«کهکشان "دلار نقره"»
—------------------------------—
https://goo.gl/2tSOz0
کهکشان NGC ۲۵۳ نه تنها یکی از درخشان‌ترین کهکشان‌های #مارپیچی در آسمان زمین است، بلکه یکی از پرگردوخاک ترین آنها نیز به شمار می‌آید.
برخی آن را به دلیل نمایی که در تلسکوپ‌های کوچک دارد، کهکشان "دلار نقره" یا"دلار نقره‌ای" (Silver_Dollar) می‌خوانند، و برخی تنها به دلیل جایگاهش در مرزهای صورت فلکی جنوبی #سنگتراش، به عنوان "کهکشان سنگتراش" برای آن بسنده می‌کنند.
این جزیره‌ی غبارآلود کیهانی که تنها ۱۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، نخستین بار در سال ۱۷۸۳ توسط ستاره‌شناس و ریاضیدان، #کارولینه_هرشل (خواهر ویلیام هرشل) یافته شد. ان‌جی‌سی ۲۵۳ با پهنای حدود ۷۰ هزار سال نوری، بزرگ‌ترین عضو گروه کهکشانی سنگتراش است، نزدیک‌ترین گروه کهکشانی به گروه محلی خودمان.
در این تصویر رنگی باکیفیت، افزون بر رگه‌های مارپیچی غبار، پیچک‌هایی از غبار را نیز می‌بینیم که گویا از صفحه‌ی کهکشان بیرون زده‌اند، صفحه‌ای که خود با خوشه‌های ستاره‌ای جوان و مناطق ستاره‌زایی آراسته شده. [در تصویر این مطلب بهتر دیده می شوند: * کهکشان سنگتراش (https://goo.gl/yo2BlL)]
داشتن غبار فراوان به همراه ستاره‌زایی‌های شدید و آتشین باعث شده ان‌جی‌سی ۲۵۳ به عنوان یک کهکشان #ستاره‌فشان نیز شناخته شود. همچنین کهکشان ان‌جی‌سی ۲۵۳ یک چشمه‌ی نیرومند از پرتوهای X پرانرژی و پرتوهای گاما است که می‌تواند به دلیل وجود سیاهچاله‌ای بزرگ نزدیک مرکزش باشد.
#NGC_253 #گروه_کهکشانی_سنگتراش
#apod #Silver_Dollar
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_3.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------—
https://goo.gl/2tSOz0
کهکشان NGC ۲۵۳ نه تنها یکی از درخشان‌ترین کهکشان‌های #مارپیچی در آسمان زمین است، بلکه یکی از پرگردوخاک ترین آنها نیز به شمار می‌آید.
برخی آن را به دلیل نمایی که در تلسکوپ‌های کوچک دارد، کهکشان "دلار نقره" یا"دلار نقره‌ای" (Silver_Dollar) می‌خوانند، و برخی تنها به دلیل جایگاهش در مرزهای صورت فلکی جنوبی #سنگتراش، به عنوان "کهکشان سنگتراش" برای آن بسنده می‌کنند.
این جزیره‌ی غبارآلود کیهانی که تنها ۱۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، نخستین بار در سال ۱۷۸۳ توسط ستاره‌شناس و ریاضیدان، #کارولینه_هرشل (خواهر ویلیام هرشل) یافته شد. ان‌جی‌سی ۲۵۳ با پهنای حدود ۷۰ هزار سال نوری، بزرگ‌ترین عضو گروه کهکشانی سنگتراش است، نزدیک‌ترین گروه کهکشانی به گروه محلی خودمان.
در این تصویر رنگی باکیفیت، افزون بر رگه‌های مارپیچی غبار، پیچک‌هایی از غبار را نیز می‌بینیم که گویا از صفحه‌ی کهکشان بیرون زده‌اند، صفحه‌ای که خود با خوشه‌های ستاره‌ای جوان و مناطق ستاره‌زایی آراسته شده. [در تصویر این مطلب بهتر دیده می شوند: * کهکشان سنگتراش (https://goo.gl/yo2BlL)]
داشتن غبار فراوان به همراه ستاره‌زایی‌های شدید و آتشین باعث شده ان‌جی‌سی ۲۵۳ به عنوان یک کهکشان #ستاره‌فشان نیز شناخته شود. همچنین کهکشان ان‌جی‌سی ۲۵۳ یک چشمه‌ی نیرومند از پرتوهای X پرانرژی و پرتوهای گاما است که می‌تواند به دلیل وجود سیاهچاله‌ای بزرگ نزدیک مرکزش باشد.
