Forwarded from محسن یارمحمدی
#اساطیریونان
#امید
پرومته (پرومتئوس) به فرمان زئوس و با یاری سایر خدایگان یونان #آدمی را از خاک آفرید و زئوس زندگی را در آدمی دمید.
پرومته بسیار بسیار عاشق و کمک حال انسان بود وزئوس در پی آزار انسان
بدین سبب آتش را برانسان حرام کرده بود تا آدمیزاد در رنج زندگی کند. البته پرومته آتش را به انسان هدیه کرد و طبعا به مجازات رسید.
او در کوههای قفقاز به زنجیر بسته شد. بیگاهان(غروب) عقابی میآمد و جگرش را میخورد.
از شامگاه تا روز بعد جگری تازه در شکم پرومته رشد میکرد تا در غروب عذاب دردناک پرومته تکرار شود.
این پرومته ی عاشق و خردمند برادری داشت به نام اپیمتئوس که اندکی شیرین عقل و بی دقت بود. پرومته همه ی مصیبتهارا در صندوقی پنهان کرد و به این برادر داد. پرومته ی پیش آگاه به برادر فرمان داد هیچ هدیه ای از هیچکس نپذیرد.
زئوس که پرومته را عذاب میکرد بازهم درپی عذاب بیشتر آدمی بود.
او فرمان داد نخستین زن آفریده شود.
خدایان در ساخت دلرباترین موجود همکاری کردند و #پاندورا را ساخته به اپیمتئوس هدیه دادند.
او دربرابر دلربایی پاندورا اندرز برادر را فراموش کرد و این زن را به همسری گرفت. اما ضمنا اصرار کرد هرگز در ِفلان صندوق را نگشاید.
طبعا #پاندورا این کار را کرد و تمام مصایب در جهان رها شد. پاندورا فورا درصندق رابست اما صدایی ضعیف به گوشش میرسید:
- مرا نیز آزاد کن من #امیدم.
پرومته ی مهرپرور همه ی رنجها را در صندوق ریخته بود تا آدمی راحت زندگی کند، اما ازآن رو که از کینه ی زئوس خبر داشت امید را هم در صندوق گذاشته بود تا اگر روزی بدبختیها روی زمین یله شدند امید هم باشد.
#امیدی که التیام همه ی زخمهاست و مایه ی زندگی انسان..
امید را دریابیم بدون آن انسان زیر بار جهل و آز و دروغ و نیرنگ وحسد و کینه و هزاران بدی دیگر نابود خواهد شد..
@Niyazestanbarani
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
#امید
پرومته (پرومتئوس) به فرمان زئوس و با یاری سایر خدایگان یونان #آدمی را از خاک آفرید و زئوس زندگی را در آدمی دمید.
پرومته بسیار بسیار عاشق و کمک حال انسان بود وزئوس در پی آزار انسان
بدین سبب آتش را برانسان حرام کرده بود تا آدمیزاد در رنج زندگی کند. البته پرومته آتش را به انسان هدیه کرد و طبعا به مجازات رسید.
او در کوههای قفقاز به زنجیر بسته شد. بیگاهان(غروب) عقابی میآمد و جگرش را میخورد.
از شامگاه تا روز بعد جگری تازه در شکم پرومته رشد میکرد تا در غروب عذاب دردناک پرومته تکرار شود.
این پرومته ی عاشق و خردمند برادری داشت به نام اپیمتئوس که اندکی شیرین عقل و بی دقت بود. پرومته همه ی مصیبتهارا در صندوقی پنهان کرد و به این برادر داد. پرومته ی پیش آگاه به برادر فرمان داد هیچ هدیه ای از هیچکس نپذیرد.
زئوس که پرومته را عذاب میکرد بازهم درپی عذاب بیشتر آدمی بود.
او فرمان داد نخستین زن آفریده شود.
خدایان در ساخت دلرباترین موجود همکاری کردند و #پاندورا را ساخته به اپیمتئوس هدیه دادند.
او دربرابر دلربایی پاندورا اندرز برادر را فراموش کرد و این زن را به همسری گرفت. اما ضمنا اصرار کرد هرگز در ِفلان صندوق را نگشاید.
طبعا #پاندورا این کار را کرد و تمام مصایب در جهان رها شد. پاندورا فورا درصندق رابست اما صدایی ضعیف به گوشش میرسید:
- مرا نیز آزاد کن من #امیدم.
