آن گنهكارم كه ثبت دفتر اعمالِ من
رعشه بر دستِ كرام الكاتبين مي افكند!

طالب آملی

شد ترسِ من از نامۀ اعمال فزون تر
تاریکی شب بیش کند بی جگری را

صائب تبریزی

به چشم کم مبین در نامهء اعمال ما زاهد
که می‌بارد از این ابر سیه، باران رحمت‌ها

غنی کشمیری

با راز و ناز و فراز
با شور و شعر و شکوه
با سرو و بلبل و گل

میزبانِ ماست
شهرِ نارنج و بهار و بهارنارنج
شیرازه‌ی جان‌مان است : شیراز

پانزده ا‌ُردیبهشت، روز #شیراز مبارک

چون مراد دل و جانم، تویی از هردو جهان
از تو دل برنکنم، تا دل و جان است مرا


سلمان ساوجی

نیستیم از جلوهٔ باران رحمت ناامید
تخم خشکی در زمین انتظار افشانده‌ایم


صائب تبریزی

تا به کی گرد خجالت زنده در خاکم کند؟
شسته رو چون گوهر از باران رحمت کن مرا


صائب تبریزی

محمدرضا شجریان، پرویز مشکاتیان، گروه عارف ( آلبوم دستان )

دستگاه: چهارگاه - گوشه: مُخالف
#محمدرضا_شجریان

تو از هر در که بازآیی بدین خوبی و زیبایی
دری باشد که از رحمت به روی خلق بگشایی

#سعدی

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم

از دل تنگ گنهکار برآرم آهی
کآتش اندر گنه آدم و حوا فکنم

مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست
می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

بگشا بند قبا ای مه خورشیدکلاه
تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم

خورده‌ام تیر فلک باده بده تا سرمست
عقده دربند کمر ترکش جوزا فکنم

جرعه جام بر این تخت روان افشانم
غلغل چنگ در این گنبد مینا فکنم

حافظا تکیه بر ایام چو سهو است و خطا
من چرا عشرت امروز به فردا فکنم

#حافظ

"آتش عشق" تو در جان خوشتر است
جان ز عشقت آتش‌افشان خوشتر است

هر که خورد از جام عشقت "قطره‌ای"
تا قیامت مست و حیران خوشتر است

تا تو پیدا آمدی، پنهان شدم
زآنکه با معشوق، پنهان خوشتر است

درد عشق تو که جان می‌سوزدم
گر همه زهر است، از جان خوشتر است

درد بر من ریز و درمانم مکن
زآنکه درد تو، ز درمان خوشتر است

می‌نسازی تا نمی‌سوزی مرا
سوختن در عشق تو، زآن خوشتر است

چون وصالت هیچکس را روی نیست
روی در دیوار هجران، خوشتر است

خشکسال وصل تو بینم مدام
لاجرم در دیده، طوفان خوشتر است

همچو شمعی در فراقت هر شبی
تا سحر عطار گریان خوشتر است

#عطار

شیراز پر غوغا شدست از فتنه ی چشم خوشت

ترسم که آشوب خوشت بر هم زند شیراز را

روز شیراز مبارک
فیلم مربوط به فروردین 1400 است.

آخر ای باد صبا بویی اگر می آری

سوی شیراز گذر کن که مرا یار آنجاست

"شیراز"

به مناسبت گرامیداشت ۱۵ اردیبهشت، روز شیراز

آهنگساز و خواننده:
ارژنگ سیفی زاده
شعر از حافظ
اجرای گروه وصال
کارگردان: حامد پورزرین

برده است .که؟یاری-چه ؟ دل.ازدست که؟ ازدست من.
خوددادیش؟نی- بس چه شد؟بربود.چون ؟ بامکر و فن
کارش چه باشد؟دلبری. دل از کسی برده ؟ بلی
از چند کس؟ از یک جهان. ازچه قبیل ؟ از مرد و زن
تندی کند ؟ آری .کجا؟ هرجا که باشد عاشقی.
شور افکند ؟ آری. چه گه ؟ هرگه که می گوید سخن
شیرین بود لعلش ؟ بلی. بوسی تو او را ؟ کی توان .
در حسرتش چون میکنی ؟ جان میکنم چون کوهکن
خواهی کشی او را ببر ؟ آری. چه سان ؟ همچون قبا
ازشوق آن چون میکنی ؟ باره کنم. چه ؟ بیرهن
فرصت تویی ؟ آری منم .ز اهل کجا؟ شیرازیم
سودا ی چه داری؟ عاشقی . سودت چه باشد؟ رنج و محن

