ی بزرگ گاز داغ را بگیرد که همین باعث جلوگیری از به دنیا آمدن شمار فراوانی از ستارگان در این گاز شده.
پژوهشنامه‌ای درباره‌ی این یافته‌ها در شماره‌ی ۲۱ مارس ۲۰۱۶ ماهنامه‌ی انجمن سلطنتی اخترشناسی منتشر شده و نگارش برخط آن هم در دسترس است.
#NGC_4696 #تلسکوپ_چاندرا
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/04/BlackHoleHeartBeat.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
1Star7Sky
تپش‌های نامنظم قلب یک سیاهچاله
* در مرکز خوشه‌ی کهکشانی قنطورس ، به فاصله‌ی ۱۴۵ میلیون سال نوری زمین، کهکشان بیضیگون بزرگی به نام ان‌جی‌سی ۴۶۹۶ جای دارد که در ژرفای ...