#NGC_253 #گروه_کهکشانی_سنگتراش
#apod #Silver_Dollar
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_3.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«کهکشان پشمالوی ان‌جی‌سی ۴۴۱۴»
—------------------------------------------
https://goo.gl/aoqlKK
کهکشان‌های مارپیچیِ "پشمین" چقدر از جرم خود را پنهان کرده‌اند؟
اینجا تصویری با رنگ‌های واقعی از کهکشان مارپیچی پشمینِ ان‌جی‌سی ۴۴۱۴ را می‌بینیم که از پشت تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده تا به اخترشناسان در یافتن پاسخ این پرسش کمک کند. البته داده‌های پیمایش دیجیتالی آسمان اسلون (SDSS) هم به این تصویر افزوده شده.
مارپیچی‌های پشمین -که شکل بازوهای مارپیچی آنها به خوبی نمایان نیست- یک گونه‌ی بسیار رایج از کهکشان‌ها هستند و ان‌جی‌سی ۴۴۱۴ هم یکی از نزدیک‌ترینِ آنهاست. این کهکشان با فاصله‌ی ۶۲ میلیون سال نوری از زمین، در صورت فلکی #گیسو جای دارد.
ستارگان و گازهای نزدیک لبه‌ی دیدارپذیرِ کهکشان‌های مارپیچی با چنان سرعتی به گرد مرکز می‌چرخند که احتمالا وجود گرانش انبوهی از ماده‌ی نادیدنی تاریک باعث شده آنها کنار یکدیگر بمانند و از چنگ کهکشان نگریزند.
شناخت پراکندگی ماده‌ی معمولی و ماده‌ی تاریک در ان‌جی‌سی ۴۴۱۴ به ما در واسنجی (کالیبریزاسیون) بقیه‌ی این کهکشان و به طور کلی همه‌ی مارپیچی‌های پشمین کمک می‌کند. همچنین واسنجی فاصله‌ی ان‌جی‌سی ۴۴۱۴ از زمین نیز می‌تواند به ما در واسنجی نردبان فاصله‌های کیهانی در سرتاسر جهانِ دیدارپذیر کمک کند.
در همین زمینه: یک کهکشان "پشمالو" [https://goo.gl/lEuu2r]
#مارپیچی_پشمین #NGC_4414 #ماده_تاریک #نردبان_فاصله‌های_کیهانی
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/flocculentNGC4414.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------------------
https://goo.gl/aoqlKK
کهکشان‌های مارپیچیِ "پشمین" چقدر از جرم خود را پنهان کرده‌اند؟
اینجا تصویری با رنگ‌های واقعی از کهکشان مارپیچی پشمینِ ان‌جی‌سی ۴۴۱۴ را می‌بینیم که از پشت تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده تا به اخترشناسان در یافتن پاسخ این پرسش کمک کند. البته داده‌های پیمایش دیجیتالی آسمان اسلون (SDSS) هم به این تصویر افزوده شده.
مارپیچی‌های پشمین -که شکل بازوهای مارپیچی آنها به خوبی نمایان نیست- یک گونه‌ی بسیار رایج از کهکشان‌ها هستند و ان‌جی‌سی ۴۴۱۴ هم یکی از نزدیک‌ترینِ آنهاست. این کهکشان با فاصله‌ی ۶۲ میلیون سال نوری از زمین، در صورت فلکی #گیسو جای دارد.
ستارگان و گازهای نزدیک لبه‌ی دیدارپذیرِ کهکشان‌های مارپیچی با چنان سرعتی به گرد مرکز می‌چرخند که احتمالا وجود گرانش انبوهی از ماده‌ی نادیدنی تاریک باعث شده آنها کنار یکدیگر بمانند و از چنگ کهکشان نگریزند.
شناخت پراکندگی ماده‌ی معمولی و ماده‌ی تاریک در ان‌جی‌سی ۴۴۱۴ به ما در واسنجی (کالیبریزاسیون) بقیه‌ی این کهکشان و به طور کلی همه‌ی مارپیچی‌های پشمین کمک می‌کند. همچنین واسنجی فاصله‌ی ان‌جی‌سی ۴۴۱۴ از زمین نیز می‌تواند به ما در واسنجی نردبان فاصله‌های کیهانی در سرتاسر جهانِ دیدارپذیر کمک کند.
