مجید حمیدا
Photo
ورزش و خودشناسی
این جمله از راجر استاوبک یکی از موفق‌ترین ورزشکاران تاریخ آمریکا که مدتی لقب کاپیتان آمریکا رو هم یدک می‌کشید، خیلی چیزها رو در مورد دستاوردهای چشم‌گیر آدم‌های موفق روشن می‌کنه.
شاید با خوندن این جمله ابتدا ذهن بره سمت دستاوردهای مادی که البته کاملاً درست و راهگشاست. اما در مورد دستاوردهای معنوی چه طور؟
همون طور که نمی‌شه بدون تمرین‌های دقیق و مداوم به دستاورد چشم‌گیری در دانش، هنر، ورزش، حرفه یا صنعت رسید، بدون تمرین مستمر به دستاورد خاصی در مسیر معنوی هم نمی‌رسیم.
اگر سال‌ها انتخاب ما در لحظات ناگوار، ترس و اضطراب بوده، با خوندن یک کتاب به عشق و اعتمادی که دنبالشیم نمی‌رسیم. اگر واکنش ما در شرایط سخت، خشم و ناسزا بوده، با شرکت در یک دورهٔ خودشناسی به سکون و آرامشی که در جست و جوش هستیم، نمی‌رسیم.
خواهش می‌کنم توجه کنید که اغلب ما تا الان درست عکس اون چیزی رو که در زندگی خواهانش بودیم، تمرین و تکرار کردیم. یک مثال ساده در این زمینه رفتاریه که راننده‌ها با هم دارن. اغلب ما راننده‌های تقریباً حرفه‌ای، در کودکی آموختیم که وقتی ماشینی جلوی ماشینمون می‌پیچه، سرمون رو از پنجرهٔ ماشین بیرون بیاریم به طرف مقابل چپ‌چپ نگاه کنیم و هر آن چه که در مخزن کلمات کم‌کاربردمون داریم، به سمت او پرتاب کنیم و این کار رو طی سال‌ها به شکلی دقیق و مستمر تمرین و اجرا کردیم.
پی‌نوشت: با این توضیحات در بارهٔ شیوهٔ رسیدن به دستاوردهای چشم‌گیر معنوی، بد نیست که به این سؤال جواب بدیم که چه رفتارهای نادرستی رو توی سال‌های عمرمون تمرین و تکرار کردیم و دوست داریم چه رفتارهای درستی رو با تمرین‌های دقیق و مستمر جایگزین اون‌ها کنیم؟
#ورزش_و_خودشناسی #ورزش #خودشناسی #دستاورد #دستاورد_مادی #دستاورد_معنوی #خواسته #آرزو #اهداف #فوتبال #عشق #ترس #اضطراب #اعتماد #دانش #هنر #حرفه #صنعت #مادی #معنوی #راجر_استاوبک #حمیدا #مجید_حمیدا
این جمله از راجر استاوبک یکی از موفق‌ترین ورزشکاران تاریخ آمریکا که مدتی لقب کاپیتان آمریکا رو هم یدک می‌کشید، خیلی چیزها رو در مورد دستاوردهای چشم‌گیر آدم‌های موفق روشن می‌کنه.
شاید با خوندن این جمله ابتدا ذهن بره سمت دستاوردهای مادی که البته کاملاً درست و راهگشاست. اما در مورد دستاوردهای معنوی چه طور؟
همون طور که نمی‌شه بدون تمرین‌های دقیق و مداوم به دستاورد چشم‌گیری در دانش، هنر، ورزش، حرفه یا صنعت رسید، بدون تمرین مستمر به دستاورد خاصی در مسیر معنوی هم نمی‌رسیم.
اگر سال‌ها انتخاب ما در لحظات ناگوار، ترس و اضطراب بوده، با خوندن یک کتاب به عشق و اعتمادی که دنبالشیم نمی‌رسیم. اگر واکنش ما در شرایط سخت، خشم و ناسزا بوده، با شرکت در یک دورهٔ خودشناسی به سکون و آرامشی که در جست و جوش هستیم، نمی‌رسیم.
خواهش می‌کنم توجه کنید که اغلب ما تا الان درست عکس اون چیزی رو که در زندگی خواهانش بودیم، تمرین و تکرار کردیم. یک مثال ساده در این زمینه رفتاریه که راننده‌ها با هم دارن. اغلب ما راننده‌های تقریباً حرفه‌ای، در کودکی آموختیم که وقتی ماشینی جلوی ماشینمون می‌پیچه، سرمون رو از پنجرهٔ ماشین بیرون بیاریم به طرف مقابل چپ‌چپ نگاه کنیم و هر آن چه که در مخزن کلمات کم‌کاربردمون داریم، به سمت او پرتاب کنیم و این کار رو طی سال‌ها به شکلی دقیق و مستمر تمرین و اجرا کردیم.