پرومته ی مهرپرور همه ی رنجها را در صندوق ریخته بود تا آدمی راحت زندگی کند، اما ازآن رو که از کینه ی زئوس خبر داشت امید را هم در صندوق گذاشته بود تا اگر روزی بدبختیها روی زمین یله شدند امید هم باشد.
#امیدی که التیام همه ی زخمهاست و مایه ی زندگی انسان..
امید را دریابیم بدون آن انسان زیر بار جهل و آز و دروغ و نیرنگ وحسد و کینه و هزاران بدی دیگر نابود خواهد شد..
@Niyazestanbarani
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Forwarded from اتچ بات
#جمعه_های_غذا
#فلافل
نخست بگویم من از باورمندان به این جمله هستم:
#آدمی_چیزیست_که_میخورد.
در اساطیر ما آنگاه که #ضحاک پدرکش عنان خویش به ابلیس میسپارد مجال آن را به او میدهد تا خوالیگر(آشپز) خورش_خانه ی پادشا شود:
فراوان نبُد آن زمان پرورش
که کمتر بُد از کشتنی ها خورش
ز هر گوشت از مرغ و از چارپای
خورشگر بیاورد یک یک به جای
به خونش بپرورد برسان شیر
بدان تا کند پادشا را دلیر
سخن هرچه گویدش فرمان کند
به فرمان او دل گروگان کند...
یعنی آدمی خلق و خوی و منش چیزهایی را میپذیرد که میخورد و...
با این مقدمه غذای گیاه بنیان امروز را معرفی می کنم. واضح است من دستور العملی را ارائه میکنم که می پسندم شیوه های دیگر را نیز اشارتی خواهم کرد.
#فلافل را جمع مکسر فلفل دانسته اند چرا که باید تند باشد! برخی اصلش را فل+لاً+فل دانسته اند از مصری کهن به معنای تماما از نخود(؟!) گویا قبطیان در روزه ای که داشته اند نباید از گوشت استفاده میکردند بنابراین این غذا را تدارک میدیدند.
سیصد گرم نخود را دست کم بیست و چهار ساعت بخیسانید و سه چهارباری آب را عوض کنید.
پیازی متوسط را رنده ی ریز کنید و از آبش جدا..
دو پیاز بافت فلافل را خیس و روغنی تر نگه میدارد و با سه تا قطعا صدای خرد شدن پیازش غالب است که اغلب دوست نداریم.
نخود را چرخ کنید(یکبار بافت درشت میدهد دوبار ریز و حالت ماسیده) نمک،زرد چوبه،(مقدار کم)، فلفل سیاه و قرمز را بنا به ذائقه تان بیفزایید ماده را حاصله را ورز بدهید. اجازه بدهید این خمیرگونه دست کم سه چهار ساعت بماند (یخچال یا بیرون از آن) آنگاه در ظرفی کوچک و گود روغن سرخکردنی زیاد بریزید تا فلافلتان غرق در روغن با حرارت ملایم آماده شود.
من گلوله های فلافلم را با دو قاشق درست میکنم. آنها را میان دوقاشق فشرده و منظم کرده و در روغن میگذارم.
#نکات دیگر
۱- میتوان از آرد نخودچی، آرد سوخاری، سبزیجات معطر خرد شده، وحتا زیره استفاده کرد.
۲- برخی یک عدد تخم مرغ اضافه میکنند اینکار طعم غذارا شبیه شامی میکند.
۳- برخی از گوشت چرخ کرده استفاده میکنند که با فلسفه ی #فلافل ناساز است.
۴- یک قاشق مرباخوری ربع گوجه یا یک گوجه ی متوسط رنده شده هم میتوان به مایه افزود اما اینها سلیقه ای است و گویا اصل غذا آن است. و ترجیح تام من همان دستور نخست است.
هرگز بدون پیاز ماده را درست نکنید چون سرانجام کار مجبورید چوب خشک بخورید.
فلافل را حتما با کاهو،خیارشور، گوجه، یا سس گوجه و گاه ترشی تند مصرف میکنند.
اگر ۲۴ساعت نخود را خیسانده اید زیاد نگران نفخ نباشید اما دمنوش نعناع پس از این غذا بسیار مفرح ذات است.
@Niyazestanbarani
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
#فلافل
نخست بگویم من از باورمندان به این جمله هستم:
#آدمی_چیزیست_که_میخورد.
