⭕️ حمایت هوشمند از تولید داخلی با استفاده از گاوِ نرِ واردات!
🔹در جلسهای یکی از دوستان تعبیر جالبی از #واردات مطرح کرد که شاید ذکر آن در ابتدای این متن خالی از لطف نباشد. وی اشاره کرد واردات به دلیل سود بهشدت بالا همیشه ذینفعان زیادی داشته و به همین دلیل سخت و پر هزینه میتوان آن را کنترل کرد. وی تعبیر گاو نر وحشی را برای واردات به کار برد که خسارت میزند ولی اگر به این گاو افسار بزنیم میتواند به خوبی زمین را شخم بزند! آیا میتوان به یک گاو نر پر زور (واردات) را در راستای حمایت از #تولید_ملی افسار زد؟!
🔹در کشور چین، برای حمایت از #تولید_داخلی و تقویت صنعت خودرو، اقدام به #تعرفهگذاری_هوشمند و متغیر در برابر واردات قطعات کردهاند.
🔹در این سازوکار هرچه درصد تولید داخلی یک خودرو بیشتر باشد، #تعرفه #واردات قطعات مورد نیاز آن، کمتر خواهد بود.(عکس ضمیمه)
🔹با این سازوکار، فعالان صنعت خودرو ملزم به حرکت به سمت افزایش سهم تولیدداخلی شدند و پس مدتی صنعت خودرو چین به سهم ۶۰درصد تولیدداخل و صادرات به کشورهای مختلف دنیا رسید.
🔹این سیاست را میتوان برای محصولات کشاورزی که بخشی در داخل کشور تولید و بخشی از طریق واردات تأمین میشوند نیز اجرا کرد. محصولاتی مانند #برنج، #ذرت، #دانههای_روغنی، #جو، بذور مختلف و... .
🔹 البته تفاوت اصلی در این است که چون تولیدکننده و واردکننده دو شخص مجزایی هستند، باید قاعده را برای واردکننده گذاشت. به این صورت که به ازای خرید محصول از تولیدکننده داخلی، اجازه واردات با تعرفه و حجم مشخص به وی داده شود.
🔹 حتی این قاعده را میتوان تا افزایش بهرهوری تولید و کیفیت محصولات نیز گسترش داد. به این طریق که اعطای مجوز واردات (حجم- تعرفه) به تاجر را به افزایش کیفیت و بهرهوری (که در محصول معلوم میشود) کشاورز طرف قرارداد با وی، منوط کرد.
🔹نکته مهمتر آن است که چون تأمین محصولات کشاورزی با #امنیت_غذایی جامعه مرتبط است، باید قاعده را در بازه زمانی چند ساله و متناسب با سهم فعلی تولیدداخلی تعیین و اجرا کرد.
#قانون_تمرکز
#بازار_در_ازای_بازار
#سازوکار_حمایت_هوشمند
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
https://t.me/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ
🔹در جلسهای یکی از دوستان تعبیر جالبی از #واردات مطرح کرد که شاید ذکر آن در ابتدای این متن خالی از لطف نباشد. وی اشاره کرد واردات به دلیل سود بهشدت بالا همیشه ذینفعان زیادی داشته و به همین دلیل سخت و پر هزینه میتوان آن را کنترل کرد. وی تعبیر گاو نر وحشی را برای واردات به کار برد که خسارت میزند ولی اگر به این گاو افسار بزنیم میتواند به خوبی زمین را شخم بزند! آیا میتوان به یک گاو نر پر زور (واردات) را در راستای حمایت از #تولید_ملی افسار زد؟!
🔹در کشور چین، برای حمایت از #تولید_داخلی و تقویت صنعت خودرو، اقدام به #تعرفهگذاری_هوشمند و متغیر در برابر واردات قطعات کردهاند.
🔹در این سازوکار هرچه درصد تولید داخلی یک خودرو بیشتر باشد، #تعرفه #واردات قطعات مورد نیاز آن، کمتر خواهد بود.(عکس ضمیمه)
🔹با این سازوکار، فعالان صنعت خودرو ملزم به حرکت به سمت افزایش سهم تولیدداخلی شدند و پس مدتی صنعت خودرو چین به سهم ۶۰درصد تولیدداخل و صادرات به کشورهای مختلف دنیا رسید.
