معرفی عارفان
1.26K subscribers
34.9K photos
12.9K videos
3.24K files
2.8K links
چه گفتم در وفا افزا جفا و جور افزودی
جفا کن جور کن جانا،غلط گفتم خطا کردم

فیض
Download Telegram
پرواضح است که ترانه ها حرفی برای گفتن دارند، حرفی از خودِ ما با ما می گویند.
حرفی از عشق، از غم، از دیروز و فردا.
حرفی که به معنی واقعی، زندگی ست.
حرفِ ترانه ها را باید از لا به لای نرم و لطیفِ موسیقی بیرون کشید، شنید و شناخت. ما نیز چنین می کنیم و در گریز از تنش های روزانه ترانه ای را می شنویم و به حرفش، گوشِ جان می سپاریم.
یکی از این ترانه ها، ترانه ای است با عنوانِ #برف ، که شعرش را #نیما_یوشیج گفته است.

#نیما پدر شعر نوی ایران، اشعاری دارد که در آنها چند بیتی، بیش از بقیه ابیات آن شعر، مشهور شده اند، مانند شعرِ «برف».
"نیما" برف را در سال ۱۳۳۴ و تقریباً چهار سال قبل از مرگش سروده است.

شعرِ #برف شعری است همچون خودِ #نیما در تلاطم بسیار و در نوسان میانِ امید و ناامیدی.
...صبح پیدا شده از پشت کوه های بلند، سَرَک می کشد و هاله ی قرمزی به روی دیوارِ مقابل می افتد.
ولی بازمانده ی برفی کهنه، همچنان بر حاشیه ی پنجره ها نشسته و در نتیجه نگاه را کدر و آسمان را ناپیدا می کند.
"نیما" دلش سخت می گیرد و می رسد به آن دو سه بیت معروف و فریاد سر می دهد از این میهمانخانه ی میمان کشِ روزش تاریک، که همه را گویی ناشناخته به جانِ یکدیگر انداخته است. همه ی کسانی را که خواب آلود و ناهموار و ناهشیارند...

این سخنِ "نیما" را #فرهاد_مهراد با موسیقی خود درآمیخته، که از نخستین و بهترین پاپ خوان های متعهدِ پیش از انقلاب می باشد که پس از دگرگونی ها و تحولاتِ اجتماعی و سیاسی سال های ۵۷ و ۵۸ خورشیدی نیز، گه گاه توانسته از خود، خودی نشان داده و آن هم آهنگ هایی از اجراهای خودش.

صدای گرم، پخته و خش دارِ #فرهاد ، برفِ "نیما" را در خودش آب می کند و تنظیم آن را #آندرانیک به سامان رسانیده است که او
نیز از پرورش یافتگانِ همان سالهای
شکوفایی ست.

«برف»
خواننده و آهنگساز: #فرهاد_مهراد
شعر: #نیما_یوشیج
ایمان بیاوریم به آغاز فصل #سرد
ایمان بیاوریم به ویرانه‌های باغ‌های تخیل
به داس‌های واژگون شدهٔ بیکار
و دانه‌های زندانی
نگاه کن که چه #برفی می‌بارد

شاید حقیقت آن دو دست جوان بود، آن دو دست جوان
که زیر بارش یکریز #برف مدفون شد
و سال دیگر، وقتی بهار
با آسمان پشت پنجره همخوابه می‌شود
و در تنش فوران می‌کنند
فواره‌های سبز ساقه‌های سبک بار
شکوفه خواهدداد ای یار، ای یگانه‌ترین یار

ایمان بیاوریم به آغاز فصل #سرد

#فروغ فرخزاد
چه جای صبر که گر کوه قاف بود این صبر
ز آفتاب جدایی چو
برف گشت فنا
ز دور آدم تا دور اعور دجال
چو جان بنده نبودست جان سپرده تو را

#مولانای_جان
#عشق
#آفتاب
#برف