«بحران هویت یک کهکشان»
—------------------------------—
https://goo.gl/od4f5f
صورت فلکی دوشیزه به گونهی ویژهای سرشار از کهکشان است، تا اندازهای به دلیل وجود دستهای بزرگ از بیش از ۱۳۰۰ کهکشان است که نیروی گرانش آنها را گرد هم آورده و به عنوان خوشهی کهکشانی دوشیزه شناخته میشوند. یکی از اعضای ویژهی این جامعهی کیهانی کهکشان انجیسی ۴۳۸۸ است که در این عکس که تلسکوپ فضایی هابل ناسا/اِسا به کمک دوربین میدانگستردهی شماره ۳ی خود (WFC3) گرفته میبینیم.
انجیسی ۴۳۸۸ با فاصلهی حدود ۶۰ میلیون سال نوری از زمین، دارد اثرهای کمتر خوشایندی که از عوارض عضویت در چنین خوشهی بزرگی است را تجربه میکند. این کهکشان دستخوش یک دگرگونی شده که آن را تا اندازهای دچار بحران هویت کرده است.
کنارههای کهکشان صاف و بدون ویژگی آنچنانی دیده میشود (یک ویژگی کلاسیک کهکشانهای بیضیگون)، ولی مرکز آن دارای رگههای چشمگیر غبار در محدودهی دو بازوی مارپیچی متقارن است که از هستهی برافروختهی کهکشان بیرون زدهاند (یکی از ویژگیهای آشکار کهکشانهای مارپیچی). درون این بازوها، لکههای درخشان آبی به چشم میخورد که نشانگر جایگاه ستارگان جوانند، و نشان میدهند که انجیسی ۴۳۸۸ به تازگی یک فرآیند ستارهفشانی را پشت سر گذاشته.
با وجود این تضادها، اخترشناسان انجیسی ۴۳۸۸ را در ردهی کهکشانهای مارپیچی گنجاندهاند. گمان میرود آمیزهی ویژگیهای گوناگون در این کهکشان دستاورد برهمکنشهاییست که میان آن و خوشهی دوشیزه رخ میدهد. برهمکنشهای گرانشی، از برخوردهای سر به سر گرفته تا اثرات کشندی، ادغامهای کهکشانی و کهکشانخواری، میتوانند به ویرانی یک کهکشان بیانجامند. اگرچه برخی از کهکشانها خوششاسند و تنها شکل بازوهایشان تغییر میکند و یا موج تازهای از ستارهزایی در آنها به راه میافتد، ولی برخی دیگر کل ساختار و محتوایشان به گونهای کامل و جبرانناپذیر دگرگون میشود.
#NGC_4388 #خوشه_دوشیزه #کهکشان_مارپیچی #کهکشان_بیضیگون #برخورد_کهکشانی #ستارهفشانی #تلسکوپ_هابل
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/NGC4388.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------—
https://goo.gl/od4f5f
صورت فلکی دوشیزه به گونهی ویژهای سرشار از کهکشان است، تا اندازهای به دلیل وجود دستهای بزرگ از بیش از ۱۳۰۰ کهکشان است که نیروی گرانش آنها را گرد هم آورده و به عنوان خوشهی کهکشانی دوشیزه شناخته میشوند. یکی از اعضای ویژهی این جامعهی کیهانی کهکشان انجیسی ۴۳۸۸ است که در این عکس که تلسکوپ فضایی هابل ناسا/اِسا به کمک دوربین میدانگستردهی شماره ۳ی خود (WFC3) گرفته میبینیم.
انجیسی ۴۳۸۸ با فاصلهی حدود ۶۰ میلیون سال نوری از زمین، دارد اثرهای کمتر خوشایندی که از عوارض عضویت در چنین خوشهی بزرگی است را تجربه میکند. این کهکشان دستخوش یک دگرگونی شده که آن را تا اندازهای دچار بحران هویت کرده است.
کنارههای کهکشان صاف و بدون ویژگی آنچنانی دیده میشود (یک ویژگی کلاسیک کهکشانهای بیضیگون)، ولی مرکز آن دارای رگههای چشمگیر غبار در محدودهی دو بازوی مارپیچی متقارن است که از هستهی برافروختهی کهکشان بیرون زدهاند (یکی از ویژگیهای آشکار کهکشانهای مارپیچی). درون این بازوها، لکههای درخشان آبی به چشم میخورد که نشانگر جایگاه ستارگان جوانند، و نشان میدهند که انجیسی ۴۳۸۸ به تازگی یک فرآیند ستارهفشانی را پشت سر گذاشته.
با وجود این تضادها، اخترشناسان انجیسی ۴۳۸۸ را در ردهی کهکشانهای مارپیچی گنجاندهاند. گمان میرود آمیزهی ویژگیهای گوناگون در این کهکشان دستاورد برهمکنشهاییست که میان آن و خوشهی دوشیزه رخ میدهد. برهمکنشهای گرانشی، از برخوردهای سر به سر گرفته تا اثرات کشندی، ادغامهای کهکشانی و کهکشانخواری، میتوانند به ویرانی یک کهکشان بیانجامند. اگرچه برخی از کهکشانها خوششاسند و تنها شکل بازوهایشان تغییر میکند و یا موج تازهای از ستارهزایی در آنها به راه میافتد، ولی برخی دیگر کل ساختار و محتوایشان به گونهای کامل و جبرانناپذیر دگرگون میشود.
#NGC_4388 #خوشه_دوشیزه #کهکشان_مارپیچی #کهکشان_بیضیگون #برخورد_کهکشانی #ستارهفشانی #تلسکوپ_هابل
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/NGC4388.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies