آب حیات منست خاک سر کوی دوست
گر دو جهان خرمیست ما و غم روی دوست

داروی مشتاق چیست زهر ز دست نگار
مرهم عشاق چیست زخم ز بازوی دوست

هر غزلم نامه‌ایست صورت حالی در او
نامه نوشتن چه سود چون نرسد سوی دوست

#سعدی

.
۱۵ اردیبهشت #روز_شیراز مبارک

جشن باربد یا میانه بهار
در ایران باستان، گاهشماری به گونه امروزی وجود نداشته و از سیستم گاهشماری به نام گاهنبار استفاده می کردند که کهن ترین گاهشمار شناخته شده ایرانی است.

در این سیستم، به جای دوازده ماه، هشت بخش وجود داشت که شامل چهار فصل و چهار نیم فصل می شد.

پس از پایان این هشت بخش، سال نو را که مصادف بود با اول تابستان، جشن می گرفتند. این قضیه را می توان از صحبت پدربزرگ ها و مادربزرگ ها فهمید که به جای اینکه اسم ماه خاصی را بیاورند، می گویند امروز بیستم بهار هست یا اینکه پنج روز به تابستان مانده است.

هرکدام از این بازه های زمانی، نام و جشنی ویژه داشت که جشن مربوط به روز پانزده اردیبهشت، جشن باربد یا جشن میانه بهار بود.

هر چند که به طور دقیق، روز شانزده اردیبهشت میانه بهار محسوب می شود، اما از آنجا که در تقویم مذکور، روز پانزدهم ماه دوم هر فصل، میانه فصل محسوب می شده، هم در گذشته و هم امروز، روز پانزدهم را مصادف با چنین روز و جشنی می دانیم.

در واقع این روز را مصادف با روزی می دانند که نماینده خدا بر زرتشت ظاهر شد و او را به انجمنی در کرانه رود دائیتی برد و اهورامزدا رسالتش را به او ابلاغ کرد.

متاسفانه اکنون دیگر کمتر جایی را می بینیم که مراسم مخصوص این جشن را برگزار نمایند و تنها باقی مانده هایی از این مراسم زیبا، در جاهایی مثل حوض سعدیه شیراز و چشمه کناری آن برگزار می شود.

روزی مهم و تاریخی بنام روز شیراز
از هر طرف که بنگرید، شیراز شهر عشق است و طرب و شعر و شاعری، شهری پر از شور و اشتیاق برای عاشقی به خصوص در هوای نرم و لطیف اردیبهشت پا که به این شهر می گذارید، مسحور لطافتش می شوید و ناخوداگاه به تبعیت از آن، غرور را کنار می گذارید و غرق در زیبایی ها می شوید.

به راستی که حق این شهر بود که روزی را به نامش در تقویممان ثبت کنند. همانطور که در این قضیه پس از تصویب شورای شهر شیراز و تایید مجلس شورای اسلامی به وقوع پیوست و نه یک روز، بلکه یک هفته به نامش شد و 15 اردیبهشت نیز، روز شیراز نام گرفت.

آهنگ بسیار شنیدنی دختر شیرازی جونم با گویش شیرازی

خانه تاریخی منطقی نژاد در شیراز که با تزئينات، گچ بری ها، آینه کاری ها و سقف های نقاشی شده یکی از زیباترین خانه هاست

#حبیب


خوشا شیراز و
وَصفِ بی مثالَش...

#پانزدهم_اردیبهشت
#روز_شیراز 🌹

.

علی زند وکیلی
بهار شیراز
تقدیم به شهر بهار نارنج، شیراز ❤️

#موسیقی
#مناسبت

.
به جان آمد دل از ناز نگاهت...!

#هوشنگ_ابتهاج

اردیبهشت شیراز و فالوده هاش😍

«سرایِ سپنج‌ست هرچون‌که هست
بدو اندر اِیمِن نشاید نشست

هنر جوی و با پیر دانا نشین
چو خواهی که یابی ز بخت آفرین

گرامی کن او را که در پیشِ تو
سپر کرده جانْ بر بداندیش تو

به دانش گشای و به نیرو ببند
چو خواهی که از بد نیابی گزند

همیشه یکی دانشی پیش دار
ورا چون روان و تن خویش دار»

                #فردوسی

        پند و اندرز شاهنامه:

«جَهان بر کِهان و مِهان بگذرد
خردمندْمردم چرا غم خورد؟»

#آهنگ شنیدنی عهدی ببندیم از داوود مهذبیه با گویش شیرازی

داوود مهذبیه
عهدی ببندیم

‌شعر شیرازی از جناب بیژن سمندر
برای اینکه دوستانی ممکنه با گویش شیرازی آشنا نباشن سعی می کنیم در برخی جاها معنی هم بزاریم


هي صبح شد و باز به اميد تو شُو شد
هي از چيش (چشم) من اشك به ياد تو ولو(جاری) شد.

من لِـبدي ( بي بند و بار) مَـفلوك و تو بشكن بالو بنداز
شفتش (سخن را به درازا كشاندن) نميدم از حركاتت دلم اُو شد.

دل دُشتم و جز دل چي چي دشتم كه ز مردم،
يي عمر قايم كرده بودم، باز چپو شد.
جِـر دادي و شِـر كردي و پيوند و پوكوندي (پاره كردي)،
اي اَرقِـه (رند و زيرك) مالونديش (به هم زدي) و خودت گفتي يهو شد.

یه آهنگ شنیدنی از خانم گلوریا روحانی به نام سبزه فیروزه با گویش شیرازی

* یار شیرازی *
با صدای : ایرج
ترانه سرا:  بیژن سمندر
آهنگساز: پرویز غیائیان
آلبوم : آدمها

یــــارم
آمــد
به در خانــه
و من خانه نبودم
‌
خانه گویی به سرم ریخت

چو این قصه شنودم......


شهریار

درمجلس عشاق
قراری دگر است
وین باده عشق را
خماری دگر است

آن علم که در مدرسه
حاصل کردند

کار دگر است و
عشق کار دگر است

#مولانا