🔹این سیاست را میتوان برای محصولات کشاورزی که بخشی در داخل کشور تولید و بخشی از طریق واردات تأمین میشوند نیز اجرا کرد. محصولاتی مانند #برنج، #ذرت، #دانههای_روغنی، #جو، بذور مختلف و... .
🔹 البته تفاوت اصلی در این است که چون تولیدکننده و واردکننده دو شخص مجزایی هستند، باید قاعده را برای واردکننده گذاشت. به این صورت که به ازای خرید محصول از تولیدکننده داخلی، اجازه واردات با تعرفه و حجم مشخص به وی داده شود.
🔹 حتی این قاعده را میتوان تا افزایش بهرهوری تولید و کیفیت محصولات نیز گسترش داد. به این طریق که اعطای مجوز واردات (حجم- تعرفه) به تاجر را به افزایش کیفیت و بهرهوری (که در محصول معلوم میشود) کشاورز طرف قرارداد با وی، منوط کرد.
🔹نکته مهمتر آن است که چون تأمین محصولات کشاورزی با #امنیت_غذایی جامعه مرتبط است، باید قاعده را در بازه زمانی چند ساله و متناسب با سهم فعلی تولیدداخلی تعیین و اجرا کرد.
#قانون_تمرکز
#بازار_در_ازای_بازار
#سازوکار_حمایت_هوشمند
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
https://t.me/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ
⭕️رئیس انجمن صنایع خوراک دام، نکات مهمی از جلسه #اختصاصی خود با رييس شركت بازرگاني دولتي هند میگوید
💬مجید موافق قدیری: ديدار اختصاصي ام با رييس شركت بازرگاني دولتي هند كه در زمينه مواد معدني و صنعتي نيز بازيگر اصلي اين كشور است از ملاقاتهايي بود كه به تجربياتم اضافه كرد. اين ديدار ٣ ساعته باعث شد تا از برنامه هاي تجاري هند در جهت توسعه كشاورزي هند اطلاعات جالبي كسب كنم. دولت هند از طريق اين شركت به جهت حمايت از كشاورزان سويا كار از قرار هر تن ٥٠٠٠ روپيه سوبسيد ميدهد.. اين شركت بزرگترين خريدار اوره و بزرگترين صادركننده محصولات پتروشيمي هند نيز است!!! ضمن اينكه بازيگر اصلي در تجارت نهاده هاي دامي من جمله #كنجاله_سويا، #ذرت و #جو دامي ميباشد.
#شکست_انحصار_مبادی_وارداتی
#شکست_انحصار_وارداتچی_داخلی
✅ @masaf_foods
💬مجید موافق قدیری: ديدار اختصاصي ام با رييس شركت بازرگاني دولتي هند كه در زمينه مواد معدني و صنعتي نيز بازيگر اصلي اين كشور است از ملاقاتهايي بود كه به تجربياتم اضافه كرد. اين ديدار ٣ ساعته باعث شد تا از برنامه هاي تجاري هند در جهت توسعه كشاورزي هند اطلاعات جالبي كسب كنم. دولت هند از طريق اين شركت به جهت حمايت از كشاورزان سويا كار از قرار هر تن ٥٠٠٠ روپيه سوبسيد ميدهد.. اين شركت بزرگترين خريدار اوره و بزرگترين صادركننده محصولات پتروشيمي هند نيز است!!! ضمن اينكه بازيگر اصلي در تجارت نهاده هاي دامي من جمله #كنجاله_سويا، #ذرت و #جو دامي ميباشد.
#شکست_انحصار_مبادی_وارداتی
#شکست_انحصار_وارداتچی_داخلی
✅ @masaf_foods
⭕️ تاثیر نوع محصول کشاورزی در شکلگیری و پیچیدگی تمدن های جهان
🔹در این یادداشت تلاش می شود تحلیلی از نحوه تاثیر کشت و پرورش انواع محصولات غذایی بر شکل گیری تمدن بشری بررسی شود. ابتداییترین خواسته هر موجود زندهای برای ادامه بقا، فراهم کردن آب و غذای کافی و سالم بوده است که تاریخ پر فراز و نشیبی را حداقل از ده هزار سال اخیر پشت سر نهاده است. پس از پایان عصر شکارگری و یکجانشینی انسان ها بسته به جغرافیایی که در آن ساکن شدند تلاش کردند تا به مرور و با استفاده از دانش انباشته شده از نسل های قبل، به اهلی کردن گیاهان و جانوران (Domesticating) مبادرت کنند. در میان این تمدنها، آنهایی که در قاره آسیا و اروپا حضور داشتند توانستند با انواع ارتباطات از قبیل جنگ و تجارت به منابع ژنتیکی یکدیگر دست بیابند و مسیر خود را در راه تولید بهره ورتر محصولات غذایی اصلاح کنند. به دلیل عدم وجود موانع جغرافیایی جدی مانند اقیانوس ها که عبور از آنها نیازمند ابزارهای تکنولوژیک بود قاره هایی مانند آمریکا شمالی و جنوبی از تمدنهای پیشرفته اوراسیایی عقب ماندند.
