دریا کشم ز چاه غمت گر برآرم آه
سوزد نهنگ را طپش آه زیر آب
حال من و تو از من و تو دور نیست زانک
تو آب زیر کاهی و من کاه زیر آب
#خاقانی‌شروانی
با مقدمه استاد بدیع الزمان فروزانفر
آری، قاعده چنین رفته است، هر کس که عشق را منکرتر بُوَد، چون عاشق شود، در عاشقی غالی‌تر گردد. باش تا مسئله قلب کنند.
منکر بودم، عشق بتان را یک چند
آن انکارم، مرا بدین روز افگند.
#نجمالدینرازی
گزیده مرصاد العباد به کوشش دکتر محمد امین ریاحی
سوزد نهنگ را طپش آه زیر آب
حال من و تو از من و تو دور نیست زانک
تو آب زیر کاهی و من کاه زیر آب
#خاقانی‌شروانی
با مقدمه استاد بدیع الزمان فروزانفر
آری، قاعده چنین رفته است، هر کس که عشق را منکرتر بُوَد، چون عاشق شود، در عاشقی غالی‌تر گردد. باش تا مسئله قلب کنند.
منکر بودم، عشق بتان را یک چند
آن انکارم، مرا بدین روز افگند.
#نجمالدینرازی
گزیده مرصاد العباد به کوشش دکتر محمد امین ریاحی
دریا کشم ز چاه غمت گر برآرم آه
سوزد نهنگ را طپش آه زیر آب
حال من و تو از من و تو دور نیست زانک
تو آب زیر کاهی و من کاه زیر آب
#خاقانی‌شروانی
با مقدمه استاد بدیع الزمان فروزانفر
آری، قاعده چنین رفته است، هر کس که عشق را منکرتر بُوَد، چون عاشق شود، در عاشقی غالی‌تر گردد. باش تا مسئله قلب کنند.
منکر بودم، عشق بتان را یک چند
آن انکارم، مرا بدین روز افگند.
#نجمالدینرازی
گزیده مرصاد العباد به کوشش دکتر محمد امین ریاحی
سوزد نهنگ را طپش آه زیر آب
حال من و تو از من و تو دور نیست زانک
تو آب زیر کاهی و من کاه زیر آب
#خاقانی‌شروانی
با مقدمه استاد بدیع الزمان فروزانفر
آری، قاعده چنین رفته است، هر کس که عشق را منکرتر بُوَد، چون عاشق شود، در عاشقی غالی‌تر گردد. باش تا مسئله قلب کنند.
منکر بودم، عشق بتان را یک چند
آن انکارم، مرا بدین روز افگند.
#نجمالدینرازی
گزیده مرصاد العباد به کوشش دکتر محمد امین ریاحی
از شبنم عشق خـاک آدم گِل شد
شوری برخاست ، فتنه‌ای حاصل شد
سر نشتر عشق بر رگ روح رسید
یک قطره خون چکید، نامش دل شد
#اوحدالدین‌کرمانی
این رباعی زیبا از رباعیات سرگردان است و به چند شاعر و عارف نسبت داده می‌شود. در #نزهه‌المجالس، #خلاصه‌الاشعار و #مرصاد‌العباد بدون نام سراینده نقل شده، و در منابع متاخر به #نجمالدینرازی، #باباافضل‌کاشانی، #ابوسعیدابوالخیر و #مجدالدین‌بغدادی منتسب گردیده است. اما قدیمترین منبعی که نام شاعر را دارد سفینه‌ای دستنویس از سده ۸ و بنام اوحد‌الدین کرمانی است.
شوری برخاست ، فتنه‌ای حاصل شد
سر نشتر عشق بر رگ روح رسید
یک قطره خون چکید، نامش دل شد
#اوحدالدین‌کرمانی
این رباعی زیبا از رباعیات سرگردان است و به چند شاعر و عارف نسبت داده می‌شود. در #نزهه‌المجالس، #خلاصه‌الاشعار و #مرصاد‌العباد بدون نام سراینده نقل شده، و در منابع متاخر به #نجمالدینرازی، #باباافضل‌کاشانی، #ابوسعیدابوالخیر و #مجدالدین‌بغدادی منتسب گردیده است. اما قدیمترین منبعی که نام شاعر را دارد سفینه‌ای دستنویس از سده ۸ و بنام اوحد‌الدین کرمانی است.
دریا کشم ز چاه غمت گر برآرم آه
سوزد نهنگ را طپش آه زیر آب
حال من و تو از من و تو دور نیست زانک
تو آب زیر کاهی و من کاه زیر آب
#خاقانی‌شروانی
با مقدمه استاد بدیع الزمان فروزانفر
آری، قاعده چنین رفته است، هر کس که عشق را منکرتر بُوَد، چون عاشق شود، در عاشقی غالی‌تر گردد. باش تا مسئله قلب کنند.
منکر بودم، عشق بتان را یک چند
آن انکارم، مرا بدین روز افگند.
#نجمالدینرازی
گزیده مرصاد العباد به کوشش دکتر محمد امین ریاحی
سوزد نهنگ را طپش آه زیر آب
حال من و تو از من و تو دور نیست زانک
تو آب زیر کاهی و من کاه زیر آب
#خاقانی‌شروانی
با مقدمه استاد بدیع الزمان فروزانفر
آری، قاعده چنین رفته است، هر کس که عشق را منکرتر بُوَد، چون عاشق شود، در عاشقی غالی‌تر گردد. باش تا مسئله قلب کنند.
منکر بودم، عشق بتان را یک چند
آن انکارم، مرا بدین روز افگند.
#نجمالدینرازی
گزیده مرصاد العباد به کوشش دکتر محمد امین ریاحی