پی‌نوشت: با این توضیحات در بارهٔ شیوهٔ رسیدن به دستاوردهای چشم‌گیر معنوی، بد نیست که به این سؤال جواب بدیم که چه رفتارهای نادرستی رو توی سال‌های عمرمون تمرین و تکرار کردیم و دوست داریم چه رفتارهای درستی رو با تمرین‌های دقیق و مستمر جایگزین اون‌ها کنیم؟
#ورزش_و_خودشناسی #ورزش #خودشناسی #دستاورد #دستاورد_مادی #دستاورد_معنوی #خواسته #آرزو #اهداف #فوتبال #عشق #ترس #اضطراب #اعتماد #دانش #هنر #حرفه #صنعت #مادی #معنوی #راجر_استاوبک #حمیدا #مجید_حمیدا
مجید حمیدا
Photo
ادبیات و خودشناسی
رابرت لوییس استیونسن، نویسنده و شاعر اسکاتلندی، برای خیلی از کسایی که در زمینهٔ خودشناسی فعالیت می‌کنن، نام آشناییه و تقریباً کسی نیست که موضوعات این چنینی رو دنبال کنه و داستان «دکتر جکیل و مستر هاید» این نویسنده رو نخونده یا نشنیده باشه.
حالا برگردیم به نوشتهٔ بالا و دلیل انتخاب این نوشته. به نظر من اگر ما با چنین دیدگاهی به محیط زیست، صنعت، تولید، آموزش و کار و زندگی‌مون نگاه می‌کردیم، وضعیت ما و کل جهان به شکل دیگه‌ای بود و از اون مهم‌تر اگر چنین حکمتی رو توی روابط عاطفی، فردی و اجتماعی‌مون پیاده می‌کردیم، روزگار بهتری رو برای خودمون، دیگری و دیگران رقم می‌زدیم.
پی‌نوشت: خواهش می‌کنم توجه کنید که مخاطب این نوشته هم مثل همهٔ نوشته‌های دیگهٔ این صفحه خود ما هستیم و اگر به دنبال رشد معنوی هستیم نباید از نوشته‌های این چنینی به عنوان اهرمی برای کوبیدن دیگران استفاده کنیم. با این توضیح، ببینیم که ما روزهامون رو چه طور قضاوت می‌کنیم؛ با کاشتن یا برداشت کردن؟
#ادبیات_و_خودشناسی #ادبیات #خودشناسی #دکتر_جکیل_و_مستر_هاید #دکتر_جکیل #مستر_هاید #محیط_زیست #صنعت #تولید #آموزش #کار #زندگی #جهان #روابط #رابطه_عاطفی #کلک_آزادگان #رابرت_لویی_استیونسن #رابرت_لوییس_استیونسن #حمیدا #مجید_حمیدا
رابرت لوییس استیونسن، نویسنده و شاعر اسکاتلندی، برای خیلی از کسایی که در زمینهٔ خودشناسی فعالیت می‌کنن، نام آشناییه و تقریباً کسی نیست که موضوعات این چنینی رو دنبال کنه و داستان «دکتر جکیل و مستر هاید» این نویسنده رو نخونده یا نشنیده باشه.
حالا برگردیم به نوشتهٔ بالا و دلیل انتخاب این نوشته. به نظر من اگر ما با چنین دیدگاهی به محیط زیست، صنعت، تولید، آموزش و کار و زندگی‌مون نگاه می‌کردیم، وضعیت ما و کل جهان به شکل دیگه‌ای بود و از اون مهم‌تر اگر چنین حکمتی رو توی روابط عاطفی، فردی و اجتماعی‌مون پیاده می‌کردیم، روزگار بهتری رو برای خودمون، دیگری و دیگران رقم می‌زدیم.
پی‌نوشت: خواهش می‌کنم توجه کنید که مخاطب این نوشته هم مثل همهٔ نوشته‌های دیگهٔ این صفحه خود ما هستیم و اگر به دنبال رشد معنوی هستیم نباید از نوشته‌های این چنینی به عنوان اهرمی برای کوبیدن دیگران استفاده کنیم. با این توضیح، ببینیم که ما روزهامون رو چه طور قضاوت می‌کنیم؛ با کاشتن یا برداشت کردن؟
#ادبیات_و_خودشناسی #ادبیات #خودشناسی #دکتر_جکیل_و_مستر_هاید #دکتر_جکیل #مستر_هاید #محیط_زیست #صنعت #تولید #آموزش #کار #زندگی #جهان #روابط #رابطه_عاطفی #کلک_آزادگان #رابرت_لویی_استیونسن #رابرت_لوییس_استیونسن #حمیدا #مجید_حمیدا