🔹برخی معتقدند علت اصلی پیشرفته تر بودن جوامع باستانی اوراسیایی، پیشرفت آنها در تولید محصولاتی مانند #جو و #گندم است که ویژگی های منحصربه فردی دارند. این محصولات تمدن سازند یعنی به دلیل ویژگیهایی از قبیل امکان ذخیره سازی، کاشت و برداشت محصول دانهای خشک و بدون رطوبت و نقل و انتقال آسان این محصولات را به منابع مهمی از غذای انسانی و دامی تبدیل کرد. با افزایش غذا به مرور مردم فرصت فکر بیشتری یافتند و برای محافظت از منابع غذایی در مقابل سرقت یا جنگ، طبقه سربازان و قوای نظامی را پدید آوردند. از طرفی هم برای اداره جامعه نوپای خود عدهای عهده دار وضع قوانین شدند و به دلیل وجود منابع پایدار و متنوع غذایی مانند غلات امکان اخذ مالیات و ایجاد سیستم مالیاتی فراهم شد. با گذشت زمان، توسعه کشت و تولید غلات نیازمند فناوری ها و نوآوری های جدیدتری شد. از استفاده دام ها به عنوان ابزار شخم و خاکورزی تا روش های جدید کشت و ذخیره سازی محصولات، مصادیق این پیشرفتها است که کشاورزی پیشران آن محسوب می شود.
🔹بر خلاف تصور رایج، محصولاتی که سابقاً در تمدن هایی نظیر "اینکاها" و "آزتکها" در آمریکای جنوبی مورد استفاده قرار می گرفتند، قابلیت ذخیره سازی نداشتند و مردم این تمدنها همواره در چالش حفظ و ذخیره سازی به سر میبرده اند. محصولاتی نظیر سیب زمینی، کاساوا و مانیوک محصولات نشاسته ای که از قضا بسیار بهرهور نیز بودهاند اما به دلیل ریشهای بودن و مرطوب بودن امکان ذخیره سازی آنها به سختی فراهم می شد و طبیعتاً دزدی ها نیز در این محصولات بی داد می کرد. با وجود محصولاتی از این دست، شاید امکان اعمال برنامه های مدیریتی نظیر اخذ مالیات در این سبک از کشاورزی فراهم نبود. لذا از این جهت نیز این جوامع نتوانستند از حدی فراتر پیشرفت کنند. چون الزاماً رفع نیاز غذایی بر سایر امور ارجحیت داشت و زیربنایی برای شکلگیری سازوکارهای پیچیده تر مدیریت جوامع محسوب می شد.
🔹جرد دایمون در کتاب "اسلحه و میکروب ها و فولاد" اینطور می گوید: « در چین باستان به محضی که گندم در یک بازه کوتاه برداشت و تا فصل کشت بعدی ذخیره سازی شد، مامور جمع آوری مالیات می توانست آزادانه بخشی از محصول ذخیره شده را ضبط کند.» این یعنی یکی از معروفترین دیوان سالاری ها در منطقه اوراسیا به اخذ مالیات فصلی از غله استوار بود. دانشمندان معتقدند میان نوع محصول رواج یافته در مناطق جغرافیایی دنیا و سطح پیشرفت تمدن در آن مناطق ارتباط تنگاتنگی وجود داشته است لذا بر اساس مطالعات واکتشافات باستان شناسی نقشه ای آماده شده که در ضمیمه قابل مشاهده است. دراین نقشه تمدن هایی که از دارای سطوحی از پیچیدگی سیاسی و اجتماعی بوده اند مشخص شده اند. جالب است بدانید که در این جوامع پیشرفته تر غالب محصولات کشت و برداشت شده #غلات بوده است.