در اساطیر ما آنگاه که #ضحاک پدرکش عنان خویش به ابلیس میسپارد مجال آن را به او میدهد تا خوالیگر(آشپز) خورش_خانه ی پادشا شود:
فراوان نبُد آن زمان پرورش
که کمتر بُد از کشتنی ها خورش
ز هر گوشت از مرغ و از چارپای
خورشگر بیاورد یک یک به جای
به خونش بپرورد برسان شیر
بدان تا کند پادشا را دلیر
سخن هرچه گویدش فرمان کند
به فرمان او دل گروگان کند...
یعنی آدمی خلق و خوی و منش چیزهایی را میپذیرد که میخورد و...
با این مقدمه غذای گیاه بنیان امروز را معرفی می کنم. واضح است من دستور العملی را ارائه میکنم که می پسندم شیوه های دیگر را نیز اشارتی خواهم کرد.
#فلافل را جمع مکسر فلفل دانسته اند چرا که باید تند باشد! برخی اصلش را فل+لاً+فل دانسته اند از مصری کهن به معنای تماما از نخود(؟!) گویا قبطیان در روزه ای که داشته اند نباید از گوشت استفاده میکردند بنابراین این غذا را تدارک میدیدند.
سیصد گرم نخود را دست کم بیست و چهار ساعت بخیسانید و سه چهارباری آب را عوض کنید.
پیازی متوسط را رنده ی ریز کنید و از آبش جدا..
دو پیاز بافت فلافل را خیس و روغنی تر نگه میدارد و با سه تا قطعا صدای خرد شدن پیازش غالب است که اغلب دوست نداریم.
نخود را چرخ کنید(یکبار بافت درشت میدهد دوبار ریز و حالت ماسیده) نمک،زرد چوبه،(مقدار کم)، فلفل سیاه و قرمز را بنا به ذائقه تان بیفزایید ماده را حاصله را ورز بدهید. اجازه بدهید این خمیرگونه دست کم سه چهار ساعت بماند (یخچال یا بیرون از آن) آنگاه در ظرفی کوچک و گود روغن سرخکردنی زیاد بریزید تا فلافلتان غرق در روغن با حرارت ملایم آماده شود.
من گلوله های فلافلم را با دو قاشق درست میکنم. آنها را میان دوقاشق فشرده و منظم کرده و در روغن میگذارم.
#نکات دیگر
۱- میتوان از آرد نخودچی، آرد سوخاری، سبزیجات معطر خرد شده، وحتا زیره استفاده کرد.
۲- برخی یک عدد تخم مرغ اضافه میکنند اینکار طعم غذارا شبیه شامی میکند.
۳- برخی از گوشت چرخ کرده استفاده میکنند که با فلسفه ی #فلافل ناساز است.
۴- یک قاشق مرباخوری ربع گوجه یا یک گوجه ی متوسط رنده شده هم میتوان به مایه افزود اما اینها سلیقه ای است و گویا اصل غذا آن است. و ترجیح تام من همان دستور نخست است.
هرگز بدون پیاز ماده را درست نکنید چون سرانجام کار مجبورید چوب خشک بخورید.
فلافل را حتما با کاهو،خیارشور، گوجه، یا سس گوجه و گاه ترشی تند مصرف میکنند.
اگر ۲۴ساعت نخود را خیسانده اید زیاد نگران نفخ نباشید اما دمنوش نعناع پس از این غذا بسیار مفرح ذات است.
@Niyazestanbarani
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Telegram
attach 📎
#جمعه_های_غذا
چرا؟!
برخی دوستان پرسیده اند چرا عنوان اصلی یک روز را به #غذا اختصاص داده ای و...؟!
به گمانم طی مطلبی در باره ی اهمیت بی چون و چرای #غذادرزندگی انسان حرفهایی آورده ام. وحتا نوشته ام:
#آدمی چیزی است که #میخورد.
این سخن از یکسو ناظر است به چیستی آنچه میخوریم و اهمیت آن (انواع مواد غذایی و البته طریق کسب آنها و حلال وحرام بودن و...) از دیگر سو توجه دارد به چگونگی طبخ و خوردن آنها و نیز چرایی خوردن #غذا و...
ودر اهمیت توجه به #غذا شما نیک میدانید که پایه و مایه ی زندگی تن است و این سرآغاز هرچه #شدن است.