#فرصت_شیرازی

#حافظ_شیرازی

-خدا را کم نشین با خرقه پوشان
رخ از رندان بی سامان مپوشان

-در این خرقه بسی آلودگی هست
خوشا وقت قبای می فروشان

بیا،وز غبن این سالوسیان بین
صراحی خون دل و بربط خروشان

-در این صوفی وشان دردی ندیدم
که صافی باد عیش درد نوشان

۱- شُومُو٬ یـِی هُو اَز اینا کِردی کِه چه ؟
     تَرکِ دوس و آشنا کِردی کِه چه ؟

۲- شُومُو٬ اِنگار مَنو یادِت نَمیاد 
  پیشِ من پُـشـتِـتـو را کِـردی کِه چه ؟

۳- شُومُو٬ شیرازو چـِـشات اَلـُو زده 
    ایکارارو – ایوَرا – کِردی کِه چه ؟

۴- شُومُو، من تو شاچراغ بَس میشینم 
    کارِ بی رضُوی خدا کِردی کِه چه ؟

۵- شُومُو٬ مُشـتُـلُـقچی مُـشـتُـلُـق میخواد
      آیِه وایَه م تو کوچا کِردی کِه چه ؟

۶- شُومُو٬ یـِی بارگی مَنو بُکـُش بُرو 
     روزُمو ایطُو سیا کِردی کِه چه ؟

۷-شُومُو٬ غم داشت تو دلُم گوروک میشد 
   تی شو وَر دُوشتی و وا کِردی کِه چه ؟

۸- شُومُو٬ اَی ما رُو میخـُوی وِل بُکـُنی 
    نذرِ سِید ابوالوفا کِردی کِه چه ؟

۹- شُومُو٬ اشکِ چـِش ما – وَواری – بود 
     تو به مردم تَرِشا کِردی کِه چه ؟

۱۰- شُومُو٬ تــِلــّـهِ بُختونی گـَردَنِته 
        یی هَمه سِتم به ما کِردی کِه چه ؟

۱۱- شُومُو٬ نازتو سمندر میخرید 
  دوسی بُو – جُـلُـنـبُـرا – کِردی کِه چه ؟

و این هم شعر به لهجه ی شیرازی:


اوينه ی دل من تُنگ طِلا بود تو شُکُندیش
بَر چار دیوارش نقش وفا بود تو کَروندیش

دل افتادو گفتی، آخ بگیر نشکه بلوره!
نازک شده بود دل، به صدوی آخ تو شُکنديش

آخر دل دیوونه که نَم تُک نمَ‌داد پَس
اشکی شد و چِکه چِکه از چِیشوم چِکُندیش

پّ ته‌ی گل دلِ، تنجه زدو گل به لبام داد
هیکی هیکی کِردَم کِر زُلفِت تو تکوندیش

از دفتر دل با جوهرِِ اشک روونُم
صدکِش تو چیشام نامه نوشتَم تو نخوندیش

تاشاپَرکِ نیگاه من پَر رو چیشات زد
آيه وایه شد، کاشکی از اول می‌پَرُندیش

باز خواسِ خدا بود که دِلُم پَرزد در رفت
اَی دسِ تو بود تا صُبِ محشر می دوونديش

ما جیر بودیم، تی ای ورش من، او ورش تو
اول کشیدیش دور شدیم، یهو پوکوندیش

غم کُوش می رفت کنج سینه ی تنگِ سمندر
ای بال نبود، پاش که سُرید جَلدی جِقوندیش

#بیژن_سمندر


پانزدهم اردیبهشت، روز شیراز مبارک باد

همای

بشنو از نی چون حکایت میکند...

اجرای علیرضا قربانی و گروه "آهنگ اشتیاق" در فستیوال قونیه - ۲۰۱۹

آهنگساز : سامان صمیمی
شعر : مولانا
سنتور : پویا سرایی
سه تار : میلاد محمدی
دف : زکریا یوسفی

#مولانا

اصیل باش،
دست از مصنوعی بودن بردار
از شخصیت دروغین خودت آگاه باش،
از پوشش و نقاب‌هایت آگاه باش.


اشو