#کشاورزی_تمدن_ساز
#خرید_تضمینی
#امنیت_غذایی
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
🔗 https://t.me/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ
🔹در این یادداشت تلاش می شود تحلیلی از نحوه تاثیر کشت و پرورش انواع محصولات غذایی بر شکل گیری تمدن بشری بررسی شود. ابتداییترین خواسته هر موجود زندهای برای ادامه بقا، فراهم کردن آب و غذای کافی و سالم بوده است که تاریخ پر فراز و نشیبی را حداقل از ده هزار سال اخیر پشت سر نهاده است. پس از پایان عصر شکارگری و یکجانشینی انسان ها بسته به جغرافیایی که در آن ساکن شدند تلاش کردند تا به مرور و با استفاده از دانش انباشته شده از نسل های قبل، به اهلی کردن گیاهان و جانوران (Domesticating) مبادرت کنند. در میان این تمدنها، آنهایی که در قاره آسیا و اروپا حضور داشتند توانستند با انواع ارتباطات از قبیل جنگ و تجارت به منابع ژنتیکی یکدیگر دست بیابند و مسیر خود را در راه تولید بهره ورتر محصولات غذایی اصلاح کنند. به دلیل عدم وجود موانع جغرافیایی جدی مانند اقیانوس ها که عبور از آنها نیازمند ابزارهای تکنولوژیک بود قاره هایی مانند آمریکا شمالی و جنوبی از تمدنهای پیشرفته اوراسیایی عقب ماندند.
🔹برخی معتقدند علت اصلی پیشرفته تر بودن جوامع باستانی اوراسیایی، پیشرفت آنها در تولید محصولاتی مانند #جو و #گندم است که ویژگی های منحصربه فردی دارند. این محصولات تمدن سازند یعنی به دلیل ویژگیهایی از قبیل امکان ذخیره سازی، کاشت و برداشت محصول دانهای خشک و بدون رطوبت و نقل و انتقال آسان این محصولات را به منابع مهمی از غذای انسانی و دامی تبدیل کرد. با افزایش غذا به مرور مردم فرصت فکر بیشتری یافتند و برای محافظت از منابع غذایی در مقابل سرقت یا جنگ، طبقه سربازان و قوای نظامی را پدید آوردند. از طرفی هم برای اداره جامعه نوپای خود عدهای عهده دار وضع قوانین شدند و به دلیل وجود منابع پایدار و متنوع غذایی مانند غلات امکان اخذ مالیات و ایجاد سیستم مالیاتی فراهم شد. با گذشت زمان، توسعه کشت و تولید غلات نیازمند فناوری ها و نوآوری های جدیدتری شد. از استفاده دام ها به عنوان ابزار شخم و خاکورزی تا روش های جدید کشت و ذخیره سازی محصولات، مصادیق این پیشرفتها است که کشاورزی پیشران آن محسوب می شود.
🔹بر خلاف تصور رایج، محصولاتی که سابقاً در تمدن هایی نظیر "اینکاها" و "آزتکها" در آمریکای جنوبی مورد استفاده قرار می گرفتند، قابلیت ذخیره سازی نداشتند و مردم این تمدنها همواره در چالش حفظ و ذخیره سازی به سر میبرده اند. محصولاتی نظیر سیب زمینی، کاساوا و مانیوک محصولات نشاسته ای که از قضا بسیار بهرهور نیز بودهاند اما به دلیل ریشهای بودن و مرطوب بودن امکان ذخیره سازی آنها به سختی فراهم می شد و طبیعتاً دزدی ها نیز در این محصولات بی داد می کرد. با وجود محصولاتی از این دست، شاید امکان اعمال برنامه های مدیریتی نظیر اخذ مالیات در این سبک از کشاورزی فراهم نبود. لذا از این جهت نیز این جوامع نتوانستند از حدی فراتر پیشرفت کنند. چون الزاماً رفع نیاز غذایی بر سایر امور ارجحیت داشت و زیربنایی برای شکلگیری سازوکارهای پیچیده تر مدیریت جوامع محسوب می شد.