در همین زمینه: یک کهکشان "پشمالو" [https://goo.gl/lEuu2r]
#مارپیچی_پشمین #NGC_4414 #ماده_تاریک #نردبان_فاصله‌های_کیهانی
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/flocculentNGC4414.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«بخشی از "دسته" کهکشان "چوب هاکی"»
—------------------------------------
در این عکس تلسکوپ فضایی هابل کهکشانی با فاصله‌ی ۳۰ میلیون سال نوری از زمین، در #صورت_فلکی_تازی‌ها را می‌بینیم که به نام رسمی ان‌جی‌سی ۴۶۵۶ شناخته می‌شود ولی نام فریبنده‌تر و جالب‌تری هم دارد: کهکشان چوب هاکی!
ولی این عکس تنها از بخش درونی و درخشان کهکشان گرفته شده و نمی‌تواند دلیل این نامگذاری را نشان دهد- این کهکشان به راستی پیکره‌ای باریک و کشیده دارد که در یک سرش تاب خورده و نمایی درست مانند یک چوب هاکی پیدا کرده است.
گمان می‌رود این ساختار شگفت‌انگیز دستاورد برهمکنش ان‌جی‌سی ۴۶۵۶ با دو همسایه‌ی نزدیکش، ان‌جی‌سی ۴۶۳۱ (کهکشان نهنگ) و ان‌جی‌سی ۴۶۲۷ (یک کهکشان بیضیگون کوچک) باشد. [تصویر دوم را ببینید]
برهم‌کنش‌های کهکشانی می‌توانند ساختار یک جرم کیهانی را به کلی دگرگون کرده، محتوای گاز و غبار و ستاره‌ی آن را به هم زده و در هم بپیچانند ونه و تاب داده و در هم بپیچانند و پیکره‌ای شگرف و زیبا به آن بدهند.
تلسکوپ فضایی هابل در درازنای حضورش در فضا شمار فراوانی از کهکشان‌های برهمکنش‌گر را دیده و به تصویر کشیده، از گل رز کیهانی (آرپ ۲۷۳) گرفته تا جفت "پنگوئن و تخمش" (آرپ ۱۴۲) و چرخ‌های آرپ ۲۴۰.
در پست‌های بعدی نمایی از این کهکشان‌ها را خواهید دید.
#مارپیچی #برخورد_کهکشانی
https://goo.gl/kxN8yQ
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/08/NGC4656.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------------
در این عکس تلسکوپ فضایی هابل کهکشانی با فاصله‌ی ۳۰ میلیون سال نوری از زمین، در #صورت_فلکی_تازی‌ها را می‌بینیم که به نام رسمی ان‌جی‌سی ۴۶۵۶ شناخته می‌شود ولی نام فریبنده‌تر و جالب‌تری هم دارد: کهکشان چوب هاکی!
ولی این عکس تنها از بخش درونی و درخشان کهکشان گرفته شده و نمی‌تواند دلیل این نامگذاری را نشان دهد- این کهکشان به راستی پیکره‌ای باریک و کشیده دارد که در یک سرش تاب خورده و نمایی درست مانند یک چوب هاکی پیدا کرده است.
گمان می‌رود این ساختار شگفت‌انگیز دستاورد برهمکنش ان‌جی‌سی ۴۶۵۶ با دو همسایه‌ی نزدیکش، ان‌جی‌سی ۴۶۳۱ (کهکشان نهنگ) و ان‌جی‌سی ۴۶۲۷ (یک کهکشان بیضیگون کوچک) باشد. [تصویر دوم را ببینید]
برهم‌کنش‌های کهکشانی می‌توانند ساختار یک جرم کیهانی را به کلی دگرگون کرده، محتوای گاز و غبار و ستاره‌ی آن را به هم زده و در هم بپیچانند ونه و تاب داده و در هم بپیچانند و پیکره‌ای شگرف و زیبا به آن بدهند.
تلسکوپ فضایی هابل در درازنای حضورش در فضا شمار فراوانی از کهکشان‌های برهمکنش‌گر را دیده و به تصویر کشیده، از گل رز کیهانی (آرپ ۲۷۳) گرفته تا جفت "پنگوئن و تخمش" (آرپ ۱۴۲) و چرخ‌های آرپ ۲۴۰.
در پست‌های بعدی نمایی از این کهکشان‌ها را خواهید دید.
#مارپیچی #برخورد_کهکشانی
https://goo.gl/kxN8yQ
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/08/NGC4656.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies