سماع

مولانا سماع را وسیله یی برای تمرین رهایی و گریز می دید. چیزی که به روح کمک میکرد تا در رهایی از آنچه او را مقید در عالم حس و ماده می دارد پله پله تا بام عالم قدس عروج نماید.

#سماع
#پله_پله_تاملاقات_خدا
#دکتر_زرین_کوب

رندان سلامت می‌کنند
جان را غلامت می‌کنند

مستی ز جامت می‌کنند
مستان سلامت می‌کنند


#حضرت_مولانا
#محمدرضا_شجریان
#سماع

چو این تبدیل ها آمد نه هامون ماند و نه دریا
چه دانم من دگر چون شد که چون غرق است

در بی چون که چون غرق است در بی چون
چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون



#حضرت_مولانا
#همایون_شجریان
#سماع_رهایی

#سماع
#آتش_در_آب
علي زند وكيلي

رقص جدید و بسیار زیبای #سماع

‍ 🤍🌙
       دفترِ ماه پر از شعر سپید است
                   پر از تنهایی
     ای پریزاد غزل کی به غزل می‌آیی

شب من گم شده در کوچه‌ی بی‌خوابی‌ها
             خواب کن چشم مرا
                ای نگه رویایی

باز هم وعده‌ی فردا دهی و می‌دانم نیست 
          افسانه‌ی امروز تو را فردایی

   آن‌ که در چشم تو رویای مرا زندان کرد
     کاش می‌داد به دلتنگیِ من معنایی

بیش از این مُهرِ جنون بر دل من داغ مکن
   نیست اندازه‌ی مجنونیِ من صحرایی



              #اسحاق_انور
              #علیرضا_قربانی
              #سماع_واله🧡

رقص زیبای
#سماع

#موسیقی نزد #مولانا

موسیقی فاخر حیات بخش است، حیات انگیز است. بی‌خود نیست وقتی مولانا به دکان زرگری «صلاح الدین زرکوب» رسید، از صدای چکش او بر سندان زرگری چنان به وجد آمد که ساعت‌ها به #سماع پرداخت. یا نوشته‌اند که روزی یکی از فروشندگان دوره گرد که پوست روباه می‌فروخت، به رسم فروشندگان دوره گرد، داد می‌زد که دل کو دل کو. یعنی پوست روباه می‌فروشم هرکس می‌خواهد بیاید. ظاهرا آن دل کو دل کو را هم با نوعی آواز و ترنم ادا می‌کرد. مولانا از شنیدن آواز دل کو دل کو، سرمست می‌شود، به چرخ در می‌آید، به سماع می‌پردازد و همین طور رقصان و سماع کنان تا مدرسه‌اش می‌رود و مردم شهر هم یکپارچه به شور و هیجان در می‌آیند از این احوال عجیب و غریب مولانا

⚡️«پریزاد» با صدای #علیرضا_قربانی

⚡️رقصنده‌ی #سماع: واله

بیش از این مُهر جنون بر دل من داغ مکن
نیست اندازه‌ی مجنونیِ من، صحرایی

#اسحاق_انور

«پریزاد» با صدای #علیرضا_قربانی

رقصنده‌ی #سماع: واله

کشان کشان تو مرا کی بکشانی به نور
نشان بده تو مرا تا که نخفتم به گور
نگو روم نگو تا جان بنیوفتد شمر
بیا و تا که شوم از نفست چون بهار
امان بده که نفس تازه کنم جان جان
جوان بده که رود پیر ز جانم دوان
روح دمم که شوم از تن خاکم جدا

#محسن_چاووشی
#حضرت_مولانا
#سماع

تیر منم کمان منم پیر منم جوان منم
          دولت جاودان منم ، در آیینه دان نمیگنجم


#سماع
خواننده: #سامی_یوسف

#سماعِ اهل دلان

#سفر_عشق

#رقص و #سماع و #آواز ایرانی
#پریسا و #محمدرضا_شجریان


گویند مگو سعدی چندین سخن از عشقش
می گویم و بعد از من گویند به دوران ها

گر بیاید غم بگویم:
آنکه غم می‌خورد رفت

رو به بازار و رَبابی
از برای من بخر!

ببینید جانِ شادی‌خواه و شادخوارِ #مولانا که شیفته‌ی شادی و #سماع و #موسیقی است چه تصویری خلق کرده! غم را در هیات انسانی دیده و گفته اگر چنین انسانی درِ خانه‌ی دلم را بکوبد و بخواهد وارد شود اصطلاحا دست به سرش می‌کنم و می‌گویم آن کس که روزگاری خواهان و خریدارِ غم و اندوه بود از اینجا رفت! سپس از غم همچون بنده‌ی خدمتکاری می‌خواهم به بازار برود و رَبابی برای من بخرد!

گمان نکنم تاکنون کسی غم را از پیِ خرید شادی به بازار فرستاده باشد. چنین کاری تنها از مولانا ساخته است. اوست که می‌تواند عینِ غم را تبدیل به شادی کند. اِعجاز عشق همین است که مرده را زنده و گریه را خنده می‌کند. چنان که فرماید:

مرده بُدَم، زنده شدم
گریه بُدَم، خنده شدم

دولت عشق آمد و من
دولتِ پاینده شدم...

آواز #استاد_ناظری
غزل ۱۵۱۷
#دیوان_شمس_حضرت_مولانا

#چنین_مجنون_چرایی
#زهراغریبیان_لواسانی

مگر می شود این غزل مولانای نازنین را با آواز زیبای استاد ناظری شنید و عاشق نشد ؟

مرا گویی که رایی من چه دانم
چنین مجنون چرایی من چه دانم

مرا گویی بدین زاری که هستی
به عشقم چون برآیی من چه دانم

منم در موج دریاهای عشقت
مرا گویی کجایی من چه دانم

مرا گویی به قربانگاه جان‌ها
نمی‌ترسی که آیی من چه دانم


امواج کلمات این شعر ، جانت را دستخوش تلاطم می کند و بر پا می خیزی
و چرخ زنان از زمین جدا می شوی
و چون مولانا به سماع می پردازی .
موسیقی بهترین وسیله برای بیان ناگفته هاست.
و این فریاد روح است .
روحی که می خواهد از خاک رها شود .
روحی که دلش می خواهد
به جای همه مرغان پرواز کند .


#حضرت_عشق_مولانا
#حضرت_شمس
#سماع

#سماع

بیمار غمم عین دوائی تو‌مرا....

گرچه عقلت سوی بالا می پرد
مرغ تقلیدت به پستی می چرد

علم تقلیدی وبال جان ماست
عاریه است و ما نشسته کان ماست

مثنوی_مولانا دفتر دوم
#سماع
#قونیه

📘عقل همواره باعث رشد انسان و تقلید مانع این رشد بوده آنچه که مال انسان است همان است که از راه تعقل بدست آورده
ما مالک آنچه از تقلید بدست آید نیستیم

                       
باز آمدم باز آمدم از پیش آن یار آمدم
در من نگر در من نگر بهر تو غمخوار آمدم

شاد آمدم شاد آمدم از جمله آزاد آمدم
چندین هزاران سال شد تا من به گفتار آمدم

آنجا روم آنجا روم بالا بدم بالا روم
بازم رهان بازم رهان کاینجا به زنهار آمدم

من مرغ لاهوتی بدم دیدی که ناسوتی شدم
دامش ندیدم ناگهان در وی گرفتار آمدم

من نور پاکم ای پسر نه مشت خاکم مختصر
آخر صدف من نیستم من در شهوار آمدم

#مولانا
#سماع