🔹جرد دایمون در کتاب "اسلحه و میکروب ها و فولاد" اینطور می گوید: « در چین باستان به محضی که گندم در یک بازه کوتاه برداشت و تا فصل کشت بعدی ذخیره سازی شد، مامور جمع آوری مالیات می توانست آزادانه بخشی از محصول ذخیره شده را ضبط کند.» این یعنی یکی از معروفترین دیوان سالاری ها در منطقه اوراسیا به اخذ مالیات فصلی از غله استوار بود. دانشمندان معتقدند میان نوع محصول رواج یافته در مناطق جغرافیایی دنیا و سطح پیشرفت تمدن در آن مناطق ارتباط تنگاتنگی وجود داشته است لذا بر اساس مطالعات واکتشافات باستان شناسی نقشه ای آماده شده که در ضمیمه قابل مشاهده است. دراین نقشه تمدن هایی که از دارای سطوحی از پیچیدگی سیاسی و اجتماعی بوده اند مشخص شده اند. جالب است بدانید که در این جوامع پیشرفته تر غالب محصولات کشت و برداشت شده #غلات بوده است.
#کشاورزی_تمدن_ساز
#خرید_تضمینی
#امنیت_غذایی
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
🔗 https://t.me/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ
⭕️ اجرای سیاست "قیمت تضمینی" تیر خلاص به امنیت غذایی کشور
🔹#خرید_تضمینی محصولات اساسی طی سال های بعد از انقلاب به عنوان مهمترین و شاید تنها ابزار کارآمد و موفق دولتها در حمایت از تولید و کاهش وابستگیِ کشور به واردات این محصولات به شمار می رود. این سیاست با تضمین حلقه آخر فرایند تولید یعنی #بازار، تولیدکنندگان #محصولات_اساسی به ویژه #گندم را به تولیدِ بیشتر ترغیب نموده است. بر اساس متن صریح #قانون #خرید_تضمینی، دولت موظف است هر ساله قیمت محصولات اساسی از جمله #برنج، #جو، #ذرت، #چغندر، دانههای #روغنی و به ویژه گندم را با رعایت هزینههای واقعی تولید و در یک واحد بهرهبرداری متعارف محاسبه نموده و با این قیمت محصولات را برای تامین نیاز کشور تضمینی خریداری نماید. اما متاسفانه طی سال های اخیر شاهد بودیم دولت از وظیفه خود مبنی بر افزایش قیمت براساس هزینه ها و #تورم سالانه و اعلام به موقع قیمت ها شانه خالی می کند که این #اعتراض کشاورزان را در پی داشته است. اما با اخلال عمدی و مشکوک برخی از مسئولین اقتصادی در حوزه تعیین و اعلام نرخ خرید تضمینی، جریانی در رسانه ها و یا برخی از مراکز پژوهشی بدون در نظر گرفتن حقایق میدانی، اصرار دارند سیاست «قیمت تصمینی» را جایگزین «خرید تضمینی» کنند که در ادامه به دلایل اشتباه بودن این سیاست اشاره می شود.
🔹در سیاست قیمت تضمینی، دولت قیمتی را برای کشاورز تضمین می کند، به نحوی که اگر کشاورز محصول خود را در بورس کالای ایران در قیمتی پایین تر از قیمت تضمینی فروخت، دولت مابه التفاوت آن را تأمین کند. به عبارت دیگر قیمت تضمینی عبارت است از قیمت تعیین شده از سوی هیأت وزیران برای تضمین حداقل دریافتی تولیدکننده حقیقی یا حقوقی بر اساس هزینه تولید محصولات کشاورزی. این یعنی به فرض فراهم بودن امکان برای کشاورزان یا تعاونیهای تولیدیشان برای عرضه محصولشان به بورس، می بایست منتظر باشند تا کارخانه های آرد و یا هر شخص حقوقی یا حقیقی طالب گندم محصول آنها را بالاتر از نرخ قیمت تضمینی بخرد و اگر پایین تر فروش رفت، دولت موظف است ما به التفاوت را به کشاورزان پرداخت نماید. در این سیاست نقاط ابهام جدی وجود دارد. با توجه به فقدان آشنایی کشاورزان با بورس احتمال اینکه دلالان با خریداری نمودن گندم و عرضه در بورس تلاش کنند از این فضا سوء استفاده کنند وجود دارد. به طور مثال با ایجاد خرید و فروش های صوری و زدوبند از تفاوت قیمت پرداختی دولت استفاده کنند.
