گاهی چو ملایکم سر بندگیست
گه چون حیوان به خواب و خور زندگیست

گاهم چو بهایم سر درندگیست
سبحان الله این چه پراکندگیست

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱

چون حاصل عمر تو فریبی و دمیست
زو داد مکن گرت به هر دم ستمیست

مغرور مشو بخود که اصل من و تو
گردی و شراری و نسیمی و نمیست

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعی شمارهٔ ۱۴۲

کبریست درین وهم که پنهانی نیست
برداشتن سرم به آسانی نیست

ایمانش هزار دفعه تلقین کردم
این کافر را سر مسلمانی نیست

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعی شمارهٔ ۱۵۵

دایم نه لوای عشرت افراشتنیست
پیوسته نه تخم خرمی کاشتنیست

این داشتنیها همه بگذاشتنیست
جز روشنی رو که نگه داشتنیست

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعی شمارهٔ ۱۵۶

 تا پای تو رنجه گشت و با درد بساخت
مسکین دل رنجور من از درد گداخت

گویا که ز روز گار دردی دارد
این درد که در پای تو خود را انداخت

#ابوسعید__ابوالخیر

از بیمِ رقیب طوفِ کوی‌ات نکنم
وز طعنه ی خلق جستجویت نکنم

لب بستم و از پای نشستم اما
این نتوانم که آرزویت نکنم

#ابوسعید_ابوالخیر⚘

این شاهکار است...!

به ابوسعید ابوالخیر گفتند:
فلانی قادر است پرواز کند،

گفت:
این که مهم نیست،
مگس هم میپرد.

گفتند:
فلانی را چه میگویی؟!
روی آب راه میرود!

گفت:
اهمیتی ندارد،
تکه ای چوب نیز همین کار را میکند.

گفتند:
پس از نظر تو شاهکار چیست؟

گفت:
اینکه در میان مردم زندگی کنی ولی ...
هیچگاه به کسی زخم زبان نزنی،
دروغ نگویی،
کلک نزنی،
سو استفاده نکنی و ...
مرنج و مرنجانی.

این شاهکار است...!

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن

#حافظ

#ابوسعید_ابوالخیر

آنرا که حلال زادگی عادت و خوست
عیب همه مردمان به چشمش نیکوست

معیوب همه عیب کسان می‌نگرد
از کوزه همان برون تراود که دروست

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵

پاکی و منزهی و بی همتایی
کس را نرسد ملک بدین زیبایی

خلقان همه خفته‌اند و درها بسته
یا رب تو در لطف بما بگشایی

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعی شمارهٔ ۷۱۵

از واقعه‌ای ترا خبر خواهم کرد
و آنرا به دو حرف مختصر خواهم کرد

با عشق تو در خاک نهان خواهم شد
با مهر تو سر ز خاک بر خواهم کرد

#ابوسعید_ابوالخیر

کی حال فتاده هرزه گردی داند
بی‌درد کجا لذت دردی داند

نامرد به چیزی نخرد مردان را
مردی باید که قدر مردی داند

#ابوسعید_ابوالخیر

کامل ز یکی هنر ده و صد بیند
ناقص همه جا معایب خود بیند

خلق آینهٔ چشم و دل یکدگرند
در آینه نیک نیک و بد بد بیند

#ابوسعید_ابوالخیر

ایزد که جهان به قبضهٔ قدرت اوست
دادست ترا دو چیز کان هر دو نکوست

هم سیرت آنکه دوست داری کس را
هم صورت آنکه کس ترا دارد دوست

#ابوسعید_ابوالخیر

تا ظن نبری کز آن جهان می‌ترسم
وز مردن و از کندن جان می‌ترسم

چون مرگ حقست من چرا ترسم ازو
من خویش پرستم و از آن می‌ترسم

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعی شمارهٔ ۴۵۱

گفتار دراز مختصر باید کرد
وز یار بدآموز حذر باید کرد

در راه نگار کشته باید گشتن
و آنگاه نگار را خبر باید کرد

#ابوسعید_ابوالخیر

نسیما جانب بستان گذر کن
بگو آن نازنین شمشاد ما را

به تشریف قدوم خود زمانی
مشرف کن خراب آباد ما را


#ابوسعید_ابوالخیر

یا رب ز گناه زشت خود منفعلم
وز قول بد و فعل بد خود خجلم

فیضی به دلم ز عالم قدس رسان
تا محو شود خیال باطل ز دلم

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعی شمارهٔ ۴۵۴

.


اول رخ خود به ما نبایست نمود
تا آتش ما جای دگر گردد دود

اکنون که نمودی و ربودی دل ما
ناچار #تـــو را دلبر ما باید بود...!

#ابوسعید_ابوالخیر

یادِ تو ، شب و روز ،، قرینِ دلِ ماست ،

سودایِ دلت ، گوشه‌نشینِ دلِ ماست ،





از حلقهٔ بندگی‌ت ،، بیرون نرود ،

تا نقشِ حیات ،، در نگینِ دلِ ماست ،





#ابوسعید_ابوالخیر


سلام
صبح بخیر