اگرانسان تنها موجودی است که درمسیر ِ شدن ( صیرورت) است قطعا خوراک او بسیار بسیار اهمیت دارد وگرنه در قرآن بارها امر نمیشدیم که :
#انظر الی طعامک، یا فلینظر الانسان الی طعامه، ونیز الذی اطعمهم من جوع و بلافاصله آمنهم من خوف، یا سفارش به اطعام، او اطعام یوم ذی مسغبه، و افتخار خدا به اینکه
وهو یطعم ولا یطعم یا حتا بزرگترین تراژدی های بشر سر طعام شکل نمیگرفت یکیش درخواستهای بنی اسراییل ِ خوگرفته به غذاهای سنگین زمینی و دلزدگی عجیب و روانی شان از #مائده های آسمانی و...
آری فقط قرار نیست در #جمعه_های_غذا نحوه ی خاص طبخ غذاها را بگوییم که امریست بسیار دل انگیز بلکه گهکاه به فلسفه ی #طعام و #اطعام هم اشاره خواهیم کرد چراکه این مساله بی شک نخستین نیاز انسان است و شروع ایمان وگرنه نمیگفتیم #شکم_گرسنه دین و ایمان ندارد..
به هرحال جمعه ها از اهمیت، چرایی ها و چگونگی های #غذا مطلب خواهیم داشت تا معرفی غذاها و غذاخوریها و...
امیدوارم همین مطلب هم گشودن پنجره ای بوده باشد بر دل و دیده ی شما...
آری انسان را تعریفها و تعاریفی است و یکی از،زیباترینها و تفکربرانگیزترینهایش اینکه:
انسان_چیزی_است_که_میخورد نیک بنگریم چه میخوریم؟ چرا و چگونه؟...
@Niyazestanbarani
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
چرا؟!
برخی دوستان پرسیده اند چرا عنوان اصلی یک روز را به #غذا اختصاص داده ای و...؟!
به گمانم طی مطلبی در باره ی اهمیت بی چون و چرای #غذادرزندگی انسان حرفهایی آورده ام. وحتا نوشته ام:
#آدمی چیزی است که #میخورد.
این سخن از یکسو ناظر است به چیستی آنچه میخوریم و اهمیت آن (انواع مواد غذایی و البته طریق کسب آنها و حلال وحرام بودن و...) از دیگر سو توجه دارد به چگونگی طبخ و خوردن آنها و نیز چرایی خوردن #غذا و...
ودر اهمیت توجه به #غذا شما نیک میدانید که پایه و مایه ی زندگی تن است و این سرآغاز هرچه #شدن است.
اگرانسان تنها موجودی است که درمسیر ِ شدن ( صیرورت) است قطعا خوراک او بسیار بسیار اهمیت دارد وگرنه در قرآن بارها امر نمیشدیم که :
#انظر الی طعامک، یا فلینظر الانسان الی طعامه، ونیز الذی اطعمهم من جوع و بلافاصله آمنهم من خوف، یا سفارش به اطعام، او اطعام یوم ذی مسغبه، و افتخار خدا به اینکه
وهو یطعم ولا یطعم یا حتا بزرگترین تراژدی های بشر سر طعام شکل نمیگرفت یکیش درخواستهای بنی اسراییل ِ خوگرفته به غذاهای سنگین زمینی و دلزدگی عجیب و روانی شان از #مائده های آسمانی و...
آری فقط قرار نیست در #جمعه_های_غذا نحوه ی خاص طبخ غذاها را بگوییم که امریست بسیار دل انگیز بلکه گهکاه به فلسفه ی #طعام و #اطعام هم اشاره خواهیم کرد چراکه این مساله بی شک نخستین نیاز انسان است و شروع ایمان وگرنه نمیگفتیم #شکم_گرسنه دین و ایمان ندارد..
به هرحال جمعه ها از اهمیت، چرایی ها و چگونگی های #غذا مطلب خواهیم داشت تا معرفی غذاها و غذاخوریها و...
امیدوارم همین مطلب هم گشودن پنجره ای بوده باشد بر دل و دیده ی شما...
آری انسان را تعریفها و تعاریفی است و یکی از،زیباترینها و تفکربرانگیزترینهایش اینکه:
انسان_چیزی_است_که_میخورد نیک بنگریم چه میخوریم؟ چرا و چگونه؟...
@Niyazestanbarani
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