🔹ابهام جدی دیگر این است که دقیقا چه سازوکاری برای موظف نمودن دولت به پرداخت این مابه التفاوت وجود دارد؟ دولت درحالی که پس از خرید تضمینی، گندم را در انبارهای خود به طور کامل در ید اختیار دارد ماه ها طول می کشد تا معوقات خود را تسویه کند چطور انتظار می رود دولت در معاملات بورس ورود کرده و به نفع کشاورزان حرکت مالی جدی انجام دهد. از جمله ایرادات جدی دیگر در سیاست خرید تضمینی که نیاز به تامل جدی دارد می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- خطر خارج شدن گندم از زنجیره تهیه و تولید آرد و نان به دلیل امکان ورود هر شخصی به عرصه معاملات بورس و آسیب به امنیت غذایی
2- چشمگیر نبودن میزان خرید گندم و جو در تجارب پیشین عرضه در بورس
3- انبارهای محدود و معدود، سنگینی بار هزینه حمل محصول که روی دوش کشاورز است و نه خریدار، عدم دسترسی کشاورزان فقیر به امکان عرضه در بورس کالا
🔹خرید مستقیم محصول از کشاورز توسط دولت، رویه مرسومی در کشورهای مختلف جهان است تا از این طریق ضمن صیانت از امنیت غذایی خود، حمایت مناسبی را از کشاورزان نیز صورت دهند. طبیعی است که هیچ سیاسی نمی تواند در اجرا کامل پیش برود و تخلفاتی نیز وجود دارد اما با توجه به اهمیت این موضوع در امتیت ملی توصیه می شود نمایندگان محترم مجلس منابع مالی مشخصی جدای از بودجه جاری را برای خرید تضمینی اختصاص دهند.
#خرید_تضمینی
#امنیت_غذایی
#امنیت_ملی
#یادداشت
🔗 کانالهای واحد مطالعات امنیت غذایی
👈 تلگرام | سروش | آیگپ | بله | ایتا
✅ @masaf_foods
🔹#خرید_تضمینی محصولات اساسی طی سال های بعد از انقلاب به عنوان مهمترین و شاید تنها ابزار کارآمد و موفق دولتها در حمایت از تولید و کاهش وابستگیِ کشور به واردات این محصولات به شمار می رود. این سیاست با تضمین حلقه آخر فرایند تولید یعنی #بازار، تولیدکنندگان #محصولات_اساسی به ویژه #گندم را به تولیدِ بیشتر ترغیب نموده است. بر اساس متن صریح #قانون #خرید_تضمینی، دولت موظف است هر ساله قیمت محصولات اساسی از جمله #برنج، #جو، #ذرت، #چغندر، دانههای #روغنی و به ویژه گندم را با رعایت هزینههای واقعی تولید و در یک واحد بهرهبرداری متعارف محاسبه نموده و با این قیمت محصولات را برای تامین نیاز کشور تضمینی خریداری نماید. اما متاسفانه طی سال های اخیر شاهد بودیم دولت از وظیفه خود مبنی بر افزایش قیمت براساس هزینه ها و #تورم سالانه و اعلام به موقع قیمت ها شانه خالی می کند که این #اعتراض کشاورزان را در پی داشته است. اما با اخلال عمدی و مشکوک برخی از مسئولین اقتصادی در حوزه تعیین و اعلام نرخ خرید تضمینی، جریانی در رسانه ها و یا برخی از مراکز پژوهشی بدون در نظر گرفتن حقایق میدانی، اصرار دارند سیاست «قیمت تصمینی» را جایگزین «خرید تضمینی» کنند که در ادامه به دلایل اشتباه بودن این سیاست اشاره می شود.
🔹در سیاست قیمت تضمینی، دولت قیمتی را برای کشاورز تضمین می کند، به نحوی که اگر کشاورز محصول خود را در بورس کالای ایران در قیمتی پایین تر از قیمت تضمینی فروخت، دولت مابه التفاوت آن را تأمین کند. به عبارت دیگر قیمت تضمینی عبارت است از قیمت تعیین شده از سوی هیأت وزیران برای تضمین حداقل دریافتی تولیدکننده حقیقی یا حقوقی بر اساس هزینه تولید محصولات کشاورزی. این یعنی به فرض فراهم بودن امکان برای کشاورزان یا تعاونیهای تولیدیشان برای عرضه محصولشان به بورس، می بایست منتظر باشند تا کارخانه های آرد و یا هر شخص حقوقی یا حقیقی طالب گندم محصول آنها را بالاتر از نرخ قیمت تضمینی بخرد و اگر پایین تر فروش رفت، دولت موظف است ما به التفاوت را به کشاورزان پرداخت نماید. در این سیاست نقاط ابهام جدی وجود دارد. با توجه به فقدان آشنایی کشاورزان با بورس احتمال اینکه دلالان با خریداری نمودن گندم و عرضه در بورس تلاش کنند از این فضا سوء استفاده کنند وجود دارد. به طور مثال با ایجاد خرید و فروش های صوری و زدوبند از تفاوت قیمت پرداختی دولت استفاده کنند.
🔹ابهام جدی دیگر این است که دقیقا چه سازوکاری برای موظف نمودن دولت به پرداخت این مابه التفاوت وجود دارد؟ دولت درحالی که پس از خرید تضمینی، گندم را در انبارهای خود به طور کامل در ید اختیار دارد ماه ها طول می کشد تا معوقات خود را تسویه کند چطور انتظار می رود دولت در معاملات بورس ورود کرده و به نفع کشاورزان حرکت مالی جدی انجام دهد. از جمله ایرادات جدی دیگر در سیاست خرید تضمینی که نیاز به تامل جدی دارد می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- خطر خارج شدن گندم از زنجیره تهیه و تولید آرد و نان به دلیل امکان ورود هر شخصی به عرصه معاملات بورس و آسیب به امنیت غذایی
2- چشمگیر نبودن میزان خرید گندم و جو در تجارب پیشین عرضه در بورس
3- انبارهای محدود و معدود، سنگینی بار هزینه حمل محصول که روی دوش کشاورز است و نه خریدار، عدم دسترسی کشاورزان فقیر به امکان عرضه در بورس کالا
🔹خرید مستقیم محصول از کشاورز توسط دولت، رویه مرسومی در کشورهای مختلف جهان است تا از این طریق ضمن صیانت از امنیت غذایی خود، حمایت مناسبی را از کشاورزان نیز صورت دهند. طبیعی است که هیچ سیاسی نمی تواند در اجرا کامل پیش برود و تخلفاتی نیز وجود دارد اما با توجه به اهمیت این موضوع در امتیت ملی توصیه می شود نمایندگان محترم مجلس منابع مالی مشخصی جدای از بودجه جاری را برای خرید تضمینی اختصاص دهند.
#خرید_تضمینی
#امنیت_غذایی
#امنیت_ملی
#یادداشت
🔗 کانالهای واحد مطالعات امنیت غذایی
👈 تلگرام | سروش | آیگپ | بله | ایتا
✅ @masaf_foods
🔰افزایش تولید ۵ محصول استراتژیک کشاورزی با استفاده از آب باران
💬عباس کشاورز سرپرست وزارت جهاد :
🔹 ۱۰ میلیون هکتار زمین دیم در ایران وجود دارد.نکتهای حائز اهمیت در این میان اینکه در همه برنامهها باید به موضوع مصرف صحیح و بهینه آب به صورت جدی توجه کرد چون کشور با مشکل کمبود منابع آبی مواجه است و ظرفیت مغفول تاریخی کشور بی توجهی به #آب_سبز (آب باران) است.
🔹 بررسیهایی که طی چهار سال گذشته انجام گرفته نشان میدهد در این اراضی میتوان پنج محصولات استراتژیک را تولید کرد.
🔹به طور کلی در این اراضی میتوان بیش از ۲.۵ میلیون تن #گندم اضافی، بیش از یک میلیون تن #جو اضافی، بیش از ۲.۵ میلیون تن محصولات #علوفهای و بیش از ۸۰۰ هزار تن #دانههای_روغنی تولید کرد.
✅ @masaf_foods
💬عباس کشاورز سرپرست وزارت جهاد :
🔹 ۱۰ میلیون هکتار زمین دیم در ایران وجود دارد.نکتهای حائز اهمیت در این میان اینکه در همه برنامهها باید به موضوع مصرف صحیح و بهینه آب به صورت جدی توجه کرد چون کشور با مشکل کمبود منابع آبی مواجه است و ظرفیت مغفول تاریخی کشور بی توجهی به #آب_سبز (آب باران) است.
🔹 بررسیهایی که طی چهار سال گذشته انجام گرفته نشان میدهد در این اراضی میتوان پنج محصولات استراتژیک را تولید کرد.
🔹به طور کلی در این اراضی میتوان بیش از ۲.۵ میلیون تن #گندم اضافی، بیش از یک میلیون تن #جو اضافی، بیش از ۲.۵ میلیون تن محصولات #علوفهای و بیش از ۸۰۰ هزار تن #دانههای_روغنی تولید کرد.
✅ @masaf_foods